Eriovsii van een Leiiienaar.
Uit de Rechtzaal.
LXV.
Hct is een stille tijd. „Half Leiden ia
buiten", zei mijn kruidenier van morgen.
„Jc kunt je zaak tegenwoordig in de zo
mermaanden wel sluiten. Vroeger" de
•man is al tamelijk op jaren „gingeh. al
leen do professoren en andere geleerden in
den vacantietijd naar buiten; thans gaan
schoolmeesters, kantoorschrijvers en wie
niet al „en pension." .Wie zelf geen vilLa
buiten heeft, logeert in een hotel cn wien
dat te veel geld kost, zoekt onderdak bij
kleine burgermensohen of huurt dicht bij
een strand of een bosch een leegstaand huis
of kamer, neemt wat spulion mee uit eigen
woning en huist daar een poosje. Het mag
dan een beetje beholpen wezen, mendis dan
toch builen en kan daarover Later, als het
wezen moet; eens „gaan opsnijden.""
„Maar acht je dat dan niet goed, na
tuurlijk niet voor jo zaak, maar ook niet
voor 'do menschen zelf?" vroeg ik
„Och," zei hij weer, als men ordelijk
cn geregeld leeft, kan men in de stad ook
wel gezond blijven. Voor monschen, die zwak
zijn of zenuwachtig, zou ik het niet afkeu
ren, maar een gezond burgermcnsch kan er
wel zonder 1 Weet jo wat het is? Niets an
ders dan groot-doen, zucht tot navolging.
Het staat zoo deftig tegen jo raam en als
jo ccn bovenwoning betrokken hebt, op de
deur te zetten: „Afwezig. Brioven cn bood
schappen te bezorgen bij N. N."
Maar ik zeg maar: In eon week twee of
tirde buiten een kleine 100 zoek te maken,
3-m er thuis krom voor to liggen of deaj
pikker, don slager en den kruidenior op
hun geld to laten wachten, dat noem ik
onverantwoordelijk.
Do man wond zich' meer on meer op en
golukkig kwam mijn vrouw om do „kruidc-
mieiówaren" in ontvangst to nemen cn raak
ten wo onwillekeurig op een ander chapi-
tre.
Maar nu ik dezen brief schrijf, voel ik
toch wol, dat het heel wat meer aangekleed
zou staan, wanneer ik er boven kon zetten
Valkenberg, Baarn, Zandvoort, Noordwijk
of Katwijk-aan-Zeo voor het minst. Nu is
het papier wel gowillig, jo kunt er op schrij
ven wat jo wilt, maar als eerlijk man mag
ik niet anders verklaren dan dat ik ook
dezen 'Brief in onzo eigen huiskamer aan
onzen eigen troktafol neb geschreven. Ik
hoop, dat ik er gezond onder blijven mag I
Gisteren was hot mij echter benauwd ge
noeg in huis on heb ik een luchtje gehapt
in hot Plantsoen.
Ik zag daar ccn oud man op eon bank
ritten. Hij trok mijn aandacht, omdat hij
verdiept zat in do lectuur van een staatje
vol oijfera, zoodanig, dat zijn pijpjo was
uitgegaan cn nu naast hem op de bank lei.
Ik had behoefte eens naast den man te gaan
ritten cn een praatje met hom aan to kmoo-
i pen,
„Dat lijkt me een taaie studie, al dio cij-
l fers", begon ik.
„Dat lijkt zoo al", zei hij, „maar voor
mij leven dio cijfers."
„Vorgolijkende staat van do veomarkt
van 1853 tot en met 1903," stond or boven,
zag ik.
Do oude man vertoldo mij, dat hij bijna
40 jaren aan 'do veemarkt workzaam was
fewcest; hij had haar zien opkomen en
loeien. Hij hcrinnordo zioh hot jaar 1866
nog, toen do markt langen tijd was gesloten
geweest wegens de veeziokto; hij wist vod
lage en van hoogo prijzen te vertellen;
voor cer> Leidonaar, dio belang stelt in do
stad zijner inwoning, was het werkolij' de
moeite waard, naar dien grijsaard te hoo-
rcn.
Hij had van een der hecrcn van het stad
huis, die wel wisten, hoe hij bolangstolde
in het marktwezen, dit staatje gekregen on
hij moest het boltonnen: hij vond or vooral
voor bet oogenblik veel genoegen in.
Hem om dit staatje te vragen, al was
het maar voor één dag, durfde ik niet. De
nan kendo mij niet; ik zou het eens kun
nen willen houden.
Als men een veertig jaar op do markt
licc.ft verkeerd, d. w. z. met duizenden om
gegaan heeft, heeft men, holoas, ook geleerd
nut al te veel op menschen te vertrouwen.
Ik vvoeg hem daarom eenige cijfers te mo
gen overschrijven en kreeg daartoe vorlof.
Zoo heb ik uit dien langen staat een klein
staatjo gemaakt, waarin alleen is opgeno
men, wat er op do Leidscho veomarkt is
aangevoerd in liet jaar 1853 on in hot jaar
1903, dus vijftig jaar later.
Ik laat het hier voor de lezers van de
„Brieven van een Loidonaar" afdrukken:
In 1853.
In 1903.
Paarden on voulens
114
167
Rundoron
11,987
44,803
Kalveron
4165
6765
Scliapon
13,499
45,701
Lammeren
28,651
50,061
Varkens
70
13,990
Biggen
3990
19,666
Totaal 62,466 st. 181,193 st.
Ik moet er even bijvoegen, dat het jaar
1903 over het algemeen een sleoht jaar was,
ook wat don aanvoer der markt betrof,
zoodat de vergelijking nog gunstiger zou
zijn, als wij hot jaar 1902 haddon kunnen
nomen. Do tussohcnliggendo jaron geven
met eenige schommelingen, waarvan onzo
Plantsoengcuoot mon behoeft toch niet
al-tijd verre reizen te doen om wat te ver
nomen mij de "verklaring wist te gewen,
een gestadigen vooruitgang aan.
Wij zien uit deze oijfore, dat, waar de
aanvoer van paarden en veulena in de
laatste halve eeuw niet voel is vermeerderd,
dc varkensmarkt als het ware geheel is op
gekomen.
Do geheele aanvoer is in de laatste halve
eeuw verdriedubbeld.
„Haddon do menschen wel verwacht in
do jaren van '50 tot '60, dat in het begin
van doze eeuw er driemaal meer vee ter
markt zou komen als toen?" vroeg ik aan
don ouden man en hij antwoordde gulweg,
dat ook hij het toon niet had kunnen ge-
loovcn en aJs er in die dagen iets gedaan
moest worden tot verbetering der markt,
dan heette het ook toen, dat men wol de
hoogte zou hebben bereikt. Niemand had in
het jaar 1853 kunnen en durven voorspel
len, dat de vroedschap van Leiden gedu
rende do tien laatste jaren der 19de eeuw
een uitbreiding in studie moest nomen en
eindelijk in 1903 tot een uitbreiding zou
besluiten.
Do oude man, wien toch wel recht vah
meepraten in dit opzicht mag gegeven wor
den, meende, dat de Gemeonteraad met de-
zo cijfers voor oogen nog heel wat ander*
had moeten doen.
Men verkrijgt nu ja ruimte genoeg voor
de eerste jaren, maar al de gebreken, die
de oude markt heeft, zal zij ook na de uit
breiding behouden, on als over 50 jaren
de aanvoer nogmaals verdriedubbeld is,
en waarom zou dat niet? dan zal men
toch naar buiten naar eon geheel vrij ter
rein moeten gaan.
Dat had men nu rcods moeten doen,
meende hij.
Ik kon hem daarin niet geheel gelijk go-
ven, maar geloof toch, dat het wel eens
goed is or op te wijzen hoe eon oud man,
grijs geworden op de veemarkt, die daar
heeft gezien hoe langzaam cn gestadig,
doch zeker dc handel is vooruitgegaan, ook
goeden moed he aft voor do toekomst. Ik
zou wol wensohon, dat wij elk op ons go-
bied zoo konden wezen
Als daar naast ona eons een oud school
meester gozoten had, die een staatje had
gehad van don loop van hot onderwijs over
do laatste 50 jaren, do cijfers waren wel
licht nog me or verrassend geweest, hadden
nog me or van vooruitgang getuigd.
Do menschen cn vooral wij, monschen van
dezen tijd, willen zoo graag klagen en wij
zen op schaduwzijden. Het ligt zoo in on
zen aard om achter ons het paradijs te zien
cn het heden minder dan het verleden te
aohton.
Maar als wij eens terug moesten, klein
en groot, naar do jaron van 1853, on vroe
ger, ik bon er vast van overtuigd, dat wo
weer hunkeren zouden naar de bwingtigste
eeuw.
Wij zijn voortuitgegaan op velerlei ge
bied. Wij gaan nog vooruit!
En het is ons aller taak aan dien voor
uitgang to arboiden.
En als het mijn lezors overkomt, zooals
het mij wel eens gebeurd is, dat zij in con
of moor opzichten aan dien vooruitgang
mochten twijfelen, dan wensch ik hun toe,
dat zij ook hot voorrecht mogon smaken
eons naast zich te vinden eon man of vrouw,
wion of wie do jaren dat goloof niet hob-
ben kunnen ontnomen en die bewijsmate
riaal heeft om bij anderen het goloof te
vorsterken.
De Oorlog.
Over den invloed van den Oostaziatischen
oorlog op hot oeconomisch leven in Rusland
sohrijft de Engelscho consul te Warschau
het eon en ander in zijn consulair verslag.
Hij zegt, dat do oorlog een zware slag is
voor allo takken der industrie, walke tot
rust kwam na do crisis, die vier jaren ge
leden begon. Het krediet wordt beperkt,
daar men vreost, dat vele niot-grootc fir
ma's "den tcgomVoordigen stond van zaken
zullen voorwenden om geen betalingen te
doen.
De productie is aanzienlijk, kleiner Do
meeste fabrieken werken slechts vier of vijf
dagen van de week; vele arbeiders zijn ont
slagen. Alleen in het distract Lodz zijn
40,000 arbeiders werklooo. Gratis voedsel
wordt uitgereikt door stadsbesturen, wel-
dadighoidsvereenigingen on private per
sonen. Het plan is: door werkverschaffing
do armoedo to keeren.
Zoolang do oorlog duurt zal er geen ver
betering komen. Doch mem gelooft alge
meen, dat na het einde eon krachtige hor-
leving merkbaar zal zijn, waar nu de pro
ductie zoo beperkt is.
Van handel op Siberië is bijna geen spra
ke. De lijn wordt te veel in beslag genomen
door militaire transporten.
De invloed van den oorlog is weinig
merkbaar in de landbouw-districteu, vooral
niet in Polen en Litthauen, waar geen re-
servc troep en zijn en dus geen krachten
werden onttrokken.
ïteuters correspondent bij den Mo-tjsen-
pas heeft blijkbaar uit den mond van Ja-
pansche officieren do volgende waarne
mingen opgeteekend:
„lo. De geregelde Europcesche troepen,
die voor heb eerst do troepen vau Koeroki
bestreden, zijn volstrekt niet beter dan do
Siberische contingenten;
2o. de witte jassen der Russische offioie-
reu maken hen tob uitstekend mikpunt;
3o. de Russen schieten in salvo's, de Ja
panners elk voor zich
4o de Russen strijden in geeloten gelede
ren, do Japanners in verspreide slagorde;
öo. de Japanscho soldaten hebben meer
initiatief en vuur dan de Russische;
6o. do Russen bedienen zioh veel meer van
hun artillerie dan do Japanners.
Hot resultaat van een en ander is, dat een
Japansch regiment van 3 bataljons drie
Russische regimenten met nog een ander re
giment in reserve verslaat."
De meeste dezer waarnemingen kloppen
zóó geheel op hetgeen reeds vóór den oorlog
over do verschillende veohtwijzc, enz. der
beide tegenstanders is medegedeeld, dat
men zich moet verwonderen, dat do Russen
do meeste hunner fouten nog niet verbeterd
hebben. Dab do officieren nog altijd wit
dragen aan hun uniform, is bijna onge
looflijk, wanneer men niet tevens een
buitengewone achterlijkheid bij het geheele
legerbestuur veronderstelt. Op het onzinnige
van het schieten in salvo's en het vechten
in gesloten slagorde hebben militaire des
kundigen reeds bij het begin van den oor
log gewezen. Dat de Russen meer van hun
artillerie gebruik maken dan de Japanners^
is iets nieuws, vooral in verband met de
bekende omstandigheid, dat dezen met hun
artillerie veel grooter resultaten behalen.
In de laatste dagen wordt in de tele
grammen steeds geklaagd over de druk
kende hitte op liet oorlogsterrein: veertig
graden Celsius cn hooger.
Generaal Koeropatkin seinde alles ge
daan te hebben om het den infanteristen
draaglijk te maken in die warmte. Elke
compagnie heeft de beschikking gekregen
over rijtuigen, waarin mantels, jassen en
ransels geborgen kunnen worden. Doch de
hitte is zóó hevig, dat, niettegenstaande do
'genomen maatregelen, het aantal door de
zonnesteek getroffenen aanzienlijk ia
Nederland—Zuid-Afrika.
Te Amsterdam werd de algemeeae verga
dering gehouden van aandeelhouders der
Ncderlandsche Maatschappij tot handhar
ving van stamverwanten-belangen in Zuid-
Af rika, onder leiding van den heer J.
Drost. Aan het jaarverslag van den direc
teur O. Kamerlingh Onnes, ontleencn wij,
dat het aandeelenkapitaal der Maatschap
pij in 1903 geen verandering onderging.
Het uitgegeven bedrag is geheel' intact aan
wezig; 111,000 zijn bij twee onzer eerste
bankinstellingen ren. begevend uitgezet.
Voorstellen om het kapitaal minder veilig
to beleggen waren Ook dit jaar talrijker
dan die aanvragen en aanwijzigingen waarop
kon worden ingegaan. Het blijft to betreu
ren, dat do vele aanvragen voor een indus
trieel© of handelszaak in Z.-A. zóó gering
zijn en omstandigheden in Z.-A. alle eco
nomische verhoudingen een zoozeer specu
latief karakter verleenen, dat de zeer solide
werkers, die een Maatschappij als de onze
alleen zich mag aantrekken, zoo moeilijk
rijn uit te vinden. Het bestuur meent, dat
voor het oogenblik wel naar samenwerken
met anctere vereemigingen moet worden ge
streefd, maar dat de zelfstandigheid der
Maatschappij nog moet worden bewaard.
Samenwerking geeft grooter waarborg van
activiteit dan ineensmelting. Eerst als het
groote veld in Z.-A. in allo richtingen is
bewerkt, bestaat er misschien reden om één
groot organisme te vormen. Betreurd wordt
dat de Maatschappij nog met zooveel lauw
heid te kampen heeft en krachtig wordt
opgemerkt, om waar mogelijk de hand aan
de ploeg te slaan.
Voor de stichting eener eerste nationale
Ambachtsschool in Z.-A. zijn sedert de vo
rige vergadering de vooruitzichten eenigs-
zins gunstiger geworden. Van het plan tot
steun kan echter niets komen zoolang de
galden voor de stichting der school niet
volteekend zijn; op het oogenblik zijn vaD
de bcnoodigde f 60,000 34,000 bijeen. De
hoop wordt uitgesproken, dat de Maat
schappij in deze zal kunnen samengaan met
de Ned. Z.-A. Voreeniging.
Vervolgens werden de balans, do winst
en verliesrekening aan do orde gesteld. Do
commissarissen stelden voor van de ge
maakte winst 1200 ter beschikking te
stellen van den directeur Kamerlingh On
nes voor diens voorgenomen reis naar Zuid-
Afrika, ten eindo daar informaties in te
winnen omtrent de strekking der Ambachts
school; verder 2£ pCt. op de aandcolcn uit
to keeren en het restant op nieuwe reke
ning te brengen. De heer Kamerlingh On
nes deelde op dc vraag van den lieer Van
Waalwijk mede, dat president Stoyn blij-
kons correspondentie en bespreking met
hom de stichting eener Ambachtssohool een
der meest dringende behoeften voor Zuid-
Af rika acht. Daarop werd gesloten de
1200 ter beschikking van den directeur te
6tellen.
De heer Van Waalwijk stelde vervolgens
voor het bedrag, dat do commissarissen voor
etellen als dividend uit te keeren, to schen
ken aan do Vereeniging, die zich 't bijeen
brengen van 60,000 ten doel stelt voor
het stichten eener Ambachtsschool in Zuid-
Af rika. De heor Onnes had tegen dit amen
dement bezwaar, omdat hij meende, dat de
aandeden in waarde zullen dalen, wanneer
nooit dividend wordt uitgekeerd. Ook de
voorzitter moest het amendement-Van
Waalwijk ontraden (hoewel hij er princi
pieel vóór was), wijl' verschillende kleine
burgers indertijd aandeelen kochten tor be
legging van hun gold. Het amendement
werd daarop verworpen; een tweede (van
donzelfdon voorsteller), beoogende om eerst
het volgend jaar over dividend to beschik
ken, eveneens.
Ten slotte had do verkiezing plaats van
twee commissarissen in plaats van de hee-
ron Drost en 0. Groll; do eerste wenschto
wegens drukke werkzaamheden niet voor
een herkiezing in aanmerking te komen;
een besluit, waarover mr. Van der Schalk
het leedwezen van commissarissen uitsprak.
In do plaats van den heer Drost word
daarna prof J. te Winkel als commissaris
gekozen en de heer Groll werd herkozen.
Voor de Haagscho rechtbank verscheen
gisteren eon 18-jarig Haagsch jongmensch,
beklaagd van verduistering van een rijwiel.
Hij had tot Wezel con fietstocht gemaakt
en daarop het rijwiel, waarvan dc banden
gesprongen waren, in een grasveld gewor
pen.
Moj. mr. Van Dorp achtte een genees
kundig onderzoek van beklaagde noodig. De
rechtbank ging niet in op don eisch van
vier maanden, door het O. M. gesteld, maar
na in raadkamer te zijn geweest, gelastte
zij dadelijke in-vrijheid-stelling, bij gemis
aan wettig on overtuigend bewijs.
De kantonrechter te 's-Gravenhage heeft
den persoon, die, zonder daartoe gerech
tigd te zijn, het ridderkruis 4de klasse dor
Militairo Willemsorde droeg, veroordeeld
tot f 6 boete.
Do eisch was 20.
Voor de strafkamer der rechtbank te Am
sterdam stond terecht L. C. D., oud 22 jaar,
gewezen kantoorbediende bij de firma De
Clercq en Van Essen, beklaagd, dat hij in
April, Mei en Juni valschelijk opgemaakt
en onderteekend zou hebben bons of volg
briefjes ten bedrage van 490500 Rijks-
mark en 700 Mark, onderteekend met
„Schmid en Nicrstrasz"; tevens, dat hij
valschelijk onderteek end heeft eenige qui-
tanties, waarop do onderteekenaar vcr-
klaart ontvangen te hebben van do firma
De Clercq en Van Essen verschillende be
dragen, op de quitanties genoemd.
Deze quitanties, ten bedrage van veertien,
Hepen van ongeveer 50f 1100, te zamen
uitmakende ongeveer 3000.
Hij bekende volledig het hem ten laste
gelegde, doch toonde ooqrenschijnlijk weinig
berouw. Toen hii gearresteerd was, had de
politie een geladen revolver bij hem gevon
den, dio thans ter terechtzitting aanwezig
was
De president vroeg, wat hij met dit- wa
pen had willen uitvoeren, waarop bekl.
lachend ten antwoord gaf het alleen tor
zelfverdediging te hebben, want hij had de
gewoonte met open deuren te slapen.
"Het O. M., waargenomen door mr. Besior,
vorderde, zijn schuld wettig bewezen aoh-
tendes twee jaar gevangenisstraf.
Zijn verdediger, mr. J. O. Pekelharing,
pleitte verzachtende omstandigheden. Deze
wees er op, dat beklaagde gedurende tien
jaar a! zijn verdiende penningen aan zijn
moeder en zuster had afgestaan en feitelijk
een «lachtoffer was der speculatiezucht. De
provisie, die voor door hem aangebrachte
speculatie-orders werd uitgekeerd, stortte
hem in het ongeluk. Hij verdiende op som
mige dagen veel geld, gang royaal leven en
kon op een gegeven oogenblik zijn kleermaker
niet betalen. Toen pleegde hij de misdrijven.
die hij bekende, en moet dus voor een groot
deel zijn schuld aan de omstandigheden ge
weten worden. In elk geval was beklaagde
geen man met misdadigen aanleg.
Met aandrang vroeg pleiter dan ook een
lichtere straf.
Uitspraak over veertien dagen.
Heden houdt de Amsterdamsclio
Beurs vacaniicdag, zoodat de notee*
ringen ontbreken.
Arbeidstoestanden.
In een opstel in „Do Controleur" deelt
de lieer E. van Veen afschuwelijke bijzonder
heden mede omtrent de behandeling der
gehuwde arbeidsters en omtrent brutale
overtredingen der Arbeidswet aan do steen
fabriek „De Hoogewaard", te Heerewaar
den, waarvan eigenaars zijn gebroeders De
Vries, te Rossum. Ten vorigen jare gaf de
heer Van Veen reeds openbaarheid aan het
geen hij op die fabriek had waargenomen,
zonder echter namen te noemen; maar die
waarschuwing heeft niet gebaat: er is se
dert geen verbetering in den toestand geko
men en daarom geeft hij daaraan thans
volle publiciteit.
Deze fabriek is een der slechtste, zegt hij,
welke hij bezocht.
Niet alleen, dat er, als op do meeste
steenovens, dwang werd uitgeoefend op heb
raefdewerken doT in de huisjes van de far
brikanten wonende vrouwen, ook was het
loon er benoden het middelmatige, maar,
waren de arbeiders bovendien nog „geze
gend" met een gedwongen winkelnering.
De zoon van den baas ia bakker te Hurwe
nen, een uur afstonda van do fabriek; hij
verkoopt voorts koloniale cn grutterswaren,
petroleum, manufacturen, klompen en alles,
wat de monschen zooaJ noodig hebben, en
brengt alles per hittekar in de huisjes van
zijns vaders werklieden..., dio er zelfs niet
aan mogen denken elders voordeeliger in-
koopen te gaan doen. Papa zorgt voor
prompte betaling.
In een deT ellendige huisj'es sprak ik
mot een vrouw en vroeg haar oE zo word
gedwongen te werkqn op de fabriek.
„Als we het niet doen, dan motte wo den
oven af, meneer I" luidde het antwoord.
„Gebeurt het wel eens, dat iemand van de
fabriek wordt gezet?" vroeg ik verder.
„Daar mot ot nou net weer een af!"
„Zoo?Waarom?"
„Ze wou niet opzette."
„Moet ze vandaag nog vertrekken?"
„Nee, dat kan ze niet, wat ze is nog te
stumperig."
„Dus, begrijp ik het goed, dan k o n ze
niet opzetten wegens haar toestand?"
„Zij koa niet, meneer 1"
De vrouw, die me dit meedeelde, verkeer-
do eveneens in dezo „gezegende" positie,
cn ik vroeg haar
„Wordt je dan in uw omstandigheden niet
ontzien?"
„Kun je bcgrijpe, meneer, je mot net
zoolang vort, als jo eenigszins kunt."
In het doen werken „tot den laatet&n dag"
steekt echter nog geen arbeidswet-overtre
ding. Erger wordt het echter, wanneer men
weet, dat deze vrouwen dikwijls 'e nachts
om 12 uur uit het bed worden genaaid ou?
direct te gaan werken. Do economie van
het steenbakkersbedrijf spoort *den fabri
kant of in zijn naam den baas aan
tot dezo onwettige handeling. Het geval zit
zoo: Met een weer als dezen zomer drogen
de steenen snel. Die vandaag gevormd en
in de steenplaatsen worden neergezet, kun
nen morgen reeds worden opgezet. Wat
echter 'b Zaterdags wordt gevormd, moet
tot *8 Maandags blijven liggen, en het is
alsdan, dat de baas, vreezend voor con on
verwachte regenbui, die een paar honderd
gulden schade kon veroorzaken, direct na
het verstrijken van den heiligen Zondag
aan de deuren der opzetebers tingelt, ze aan
sporend tot den arbeid. En de mannen, die
overdag zeer zwaar werk moeten verrichten^
worden mede opgepord en gedwongen hun
vrouwen, zusters, dochterB of vrijsters te
heipon.
Een werkman van 'deze fabriek schrijft
mij o. a.
,,'s Maandagsnachta, zóó het twaalf uur
is, moeten wij er uit, om in die dooie plaats
de steenon op te gaan zetten. Gij kunt be
grijpen, dat ik daar nogal fel op ben, als
het eiken dag hetzelfde is: aanpakken of
doodvallen. Graag zag ik er een eind aan,
maar daar ik stellig vermeen, dat hier de
politie 'de hand is gestopt, is er geen sprake
van komen kijken, en wij kunnen er zelf
niets tegen beginnen, want dan is ons werk
gemaakt."
Week aan week wordt daar dus de Ar
beidswet overtreden, en... niemand komt er
om het te beletten.
Er is te Heerewaarden toch ook een Ar
beidsinspectie, die nn toch wel niet meer
werkeloos blijven zal, vooral, indien andere
bladen ons voorbeeld volgen cn aan deze
Bchandllijko feiten publiciteit geven.
UITLOTINGEN. 21-pCt. Brnaselsche loten
van 1886 a fr. 100. Betaalbaar 2 J»d. 1905.
Getrokken aerieSn: 818, 2918, 7668, 8783, 9724,
9768. 9826, 12180, 18251, 14519, 14642, 14761,
16476, 17800, 18292, 18552, 20296 20368, 20954,
21503, 21979, 22067, 22409, 22652, 28221, 29063,
29885, 80247, 84254, 35206, 86831, 87080, 37139,
87399, 87769, 88312, 39312, 41265, 45077, 45818,
45982, 46011, 47186, 47948, 48841, 49827, 50000,
50699, 50897, 55898, 66905, 57130, 59584, 62320,
62778, 63003, 69646, 71281, 73279, 73844. 74006,
75817, 77682, 77785, 79450, 80051, 81744, 83381,
84591, 857B8, 87228, 88882, 88499, 89294, 92839,
94820, 95085, 95107, 97691, 97602, 97664, 98082,
99669, 99895, 100020, 100072, 101047, 102300,
105626, 107892, 110147, 111670, 113011, 114732.
Hoofdprüaen: eerie 49827 no. 10 fr. 100.000;
s. 73344 n. 21 fr. 2500; a. 45077 n. 20 lr. 1000;
a. 84591 a. 5 fr. 500; a 102300 n. 20 fr. 500.
a ,:918 n. 1 21 en 23; a 20368 n. 16; s. 2206T
n. 8; a 22662 n. 1; a 23221 n. 12; e. 29063 n.
13; s. 87769 n. 8; a 41265 n. 25; a. 47186 n. 5;
a 49827 n. 22; a 77682 n. 18; a 79450 n. 8;
a 89294 n. 21; a 94820 n. 7; a 97591 n. 23;
a 99669 22; a 102300 n. 18; a 105626 n. 4|
a 105626 n. 16 «Ik fr. 15a
De overige nammere in bovenstaande aerieSa
vervat, zyn betaalbaar met fr. 110 elk.
