Eiken
W. i. VAM VELZEM en Co.,
Ingezonden.
Burgerlijke Stand.
J. P. VERGOUWEN.
Wed.J.STEENHACER&ZOON,
Prima Versciie Boter f 1.59 p. K.G.
Belegen Brasboter f 1.30 p. K.G.
Ijverige ^fertegemveorsSigers
PEAN HIO.
Verkrijgbaar in alle buurten
der stad. 3183 80
Openbare Verkasping
HAGEDOORN K1RGHMANN,
Levering van üiverse Bieren,
W. J. VAN VELZEN en Co., Mare 7a, over de Marekerk.
De bracieuse, Priis per kwartaal U?1/*,
FEUILLETON.
De Millionnair.
van do overbrenging van Kruger's lijk on
middellijk in den Ministerraad. Hij gevoel
de veel daarvoor. Toen bleek dat het 'lijk
niet uit Zwitserland rechtstreeks, maar van
uit Holland naar Afrika zou worden over
gebracht is gehandeld gelijk in de Memorie
van Antwoord i3 meegedeeld.
Van een officieel aanbod is geen sprake
geweest. Er is slechts ondershands gepolst.
Wat het oonsulaatwezcn in Zuid-Afrika
aangaat van de motio van Botha behoeft
de Minister zich nicte aan te trekken. De«ze
tooh heeft 's Ministers woorden gelezen bij
het schijnsel van een verblindend valsch
Licht: het Reu ter-telegram waarin het
woord intrigeeren" werd gebezigd. Daar
van was echter geen sprake. Met de ge
wraakte woorden heeft de Minister slechts
bedoeld to doen uitkomen hoe moeilijk 't is
voor een consul in een omgeving die hom
Bjmpathiek is, do politieke verhoudingen
zuiver te bewaren. In zijn woorden was geen
enkele beschuldiging gelegen of afkeuring
van wat door Vrijs taters of Transvalere
gedaan wordt.
Do voorstellen betreffende het consulaat
wezen, deze betreffen uitsluitend de geldelij
ke gevolgen van do te treffen maatregelen.
De Minister wcnscht op do beslissing van
den gezant te Stockholm in zake het Eeratc-
Knmer-lidmaatschap geen invloed uit to
oefenen.
Omtrent liet zalmcontract bereikten don
Minister geen klachten van Nederlanders.
Na rep ieken, behandelt de heer Goe
man Borgceius de Zuid-Afrikaansoho
Consulnat-quaostio, do houding in deze
van den Minister, ook na liet door dezen
gesprokene, afkeurende, maar de Minister
Vlcef zijn standpunt handhaven.
Do algemeeno beraadslagingen werden
pc s loten.
De eerste afdeeling wordt goedgekeurd.
Voortzetting na afloop der algemeeno
beschouwingen.
Geachte Redacteur 1
Met belangstelling las ik in uw blad van
Zaterdag het artikel over „Do voorgestelde
regeling van het arbeidscontract", doch
meen, dat daarin beweringen wordon geuit,
dio niet met do geschiedenis in overeen
stemming zijn te brengen. De schrijver zegt
toch, dat vroeger ,,De ons nu wol bekende
quaesties over loon on arbeidsduur on an
dere punten, kwamen niet voor en van
werkstakingen hoorde men nooit." Ik geef
den schrijver in overweging cont' te bestu-
deeren het werk: 0. Pringtheim„Beitrage
zur Entwiokolungsgeschiohte der vereinig-
ten Nioderlando im 17. und 19. Jahrhun-
dert."
Hij zal daarin niet alleen vinden, dat dc
nu aan ont allen wolbekende quaestics vroe
ger evengoed voorkwamen, dooh ook, dat
niettegenstaande do destijds vigcerende ar
beidscontracten, werkstakingen aan de or-
do van den dag waren. Zoo bijv. zijn er in
Amsterdam in de jaren 1739 tot 1745 tal
van werkstakingen in allo mogelijke vakken
uitgebroken. Dat er nè, dien tijd niet meer
van werkstakingen word gehoord, is dus
eenvoudig te verklaren uit het feit, dat cr
geen werk meer was en een ieder zal be
seffen, dat waar do factor ,,work" ont
breekt of niet in voldoende mate aanwezig
is, er van werkstakingen geen quacstie kan
zijn. Hot is jammer, dat u dergelijke arti
kelen niet laat schrijven door iemand, die
beter op de hoogto is van zijn taak, en dio
eerst geschiedkundig het onderwerp heeft
bestudeerd. De schrijver moge een zeer be
kwaam jurist zijn, van de geschiedenis van
het volk heeft hij blijkbaar geen do minste
notio en een cursus in geschiedenis op dc
lagere volksschool ware hem aan te raden,
omdat men daar, dank zij dr. Te Lintume
schoolboeken, meer en meer de volksgeschie
denis gaat onderwijzen.
Nu ik tooh uw welwillende gastvrijheid
inroep, meen ik ook een woord te moeten
zoggen over hot jaarboekje „Oud-Leiden"
1905, tweede jaargang, waar op pag. 8-1 op
weinig gelukkigwijze wordt gesproken
over den winkdl van den heer Pollmann,
hoek Hoogstraat en Nieuwe Rijn. Immers
voor ons Katholieken it' het niet aange
naam te moeten lezen van een „potten- en
rozenkransen-koopman";; het komt mij
voor, dat koopman in Roomsoh-Katholieko
kerkelijke artikelen een betere uitdrukking
ware geweest. Overigent mijn hulde aan de
redacteurs van het boekje; hoewol ik hun
gevoelens niet deel, dat \dj „machteloos
zouden tiaan tegen dergelijk gebrek aan
smaak en historisohen zin." Immers het if
den heer Pollmann alt vreemdeling niet
kwalijk te nemen, wanneer hij geen waarde
hecht aan die historische herinnering,
vooral niet wanneor geen enkele Eeidanaar
hem opmerkzaam maakt op dc groote be
teek on is van de woorden: „De trouw dor
burgerij heeft hier 'tgeen door gewelde! Der
vlammen wiordt gesloopt in bct'ren t-taat
horstei.d. Ao 1766."
En waarom weet bijna geen enkel Loide-
naar de beteeken is van die woorden? Om
de eenvoudige roden, dat men op de scho
len do geschiedenis van het volk niet on
derwijst, doch zich daar uitsluitend bezig
houdt met de geschiedenis der regeerders.
Waarom kan men juist op de lagere scho
len den kinderen zulke interessante zaken
niet inprenten en lien vertellen, dat op
den feestdag van Leiden's Ontzet van het
jaar 1766 die verschrikkelijke brand heeft
göwoed, waardoor dc feestvreugde in rouw
word veranderd. Waarom hen niet verder
verteld, dat men in dien tijd zoveel christe-
lijken zin had en zooveel naastenliefde be
toonde, dat men op den l3den October
daarna con collecte langt de huizen deed,
dio 15,142.95 opbracht, waarbij vermeld
wordt: „Voor welke zeer liberale en rijke
lijke Gifte do Burgers en Ingezeten dozer
stad, den voegenden Zondag van de predik
stoelen, in allo kerken, zoo Protestantecho
als Roomschgezinden, uit naam hunner
ongelukkige medeburgers zijn bedankt."
Men zoude dan meteen de kinderen er op
kunnen wijzen, dat er toon hier in Leiden
nog blijkbaar een groote bevolking moet
geweest zijn, die zeer vermogend was, ter-
wiji de tijden daarna van 1780 tot 1850
zich kenmerken door groot ver vail van
nijverheid en handel. Wanneer elk kind
op school zulke zaken leerde, dan zoude er
zeer zeker veel meer voor do waarde van
historischo geden^teekent gevoeld worden,
en «do heer Pollman zoude ongetwijfeld ook
ongevraagd de bewuste inscriptie weer op
zijn huis doen plaatsen.
Met dank voor de plaatsing.
Uw dw. Dr.
FELIX DRIESSEN.
Leiden, 12 December 1904.
f
De Russische koers in ons
tegenwoordig fhinisterie.
Gisteravond hield het pas opgerichte
Soc. Leetgczelsobap zijn eerste vergadering
in het Nutagebouw, waarin als 6preker op
trad dr. Herman Gorter, met het onder
werp „de Russische koers in ons tegen
woordig Ministerie". De bijeenkomst, die
met eon kort woord door den heer Panne-
kook werd geopend, was niet druk bcaooht.
Spr. liet aan zijn eigenlijk onderwerp
een korte algemeeno beschouwing vooraf
gaan, om daardoor te laten uitkomen dat
na 1848, toen de liberalen aan liet bewind
kwamen, con zoodanige koors, als waarvan
wij thans getuigen zijn, niet is gevolgd.
Het liberalisme bracht de vrijheidsidee
voor ons land door de hervorming van
het onderwijs, het scheppen van allerlei
middelen van verkeer, kennis en verlich
ting onder het volk.
Daardoor was het mogelijk dat omstreeks
1865, eerst schuchter, vervolgens meer gepro
nonceerd de arbeidersbeweging opkwam.
Onder den invloed der Internationale cn
later door do Parijscho Commune zagen do
liberalen in, niet genoeg te hebben gedaan
met het geven der voorwaarden tb indi
vidueel'© vrijheid en ontwikkeling. Onder
hun invloed ontstond het Ncderlandsch
Werkliedenverbond, waarover Spr. verzocht
niet to slecht te denken. Yoor zijn tijd was
het goed. Ook de kleine burgerij en de ge-
loovigo werklieden moeiten worden gebracht
in de democratische strooming.
En dat nu is hoofdzakelijk het werk ge
weest van den tegenwoordigen minister
president, dr. A. Kuyper, die voortdurend
strijd heeft gevoerd tegen de conservatie
ven in zijn partij, de mannon met twee
namen, zooalt hij ze smalend heeft genoemd,
en de steeds conservatieve Katholieken.
Ook do sociaal-democratische arbeiders
partij kwam op. Door haar optreden in do
Kamer werd een wig gedreven tusschen de
comer vatic ven on democraten onder do li
beralen en toen was de kans voor de cleri-
calen om aan het bewind te komen, schoon.
Dit was te verleidelijk voor den Christen
democraat Kuyper en hij nn.m zijn draai.
Nu is het zijn noodlot, dat hij, de democraat
van vroeger, kwam aan het hoofd coner coa
litie, waarin het conservatisme overwegend
fterk is. Wat heeft nu deze Regeering voor
het volk gedaan en wat is nog van haar te
wachten: a. voor de geestelijke belangen
van ons1 volk, b. voor do materieete belan
gen, e. welke rechten heeft zij geschonken
of zal' zij nog geven? vroeg Spr.
En het antwoord was telkens: niets I Spr.
8ommeerdo zijn hoorders bij elke vraag te
zeggen wat zij er van wistc-n. De Hooger-
Onderwijs-wct zal de ijatio wat meer By-
brandy's en Wisso's brongen, zcide Spr.,
dooh daaraan heeft het volk geen bek_»efto
De voorgestelde wetswijziging van het
lager onderwijs zal ons land zegenen met
een groot aantal kleine, en daardoor slech
te sekte-schooltjes en door een andere wijze
van examineeren zullen de onderwijskrach
ten minder onderlegd zijn.
Do spoorwegwet^ het arbeidscontract cn
do po6twet werden voorgesteld als wetten,
die do rechten des volks zullen verkorten
en in ons land zullen brengen toestanden,
die met recht Russisch mogen worden ge
noemd, zeide spreker.
Spr. heeft nooit met de liberalen ge
dweept, maar tot zoo iets zijn zij nooit in
staat geweest.
Spr. wekte ten slotte zijn gehoor op om
dit voort te zeggen in de werkplaats en in
de fabriek, om ook do geloovige arbeidcra
er van te doordringen dat van deze Regee-
ring voor hen niets tc wachten, maar allea
te vreezen is.
Aan het debat werd deelgenomen door
eon anarchist (Samson) en een liberaal, dio
beiden hun 6tandpunt tegenover dat van
den Spr. verdedigden, al konden ze gedeel
telijk met do critiok qp de tegenwoordigs
Regcering meegaan. Zij werden zeer uitvoe
rig door dr. Gorter beantwoord, zoodat do
vergadering eerst te ruim halftwaalf word
gesloten.
AARLANDERVEEN. Bevallen: P. da Jonge
ffb-De JonS DJ" Bo°tekoe geb. KempeZ.-.
M. E. Overea geb. Klinkhamer Z. M. C. van
Keeken geb. v. d. Willik D.
ALFEN. Bevallen: K. de Yogel geb. Vier-
bergen Z. A. Hoogendijk geb. De RuyterD.
J. boekhout geb. Van Ewyk Z. S. Tilloma geb.
Van Donderen D. (wonende te Onderdendani, genu
Bedum). H. Mjja geb. Van Rijn D.
Overleden: E. E. Brak D. 14 j.
BODEGRAVEN. Bevallen: J. Baars geb.
Van der Weyden Z. P. Doinbnrg geb. Sterk
Z. F. G. Ravensbergen geb. Van Leeuwen Z.
J. Groenen geb. Verlaan D. E. A. Rieckera
geb. Zelamaon Z.
G e li u w d: A. van Vliet 27 j. en T. van Vliet 23
BOSKOOP. Bevallen: A. Witteman geb.
Akerboom Z. J. C. Hooft man geb KvrakernaaK.
'L. F. J. van Bemmel geb. Droog Z. K van
Hoff geb. Hoogendoorn D. A. J. van den Broek
geb. Jaspers Z. VV. Droog geb. Van Veg. a D.
KOUDEKERK. Overleden: M. Hasaiog D. 3m.
T ER AAR. Bevallen: G. van Eyk geb. Roos
Overleden: U. M. F. van der Loo, echtg.
van A. Verlaan, 37 j.
WOUBRUGGE. Gehuwd: W.Hogenboom jm.
en J. P. KIstgeest jd.
ZOETERWOUDE. Geboren: Maria, D. van
G. de Wit on N. v. d. Berg. Catharina Anna»
D. van G. A. Veldbuyzen en W. A. HiJlenaar.
Ovorleden: Al. Ph. Willems, 25 j.. ongehuwd»
ZEVENHOVEN. Bevallen: K. de Jong gob.
Beumker Z. A. Konst geb. Koeleman Z.
Gehuwd: R. Knaap en E. de Kijk. K. de
Kijk en A. van der Lloozen.
Overleden: VV. Woudenberg, wed. S»
Bader, 46 i.
ZVVAMMERDAM. Bevallen: A. van Gelder
geb. Van der Sluis Z. E- J. VV. van Muis
winkel geb. Bos Z. C. W. Fopmageb. Warnaar
Z. A. Rodenburg geb. Van Peet Z. M.
Hooftraan geb. Hoogendoorn D.
Gehuwd: van der Wolf jm. 32 i. met M.
Brunt jd. 33 j.
Overleden: C. Vrisekoop, 52 i.. echte, van
N. J. 11. Driehuis.
Assurantiën.
Brand- on Nering verzekering.
Levensverzekering.
Bnbraakverzekenng.
Pieterskerkstraat 4.
11401 10
Mandenmakerssleeg 4, bij de Waag.
PRIMA ADRES VOOR
Goudsche, Le.dsche en Edammer Kaas.
Planken voor Br u gg edek k en,
Kruiplanken on allo soorten
van Ramen, Denreu, ttozijueo,
enz. 1180 14
Adres: Magazijn van afbraak,
Hooge Rijndijk 170 R,
Zocierwoude.
F. VAN DER WAALS.
gevraagd voor den verkoop aan particulieren van eon nieuw, practisch
artikel, waarmoo oon flink inkomon te verdienen is. Fr. br. met opg. van
ref. ond. No. G 24 a/h. Algemeen Adv. Bur. H. M. BRANDER, Amsterdam.
12214 10
PostzegeShandel Koirt-Rapenburg 14.
ONTVANGEN (Zeldz»am mooi): 12221 8
B»yptc, Argentinië, Brazilië, Bolivia, Angola.
Nedertandsche Koloniën.
GRIEKSCEE DRUIVEN-BORSTHONIG
£4 Jk. 34 O S .'V
van Dr. J. P. VEJAT0S, geneest met wonderlijke snelheid Yerkondtaeld,
tJeeschlield en Storingen in de Ademhalingsorganen.
Geneest den strengsten hoest in één dag.
Verkrijgbaar in flacons van f 0.40, f 0.70 en f 1.to Leiden
by J. H. DIJKHUIS. 10667 20
Ter overneming aangebo
den: een keurig ondei houden
l'ianiuo, prachiig van toon, voor
180 Gld., met garantie. 12206 7
Te bevragen: Rapenburg 76.
TRAOE NAM
(krachtens onlicrroepciyke
machtiging
in tweeön
bewoond,
staande en gelegen onder de Gemoento
Zoeterwoudo (aan het Watertje),
TEN OVRBSTAAN VAN
Notaris C. KORTEWEG, te Hazerswoude,
op Woensdag 14 December
1004, des vooriniddags te 11 uren,
in het
Koffiehuis van den Heer C.
ANGENENT, te Zoeter-
woude (Dorp),
hy opbod cn afslag.
De perceelen z(Jn verhuurd aan T.
r. TILBURG voor f 2.60 per week en
aan de Wed. PUPPING voor f 0.75
per week. 11295 34
Aanvaarding by de betaling der
kooppenningen op 16 Januari 1905.
Alles breeder by biljetton omschre
ven, terwyi nadere inlichtingen zyn
te bekomen ten kantore van Notaris
C. KORTEWEG, voornoemd.
Tot onze VERTEGENWOOROIQERS voor
Leiden en Otros&reken hebben wij aangesteld
de lleeren 1.104 4t>
Mare 7a, over de Marekerk,
bij wie onze BIEREN", zoowel op Fust als op
Plesschen verkrijgbaar zijn.
Heemt een proef en 'gij blijft bestellen.
T wentsche Stoom-Beiersch-Bierbrouwerij,
ALEVIELOO.
IBSEgaggZ
Ingevolge bovenstaande Annonce, bevelen wy ons beleefd
aan voor de
z-joalsEdelweiss, Pilsner, Lager, Gerste
van bovengenoemde BROUWERIJ te Almeloo.
De Flesschcu worden in bruikleen gegeven, doch
blijven het eigendom van het Depot, 12106 30
25)
Do meeste meisjeg in mijn plaats zouden
enkel snikken cn jo verzekeren, dat haar
harten waren gebroken. Dat doe ik niet, om
dat ik niet geloof aan gebroken harten.
Jo moet geen beweringen van mij verwach
ten; ik verwacht ze ook niet van jou. Maar
ik geloof, dat wij het niet slechter met
elkaar zullen vindon dan andore menschen.
Do hoofdzaak is, dat men niet begint met
al to hoog gestemdo idealencn wie trouwt
cr nu uit liefde tegenwoordig?
Bij do laatsto woorden, half kwijnend
gesproken, stak zij hem haai, slanke hand
toe, ala om den minnaar tot zich to trek
ken.
Doch Harold negeerde het uitnoodigend
gebaar. Elk harcr woorden had hot effect
van een dioppel ijskoud water. Al de ver
moedens der laatsto weken keerden plotse
ling terug. Geen sluier kon het roekclooze
cynisme voor hem verbergen. De lachen <o
lippen hadden haar voiradcn.
Dus dit was do vrouw, aan wio hij zich
voor het leven had gebonden? Dit was do
toekomst-, zooals hij zich die had bereid
En do andere toekomst, die hij sinds
gisteren in den geest had geleofd? Nooit
had dio zoo heldor voor zijn oog on gestaan
als in dit oogenblik. Het contrast tusschen
het zwaitoogigo, levend igj meisjo en dit
product van maatschappelijke gckunsield-
hoid was te groot.
Do aandoening was hem te machtig; hij
-vouwde do handen en smeekte, stamelend
bijna:
„Sylvia, geeif mij de vrijheid 1 Wij kunnen
niet samen leven."
Haar gelaat werd koeler.
„Ik heb jo het antwoord gegeven."
„Je wilt mij aan mijn woord houden?"
„Ik zou gek wezen, als ik het niet deed,
en gok ben ik niet."
Met dit woord was dc sluiei' geheel tot
rag geworden.
Heftig sloeg hij met zijn handschoenen
op do tafel.
„Nooit! Het gebeurt nooit!"
„Wat?"
„Ik word nooit jo man."
Alleen door mij den bons te geven, ont
loop jo dat, en dat zal je nooit 'doen."
„Er is iets ander8 om het to ontloopen."
„Bijvoorbeeld?''" vioeg zij koel.
„Bijvoorbeeld een pistoolschot. Ik kende
je tot heden niet, Sylvia; nu ken ik jo, en
ik ben liever dood dan jouw manl"
„Jo maakt gekheid 1" spotto zij. Doch
haar gelaat verschoot van kleur. Ze dacht
aan dien anderen jongen man, dio haar
verloofdo was geweest en die zoo onverwacht
den band had veibroken. Wat haar eenmaal
was overkomen, kon ook een tweeden keer
gebeuren,
Zij had goor no Harolds gedachten willen
peilen.
't Is waar, hij had haar niet lief, terwijl
die andore ongelukkige haar had liofgohad;
maai ongolijke oorzaken hebben soms dezelf
de gevolgen.
„Ik maak geen gekheid. Ik kan niet
leven zonder liefde en ben liever dood dan
te loven in het graf van mijn geluk."
Neon, het wag duidelijk hem aan tc zien:
hij -. akte er geen grap van. Yoor het eerst
zag zij do mogelijkheid voor zich, dat de
buit, waarvan zij zich zeker waande, haar
ontging. Doch zij was de viouw niet, om toe
te geven zonder nog een poging te hebben
gewaagd.
„Jo toestand is erger dan ik docht," be
gon zij na een lange minuut, „maar jo
bent nu heed opgewonden. Als je kalmer ge
worden bent, zaJ je zien, dat, ad mogen wij
hemelsbreed verschillen, ik niet heb zede
lijk monster ben, dat je ontroering van mij
wil maken. Kan je mij in het gezicht zien,
Haaold, en nog beweren, dat ik een monster
ben
Langzaam de oogen opslaande, zag hij
den glimlach, dien zij op haar lippen ge
dwongen had, terwijl zij in zijn staren haar
vonnis las. Psychologe aJs zij was, kende zij
de mannen veel to goed, om niet te weten
dat deze nooit haar echtgenoot zou zijn.
In dit uiterste keerde haar tegenwoor
digheid van geest terug. Het leek do schip
breuk haier plannen; doch ook uit een
schipbreuk kan soma goretj wordon, en
zij kon dat adlecn doen door haaa: zinnen
bij elkaar te houden.
Er diende onmiddellijk gehandeld te wor
den het was gevaarlijk, hem te laten gaan,
eer de toekomst was geiogeld.
„Laten wij eens kalm praten, Harold.
Misschien vinden wij een anderen weg om
uit de moeilijkheid te geraken.... Jij ver
langt je vrijheid."
„Ja, tot eiken prijs 1"
„Zolfe tot den prijs van een kogel?" De
gedwongen glimlach kwam weer, dooh te
gelijk een iiildng, bij de herinnering aan
dien ander. „Maar waarom zoo tragisch?
Misschien is er een andore prijs, minder
bloedig. Het hangt er geheel van af, hoever
jo welwillendheid gaat."
„Ik kan geen pi ijs bodenken, die mij te
hoog zou zijn."
„AVcet jo dat goed? Nu, om nog eens te
rceapitueerenjij verlangt je vrijheid, en
ik verlang onafhankelijkheid."
Zij had langs hem heen gekeken on waag
de het nu, hem aan te zien, doch zijn ge
zicht bleef zonder uitdrukking. Zo moest
duidelijker spreken.
„Ik heb je gezegd, 'dat het verbreken van
ons engagement voor nuj werkelijk een offer
zaJ zijn en het ecno offer is het andere
waard; nietwaar?"
Nog schei en zijn oogen niet te begrijpen.
Sylvia schoof onrustig op haar stoel.
Zelfs voor haar krachtige zenuwen ging
het niet gemakkelijk. Op geforceerd luchti-
gen toon hernam zij
„Je moet donken, dat ik eenigo maanden
geleció heb in het vaste geloof, dat ik de
rijkste atouw in Engeland zou worden.
Yerdien ik niet eenige vergooding voor
mijn teleurstelling, als ik je vrij laat?
Op Harolds gelaat werd het licht.
„Dus je wilt mij vrijlaten? O Sylvia,
ik wist, dat jo edelmoedig zou zijn 1"
„Stil!" z.i ze bijna heftig. >,Mijn edel-
moedightid heeft een prijs."
„Ik heb je gezegd dat geen offer mij te
groot zal zijn."
En een financieel offer -i eigenlijk geen
offer voor je, nietwaar?"
Op zijn gelaat zag zij verbazing overgaan
tot verbijstering.
„Geld? Spreek j van geld?"
„Van wat anders?" riep zij ongeduldig;
want zij begon naar liet eind te verlangen.
„Ik heb geen lust terug to keeren tot de
betrekkelijke armoede van mijn tegenwoor
dige positie. Kort en goed: als ik rijk was,,
mocht jij vrij zijn. Is dat duidelijk genoeg?"
Zij had zich voorover gebogen, nieuwsgie
rig naar zijn antwoord; uit haar oogen
boorden twee blikken in de zijne.
Harold verroerde zich niet. Hij liad ein
delijk begrepen, do blikken haast nog betrf
dan de woorden. Een bloedgolf steeg hem
naar het hoofd; hij schaamde zich oveij
haar. Het was hem, of al do veelkiourige
pauwenoogon aan de wanden minachtend
neerzagen op cit tooneel van mcnschelijko
laagheid.
Dooh de opwinding verdween even snel
als ze was gekomen.gevolgd door een ijskou
de, die al zijn ontroering deed bevriezen.
„Met an cere woorden, je wilt, dat ik
mijn vrijheid terugkoop?"
Zij knikte slechts.
„Hoeveel" vroeg hij, nu zichzelven mee
ster.
„Je moet je vrijheid wel een kostbaar ar
tikel vinden."
„Hoeveel?"
Zij aarzelde een moment en sprak toen
duidelijk:
„Een millioen pond."
Ze had de oogen gesloten, om hem niet tö
behoeven aan te zien. Toen er geen ant>«
woord kwam, openae zij ze weder, ver
schrikt Doch er was niet» te zien; hij leek
niet verrast, alleen nog wat koeler.
„Geef mij een millioen, en je kunt trou
wen met wie je wilt."
Hij keek om zioh heen, zonder te spreken*
en gii^j naar haar schrijftafeltje.
(Wordt vervolgd.)
