Na 13460
LEIDSCH DAGBLAD. ZATERDAG 9 JANUARI. - VIERDE BLAD.
Anno 1004
Brieven van een Leidenaar.
Uit de Rechtzaal.
FEUILLETON.
De iestams taire beschikking.
xxxvin.
Dftt lk myn eersten brief In het nieuwe Jaar
wydde h&u de voorgestelde prysverhooging van
de melk, zal niemand hebben bevreemd, die
weet, dat ik by voorkeur over Leideche zaken
en toestanden schrijf en dan natuurlijk liefst
over zoodanige, die op het oogenblik aan de
orde z\Jn. En de melkquaestie was aan de orde.
Het was te voorzien, dat er sterke oppositie
tegen de prysverhooging gevoerd zou worden.
De melkverkoopera hebben het meest met de
▼rouwen te doen en die geven ik zeg dit niet
met een verkeerde bedoeling niet gemak
kelijk krimp.
Of de prl)8verhooging billijk of niet billijk
was, daarover ve:mocht ik niet te oordeelen,
wat lk ook niet gedaan heb. Alleen heb ik
aangetoond, dat de in werking getreden ver
ordening op het melkverkoopersbedrUf haar
alleen niet kon rechtvaardigen. Daarom voerden
de melkvorkoopers aan den hoogeren inkoops
prijs der melk. „Welnu," zei ik, „maak hot
publiek met cyiora duidelijk, dat een verhooging
van éón cent per Liter billijk is, en ieder zal
er vrede mee hebben. Wy gunnen den melk-
▼erkooper, die geen gemakkeiyk leven heeft,
gaarne een goed stuk brood."
Dat ik daarmede deze menschen aan de
kaak zou hebben gosteld of belasterd, zooals
een melkverkooper het in de courant van
verleden Dinsdag deed voorkomen, is eenvoudig
niet waar. Laat de melkverkooper myn brief
oog maar eens kalm overlezen, dan zal hy
wel tot een andere beoordeeling komen.
't Ia waar, eens anders rekening kan men
moeiiyk opmaken, doch als het waar is
wat „geen Leidenaar" in hetzelfde nummer
schreef, dat de handelsprys van de melk
varieert tusschen 4'/% en 5l/i cent per Liter,
dan was het toch vrel na te rekenen dat een
melkverkoopei met een matig aantal klanton
een behooriyk bestaan heeft, ook al ontvangt
hy maar 8 cents voor de melk.
Beter dan „een Melkverkooper" heeft het
bestuur dor „Melkverkooperavereeniglng" de
strekking van myn laat6ten brief begrepen.
Het bestuur begreep ook dat het er op aan
kwam aan te toonen, hoeveel de melkprijzen
omhoog zyn gegaau en ik ben er dankbaar
voor dat het myn vraag beantwoord heeft.
Wanneer nu de inkoopsprys van de melk
•/io ceflt Per Liter hooger is dan vóór 1898
en men neemt daarbij 'n aanmerking do
hoogere eischen door den keuringsdienst en
nu laatst door de bekende verordening gesteld
aan de melkverkoopors, dan zou toch één
cent verhooglug niet onbiliyk genoemd kun
nen wordon.
Dat een poging daartoe mislukt is, heeft
men niet te wijten aau hot verzet der koopers,
veel minder nog aan mijn brief, maar aan
het gebrek van kameraadschap by de melk
verkoopera onderling. De spelbrekers, die om
misschien hun collega's klanten af te trog
gelen, voor den ouden prils verkochten, heb
ben de zaak verraden. Hiermee kan ik van
deze melkquaestie, die wel niet zoo licht weer
op de proppen zal komen, afstappen. Het Is
gewoest eon storm in een glas melk.
Dat het bestuur der „Melkverkoopersver-
eeniglng" on enkele groote melkzaken, die
met hen meegingen, een slecht figuur maak
ten, kan lk niet toegeveD. Men kan het don
generaals niet wytea dat het leger by het
eerste verzet op den loop gaat.
dat ze In al die jaren de gemeente voor een
schyntje hebben bediend.
Het relnhouden der gemeente voor zooveel
de oude etad betreft, werd hun met ingang
van 1 Januari 1894 voor den tyd van 10 jaren
opgedragen voor ƒ2300.
Dat was vergeleken by het bedrag, dat
betaald werd voor den reinigingsdienst In die
gedeelten, welke voor 1 Augustus 1890 tot
de gemeenten Oegstgeest, Zoeterwoude en
Leiderdorp behoorden, en die te zauien ook
2800 kostten, al weinig," doch naast het be
drag gezet dat volgens het nieuwe contract
door de gemeente vergoed moet worden, was
het een bagatel.
Nu het zal wel waar zyn, dat de loonen
door hen uitbetaald niet hoog waren als
het niet uit de lengte kan, dan moet het uit
de breedte waar is toch ook, "dat de ge
meente er met een koopje afkwam.
Daarom hadden velen in de gemeente het
werk aan deze mannen ook nu wel gegund;
maar toen men eenmaal tot een openbare ver
pachting overging en de laagste iuscbryvers
solider en vertrouwde menschen waren, kon
de gemeente moeiiyk anders dan aan hen
deze werkzaamheden opdragen. Er scheen
een tydlang kans to wezen, dat de oude aan
nemers nog als gemachtigden voor de nieuwen
souden optreden. De onderhandelingen daar
over gevoerd zyn echter afgesprongen, omdat
het voor de mannen, die jaren lang baas
waren, al te moeiiyk werd, nu als onderge
schikten te füDgesren.
Ik meen echier wel uit naam van vele
Leidenaars te spreken, als ik by het aftreden
Gebrs. Van Uldea de eore geef, die hun toe
komt, n.l. dat ze een reeks van jaren de ge
meente op heel biliyke voorwaarden hebben
bediend.
En nu zyn de nieuwe pachters aan het werk
gegaan. Ik kan me voorstellen, dat het voor
hen, die hier betrekkeiyk vieemd waren, moei
iyk ging de eorsto week reeds geheel op
streek te komen, wat lk er echter van in de
courant las en or zelf van zag en hoorde,
geeft recht tot de verwachting, dat de gemeente
dit werk aan goede handen heelt toevertrouwd.
„Nieuwe bezems vegen schoon," zegt een
spreekwoord, dat eigenaardig past op een zaak
ais deze, maar als ik hier vertel dat ik, die
in een der buitenwyken woon, my jarenlang
heb göörgord over de oude opeu kar, waar
mede een afgeleeflie oude stumper by ons het
vuil ophaalde, en nu geregeld een gesloten
kar bespannen mot een goed paard en bediend
door twee flinke mannen, voor myn deur
kryg, dan zal men het kunnen begrypen, dat
ik ten minste tevreden ben.
Als het waar is wat meu ml] vertelde, dat
de Gebrs. Blok reeds over do zeventig mannen
ln 't werk genomen hebben, dan blykt daaruit,
dat ze 't nogal broed hoDben opgezet.
Wat grooter personeel, dós le meer kans
op een goede uitvoering.
Ik sprak enkele der werklieden over het
loon. Zy konden my nog geen bepaalde cyfors
noemen, doch spraken het vertrouwen uit,
dat Zaterdag niemand met minder dan f 7
naar huis zou gaan. Dat ïykt dus goed en
wy willen hopen, dat de uitkomst het begin
niet zal logonslrufien.
Misschien kom ik later nog eons op dit
onderwerp terug.
Dit meende ik er alvast van te moeten
zeggen.
De „Christen-Deinouraai" en liet Bal ten Hove.
De „Christen-Democraat", onder redactie
van de heeron A. P. Staalman en mr. T. de
Vries, 8chryft, melding makonde van het Bal
ten Hove op Zaterdag 1. 1.
„Is het voor een eenvoudig anti-revolutionair
niet vorschrikkelyk hier te lezen, nog wel
eervol vermeld, onze Chrisielyke Minister Mei-
vil van Lynden, ook al een Minister van de
Chrleteiyke kleine luyden?
En wat zegt meu van den president der
Eerste Kamer, baron Schimmelpenninck van
der Oye van Hoevelaken? Hy, de voorzitter
nota bene van de Unie, „Een school met den
Bybel", oorvol vermeld in den quadrille dans 1
Heuach het wordt ons te machtig.
En op gevaar af, dat de heor mr. de Savor-
nln Lobman ons woor vergeiykt mot do las
tige Saints" (heiligen) in het Barabone Par
lement onder Cromwoll, protesteeren we op
grond van Goda Woord en van one anti revo
lutionair beginsel tegen zulk een georag van
onze anti-revolutionaire mannen van naam en
Opeens hoordo hy in de verte zware schre
den naderen. Nog half slapend richtte hy zich
op. En die haastige beweging, hot kraken en
ritselen der takken, verraadde hem. De vreemde
wandelaar bleef Btaan en luisterde. Het vaal
gele maanlicht drong zoo ver door de takken
heen, dat de donkeie gestalte in reusachtige
afmetingen te zien kwam. Nu hoorde hy het
gerinkel van metaal en dan zag by iets
glinsteren: een bajonet. Een yskoude rilling
voer den vluchteling door de leden. Dat was
een veldwachterI Als die hem zag, hem aan
hield, hem naar zyn papieren vroeg en hem
dan in verzekerde bewaring hield 1En de
veldwachter kwam werkeiyk naderby om te
zien wat de oorzaak was van dat leven.
Erwin mocht geen seconde langer aarzelen.
Hier tusschen de boomen had de man ten
minste niet veel aan zyn wapen; ja, zyn
wapen zou hem misschien nog tot overlast
zyn, als het er op aankwam te bewyzen wie
het vlugst ter been was.
En dus sprong hy op als een opgejaagd
stuk wild en rende voort, zoo snel als zyn
styve ledematen het hem toelieten.
„Haïti" riep de jager met een stentorstem.
Hygend van angst en inspanning liep hy
voort. Hy kon zich nu geheel indonken in de
gevoelens van een landlooper, op wien door
een meiemonsch in naam der wel jacht wordt
gemaakt.
„Halt, halt I" riep zyn vervolger met regel
matige tusschenpoozen. „Halt, of ik schiet!"
Erwin rende voort. Eindeiyk bereikte hy
een open plek. Hier kon hy gemakkeiyker
vooruit komen, maar zyn vervolger ook.
„Yoor do laatste maal, halt I"
De vluchteling holde blindelings voort.
Daar viel een schot. Erwin verbeeldde aich,
én m tea kogel vlak langs oor boorde
Invloed, die om hun Christeiyke beiydenls het
vertrouwen verwierven van de Chrlstelyke
kleine luyden."
Nederland en België.
„De Telegraaf" schryft het volgende:
Dr. Kuyper is, na een etmaal laDg weer
stand geboden te hebben, ton slotte voor de
verleiding bezweken en heeft zich door Brus-
öelsche journalisten laten interviewen. Het
doel van Z.Exc.'s reis is daarmede tegeiyk aan
het licht gekomeneen hartelyker toenadering
tusschen Nederland en Belgtö te bewerk
stelligen.
Op welke wyze deze toenadering bewerk
stelligd zal worden, behoeft niet langer een
geheim te zyn en we kunnen niet anders dan
de Noderland8che natie in het algemeen en
hst anti-revolutionnaire volk in het byzondor,
gelukweuschen met de oplossing, door dr.
Kuyper gevonden, al zal misschien de „Christen-
Democraat." als quasl-kampioen der „kleine
luyden," er weer gift uitzuigen.
Wat lezen we in de „N. R. CL" van heden
morgen
„Do Noderlandacho premier, toen naast
prinses Clomentmo gezeten, sprak hedenavond
in vleiende bewoordingen over de majestueuze
ver8chynlng en de byzondere lieftalligheid der
prinses."
Zonder eenlg chauvinisme en ln alle kalmte
zy het gevraagd: ls dit iels anders dan een
declarallo van den ongebuwden Nederland-
8chen premier aan de ongehuwde dochter van
Koning Leopold?
En wanneer we dan verder lozen: „Heden
was minister Kuyper weer in het palels, en had
een lang onderhoud met Konmg Leopold,
wiens innemende vriendeiykheid hy niet ge
noeg kan roemeu", behoeft er dan iets meor
dan oen Jan-en-allemans-phantasie toe, om to
concludeeren, dat dr. Kuyper als schoonzoon
door Leopold is geaccepteerd?
Eo waar Z.Exc. tegen de „Petit Bleu" zich
uitliet over een zich „philosophiquement" terug
trekken ln een coupé van den Trans-Sibenschen
spoorweg, beteekent dit iets andera dan een
huweiyksreis naar Ooat-Aziö?
Zoo is dus ook het gerucht, eeolgen tyd
geleden in de pers geventileerd, van een
huweiyk van dr. Kuyper met een damo uit
den allerhoog8ten adel, op éclatante wyze
beveel igd.
Door dit huweiyk worden de twee brooder
en zustervolkon, die thans dertien millioen
tellen, gloeiend aaneengesmeed en de coalitie
tusschen' anti-revolutionairen en katholieken
van nieuw cement voorzien. Piinses Clemen
tine ia, zooals men weet, katholiek.
Gezien de familie banden, die beataan tus-
schon hot Bulgische Hof en de andere Euro-
peesche hoven, ia ook uit woreld-politiek-oog-
punt do nieuwe „harteiyke toenadering" van
het nederige volk der lage landen aan de zee,
van groot gewicht, en ligt hec tbans slechts
aan ous alleen, Noderland de plaats te her
geven, die het in do 17de eeuw met zooveel
oero mocht ïnuemon.
Daarom love de Aartshertog Abraham
Kuyper l
Gemengd Nieuws.
Het vervoer en de opbrengst van
den RUnlandschen Stoomtramweg waa ge
durende do maand Sopt. 11. als volgt: aantal
reizigers 49,668, met een opbrengst van
7084 825, goederen en diversen brachten
ƒ942.29 op, totaal ƒ8027.]!5.
Van 1 Januari tot uit. Sept. 1903 was de
opbrengst: aantal reizigers 400,710, met een
opbrengst van 65.693.t0, goederen en diver
sen brachten f 7166.255 op, totaal 62,869.865.
Zynde per dagkilometer ƒ25.64.
Te Woerden werd een amateurb-
wedstryd op do korto baan gehouden, waarby
de Isle prya behaald werd door P. M. Arts
te Tilburg, 2 L. Spaans te Leiden, 3 N. van
WyDgaarden te Woerden.
De hoofdcommissaris van politie
te Amsterdam waarschuwt het publiek tegen
het koopen van fleschjes zoogenaamd vernik
keld water, waarvan de Inhoud gebleken ls
achadeiyk voor de gezondheid te zyn.
Op het gerucht, dat bezuiden
Noordwyk oen stoomschip zou zyn gestrand,
zyn sleepbooten vau IJrauiden derwaarst ver
trokken, doch keerden weder terug zonder
een gestrand schip te hebben gezien.
gaan, on rende voort. Zyn grootste angst was,
dai dat schot de aaudacht der andere veld-
wachtors zou trekkon. Maar voort, voortl
Was het verbeelding of vermoeidheid, dat hy
den veldwachter nu minder dicht achter zich
hoorde loopen? Maar wat betetkende die
stekende pyn in zyn linkerschouder? Zonder
stil te staan voelde hy met zyn hand aan
zyn schouder; hy voelde iote lauw-warms en
schrikte. O, hy wist beel goed wat die kleverige
massa beteekendel Hy had al eons zyn hand
ln men8chenbloed gestoken, al was dat zeven
maauden geleden; in zyn oogen een eeuwig
heid I Maar ditmaal was het zyn eigen bloedt
Do kogel uit bet geweer van den veldwachter
bad hem dus toch geraakt. Als het hem maar
niet beletto vooruit te komen l
Hy volgde nu een heel slecht onderhouden
kronkelend pad, dat een beetje steeg Hy
moest dat pad wel volgen, omdat by voelde,
dat hy geen kracht genoeg meer had om op
een andere manier vooruit te komen, maar
by raadde als by instinct, dat by daardoor
weer dichter by de grenzen kwamhet was
hem alsof de maan aan den anderen kant
moest verdwynen.
Erwin keek achter zich, maar waagde
het niet te biyven staan en te luisteren. Werk-
tuigiyk liep hy voort, steeds achter zich ky-
kend. Opeens verloor hy don vasten grond
onder z(jn voeten, hy gloed uit, wilde zich
nog tegenhouden; tevergeefs! Hy viel ineen
diep gat. Hy hoorde nog hoe hy een gil van
schrik gaf, voelde, dat hU op den bodem van
den afgrond aankwam; dan verloor hy het
bswusUyn.
Weer kwam hy tot zichzelf, ten gevolge
van de snerpende koude. Hy had het gevoel
alsof hy geradbraakt was en zyn ooren sui»-
dfttt. Een rilling TMf hem dde leden;
Uit Amsterdam wordt aan „De
N. O." gemeld: Zooals men zich zal herin
neren., hebben zich voor eenige weken een
drietal gevallen van brand voorgedaan in de
Stoombierbrouwery „'t Haantje." Men schreef
de oorzaak der branden, waarvan de laatste
zeer ernstig was, aanvankeiyk aan een defect
in de olectrischo geleiding toe. Deze meening
bleek spoedig onjuist, zoodat vooral waar
de branden olkander binnen weinige uren
hadden opgovolgd een vermoeden van kwaad
willigheid opkwam. Een nauwkeurig door
justitie en brandweer-autoriteiten ingesteld
onderzoek heeft dit vermoeden tot zekerheid
gemaakt. Echter is het, ook na de uiiloving
van 1000 door de directie, niet mogen go-
lukken den dader In handen te krygen. Men
vond slechts hier en daar eemg stroo met
afgebrande lucifers; geen enkele nadeie aan-
duidiog, terwyi hot verhoor van werklieden
geen aanwijzing verschafte.
De directie denkt hier met een zekere
revanche van oen der werklieden te dnen te
hebben, en heeft het personeel op straffe van
hooge geldboete of ontslag verboden, zich op
te houden in localiteiten, waar zy niet uit
hoofde hunner werkzaamheden moeten ver
toeven.
Men schryft van de grenzen:
Zelfs de landbouwers doen mede aan de sui-
kersmokkelary. By den landbouwer L. op Vin-
kenbroek onder Rozendaal hobbon gisteren de
ambtenaren in de schuur niet minder dan
15,000 pond gesmokkelde suiker gevonden en
in beslag genomen.
Gisteren word te Ny mogen aan
besteed hot gedeeltoiyk amoveeren van het
perceol hoek Broerstraat eu Beynumgas (bet
wolbekende huis, waarin Petrus Canisius
geboren is) en bet bouwen op dat terrein
van oen Hotol Café Restaurant. Hot werk is
nog niet gogund.
Het aantal milllonnairs Is ln
Pruisen gestadig aan het toenemen. Van do
2653 mensclien, die over 1903 belasting be
taalden over een jaariyksch inkomen van meer
dan 100,000 mk., hadden er 68 inkomsten
van moer dan een millioen mk. jaariyks (tegen
31 in 1892). In 1908 woonden in de etedon
4 personen met meer dan 3 millioen mk.
inkomen, waarvan een aangeslagen was voor
Inkomsten tusschen de 3 en 4 millioen, de
tweo anderen voor tusschen de 4 en 6 millioen.
Bovendien woonden op het land nog 4
ryk&ards met meer dan 3 millioen mk. jaar-
ïykache lnkomslon. Een van hen botaalde een
belasting over inkomsten van tusschen de 8
en 4 millioen, eon ander over 4 tot 6 millioen
eu twee over 5 tot 10 millioen mk.
Verder hadden ln 1902 in het geheel 2844
Pruisen oen vormogoii van meer dan 2 millioen
mk. (tegen 1830 in 1895). In 1902 waren er
160 met een vermogen van ineor dan 10
millioen mk. (tegen 115 in 1895). Menschen
met vermogens van meer dan 60 millioen mk.
waren er in 1895 ln Pruisen 4, wier aantal
in 1902 met 1 vermeerderd is.
Een curieus resultaat heeft de po-
litie te Kief, ln Rusland, dezer dagen bereikt
met het gebruik van X-stralen. Zy had oen net
gekleed persoon wegens dronk <nschup op
straat opgepakt en in het cachot geduwd, waar
zich reeds een vyftsl andere ariestanten be
vonden. Toen do dronken jongeman zyn roes
had uitgeslapen, ontdekte hy, dat hy een be
drag van ongeveer f 760 miste. Een kleine
600 worden op de vyf mede-arrestanten by
fouiileering gevonden, maar de rest was niet
te ontdekkeu. Do politie ondorzocht hen toen
door middel van Röntgenstralen en daarby
kwam aan 't licht, dat de ontbrekende stuk
ken door do dieven waron ingeslikt.
In don sohouwburg te Blyth,
in Northumberland, is eergisteravond
brand uitgebroken, op ongeveer dezelfde
wijzo als to Chicago, tijdens de vertooning
van het drama ,,The Priest of tiio Temple",
doordat een der bovenschormcn vlam vatte.
De tooneelspeler March sprong echter op de
brandende stukken doek toe toen zij neer
vielen en doofde de vlammen. Het brand-
schorm was onmiddellijk neergelaten, zoo
dat het publiek ternauwernood tijd had op
te merken wat gebeurd was en een paniek
voorkomen werd.
March verscheen later bij do voortzetting
der vetooning met zijn hand in een verband
en kreeg een warme ovatie van het publiek
voor zijn tegenwoordigheid ,-an geest.
zeker al oen uiting van wondkoorts, want hy
had erg voel pyn aan zyn schouder. En nu
merkte hy ook, dat het langzamerhand dag
begon te wordon. Hy richtte zich open rekte
zich uit. Hy had geen andere kwetsuren dan
zyn scbouderwond; by had dus niets ge
broken, zooals hy al vreesde. Maar wat was
dat? De enkel van zyn rechtervoet deed hem
heel erg pyn en toen hy een paar schioden
wilde doen, bemerkte hy heel duideiyk, dat hy
zyn voet verstuikt had.
Wat nu? Biyven liggen totdat iemand hem
vond? De een of andoro veldwachter? In elk
geval moest hy trachten uit dien afgrond te
kruipen en een weg te bereiken, waar menschen
langs kwamen, anders zou by hier misschien
moeten omkomen, aangezien by wel vreesde,
dat zyn voet erger zou worden.
Hy trachtte zich te oriênteeren. Daarginds
was het oosten, want daar was hot lichtor.
Hy stopte zyn zakdoek tusschen zyn jas, op
do hoogte van zyn linkerschouder, want het
bloed vloeide door ds beweging, die hy maakte,
weer sneller uit de wonde. Dan kroop hy voort,
loopen kon hy niet, hygend en kermend, want
elke beweging deed bom razende pyn. Zoo
kroop hy voort, totdat hy een tak zag, die
over den rand van den afgrond hing. Iiy klomde
er zich aan vast en trok zichzelf naar boven,
totdat by een vryer uitzicht had. Daarginds
was een weg, daar kon men hem hooren.
Hy verhief zyn stem en riep zoo hard hy kon
om hulp.
Na een poosje hoorde hy iets ritselen in het
gebladerte en naderden er vlugge schreden.
Nu sprong er Iets met een vlug gobaar naar
beneden. Het was een hond, die hem besnuf
felde en dan hard begon te blaffen.
Hy riep zyn baas en weldra hoorde Erwin
ook zware schreden naderen. Erwin spande al
In de fabriek van dynamiet es
andere ontplofbare stoffen te Eayle hoef\
naar de Engelsche bladen meidon, een ont
ploffing plaats gehad. Ernstige schade
werd aangericht; vier personen werden go-
dood, maar het aantal gekwetsten blijkt
zeer groot on er komen or stoeds meer btL
Een twaalftal is levensgevaarlijk gowomA
Do ramp ontstond in de werkplaata voc®
dc vervaardiging van nitro-glycerme. Da i
schok werd mijlen V6r in hoz rond gevoeld
en een dichte wolk van rook en stof hul
de de stad eenige minuten in een volslagea
duisternis.
De paniek waa "ontzettend. Men dacht na
tuurlijk dat het aantal slachtoffers ondea-
de 600 arbeiders bij dozijnen zou zijn te tel-
lon, en vrouwen en kinderen snelden dan
ook in doodsangst uit bot dorp naar de
fabriek. Dit bleek gelukkig onjuist. Van
de vier bovenbedoelde mannen weet men
echter zeker, dat zij dood zijn. 8iecht« hier
en daar heeft men frag: .nten hunner lij
ken teruggevonden.
Het was do eersto ramp, die de maat
schappij, 6cdcrt do oprichting der fabriek
in 1888, heeft getroffen.
Hot gerechtshof to 's-Gravenhage behan
delde gisteren en hedon do zaak van een
29-jarig commissionnair, geboron to 'e-Gra-
venhago, thans to Amsterdam, door do
Hangsche roc h tb ank tot 1 jaar gevangenis
straf veroordcold wegens oplichting door
middel van con valscholijk onderteekend
stuk, eon quitantiezogol, waarop door hem
wna geschreven goed voor f 400 on waarop
hij f 100 had weten to krijgen van iemand,
dio in do meening verkeerde, dat bekl.'»
tante het stuk voor anal had gotcekeud.
Nadat gisteren reeds verschillende getui
gen on schriftkundigen waren gehoord,
vorderde heden do advocaat-gone raai mr.
Reitsma bovostiging van hot vonnis der
rechtbank, evenwel onder reserve, daar do
rechtbank z. i. ton onrechte als bewezen had
aangonomon, dat bekl. het bewuste stuk
valschelijk voor aval had getcokend. Het be
trof alleen do vraag of bowezen is, dat be
kl. op de vraag of do avalteckening door
zijn tante was geeteld, opzettelijk valsche
lijk bevestigend heeft geantwoord. Of bekl.
zelf de valscho handteekoning heeft geechre-
ven, deed nieto tor zako.
De verdediger, mr. L. W. van Gigh, uit
Amsterdam, pleitte vrijspraak, daar or z.i.
noch een lustige kunstgreep, noch een sa
menweefsel v an verdichtsels is geweest. Be
kl. had alleen een leugen gebezigd, welke ge
heel op zichzelf stond.
Uitspraak over 14 dagen.
Loiinuidezi. Een zeor geanimeerde wed-
stryd ui hst ringsteken op schaatsen voor
paren, had hier Donderdagnamiddag op ds
Drecht plaats. Hst aantal medsdingende paron
bedroeg 21.
Na langdurlgen stryd werden ton slotte ds
pry zen behaAld door: Cornelia Disseldorp en
Corns. Bernard lste prys, Christina de Ryk
en Willom Roest 2de prjjs, Marlo Bergman
en Pieler Bergman 8do prya en Risje Nonhebei
en Dirk van Egmond 4de prys.
Daartoe door de commissie van „Nut en
Vermaak" ultgenoodlgd, werden de pry?on na
afloop ln cafó „Keyzer", door den hoer Ninabor,
burgemeester, mot een toepaesoiyk woord aan
de winners uitgereikt.
Met genoegon kan de commissie op dezen
goedgeslaagden wedslryd terugzien.
Valkenburg. Op 81 Deo. 1902. bestond
de bevolking dezor gemeente uit 829 m. en
320 v., totaal 665 p.
In 1903 had de vermeerdering plaats door
de geboorte van 9 j. en 8 m., totaal 1? p.
en door vestiging In de gemeente van 21 m.
en 17 v., totaal 38 p. Vermindering had plaats
door overlyden van 5 m. en 6 v., totaal 10
p. en door vertrek naar elders van 10 m. en
15 v., totaal 25 p. Op 81 Deo. 1903 bestond
de bevolking dus uit 344 m. en 331 v., totaal
675 p. Ze glcg derhalve met 20 p. vooruit.
Er werden 7 huwoiyken voltrokken. Aan
gifte van levenloos geboren kinderen kwam
niet voor.
zyn krachten in om zyn bewustzyn niet te
verliezen. Maar hy hoordo alleen nog, dat de
baas zyn bond riep, die opnieuw begon te
blaffen, en daardoor de richting aangaf, dio
hy moest volgen. Dan verbeeldde hy zich,
dat er uren verstreken moesten zyn, totdat
de vreomdeling voor hem stond.
„Aba, is men aan het stroopen geweest,
ouwe jongen?" vroeg een flinke mannenstem.
„Gevallen en een been gebroken, bó?"
Erwin deed zyn oogon opon. „Alweer een
vervolger," mompelde hy op doffen toon; hy
zag, dat do man oen geweer by zich had.
Doze boog zich nu over hem heen.
„Hum! Het is toch niet precies dat, wat
ik dacht l Een vreemdeling. Wio zyt ge?"
Erwin was niet in staat om to spreken en
maakto alleen oen gebaar mot zyn band, dat
de jager begreep. Hy haalde oen veldfloscn
te voorscbyn en stak ze Erwin toe.
Erwin slak werktulgiyk zyn hand uit om
do veldflesch aan te nemen, maar toen hy
ze aan zyn lippen bracht, schrikte hy.
„Biandowyu Notn, neen," mompelde hy
met inspanning van al zyn krachten.
De ander scheen verbaasd te zyn hy zag,
dat hy met een beschaafd mensch te doen had.
„Drink er maar van, het is goede oude
Wachholdor. En u hebt bepaald oen hartver
sterking noodig."
„Brandewyn, nooit meer, ik heb er eer
eed op gedaan," mompelde Erwin.
„Wie zyt ge eigoriiyk? Hoe komt u hier?
Wat Is or met u gebourd?"
„En u? Wie is u?"
„Nu, als u bepaald van oordeel is, dat bet
aan ray is mezelf het eerst voor te Bteilenj
ik ben Feriukul"
Wordt vervolgd.)
Zoo zyn we dan al weer oen week in het
nieuwe jaar op en alles is nog by het oude.
Het oene Jaar geiykt op het ander. De om-
itandigheden wyzigen en vervormen zich
langzaam on ongemerkt, en soms zyn ver
anderingen tot stand gekomen voor we het
weten. Zelden dat nieuwe toestanden te geiyk
mot een nieuw jaar intreden,
Dit nu is toch wel het geval mot een zaak,
die allen Leidenaars, groot en kloin, aangaat:
het reinhouden der gemeente. Met 1 Januari
ls de reinigingsdienst in andore handen over
gegaan zooal8 men weet. De gebroeders Van
UldeD, die voor zoover de oude stad betreft,
Jaren lang dit werk hebben gedaan, zyn afge
treden. Die aan den weg werkt, heeft veel
bekyks, dit hebben deze mannon ook al
ondorvondon.
Men was niet altyd even goed over deze
mannen tevreden. Het blykt nu van achteren,
S4I
Het was begin October on een heldere, koude
nacht. Erwin liep haastig voort, maar merkte
weldra, dat hy erg verzwakt was tydens zyn
verbiyf in liet geslicht. Weldra moest hy evon
uitrusten en van dat oogenblik af aan steeds
vaker.
Het was op zyn horloge niet vor meer van
middernacht, toen het kronkelende boschpad
hem naar een laag steenblok voerde, waarop
de kleuren van het uaburigekoninkrUk prykten.
Hy strompelde nog een paar honderd schre
den verder, dan begaven zyn krachten hem.
Zyn voeten gloeiden en z(Jn uitgeput lichaam
eischte voedsel en slaap. Maar heinde en ver
was geen meuscbeiyke woning te zien en al
had hy er een gevonden, al had men er hem
opgenomen en eten en drinken gegeven, waar
van had hy zyn vertering moeten betalen?
Boe gevanrlyk zou het zyn geweest om
*yn kostbaar horloge of zyn juweelen
te gelde te maken 1 Neen, daarmee moest hy
wachten totdat hy in een stad was 1 Hy moest
in het vochtige mos gaan liggen en had maar
net genoeg kracht om tusschen de struiken
te kruipen, zoodat de eerste de beste voorby-
ganger hem niet kon zion.
„Wat zal do dag van morgen my brengen?"
was de gedachte, waarmee hy in slaap viel,
Waaruit hy na verloop van eenige uren door
de steeds toenemende kou wakker werd. De
dampen, die uit den grond opstegeD, drongen
door al zyn kleeren heen hy mes rast een
dus laagje fesdakt
