Het Rolüerdamsohe Diamanten Echtpaar. De heer en mevrouw SIMON VAN DEN BHRGH. Een eerbiodiwaaa dig paar Eotbe-rc am ine rs vierde deze week het feest van zijn zestigjarige cchtverconiging. Op zichzelf verdient een zoo merkwaar dig feit een afzonderlijke en waardeerence vermelding, maar er is meer aanleiding toe, nu het twee menschen betreft-, die de stamvaders zijn van ccn kloek geslacht van indÜBtrieelen, wier energie ont- lanc' met cén hunner belangrijkste fabrieksonderne- m in gen heeft verrijkt, die do stichters zijn geworden van de reusachtige industrie der Van een Bergh's Limited. Hot bruidspaar is het voorbeeld van een gezogendon ouderdom, tevreden na een gona geleefd leven, rustig ziend zoowel op het verleden, als op c\p toekomst; dio we ten, dat hun bestaan hier doel heeft gehad en dat dc dankbare erkentelijkheid van een grooto familie hen hartelijk omgeeft. Zoo wat wij allen voor onszclven gretig hopen, toch weinige-n onzer mogen berei ken het tcslamcntische patriarchale oudcr- domsgeluk. ,,Nu wel bijna drio en zeventig jaren geleden", veitcldc de heer Van den Bergh, begonnen wij tc wérken. Ik ben geboren tc Gcffcn, mijn vrouw is- van Osch. En zestig jaren geleden, Donderdag op den dag af, vonden wij elkaar. Mijn vrouw is nu drio en tachtig cn een half, ja, dat mag ik nü wel zoggen als dames jonger zijn, jökKen zo or graag een paar jaren af en mijn vrouw beeft dat vroeger óók welcens ge daan! 'cn ik ben vijf en tachtig. ,,Wo zijn nu dertien jaren uit zaken, zoolang al, als we in Rotterdam wonen. Nu, als men zestig jaren gewerkt heeft, mag dat wel En we hebben zeven zoons, die 't van ons konden overnemen... 't Was1 eerst een eenvoudige handel in frotór, klom begonnen cn langzamerhand uitgebreid. Er was toen nog niet anders dan boter. Ik kocht heel Brabant door bij 'de boeren dc boter op en verkocht dio wïer naar buiten, meestal naar Engeland. Heb was toen nog zoo'n primitieve tijd. "Wegen had men niet, dio datcercn van veel later. En aan karren had je dim, voor tochten -over zand- cn heivelden, niets. Ik steeg vaak 's nachts om twee uur al tc paard, om tijdig op do markt to zijn. Door stikdonke.ro nachten galoppeerde ik over do ongebaande hei in 't barste win terweer; m'n groot© n blauwen mantel om met zilveren gesp, zoo zeven uren heen en zeven uren weer terug, óók 's nachts, soms dommelend van vermoeienis, want 'fc paard wist zelf den weg, maar 't is niet erg rustig slapen in 't ziel." ,,Ja, ja zei moedor m'n man was in dio dagen onverschrokken; hij kende geen gcavaar, en ik was ook nooit ongerust. Wat ia ie vaak met 't paard op hol ge weest. 't Herinner m© nog, dat 'k op 'n a-vond voor ons huis stond uit te kijken Vaar ie bleef, en uit do verte kwam ie aan gehold, in dolle vioarfc, vlo deur voorbij, a! verder, verder, totdat io 'm in een hout mijt mende cn 't ondeugende dier zoo ein delijk tot stilstaan bracht. Ik was niets Jang, 'k vertrouwde op vador haj was zoo'n kloeke ruitwrMaar toch, toen ie idio nacht te slapen lag, stond k stillekcns op, cn 'k riep den knecht: „neem jij 't .paard van stal en breng 't naar do Beuze- -komschc paardenmarkt. Jc maakt ervoor wat je krijgen kan, maar jc brengt 't mo niet nico weerom.'' Toen vader s ochtends weg wou rijden, riep ie om z'n paard. „Da's weg, verkocht... 'n paard dat holt. gun 'k aan andere miters." ,,'s Op 'n keer, dat 'k 's nachts do hei doorreed, moest 'k 'n kleinen omweg ma- kon door 'n boschje, omdat er water stond. Daar sclioot in eens ccn troep van die trekkende scharenslijpers achter de don kerte van boomen uit; één grijpt er naar do teugels... Dat was 'n gevaarlijk volkje, en zo waren ©r altijd bij als er te rooven of te snijden viel... Maar op eenmaal roept er een m'n naam, „laat gaan dien man." Zo hadden te voren in ons dorp gekam peerd, en dan had moedor hun 's avonds trouw do overblijfselen van ons eten laten brongen... Is dat niet aardig, 'do dankbaar heid van zulke straatroovors?" ,,Maar op dien andoren nacht had je or toch haast je leven bij ingeschoten. Yorbeel jc, meneer, op 'n stik donkeren winter nacht, 't vroor dat 't kraakte, rijdt mo man een boschweg over, en daar stort 't paard in 'n diepen kuil, waar ze 'n boom hadden uitgedaan..." „Dat zou m'n eigen paard nooit overko men zijn viel de oudo in ,,'t was 'n liuurbles, en 'k was niet aan 't dier gewend Maar bij 't vallen raakt m'n mantel om zijn borst verward, on die bindt mijn armen vast, snoert m'n keel dicht, dat ik letter lijk in dien kuil en in de donkerte gekneld zat op 't gevallen paard. En hulp schreeu wen hoefde niet, want geen uren in den omtrek woonden menscihen... Toch ben 'k cr eindelijk uitgoworsteld, maar 'k had or 'n paar uren in gelegen, en bijster opge lucht reden we samen naar do markt.ik deed er béste zaken, weet je nog, moeder?" ,,Ja, dht was nog 's reizen in dio dagen; '8 winters in de bar re kou op den open postwagen, heel© nachten door langs de groote wegen, met om de zooveel uur 'n kom warme koffie in 't posthuis, als er versche paarden worden voorgezet. In Den Bosoh ben 'k nog 's met zoo'n diligenoe omgeslagen op de vestingbrug; de koetsier was dronken, nam z'n draai te kort, en daar lag 'do wagen, wij er van boven af. Ik raakte tusschen de leuning van de brug beklemd... maar tóch ging de reis weer ver der. 's Nachts laat kom 'k bij moeder thuis, kruip stil dn bed, maar wat zat ze s' morgens raar te kijken, toen ze mo daar baast onkenbaar van de builen en schram - men liggen zag. ,,Van treinen was toen nog geen sprake... als 'n wónderdier werd ik op dorp aange gaapt, en alle boeren kwamen luisteren, toen ik voor 't eerst per spoor van Luik naar Brussel was gereden. Dan ging ik van m'n dorp eerst twee cn een half uur te paard naar Den Bosch, détir 's middags om 5 uur op de schuit naar Maastricht, waar je 's ochten'ds om 8 uur aankwam, en geen sprake van slapen hoor; dicht op elkaar gezeten op de banken en 'n kaartje leggen. Dan met do diligence verder naar Luik, waar 't rollend stoombeest stond... En wat de boeren op dorp wel begrepen, was, dat do w"ielen draaiden, maar dat zoo'n locomo tief d.: wagens vóórtbrok, d&t leek wel too- verij Wat waren die tijden toch' veel avontuur lijker dan tegenwoordig. Wat hadden zc toch veel beleefd, als zo zoo samen zaten op te halen uit do oudo doos. „Weet vader nog van dien watersnood? Ons gezin was toen al grooter zei moe der onze vijfde jongen lag in e'n wiegje voor do bostee in de woonkamer, en om beurten trokken vader en ik aan het wie getouw." Maar, daar op een slechten nacht hoorde zo zoo'n vreemd geplas; ze wekte 'r man: „het is of liet water in do kamer staat", en heb joirgsko ging zoo verschrik kelijk tc keer!... Zooals dat altijd gaat in nood, do kaars was uitgegaan. Vader springt do bedstee uit-, plone, plons tot z'n knieën in het water. De dijk bij Lith was doorgebroken. En één voor één nam vador mij en do kinderen op den rug en droeg on6 door den vloed naar de Qpkanier waar grootvader sliep. Daar waren we in véili'ghoid. Maar tou ver af klonk heel angstig hulpgeschreeuw; er waren menschen in nood, en 'die konden do mannen niet be reiken, want 'n schuitje hadden zo niet Eindelijk, tegen den oohtend, worstelen zo zich door het water heen naar het afgele gen huis. Zij komen ar, afgazwoogd en vin den er den boor heel rustig in z'n leunstoel op dc tafel" zitten, hoog en droog. „Waarom heb jo ons leven laten wa gen?" vraagt rader ontstemd. „Dat zou 'k denken" zei de boer ,,'k had geen korrel tabak in huis." Dio watersnood en waren goede tijden voor de streek; het geld stroomde er heen, en do boeren baden: „Heer geef one ons dagelijksch brood En om de vijf jaar een watersnood." Dan maakten zo do beste zaken. En do burgemeester van 'n naburig dorp, d'ie zoo'n beetje notaris speelde, en tegen hooge rente voorschotten gaf, schatte 't hoogst de eoha- do van de boeren, die zijn rente niet beta len konden, cn kreeg 't geld zoo dubbel binnen." En dan dat vervoer's Winters gingen de vaten boter in sleden over de rivier en dan niet paard en wagen verder op Rotter dam naar do boot. Maar in zeker jaar werd 'b zoo'n barre winter, dat do Londenscho boot don dienst zou 6taken. De laatste reis zou Donderdagavond wezen. En Dinsdag middag was de grooto wagen opgeladen; do knechts kregen de order mee: „wit jo ook doet, je haalt me do laatste boot." Maar op hun weg komen ze door Dordrecht heen; daar WR6 juist kermis, de knechten raken or aan den zwier, en,* eindelijk in Rotterdam, is do boot naar Londen juist afgevaren. Wat toen te doen? „Wel zei het volk aan de kaai rijdt door naar Schevo- ningen, daar liggen bommen, dio kruisen op de Engelsohe kust" En toen do knechts terugkeerden in 't dorp, vertelden zo 't: do boter was in bommen geladen, maar welko bommen en op welke haven, dat wisten zo niet. En vader hoorde niets meer van zijn zending; dio was verloren dachten ze. Tot daar na weken 'n bericht komt, dat do boter tot den hoogsten prijs verkocht was; ze waren er op aangevlogen in Londen, om dat de booten niet meer voeren, was er grooto schaar6chte in Engeland, en zo had den nooit zoo'n mooien prijs gemaakt! Toen do Brabantscho landen niet mcor al do boter kon konden opbrengen, die do heer Van den Bergh voor zijn handel noo- cdg had, zocht hij zijn vooiraden verder. En tot in Beieren, tot in Italië, in de Po vlakte, reisde hij, om boter te koopen. Welk een durf en welk ccn zelfvertrou wen de kleine Brabantsche handelaar voor zülko ondernemingen moett bezitten, be grijpt men te meer, als men weet, dat hij met zijn betrekkelijk onvoltooide schoolop leiding, behalve Duitsch géén vreemde taal sprak en nochtans met allerlei argot rammelende Italiaansche boeren vooroeeli- gen handel wist tc drijven. Maar hij was er één van 'fc echte ras, 'dat een bijna vermetele zekerheid op zijn goed fortuin heeft en 'toch nooit iets onbe suisds doet, dat allee durft en tegelijk al toos allo kansen berekend heeft. Eén van helder, stoor intellect. En in zijn echtgenoot© had de heer Van den Bergh een wakkere, trouwe hulp. Zij heeft in dio Brabantsche jaren hard meege werkt en ondanks haar groot gezin vond zij altoos tijd on lust, om mee te doen in het handelsbedrijf. Zij ontving do botmaan voeren met de boerenliuifkarren, van uren ver aange bracht en leidde «ie zaken, als haar man op zijn verre reizen was. Hun handel beschikt© toen overigens over geringe hulpmiddelen. Telegraaf was er nog niet en de post was zóó gebrekkig, dat een brief met de marktopgaven van Londen. Vrijdagmorgen daar gepost, eerst Zondagavond dn hun bezit was en dan kostte die 70 ets. port. In Osch breidde hun boterhandel zich ge stadig uit. Toen kwam, in 1872, de grooto uitvinding van Mêge-Mouriès, dc margarine. Boter was tot dan een artikel, alleen voor ruime beurzen te koop. Alleen gegoe den konden zich 'die weelde veroorloven. D© mindere man at stroop zei mevrouw Van den Bergh." En zoodra de heer Van den Bergh het bereidingsrecept dor margarine kende, zond hij één zijner zonen naar Pa-rijs, om zioh daar te vestigen en de grondstoffen waarvan toen Parijs de hoofdmarkt had to koopen, en hij liet te Osch een kleine fabriek bouwen, bij zijn huis. „We hadden zoo'n aardig tuintje en op een morgen was mijn tuintje weg!" ver telde mevrouw Van. den Bergh, grappig klagend. Toen de eerst© vaten grondstof uit Parijs kwamen, wist 'de heer Van den Bergh niet, waar ze te bergen. Maar mevrouw had raad: zij liet liaar salon leeghalen en het salon werd pakhuis De margarine-industrie nam dadelijk hooge vlucht. Van het eerste jaar af moest do heer Van den Bergh telkenjaxo bijbou wen, tob hij zijn uitgebreid complex far brieksgebouwen bezat, dat tot do grootste in het Brabantecho land behoorde. En hot debouehc werd telkenj are grooter. Engeland, Frankrijk, maar vooral Duitsch land, worden vééleisohendo afzetgebieden. Zijn eigen fabriek in Duitschland liet de heer Van den Bergh bouwen, toen Ham burg en Bremen zouden toetreden tot dc Zollverein cn op de margarine belangrijke invoerrechten zouden worden gehc-ven. Op 1 October 188S kwam die toetreding tot stand cn juist acht dagen to voren was in Van den Bergh's eigen fabriek nabij Kleef de arbeid begonnen. In loop van jaren kooht de vennootschap zes andore fabrieken in. Duitschland op on thans drijft Van den Bergh's Limited do grootste margarine industrie in Duitecldand. Hot besluit, om naar Rotterdam tc ver huizen naar de marktplaats der margari ne, viel, toen heb Ossoher gemeentebestuur door dwaze tegenwerking de noodzakelijk hooger eisclien, dio doz» industrie stelde, meende te moeten tegengaan. De Van den Berghs wilden een kanaal laten graven van Osch naar de Maas, een kanaal van een uur gaans lengte, voor hun rekening, maar het gemeentebestuur wees het aanbod daar toe af. Toen vorgaderdon dc Van den Berghs en de beide kloeke ouders zagen niet op togen den enormen stap, op hun betrekkelijk lioo- gon leeftijd; zij gaven hun zoons volmacht om te onderhandelen, en verklaarden zich bereid, zich mot hun industrie te verplaat sen. Daar as wel iets bewonderenswaard in oen zoo krachtig meevoelen mot- do jeugd in twee menschen, oud geworden in hun afge legen Brabantsch dorp, waar zij hun mooi ste levensjaren hadden geleefd en waar zij de vervulling van hun beste wenschen had den mogen zien, nochtans modern en frisch an hun opvattingen gebleven. Do beidé oudste zoons kochten to Rotter dam de terreinen aan de Nassaukade se dert tot 2 H. A. gedijd zonder verwijl werd de bouw begonnen en ondanks den strengen winter van 1890 op '91, waardoor drio maanden lang het werk moest worden gestaakt, kon op Maandag 1 Mei de arbeid in do nieuwe Rotterdams olie fabrieken be ginnen, nadat die op Zaterdag 22 April te Osch was gestaakt. Do lieer cn mevrouw Simon van den Berg waren met hun zoon Isaac en diens gezin reeds een half jaar te voren te Rot terdam komen wonen. Met een aantal stoombooten van het dichstbijgelegen dorpje aan de Maas brachten de heeren Van een Bergh hun werkvolk cn een deel hunner machinerieën naar Rotterdam over en 50 sleeperswagcns stonden op don wal gereed, om de boot vrachten te ontvangen. Hoe de, sedert 10 jaren een naamloozo vennootschap geworden, incustrie zich, heeft uitgebreid, is bekend. Dc Koningin nen bezochteif vóór enkele jaren de fa brieken. Met den aanvang van do Rotterdamscko periode eindigde ce medewerking van den ouden heer Van den Bergh en zijn vrouw aan de zaken. Maar nog altoos nemen ze in die zaken met. hun geheelc kapitaal van belangstel ling, konnis on bekwaamheid deel. De zo nen, die c'e onderneming drijven, houden hen volkomen op de hoogte en zij weten zóó nog alles, willen ook alles weten. Want werkloos1 zijn is hun zelfs nu nog con gruwel. Mevrouw vindt in de beslommeringen van correspondenties, en bezoek ontvangen, on deelnemen in hun leven, van zeven zoons, negen-en-twintig kleinkinderen en tien achterkleinkinderen, mét haar nog al toos levende belangstelling in de zaken, waarlijk voldoende doel en bestemming voor haar dagen. En mijnheer, behalve dat, heeft zijn werkkracht en ambitie gegeven aan de vcr- eeniging „Montefiorc", die prachtige Is- raêlietisohc stichting ten bat© van armen gel oofsgenbotyn-^migran tenHij is presi dent van do Rottordamscho afdecling, trouw bezoekt hij het asyl benedensdijks op een Westzcedijk en zelf leidt hij nog, zoo veel doenlijk, den dagelijkschen arbeid, on vermoeid cn met krachtige belangstelling Zijn zoons, die do leiders der gr ooto mar- garinefabrieken z'.'n, zorgen er inmiddels voor. dat zijn naam den naam van den eea- vou'digcn Brab. beterkoop man, wiens werk kracht en energie, gesteund door die van zijn vrouw, een groote toci .mst heeft vooibereid, glorievol in do industrieel© wereld' blijft leven. Hun industrie, met haar vele duizenden werklieden, heeft in do hulde, aan 'dc ach tenswaardige stichters gebracht, gelijk reeds gemeld, zoo hartelijk mogelijk deel gé- De EersJe-Kamer-verkiezing in Overijssl. Men schrijft aan de R. Ctirfc Zwol le, dd. 3 November: „Zooals do zaken thans staan: do beslis te, ooi deelvcllende houding der vrijzinnige fractie uit onze Staten met daarnaast de even besliste ontkenning van den heer Van Diggelen, belooft de bekende onverkwikke lijke geschiedenis in de Statenvergadering van Dinsdag er een te zullen worden van de alleronaangenaamste soort. Daar komt nog bij, dat door de pertinente houding van den heer an Diggelen, de droeve zaak tevens een teer karakter verkicgen beeft, waardoor het nu juist niet gemakkcslijker wordt er een streng oordeel ovci tc laten gaan. Wanneer werkelijk de heer Van Diggelen ton onrecht i van verraad beschuldigd is, clan zal het natuurlijk iedei ten zeerste leed doen ,<lat de zaken zoo geloopen zijn. Maar hoe zal aan die onzekerheid op af- doonde wijze een eind kunnen worden ge maakt? Dat is de vraag, die iedereen op de lippen, draagt en dio het ig te ho pen van niet helaas, wel eens een vraag blijven kon. Zoowel voor de vrijzinnige club, die weet, dat reeds sedert Juni een ontrouwe in haar midden huist, als voor den heer Van Diggelen, indien hij onschuldig is, is het van het hoogste belang, dat er ontmas kering van den waren schuldige kome. Een fe.it is het, dat naast de vrijzinnige fractie ook het vrijzinnige publiek, ge belgd over den on vei wachten afloop der stemming, den heer "Van Diggelen als den afvallige blijft beschouwen. Wat aan „De Nieuwe Courant" wordt geschreven (zie vo rig nummer), en nog andere zaken boven dien, worden den lier Van D. toegeschre ven. O.a. was wat niet algemeen opge vallen zal zijn het in de veigadering van Dinsdag set iftelijk ingedien.i voorstel om tot verkiezing van drie Ecrste-Kamer-le- den over te gaan door alle leden der club, behalve door den heer Van Diggel gd, on- dei teekend. Deze, hoewel hij zelf do verga dering der club, waarin tot net indienen van het voorstel besloten werd, geleid had, versohecn nl. zóó laat ter zitting, dat hot onmogelijk was zijn naam er nog onder te plaatsen. Het laat zich begrijpen, dat ook hier cle toevalligo omstandigheden zoo dio bestonden, wat wij niet weten bui ten beschouwing woiden gelaten en de heer Van D. wordt aangezien als iemand, die zooaJs mr. Van Setten het uitdrukte anders deed dan hij beloofde. Nog eens, wij hopen van harte, dat deze pijnlijke onzekerheid spoedig worde opge lost en dat ondubbelzinnig blijko wat in dezo de waarheid is. „De Nicuwo Courant" schrijft: In hetgeen wij mededeelden omtrent het gebeurde in de Statenvergadering van Dinsdagavond te Zwolle moet een kleine verbetering gebracht worden, welko even wel aan do beteeken is van het medegedeel de niets afdoet. De verklaring door een d-- liberale leden gedurende de stemmin gen tot mr. /an Diggelen geiicht, dat hij hem voor den man hield, die de afspraak schond, geschiedde tusschen de beide stem mingen in, dio voor den derden zetel wer den gehouden, dus dadelijk na de eerste stemming, waarbij do heer Stork 22, de heer G. W. vaoi Deaum 22, mr. Van Roy- en 1 stem had gekregen en 1 stem in blan co was uitgebracht. Bij de herstemming werd toen de heer Stork met 23 stommen gekozen, terwijl op de liberale candidatcn b^ de stemmingen voor de twee andere ze tels nooit meci dan 22 stemmen waren uit gebracht. Dc wclswljzlgiug Lager Onderwijs. moge gegeven zijü het wetsontwerp tot wij ziging dei' w.: op het lager onderwijs vóór 1 Januari 1906, volgens haar uitgesproken verlangen, tot wet verheven te zien. De commissie verklaart tot do overtuiging to ''-'J11 gekomen, dat het wenschelijk en zeer in het belang van het bijzonder onderwijs is, het wetsontwerp op enkele punten tc wijzigen. Zij weDscht ook, dat do Regec- ring een betere regeling der wachtgelden zal tot stand brengen, waarbij tegelijker tijd in de belangen van dc onderwijzeis aan gesubsidieerde scholen in dezen wordt voor zien. Zij hoopt, dat er alsnog gelegenheid zal zijn bepalingen in de wet op te nemen, waardoor het mogelijk wordt aan cursus sen voor do hoofdakte van rijkswege subsi die tc verleenen. Ten slotte vestigt de com missie de aandacht in het bijzonder nog op een aantal punten. Bij dit adres is insgelijks een Memorie van Toelichting gevoegd. Tweede Kamer. Dooi het hoofdbestuur van den „Bond van Nocl. Onderwijzers" ia aan de Tweede Kamer een adres gericht, waarin wordt medegedeeld, dat de ingediende voorstellen tot wijziging der wet op het Lager Ondoi- wijs in do ongeveer 200 afdeelingen van den Bond met nauwgezetheid zijn nage gaan en dit onderzoek cr toe leiddo der Kamer te verzoeken het wetsvoorstel niet goed to keuren. Het adies is vergezeld van een uitvoeri ge Memorio van Toelichting, waarin gemo tiveerd wordt, waarop het adres berust cn waarin behandeld worden: de onvoldoende waarborgen, de salarieering, dc wachtgel den, de opleiding, de examens, art. 15, en hot aantal leerkrachten per school. Die toelichting is in haar geheel in het orgaan van den Bond opgenomen. Een gemengde commissie uit verschillen de vereenigingen van christelijke en van roomsch-katholieke bijzondere ondei wijzers heeft eveneens een adres aan de Tweede Kamer gericht, waarin zij echter den wensch uitspreekt, dat het de Regeering Staatsbcgrooting £905. Koloniën. (Hoofdstuk X.) In do afdeelingen werd gevraagd of het niet billijk ware hetzij de heffing hier te land© van zegel-, leges- cn registratiegel- den bij do aanbesteding van Indische goe deren af to schaffen, hetzij de opbrengst van die heffing aan Indie te restitueeren. Inlichting werd gevraagd omtrent den stand der plannen voor de reorganisatie van de landmacht in Wcst-Indie en bil lijk werd hst geacht het onderhoud van do forten in do West-Indische koloniën ten laste van den staat te brongen. Aanspraken op daggelden. D© minister van koloniën heeft aan de Tweede Kamer doen toekomen een nota van inlichtingen op een adres van J. W. Hissink, kapitein der artillério van het. Ned.-Indische leger, betrekkelijk zijn aan spraken op daggelden, ter zake van een in- commissio stelling. Deze reclame betreft een gevraagde scha deloosstelling voor hoogerc uitgaven, die op den heer Hissink hebben gedrukt geduren de zijn, in het belang van 's lands dienst, verlengd verblijf to Batoe-Djadjar. Do minister van koloniën betoogt, dat van eenig recht op de door hem genoten, doe), teruggestorte gelden, geen sprake kan zijn, terwijl' ook niet is aangetoond, dat do ongewone uitgaven, waarop de adressant zich beriep, inderdaad meer bedroegen dan de hem volgens het militair tarief toe komende som van f 2.50 'daags. Dc minis ter zich voorstellende nader te doen onder zoeken of do heer Hissink deze f 2.50 wer kelijk heeft genoten, en zoo niet te zorgen, dat ze hem nog worden uitbetaald, zegt geen termen, te kunnen vinden om to zijnen opzichte overigens cenigtn maatre gel te nemen. Uitlotingen. Oosten rij kscho loten van 1860 k kr. 1000. (Vervolg.) Elk kr. 2000 s. 31 n. 8 en 15, s. 618 n. 1, s. 1461 n. 7 en 15, 6. 1909 n. 10, s. 2483 n. 17, s. 2347 n. 2, s. 3382 n. 4, s. 3436 n. 15, s. 8905 n. 1, s. 10,053 n. 8, s. 10,585 n. 4, s. 11,344 n. 7, 8. 11,522 n. 9, s. 11,581 n. 20, s. 13,027 n. 19, s.: 13,212 n. 14, 8. 13,747 n. 8, b. 14,432 n. 7, s. 14,810 n. 3, s. 15,351 n. 7, s. 15,049 n. 12, s. 15,920 n. 9, a 15,990 n. 4, e. 16,OU n. 4, s.' 16,999 n. 8, 8. 17,622 n. 3, s. 18,852 n. 10 en s. 19,009 n. 2. Loten Stad Weenen van 1874 a kr. 200. Trekking van 2 November. Betaalbaar 1 Febr. 1905. Getrokken serieén: 218 325 521 689 814 1236 1537 1602 1817 2003 2225 2457 2496 2509 2569 2652 2702 2854 2887 292G en 2962. Hoofdprijzen: kr. 400,000 s. 218 n. 90; kr. 20,000 8. 2652 n. 30; kr. 10,000 b. 2225 n. 57; elk kir. 2000 e. 814 n. 1, s. 1537 n. 40, s 2225 n. 38, 8. 2702 n. 18, s. 2926 n. 17; elk kr. 500 a 218 n. 17, s. 218 n. 19, s. 218 n. 67, s. 521 n. 71, a. 521 n. 80, e. 1537 n. 81, 6. 1819 n. 20, s. 2008 n. 63, 8. 2496 n. 18, 8. 2496 n. 23, a 2702 n. 54, a 2962 n. 30. 3 pOt. Belgische Gemeente- Orediefc van 1868 k fr. 100. Trekking van 31 Oot. Betaalbaar 1 April 1905. Hoofdprijzen: Nos. 106317 fr. 15,000, n. 100783 fr. 1600. Noe. 27546, 37806 fr. 600, Nos. 13818, 19316, 22232, 27970, 46312, 141140 fr. 226. 0UDSH00RN. Bevallen: K. Baart geb. Sepere Z. L. E. van den Boom geb. Barger levenlooze Z. TER-AAR. Bevallen: A. Koeleman geb. Wildenburg Z. Overleden: G. Schnilenburg, 82 j., ecbtge- noote van A. Kemper. Levonloos aangegeven Z. van J. Hofstede en A. Pijper. 26-30 111 74tf 95 Fl. 262 74* 10 2 72 60 40 103 76 166 100 pCt. Finaneiëele mededeelingen. ▼elf ent het Weekblad van de Oomxniaate* bank te Amsterdam rijn in de week, goëindift 1 Nov., door tusschonkomet dier Bank verhandeld do volgende Incourant© en minder courante fondsen Aand. Commanditaire Uau-wreoulglng lan Ea Co Witsel- cn Effectenbank Eorsto Serie,. Flnantleele Moatoch. voor Zuid-Afrllta., pCt. Sohuldbr. AJgomcono Crcdlotbonlc.... Aand. >'odcrlandacbo Bouw-ManUchappO....... Culluur-MoaUehappÜ Haron...^. Landbouw-Maatiohappi) Ngobo. Prof, aand. MUnbonw-MoaUchappO BwooL™. Gew. aand. Concortgobouw to Amatordom. Aand. Maauchappü tot exploitatie Tan do Brakke Grond Rottardamiebo Droogdok-MaaUchappU AinaterdaoHctao Chlnlaefabrlak....... llaatichappU roor ZwaTelxourbor»ldlng KonlnklUko Confederatie Noderlandacbe VerooDlglng tot het bereiden ran Melkproducten...- Ncdcrlandtcbe Hout- en Helpalon-Ma*t- «chappvl met oprlohter»aandeelcn.« Maatschappij voor Hypothecaire Credlet (20 pCt. ge«torl) Pref. aand. OoHcriche Hypotheekbank 4-pOt, Obllg. ElcctrUcbo Spoorwcg-MaaUcb. 4-pCt. Obllg. Nedorland»ch Weslfaaliche Stoomtramweg-Maatschappij Acnd. Amsterdam Londen Vorzokerlng-Maat- •ehappvl-149?* 8-pCt. Obllg. Gemeente Leeuwardon 5-pCt. Obllg. Amatordamicho Werkmansbond Opr. aaud. Maatschappij tot exploitatie der Suikerfabriek .Kallbagor" Ceriif. 5-pCu Subsldlèn OTerdraobtsbew. Clrcuró Ktnea -160?; 87'/s f. 86

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 14