PERSOVERZICHT.
FEUILLETON.
De Wondersteen.
- No. 13330 LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 8 AUGUSTUS. - TWEEDE BLAD. Anno 1903.
De Sittardsohe ,,bier- en jenoverver-
'üezing" wordt in de katholieke bladen
druk besproken.
De Tijd citeert uit De Nieuwe Limbur
ger Koerier de volgende zinsnede:
,,Op grond van deze getuigenissen en van
wat wij zelf zagen en hoorden, durven wij
beweren, dat wellicht nooit in Zuid-Lim
burg een Kamerverkiezing werd gehouden,
waarbij zoo warm gestreden en zoo weinig
gedronken werd als bij de jongste Sittard-
ech-\
De Tijd merkt hierbij op, dat deze bewe
ring slechts rcl&ticvo waareb heeft;
om dio waarde vast te stellen, zou men eerst
dienen nit to maken hoeveel bier en jene
ver bij de andere verkiezingen, hier be
doeld, werd verschonken. Wanneer deze
verkiezing in werkelijkheid betrekko-
j 1 ij k nog een fatsoenlijke en normale is ge-
weest, dan dit staat vast zijn de an-
l dero buitenmate onfatsoenlijk en .abnor
maal geweest.
Ook De Maas- en Roerbode citeert ver
schillende correspondenties over „het ge
wraakte bier- en jenever-systeem" en
schrijft dan:
„Zijn wij goed ingelicht, dan moeten wij
den toekomst i gen candidaten aanbevelen
zich niet tot brouwers en distilleerders le
beperken, maar ook met wijnhandelaren
een con tract je af te sluiten; want men deel
de ons mede, dat op vele dorpen do cham-
pagne rijkelijk heeft gevlooidMen ziet,
dat er toch eindelijk verhoffing en verede
ling komen in de verkiezingspraktijken."
En in een „naschrift" van dit artikel
.luidt het:
„Wij ontvingen uit EinigKausen het vol
gend schrijven:
..Ook hier werd door een der candida
ten het bedwelmingssysbeem bij de jongst©
verkiezing toegepast Een bekend persoon
bad van den oandidaat de opdracht om de
kiecers te bezoeken en hun mede te deelcn,
'dat zij in alle café's van het dorp twee gla
zen bier konden drinken, indien zij hun
stem aan den bcwusten ca-ndidaat gaven.
Indien men weet, dat in ons dorp minstens
zes café's zijn, zal men begrijp.-n, dat de
kiezers wel toegerust en terdege overtuigd
ter stembus kwamen. Het feit is hier van
algemeen* bekendheid; men kan gerust bij
den veldwachter inlichtingen inwinnen,
want deze moet het zeker hebben kunnen
oonstateeren."
Voorts wordt nog door Th. in De Limbur
ger Koerier geschreven:
,,Do heer Beckers, de eeuwige authentieke
bier- en jeneveroandidaat, is dan eindelijk
gepromoveerd tot de zwaarwichtige betrek
king van lid der Tweede Karuer.
Nu nog overeen paar jaar naar de Eer
ste Kamer en daarna minister, en dan?
Dan is cle bier- en jcnevcroomcdie com
pleet.
Eén zaak dient hier evenwel opgemerkt,
deze namelijk:
De heer Beckers weet zich naar omstan
digheden te voegen.
Iu zijn geding naai- ccn zetel in do Pro
vinciale Staten liet hij maar door bier en
jenever stemmen koopen.
Wijl echter de Tweede Kamer in rang bo
ven de Provinoialcn staat, hebben zijn agen
ten nein ook door cognac en wijn stemmen
bij e cngeeohach e r d
En iet« verder:
„Wij hebben derhalve het recht dien heer
te kenmerken als een echten onverbeterlij-
•ken biercandidaat, die niet uit noodweer,
maar uit nac.uret uit aangeboren neiging
het biervat heeft opgestoken en de jenever-,
cognac- en wijnflcsoh ontkurkt.
Wel heeft hii dat niet persoonlijk gedaan,
1 zooals hij betuigd heeft, maar zijn agenten
hebben bet hem gelapt.
Nou, wij willen "dat gelooven.
hl aar als de heer Beckers in zijn hart was
tegen stemmen door bier koopen, dan zou
hij aan zijn agenten ongeveer liet volgende
hebben te kennen gegeven: „Indien gij mij
stemmen door drank verschaft, verklaar
ik dadel-ijk, 'dat ik mijn evenfcueele verkie
zing weiger aan te nemen."
Zoo zou een man van karakter handelen,
die eerlijk en oprecht tegen die stomtuen-
verkwanselerij gekant is.
Doch de heer Beckers heeft dat niet ge
daan, zal het ook niet doen, maar wel met
beide handen het lidmaatschap der Tweede
Kamer aanvaarden.
En dat geeft te deuken.
„Tegen deze bierverkiezing dient een
krachtig protest bij de Tweede Kamer te
worden ingediend.
Wij hebben daarover reeds vele berich
ten ontvangen, verzoeken echter onze lezers
en vrienden ons alle mogelijke mededeel in-
gen over drinkpartijen te doon toekomen,
en dan zullen wij verder zion en zorgen."
Het Centrum schrijft:
De berichten, die in verschillende bladen
over de verkiezingscampagne in Sittard
worden medegedeeld, zijn waarlijk diep
fcreu rig.
„Het is een echte bier- on jencverver-
kiozing geweest", zegt o. a. een correspon
dent van De Tijd, en wanneer de bijzonder
heden daaromtrent juist ziju, moet men
zich werkelijk schamen, dat zulke dingen
kunnen plaats vinden in een katholiek
district.
Wij vragen ons dan ook af, of het geen
tijd wordt, dat onzerzijds een openlijk pro
test© tegen zulk een wijze van verkiezing
uitga.
De vorm van dit protest behoeven wij
hier mert aan to geven. Daarover kan na
der worden beraadslaagd. Misschien weet
de Katholieke Kamerclub het juiste middel
te vinden.
Maar in elk geval moet liet duidelijk wor
den, dat wij katholieken zulke verkiezings
zeden verfoeien en daarmede niets gemeen
wenschcn te kebbeD.
Onze eer als staatkundige partij is daar
mede gemoeid.
De Rotterdammer schrijft onder deze
woorden
„Zulke kloeke protesten doen de
Roomseh-Katholieke staatspartij eere aan.
De liberale pers kan er zich bij voorko
mende gelegenheden aan spiegelen."
De Nieuwe Courant acht hot wensclielijk,
dat naar wat in Sittard is voorgevallen
een gerechtelijk onderzoek worde ingesteld.
Het dunkt ons zeer wenscheb'jk, dat eens
een gerechtelijk onderzoek worde ingesteld
naar de bij deze verkiezing gevolgde prak
tijken. Het zou ons zeer verwonderen, wan
neer niet dingen aan het licht kwamen, die
tot een vervolging en een "gestreng vonnis
aanleiding gaven. Noodig is alleen, dat ie
der, die ergerlijke feiten zelf heeft waar
genomen. daarvan aan den officier van jus
titie te Maastricht mededeeling doe. Mocht
deze ambtenaar termen tot vervolging niet
aanwezig achten, dan kan men zich nog al
tijd (ingevolge art. 33 Wetboek van Straf
vordering) tot de recht'. ik wenden, die,
als zij het noodig oordeelt, een vervolging
gelasten kan.
Aan een gerechtelijk onderzoek zouden
wij ver boven een parlementaire enquête
do voorkeur geven. Deze toch werkt langza
mer, is lichter door politieke invloeden be-
heerscht, en derft het krachtige repressie
middel, dat, tegen omkoop er en omgakoch-
tcn, een flinke straf oplevert. Ie eenmaal
een strafvonnis geveld, waarbij do corrup
tie is geconstateerd, dan zal do Tweede Ka-
mor misscliion tot niet toelating van het
„gekozen" lid kunnen besluiten.
Intussohen, dit laatste is nog niob zoo ze
ker. Immers, volgens art. 18 der Grondwet
ondeizoekt elke Kamer de geloofsbrieven
barer nieuw inkomondo leden, en boelist zij
de geschillen, welke aangaande die geloofs
brieven of do verkiezing zelve rijzen. Nu is,
voor 7©over wij konden nagaan, het bezigen
van kwade praktijken bij een stemming ner
gens met nietigheid der verkiezing bedreigd.
Formeel zullen cTe geloofsbrieven van den
heer Beckers natuurlijk in orde zijn, en een
geschil omtrent do formeele geldigheid dor
verkiezing (zooals zich bijv. kan voordoen
omtrent hot verzuimen van formaliteiten,
of het juist tellen v.m Het stemmental) is
ook niet licht denkbaar.
Vergissen wij ons niet., dan is ook het
stelsel onzer Grondwet, dat de bij art. 87
voorgeschreven zuiveringseed de cenige pre
ventieve maatregel zal zijn, strekkende om
op oneerlijke manier gekozen volksvertegen
woordigers te weren. Even wei zal door een
voorafgaand strafvonnis waArschijnlijk dit
gewonnen zijn, dat de gecompromitteerde
gekozene het niet licht wagen zal dien eed
af te loggen.
Maar, hoe hot zij, in deze zaak is meer
licht noodig. De katholieke partij schijnt
verlangend het te ontstoken; mogen andere,
moge onzo justitie vooral, daartoo mede
werken.
Naar aanleiding van de beschouwing van
De Standaard over de bekende opmerking,
van meer don één kant gemaakt, dat in de
Kamerdebatten dor jongste zitting
op hot Binnenhof de oppositie links het
hoofdaandcol had in de discussie, terwijl
de leden der Rechterzijde, mot uit
zondering van den heer De Savornin
Lohman, ecu meer beseheiden rol vervul
den, zegt Het Centrum„Wc zijn het mot
haar redactie (van De Standaard) volko
men eens, dat men ook in het Parlement
openhartig kan zijn en geenszins moet
schromen, eerlijke verschillen ter sprake te
brengen. Er is niets fataler dan struisvogel
tactiek ou cr gaat van niets minder kracht
uit, dan van een eenheid, die slechts in
schijn bestaat. Is de coalitie zóó slap, dat
zij bij do geringste aanraking in duigen
valt, dan kan haar geen lang leven zijn bo
schoren on is aan haar verlies bitter weinig
gelegen.
Toch heeft het zijn nut, dab mon soms, ter
wille der opportuniteit, geen quaestics naar
voren schuift, waarover met goede reden
mag worden verondersteld, dat de partijen,
die samenwerken, het vooralsnog niet eens
z u 11 o n worden. Ook hierin viert, om met
De Standaard te spreken, de staatsmans
wijsheid haar triomfen. Daar zijn van die
zaken, wolko ccn specifiek partij-karakter
vertoonen en cr zich derhalve minder too
Iconen, in den vorm van wetsontwerpen
aan de gemengde meerderheid tor afdoe
ning te worden voorgelegd.
Het meest rationeelo is, uit do programs
der fracties, waaruit die meerderheid be
staat, datgene te nemen, wat hen het meest
te zamen brengt en daarop don regeerings-
arbeid te gronden. Dat men ook dan nog
wel eens op meeningsverschil stuiten zal,
ligt voer de handmaar het verschil be
hoeft dan niet zóó diep te reiken, dat de
samenwerking wordt in gevaar gebracht.
Zoo gaan aan de Rechterzijde zeker niet
allen even ver, wat de sociale wetgeving be
treft. Maar do verkiezingsprograms der ka
tholieken en anti-revolutionairen kwamen
toch op dit stuk in hoofdzaak met elkaar
overeen en hiorin hec men dus een duide
lijke vingerwijzing, welke koers moot wor
den gevolgd.
Hetzelfde geldt voor de, ondorwijs-quacs-
tio. Er dreigen wel ccnigo moeilijkheden
met de vrïj-auti-revolntióuairen en christe-
lijk-historischen, maar het groot© doel, dat
de gecoalisccrdc partijen nastreven blijft
toch: de volkomen rechtsgelijkheid voor het
bijzonder onderwijs in al zijn vortakkingen.
Wordt men hot over deze belangrijke aan-
golegonhodc i eons, dan zal reeds veel en
vruohtbaar kunnen worden gearbeid en do
oogst niet gering zijn, wanneer deze vier
jarige periode ton einde is. Maar men heeft
dan ook geen tijd te verliezen door het op
werpen van quaestics en het indienen van
wetsontwerpen, waarvan het hoogst twijfel
achtig mag heelen, of zij „rijp" voor afdoe
ning zijn, en, vooral, of zij ons saam tot
een prachtischc conclusie zullen voeren. En
nog minder ga men in tegen het formeel
uitgosprokon verlangen van een of meer
der verbonden groepen. Met name zouden
wij een verzwaring der militaire lasten
thajis zeer bedenkelijk achten en beslist in
strijd met hetgeen daaromtrent in het katho
liek program wordt gezegd.
Voor het overige meenen wij, dat er geen
reden is, zich bezorgd te maken over het
zoo ruime aandeel, dat van do Linkerzijde
aan de parlementaire debatten genomen
werd. Men heeft daar geroutineerde spre
kers en goed geschoolde parlementariërs,
hot is waar. Maar men mist er toch do
stof, waaruit een homogene meerderheid en
regeering zou te vormen zijn. Socialisten,
vrijzinnig-democraten, Unie-liberalen en
oud-liberalen kunnen slechts dan eensge
zind zijn, wanneer zij gezamenlijk het anti-
clerioale stokpaardje gaan berijden.
Maar de grooto meerderheid van ons Yolk
is daarvan niet gediend, en een dergelijke
coalitie zou dus weinig, of geen kans van
slagen bobben. Men heeft aan de Linker
zijde getoond dit zelf te begrijpen, toen men
weigerde Van Houten te vul gen. Geen an
der middel tot hereoniging is echter nog
door een hunner voormannen aangegeven.
En daarom kan men links wol veel cn
handig oreeren, maar regceren, de leiding
van 's lands zaken in handen nemen, kan
men voorloopig niet."
In De Hollander viuden we een artikel
over de anti-revolution a ire Ka
mer club, die in de laatste dagen nogal
ceuts wat hooron moet. Hot blad herin
nert, hoo in do jaren van 18SS 91 eveneens
critiek op de houding der Kamerleden van
de rechterzijde is geleverd, on toen waren
zij in gunstiger conditio dan nu. Verbete
ring acht De Hollander intussohen noodig
on zoekt die in den weg van krachtigj or
ganisatie dor Kamerleden, die onderling
den arbeid regelen en verdoelen.
„Eerste cisoh is daartoe eon Kaïuorclub.
Niet in naam, maar in werkelijkheid, wier
vergaderingen op gezette tijden minstens
even goed bezocht worden als de vergade
ringen dor Kamer, waar allo onderwerpen
wqrdon voorbereid en waar de taak voor
ieder lid, voor zoover dit natuurlijk moge
lijk on gewonsoht is, wordt aangewezen.
Dit is, we zijn daarvan volkomen over
tuigd, een zeer moeilijke zaak: on toch
moet het dien weg op.
Zoover zouden wo zelfs willen g;vau otn
aan de te 6tellon candidaten de vraag voor
le leggen, of zij niet maar lid van dc par
lementaire club willen worden, maar of
zij tijd kunnen vinden en lust zullen hebben
om de club-vergadering zoo trouw moge
lijk bij te wonen.
Overleg is hot halve work; cn nooit zal
wc zeggen niet een man van talent, van
machtigo persoonlijkheid, maar een parle
mentaire groep con positie van beteo) en is
innemen, wanneer er niet is cw-i. gezond
clublevon ondor dc mannen dier groop."
Het blad geeft toe, dat het verkrijgen van
een gezond Olublevon niet maar hot werk
van één dag is; toch moet liet er toe komen:
„Onze a.-r. partij neemt in den lande gesta
dig toe in kmohton beteekonis. Men zag het
nu weer bij de Raadsverkiezingen. Zij zal
bij de aftakeling van de liberale partij een
steeds ornstigor en omvangrijkor roeping
hebben te vervullen. Bij onze antirevolutio
naire mannen in dc dorpen cn steden zit
actie, leeft het beginsel. Maar dan behoort
dit ook bespeurd to worden bij onzo telken
op het Binnenhof. En dit zalin sterker
moto -dan thans, wanneer hol gemeenschap
pelijk overleg deugdelijk wordt, wanneer
onzo afgevaardigden schier al Hun Ujd aan
liun Kamerlidmaatschap kunnen cn willen
wijden. Al meer zal blijken, dat het Kamer
lidmaatschap den geheelen menseh oischt.
Overigens zij men billijk in dc bcoordce-
lmg van liet optreden onzer mannen.
Laat mon vooral dc beteekonis lan ieder
onzer afgevaardigden in do Kamer niet af
meten naar dc lengte der redevoeringen.
Daar zit het waarlijk niet iu, Onze partij
heeft zeer stellig geen onzeker geluid gege
ven in 's lands Raadzaaldoch daarvoor
zijn niet noodig velo en lange redevoerin
gen. Eén spreker voor ieder onderwerp van
boteekenis kan voldoende zijn. Want dit is
de fout van dc socialistische Kamerleden,
die ongetwijfeld voortreffelijk georgani
seerd zijn dat zij voel to vcol praten en
daardoor hun positie op den duur moeten
zion verzwakken."
Het blad ontkent ten 6lotlc, dat nu reeds
do houding der reolitsche Kamerleden aan
leiding kan geven tot. scherpe critiek. cn
dringt op een goede onderlinge werk verdee
ling aan.
In het Handelsbloei geeft mr. Lod S.
Boas uiting aan zijn verontw aardig ing over
het talmen mot do invoering dor
zoogenaamde Kindorwotton. Hij her
innert hoo, nadat 14 Sopt. van het vorig
jaar door hem daarop ernstig aangedron
gen was, hem do los gelezen werd, locu zqn
etukje in hot T\jdtc/ir*d( voor Armenzorg
overgenomen word, daar den löden daar
aanvolgende do Minister van Financiën m
do millioenonrede uitgaven in hot vooruit
zicht stolde voor de uitvoering dier wolUui,
en zioH daarover verheugende, had hij ziju
onwillekeurige dwaling erkend.
„Inderdaad" zoo gaat rnr. Boas voort
„v ij f maanden na doa ISdou Soplom-
ber is ingesteld een „algemeen college van
ooezioht, bijstand ca advies voor hot Rijks
Tucht- cn Opvoedingswezen", en daarmodo
dus do eerste stap gezet op den weg, die loi-
den moot tot- bescherming van de ver
waarloosde jeugd.
Wij zijn thans wodorom vijf maanden vor
der, doch cr schijnt ccn tijdperk van rust
te zijn ingetreden; wat er iu dio 2-maol
5 maanden wellicht mocht zijn voorbereid,
kan mij natuurlijk niet bekend zijn, maar
do feitelijke toestand is onv- -anderd gob lo
ven. En nu is hot zeker waar, dat. dio uit
18 lodon bestaande Conmiissio voor het
grootore deel oleaneax'-ou bevat zoowol mot
do theorie als met de praktijk vertrouwd,
cn dat wui haar werk u vcol goods to wach
ten is, maar een Commissie van 16 moii-
sc-hou werkt uit den aard der zaak niet vlug
en dit wordt er niet boter op, waar do lo
den der Commissie over het gehoelo land
voreprcid ziju.
Tien ïnnandon zijn vorloopou sedert de
verontwaardiging losbrak ovor mijn bewe
ring, dat er uiers voor het verwaarloosde
kind gedaan werd en dat de sedert Februa
ri 1901 in het Staatsblad geplaatste wetten
onuitgevoerd bleven... tien maanden sinds,
bij hot indienen der begroeting, dc uilvoe-
ving der Kinderwetten werd aangekondigd.
En de vraag rijst: hoo lang nog1?
Hoe lang nog eer al de aankondigingen,
voorbereidingen, enz. tot een ig praktisch re
sultaat leiden? Hoe lang nog eer er iota
goclaan wordt tot redding on hehoud van
zooveel honderden jonge lovone?
Hd zal iemand, die in de praktijk bijna
dagelijks de nadeelon van den beslaan don
loosband ziet, niot onvol worden geduid,
dat hij wat ongeduldig wordt, on zich af
vraagt, wat de Regeer ing en do Commissi o
doen, cn wanneer wij eindelijk dc prakti
sche resultaten van de voorbereiding zul
len zien.
Do zaak dringt; elke dag uitstel niaalci
Hot aantal slachtoffers groot^r."
Onder het opschrift J anus 6 poets
tor geeft Dc Nieuwe Courant do volgondo
afstraffing aan do rodaotic van
Dc Ncderlandschc Spectator:
Mon herinnert zich, in de stakingsdagen
dc ergerlijke plaat van Dc Ncrlcrhindsclu
Spectator: de Christus tot do ra in is lore
Zuypcr cn Loeff, die met hot ontworpen
dor wetten herig waren, zeggende; „Hoore,
vergeef het hun, want zij weten niot wat
zij doen 1"
Het nu tumor van 1 Augustn» bevat oen
pront, die van dezelfde treurige op-'attiug
blijk gcoft. Naar aanleiding van het pers
bericht, dat. het plan bestaat om bij don.
verjaardag der Koningin ridderorden too
te kennen aan hen, die in do clagcn van de
spoor wegstuk ing buitengewone diensten
hebben bewezen, wordt con ontwerp-ot&-
1 ingsordc" afgebeeld. Het is ongeveer hot
model van do Militaire Willemsorde, met in
liet kruis dc woorden: „Gezag Ga Boven
Recht." In het midden is oen comuilband
hondje, in opzittende houding, met puri
teinen-hoed en een kistje Colorado sigaren-
in de pooton, tusschen de cijfers 19 tai 03.
De stralenkrans is con krans van bajoiincb-
ten; in den lauwerkrans, dio bom bedekt,
staat te lozen:„Bondon van orde."Hel. go-
hcol is gedokt door een zwaard, waarop
..Muilkorfwot", daarboven de hchn van
een politie-ngent.
Wij kunnen ons bezwaarlijk voorstellen,
dat de lozers van De Spectator in dozo
hoogst partijdige cn anti-national pani-
flettcekoning behagen zullen scheppen. Wo
vermoeden zelfs, dat niet alle redactieleden
haar zullen goedkeuren. Deze onze meening,
dat het orgaan eenheid yan reda tic mist,
13)
„Zoo," zei Paul, denkende om eens leuk
pret met hen te hebben, „daar zijn jullie
weer, hè jongelui. De vacantie is nou om!
Werkt maar trouw, zoolang je jong bent en
dan genadige hemel, jullie loopen me de
beenon uit bet lyf. Hou toch op; ik ben
mot meer zoo jong als Ik vroeger was."
„Grim kan ons hier niet zien, wel Coker?"
zei Coggs, toen ze oen eind ver waren.
„Welnee!" antwoorddo Coker.
„Dan is 't goed. Luister eens, Bultltude,
vrooger was je een gooie vent, al deedt je ook
wol eens gokko dingon. Yoor we verder gaan,
wat meende jo mot alles, wat je straks ge
daan hebt?"
„Waht," viel Coker in, „als ze Je gek ge
maald hebben aan je hoofd in de vacantie (jo
ouwe hoer is immers zoo'n lastige I), zegt het
dan maar en we zullen je geen kwaad doen."
.,Ik, bij was altijd een beste vader," stot
terde Paul. „Maar wat willen jullie dan toch
van me weten?"
„Nou, waarom moest je dan zoo klikken van
dat lekkers?" vroeg Coker.
„Ja, en het dadelijk overbrengen, toon ie je
eventjes trapte?" voegde Coggs er aan toe;
„en aan Grimstone vertellen, dat die nieuwe
jongen griende. Ik vraag je, wat is daar voor
mop an? Is dat nou soms grappig?"
„•Te veronderstelde toch niet, dat ik maar
kalm zou blijven zitten en dat ellendige luchtje
van jullie vuile pepermunt rustig verdragen?
Dacht je dat?" zei mijnheer Bultitude.
„Waarom zou ik het met zeggen, als een
jongen me verveelt door te snuiven of me
tegen mijn enkel schopt! Zeg me dat maar
liever eens. Stel, dat mijn buurman er een
akeligen hond of een stinkenden schoorsteen
op na houdt, moet Ik dat dan maar zoo
rustig
Maar zijn argumenten, hoe overtuigend ze
voor Paul ook waren, werden onderbroken door
een harden pats van Coker op Paul's rug.
„Jou schooier," schreeuwde Paul. „Ik zou
je er voor kunnen aanklagen. Een oudoman,
als ik ben!"
Maar daarop deed Coggs hetzelfde als Coker,
alleen een beetje harder nog.
„Nou, laatst ben jij wel om zoo'n kleinig
heid gaan vechten, Bultitude I" riepen ze allebei,
als om zichzelf vrU te pleiten, dat ze met
hun kastijding voortgingen.
„Nu zal je 't misschien in het vervolg wel
laten," zei Coker. „KUk eensl We zullen je
nog een kansje laten. Dat overbrengen van
jou is goed voor Chawner. Chawner zou zoo
iets kunnen doen, zonder dat wo er verder
op in zouden gaan, maar die is een groote
jongen. Yan jou kunnen we het niet
verdragen. Wil je ons op je woord van eer
beloven, dat je weer dezelfde van vioeger
worden zult?"
Maar mijnheer Bultitude, hoe hy ook naar
rust en vrede verlangde, vreesde zeer iets te
zeggen of te doen, waardoor men in het idee
kon versterkt worden, dat hij de schooljongen
was, dien hy leek, en hy had ook geen tact
om den goeden toon tegen de anderen aan
te slaan.
9Je begrypt mo niet," bracht hy flauwtjes
in 't midden. .Als ik je toch maar ver teilen
kon
.0, we hebben geen mooie woorden noodig,"
zei Coggs. „Ja of nee. Wil je ons beloven, de
ouwo Dick weer te zyn?"
„Ik wou, dat ik het kon," zei de arme
mynheer Bultitude, „maar ik kan niet!"
„Heel goed dan," zei Coggs vastberaden,
„dan zullen wo je moeten pynigen. Coker,
wil jy de eene hand vastpakken, dan zal Ik hem
eens laten zion, hoe ze gorstesuiker maken I"
En hy gaf een verklaring van dezen tak
van ny verheid, door Paul's rechterarm rond en
rond to draaien, tot hy er byna van uit het
lid was, torwyi Cokor zyn linker- nam en die
kneep en beulde tot Paul om genade schreeuwde.
Ten laatste kon deze het niet moer uit
houden en rukte zich van zyn kwelgeesten
los; hy liep op een holletje den eenzamen
weg af naar het huis van dr. Grimstone, dat
hy nog van vroegere bezoeken kende.
Hy werd niet hard achtervolgd en, daar de
afstand maar kort meer was, had hy gauw
het hek bereikt, waarop hy by het schynsel
van een gaslantaarn „Crichton House"
lezen kon.
„Dat is een mooie manier om je zoons
school te bezoeken," dacht by, toen hy adem
loos en bevende stilstond.
Hy had gehoopt zyn toevluchtsoord to kunnen
bereiken voordat de anderen hem inhalen
konden; maar hy bemerkte al gauw, dat het
hek vastgesloten was, on hy, ondanks alle
pogingen, die hy aanwendde, de bel niet be
reiken kon.
Dus ging hy maar op den drempel zitten
en wachtte gelaten zyn vyanden af.
Het duurde niet lang of Coggs en Cokor
kwamen er aan en toen ze bemerkten, dat
de bel nog niet was overgegaan, namen ze de
gelegenheid waar, Paul nog eons flink te
stompen, vóór ze hun aanwezigheid aan
kondigden.
Toen werd het hek geopond en alle drie
gingen do vestibule binnen, waar zo door
mevrouw Grimstone ontvangen werden.
„Zyn jullie daar?" zei ze vorrast en kuste
hen vrlendeiyk. „En wat zien jullie er koud
uit! Dat jullie nu ook Joopen moesten. Geen
rytulgen, zooals anders. Arme jongens I Komt
maar gauw binnen en verwarmt je I Jullie
zult alle oude vrienden in het schoollokaal
vinden."
De heer Bultitude liet hot maar zóó zóó toe,
dat mevrouw hom kuste. Hy was een fatsoon-
lyke oude man en hoopto van harte, dat dr.
Grimstone hot nooit zou hooren.
Mevrouw Grimstone was een groote, mooio
vrouw, nist byzonder ontwikkeld, maar met
een warm hart en die er slag van had om
met do jongens om te gaan, wat haar by de
verschillende moeders in een goed blaadje deed
staan. Ook was ze niet alleen vriendeiyk in
de ontvangkamer en de kleinste jongen voelde
zyn heimwee zelfs verdwynen, als hy haar
maar zag.
Zy opende een groene tochtdeur en nog
een deur en bracht de jongens naar een groote,
hooge kamer met lessenaars en banken, langs
den muur, in het midden een bureau en een
aantal bruine banken. Tegenover de ramen
was een eigenaardige kast, in hokjes ver
deeld, waarin rytjes vuil-uitzionde schoolboeken
stonden.
De kamer was oorspronkeiyk voor zitkamer
bestemd geweest; dat bleek door het wit met
goud behangselpapier en de marmeren schoor
steenmantel en de gaskroon met kristallen
prisma's.
Banale landkaarten hingen aan de met inkt
bespatte muren en een klok met een idioot
gezicht (niet alle klokken beschikken over een
behoorlijk uiteriyk) tikte maar voort. De vioer
was van hout, zonder kleed en bezaaid met
inktmoppen van allerlei grootte en ouderdom;
het rook er, ondanks hot flinke vuur In de
kachel, naar oen sclioolluchtjo van zeepsop
en inkt en potlood.
Op do banken tegenover don haard zaten
tien of twaalf jongens. Sommigen probeerden
de levendigheid er in te houden door te ver
teilen van hun vacantie ondervindingen en
avonturen. Do overigen, mot de handen in
den zak on de voeten naar het vuur uit
gestrekt, schonen ln aroof gepoins vorzonkon/
„Ziezoo 1" zoi mevrouw Grimstone harreiyk,''
„jullie zullen elkaar wel genoeg te vortellen hob-
ben. Ik zal Tom dadeiyk naar je too zondon.
En ze verliet do jongons na een vriende-
lyk knikjo. Het vooruitzicht, dat Tom zoo
dadeiyk hun gezelschap zou deolon, verhoogd*
do stemming echter niot, zooals movrouw
wel verwachtte.
De heer Bultitude voelde zich zoo ongevocr
als was hy plotseling ln een berenkuil terecht
gekomen. Om aan de aandacht en de verwel
koming der jongens te ontsnappen, kroop hy
in een hoekje, van waar hy zyn nieuwe mee
gezellen opnemen kon.
„Zeg," zei een jongen om hot afgebroken
gesprek weer voort te zetten, „ben jij naar
Drury Lane goweest? Was hot er niet ge
weldig l Die gans, hè, en do leeuw in hot
bosch on allo houton boesten uit de arke
Noachs 1"
„Waarom bon je niet op onze party ge
weest?" vroeg een ander. „We hadden dolle
pret. Ik wou, dat je er geweest waal"
(Wordt vervolgd.)
