So. 1376Ö. LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 31 DECEMBER. - VIJFDE BLAD. Anno 190Ï. Officieele Kennisgeving. Eerste Kamer. Gemengd Nieuws. FEUILLETON, Een Oudejaarsavond-geschiedenis. KEXX1SGEY1XG. inschrijving voor de Militie. Burgemeester en Wethouders van Leiden, Gelet op art. 17 dor Militiowet 1901 (Staatsblad no. 212) en op art. 9 van hot Koninklijk besluit van 2 Decembor 1901 (Staatsblad no. 230); Herinneren belanghebbenden Uj deze voor do derde maal hun verplichting tot hot doen van aangifte ter inschrijving voor de militie, in ac maand Januari 1909. De bepalingen der bovengenoemde wet, i wie wel en wie niet voor de militie worden I ingeschreven, waar de inschrijving moet ge- i eohicden, wanneer do aangifte ber inschrij ving behoort te worden gedaan ca op wien de verplichting tot het doen van de aangif- te rust, komen voor in de artt. 13, 14, 15, 16 l en 18 dier wet. Voorts worden belanghebbenden verwit- iigd, dat tot de bovenbedoelde inschrijving Jtneer bepaald zitting gehouden zal wordea op het Raadhuis (kamer no. 9) alhier, van des voorraiddags tien uren tot des namid- dags drie uren, op Maandag 2 Januari, voor hen, wioi 1 (familienaam aanvangt met de leiter A of 'B op Woensdag 4 Januari, voor hen, wier -familienaam aanvangt met de letter O, D, JflS of F; op Vrijdag 6 Januari, vooi hen, wier familienaam aanvangt met do letter G of H; op Maandag 9 Januari, voor hen, wier familienaam aanvangt met de letter I, J of K op Woensdag 11 Januari, voor hen, wier 'familienaam aanvangt met do letter L of op Vrijdag 13 Januari, voor hen, wier familienaam aanvangt met de letter N, O, •P, Q of R; op Maandag 16 Januari, vooi hen, wier familienaam aanvangt met- de letter S, T of U; en op Woensdag 18 Januari, voor hen, wier familienaam aanvangt mot de letter |V, W, X, Y of Z; I zullende van elkeen, die tot de aangifte vorplioht is, een uittreksel uit het geboor te-register betreffende den in to schrijven persoon worden gevorderd. Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RIDDER, Burgemeester VAN HEYST, Secretaris. Leiden, 31 December 1904. Klufóa£uL,2-&uQnda Gisteravond trad Roy a arcs op in den 'Sokouwburg met vier voordrachten van Mul- fcatuli. Toen 'techorm opging, zat Roy aards lin een fauteuil te midden van palmon, met '.tuindoooratief in 't rond. Doocialijko stil to hcerschto in do zaal en na een tiental se conden verhief hij zioh van zijn zetel en droeg de beroemdo toespraak voor van den E£s.-rcs. Max HaveLaar tot den regent en 1de andere hoofden in Lebak. Rustig naar voren tredend, groette hij met breed ge baar, met goed vertrouwen op welbegrepen samenwerking, de genoemde hoofden. De- zo toespraak, eon meesterstuk van letter kunde, dwingend om te luisteren door do .vele wondingen en sohijabaro herhalingen, iwond door Rooyaards gezegd met kalms, 'Volle stem, mot veed intonatie en werkt-!) 'met rustpoozen tuaacfaen de woorden van jeen cn donzelfden. zin. Bij ai het schoooe, ,dat mij hier to genieten word gegeven, ikwarn het mij voor, dat de spreker aom8 te tterk intoneerde, te veel klem legde op de woorden, waar dit niet noodig scheen to ,rijn. Bovendien heb ik mij afgevraagd of ;een dergelijke toespraak van een assis tent-resident, vertegenwoordigende het ge- zag, niot vergeleken moot worden mot eens I troonrede, waarin soberheid van uitdruk king, maar vooral ook soberheid van zeg gen een eerste voorwaarde ia. Voor een jdeel ligt dan ook de oorzaak van deze op vatting van voordragen aan den opzet van iden schrijver, die meer literator dan amb tenaar was cn zich gevoelde. Oneindig schooner en rijker in intonatio en modulatie was de geschiedenis van Sa id j ah en Adinda. Roy aards, bijna onbewe gelijk zittend op zijn stoel, vertelde met een stem, zoo onbeschrijfelijk teedcr, dat we soms meenden, dat een moeder al de liefde van haar hart uitstortte, door don kinderen, neergezeten aan haar schoot, to verhalen het leed en de verdrukking van haar geslacht. Schijnbaar zonder inspan ning vertolkte Royaards do droeve ge schiedenis van den jongen Saidjah. Hos droomerig klonk dat half gezegde, half go- neuriede liedje van den knaap, die niet hooren zal, wat men doet na zijn dood, noch waar hij zal sterven. Hoe zangerig, de gesprekken on de afspraak tussohen Sa- idjah en Adinda, hoe veel variatie in den aanroep van den naam der geliefde en hoe bitter klonk die stem bij dat tragi sche slot. Inderdaad, een meesterstuk van voordracht. Na do pauzo gingen twee kortcro voor drachten, ,,Het gebed van den onwetende" en ,,De Kruissprook." Het eerste, het kortste van do twee, was zeker den oude ren onder ons hot meest bokend. In onzo jeugd leerden wij heb van buiten en in ona dilettantisme gelukkig, droegen wij hot voor aan onze vrienden en op onze clubs. Maar nu we ouder geworden zijn, kwamen wij tot do overtuiging, dat Multatuli groo- ter letterkundige dan wijsgeer was en dat wij van voordragen niot veel verston den. Royaards kan het wel en mooi ook. Hij stolde door gebaar on zenuwtrillingen aan hand en vuist den on wetende", beter den „twijfolaar", voortreffelijk voor, terwijl juist de treffende voordracht, het gezwol- lene van het godiaht aan het licht bracht. Ten slotte ging „Do Kruissprook" en opnieuw vertoonde Royaards een andero zijde van veelzijdig talent. Al het kalme was verdwenen en met een stom, trillend van verontwaardiging over dc belcediging van dc grootheid van Jeschaa ben Jossof, liob hij ze zien Robora en Nathan, Jochebed cn Efraïm en Schmool', werpend met vuil den kruisman, en, artistiek, zonder in overdrijving te vervallen, riep hij de Nar- bhans op, ook onder de Christenen, om naar Golgotha te gaan. Hoe waardig klonk het kruiswoord„Eli, lainah, Sa- bach tanni" en hoe bijtend soherp, toch getuigend van dicpgevoolde smart-, dat „hoera 1 hoeral voor Golgotha 1 Aan het einde des jaars een avond vol kunstgenot on3 geschonken door een groot kunstenaar, waarschuwend tegen verdruk king, roepend om recht, zoekend naar God, wij zond op het Kruis te Golgotha. Zitting van YrUdag. By de voortzetting dor beraadslagingen over de Indische begrootins, betoogt de hoor Van Leeuwen dat verschillende maatregelen, door do Regeoring voorgesteld tot bevordering van don economischen toostand van Indiö, niet door leoniugsgeld mogen gedekt worden en uit de gewone middelen behoorden bekostigd te worden. Maar al komt de vorm hom dus ongeweDscht voor, togen het voteeren van gelden voor de verschillende maatregelen heeft spr. geen bezwaar. Het sluiten met een tekort van de Indische rekening, schrift spr. too aan de eigenaardige primitieve wyze van bookhouden in Indiö, waardoor do uitgaven en iDkometen niet genoeg worden uit eikaar gehouden. Sprekers hoofdbezwaar ls, dat door het voteeren van do thans aangevraagde som van 29 ton (als eerste termen), tevens bi) voorbaat reeds een beslissing wordt gonomen over het aangaan van een leening. Do meest practische vryzo ware, deze 29 ton eenvoudig uit to trekken op de gewone St&atsbogrooting. Doet men dit niet, dan zal het govolg zijn dat de urgentlo van een of ander werk in het belang van Indiö, afhankelijk zal worden gesteld van het toevallig aanwezig zijn van gelden. Er bestaat volgens spreker geen z.g. eero- schuld, omdat by niet erkent een scheiding tusschen Nederland on Indiö, wat de uitgaven betrelt. By het sluiten van koloniale leenlDgon betwyfelt spr. of mon do aansprakeiykheld van den Staat dor Nederlanden van zich afschuift. Sproker drong er voorts by den Minister op aan, alvorons over te gaan tot herstel van do uitvoerrechten, deze zaak nog eens ter- dego onder de oogen te zion, omdat die rechten zoo bolemmerend worken op de pro ductie, daar men aan dc-n oonon kant verlvest vrat men aan den anderen kant wint. Ton slotte gaf spreker verschillende wonken tot verbetering van het deasa bestuur. De heer Van Routen botoogt dat er gaande weg minder zorg werdt besteed aan de finan- ciön van ona land, dl» niettemin bodenkeiyk zyn. Hy kourdo af dat voor Indiö gerekend wordt op zeer wisselvallige inkomsten om de begrooting sluitend te maken. Spieker pro testeert tegen het geschetter over onze eere- schuld aan Indiö, welk rumoer met do cyters in do hand niöt to verdedigen is. Spreker sloot zich geheel aan by het be toog van don heor Yan Leeuwen, ten aanzien van het leeniQgsvoorstoi. Wat betreft de Doli quaoatie meent spreker dat do Minister, door het rapport Rhomrev. niet in zyn goheel o.'er te leggen, hoeft mode- gewerkt tot het exploiteeren van grieven tegen bestuuisambtenuren on keurt spr. hot af dat do Minister particulieren over deze zaak heelt geraadpleegd, met voorbijgang van hier te lande vertoevende ambtenaren. De heor Sicfcenga waarschuwt dat mon voorzichtig zy in zake uitbreiding van do vryheid voor de Katholieke Missie in de Minahassa. De Minister van Koloniën be antwoordt de verschillende sprekers. Ten aanzien van de Minahassa-quarestiej neemt de regeering de voorzichtigheid in acht, welke Yan haar te verwachten is. Do Minister heeft bezwaar tegen weder invoer van dwang bij het cultuurstelsel, waar dezo eenmaal is afgeschaft. Ten opzichte van invoering van uitvoerrechten, behoudt de Minister zich nog steeds zijn vrijheid voor, maar de bezwaren daartegen 6taan hem levendig voor den geest. Het onderwijs in Indic heeft de volle aan dacht van de Regeering. De Minister deelt in den wen ach naar beperking van het opiumgebruik maar is het niet eens mot do middelen door den heer fan den Biesen aangegeven. Ten opzichte van de bedevaar ten naar Mekka acht de Regeering het een eisch van practische politiek zich to blijven onthouden van elke oemoeienis in dezo. Do speelzucht wordt zooveel mogelijk tegenge gaan. Sommige spelen zijn geheel afgeschaft. De landbouw wordt bevorderd; vervreem ding van grond zooveel mogeGijk tegenge gaan. Ook wordt tegengegaan het woekeren, maar met strenge woekerwetten zou hot doel niet bereikt worden. Ontwikkeling van den inlander is de weg. De Minister ontkent, in zake de koolic- quaestie in het algemeen blaam te hebben gelegd op regeeringsambtenaren. Hij heeft Uit olloors gcxltvtLQ ton cuxnaicn ran auibl&- naren, met do rechtspraktijk belast en die daarin zijn te kort geschoten. Ten aanzien van dessa-hoofden erkent de Minister, dat er instructies zijn, maar de middeton om er een einde aan te maken zijn nog niet gevonden. De Minister stelde vervolgens tegenover den heer Yan Houten in het licht dat hulp- vorleening aan Indië dringend noodig is, aangezien de landbouw qualitatief achter uit gaat. Ten bewijze van do noodzakelijk heid van zijn plannon wees de Minister op de uitspraken van mr. Yan Deventer, welko gebaseerd waren op officieele statistische gegevens. De Minister constateerde voorts dat de financioelo toestand buitengewono zorg eisebt. Uiterste zuinigheid moet worden betracht en tevens moet gestreefd worden naar vermeerdering van middelen. En hier toe rokende de Minister de door hem voor gestelde maatregelen ter verbetering van den economischen toestand. De daarvoor noodige gelden zijn niet anders dan door leening te verkrijgen. Het moge waar zijn dat enkele der voorgedragen maatregelen niet direct productief zijn, maar lettendo op het exoeptioneele van den toestand van Indiö, moet wel tijdelijk worden afgoweken van do theorie, ten eindo uit de impasse te geraken. De •enige vraag aan de gedane voorstel len verbonden is slechts deie: of Nederland bereid is de kosten van consolidatie op zich to nemen. Zon debat over ket al of niet wonschelijke van koloniale looningen wenscht do Minis ter op dit oogenblik niet aan te gaan. Hij wijst er intusschen op, dat do heer Van Heutoa, toen doze minister was, zelf zijn medewerking verleendo toen zijn ambtge noot van koloniën deabefcreffoado voorstel len d eed- De keer YanHoutea vroeg, bij ropliek den Minister om het wetsontwerp betref fende de economische verbetering van Indiö terug te nomon en zegt zijn steun in olk geval niet daaraan te kunnen geven. Na nog oenigo discussie werd, gelijk wij gisteren reeds meldden, do Indische begroo ting zonder hoofdelijko stemming goedge keurd. Het wetsontwerp betreffende economische ontwikkeling van India word aangenomen mob 32 tegen 2 stemmen, do hoeren Yun Leeuwoa en Yan Houten. Voorts wordcu goedgekeurd verschillende ontworpen, o. a. do Wost-Indisohe begroo tingen, wijziging van do bovordorings- cn pensioenwetten voor de zoomacht; overne ming in rijksboheer van de buitenhaven te Middelharnie en Hoofdstukken Huis der Ko ningin, Nationale Schuld en do Middelen wet der Staatsbegvooting voor 1905, waarna do vergadering is verdaagd tot Dinsdag 3 Januari a. s. dos avonds te halfncgon. Do opidemio van roodvonk to Hongeloo is volgens bekendmaking der Gczondhmcbsoominissie geweken. Yorongelukte sohepon. V o 1- gons heb „Bureau Veritas" zijn in de maand November verongelukt 52 zeil- cn 20 stoom schepen (waaronder I als vermist) als: Zeilschepen1 Duitech, 8 Amerikaansche, 14 Engolsoho, I Grioksch, 2 Nedcrlandsohe, 4 Fransaho, 2 Italiaaaschc, 9 Noorschc, 4 Rus&isoho cn 7 Zweedsoho. Stoomschepen: 4 Duitsohc,, 6 Engelsclic, 1 Fransoh, 1 Chiloensch, 2 Dccnscho» I Grioksch, 1 Portugcosoh, 2 Zweodscho, 1 Turksch cn 1 Nooisch. Een telegram uit Triont moldt, dat door het instorten v?a een mar garijn het Ursulinenklooster aldanr gedeel telijk vernield werd. Gelukkig zijn coor deze ramp geen slachtoffers gemaakt, daar do instorting 's middags plaats had cn het vorwoeste deel van het klooster -juist do op dien tijd verlaten slaapvertrekken bsvatl- Uit Kaïro wondt gemold, cat daar in don nacht van Zaterdag op Zon dag bericht is ontvangen over een ernstige botsing van den luxe-trein in Bovon-Egyp- te. Een slaapwagon moet geheel vernield zijn, cm men sproekt van zestig gewonde t*»orioton. Twoo bijzondoio troinon zijn naar do pLaats van hot ongeluk vertrokken; met den eersten trein gingen tien coktors moe. Iemand, dio zich uitgaf voor een Berlijnseh commissaris van politie, reed in do Drcs^onsaho voorstad Plauen in een tiorlijk ooupeetjo naar ecu bokend fabrikant, Komraerzionrat Bionert, cn diens broeder. Do man vertoonde ccn man daat tot in-hechtenis-noming, omdat to gen do gobroocora, volgens hom, een klacht was ingediend wegens het vormden van militaire geheimen. Hij was och ter boroid, beide koeren togen oen borgtocht van 600,000 rak. op vrije voeten te laten. Do dwaze oplichter werd dadelijk aan do po litic overgeleverd, dio kom herkende als een gewezen kanteorbodiendc, die roods ernstige dingen op zijn kerfstok hac. Aan het Russiaohe Hof. En- gdsoho -T'iout Do correspondent van don „Berl. Lokal Anzeigor" tc St.-Petersburg maakt roei ding van een opzienbaronde go bourtenis, wolk© zioh aan het Russische hof heeft voorgedaan. Sedert negen jaar was bij cfo keizerlijke fajnilie een Engêbche bonno in dienst, indertijd voor grootvorstin Olga. hot oudste dochtertje van don Tsaar, uit Engeland ontboden. Twee jaren geleien werd n. zwarte be diende der keizerlijke faroilio ontslagen, omdat men hem verdacht, in gewichtig# papieren to hebber, gesnuffeld. Do Er-gel- soho werd vooral wijl de Tsaritsa haar in bescherming najn toen niet ia verhoor genomen. Kort geleden moet oehter een dor bedien- don bespeurd hebben, hoe de Engelscho bon ne in de studeerkamer vin den Tsaar sloop on op dions sohrijf tafel vorsohillcndo pa pieren doorkook. De bodionde sloot torrtond do kamer en doolde modo wat hij ontlokt had. Do Engolsoho werd toon inderdaad in 's Koizers studeervertrek gevonden. Zij had versoheiden gewiohtigo documenten ge- oopiëord. Onder goloido is zij meldt do corres pondent van het Borlijnsoho 11e! voorts over do grens gebracht. Do ontsteltenis aan het hof to St-Petersburg is groot. Mon gelooft, dat do Engolsoho betaald werd door personen, die belang hadden bij haar spionnage^dienston. (».T.M) Russische gohoimc politie- beambten in Engeland belast rnct dc be waking van Russisc1 j vluchtelingen, heb ben aan dc Engclsche autoriteiten mede- deeling gedaan ovev eon komplot, dat to Manchester on Liverpool ondor daar geves tigde vluohtelingen wordt gesmeed tegen een hoogo persoonlijkheid to Petersburg. Do Engolsoho politie zou ccn onderzoek hebben ingesteld, ma geen voldoende be wijzen hebben gevonden om to kunnen op treden. Een uitgebreide correspondentie is in beslag genomen. Twco van do door do Rus3ischo geheime agenten aangewc n porsonen zijn reeds naar Petersburg ver trokken. Do Engclscho politic schijnt aan dc zaak niot veel gewicht to hechten. Do Matin" woet mode te doelen, dat hot gemotiveerde en byzondor lango ochiifteiyko requisitoir van don procureur ge neraal Baudouin in do zaak Dreylus niet voor oindo Januari goreod zal zyn. In do eerste helft van Fobruari dus zal de ooisto voor ztttor van het Hoogo Hof, Ballot Boaupró, een rapporteur in hot proces bonoomen. Do conclusion van den procureur-generaal Baa- douin kent men niot, Waarschyniyk zal h(' zich in zyn goschreven requisitoir bopal' eenvoudig to concludoeren tot verbreking van hot vonnis van Rennos on toollchUogon Li- waren tot zyn mondeiiog requisitoir. De pleidooien van hot berzienings-procos zullon voor het Hooge Hof niet beginnen vóór Mei, daar rapportour dno maanden tyd lrrUgt om zyn rapport samen te stellon. Ongorogoldhodcn in Russisch- Polen. To Rad om trok Zatei dagnacht, togen écu uur, na beëindiging van de gods dienstoefening in de katnoliekc kerk, ccn hoofdzakelijk uit arbcicers b staande me nigte met ccn roode vlag zir.geilde door do h ofdstraton. PatrouTlea, die de menigte legentiokkon, werden me>t schoten begroet. Do commandant, van het 26ste regiment in fanterie word gedood, con gendarme ver wond. Van de betoogtrs wero éön man go- dooc. Tegenwoordig heeft aldaar de mobilisatie plaats. Een jacht in beslag genomen.— Do Ganadcesche douano-bcambten bobben beslag gelegd op het jacht „iuischicf", dat tweemaal do „Amcrica-Cup" behaald heeft, onder verdenking van .o. uitoefenen van en betrokken zijn bij het smokke len van likeur, tu dien St.-Picrro cn Kaap Breton. Do „Misohief" heeft order gekrogon Glaoo Bay Liet to verlaten. Het s p o o r w c g o n g o 1 u k op do lijn NapcisRome, waarvan in ons vorig nummer is melding gemaakt, heeft plaats gehad in do nabijheid van Geprano. Twco treinen naar Rome, een uit Roccasccca on een uit Napcis, zijn daar op elkaar gcloo-^' pen. Do trein uit Napels, dio 14 minuten.r voor den andoren moest zijn, had wegcnsv' een defect zijn vaart moeten minderen en y ten slotte moeten stilstaan. Het perso.; ol gaf don sdoI naderenden trein uit Rocca sccca het sein om to stoppen, maar hieraan v kon geen gevolg worden gegeven, omdat do trein juist in een bocht was. Hij verbrij zelde het achterste rijtuig van den Napel- schon trein. Er worden veertig racnschon gewond, van wie zc3 ernstig. De regeering I heeft een onderzoek gelast. 1) Dit is geen Oudejaarsavond-geschiedenis jvan warme kaohole binnenshuis en guur wintorweertje buiten. Do woorden „warmte 'kastanjes" en „pons" worden er niet in genoemd; er komt heedomoal niots in voor van gezellig somenzifcten aohtor do neergo- ;(laten, warme overgordijnen in do gezellige huiskamer om een groote, ronde taf al heen, iWachtend op do twaalf slagen van den kerk- toren, waarbij de jeugdigen van het gozel- Jschap, dio voor het eerst mogen opblijven, leen stillen, hele haf tigen strijd voeren met iKLoas Vaak, tot de twaalf slagen zich doen j hooren en do allorsla-perigste ineens klaar Vaikker is en nog het eerst van alle, met oogen, eon beotje bol van het staren en knippen tegen het lamplicht, maar oogen (vol van liefde en hartelijkheid, den oud- vader landschen wentch uitroept van: „Veel ,Hoil en Zegen in het Nieuwe Jaar!" Dit is een Oudejaarsavond-geschiedenis, waarop de menschen zoo uithuizig zijn als [maar te bedenken is, gaande van het eenc erf naar hot andere, uit en in loopend bij ielkaar. Dit is zolft' een Oudejaarsavonc -ge- Ischiedenis zonder de twaalf klokslagen van jden hoogen kerktoren om uc eenvoudige jmeden, dat cr geen hooge kerktorens met klokken zijn in het Land, waar deze gc6chie- Idenk is voorgevallen, want dit is het ver- Kaal van Midin en Miessie, echtelieden, jwonende in de desa Lasmono, gelegen to luidden van velden van suikerriet en bloei ende rijstakkers, ergens ver weg in ce borgen, in do verre Oost. Daarom is dit de goschiedonis van een Oudejaarsavond met eon avondtemperatuur van 80 gr. in do buitenlucht, met geuren van witte mclat- 't.^bloemen in de luciht on het weemoedig, droomerig geluid van den gamelang. Het was de avond van het „Halbahalal," hot v ergi f fenis- v ragen De mensohen gingen bij elkaar te buurt; zij kwamen in hun mooiste kleeren cn had don kleine gctchonken bij zich, dichtge knoopt in een ouden lap of in een zake oek geschenken, die voornamelijk bestonden uit vruchten, schildpadoieron, gekleurde pij pen suiker of eigen gemaakt gebak. Men schen, die elkaar misschien maar tweemaal in hot jaar zagen vanwege den verren af stand, waarop hun hutten waren gelegen van elkander, getroostten zich nu een wan deling van mijlen om elkaar te begroeten met den gebruikelijken Oudoj aarsavond groet, zeggende tot gastheer en gastvrouw: „Ik gToet u en vraag vergiffenis aan den avond vóór den Nieuwjaarsdag om wat ik bewust of onbewust tegen u miscecd." Waarop gastheer en gastvrouw ieder nel antwoord gaven: „Ik insgelijks," on hen daarna welkom heetten. Het was eenmaal zoo liet gebruik di^ woorden uit te sproken; het behoorde bij den Oudejaarsavond-uitgang; do groet klonk wol ongewoon plechtig voor in het dagcLijkteh leven; maar zóó hade on de kin doren het altijd gehóórd van de ouders en dezo wederom van hun ouders zóó was het altijd geweest en nooit was or veran dering in gekomen. Velen, vrij wel de meesten, gebruikten de plechtige bewoor dingen zonder er bij to cenken; ieder zeide ze op zijn beurt; hot waa gewoonte; men hield er zich aan. Voor Midin zouden die woorden echter op dezen avond een heel bijzondere bcteo- kenis hebben; want in het afgeloopcn jaar had Midin zijn jonge vrouw, na een echt- verceniging van nog geen volle drio maan den, het huis uitgejaagd, het erf af, en dat wel op staanden voot; zoodat haar verwanten waren gekomen om haar kleeren on sieraden voor haar terug te halen uit co woning van het verstoorde eofatelijk geluk. Midin wat anders een vreedzaam cn iet wat vreesachtig man Hij liep wel is waar gelijk al het manvolk in de streek, uiot zijn mes in zijn gordel, een mes, lang als een sabel, en hij had er voed' ijver voor dit blank tc schuren tegen een steen bij do een of andere watorgreppel; maar hij was er do mac niet naar, om or ooit „amok"' mee te maken. Hij was, eigenlijk gezegd, een voorzichtig en oppassend man. Maar hij had één zwak, dat hem dikwijls ongelukkig maakte. Hij kon er niet tegen om te worden uitgelachen; hij verstond g n 6oherta cn gekscheren, waar 't zijn per soon gold. Misschien kwam dit, omdat hij al vroeg in zijn omgeving door sommigen voor vernuftig werd gehouden en als *oo- danig met onderscheiding behandeld wat geworden. Niot, dat Midin geleerd was, heelemaaï niet; maar hij had een gave om de men sohen met zijn antwoorden to verslaan tot zij er hcelemaal de kluts van kwijt raak ten. Ook had hij oen zeldzaam goeden kijk op raadsels. Als bij gezellige bijeenkomsten de dorpelingen bij elkaar zaten te rooken len to praten, gehurkt in oen kring op den leemen vloor, cn men begon met het opgeven van raadsels, dan bleof hij zelden in gebreke de juiste oplossing te goven; ja, somtijds gaf hij een antwoord, dab nog scherpzinniger soheen dan do eigenlijke oplossing was. Hij maakte ook wel zëlf raadsels; hij verzon ze, ora bijwijze van overdrijving te spreken; hij schudde ze uit den mouw, zóó gemakkelijk ging hot hem af. En een van dio raadsels van zijn eigen vinding dood nog dikwijls do rondo in do buurt- ÉKhap, want mon werd cr telkens aan her innerd als men ging over do Kali Mas, hofc wild» bcrgfctiroorapjc, dat con mooi bruggetg'o had gekregen van het Binncn- Landsch Bestuur, zoo maar niot con paar boomstammen, de feusschonruimte opgct4/>pt mok riot en zand cn stconen; maar een och Co brug mot twee leuningen, een groot gerief voor do gc-itea- en schapenhoeders op weg naar de markt cu voor do bejaarde marktgangers mot zware vraohtcu op het hoofd. En in de algemcene vreugde over dü® aanwinst had Mxlin zijn raadsel ge maakt-, dooiende op do twee zeer gewaar deerde brugleuningen; het raadsel luidde: Twco zwijgen maar al etdl; ma-ar al dio voorbijgaan geven hun de hand on buigen zioh voor hen. Hoe hij het zoo mooi bodenken, meende men, en Miossic was ook wel trotich op dit vernuft in haar echtvriend; maar in andere dingen kon Midin ook weer een zeldzame onhandigheid aan den dag loggen, al was het maar in liet opvan gen van een wcggeloopen boschhaan, in hot terugbrengen van een ge-kortwiokten beo, ontsnapt uit zijn kooi, al was het maar bij het loeknoopen van een doek mot g-maïs. Tien togen óón, dat hij liet in dergelijke zaken er altijd tlccht af bracht, on Miessie had or och ik inzij kon hc' nu-C nalaten, hot was haar te machtig; zij - ir.-'-r. pr cm Lachen en zij lachte tot-dat do ncusvleugoltjos trilden on hot dubbclo rijtje roodgemaakto tandjes te vooroeliijn kwam, ja, totdat zij het uiteehaterdo on eindelijk het uitgierde. Daar begon do oncenighcid mco, met dat laohen. Miessie, dio nog jong wat en een beetje verwond, liet het niet bij lachen; zij "gon zoo'n beetje to plagen met woor den; woorden, dio zij dadelijk weer maakte met allerlei liefkoozende bewegink jes, spelenderwijs, als een katje. Eerst plaagde zij hem enkel als zij met hun bei den warenmaar al gauw deed zij hot ten ftanhooro van anderon. Midin verdroeg dit oen tijdje; hij vond Micssio mooi cn vlug cn aarcig. Hij deod ook goedig veel voor haar, waz zij hem vleiend vToeg cn zelve wol had kunnen doen. Op een dag zeide zij, dat zij to moo was om klapperolie te gaan halen op de markt cn vroeg, of hij in haar plapte wil de gaan met- de flcéch. En in een onbera den oogenblik ging Midin met do flesoh. Dat zou hem heugen 1 Daar mocat hij zoo ioh over hooren 1 Eerst op do markt, spot tend aangehouden, lachend nagewezen en meesmuilend begroet; toen op weg naar huis, lachend staanco gehouden, spottend opgemerkt, mot overdreven teekenen van verbazing goeden dag geknikt; toen in da kampong, op het erf, bij zijn hiis weer datzelfde lachen, spotten en nawijzen. Jo, want wr-lko man gaat nu ooit zelf met d# fic.3oh olio halen op de markt 1 (Wordt vervolgd,)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 17