PERSOVERZICHT. FEUILLETON. De Diamantendiefstal. LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 15 .-VIERDE BLAD. No 13695. Het Handelsblad spreekt? in zijn slotar tikel over het 1 a gle r-o nidoxwijs-ont- w e i p in de eerste plaats van de gevolgen, welke het verwacht van de bepaling, dat bijzondere schooltjes van 25 leerlingen in aanmerking komen voor een Rijksbijdrage, die de kosten nagenoeg dekt. „Zulke kleine schooltjes", schrijft hc£ blad, „ze zullen onder onze naar de gods dienstige gezindte zoozeer verdeelde plattc- landsbevolldng als paddenstoelen verrij zen. Immers, niet als bij de kweekscholen houdt de Minister ten slotte n~g dc koor den der beurs in handen. Hici staat na drukkelijk: de bijdrage wordt verleend, als aan de voorwaarden is voldaan. In de groote steden, waar elke groep talrijk genoeg is, om één of meer groote, welingerichte scholen in het leven te roe pen, zullen dc nieuwe bepalingen niet zoo veel kwaad doen; maar onbeiekenbaar is do schade, die aan de volksontwikkeling zal worden toegebmeht, daar, waar de school, die tot dusverre alle dorpskinderen binnen haar muren vereenigde en zoo in het bezit Aan een volledige klas-denver dee ling, een voldoend aantal leei krachten en do noodigc hulpmiddelen voor het onder wijs kon z.'n, zal uiteen spatten in drie" of vier klciuc schooltjes, ondanks dc enorme geldverspilling, alle even treurig bekrom pen ingericht. Wat het lot der openbare school zal zijn, van alle zijden leeggepompt, ook zelfs waar de gemeentebesturen haar welgezind zijn, is gemakkelijk te bevroeden. Nog meer dan thans zal het platteland onbewoonbaar worden vooi hen, die hun kinderen wat willen laten leeren." Het verleencn van het recht van bevor dering aan do kweekscholen is het blad geneigd, zij het niet zonder voorbehoud, een groote verbetering to noemen. Zijn voornaamste bedenking er tegen houdt verband met de wijze, wlaarop het bedrag dei subsidie wordt bepaald. „Volgens den tweeden grondslag wordt aan dc kweekschool een bijdrage van f 800 verstrekt voor elke verkregen akte tot een getal van 12. Volgens deze regeling dus zal het lot der schooldc positie barer onder wijzers afhangen dc uitkomsten van een examen, afgenomen door die onderwij zers, de eerste belanghebbenden zolven. Wij verdenken of beschuldigen niemand; maar acliton het toch in hooge mate beden kelijk dc mensclien zoo te stellen tusschen hun beurs cn hun plicht. Maar, zal men zeggen, het gevaar is niet groot; want bij verschil van meening beslissen de gecom mitteerden. Wie zoo redeneert, miskent de bedoeling der voorgestelde regeling; de gecommitteerden zijn noodig, maar de hoofdrol bij het examen moet toebedeeld worden aan de onderwijzers; deze cxami- noeren on geven inlichtingen. Wanneer ten gevolge van een al of niet gegrond wan trouwen gecommitteerden zich bij het exa men te veel op den voorgrond stelden en een good deel der taak, dio aan do onder- fwijzeia toekomt, op zich ma men, zouden alle voordeelen die het eindexamen heeft boven het staatsexamen, illusoir worden." Tot besluit zqgt hot blad: „De verbeteringen, die worden voorge steld, of die in kiem in het ontwerp aan wezig zijn, kunnen ons niet blind doen zijn voor het gevaar, dat de volksontwikke ling dreigt door de achteruitzetting der openbare school, dat „voorwerp van de aanhoudende zoig der Regcering" volgens do Grondwet; ook deze Regeering, die er een inconsequentie in ziet, dlat het meerendcel der uit do openbare kassen voor onderwijsdoeleinden beschikbaar ge stel do sommen ten goede komen aan de openbaro school. Slachtoffers der nieuwe toestanden zullen worden niet alleen „li beralen", maar ook talloos velen uit de minderheden, de katholieke hiei, de pro- testantsohe ginds, do joodsche bijna over al, dio de keus zullen hebba.i voor hun kinderen tusschcn een school, waar een leerstellig, althans kerkelijk gekleurd on- 89) Weder een ondeugend lachen. Maar nog altijd waren zijn schatten niet uitgeput; hij wees mij nog een dik stuk papier met een terreinschets, waarop met onbekwame hand bergen en rivieren waron geteekend; do bijgevocgdo verklaringen waren in het En gel scli. Mijn eerste vermoeden was, dat Ngorna deze heterogene buitstukken een vvor/"alien cn gcplunderden, misschien gedoodon. 51 n- gelschen diamantzoeker kon hebben ont stolen. liij ried misschien deze gedachte en haastto zich te verklaren, terwijl hij op zijn taschje wees: „Mijnheer KLaae verlo ren, Ngorna gevonden." Dezo verklaring 6cheen hem volkomen bevredigend te zijn; het Europeeoche be grip van den vinddiefstal heeft zijn weg tot hier nog niet gevonden; overigens was de diamant voor hem een nuttelooze bezit ting. Hij kon hem noch aan Engelsche of Hollandsche avonturiers verkoopen, noch !n con stad van het Kaapland aan do markt brengen, zonder zioh aan do groot- ete gevaren bloot to stellen, i u volgde een lang gesprek met Ngorna ie mij na vele vragen eindelijk groot ver- trouwen schonk. Hot resultant daarvan is tl' n i'u dochter van den ongeluk- nvn™ 1 f°, bij ccn nachtelijken overval gestolen word. Korten tijd geleden nprKr-f g0rna gelukt haar tegenwoordige verblijfplaats uit to vindon. Den diamant derwijs wordt gegeven, dat zij verfoeien, of een stiefmoederlijk bedeelde openbare school, misschien, want niet overal zal zij gehandhaafd kunnen blijven, ver vlan hun dorp of gehucht. Te laat zullen velen de oogen opengaan 1 ,Ons volksonderwijs is nog op verre na niet, wat het mocat zijn; 't staat in tal van opzichten achter bij dat in do meeste Ger- maanschc landen; maar wij waren op don goeden weg. Verdere verbeteringen moei ten waditen, omdat er geen geld is in de gemeentekassen. Op 'a Rijks schatkist bleef het oog gevestigd; van daar moest hulp komen. Nu worden met milde hand millioenen beschikbaar gesteld, maar die zullen ons niet vooruit helpen, integendeel zij zijn bestemd een versnippering van krachten mogelijk te maken, waarbij veel van het geen verkregen wfas, te loor zal gaan.' De Nieuwe Rotterdamscha Courant be spreekt ook de voorstellen tot herzie ning dor wet op het lager onder wijs en tot aanvulling der wet, rogelendo de finanoieelo verhouding tusschen het Rijk en de gemeenten. Het blad wijst er op, dat artikel 194 (192 niouw) dor Grondwet bij do Grond wetsherziening van 1885 niet ia veranderd en dat desniettemin bovenbedoelde voor stellen door de tegenwoordigo Regeering werden ingediend. Alvorens hierop vorder in te gaan, be handelt do „N. R. Ct." do bewering in do Memorie van Toelichting, diat door de bijzondere scholen in 1902 aan de openbare kassen is „uitgespaard" een bedrag van 6,173,078.47. Neen, zooveel is niet „uitge spaard", want er zouden in do openbare scholen in ona land nog heel wat kinderen kunnen woixien geplaatst, zonder dat uit breiding van schoolgebouwen noodig zou zijn. Maar in de Memorie van Toelichting wordt er niet bij gezegd, dat volgens do Grondwet do Staat heeft tc zorgen voor het openbaar en niet voor het bijzonder onderwijs, al kunnen er voor den Staat overwegende redenen bestaan om ook het bijzonder onderwijs to steunen. De Re geering spreekt hier echter van een „stui tend verschil", dat bestemd is om goh „cl te verdwijnen, en zij betoogt, dat do oplos sing van dit vraagstuk dan ook in die richting zal zijn to zoeken. Do Regeering is derhalve van meoning, dat het bekende „Unie"-rapport do grond slag moet worden van het stelsel, dat ten deze behoort te worden ingevoerd. Maar omdat het een dadelijke uitgaaf van 20 millioen gulden zou vereisohen, wanneer allo kosten van het lager onderwijs, open baar on bijzonder, ten laste zouden komen van hot Rijk, daarom slaat de Regeering een middenweg in, om ten slotte toch bij do finale oplossing uit to komen. Do ,,N. R. Ct.'-' haalt vervolgens curiosi- teiltshalvo de woorden aan, waarmede dc Regcering hot stolsel aan alle kosten, zoo wel van openbaar als bijzonder onderwijs, ten laste van het Rijk, verdedigt. „Nu eenmaal" zegt do Memorie van Toeliohting „de wet het standpunt in nam, dat van Regecringswego liet openbaar en liet bijzonder onderwijs te beschouwen zijn als de twee samenstellende deelen van het volksonderwijs, cn het Rijk, zich op hot standpunt plaatsende, aan beide deelen ge lijke bijdragen verzekerde, kon men 't oog niet sluiten voor de inconsequontio, die or in lag om uit do gemeente-kassen, voor het mcorendeel der kosten, alleen het openbaro onderwijs te steunen." Wie is dc vindingrijke man, vraagt do ,,N. R. Ct." dio dit zinnetje heett neergeschreven Nu de wetgevende macht reden heeft gevonden om het bijzonder on derwijs te steunen, is het tooli wel onver schillig of dit geschiedt uit 's lands kas dan wel uit do gemeentekas. En moet dit nu een inconsequentie heeten, da£ dit ge schiedt uit 's lands kas, welke inconsequon tio alleen zou kunnen worden opgeheven door ook de gemeentekassen voor het bij zonder onderwijs open te stellen 1 Daarna komt do „N. R. Ct." tot dc vraag, of een stelsel, dat aan openbare en bijzondere scholen van elke richting gc lij- en de terreinschets ontving De Polder van een Engelschen diamantzoeker, die half dood van honger en physieke uitputting door Klaa3 onderweg gevonden cn tot zijn na enkelo dagen gevolgdon dood liefderijk verpleegd werd. De Polder had in gezel schap van Ngorna herhaaldelijk getracnc daar te komen, waar de diamanthandelaar vandaan kwam, een zeer rijke vindplaats, maar de pogingen hadden schipbreuk go- leden op do vijandelijke houding van een daar wonenden stam en ten laatste waren zij door Do Polder opgegeven. Voor zoover ik Ngorna begreep, w as die ongemakkelijke stam thans naar hot Noor den getrokken en bestond er dus een mo gelijkheid bij de schatten te komen; hij wil- do mij als gids dienen, mij ook Aftra's portret schenken en den diamant afstaan, als ik hem daarvoor „veel ossen, veel wol len dekens, veel kruit, veel kogels, veel messen, veel tabak gaf." „Ik wil cr over nadenken, Ngorna," zeido ik. „Kom morgen terug." Zoo moest ik spreken, om niet den schijn van groote begeerigheid to wekken, en met het overleggen was het mij werkelijk ernst. Ik moest in kalmte nadenken, of ik over eenkomstig mijn principes handelde, als ik mij in het bezit van groote rijkdommen stelde. Voorloopig zeide ik Lange niets, om niet door hem bewerkt to worden. Des nachts dan heb ik een besluit genomen. Ik wil de diamantstreek opzoeken. Mijn persoon lijk© neigingen kwamen daarbij niet in aan merking. Mij is aan schatten niete gele gen, omdat ik rijk genoeg ben cn grootere bezittingen niet verlang. Do koop met Ngorna was spoedig ge- kon geldelijkcn steun uit openbare kassen verzekert, met do Grondwet bestaanbaar is Het blad antwoordt hierop het volgen de: „In art. 192 wordt aan het bijzonder lager onderwijs, behoudens hot onmisbaar wettelijk toezicht der overheid en de eischen van bekwaamheid en zedelijkheid der on derwijzers, vollo vrijheid verzekerd, en het openbaar lager onderwijs verklaard tot een voorwerp van do aanhoudonde zorg der Regcering, met bepaling, dat het, door de wet nader te regelen, overal in het Rijk voldoende zal worden gegeven. Ziedaar alles. Kan dat artikel nu ooit zoo worden verstaan, dat het Rijk allo kosten voor het lager onderwijs, bijzonder zoowel als openbaar, op zich neemt? Onzas inziens neen. Dat stelsel is tot nog toe niet aange nomen; het is niet een eenvoudige oonse- quentio van de laatste wettelijke regelin gen, maar een geheel niouw stelsel, en voor de beoordecling van het ingediende wets ontwerp is liet daarom onverschillig, hoo ver de Regeering bij do toepassing van haar stolsel, den „weg dor geleidelijkheid" inslaande, met het oog op 's lands finan ciën reeds aanstonds op dozen weg meent te kunnen gaan. Niet de vraag, hoo belang rijk ook op ziohzolve, of do toestand van 's Rijks financiën dezen eersten stap ge doogt, maar of het stelsel, waarvan die eerste stap do toepassing is, kan worden aanvaard, moet do beslissing over hot wets ontwerp beihceaschen. En die vraag mcenen wij beslist ontkennend to moeten beant woorden. Dat artikel 192 in de laatstelijk gewijzig de Grondwet onveranderd is gebleven, ter wijl men het liever anders zou wen schen, kon geen reden zijn om den in ons land mogel ijken gang van zaken om to kceron, en later mischien bij golegenheid de Grond wet inet de inmiddels tot stand gekomen wettelijke regeling van het onderwijs in overeenstemming to brengen." Provinc.ale Slaten van Zuid-Holland. Op do agenda der te behandelen onder werpen in do Novcuibcrvcrgadering van do rovincialc Staten van Zuid-Holland ko men o a. voor: hen ontwerp-besluit van Ged. Staten tot het tijdelijk opnemen van golden. Missive van Ged» Staten, daaibij met hun pracadvies weder aanbiedende het adres van dc afdeeling Boskoop der Ne- derlandscho Maatschappij voor tuinbouw on plantkunde, houdende verzoek om toe kenning van provinciaal subsidie ton be hoeve van i tuinbouw w intercursus at daar. Ada-- j van do afdeeling Sasscnheiin van do Algemeen e Vereeniging voor Bloembol lencultuur ti Haailem, om toekenning van provinciaal subsidio vovr een tuinbouw- wintercursus iO Sasscaheim Adres van uo 's-Gravenbaagsclio tuin- bouwvereoniging om provinciaal subsidie ten behoeve van een tuinbouwcuious tc 's-Gravenhage. Adres van het bestuur dor afdeeling Lei den cn Omstreken dei Nodorlandscho Maat schappij voor tuinbouw en plantkunde en van het bestuur der L Jsclie tuiniers- en bloemistenvereeniging „Door Eendracht Verbonden", om provinciaal subsidio ton i-ehocvo van een tuinbouw-wintercursus. Een adres van den Raad dor gemeente Briellc, houdende veizook om tegemoetko ming uit do provinciale fondsen in de kos ten van aanleg en exploitatie eener drink waterleiding. Adres van dc schippersvereeniging „Ma tor", houdende verzoek maatregelen to wil len doen nemen, opdat door de betrokken ambtenaren soberpor worde toegezien op bet naleven, door aan dc wal vastgomeerd liggende vaartuigen, van do voorschriften betreffendd het uithangen van seinlichten, en dat lichten worden geplaatst op de in dit adres genoemde plaatsen. Een adres van B. on Ws. van Gouda, houdende virzoek aan dio gemeente een jaarlijksch subsidie uit do provinciale fond sen tc erlcc-nen in do kosten van haa.il ham delscursus. slotendo toebereidsel en voor de voorgeno- mon expeditie liepen met Sebitoane's hulp viug van stapel, eu spoedig kon ik met een aantal ferme mannen naar het nieuwe Do rado opbreken. Na een marsch van twee weken kwamen wij aan de Paorlrivier, van waar uit de nauwkeurige opgaven der terrcinsohets ge volgd moeeten worden. Ik liet op dio plaats, welke rijk aan wild cn water, 't voe den van een grootore mcnsononmas&a moge lijk maakte, 't grootste gedeelte van mijn mannen achter on ging met Lange en Mi- kunni, Ngorna cn eenige zwarto dragers vorder. Do opgaven der kaart bleken geheel cor rect te zijn. Wij trokken door een schoone, met enkelo boomen en struiken beplante vlakte, door een dieper liggend, steenrijk plateau, vermoedelijk de bedding van een vroeger meer, thans do kweekplaat» van talrijke afschuwelijke giftige wormen, door con klovo tusschcn twee lage bergruggen, en kwamen eindelijk in een tamelijk groot dal van misschien een uur in omtrek, ook beantwoordende aan do teekening, maar overigons geenszins den schijn gevende, dat het do vindplaats van de verlangde edel gesteenten kon zijn. Kleine bossen gras wis selden af met roodbruin zand, maar do eigenlijke kenmerken, vooral de geregeld als makkers der diamnten optredende steensoorten, ontbroken; midden er door stroomdo een beek met helder water. Ik liet onze tent opslaan, nam mijn ge weer, daar ik eenige patrijzen bespeurd had, on trok er op uit om een stuk wild meester to worden. Met zes stuks vogels tcrugkeerende, vond ik, dafc Lange en Ngor na bij hun voorloopig zoeken weinig sue- Voorstel van Ged. Staten om aan de stichting „Hot geneeskundig gesticht voor krankzinnigen to 's-Gravonhage", boven en beholvo de som van 225,000 voor bouw en inrichting van het vrouwonpaviljoen op Oud-llosenburg, ter leen te verstrekken een bedrag van f 175,000, ten einde die stich ting in staat te stollen tot aflossing van het restant haior schuld aan de Stedelijke Hypothcekoank, to 's-Gravenhage. Missivo van Ged. Saten omtrent de bij besluit van 7 Juli 1903 in hun handen ge stoldo aanvrage van do vereeniging „De Practifiche Ambachtsschool voor Brielle on Omstreken," to Briellc, om provinciaal subsidio voor een old «r door haar op to lichten ambachtsschool# Voorts wijzigingen in verschillende pol der reglementen on eindelijk heb rappor* der commissie, benoemd bij besluit der Sta. ten van den 6don Juli 1904 om do Staten voor to lichten omtrent hetgeen door hen in zake de bevordering van hot tot stand komen eener wijziging van de grenzen dei gemeen to Dolft zal zijn to verrichten. De commissie, benoemd bij besluit der Staten van Zuid-Holland, in zake de wij ziging der grenzen van do gemeente Delft, heeft aan dc Staten aangeboden heb ont werp van ccn adres aan H. M. de Koning in, betreffende do door Gedep. Staten noo dig gcoordccldo uitbreidi g der grenzen van do gemeente Dclu. Do con-jifde b^iioht tovens, dat ccn ha rer leden zich togen het ontwerpen van een concept adres verklaard on dan ook toe c i vaststelling daarvan niet heeft medege werkt. Togen de toevoeging van gedeelten van Hof van Delft on Vrijenban aan Delft waren bij hem bezwaren gerezen, dio thans niet voor oplossing vatbaar bleken. Do overige leden dca oommisetio deelden die 1 .zwaren nLt oa dachten eenstemmig om trent hctg.en het ont verp-adres moest in houden. In hot conoept-adres wordt uiteengezet, dat het standpunt van den minister van binnenlandscho zakon thans ia, dat L'j tot wijziging der grenzen van Delft alleen dan hereid zoude ziju medo to wcikcn, wanneer aan de vervuiling van Dclfands boezem in cn om Delft, geen eindo kon worden ge maakt dooi een gcmcenschappolijko rege ling als bedoeld in, art. 121 der Gcmcentc- wot, ten gevolge van verzet van een der beti Aken vemcentcn. Het wil der commissie voorkomen, dat, tegon de wijze, waarop de minister aan dc vorvuiling van Delflancls boezem in en om Delft een einde wii maken, gegronde be denkingen zijn in to brengen, cn dat ook dc zienswijze, als zoude wijziging der gren zen van Delft achterwege kunnen blijven, indien aan dio veivuiling eon einde was gemaakt, niot als juist kan worden aan vaard. Wil men al aannemen, wat verre van zeker ia, dat het iu de bedoeling van don wetgever heeft gelegen om zoo omvang rijke en diep iugi 'penac werken, als in dit geval word i vereischt, door toepassing van art. 121 Gemeentewet to doen tot stand komen, dan nog acnt do commissie het niet raadzaam om zich daartoo van dat middel to bedienen. Do commissie betoogt dat al mocht dooi gemeen overleg kunnen worden bereikt, dat do noodig geoordeelde werken (omvangrij ke rioleeringsworken, enz.) en do vcrcisch- te algemeeno verordeningen er komen, daardoor nimmci kan worden vorkregen een gezag, dat door liet govon van regc- lings- en uitvocringsvorordeningen cn door hot stellen van voorwaarden bij het vcrlec- nen van vergunningen krachtens do Hin- rwet er vooi zorgt, dat hot beoogde doel bij voortduring wordt bereikt. In verband hiermede wordt verder uit eengezet, dat er geen nieuw gezag kan worden in het leven geroepen, dat do ge troffen. i egel ing naar gelang van dc be hoeften uitbreidt, ervormt of to niet doet. Vooral waar het rioleoringswerkcn betreft, is dit oen groot bezwaar. Willen een rioleer'ng en do werking <1xvan voortdurend aa.i do oisohen, die do gemeenschap stolt, kunnen beantwoor den, dan moet het beheer daarover zijn bij eon publiek gezag, dat toezicht heeft op allo handelingen, die op do werking danr- cos gehad hebben, eenige kwartskristallcn en een waardelooze agaat waren alles, wat zij gevonden hadden. Lange was- geheel ontroostbaar; toch ge lukte het mij hem onze schitterende uit zichten voor den volgenden dag, als wij mot hou woelen cn spaden den grond op groo tere diopto zouden doorzoeken cn daarbij zonder twijfel op do diamanthoudende laag zouden stootcn, zóó prachtig voor to stellen, dat hij spoedig weder geheel cn al opfleur de. Do volgende voormiddag leverde evenwel niouwe teleuistellingen op: do op verschil lende plaatsen gedano gravingen brachten slechts zand cn humus to voorsc' ijr; ook aan den anderen oovcr der beek was het ovenzoo, alleen ontdekten wij hier een lan ge, blijkbaar dooi mcnschcnhanden ge maakte gleuf zeker met hetzelfde doel ge graven. Dit verlevendigde onze hoop mis schien stieten wij hier op de verwachte laag. Maar hot wae ni tq de gleuf liep door harden kleigrond, van diamanten geen spoor Op nieuw daalden Lange's verwachtin gen tot het vriespunt, Ngorna en Mkunni trokken lange gezichten. Toen ik voorstcl- do den volgenden dag nog hier te blijven cn dan den terugtocht te aanvaarden, verzet te niemand zich daartegen. Ik sliep weinig in den nacht; een droom van Anna met haar vroolijk gezicht uit den schooltijd roerde mij zóó, dat ik niet we der den slaap kon vtf^n cn wakker bleef. Ik 9prong op, kleedde mij aan ev> trad naar buiten; om mij heen lag nog een •koud grijs, terwijl een saffraangele kleur het oosten tintte; de lucht was kool en ik Anno 1904. van invloed uitoefenen, cn do voorwaarden regelt, waar.nder die handelingen kunnen plaats hebben, on dat ceno gezag kan slechts worden verkregen door het gcheole gebied, waarover de riolccring heeft to werken, tc brengen tot een gemeente. Ware heb mogelijk het ééno gezag, dab hier wordt vereischt, door toepassing van art. 121 döy Gemeentewet in hot leven te roepen, dan zoude ieder verzoek tot uit breiding \an grenzen mot een beroep op dat aitikel uiinnon worden afgewezen. Naar aanleiding van een cn ander ver zoeken do Staten II. M., om do indiening bij do Tweede Kamer van een wetsontwerp tot wijziging der grenzen van Delft in don zin van het ontwerp van God. Staten van 1900, in overweging tc willen neu.cn. Om te voorzien in do kasbehoefto, God. Staten hebben daarbij overwogen, dat voor liet oogenblik slechts in do jaren 1905 on 1906 tij del ij ko behoefte aan kasgeld is te verwachten achten Qed. Staten promes sen, betaalbaar op een daarop to 6tellcn termijn, den meest gesohikton vorm. In het ontwerp wordt thans geen maximum der rente meer genoemd. In het ontworp-besluit, op deze zaak be trokking hebbende, wordt iu art. 2 bepaald, dat do uitgifte dor proniosson geschiedt, liotzij door plaatsing met medewerking van ccn tusschenpersoon bij do Nodorlansche Bank, hetzij bij openbaro of onderhandscho inschrijving, in welk laatste geval ten min ste vijf finnncicelo instellingen tot deel neming wonden uitgenoodigd. God. Staten stellen voor afwijzend te be schikken op het adres van do Ned. Mij. voor Tuinbouw- cn Plantenkunde, afdeeling Boskoop, vragende een subsidio van 100, voor don tuinbouwwintercursus te Boskoop. God. Staten wijzen or op, dat blijkens het adres, geen ander doel voorzit dan do cursus onafhankelijk to maken van de sub- sidiën dor tuinbouwvereenigingen. Zooda nig gevolg zou mcenen Ged. Staten hot verleencn van een provinciaal subsidio nimmer mogen hebben. Bovendien vestigen zij er dc aandacht op, dat do aan do wintcrtuinbouwschool ver bonden proeftuin reeds in 't genot is van een provinciaal subsidie van f 1000. Gemengd Nieuws. Eou mislukte onderneming Men schrijft aan „De Tel.": Do Achterhoek, althans het oostelijk dcol daarvanwil niet achterstaan, ondanks zijn naam, bij andere deelen van ons va derland. Het heeft ook zijn financieele „Causo Célèbie." Voor drie jaar ongeveer werd tc Win terswijk opgericht een vennootschap: Eer ste Nodorlandscho Coöperatieve Export slachterij. Do leveranciers, tevens aandeel houders, meenden hicrdooi te kunnen onto komen aan den vermeenden druk der veo- koopers, cn dachten ook betere prijzen voor hun waar to ontvangen. Do exploita tie heeft echter laatstbedoelde verwachting teleurgesteld. Do prijzen hieven zelfb vaak boneden do door do kooplui betaalde. On danks den vleeschaanvoer ging het do ven nootschap niet naar den vlccze. En thans staan wo voor een gedwongen staking, want de slachterij is stop gezet. Dc directeur heeft zijn ontslag genomen, en ook do afrekening met leveranciers, die reeds voor zos weken hun waar aangebracht hebben laat nog steeds op zich wach ten. Hoo groot dit verschuldigde be drag is, weet men niet precies, doch er wordt hier en daar gemompeld van 30,000. Zoo ongeveer staan dc zaken. Of do leve ranciers hun gold zullen krijgen en zoo ja, hoeveel, ziedaar vragen, waarop niemand ccn zeker antwoord voet to r' Onder- tusschon houdt het bestuur vergaderingen, die tot geen bepaalde resultaten leiden, en komen ook do leden snmen cn bespreken hun belangen en vallen dat bestuur terecht, of ten onrechte wegen? r.ijn wanbeheer op krasse wijze aan. H< het verder hiermee af zal loopen, hopen we spoedig tc kunnen melden. rilde. Om mij tc verwarmen, liep ik snel naar dc beek, om den oevor nogmaals te onderzoeken. In don slapcloozcn nacht was de gedachte bij mij gerezen dat die kunst matige gleuf een an r doel kon gehad heb ben dan daarin naar iamanten zoeken. Daarbij had mon die gleuf niet tot dicht aan do bec- behoeven te leiden cn zich in de noodzakclqkhcid tc brengen, om liet in- itioomcn van het water te verhoeden, ccn kleinen dam, zooals werkelijk geschied was, aan do monding der gleuf op te richten. Ik ging tegenover monding in het wa ter der beek, ging voorzichtig tastend stroomafwaarts en stiet na ccnigc stappen op giooto btecncn, waarvan andere rechts cn links aan den oever lagen. Het was duidelijk; men had hier door een dam do beek gestuit en haar wat"r in dc gleuf geleidlater had n door liet tocstorten der monding en het wegnemen van den dam de beek weder ia haar gewone bedding gebracht. ?fct di-ze berichten keerde ik terug, Lam go zag het mij aan, dat ik blijde tijding bracht, en hij riep slechts: „Waar? Waar?" „Wij moeten in de bedding zooken" ant woordde ik. ,,Tk geloof, ja, ik ben or bijna zeker van, dat zij daar te vinden." In een oogenblik was liet geheclc kamp mobiel cn rpordi.; arbeidden allen m<-t vlijt aan het herstellen van den dam in dc beek# Na v'cr ur n gewerkt te hebben, was net werk gereed cn het water der beek stroom de door de gleuf naar con natuurlijke in snijding, elke aan den voet der bergen weder in do beek uitliep. Wordt vtrxolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 17