De rijst als waardemeter in Japan. RECEPT. Wekeiyksehe Kalender. v Stofgoud. Raadgeving. ten in noordelijk Japan, bijvoorbeeld in de provincies Niigata en Aomori. Zoo waren in Niigata op hun 16d© jaar 46, op hun 17de reeds 401 jongelui getrouwd, op hun 21ste jaar 1239, terwijl van denaelfden leeftijd er in de hoofdstad Tokio slecht© 649 huwden bij een zeea* veel dichtere en grootere be volking. In het algemeen dat toont de statistiek duidelijk aan bouwt de Japanner in zijn prille jeugd reeds zijn eigen nest. De moeilijkheden vao een joornalist. Een Amerikaansch dagblad geeft enkele staaltjes van de moeilijkheden, die een journalist ondervindt, om zijn lezers tevre den te stellen. Het eohrijft: „Een dagblad uitgeven is een erg pleizierig werk", naar men zal zien. Als bet te veel politiek bevat, leest nie mand het; alfc het te weinig bevat, eveneens memand. Als de artikelen lang zijn, vindt men ze onverteerbaar. Zijn ze kort, dan worden ze onbete ekenend geacht. Als de letter te klein is, verklaart men ze niet te kunnen lezen; is ze te groot, dan valt er, naar men zegt, niets te lezen. Als het telegrammen publiceert, worden diie voor leugens gehouden; als het ze niet publioeert, dan wordt beweerd, dat ze worden achtergehouden wegens politieke redenen. Als bet zich met stedelijke aangelegenhe den bezighoudt, wanen de bewoners van bet platteland zich veronachtzaamd; als het zich beijvert voor plattelandsbelangon, zijn de stedelingen in bun oogen verongelijkt. Als het eens een „mop" tapt, zegt men, dat die zouteloos is; doet bet dat niet, dan wordt bet een blad voor „zuurlingen" ge acht. Als het artikelen geeft, die vrouwen in teresseeren, zijn de mannen ontevreden en vice versa. Als de hoofdredacteur naar de kerk gaat, wordt hij voor een clericaal versleten, doet hij het niet, dat is hij een godloochenaar. En zoo gaat het voort. Een ieder kan er uit zijn persoonlijke herinneringen en op vattingen nog wel wat bijvoegen. Nergens ter wereld is misschien de boe renstand in weinige jaren van den armoe- digsten toestand tot zóó hooge trap van welvaart gekomen als in Japan. Toch, in tegenstelling van wat men op economi- schen grond verwachten zou, blijft deze wel vaart, zonderling genoeg, uitsluitend be perkt tot het platteland zonder in do ste den haar weldadige terugwerking te doen gevoeJen. Dit verschijnsel moet verklaard worden uit bet feit, dat de rijst, door de landlieden verbouwd, als algemeene waar demeter in Japan dient en de prijs van dit artikel daardoor onvermijdelijk in- fluenoeert op de prijzen van alle andere artikelen. Rijst, met name inlandsch© rijst, is het eigenlijke hoofdvoedsel der Japaneezen. De arbeidere, dio zich tien jaar geleden gelukkig rekenden wanneer ze een paar maal in de week rijst konden krijgen, zouden nu het werk staken, als hun niet dagelijks goede Japansche rijst werd voorgezet, en ze zouden het een schreeuwende onrechtvaar digheid noemen, wanneer men hun sago of Indische rijst wilde gevenMen betaalt lie ver wat meer, wanneer men zeker is geen uitlandsche rijst te zullen krijgen. Het gevolg van deze voorliefde voor in- la-ndsche rijst is de stijging prijzen en dc toeneming van de landen, die voor de rijstcultuur worden gebezigd. Toch, door den snellen aanwas der bevolking kan Ja pan niet in zijn eigen behoeft© voorzien en moet zelfs in tamelijk vruchtbare jaren rijst uit Korea worden ingevoerd, die nog het meest met de Japansche overeenkomt. Als voorbeeld, hoe het mogelijk is, dat de prijs der rijst zulk een grooten invloed op dien van alle andere artikelen uitoefent, dien© het volgendeGesteld, het maande- lijksch inkomen van iemand bedraagt 20 yen en de prijs der rijst is 6 a 7 yen per koku (ongeveer 2 H.L.) In dit geval ver dient de arbeider genoeg om in de behoeften van zichzelven en zijn gezin te voorzien. Maar nu rijst de prijs tot 10 yen per koku. Nu moet de arbeider om rond te komen veel meer verdienen, want de huiseigenaar, de winkelier, enz. bedingen nu een liooger be drag voor huur van hun huis of als ver koopsom van hun producten, daar bet hun t© doen is evenveel rijst te kunnen krijgen voor hun inkomsten als vroeger. Veel wordt er in Japan ook gespeculeerd in rijst, ongeveer op dezelfde wijze als dit in Europa met de termijnbeurs van koffie, suiker, enz. geschiedt. De welvarende land bouwer draagt daar het zijne toe bij, daar hij zijn rijst niet aan den man brengt, wan neer hij vermoedt een boogeren prijs te zul len kunnen bedingen. ONS ZUSJE. ,/t Is een alleraardigst kopje, Zooals men er weinig vindt; Een bekoorlijk rozeknopje; 't Is een mooi, aanvallig kind. 't Is een schatje, om te stelen 't Is een alleraardigst dingl" Zoo weergalmt de lof van velen Over onze lieveling. ,,'t Is een snoesje," zegt een ander, 't Wordt een engeltje genoemd, En zoo heeft men voor elkander 's Kinds lieftalligheid geroemd. O, gij allen, ouders, vrienden, Wien het kind aldus bekoort, Wenscht gij 't lang nog lief te vinden, Zorgt dan, 'dat 't uw lof niet boort. Laat het zelf toch niets bemerken Van dat ,,mooi, aanvallig kind;" Anders zult ge al licht bewerken, Dat men mooi niet lief meer vindt. Moderne barometers. De mode beeft reeds alle mogelijke en on mogelijke ideeën voer zich winsrtgevend ge maakt, maar op den inval stoffen te ge- t -uiken, die bet weer voorspellen, was zij tot nog toe niet gekomen. Deze noviteit komt natuurlijk uit Amerika. Iedereen kent den goedkoop en barometer, die bestaat uit een in een reageerende vloei stof gedrenkt lapje, dat, al naar gelang van den vochtigheidsgraad van de lucht, rose, blauw of min of meer sterk paars gekleurd wordt. Deze stoffen zullen nu ook voor das sen gebruikt worden, zoowel voor heeren als voor dames. Men zal dus in de toekomst een barometer aan den hals dragen en het zich kunnen besparen een duren kwikbaro meter aan te schaffen. Als de dames nu ook baar kleeren gaan maken van deze barometrische stoffen, dan zou men het mooie schouwspel beleveD, dat één- en dezelfde japon als een kameleon van kleur verandert, en, wat bij zonneschijn he melsblauw is, zich bij vegen en koude groen en blauw vertoont. Den- heeren echtgenooten zou dat misschien een paar toilet-rekenin gen besparen. Kalfsoesters op Fransche manier. Men maakt een saus van de volgende in grediënten: Twee lepels boter worden met één lepel bloem op het- vuur dooreenge- roerd; verder wordt er bijgevoegd liter steile kippen- of kalfsbouillon en een thee-, kopje roomlaat het al roerende tien minu ten kokenbind de saus met een eierdooier (geklopt), een weinig geweekte gelatine, en voeg er eindelijk een klein glaasje madera bij. Men neemt 6 kalfsoesters; na die gewas- schen en gezouten te hebben, laat men ze in boter gaar smoren, zonder ze bruin te laten wordendan voegt men er de gemaakte saus bij met een paar gehakte champignons, en laat ze daarmee verder stovenvoeg er dan bij eenige druppels citroensap en een weinig gehakte peterselie, Zondag. Er is zooveel daarboven, Wat dwazen niet gelooven Omdat geen sterflijk oog het riet. Maandag. Niets heeft zulk een bcsobavenden in vloed als de liefde. Huiselijk krakeel geeft den omgang een gemeenen toon. Huiselij ke eendracht veredelt. V Dinsdag. Het onderwijs is een oefening, de opvoe ding een inenting. Woensdag. Een klein verdriet brengt ons buiten onszelf; een gxoote smart brengt ons tot onszelf. Donderdag. Een goed huwelijk is als een goed ver haal: het verveelt nooit. Trij dag. Men moet rich aangenaam maken, want de mensohen zijn slechts rechtvaardig je gens hen, van wie zij houden. Zaterdag. Verstandig is hij, die in rijn dagelijk- schen arboid geen krachten verspilt m het najagen van datgene, waarvoor hij niet geschikt is. Er is vaak meer noodig om kleinigheden aan te tasten dan om groot© verkeerdheden te bestrijden. De kleine dingen hebben meer aanbangels. M ul tat nli. De vraag naar den oorsprong en het doel van. het goede en slechte blijft een verwarde chaos voor iedereen, 'die met goed geloof haar tracht op te lossen. Zij is een oefening voor de scherpzinnigheid van menschen, die graag strijden; zij doen mij aan galeislaven denken, die met hun kettingen spelen. V o 1 ta i re. Hoe gemakkelijk vergeven wij ons onze fouten, als het geluk zo ons vergeeft, en wat houden wij on3 niet gauw voor den besten en meest bruikbaren mensch, als wij het hoogste staan en het gelukkigste zijn; slechts kwade gevolgen zijn de eenige leer meesters, die ons nattig terechtwijzen ©n ons de bekentenis, gedwaald te hebben, la ten afleggen, waarvoor onze hoogmoed boe ten moet. Bos snet Het wasschen van parasols. Bij het wasschen van parasols gaat men op deze wijze te werk Parasols van katoen, satinet of linnen worden opgestoken, met koud water overgo ten en goed ingezeept, waarna men ze met een reinen borstel flink afborstelt. Vervol gens overgiet men ze zóó lang met schoon water, totdat de zeep er geheel uitgespoeld is. De parasols moet men geopend drogen. CORRESPONDENTIE. Little John 1 Uw st-ukje is voor plaatsing in het Zon dagsblad geschikt. Wij stellen ons dan ook voor het de volgende week op te nemen. Gaarne zouden wij echter weten met wien wij te doen hebben. Daarom: Geef ons in middels uw waren naam op 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 11