NV 13788
Donderdag 3 Februari.
AV 1905.
i§eze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
DE STOMME.
DSCH
M&BLAD
PRIJS DEZER COURANTx
Voor Lelden per week 9 OentBi per 8 maanden i I if 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd rijn l w 1.30.
Pf«nco per post 1,65.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regols /"1.05. Iedere regel meer f 0.171. Qrootore letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents contantelk
tiental woorden moer 10 Oents. Voor het incasseeren wordt/"0.05 berekend.
De Burgcmeoster en Wethouders van
Loiden doen te weten, dat door don Raad
'dier gomeento in zijn vergadering van den
19don Januari 1905, ia vastgesteld de vol
gende verordening:
VERORDENING,
houdende wijziging van do verordening
van 22 Januari 1903 op den invoer, het
vervoer, den doorvoer, de keuring van
vee en vleesch en den handel in vleesch in
de gomeente Leiden, (Gemeenteblad No.
4), gewijzigd bij do verordening van 24
Maart 1904 (Gemeenteblad No. 7).
Art. 1.
Aan art. 22 der verordoning van 22 Ja
nuari 1093 op don invoer, het vervoer, den
doorvoer, de keuring van vee en vleesch
en dcQ handel in vleesch in do gomeente
Leiden (Gemeenteblad No. 4), gewijzigd
bij di verordening van 2-4 Maart 1904
(Gemeenteblad No. 7) wordt een nieuwe
alinea toegevoegd van don volgenden in
houd
,,Vcor de stempeling van goedgekeurd
„vleesch, afkomstig van in do gemeente
„Loiden geslachte dieren en hetwelk be-
„sterad is om door hier tor stede gevestig-
„cL/ fabrikanten van verduurzaamde le-
yensanbddelen in verduurzaamden ataarf>
„geleverd to worden aan dc departementen
„van Koloniën, Marine of Oorlog, wordt
„door Burgemeester en Wethouders een
/„bijzonder stempelmerk vastgesteld."
Art. 2.
Aan art. 28 dier verordening wordt een
nieuwe littcra e toegevoegd, luidende:
„Vleesch i orzien van het stempelmerk,
bedoeld in het 3do lid van art. 22".
Art. 3.
In art. 29 dier verordening wordt in
plaats van „a, b, c en d" gelezen: „a, b,
1 c, d cn e".
Vastgesteld door don Gemeenteraad van
Leiden, in zijn openbare vergadering van
den ltklen Januari 1905.
Do Burgemeester,
DE RIDDER.
De Secretaris,
VAN HEYST.
Zijnoo dozo verordening aan do Gcdc-
i imiteerde Staten van Zuid-Holland vol-
Vg>;n3 hun bericht van den 24/26 Januari
1905, B No. 219 (2de afd.) G. S. No. 36,
id afschrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den lstcn Februari 1905.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
verzoek om vergunning tot oprichting van
een bewaarplaats van petroleum, in het
perceel Levenda&l No. 166, kad. bekend
Sectie G. No. 1307;
Gelet op do artt. 6 en 7 dor Hinderwet;
Geven bij deze kennis aan het publiek,
dat genoemd verzoek, met do bijlagen op de
Secretarie dezer gemeente ter visie ge
legd is; alsmede dat op Woensdag lö Fe
bruari aanst. 's voormiddags te elf uren,
op het Raadhuis', gelegenheid zal woroen
gegeven om bezwaren tegen dat verzoek in
te brengen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretarie.
Lc-iden, 1 Februari 1905.
Burgemeester en Wethouders van Loi
den,
Gezien het adres van DE MAATSCHAP
PIJ TOT DETAILVERKOOP VAN PE
TROLEUM „DE AUTOMAAT", houdende
Plaatselijke Directe Belasting.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeene kennis, dat het 2de
Suppletoir Kohier der Plaats e-
HJke Directo Belasting voor 190 4,
In afschrift gedurendo vijfmaanden ter Secretarie
der gemeente voor een ieder ter lezing ls
nedergelegd
dat bezwaren tegen den aanslag binnen drie
maanden na de uitreiking van het aanslagbiljet
op ongezegeld papier bU den Gemeenteraad
kunnen worden ingodiend;
en dat tegen 'e Raada beslissing binnen
dertig dagen na do mededeellng daarvan, by
de Gedeputeerde Staten ln beroep kan worden
gekomen, eveneens by ongezegeld adres.
Zy herinneren er voorts do belanghebbonden
ulldrukkeiyk aan, dat door het indienen van
bozwaren on bet instellen van beroep, de
verplichting tot betaling van don aanslag
niet wordt opgeschort.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris,
Leiden, 2 Februari 1905.
Eeu uitzondering op den regel.
Do vorige week schrijvende over oen
mogelijke verplaatsing der Rijksverzeke
ringsbank van Amsterdam naar Leidon,
herinnerdon wij or aan, dat in bet alge
meen genomen, do huurprijzen der wonin
gen, vergeleken met die in andere groote ge
meenten van het land, niet hoog zijn te
noemen, govolg van den grooten aanbouw in
verband met do geringe toeneming der be
volking.
Van drio kanton werd ons de opmerking
gemaakt, dat op dezen algemeenen regel al
thans één uitzondering moet worden ge
maakt.
Woningen voor kleine ambtenaren en
kleino burgers, die een jaarlijkschen huur
prijs kunnen besteden van f 150 tot 225,
moeten er volgens onze belanghebbende
zegslieden schaarsch zijn en als gevolg
daarvan duur. Men toonde ons o..a. een bo
venwoning van 3-50 per week en eveneens
bezichtigden we een afzonderlijk buisje van
ongeveer f 15 per maand, dat ons, vergele
ken met huizen, die thans in de buitenwij
ken f 300 en hooger doen, inderdaad schro
melijk duur voorkwamen.
Is dit verschijnsel onzen bouwonderne
mers bekend?
We meenden dezen en den bewoners van
dergelijke perceelen geen ondienst te doen,
mcdedeeling van het bovenstaande te doen.
Bouwers klagen tegenwoordig nogal eens,
I dat zij mot hun nicuwo woningen blijven
zitten en in do oude stad staan ook tal
van groote burger- en heerenhuizen leeg.
Kan men tegen een huurprijs van pl.m.
f 200 niet een behoorlijk blok huizen met
een tuintje er bij bouwen; men make dan
huizen met beneden- en bovenwoning,
frisch, ruim en netjes, zonder weelde, op
dat de categorie van monschon, die wij op
het oog hebocn, er haar gading vindt.
Al3 twee handen elkander wasschen,
worden zo beide schoon.
Een nieuw volkspark Ie Leiden.
Weldra zal tot den bouw van den twee
den vleugol van het Museum voor Natuur
lijke Historio in het Van-der-Werf park
worden overgegaan. Wanneer ook deze
voltooid is, zal er zoo weinig van dat park
overblijven, dat het overschietend gedeelte
ternauwernood dien naam zal kunnen dra
gen.
Daarom is het, volgens B. en Ws., drin
gend noodig dat worde omgezien naar een
ander terrein, dat eventueel voor den aan
leg van een volkspark zou kunnen worden
gebruikt. Want dat zulk een park in onzo
toch zoo zeer van pleinen en open plaatsen
verstoken stad niet op den duur zal kun
nen worden gemist, is hun stellige overtui
ging, die ongetwijfeld door den gemeente
raad zal worden gedeeld.
Wel boschikt de gemeente nog over ter
reinen aan de Hoogewoordspoort (hot zoo
genaamde liaamland) en over een terrein
aan den Zoetcrwoudschen Singel, dat des
tijds voor een proefneming met de biolo
gische reiniging werd aangekocht, maar
aangozien deze terreinen met 's Raads goed
vinden reeds meer dan eens ter beschikking
werden gesteld van het Rijk voor de vesti
ging van rijksgebouwon, zouden zij, indien
het Rijk, wat B. en Ws. hartelijk mogen
hopon, van dit aanbod der gemeente mocht
gebruik maken, niet meer voor den aanleg
van een volkspark kunnen worden aange
wend, daargelaten nog in hoeverre zij overi
gens voor dat doel geschikt zouden mogen
worden geacht. Maar bovendion ia het geens
zins onmogelijk dat het Rijk wel bereid zou
blijkon tot de vestiging in onzo gemeente
van de bedooldo rijksgebouwen over te gaan,
indien andere dan do aangeboden terreinen
ter beschikking konden worden gesteld,
omdat dezo om de een of andere reden niet
aan dc te stellen eischen beantwoorden.
Om al deze redenen schijnt het B. on Ws.
dringend geboden, dat do gemeente zich de
beschikking over nog andere terreinen, zoo
mogelijk in een ander gedeelte der go
meente, verzekere. En daarom is het hun
dubbel aangenaam den Raad te kunnen rac-
dedeelen, dat do gemeente in de gelegenheid
gesteld is zich door aankoop voor niet te
hoogen prijs den eigendom te verwerven
van een zeer gunstig gelegen terrein aan
den noordwestelijken hoek van dc stad. Zij
bedoelen het terrein gelegen achter het
Terweepark, aan de overzijde van den
spoorweg van de Hollnndsche IJzeren-
Spoorwegmaatschappij, te zamen groot 5
II. A., 16 A. en 04 c.A. Do koopprijs van dit
terrein bedraagt f 70,000.
Toegang tot dit terrein geeft een pad,
tocbchoorcnde aan do Hollandscho IJzeren-
Spoorwegmaatschappij, breed 4.90 M. a
5.10 M. Het recht van overgang over dit
pad is in den koop ~egrepen.
Intusschen kwam het B. en Ws. voor, dat,
hoe gunstig hot terrein op zichzelf ook ge
legen zij, toch niet tot don aankoop daar
van zou mogen worden overgegaan, indien
do gemeente niet tevens ovor een behoorlijk
broeden tocgangswog zou kunnen beschik
ken. Vandaar dat B. en Ws. pogingen aan
wendden om ook den eigendom van het
hoekhuis, gelegen aan het Terweepark No.
8, voor de gomeento te verwerven. Zoo noo
dig zou dan later tot do amotio van dit
huis kunnen worden overgegaan. Tot hun
voldoening worden dezo pogingen mot gun-
stigen uitslag bekroond en bleek do eigenaar
bereid dat perceel, benevens een achtste
onverdeeld gedeelte in het Torweepark, voor
de som vun 8500 aan de gemeente af to
staan. Ook deze koopsom komt B. en Ws.
voor niet te hoog to zijn.
Mitsdien geven zij in overweging te be
sluiten tot den bedoelden aankoop, ten be
hoove van de gomeente, en voort» over te
gaan tot de vaststeling van don ovcrgeleg-
den suppletoiren begrootingsstaat, groot,
met inbegrip van do overdrachtskosten ad
2001, 80,561, aangezien de voor den aan
koop bonoodigdo gelden uit den aard der
zaak uit goldleening zullen moeten worden
gevonden.
Een Leidsche belasting op
openbare vermakelijkheden.
AJb gevolg van hei ondornoek, laatstelijk
nog weder bij do memorio van antwoord
op het sectie verslag over do loopondc be
grooting toegezogd, bieden B. on Ws. ter
voldoening aan het reeds herhaaldelijk in
den Gemeenteraad to kennen gegeven ver
langen, oen tweetal verordeningen, rege
lende do heffing en invordoring van een
bolasting op openbare vermakelijkheden ia
deze gemeonte, ter vaststelling aan.
Zij wenschen echter nogmaale mot na
druk te voiklaren, dat omtrent do op
brengst 'dezor belasting geen al to hooge
verwachtingen mogen wordcu gekoesterd.
Een zeer aanzienlijk dool toch der bruto-
opbrongBfc zal aan perceptiekosten cn kos
ten van toezicht to loor gaan.
Zeer zeker nullen één, wellicht ook meor
ambtenaren moeten worden aangesteld, die
meer in hot bijzonder mot do invordoring
van doze belasting cn met hot toezicht op
•do daaraan onderhevige openbare vermake
lijkheden, zullen moeten worden belast.
Wolk deel van do phvngsfc ten slotte
als bate in do geroeenokas zal vloeien,
valt vooruit mot geen mogelijkheid to zeg-
gon. Evenmin valt vooruit met cenigo zo
kerheid to bepalen, hoeveel dc bruto-op-
brengst dezer bcla ting zal bedragen.
Ecnorzij'Js toch ontbreken ten eenenmalo
do gegevens omtrent dc ontvangsten, wel
ke thans door de verschillende ondernemers
van openbare vermakelijkheden hier ter
stede worden geïnd; anderzijds is het ge
heel onzeker, welken invloed do invoering
zelve van dc belasting op het geven van
openbare vermakelijkheden zal hebben.
Intuaschcn, in beginsel kan tegen het
invoeren van een bolasting, als hier be
doeld, geen bezwaar bestaan en waar B. #n
Ws. wol mogen aannemen, dat ook indien
de perceptiekosten of dc opbrengst oclvo
zullen tegenvallen, toch altijd ccnig over
schot in de gemeentekas'zal vloeien, daar
mcenon zij den Gemeenteraad wel in over-,
weging te mogen geven tot de vaststelling
der verordeningen ovor te gaan, ton einde
op dezo wijze, hetzij dan in meerdere of
mindere mate, aan de steeds stijgende uit
gaven op het gemeentelijk budget tegemoet'
te komen.
Art-. 1 bepaalt, dat ondor openbare vor-i
makolijkheden worden verstaan toonccl-
on andere vortooningen, voord rachtcn«'
zang-, muziok- on andore uitvooringen,-
danspartijen en tentoon tellir^en, wanrtod
aan het publiek, hetdj tegen betaling van
entree, hetzij om niet toegang wordt vor-
leend of ook ingezetenen tegen introductie!
worden toegelaten.
Onder muziekuitvoeringen worden medo
begrepen d? bijeenkomsten, waar do muziek)
door zelfwerkende inrichtingen of voor
werpen wordt ten gchooro gebracht.
Art. 2. Dc belasting is verschuldigd door.
dou ondernemer, op wiens uaam of voor
wiens rekening do openbare vermakelijk
heid gegeven wordt.
Art. 3. Do bolasting bedraagt:
lo. voor openbare vorniakolijkhoden,
waar toegang vorlcond wordt op vertoon
van toegangsbewijzen of tegen betaling
van ontréogelden, vijf peroont van liet be
drag dor toegangsbewijzen cn ontrócgeldcn,
onveischillig of daarin al dan niet, geheel
of ten deelo, do prijs dor vertering is bo-
grepen.
Bij de berekening van do vorschuldigdo
belasting wordt hot- aan toegangsbewijzen
cn entreegelden ontvangen bedrag verhoogd
met do waarde, ciio vertegenwoordigd
wordt door vrijbiljctten, wolko nondor,
voorkennis van den Burgemeester zijn af
gegeven. Indien dezo vrijbiljctten geen aan
wijzing van -Jen g inhouden, wordon
zij geacht tot den hoogs ten rang toegang
to geven.
2o. voor andere openbare vermakelijkhe
den, gehouden in doorgaand voor hot pu
blick toegankelijke lokalen of ruimten, on
verschillig of aan de daar gehouden bijeen
komsten hot karakter van olub, tociëtcit of
zoogenaamd besloten gezelschap wordt too-
gokend con vast recht van f 5 per kalen
dermaand of gedeelte daarvan.
Art. 4. \ooi openbare vermokolijklicdon,
gedurendo de kermis gegeven, is, behoudens
het bepaalde bij art. 5, 3o„ het dubbele
van het in het vorige artikel geuoemdo bo-
drag verschuldigd.
Art. 5. Dc belasting is niefc vorschuldigd:
lo. wegens openbare vermakelijkheden,
waarvan de opbrengst ten volle bettemd ia
voor een weldadig doel;
2o. wegens do entrees tot tentoonstellin
gen, voor zoover dio entrees geen t-oegang
gevon tot cenigo andere aan dc tentoonstel
ling verbonden vermakelijkheid, tenzij do
tentoonstelling celve gcwinshalve gehouden'
wordt
3o. wegens openbare vermakelijkheden,
gehouden in localitciton, waarvoor het hij
•de art. 4 cn 0 van do vorordening van 20
Juni 1902 (Gem.BI. No. 11), bepaalde
marktgcld gelieven wordt.
Art. 6. Deze verordening treedt in wor
king op een nader door Buigcmccstor cn
Wethouders te bepalen tijdstip.
19)
„Hd is a4 te grappig, een man zoo ver
liefd te zien", ging zij voort; „dot is iets
nieuws voor mij."
„Zeg liever, dat het je amuseert mij te
zien lijdeu"
„Ook dat", gaf zij spottend ten ant
woord, de handen in de wijde mouwen
van haar pclslijfje verbergend.
Sokolowsky stond voor haar stil, keek
haar strak aan cn wierp zich toen harts
tochtelijk voor haar voeten neer.
„Nadine, wilt ge, dat ik mij doodschiet?"
„Volstrekt niet; wie zou mij dan den tijd
verdrijven?"
„Wilt ge de mijne woidcn?"
„Neen."
„Je hebt dus geen medelijden met mij?"
„Neen, maar wij zullen zien", sprak zij,
„later als ik met Wolkoff getrouwd ben.
Dan zal ik je misschien als aanbidder dul
den, maar ook niet te lang."
„Nadine 1"
„Wat wil je nog?"
„Zeg mij ten minste, dat je mij bemint!"
„Neen, riep Nadine in lachen uitbarstend
én nog steeds lachend, nam zij zijn hoofd
tusschen haar handen en kuste hem.
I11 het volgende oogenblik sprong Sal
vator over bet hek.
„Wie is daar vroeg Nadine onvervaard,
terwijl zij opstond. Salvator groette koeltjes
rijn borst zwoegde en hij staarde afwisse
lend Nadine en Sokolowsky aan.
„Wat moet dat betcekenen?" begon Na
dine opgewonden cn trotsch het hoofd op
heffend, „wie gaf u het rechtV'
„Zwijg!" viel Salvator haar kortaf en
ruw in do rede.
Nadine sidderde oven en ging een schrede
achteruit.
„Mijnheer Wolkoff", begon Sokolowsky,
terwijl hij zich tusschen Nadine en Salvator
plaatste.
„Zwijg gij ook!" riep Salvator, woedend
aan zijn rossigen knevel draaiend.
„Gij hebt kiesrechten," zei thans Soko
lowsky wat bescheidener, „maar ik kan
daarom toch niet toegeven, dat gij mij als
een knaap afsnauwt."
,,'t Staat aan mij, rekenschap te vorde
ren."
„Zooals gij wilt."
„Een duel I" riep Nadine, „dat is ook
vermakelijk". Zij grimlachte gedwongen.
„Het wordt romantisch, in den geest van
vroegere tijden. Tegenwoordig is men niet
zoo dweepziek."
„Zoo het u genoegen doet", antwoordde
Salvator, „dat om uwentwil bloed vloeit..."
„Integendeel," viel Nadine hem in de
redo, ,,ik wensch van alle conflicten ver
schoond te blijven, en in de eerste plaats
geen duel I Ik wil niet in opspraak gebracht
worden. Bovendien heeft een duefl hier hee-
lema&l geen doel."
„Toch," meende Sokolowsky.
„Neen", ging zij glimlachend voort, „u
r.eem ik immers toch niet, en Salvator be
hoeft je niet eerst dood te schieten, om
mij te bezitten. Hij heeft mijn woord." Zij
ging glimlachend op hem toe, met een co
quet wiegelen der heupen, en wilde zijn
arm nemen, nanar hij trad terug en zag
haar verachtelijk aan. Nadine werd rood,
haalde eveneens verachtelijk de schouders
op en draaide hem den rug toe. „Gal""
sprak zij tot Sokolowsky, en toen hij aar
zelde stampte zij met den voet en strekte
bevelend den arm uit. Zij was schoon op
dit oogenblik. Sokolowsky zag het maar >.l
te zeer. Bevend van woede en jaloezie,
maakte hij een buiging en ging snol door
het openstaande poortje naar buiten in het
kreupelhout, over denzelfden weg, waar
langs hij gekomen was.
Nadine wachtte, tot hij het poortje ge
sloten had; daarna ging zij vlug op het
huis toe. Haar scharafan ruischte toornig
achter haar aan, en het pelswerk van haar
kazabaika zette zie- -a de luchtstrooming
overeind, gelijk het vel van een strijdlustige
kat.
Barba had tot nu toe met ingespannen
opmerkzaamheid geluisterd; toen ademde
zij diep op. Alles in haar haakte op dit
oogenblik naar een woord; een enkel woord
had haar gezond en gelukkig gemaakt,
maar zij had nog altijd zooveel macht over
zichzelve, dat zij haar weerspannig gevoel
bedwong, dat zij zich stom verheugde, ge
lijk zij stom geleden had, en toen was het
nog moeilijker, nog verschrikkelijker zijn
geluk niet luid te mogen uitspreken, ovenals
kwelling en wanhoop.
Toen Salvator naar buiten kwam, koel
en zwijgend, greep zij zijn hand en wilde
ze kussen, maar hij trok ze terug en streek
haar er zacht mee over het voorhoofd.
Daarna steeg hij te paard en reed weg
Zij volgde hem op eenigen afstand als zijn
schaduw.
Den volgenden voormiddag trok Salvator
zich netter aan dan gewoonlijk en verliet
het huis. Daarna, teruggekeerd zijnde,
sloot hij zich in zijn kamer op en schreef.
'b Namiddags kwam een rijtuig, waaruit
twee heeren stapten, die Agathon hun
kaartjes gaven. Zij werden terstond ontvan
gen, verlieten hem weer na vijf minuten,
cn bij draaide opnieuw den sleutel in liet
slot om en zotte zich weer aan zijn schrijf
tafel.
'b Avonds was Agathon bezig een paar
pistolen te poetsen, toen Barba hom met
een wenk naar het avondmaal riep.
Nu begreep zij opeens, wat hier gebeur
de. Wolkoff zal duclleoren, morgen onge
twijfeld Goed, zij zal het nog to rechte tijd
vernemen 1
Agathon at met weinig smaak, schoof het
bord bijna verontwaardigd weg en giDg
voort de erg verroeste pistolen te poet'au
terwijl hij van tijd tot tijd zuchtte en zijn
r.eus uit een berkenhouten doos met snuif
vulde. Eindelijk was hij gereed, mikte n.ct
het eene pistool, terwijl hij één oog toe-
diukte, op een vlieg, die aan den muur zat,
en haalde de schouders op.
„De wereld is eigenlijk een gekkenhuis",
sprak hij, „dat is mijn overtuiging."
Baiba deed alsof zij volstrekt en hcoie-
maal niet3 merkte. Zij ging bedaard als
andoie naar haar kamer, blies het licht uit,
maar legde zich niet te bed, doch ging bij
het venster op haar kist zitten. Toen ech
ter alles in huis sliep en ook buiten de
plechtige stilte v^n 'den r.acht heerechte,
sloop zij zacht weer naar beneden, luisterde
aan Salvatons deur on logde rich vervolgens
vóór den drempel neet. Het was volslagen
duister in do gang waar zij zich bevond;
des te moeilijker viel het haat zich tegen
de slaap te verzetten, die loodzwaar op
haar oogleden drukt want zij wilde niet
slapen, zij wilde don nacht wakend doorbren
gen. Zij leundo liet hoofd niet tegen do
deur of den muur, om niet door oen slui
mering overmand te worden, cn hield de
ooglodcn met geweld open maar dc duister
nis deed haar oogen pijn. Zij brandden, cn
van tijd tot tijd verschenen ei- 'ansende von
ken voor haar gezicht, vurige kringen, cr.n
roode bal. Eindelijk zonk haar hoofd toch
voorover op haar knieën die zij opgetrokken
cn met do handen omklemd had. Er scheen
rook uit den grond op te stijgen. Hij werd
al dichter en dichter, en eindelijk doken
uit deze grauwe, vormloooe massa gestalten
op, om telkens in het volgende oogenblik
weer te verdwijnen. Dan liep zij op een
smal brugje, waaronder een wooste beck
voortbruiste, vóór haar was water, achter
haar water, overal, en 6tceg hooger en hoo
ger en dreigde haar te voizwelgon. Zij ont
waakte en voelde haar hart angstig klop
pen.
Zacht legde zij haar hoofd tegen de deur
cn luisterde Alles bleef stil. Zij stond op,
sloop, langs den muur tastend, tot aan da
huisdeur, opende zo langzaam cn daalde
stil cn voorzichtig de trappen af naar do
binnenplaats.
Het was koud en donker buiten. Zwarte
wolken verborgen do maan. Een vaal lood
kleurig richt lag over do oaid In devorte,
boven do strooien Haken, flikkerde een stof
in haar blauwachtig licht. De wolfshond
kwam voor den dag, bcrook den lamspels,
dien zij omgedaan had, en kwispelstaartte.
(Wordt vtrt oigd.)
