ILL RMT Morrjjwiclen. Aalmarkt 26, Maarsmansstee g 7, wegens Sterfgeval en Liquidatie der Firma. in den Winkel, Maarsmanssteeg 7, 1. J. v. WOERDEN, Ex.-Test i. (1H1RTISG, Dinsdag a. s. 29 Maart Opening van den Finalen Uitverkoop BEDDEN. Karpetten. KINDERWENS. I:i tie iporikarren. j Heeren Costumes. Naaimachines. Kruideniersbediende, INVENT ARISPRIJZEN. Redwateren PSantenveiling. JMLANIT. m. A. rciJKAsvip. Leerares voor Piano en Koorzang. L'ixe- en HuêshoudeiSjke Artikelen, Pendules, Klokken, Regulateurs, Houtwerk, Beelden, Zuilen, Ls?üsipen, Porselein en Aardewerk, F^ikkelwaren, Lepels, bessen, Vorken, enz. Verijdelde plannen. |i Crtdiel-Maatschappij „0E BAZAR", Ileercngracht 7. Betaling por week ƒ!.-. *2016a 10 Met 1 Mei a. a. te liunr voor f 300.— per jaar: het 2640 6 HEERENHUIS, Hooge Kilnditfe 46. Te bevragen: W. I SPLINTER, Hooge RUndLjk 61, en „Woninggids", Booramarkt 11. brandi men dagelijks op Duitsche wijze 38'J 12 zuivere Preanger-Koffie, uiliiinntende door geur en smaak. Prlja |>or 5 ons 52| Uciil. VKUKiil W ST OKI I Li V 'L i: N MB,HUL ItlJX 4 7 gewaarborgd. Prospeotus, getuigenis sen, enz. kosteloos door HERM. MARBURG, Frankfurt a. M. Aller- heilglenstr. 76. 1606 6 De Deurwaarder VAN THïEL, zal op Vrijdag 25 Maart a. s., '8 morgens 10 uren, aan den Apo- tliekersdijk te Leidon verkoopen: Groen biijvende Planten, di ersi- Heestergewas sen, Stam- en Struik rozen, AzaSia's, enzenz. 293a 11 Crediel-Haatschappij „OE BftZAft", Meereut;raclil 7. Betaling per week 0.75. r Sloom vaart-Maatschappij Pneengcbeeprcklns naar ïNniE. Goederenverzending. Zeeassurantiên. RQLLARIDET C°., 1490 11 Nieuwe Rijn 3. Telcolioouniiwiiier 425. Greiiisl-Maalschappij „BE BAZAR", i] IIeereiigracht 7. Betaling per weok ƒ1. 2916c 10 Gredlet-IWaatschappij „DE BAZAR", Ifeercngracht 7. Betaling per week 2915d 10 Browses* Het beroemde gestookt Citroen- Bitter uit de Siytery Kraaiers straat 1, hoek Nieuwe Rjjn, prijs Ss Cis. per Liter; de onovertrefbare Vaniel|e Brandewijn, H'.t Cts. per Liter. 2616 14 Speciaal adres voor de levering aan Bruiloften en Partijen. NB. Bitter-, Bier-, Cognac- en Wijnglazen gratis In bruikleen. P. B. ERADES. Crediet-Maafscliappij „DE BAZ tR", Heerengraeht 7. Betaling per week ƒ1.50. 2915c 10 r Piano-Leera^es, Qtdiplomeerd Ned. Toonk. Ver., Breestraat 171, Leiden. Spreekuur 's Woensdag 1—2 uur. 2832 8 CrediBt-Maatschappij „DE BAZAR", lleercngracht 7. Betaling per week ƒ0.50. 2916/ 10 Ten spoedigste gevraagd: een genegen eenig loopwerk te verrichten, bjj C. FRANCKEN, te Warmond 2937 6 Oedipl. Ned. Toonk. Fereenigïng. Spreekuur Maandags van 1 2 uren: Jan-v.-Goyenkade 24. 2930 12 I i GEMIER C Uitverk®m VAN: FEUILLETON. 18) Nu dcod zij zichzelve verwijten. Daarbij kwam, dat haar 't wijwaterbekken bij den ingang leelijk en vuil toesoheen, en zij, die aan 't kleurige en plechtige van de kerkon in do vegeeringsstad gewoon was, voelde zich pijnlijk aangedaan door de oogenschijnlijke irmoedc van 'dit godshuis. De stoelen, waar van gedeeltelijk do verf was afgesleten, on het plat gezeten fluweel en kussen van do zitbank kwetsten eveneens haar schoon heidszin. Bovendion hccrschte er een muffe reuk in de kerk. Er wilde geen wijding over haar komen en zij was niet in staat haar gedachten bij het gebed te bepalen. Bovendien bemerkte zij, dat Kuno een hoog moedige, onverschillige houding had aan genomen on dat hij, bijna ala met opzet, zijn gebed slechts afraffelde. Onwelluidend klonken haar de tonen van het orgel in het oor; onwelluidonder nog het gezang der aandachtigo gemeente. Zolfs do versleten soutane van don pastoor en de verkreukelde mishemden van de koorknapen vielen haar op en zoo volgde zij do hande ling slechts mot verstrooide gedachten. Pas bij do preek was zij in staat die eenigszins te verzamelen en Hcmskerk's woorden te vol gen. Misschion ook voor het eerst luisterde zij metcritiscken zin naar do preek. Ja, tante Lisbetha had gelijk, dat was een boc- renpastoor, die daar sprak, eenvoudig en voor het armste, simpelste koeboertje begrij pelijk. Menigmaal hadden de woorden een dialectisch acoent. Hij sprak er van, 'dat do plicht jegens den Schepper tevens een plioht jegens zichzclven en de overige schep selen was. Wie zijn vee liet verhongeren, wie zijn akkers niot goed verzorgde en wie huis en hof en zijn eigen lichaam, als de tijdelij ke woning van de onsterflijke ziel, verwaar loosde, die woekerde slecht met hot talent, dat hem was toevertrouwd. Bij zoo iemand Btoat do duivel achter alle deuren. Als do wakkere Christen echter den dui vel vermocht te bespeuren, dan kon hij nog veel eerder den Lieven Heer opmerken, die zich nergons verborg en Wiens worken aan eiken akkcrkorrel zichtbaar waren. Elk jaar schreef Hij met Zijn geweldige hand zelf het heerlijkste evangelie voor allen ter neer, die oogen hadden om te zien, en wel het evangelie der lente, dat de geheelo natuur en elk monschenhart met nieuw leven beziel de, en dat juist opnieuw uit alles sprak. Had de oude man op den eenvoudigen houten kansel tot dusver 6lechts krachtige, galmende woorden, vergezeld van levendige gebaren, gesproken, nu nam zijn rede een hoogere vlucht. Hij doorvlocht die, terwijl hij het worden en groeien in de natuur schilderde, met poëtisohe beeldon, ja, hij vlocht zelfs een lentelied in zijn sohilde- ringen, dat in geen gezangboek to lezen stond. Met toonemonde spanning volgde Wal- trud nu zijn woorden, die als een nooit gehoorde muziek haar in de ooren klonken. Zij voelde zich 'daardoor op -een eigenaardi ge wijze getroffen en haar oogen sperden zich open, toen zij naar hem opkeek, zoo als hij daar boven zijn gemeente stond, met schitterende oogen en schijnbaar groeiend in zijn geestdrift. Al het leelijke en be- krompenc, dat zij voorheen had opgemerkt, was verdwenen en ala oen bruisend, harmo nisch slot-akkoord trilde het in haar hart na, toen de pastoor met de vermaning ge ëindigd was, 'de harten opnieuw voor het evangelie der lente voor don Heer te ope nen en door trouwe plichtsbetrachting je gens zichzelvcn en den naaste, de plicht je gens den Schepper na te komen. ,,Pas toch op, dat het boerenvolk je niet verplettert, dat kan eerst naar buiten drin gen," fluisterde Kuno haar bij het weggaan uit de kerk toe, toen zij, nog geheel vervuld van do preek, uit de bank was getreden. Zij lieten don menschenatroom langs keD heengaan. ,,Ach, Kuno, nietwaar, hij heeft toch prachtig gesproken," fluisterde zij zacht, Hij krulde de lippen on antwoordde: ,,Wien het bevalt. Ik geef om zoo iets niets en laat mij door onzen herder liever een spook geschiedenis vertellen." Zijn opmerking ontstemde haar en dwong wreed de vluoht harer phantasie tot de werkelijkhoid terug. Een heftig antwoord lag haar op de tong, toen zij in zijn spot tend gezicht zag. Zoo trad zij de kerk uit. ,,Gij wildet immers naar het graf van je moeder? Daarbij ben ik maar hinder lijk. Ga gij er dus heen, dan zal ik intns- schen naar het rijtuig zien. De koetsier zal de paarden op de straat in beweging hou den," zeide Kuno buiten en liet haar tus- schen de kerkgangers staan, dio haar zwij gend aangaapten. Een weemoedig gevoel van verlatenheid maakt© zich van haar meester. Zij was ter nauwernood in staat haar tranen terug te dringen en zoo bh el de zij om den hoek der kerk naar het kerkhof, dat het godshuis. aan drie kanten omgaf. En eon oogenblik later stond zij bij het graf harer moeder, dat zij jarenlang niet had gezien. Een oogenblik staarde zij naar het witte mar meren gedenkteeken met het wapen tegen den kerkmuur, naar den door maagden- palm omgroeiden heuvel, waarop, onder een rozestruik, narcissen, als sterren gelijk, prijkten. Krampachtig snikkend knielde Waltrud bij het ijzeren hek neer, dat het graf harer moeder omgaf, en kreunde: ,,,Mama, mijn lieve mama, ik ben immers zoo geheel al leen 1" Zoo, met het gelaat tegen het ijzeren hek gedrukt, lag zij in wanhopige droef heid langen tijd, tevergeefs zoekend naar woorden voor een gebed. Nu werd er een hand op haar schouder gelegd en toen zij, ontsteld, met door tra nen benevelde oogen opkeek, zag zij in het vriendelijke gelaat van den pastoor, naaat vrien de houtvester stond. „Comtesje, lieve comtesje, zooveel onbe teugelde smart op deze vreedzame plaats," zoido hij zacht verwijtend. „Neen, neeti, dat is niet het rechte; zóó mag men de rust van een lieve doode niet verstoren." En daarop boog de hontvcster zich naar haar toe, hief haar op on trok, haar steu nend, haar linkerarm door den zijne. „Arm kind," zeide hij zacht, maar toch met een bijna bevelenden toon in de stem: „Be- heersch u. Ga mee naar de pastorie, daar kunt gij tot bedaren komen." Willcloos liet zij zich door hem leiden, en pas toen zij in Hemskerk'a woonkamer in den hoek vaD de ondc leeren oanapé zat en nog een tijdlang, met den zakdoek voor het gezicht, zachtjes gesnikt had, haalde zij diep adem en zeide zacht en verlegen: „Ik vraag wel excuus, aar ik weet niet hoe het zoo over mij kwam, dat ik allezclfi bcheersching verloor." „Men begrijpt dat, comtesje," zeide do pastoor en zette een glas wijn voor haar. neor. „Men heeft ook eens zijn rroeder ver loren en elk hart," al mag het ook van ster ker maaksel zijn moet daarover heen ko men. Zeker, zeker, comtesje, men begrijpt dat. Maar neem nu eens een teugje wijn; het zal u goed doen." „Ja, drink gravin, het is goed voor u"r zeide Schwarzhoff ook. „Ik hoop, dat uw gemoedsstemmng van daar straks geen scha- dolijke gevolgen voor uw gezondheid zal hebben." „Wat doet dat er toe?" antwoordde zij toonloos, cn vervolgens, weer in tranen uit barstend, zeide zij snikkend: „Ik zou dan toch maaT spoediger bij mijn moeder zijn." „Comtesje, comtesje, bezondig u niet," venmaando do oude he<*,r, tttrwijl hij de hand op haar schouder legde. „God heeft u het leven gegeven en gij moet het uitlo ven in Zijn geest ©n naar Zijn wil. Gij moet het goede dankbaar cn met blijdschap ge< nieten en het slechte en smartelijke met ge' duld verdingen. Het is verkeerd, zich zoo geheel aan de smart over te geven; het is om zoo te zeggen zonde." „Het ia ten minste ziekelijk," bracht de opperhoutvester in het midden. „Een jon ge dame van uw leeftijd, voor wie het lc von zich zoo zonnig voordoet, moest de droefhoid n zoo de heerschappij over zich' laten verkrijgen. Ja, de pastoor heeft gelijk, het is een zonde tegen onzen Lieven Heer.'' Wordt vervolgd.) j;

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 8