LEIDSCH DAGBLAD, WOENSDAG 9 SEPTEMBER. - TWEEDE BLAD.
Aimo 1903.
PERSOVERZICHT,
FEUILLETON.
No. 13357
derland, waarom niet, als het blijkt, dat
voor hen een andere inrichting beter tot het
doel voort, of althans voor velen zulk een in
richting geschikter is?
,,Maar nu vernemen wij ten min
ste een argument. „Voor de eerste catego
rie ontstaat het bezwaar, dat zij te laat aan
do klassieke talen beginnen... Niot wocg ge
noeg kan begonnen worden met het onder
wijs in de klassieke talen en do wiskunde,
onder allo het oudste vak van wetenschap
pelijke voorbereiding 1 Wat de wiskunde be
treft, niemand, voor zoover wij weten, heeft
het onderwijs daarin tot het 15de of 16do
jaar willen uitstellen. En wat het vroegtij
dig aanlceren van klassieke talon aangaat,
vele classici van rijpe ondervinding oordee-
len anders .En wij kennen er ook, die eerst
halsstarrig vasthoudend aan den waan ,,hoo
eer hoe beter" met het oog op de eigen
schap van het kind, dat het zoo gemakke
lijk van buiten leert na meer jaren on
dervinding ons bekenden: Gij hebt gelijk;
dc oudere-, in het algemeen reeds meer ont
wikkelde leerling leert meer met oordeel,
weet beter te onderscheiden tusschcn hoofd
zaken en bijzaken, vergelijkt telkens, groe
peert gelijksoortige feiten, enz., begrijpt dus
beter «n houdt beter vast dan het kind,
waarvan men nog weinig meer dan machi
naal van buiten leeren kan verwachten.
Het Vaderland acht het vroeg beginnen
met do klassieke talen niet noodig en niet
gewenscht; acht het zelfs dringend noodza
kelijk om met die onzinnige, ja, gevaarlijke
gewoonte zoo spoedig mogolijk te breken cn
wel met het oog op de zoo schadelijko over
lading, die zij op do lagere klassen van het
gymnasium teweegbrengt.
„Daar worden aan kinderen van 12 tot 14
jaar vijf, aan die van 14 cn ouder zes talen
geleerd en daaronder talen als Latijn en
Gricksch. Behalve nog alle andere vakken
van do eerste jaren dor H.-B.-S. Daar voedt
men kindoren van 12 h, 13 jaar op met ver
holen in het Latijn over Caesar's oorlogen
in Gallic on dergelijke leerstof, voor zulke
wurmen, geheel ongeschild. 1
Volgendo geslachten, ch© zooveel dwaas
heid eindelijk geheel over boord geworpen
zullen bobben, zullen zeker vragen hoe het
mogelijk was, dat onze pacdagogen, ons ge
neeskundig Staatstoezicht, onze regcorings-
mannon zoo iets hebben kunnen gedoogen.
Wij overdrijven niet, als wij boworen, dat
wij jeugdige slachtoffers hebben zien lijdon,
een enkele zelfs bezwijken aan hersenziekte,
zenuwziekte, tering zelfs, als gevolg vau zoo
veel dwaasheid 1 Wij overdrijven niet, als
wij constateeren, dat van een eerste klasso
van 24 leerlingen, met zooveel ijver en illu
sies op het gymnasium begonnen, ten slotte
drie, zegge drie leerlingen het tot het cind-
oxamen brachten. Men make eens een sta
tistiek op in dezen geest cn men zal ver
baasd staan."
Al ware het juist, dab een zeer vroegtijdig
beginnen met Latijn en Grieksch de kennis
daarvan later beter tot zijn recht doet ko
men, iets, wat 6olir. ontkent dan nog
mag do toestand van thans niet langer be
stendigd worden. Er wordt misbruik ge
maakt van de eigenschap van kindoren om
gemakkelijk machinaal van buiten te leeren.
Hot is meer dan tijd, dat bet kind togen
dat misbruik beschermd wordt.
„Nog cons zij het hior gezegd, dat wij
geen tegenstanders zijn van Latijn cn
Gricksch, rooh van do gymnasia. Kwam onzo
wonsch in vervulling, dan zou men de gym
nasiale opleiding eischcn voor velen, die nu
daarvan veelal niet gebruik maken, wij
denken o. a aan a s. leeraren in moderno
talen, leeraren in geschiedenis, archivaris
sen, enz. Maar hij, die beweert, dat geen
wetenschappelijk man kan gevormd worden
zonder studio van Latijn en Grioksch cn dab
de weg naar do universiteit alleen langs
het gymnasium kan gaan. en dan nog durft
spreken van bekrompen opvatting van hen,
die anders oordeclen, bewijst hoe bekrompen
in zeker opzicht het keurslijf der traditio
hem zclven heeft gemaakt.
Behalve vele van dc vlugste geesten, vcr-
tooncn do meeste jongelieden óf meer aanleg
cn lust voor do taalstudie óf voor do studie
van wis- en natuurkundige wetenschappon.
Waarom ni t van die eigenschap gebruik ge
maakt en dus langs twee wegen, dus op twee
inrichtingen de voorbereidende studies voor
het universitair onderwijs laten maken,
waarop dus één van beide studiorioh.mgesn
de overhcerschcndo is, al mag ook do andere
volstrekt niet worden verwaarloosd'? Dat
de mannen, van de z. g. „breedere" opvat
ting daarom niet langer dwingen tot eon-
zelfdo studie, gevolg van do meeming, dat allo
waro wetenschap afhangt van de konnis van
twee doode talen.
Maar in elk geval geen „voorbereidende
studie" voor Universiteit, Polyt. School enz.
van kinderen, hoe deftig en geleerd dat ook
schijne. Daarmede w ach to men tot hot 16do
levensjaar. Als hooggeleerden e. a. van uit
hun studeerkamers van zulke „studiën"
spreken en die willen invoeren en bestendi
gen, omdat zij het kind niet kennen on het
oog alleen op de wetenschap gericht houden,
dan wake do Regeering en stelle voorgoed
paal en perk aan zulk mishandelen."
De Nederlander heeft, nu do wet tot
w ij z i g i n g van do Indische Comp
tabiliteitswet in hot Staats
blad is verschenen, een artikel, waarin V
or zijn ingenomenheid mee uitspreekt-, dat
thans de Nederlandseho en Indi
sche financiën gesoheidon zijn
cn de „Batig-slot-politiek" voorgoed heeft
afgedaan.
„Do tijd der b&tigo sloten is voorbij en de
politiek van exploitatie, die re«.Is lang
verlaten was, is nu ook wettelijk opgege
ven.
Let men alleen op do cijfers, dan heeft
Nederland van Indic veeJ voordcel getrok
ken. Van 1340 tot I860 kreeg het moeder
land uit Indië 580 millioon en dan spreken
wij nog niet van de vroogero millioc-nen,
van do latere na 1867, toen de Indische
Comptabiliteitswet is ingevoerd, on van do
voordeden, door do Oost-Indische Com
pagnie behaald, maar al dat geld heeft Ne
derland niet altijd zogen gebracht.
Veel gold is besteed voor het op de been
houden van hot leger op do grenzen van
België, tussohon dc jaren 1830 en '39, cn
dus tot het volgen eener politiek, die loch
op hot nadeel van Nederland uitliep.
Andere millioencn werden uitgc-gcvcn
voor vestingbouw en droegen dus tot ver
meerdering der wolvaart alhier :.iet bij.
Het Indisch geld heeft vaak dcRegee
ring in staat gestold tot ongronu- sttige
handelingen, vooral in dc tijden, dat dc
contrólo der Staten-Generaai op de Indi
sche financiën nog geheel onvoldoende was.
De batige sloten leidden meer dan eens
tot een ongezonde financrieelo politiek,
zoodat er wol eens op hot batig slot is voor
uitgel oopen en twee saldo's van twee ver-
sohillcnde jaren op de begrooting van één
enkol jaar als inkomsten zijn geboekt. Meer
dan eens ook is Indië met fictieve leenin
gen belast, ten oindc een rechtsgrond ie
hebben voor hot storten dor batige saldo's
in 3© kas van hot moederland.
Het cultuurstelsel in Indië, dat vooral dc
batige saldo's moest opleveren, heeft tot
groote misbruiken aanleiding gegeven, zon
der daarom altijd do gowonschte uitkom
sten op te love ren, on zeer groot bovenal
was do zedelijke sohade voor het Noderland-
eohe volk. Te gomakkclijk verworven schat
ten bederven het karakter en doen do cner-
gio vorelappen, zooah ook do Spanjaarden
ondervonden hebben na dc ontdekking der
mijnen van Mcxioo on Peru."
Het blad wijst er dan op, dat do tegen
woordige toestand reeds langen tijd is
voorbereid cn besluit zijn beschouwing al
dus:
„Nederland heeft nu eindelijk zijn waar
achtig belang begrepen. Koloniën, die ge
ëxploiteerd worden, gaan op don duur ver
loren, of zij worden een lastpost voor het
moederland. Engeland verloor Amerika,
omdat hot dio kolonie ton bate van het moe
derland wildo exploiteoren, en dat besef is
thans zoo levendig doorgedrongen, dat de
Engelsohe minister van koloniën zelfs in
het andere uiterste wil gaan vervallen en
hot moederland laten ©xploitceron ten bate
van de koloniën.
Noch het een noch het ander is noodig.
Indic mag niet weer de kurk worden,
waarop Nederland drijft; maar omgekeerd
zal ook Indië weldra steeds beter in eigen
behoeften kunnen voorzien, wanneer het
moederland zich root dc indirecte voordee
ion van het koloniaal bezit tevreden stelt,
en do Indische middelen ten bate van Indic
besteedt. Het bezit der Koloniën is dan
meer dan ooit verzekerd, daar financieel
sterke koloniën zichzelf verdedigen kunnen
en een welvarende bevolking do Nederlond-
scho Regcoring zal zegenen on steunen. Dat
kleine wotje tot wijziging der Indische
Comptabiliteitswet is dus con grooto ge
beurtenis, die voor de toekomst veel be
looft."
Do Provinciale Groninger Courant acht
hot niet onwaarschijnlijk, dat het inkomen
van enkelo bij uitstek belangrijke
wetsvoordraohton in do Troon
rede zal worden aangekondigd. „Hot is
een bokcaido zaak, dat aan de regeling dor
administratieve rechtspraak op het depar
tement van justitie hard wordt voortgear-
bedd en dat het den minister van binncn-
landsche zaken omst is met zijn nieuwe ar
beidswet; doch er is onder do reeds ingo-
diendo voorstellen genoeg aanhangig, dat
geschikt is, om, zelfs zoo do genoemde aan
gelegenheden langer op zich doen wachten
dan mag worden aangenomen, het zuuing-
jaar, dat zijn intrede staat to doen, ie
stempelen tot een, dat op de toestanden cn
vorhoudingon een zcor bedangrijken invloed
uitoefenen zal."
Wat dit laatste betreft, wij?*t het blad in
de eerste plaats en bovenal op het ontwerp
van wet tot wijziging on aanvulling der
hooger-ondorwijswet. Do commissie van
voorbereiding voor deoo wetevoordracht
sahijnt zoo ver met haar vóórarboid gevor
derd, dat binnen zcot kort de openbare be
raadslaging ovor dit voorstel mag worden
verwacht Het geldt hior: meerdere vrijma
king van hot bijzonder hooger onderwijs,
mot andere woorden de oprichting van bij
zondere leerstoelen aan do Staatsuniversi
teiten en het doen vcrlecnen door bijzondere
universiteiten van wetenschappelijke graden
op den zelfden voet en met hotzolfdo rechts
gevolg als op dit oogonblik do Rijksuniver
siteiten hot vormogon te doen. Dat dc Ro-
geering daarbij op den steun der meerder
heid in de Tweede Kamer kan rekenen, aont
hot Groningschc blad aannemelijk. En dat
het overleg tusschon commissie van voorbe
reiding en Regeering er toe zal leidon, dat
op do hoofdzaak het vcrlecnenaan instcl-
lingon of vereenigingon, van do vrijhoid tot
liet. vestigen van eigen leerstoelen bij dc
Rijksuniversiteiten on hot tookennen aan
bijzondere universiteiten onder zekere voor
waarden van hot hoogste recht, tot nu too
alleen door do Rijksuniversiteiten en dio
van Amsterdam bezeten, door do Regcoring
zal worden teruggetreden of aan de oppo
sitie, die in de commissie van voorbereiding
in do minderheid is, ooncossics van belang
zullen worden gedaan, is allerminst tc vcr-
waclrton.
„Hot zal daarom bij deze wolsvoor dracht
vooral op do gedragslijn dor Eerste Kamer
aankomen, die daardoor in liet aanstaand
zitting jaar con rol te vorvullen krijgt, wel-
lioht niet zonder invloed op do lotgeval
len van con andere aangelegenheid, die be
stemd schijnt aan do nieuwe parlementaire
periode haar belang rijkheid tc bezorgen:
do aanhangigo voorstellen tot Grondwets
herziening."
Do drie bekenclo voordellen hebben de
strekking, voor hot algemeen kiesrecht de
deur tc openen, en ook alle drie hebben
het op do Eereto Kamer gemunt Het voor
stel der sociaal-democraten wil don Senaat
uit onze staatsinstellingen doen verdwij
nen. Do g roep-D ru ckor wil hm schoei cn
op meer democratische leeeh En ongetwij
feld zal o€k dc groop-Borgcsius de inrich
ting der Eerste Kamer in haar te verwach
ten voorstel niot ongemoeid laten. „Nu
kan men, merkt de Prov. Gron. Courant
op, do samenstelling der Tweede Kamer
in aanmerking genomen, op de ringers na
rekenen, dat geen dor beide reeds aanhan
gigo voorstellen kans hoeft te worden aange
nomen en dat ook een dorde voorstel, als
het zich in dezelfde lijn beweegt, gedoemd
zal zijn ton onder te gaan. Maar de be
langrijkheid van het genomen cn te nemen
initiatief is daarom cr niet minder om,
met name met het oog op dc gedragslijn,
die do liberalen van alle gading tegenover
de voorstellen, als zij Ln behandeling ko
men, zullen volgen.
„Do liberalen van alle gading. Op hun
houding in dit zittingjaar komt zoo ont
zaglijk veel voor de toekomst aan. Of dc
liberale partij bij de nieuwe verkiezingen
De Controleur schreef:
Uit Leiden werd aan eenige bladen
geschreven:
„Dc heer H. Paul heeft zijn ontslag inge
diend als wethouder der gemeente Leiden.
Nadat de niefc-vrijzinnigo Raadsleden aan
de vrijzinnige geschreven hadden, dat zij
den liberalen wethouder Korevaar zullen
herkiezen onder voorwaarde, dat een ander
liberaal wethouder bedankte, heeft de heer
Paul, als jongste lid van het Dagclijksch
Bestuur, daarin aanleiding gevonden, om,
ter wille van den heer Korevaar, zijn man
daat ter beschikking van do tegenpartij te
stellen."
Den heer Paul komt een compliment toe
voor deze daad van verstandige politiek,
waardoor verbittering en halsstarrige par
tijstrijd wordt voorkomen. Doch het geval
«telt weer eens duidelijk in het licht, hoo
alles hier te lande wordt opgeofferd aan
den politickon strijd, die voor een groot
deel niets anders is dan een ideologische
strijd over geloofsfrazen.
De taak van een wethouder is uitteraard
geen andere dan een zuiver technische: het
bijstaan van den burgemeester in zaken van
uitsluitend practisch belang. De heer Paul
is, als wij ons niet vergissen, een techni
cus, en juist aan technische elementen heeft
men, in het beheer van groote gemeenten,
behoefte. Wat hebben, in vredesnaam, wa
terleidingen, gasfabrieken c tq toch uit
te staan met christelijke beginselen
Bij do wethouderskeuze begint meer en
meer de politiek het woord te voeren, zeer
tot nadeel van dc practischc belangen der
gemeentenaren, welke overgeleverd worden
aan de ambtenaren, zonder voldoende des
kundige controle.
Het Vaderland bespreekt de brochure
van prof. P. van Goor „Ons Hooger
Onderwijs", speciaal wafc betreft de oplei
ding voor do universiteiten.
In do cersto plaats wordt in het artikel
gelaakt, dat prof. Van. Geer stokstijf op zijn
standpunt blijft staan, zonder notitio te ne-
mon van do argumenten van anderen.
„Als een paal boven water staat voor hem,
dat hot Onveranderd gymnasium do cenigc
weg mag wozen, dio leidt naar de Univer
siteit, maar waarom voor aanstaande wis-
cn natuurkundigen en artsen die langs de
H.-B.-school ook niet goed kan zijn, verne
men wij ook uit dit geschrift niet. Don toe
gang tot de acadcmischo examens wil do
6chr. voor do hoogere-burgcr-scholicren ,,op
even gemakkelijke wijze" (N. B.) verkrijg
baar blijven stellen als thans het geval is,
maar do sclir. neemt niet de minste notitio
van het reeds dikwijls to berde gebrachto
eenige bezwaar, dat i .t èn hoogst onbillijk
èn geheel onnoodig is om bijv. een aanst.
scheikundige zioh 2 3 jaar uitsluitend aan
do studio der klassieke talen to doen wijden,
waartoe hem bovendien misschien do aan
leg en vrij natuurlijkde lust zal ont
breken. „Gemakkelijk" wordt hot op die wij-
zo den hoogero-burger-scholicr zokor niet ge
maakt, waarvan het gevolg is, dat velen zich
voor hun voortgezette studiën in wis- en na
tuurkunde van de Polyt. School bedienen,
waar zij eigenlijk niet thuis behooren en een
sohadclijke overbevolking veroorzaken.
Do schr. zou heb betreuren, „indien voor
den toekomstigen geneeskundige of natuur
kundige dc gymnasiale opleiding werd af
gesloten en hij onverbiddelijk tot don weg
over de H. B.-S. werd verwezen."
Waarom? zoo vragen wij. Waarom, als
daardoor do algemeen ontwikkelende pro-
paedousis tevens meer in de lijn ligt van do
latere studie? „Zulk ccn bokrompen opvat
ting" moet do schr. },met kracht bestrijden."
Waarom is dio opvatting bekrompen En
waarom is bet niet „bekrompen" to meenen,
dat do gymnasiale opleiding de eenig wa
re is?"
Prof. Van Geer kan zich niet voreenigen
piet het voorstel om to beginnen met een
gemeenschappelijke opleidingsschool voor do
-èorsto jaren, om daarna to splitsen in gym
nasium met klassieke talen en burgerschool
mot natuurkundige vakken. „Ook langs
dien omweg wordt voor de leerlingen der
2de categorie het gymnasium zoo goed als
geheel afgesloten." Nu javraagt Het Va-
Een goede afloop.
Slot.)
„0, doe maar niot alsof u dat niet wist.
Waarom bent u hier gekomen, met welk
oogmerk, als 't u blieft. Verbeeldt gij u nog,
dal ik de blikken van vorstaudhouding tus-
schen u on mUn dochter niet zag en niet
opgemerkt heb, dat z\j u telkens teekena gaf
gisteravond, toen ik met u over Eastbourne
sprak? Ja, juffrouw Blount, door een vriend
hob ik alles geboord. Gy waart do persoon,
die er voor zorgde, dat mijn dochter en de
jeugdige Richard Tomple elkaar kondon ont
moeten, tijdens haar langer verblijf in East
bourne. Door u werd hun dageiyksctae omgang
Intiemer. Gij waart de tusschonpersoon, op
wie do dwaze jongelui vertrouwden."
Na den eorston schok, dien zijn beschuldi
ging op mij teweegbracht, zag ik in, dat het
moeilijke in mijn positie nog verontrustend
erger geworden was, en het leek mi) het
be3te, zijn aanval zoo goed mogolijk te
pareeron.
„Waarom vindt u liefde een verkeerd iets?"
vroeg ik, terwijl ik my wat oprichtte om hem
flink in de oogen te kunnen zien. Een moed,
dio mijzelf evenveel verbaasde, als hy op hem
indruk bleek te maken. „U hebt toch ook eons
liefgehad? Wat hebt u tegen dien mijnheer
Temple?" Ik sprak met overtuiging, hoewel
ik in het duister tastte.
,0ch, het is gekheidi" bromde hy: „De
jongen is veel to jong om aan trouwen te
denken. En wat Jenny betreft, zy is nog
echt een kindl"
„Jeugd is een good gobrek, dat wordt
iederen dag beter," zeide ik, hem steeds
strak aanziende.
„Hot is die heimeiyke manier van doen,
die ik niet kan uitstaan," barstte by woedend
los. „Al myn kinderen zUn hetzelfde, zoo
slim als de duivel 1 Zy doen altijd dingen
achter mijn rug!"
„Juist," zeide ik, „en waarom? Omdat zy
bang voor u 2yn. Als kinderen bang zyn voor
hun vador, i> het altyd dio vader zyn eigen
6chuld. Neem Jenny nu eens, byvoorbeeld.
Het meisje houdt van u en bewondert u,
maar op een afstaDd; zy zou u dolgraag in
vertrouwen nemen, maar durft niet. Ia dat
geon schande? Nog gisteravond vertelde zy
my, met tranen in de oogen, dat zy zoo heel
graag een plaatsje in uw hart zou willen
veroveren. Gy ziet alleen de uitwendige Jenny,
omdat zy, volgens haar eigen bekentenis,
geen kans ziet om uw vertrouwen te winnen.
Zy is altyd bangl"
Hy 8cheofi getroffen door myn woorden en
begon ongeduldig do kamer op en neerteloopen.
„Hebt u nog meer te zeggen?" vroeg by.
„Ja. Als u wezeniyk denkt, dat zy van dien
man houdt, en als er niets anders tegen
hem is dan zyn leeftyd waarom beschouwt
ge de zaak dan niet wat biliyker en met wat
meer sympathie? Spreek er eens over met
uw dochter, zooals een trouw vader zou doen.
Geef haar door uw hardheid geen reden, om
u te misleiden."
Ik voelde, dat ik een kleur kreeg, terwyi ik
hem aankeok met grooto oogen, die schit
terden van opwinding. Myn haar was in de
war en fladderde slordig om myn gezicht.
Hy zette zich plotseling voor z[jn ezel en
begon met naarstigon spoed te schetsen.
„Weet ge wel," zeide hy, „dat u sedert jaren
de eerste vrouw bent, die ronduit mot my
durft spreken, die het waagt myn gedrag te
beoordeolen? Het is soms wel goed vooreen
menscb, om de opinie van buitenaf eens te
hooron, on misschien hebt gy op «luk van
zaken nog wel geiyk ook."
„Jongo liefde ia geen verachteiyk iets,"
zoide ik. „Ge kunt van een aardig meisje als
Jenny toch niet eerwachten, dat zy aan do
pyien van Amor ontsnapt."
Hy schilderde kalm voort, terwyi by by
tusschenpoozen sprak en dan altyd over
Jenny. Ik had geen lust om byzondorhoden
over Eastbourne te vertellen.
„Dat moet u haar zelf maar eens vragen,"
antwoordde ik dan. „Ik wil liever geen ge
heimen verklappen."
Toen de schots klaar was, vroeg hy my
vriendeiyk of ik zyn dochter even by hem
wilde sturen.
„En zeg haar, dat zy niet bang behoeft to
wezen," voegde hy er by. „Ik ben niet van
plan haar een uitbrander te geven."
Opgetogen vloog ik weg, om miss Bodding-
ton te zoeken.
„Wat is er?" vroeg zy. „Het ïykt wel of
u iets heel prettigs hebt gehoord
„Vertel me," zeide ik, terwyi ik myn han
den op haar schouders legde, „vertel me nu
eens eeriyk, houdt ge van Reginald Temple?"
Eerst word zy bleek en toen vuurrood. Een
oogonblik was ik bang, dat zy flauw zou
vallen, maar zy viyde zich zachtjes togen my
aan on ik meende zelfs, dat Ik haar hart
hoorde kloppen.
„Ja," fluisterde zy. „0, ik kan u niet zeggen,
hoo innig veel ik van hem houd, maar papa
wilde niet, dat hy hier kwam cn daarom,
daarom
Hier begaf haar stem haar, en do rest van
den zin was niot to verstaan.
„Sir Christopher is nu veel zachter gestemd,"
fluistorde ik. „Ga nu naar hem toe en vertol
hom alles; bU hoorde van uw ontmoeting mot
mynhoer Temple in Eastbourne en by wil nu
graag, dat gy hom alles volledig bokent; hy
beloofde, niot boos te zullen zyn."
Ik duwde haar zachtjes het atelior binnen;
het arme kind beefde over al baar leden. Toon
de deur achter haar dicht was, smeekte ik
Gods zegen voor haar af.
Het scheen my een eeuwigen tyd, voordat zy
terug kwam. Nooit zal lk haar gezicht van toen
vergoten, do zachte, kalme uitdrukking er op
maakte haar byzonder mooi.
„Ik heb hem alles verteld," zei ze, „ook
over u, juffrouw Cornish, on by was o zoo
goed en lief. In plaats van boos te zyn, zoide
by, dat by het zoo aardig van my vond om
aan den tuin gedacht to hobben, on lk heb
hem beloofd, hom nooit, neon, nooit meer te
zullen misleiden. Reginald wordt do volgende
maand op ons bal gevraagd. 0, ik ben u zoo
innig dankbaar l"
Zy sloeg haar armen om myn hals en om
helsde my onstuimig.
„Ik ben biy, dat ik ten minste niet voor
niets gekomen ben," gaf ik ten antwoord.
woder meerderheid zal worden, zal voor con
goed deel, indien niot geheel, afhangen
van do krachtsontwikkeling en do samen
werking dor liboralo Kamerleden in de
campagne, dio nu to beginnen staat. Go-
lukt het de toonadering dor groepen tot
stand t» brongen en de brug to bouwen voor
do hcreeniging dor verdoolde elementen,
dan kan do toekomst met hoop on vertrou
wen worden to gemoet gegaan. En dat bet
daartoo komen kan, blijven wij gclooven,
zoo slechts in allo geledingen der liberale
minderheid hot besef allee overheorsohond
wordt, dat in de heerschappij der reactie
hot grootste gevaar voor do toekomst van
hot vaderland is golegon ©n van dit bceef
in woord on daad getuigenis wordt afge
legd.
De liboralo minderheid komt in het in
tredend zittingjaar tegenover wotsvoor-
drachten to staan, waarbij zij zal kunnen
toonen, dat „vernieuwing, horvorming,
wasdom niot dan uit liboralo bron voort
komt." Door haar 6tom on handelen do 1de-
zersmasaa tot dit inzicht te brengen ia do
dankbare taak, die voor haar is weggolegd.
Door hot gelukkig volbrengen er van kan
zij don weg plaveien voor de horUving van
het liberaal-régime, voor het doen vorkee
ren van haar minderheid in de meerdor-
hoid van voorheen."
Do Middelburgsche Courant gaf het vol
gende losji voor waanwijzen:
Wanneor eens aan con leek gevraagd was:
Wien zoudt go bono omen als vertogon-
woordigor van do Noderland-
scho Rogooring bij hot Haagsche
Arbitragohof, inzako do verdeeling
van do golden, dio Vonozuola voor
haar sohuldoischors heeft afgedonderd? dan
zou de man waarschijnlijk antwoorden:
Wol, daarvoor zou ik eens rondkijken onder
do personon in ons land, die vorstand heb
ben van internationaal reelat.. Men hoort
cr wol eons op roomon, dat wij knappe lui
in da4 vak onder onzo landgonooten bij do
hand bobben.
Maar daarmco zou hij bewijzen van der
gelijke dingen niets te weten.
Mon heeft het ondor „Benoemingen"
kunnen lezen, dat onzo Regcoring daarvoor
is gegaan naar... Konstantinopol, cn dat zjj
benoemd heeft onzen gezant aldaar, mr.
W. F. H. von Weoklierlin. Wanneer dezo
werkelijk beter op de hoogte is van derge
lijke financicelo beschikkingen dan anderen,
waarom zou dan iemand or bezwaar tegen
maken, dat de Regcoring hem wat ver weg
haalt?
Maar nu zullen misschien nicnschen, dio
geen verstand van dio dingen hebben, do
vraag opperen: Ja, maar heeft dio gezant
t? K onstan tinopd niets to doen? Do cou
ranten sprekon zoo raar van do toestanden
in Turkije, en als onzo gezant zoo knap is
in liet uitpluizen van ingewikkelde bolnn-
genquocstics in een oorlogsland, zou hij
<lan in K onstan tinopel niot van dionst
kunnen z.ijn?
Ook dio vraag is weer een bewijs, dat
men niet op do hoogte is. Dc Maoedo-
niörs en Turken zijn daar nu wel aan hot
moorden on plunderen, dc spoorwegen wor
den wel onveilig gemaakt, do schepen loe
pen wel gevaar ongemerkt eon pa. r dyna-
micibommcn mee aan boord te krijgen, aan
do gezanten to Konstantinopol wordt wel
door de Port© de raad gogeven z voor
hun veiligheid te zorgenmaar dat doet
er niets toe.
„Buitonianclsch© Zaken" weet da.t immers
voel boter to booordcclen dan con leek, en
de benoeming bewijst, dat do bclangon van
de talrijko Noderlandsoho onderdanen daar
geen govaar 1 oopen, en dat onzo gezant
gerust eon tijdjo van rijn standplaats afwe
zig kan zijn om in Don Haag op to komen
voor do belangen der Nodorlandsehc
sdiuldeischcrs in Venezuela
En is men nu zoo'n halsstarrig on vor
stand, dat men zich door do kracht van
zoo'n feit niot laat ovortuigon, dan stello
men zich tevreden met do overweging, dat
dc wegen van „Buitenlandscho Zakon" nu
eenmaal anders z.ijn dan die van gewono
zakon, cn dat men zich niet bezorgd moot
maken, al lijken dio wegen ook geheim
zinnig.
„Ik zal altyd aan uw goluk denken, wannoor
ik terugzie op myn bozook hier op Boddlng-
ton Hall."
„Papa ia van plan om u do schets lo geven,"
zoi zo. „Ik zal ze voor u laten oncadroeron
hot ls bet mooiste stuk, dat lk ooit van hem
gezien bob."
Voordat ik heenging liet sir Christopher
mU don tuin on zyn vordero bezittingen zion,
maar, vreemd genoog, spraken we niet over
tuinaangelogenhedon. Hot gesprek word van
intiomor aard; hy sprak ovor zyn eenzaam
heid, al9 Jenny niet meer bU hem zou wezen.
Hy vroeg my, of ik nog oons terug wildo
komen om hom te komen opzookon. Onzo
oogon ontmoetten elkaar en hot schoon roy
alsof hy zUn goheelo zlol voor mo blootlegde
in dien langen, vragenden blik.
Ik begreep niet hoe hot mogeiyk was, dat
de vrouwen bang voor hom waren; myn hart
klopte sneller, toen by myn hand vatte.
Toen was het, alsof alle vogels in den tuin
ineens begonnen to zingen en de zachte zonne
stralen beschenen zyn gelaat als oen plech-
tlgen gelukwen8ch.
Woldra zullen er twee huwoiyken in do
familie Boddington gesloten worden I Jenny'a
bruidogom wordt beschouwd oud genoeg to
zyn on haar vader vindt men een te ouden
vryor voor een zeker meisje, wier haar het
penseel van oon artiest bekoorde en wier bait
door d:en nrtiost veroverd werd.
