RF.r.T.AMT! ra AMERIKA
Reusachtige afstanden.
aan te merken en baron Udits niet; die
beeft mij lief, evenals ik kern, en al mijn
zoogenaamde buitensporigheden vindt hij
verrukkelijk, omdat hij zeer beslist weet,
'dat ik niet iets zal doen, dat ongepast ia.
En u hebt mij om vrouw Wegnern uitge
scholden en nu zou ik mij niet kunnen
verloven, met wien ik wil; maar dat laat
ik mij niet welgevallen cn u zal wel zien,
dat ik mijn wil doordrijf."
Eindelijk stokte haar toch na dezen snel
uitgebrachtcn zin de adem en zij liep boos
de kamer uit.
De ouders zagen haar na en lachten.
,,In orde," zei de graaf en wreef zich in
de handen. „Dat mag zij evenwel niet
weten."
Op dien avond werd er een groot ijs-
feest in het park van het Casino gehou
den. Garda was met haar ouders versche
nen en zij zag er betooverend uit in haar
wit japonnetje, met een vermetel hermelij
nen mutsje op het hoofd.
Haar wangen gloeiden, en zij spoorde
met haar vossenoogen haar Udits op. Ein
delijk werd zij hem gewaar. Hij had, even
als zij, nog geen schaatsen aangebonden,
en stond aarzelend midden op het ijs, hel
der beschenen door een electrische lamp.
Zij snelde op hem toe en riep hem la
chend toe, doch zóó, dat hij het alleen kon
hooren: „Toe gauw, geef mij een kus!"
En daarbij stak zij hem beide handen toe.
Dat liet hij zich geen tweemaal zeggen
cn ten aanschouwo van de militairen, die
daar bijeen waren, liet Garda zich kussen.
De verloving was dus dadelijk bekend,
nog eer zij gevierd was.
Het laat zich denken, dat de baron op
deze nieuwste buitensporigheid der gra
vin nog minder tegen had dan op de
vroegere.
Natuurlijk had Garda hem verteld, dat
I zij op deze wijze haar ouders gedwongen
jhad, hun inwilliging te geven.
Maar het einde er van was, dat van nu
af alle buitensporigheden der kleine een
eind namen. Leo meende, dat zij niet pas-
i ten voor een vrouw, die haar man op de
handen droeg. En Garda geloofde hem, of
schoon zij zajn logica ook niet geheel be
greep.
Met vijf en twintig jaar waa zij een
zeer kalme, gemoedelijko vrouw, bijna een
weinig pedant.
Ook dit was een „wonder der liefde,"
waarvan de dichter zingen kan.
Garda evenwel beweerde voor het gemak
van allen, dat zij zich slechts veranderd
had, om tegenover tante Christine in het
gelijk te worden geeteld- En dat was óók
een standpunt
De reoLame in de Yereenigde Staten biedt
een oneindige verscheidenheid. Zij is ech-
i ter altijd zaakrijk en trekt de opmerkzaam-
beid van het publiek, hetzij in geschriften
of drukwerk, hetzij door woorden of zang
j ja, zelfs de werktuigkunde, het licht, de
schouwburg zijn haar van dienst. Prijkt
zij rustig op de muren, zij ie ook in bewe-
ging op de straat, in vlugge vaart op de
wegen; zij rolt voort over de tram- en
spoorweglijnen, drijft over de wateren,
vliegt in de lucht Hoe zouden wij hier
de dringende alomtegenwoordigheid van de
ze nationale Amerikaansche godin voldoen
de aantoonent
Het is onmogelijk. Wij hebben ons daar
om bepaald iets mede te deelen over het
vertoon van naïeve, degelijke of aarcige
reclame, die bij toeval veler aandacht heeft
getrokken.
Reclame is in Amerika als in geen land
ter wereld een vast stelsel geworden.
Er zijn agentschappen, wier belangrijk
heid en omvang van geheel anderen aard
zijn clan die der onze. Behalve het groote
gemak van reclame te maken, in welk blad
van de wereld ook, treft gij ook redacteu
ren aan, cio de annonces opstellen naar
uw smaak, hetzij op geestige, ernstige of
kunstige wijze; teekenaare, die u aanplak-
biljetten aanbieden van alle soort en afme-
ting.
Sommigen van die kunstenaars, wier
talent gevoed wordt door een buitenspo
rige verbeelding, verdienen jaarlijks 35000
gulden. Lieden met een sterke verbeeldings
kracht on vindingrijk vernuft zijn gezocht
voor die agentschappen. Op de gevelspits'
van een huis zag men een schildering,
die veertig meter hoog en vijftien breed
was. Het was een aanbeveling van whiskey.
Zij stelde eenvouc ig een mannetje voor,
dat lustig een flesch met een zeker fa
brieksmerk zwaaide.
Er bestaat ook een vereeniging voor
publiciteit door middel van vliegers. Te
New-York zag men boven de Hudson-rivier
een ontzaglijken reclame-wimpel, door vlie
gers opgevoerd in de lucht: het was de
Standard-oil van Rockefeller, die de aan
dacht van de duizenden vroeg.
Het is ook aarcig de vermakelijke en
zonderlinge middelen waar te nemen, door
welke de Amerikanen hun klanten tot zich
weten te trekken. Zoo zag men te Chicago
de bar van een hotel bedekt met echte zil
veren dollars! En in een hoedenwinkel lag
op ieder hoofddeksel ter waarde van min
stens 2.50 gld. een dollar in papier.
Een drogist, die een nieuw gilt verkooht,
had op een hoek van een zeer drukke
straat een groot uurwerk geplaatst, waar
op een handwijzer en dit opschrift: „Het
is tijd om dit of dat spiorsterkend middel
to gebruiken."
Een ondernemer neemt bij aanbesteding
aan do huizen van ratten, muizen, wand
luizen, mieren, vliegen, enz. te zuiveren.
Voor reclame laat hij nu een fijn karretje
met schitterende kleuren en veel ruiten,
waarachter zich een groote verzameling
van sohadelijk gedierte vertoont, door de
stad heen en weer trekken.
De uitvinders van haarwater stellen
zich niet tevreden, gelijk bij ons, met
schoone reclameplaten, die lange haarbos
sen vertoonen. Te Botton kunt gij geheel
den dag een lief blond meisje voor de win
kelruit zien zitten met haar prachtige ha-
ren tot over den grond. Om zich niet te
verroeren leest zij. Een kartonnen plaatje
leert, dat deze haren 1.60 M. lang zijn on
dat 't het water X is, dat ze zoo heeft doen
groeien. De vele voorbijgangers houden stil,
staan in verbazing en koopen dat wonder-
water.
Het meest verrassend voor den Europe
aan is in Amerika het magazijn van den
pharmacienZij noemen zich drogisten, de
Duitschers uitgezonderd, die don naam
van apotheker bewaren; maar in waarheid
zijn de apotheken daar bazars. Op de deur
leest men wel in heel kleine letters: „che
micaliën", maar op een groot uithangbord
fctaat in dikke letters: „Ice oreara soda."
Dit is in Amerika de lekkernij bij uit
nemendheid. Ze doet de oogen der meest
bedeesde jonge meisjes schitteren van be
geerlijkheid.
De toonbank, het meest in het zicht na
die van het ijs, w die van de tabak. Daar
naast is de patisserie; zonder overgang
komt men bij de borstels, kammen, spon
sen, toiletartikelen, hier de parfumerie.
Do boekverkooper neemt ook een voorname
plaats in. Verder vindt men scheermessen,
kwastjes, speelkaarten, sportartikelen.
Het it' alhijd gemakkelijk zich postze.
gels en briefkaarten te verschaffen aan do
caisse, want meestal is de apotheek een
bijkantoor van de posterijen. Ten laatste:
men betaalt daar de maandolijksohe reke
ning voor het gat.
Te Chicago kan men, er een kaart ad
hoe achterlatende, boeken uit de publieke
bibliotheek verkrijgen en wel gratis.
In het midden van de apotheek, op een
tafeltje, ligt het etads-annuarium, veel'
grooter te Chicago dan de Bottin van
Parijs; gewoonlijk kunnen de bezoekers
vrij daarover beschikken. Onlangs heeft
men nochtans een tlotmachine uitgevon
den, die door een twee-en-een-half-cent-stuk
geopend wordt en zich automatisch sluit.
Natuurlijk kan men er door de telefoon
alle mogelijke ouders laten uitvoeren en
waarlijkin een klein, vergeten hoekje
van de apotheek bevindt zich ook een ta
feltje met chemicaliën.
Do advertenties van couranten en maga
zijnen zijn door de een of andere eigen
aardigheid wei' in staat de aandacht te
trekken en te boeien. Zoo vraagt een hor
logemaker: „Wat kan een huis zijn zonder
een kind en een koekoeksklok V'
De heer Douglas, koopman in schoenen,
verzekert u dit zonder meer:
„M. Douglas is de grootste schoenmaker
van de wereld."
Een fabrikant van "whiskey, veel beschei
dener, laat drukken:
„Whitkey Wilson: Geen woord meer!"
Do meest in omloop zijnde en standvas
tige advertentiën zijn die van masseuzes,
manicuren en waarzegsters. Het Ameri-
kaaniche volk is zeer lichtgeloovig. Zoo
spelon de kypsy's, sterrenwichelaars, medi
ums, in al de greote steden der Vereenig-
de Staten een groote rol. De dagbladen
zijn vol van advertentiën voor dergelijke
praktijken: „Mevrouw Graham, gypsy, be
roemd door de geheele wereld, heeft^ daar
zij vernam, dat er vele sceptische perso
nen zijn te Denver, besloten hun de gele
genheid te bieden, haar buitengewone
macht te ondervinden tegen den vermin
derden prijs van dén dollar.
Stellig heeft zij haar gelijke niet op
aarde wat betreft haar ambt als profeet
en verklaarster van onzekerheid. Raadge
vingen over zaken, speculatiën, liefdesge-
6chiedenisfcen. Zij zegt u met wie gij zult
trouwen, hoe een man of een meisje, dat
bemind wordt, te winnen is; hoe uw vij
anden ten onder te brengen zijn. Gij be
hoeft niet te betalen, zoo gij haar niet
hooger schat dan al de anderen."
Een handelsman in California wil een
eigendom, een boedel verkoopen en hij
vreest, dat velen door de kosten van de
reie' zullen verhinderd worden te komen.
Alom laat hij op de muren aanplakken,
dat een extra-trein de liefhebbers naar
de plaats van den verkoop zal brengen en
wel gratis. Bij aankomst zullen zij ook
voor niet zich aan een lunch kunnen- ver
gasten.
Ook wordt in de couranten bekend ge
maakt hoeveel do koorknapen kunnen ver
dienen in de kerken. Voor oen dienst 12
cents, voor twee 25 oents, zoodat de gedul
digste knapen des Zondags zelfs 50 cents
kunnen krijgen-
De afstanden in het heelal zijn zóó
reusachtig groot, dat het maar zelden ge
lukt, er ons eenigszins een voorstelling
van te maken. Een weg van 40,000 K. M.,
zooals de omtrek onzer aaide, lijkt ons al
eindeloos. En terecht, want zelfs als deze
omtrek een gebaande weg was, zou een
gewoon voetganger nog ruim twee jaar
lang dagelijks tien uren moeten loopen,
om dien afstand af te leggen. En zelfs onze
internationale sneltreinen zouden nog ze
ventien etmalen achtereen, nacht en dag,
moeten doorrijden, met een snelheid van
100 K. M. per uur, eer zij een weg hadden
afgelegd, even lang als de aardomtrek.
En toch verdwijnt, deze afstand in het
niet bij dien tussohen verschillende hemel
bollen in ons zonnestelsel. Wat beteekent
hij immers tegenover do 150,000,000 K.M.
die ons scheiden van de zon; een weg, die
onder bovenvermelde omstandigheden een
spoorreis zou vorderen van 171 jaar
en 85 dagen. Stel u voor, dat ge in een
trein, met een snelheid van 100 JLM. pev
uur, dag en naoht doorrijdend, de zon
te gemoet stoomt eu dan aan het ei nel
van uw leven hoogstens halverwege geko
men zijt.
En nog is dit op verre na niet de groot
ste afstand. De planeet Neptunus toch is
nog 30-maal zoo ver van de zon verwijderd
als wij: 4600 millioen kil om eter a
Van zulke getallen duizelen wij niet
eens; het zijn eenvoudig klanken voor ons.
Om iets van dergelijke afstanden te begrij
pen, moeten we een anderen weg inslaan.
Nemen we voor de zon een bol van on
geveer twee voet doorsnede, die op een
vlakken grond ligt! Wij verwijderen ons
van dien bol tot op een afstand van 06
I M. en laten daar een erwt vallen; deze
