Iets over vorstelijke juweelen. regimenten, voelde vader Mathias tranen in zijn oogen komen en liet hij het hoofd op de borst zinken. Maar plotseling hief hij het hoofd weer op, zijn treurig gelaat schitterde eensklaps van vreugde: een krachtig klokgelui galm de door de luchtDe stem der klokken klonk over heel het dorp in nachtelijke ■tilte en ging aan het leger, dat in het gindsche bosch ruotig sliep, verkondigen: ,,Op! De vijand rukt aan 1" Die goede klokkenHoeveei menschenle- vens zouden die niet hebben gered 1 De Pruisen stormden opnieuw naar den torenDe klokken bleven steeds door luiden, haar waarschuwende stem klonk nog altijd voort... Weldra werden weer ge weerschoten gehoord, die zich vereenigden met gelui... Daarna zwegen de klokken lang zamerhand stil, en toen de laatste galm was weggestorven, bracht men tegen denzelfden muur bij Mathias...zijn vrouw. „Vuur 1" commandeerde de onderofficier. En de twee dapperen, de oude Mathias en de oude Madeleine, vielen ontzield aan den voet van den muur neer, waar sinds dien het dorp op Allerzielen gewoon is bloemen en kransen neer te- leggen. Hoe de Tsaar in Uuslaud reist. In de „Oswobsjdenjo" (,,De Bevrijding") maakt een zekere heer Struve twee beschei den openhaar, die eenig denkbeeld geven van de wijze, waarop de Keizer aller Rus sen in zijn eigen land moet reizen. Hot eerste document is getiteld: „Voor- Eorgsmaatregelen, toe te passen in de dor pen op do keizerlijke reisroute van de stad Arzamas naar de kloosters van Sarowo en Diveco en over het kerkdorp Gloechowo te rug naar Arzamas." Die maatregelen zijn: 1. Alle gebouwen, zoowel de bewoonde als ook de onbewoonde, zoowel die aan den weg zelf als die, welke links en rechts van den weg staan op een afstand van 10 sasjen (va- dom), moeten twee dagen vóór de doorreis zoo zorgvuldig mogelijk door een commissie onderzocht worden. Die commissie bestaat onder medewerking van twee getuigen uit een politie- on een gendarmerie-officier (waar er een beschikbaar is) en uit de oud sten des dorps van de plaats. De oudste of- fioier in rong bekleedt het voorzitterschap. Do gebouwen, welke de eigenaars niet spe ciaal noodig hebben, woiden door de com missie verzegeld en a cc uren, voordat de Keizer doorkomt, moet de commissie zich overtuigen, dat de zegels niet geschonden zijn. Nota-, Wanneer later voor de eigenaren zich een bijzondere behoefte opdoet om tot een verzegeld gebouw toegang te erlangen, dan kan dat in tegenwoordigheid der daartoe bevoegde commissie geschieden; daarna wordt het gebouw weer verzegeld. 2. In de hiervóór omschreven gebouwen mag na het onderzoek geen vreemde, niet tot het gezin van den eigenaar behoorendo persoon vertoeven tot op het oogenblik, dat de bijzondere veiligheidsmaatregelen zijn opgeheven. 8. Vier en twintig uur vóór de doorreis worden in elk huiB, dat zich langs den weg bevindt, twee politic-agenten geplaatst, die hebben te waken, dat geen vreemde huis of hof betreedt. 4. Vier uur vóór den doortocht worden achter alle nin den weg liggende buizen po- litie-agonton, veldwachters of soldaten naar behoefte opgesteld. Deze hebben toe te zien, dat niemand den weg betreedt, waarlangs de keizerlijke reis gaat. B Alle op straat uitziende vensters of openingen moeten met planken worden toe gemaakt. 6. De politie en de dorpsoverheid moeten op alle in de dorpen wonende personen en op alles, wat in de dorpen voorvalt, streng het oog houden. Acht en veertig uur vóór de doorreis des Keizers moet het dorp van alle onbekende personen gezuiverd worden. 7. Op den dag der keizerlijke doorreis moeten in de langs den weg liggende dorpen alle honueu aan den ketting gelegd en alle vee opgesloten worden. Het stuk is onderteekend door de~t gou verneur, luitenant-generaal Unterberger. Thans document No. 2, dat meer in bet bijzonder aangeeft, wat de bevolking per soonlijk moet en mag doen bij de blijde in komst van „vadertje". Het luidt aldus: „Bevel aan de bewoners der dorpen aan den door den Keizer te volgen weg van Ar zamas naar de kloosters Sarowo en Diveco en terug." 1. De bewoners van olk dorp, waar de Keizer door zal komen, verzamelen zich bij do toegangspoort op het uur, dat wordt vastgesteld door den ambtenaar, tot wiens district bet betrokken dorp behoort, en zij groepeeren zich aan beide zijden van den weg. 2. Dc oudsten des dorps, de sotski en de desjatski, controleeren, aat niemand van de vreemdelingen, die niet tot de bewoners vsd het dorp behooren, zich in de groep mengt. Wanneer desniettemin een vreemdeling zicb er bij heeft geplaatst en er geen tijd ge noeg meer is om hem heelemaal te verwijde ren, dan wordt hij achter de groep ge plaatst onder toezicht der politie of van be trouwbare personen. 3. De groepen moeten op een afstand van 10 vadem van de te volgen route staan. 4. De bewoners mogen uit elkaar gaan met verlof van den eerstaanwezenden poli- tie-officier, als de laatste equipage uit het gezicht is. 5. Het is den bewoners veroorloofd bij den ingang van het dorp eerebogen op te richten en hun huizen met groen en vlaggen te versieren. Dit stuk, dat gedateerd ia Nisjni-Novgo- rod, 3/16 Juli 1903, is eveneens ondertee kend luitenant-generaal Unterberger. Wanneer men leest, dat zulke omvang- rijke en straffe bepalingen noodig zijn om den Tsaar aller Russen een veiligen door tocht te verzekeren door een of meer plat telandsplaatsjes, ver van de groote revo lutionaire centra in Rusland, dan kan men zich voorstellen, dat de Keizer niet gaarne op reis gaat en dat Nicolaas II, wiens le ven zoo bewaakt moet worden, een zenuw achtig, in zichzelf gekeerd man is. Aan „Boon's geïllustreerd Magazijn" zijn ontleend de volgende wetenswaardige bijzonderheden over vorstelijke juweelen: Sedert het begin der wereldgeschiedenis heeft men in alle landen paarlen en kost bare steenen. als het bijzonder eigendom be schouwd van vorstelijke personen, maar hoe prachtig de verzamelingen ook mogen zijn, die toebehooren aan de Europeesche souvereinon, ze kunnen toch niet in verge lijking komen met dien schat van kostbare edelgesteenten, die het eigendom zijn van 'de Oostersche potentaten. In Indië en an dere Aziatische landen zijn enorme verza melingen van juweelen, do opeenJbooping van duizenden jaren, die nu don grootsten rijkdom uitmaken van de vorsten, die ze in hun bezit hebben. De meest kostbare edelgesteenten, die thans in het bezit zijn van den Koning en de Koningin van Engeland, waren vroeger het eigendom van Indische vorsten. De be roemde Koh-i-noor hec't een geschiedenis op zichzelf. Hij kwam in 1304 in het bezit van sultan Ala-ed-din, die hem ten geschen ke ontving van den Rainh Malwa, aan wiens familie hij reeds vele geslachten ach tereen had toebehoord. In 1520 kwam hij na een oorlog aan Humaimu, den zoon van den sultan Baber, en later werd hij gebruikt voor het oog van een pauw in den vermnar- den pauwenkroon te Arungzebe. De overle vering zegt, dat hij den bezitter van dien steen ongeluk aanbrengt. ïntusschen schijnt do Koh-i-noor koningin Victoria van En geland, di? hem in 1849 bij de annexatie van de Pendsjab in bcsit kreeg, geen begen- sp' Jen gebracht te hebben, maer dat is misschien daaraan toe t^ schriivpn, dat de steen door ongeschikte diamantslijpers onfc- z~-liik dikwijls bedorv, i is, zoodat wa-ar- schiinlijk daardoor het ongeluk-aanbren gende" gedeelte is weggesneden 11 Het Engelsche Hof bezit drie kronen. Een er van is buitengewoon mooi en kost baar. Zij is van goud gomaakt en letterlijk bedekt met diamanten; ze is versierd met twee duizend zeshonderd drie en zeventig witte diamanten en drie en twintig robijnen, die op zeer artistieke wijze geschikt zijn. De groote kroon, die in den Tower wordt be- wraard en dae meer daJi honderd jaren oud is, wordt te voorschi. n gehaald, wanneer de Koning zelf het Pan., uit opent, en wordt hem dan gebracht op een fluweelen kussen. Na afloop van de plechtige oponing wordt de kroon weer naar den Tower terugge bracht. Het Russische Keizershuis bezit de kost baarste oollectie juweelen van al de regee- rende vorstenhuizen op uc wereld; de Tsaar heeft in z'jn paleizen schatten van fabel achtige waarden, en zijn bezittingen zijn zóó aanzienlijk, dat niemand ze zelts bij be nadering kan schatten. De grootste dia mant, die op de wereld bekend is, behoort toe aan den Keizer van Rusland en draagt den naam van „Orloff". Hij werd in 1778 te Amsterdam voor Catharina II gekocht door prins Orloff. en schittert nu op den sohepter van den Tsaar. Hij kostte Catha rina negenhonderd duizend gulden en een adelbrief voor Orloff. Al de prinsessen van het Russische Kei zershuis bezitten juweelen van onschatbare waarde, en de hertogin van Saksen-Coburg- Go .a bracht, als de eenige dochter van een Tsaar, een collectie juweelen mee ten hu welijk, alsof ze zelf een Keizerin was ge weest De Kroonprinses van Rumeniö heeft ook veel kostbare juweelei, en een van haar fraaiste sieraden is een met juweelen bezet te gordel cn een borstver .ersel. De Groothertog van Heseen beeft de voor liefde voor juweelen overgeërfd van zijn grootmoeder, wijlen koningin Victoria, en vóór zijn huwelijk was l et een zijner meest geliefde stokpaardjes, om bekende en kost bare juweelen te vr zan-elen, zoodat de Groothertogin van Hessen bij haar huwelijk in het bezit kwam van verscheidene pracht exemplaren. Zij heeft een fraaie verzame ling diamanten en bovendien een prachtig halssnoer van parelen, dat zij gaarne draagt en dat men op bijna al haar portretten ziet. Dc Keizerin van Oostenrijk, die eenige jaren geloden vermoord ie, had in haar jeugd een kostbare oollectie juweelen. maar in de laatste jaren dro"? zij ze nooit meer en heeft zij de meeste weggegeven. Haar ver zameling zwarte parelen was wereldberoemd on buitengewoon kostbaar. Tot de Oosten- rijksohe kroonjuweelen behooren ook een prachtig halssnoer van am regd cn een af zonderlijke smaragd, die. naar men zegt, de grootste is van do geheele wereld. Voor zoover men weet, is een van de fraaiste collecties parelen in het bezit van de Koningin-Moeder van Italië. Haar hals snoer is zoo groot, dat zij alle rijen niet te gelijk kan dragen, en daarom dragen de hofdames er een gedeelte van, omdat pare len haar kleur verliezen, wanneer zij niet aan het lmht zijn blootgesteld Koning Humbert had aan zijn echtgenoote de eer ste rij parelen van d~t prachtig halssnoer ten geschenke gegeven bij de geboorte van zijn zoon en van af dien tijd gaf hij er haar elk jaar een nieuwe rij bij Daar dit dertig jaar geduur heeft, zal men zich allicht eenig denkbee) kunnen maken van Je, waarde van die collectie. De Duitsehe Keizerin heeft ook een kost bare verzameling juweelen, waarvan een groot gedeelde haar bijzonder eigendom is. Bovendien heeft de Keizerin nog fraaie verzameling parelen, maar zij dacht er vroe ger niet altijd aan, dat zij ze veel moest dra gen, en daardoor hebben zij indertijd haar kleur verloren. Een deskundige, wi ns oor deel door oen Keizer werd ingeroepen, zei- do, dat hij geen ander middel wist om ze weer den ouden glans en oude kleuren te rug te geven dan ze gedurende verscheidene maanden achtereen in de zee te loggen. Dat is dan ook geschied, em... met het meeste succes. Prinses Hendrik van Pruisen heeft een prachtig halssnoer van smaragd, drt sdj

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1903 | | pagina 12