No. 13327
LEIDSCH DAGBLAD, WOENSDAC 5 AUGUSTUS. - TWEEDE BLAD.
Anno 1903.
PERSOVERZICHT.
FEUILLETON.
30e "Wondersteen,
d&artoo moesten eerst nog de vingerwijzin
gen der practijk worden afgewacht.
De bijzonderheden, die einds over de wer
king van den leerplicht zijn bekend gewor
den, hebben den gurstigen indruk, welke
reeds zoo spoedig verkregen werd, nog ver
sterkt. En opmerkelijk vooral mag het hee-
ten, dat zoovele tegenstanders van weleer
bekeerd zijn, zoodat zij thane met waardee
ring spreken over een wet, waarvan zij,
vóór haar in-werking-treden, de grootste
onheilen verwachtten.
't Is waar, over den admmistr-atievon om
slag komen nog velo klachten. Maar daarge
laten nog, dat hierin door een onderge
schikte wetswijziging verbetering te bren
gen is, heeft men tovens te bedenken, dat
deze omslag minder worden zal, wanneer
men zich meer in de wet heeft ingeleefd.
Eon wet brengt doorgaans in do eerste
jaren, door het nieuwe, dat zij heeft, do
m.eeste beslommeringen met, zich. Later, wan
neer de betrokkenen zich met haar praot-ijk
hebben vertrouwd gemaakt, gaat alles meer
gcreodelijk en vlot. Dat do leerplicht dus
reeds in de allereerste periode van zijn bo-
staan velo gunstige resultaten opleverde,
pleit zeker voor dotze hervorming.
In de rubriek Amsteudamsohe Brieven"
in De Controleur lezen wij:
De hoeveelheid gedrukt stroopapier staat
vermeerderd te worden. De Standaard,
het göweoen lijfblad van dr. Kuyper, wordt
namelijk binnenkort vergroot. Het kan
verwondering baren, dat van dit vrij ge
woon feit hier wordt gewag gemaakt, doch
bij nader inzien is hot niot zonder belang.
Ieder weet, dat De Standaard een der
zeer vele bladen is, „waarbij in den regel
geld moet," zooals de geijkte uitdrukking
luidt, en elke uitbreiding doet de kosten
onevenredig stijgen. Men mag dus vermoe
den, dat de mannen-broodors zich wèl be
vinden op het Regeer kasteel en dat zij niot
op de noodigo propaganda-golden zullen
zien om daar te blijven. Want, dat men in
anti-revolutionaire kringen too plotseling
verlangen gaat naar con grooteer partij
blad, wil er bij mij niet in, wanneer ik mij
herinnor, hoe het ie een, naar ik meen,
ongoboekstaafd feit voor luttel jaren dr.
Kuyper ondanks energieke pogingen geen
golden verzamelen kon om een door hom
ontworpen maondsohrift, De Anti-revolu
tionaire Gids, uit te geven.
In de uitbreiding van De Standaard
heeft men dus m. i. te zien een poging van
de Kuyporianon om do mannen bij olkaar
te houden. En tevens zal zij ook a -'1 moe
ten dienen om in hot krijt te treden tegen
over het blad van jhr. Lobman, dot na
zijn vergrooting zeer aan het obonn enten-tal
van het hoofdstedelijk orgaan knabbelt.
Hot staat oven wel te bezien, of De Stan
daard door of mot de uitbreiding boter
zal worden. Eertijds spreektribuun van een
ongetwijfeld zeer beduidend man, is het nu
het orgaan geworden van een rrt- neer Do
Wilde, die wel naarstiglijk de door dr.
Kuyper in Kanoan's taal weergegeven
ouderweteche clichó's bezigt, doch, op ko-
thurnen staande, niet 's meestor» schonen
bereikt. En dat is dan neg wol de. opper
man; ook meerdere goden, die van don po
litieleen strijd geen flauw bogrip hebben,
en van den economisohon zoo mogelijk nog
minder, hebben dag aan dag in de eertijds
aaji logica gewijde kolommen plaats te
over tot „loslippig" gebabbel.
De vorgrooting van Dc Standaard leidt
van anti-revolutionaire zijde den verkie
zingsstrijd van 1905 in.
Hot Fricsch Dagblad hield een pleidooi
voor do uitbreiding der ongevallen
verzekering, ook tot hot land-
bouwbodrij f.
Onze tegenwoordige ongevallenverzeke
ring is nog onvoldoondo; ze baat slechts
ongeveer de holft der Nedorlandscho werk
lieden; do andore holft is nog niet door de
wet beschermd. Yoor landarbeiders en vis-
schcrs was geen plaats in do wot. Omdat
het- niot noodig was? Ooh, daarover is niet
veol getwist. Wol word beweerd, dat het
govaar voor ongevallen bij don veldarbeid
niot zoo groot is als in fabrieken en op al
lerlei karwoi, maar niemand verdedigde do
stelling, dat ongovallonverzekering voor
don landarboider een overbodige woedde
zou zijn. Hot krachtigste argument tcgoa
hun opneming was wel, dat er zoo'n massa
landarbeiders zijn. Wanneer de ongevallen
verzekering ook direct tot hen was uitgo-
broid, dan zouden er plotseling ongeveer
tweemaal zooveel arboidcra verzekerd moe
ten worden, als waarop de ontwerper dor
wet gerekend had.
De tegenwoordige verzekering is in iedo.
geval onvoldoend; maar goed, ook hot
Friesche Dagblad verheugt er zich in, dat
de groote helft der Nederlandsche arbeidora
alvast togen ongevallen verzekerd I s, al
kun non wc, zegt hot, do uitsluiting van do
andere helft, niet goedkeuren. En dan ver
volgt het blad zijn artikel aldus:
,.Er is een begin gemaakt met verzeke
ring van den arbeider bij do wet. Op dozo
eerste schredo volgt een tweede,- tot do gc-
heole weg is afgeloopen.
Op de. ongevallenverzekering zal volgen
de ziekte- en ponBiocnverzekoring, cn mis
schien nog andere.
Maar zal dozo draad afgesponnen worden
mot voortdurendo uitsluiting van de. land
arbeiders?
Ons dunkt, dat nu eerst do schade voor
hen ingehaald moet worden.
Waar de opneming van dc visschere door
deze Regeoring reods gewaarborgd is,
schoon ook zij buiten het bestek van Lcly's
wet stonden, dient het ongelijk der landar
beiders ook hersteld.
Zoo mogelijk nog door dit ministerie.
Alle opgeworpen bezwaren omtrent tecu-
nischo moeilijkheden kunnen ten slotte wel
ondervangen worden, als or slechts con wil
is, om tot wettelijke regeling te komen.
Wij willen volstrekt niet ontkennen, dnfc
eigenaardige bezwaren zich opdoen, zoodra
mon do verzekering van den landarbeider
wil regelen
minera, in geen enkel bedrijf wisselt do
groote massa van arbeiders vaker van pa
troon dan juist bij den landbouw, on geen
enkel patroon zal zoo moeilijk opgave kun
nen doen van het aantal werklieden, dat hij
jaarlijks in zijn dienst heeft, als juist dc
landbouwer.
Er is in dit bedrijf zooveel afhankelijk
van omstandigheden, die niet van to voren
allo overzien en voorzien kunnen worden,
doch voor den nauwlettenden waarnemer is
ook hior wel ccnigo regelmaat te bespeu
ren en is wol eon weg te vindon, om tot het
doel, de ongevallenverzekering der landar
beiders, te komen.
De wetens oh ap heeft wel moeilijker
vraagstuk opgelost.
En mocht hot stelsel der tegenwoordige
wet er totaal niet op berekend wezen, om
ook de landarbc-idera to omvatten, laat men
dan een eigen stelsel in afzonderlijke wet
uitwerken, opdat dc misstand weggenomen
worde, die door de uitsluiting der landar
beiders ontstaan is."
De Tijd, van dit artikel gewagende, toe
kent er hot volgende bij aan:
De wonsoh van het Frieteh Dagblad zal
voorloopig, waarschijnlijk zelfs langen tijd,
nog wol tot de p i a v o t a blijven behooren.
Wij zouden daarom den vooratanders van
do verzekering der landbouwers in overwe
ging willen govon, of in afwachting van dc
vervulling dier wcnschcn niet door het
particulier initiatiof ii do gemaakte leem
ten, althans gedeeltelijk, kan voorzien wor
den.
In verband hiormode woneohen wij do
aandacht te vestigen op do oonol union,
welke op den laatsten Limburgsohcn Katho
liekendag in de afdceling L a n d b o u w-
b o n d zonder stemming en met applaus
werden aangenomen.
Conol. II luidde: V r ij w i 1 1 i g o verze
kering van alle landarbeiders tegen do gel
delijke gevolgen van ongevallen diont zoo
veel mogelijk bevorderd te worden.
Conol. III. Het is wenscholijk, dat hot
Hoofdbestuur v. d. Limb. Landb. een oora-
missio bonoemo om te onderzooken, of van
wege dezen Bond een Verzekeringsbank
voor beide genoemde categorieën (dienst
en werkbodon) kan worden opgericht.
Wanneer de verschillende landbouw ver
een igingen voorloopig eens in die richting
Aan „de veiligheid van den vis-
eohersman" wijdt De Nieuwe Courant
een hoofdartikel. Vooral in den laatsten
tijd, zegt zij, gaan er tal van stemmen op
om te getuigen, dat er heel wat aan de vis-
Bcheraschepen ontbül.ekt. Jieyermans met
zijn „Op hoop van zegen" mag omdat
hij dramaturg is overdreven hebben, De
Nieuwe Courant herinnert evenzeer aan een
gedeelte uit het verslag betref feaide den ar
beid der predikanten Goslinga en Van der
Valk. (Verslag van den arbeid te Lerwick
en Baltasound in het belang onzer Nc-der-
landscho visschere door S. T. Goslinga,
V. D. M. te Schiedam, en L. van der Valk,
V. D. M. te Schoveningen, over .1902,
Leiden, Boekdrukkerij van D. Donner).
Dit gedeelte van het verslag heeft de ron
do gedaan in. de Nederlandsche pers. Men
herinnert zich, dat de predikanten daarin
mededeelen, hoe te Lorwiok drie mannen
van een Scheveningsche bom hun kwamen
ïeggon, dat zij, wegens gebleken onzeewaar
digheid van het schip, waarop zij te Sche-
veningen aangemonsterd waren, dit wilden
>erlaton, enz. Verder wijst De Nieuwe Cou
rant op de ingezonden artikelen in de dag
bladen on onder deze op dat in het Alge
meen Handelsblad van 18 Juni jl,, getiteld:
Zeewaardigheid onzer visschersvloot."
Aan Dc Nieuwe Courant zelf kwam ook een
in an dor ter oore:
„Uit betrouwbare inlichtingen bleek ons,
dat meer dan eons to Yarmouth en te Bou
logne door Nederlandsche reeders oude
Visschorsschuiten worden gekocht voor een
bedrag van 7 k 8 honderd gulden. Wie nu
bedenkt, dat eon nieuwe bom even zooveel
duizenden kost, die zal begrijpen van welke
hoedanigheid de tot bovengenoemden prijs
gekochte oude schepen zijn.
Ook ontvingen wij uit eon visschersplaats
opgave van do namen van elf loggers (aan
gekochte kotters), die niot in de daar be
staande onderlinge verzekering zijn opgeno
men, hoofdzakelijk omdat de reeders, wicn
tij behoorden, zich niet wildon of durfden
onderwerpen aan de eischon, die de experts
^telden of zouden kunnen stollen. Dit neemt
ëvenwel ni-et weg, zoo vernamen wij
dat andere verzekering-maatschappijen te
vinden zijn om op deze schepen, vermoede
lijk tegen hooger promie-tarief posten af te
"sluiten. Ook de kustechepen schenen verre
van onberispelijk te zijn, in 1902 waren er,
die na iedere reis wegens lekkage naar do
Sleep moesten."
Op grond van ecu en ander meent Dc
Nieuwe Courant te mogen zeggen, dat er
aan de veiligheid in hot zeevissehersbedrijf
heel wat hapert cn dat de mate van zorg,
van overheidswege ap*n dat bedrijf besteed,
wel wat al te zeer achter staaf, hij die, wolk3
aan den arbeider in fabriek en werkplaats
te beurt viel.
„Ten behoeve van deze do soms tot in
minieme bijzonderheden afdalende Veilig-
jheidswot met heel haar tosbehooren van
'maatregelen en besluiten; een zich uitbrei-
ldon.de inspectie, die toeziet op de naleving
ider Arbeidswetten. Ten bate van den vis-
öchersman niet cons een onderzoek of heb
/dobberende vaartuig, dat hem voor weken
of maanden op het gevaarlijke watervlak
.tot woning strekt, wol aan dc eerste eïschën
van veiligheid voldoet; niet eens een
/„bouwpolitie". als toezicht bij het optrek
ken van de op den vasten grond rustende wo-
min gen in onze steden. Ja zelfs, ten bate van
'hem, die door zijn bedrijf aan meer gevaar
'«Tan eenig arbeider blootstaat, niet eenmaal
'een ongevallenverzekeringdo minder ge
vaarlijke bedrijven moesten voorgaan en hij
jkan slechts hopen op de vervulling een er.
belofte 1"
1 De jaarcijfers over 1901 geven als hot to-
|ianl aantal schepen van alle soorten in alle
Nederlandsche zeevistscherijen aan5851 met
j ee.n totale bemanning van 20.164 koppen.
Dc inzender van hot bovengenoemde stuk in
1 hot TTandelsblad berekent de zeevisschers-
vloot ter Noordzee op een totaal van 850
i vaartuigen, waarvan 786 voor de haring.
vangst. Het belang, waar het bier om gaat,
Is dus zeker niot te klein voor den wetgever.
9)
„Dat Is vlug, als je nou al weer met
,vacantie naar huls gaat? Je bent er toch eentje,
■Bultitude. Ik moest het mijn voogd niet
'leveren. Hy zou razend op me worden, Haar
je houdt me zeker voor 't lapje
Paul liep van hem weg met in het oog
looponde koelheid. Hy was niet van plan zich
moeite te geren door met de schoolkameraad
jes van zJJn zoon te praten.
«Ben je niet wel?" zei de jongen, in 't
minst niet uit het veld geslagen door deze
ontvangst. HU liep hem achterna en pakto
hem bU dan arm.
„Jo tongetje verloren? Het Is ook gemeen
om weer naar dien ouwen Grimstona t6rug
te moeten. De sneeuw maakte, dat we er nog
een extra week bykregén an daar moeten wo
dan ook heel dankbaar voor zijn 1 Ik wou,
dal iiot nog weer de eorste dag van onzo
vacantio was, cn JUMaar wat heb ja toch?
Maar wat heb ik toch gedaan, dat je opeens
in een wassen pop voranderd bent?"
0Nieter- zei Paul. BIk sproek alleen niet
tegen je, omdat ik nog niet het genoegon
had mot je konnlj te maken."
„O, io dat de kwestie?" zei do ander koel
tjes. „Dat vreet je natuurlijk zelf het best. Ik
dacht alleen maar, omdat we tegelijk gekomen
zi)n en samen op een kamer sliepen ©n van
dien tUd af altyd naaet elk aai* gezoten hebben,
dat je jo misschien wel herinneren zou me
te voren ontmoet te bobben."
«Toch niet," zei mijnheer Bultitude. „Ik
Wat er gedaan moot worden? vraagt De
Nieuwe Courant ten slotte:
„Een initiatief van den Rijkswetgevcr zal
het hoognoodige toezicht op welke wijze
dan ook ingericht moeten tot stand bren
gen.
Mon kan zich een Rijkstoeaioht voorstel
len door ambtenaren, die de zeewaardig
heid, de uitrusting en het logies zullen heb
ben te beoprdeelen naar voorschriften on
eisohen, door de Regeering te stellen. Men
zou, eenvoudiger, gelijk werd aangegeven
verplicht kunnen stellen, dat bij het aan
monsteren van zeevolk, den waterschout
werd overgelegd een bewijs van zeewaardig
heid voor hot vaartuig, afgegeven door een
bevoegd persoon, expert in het vak. Mis
schien zijn er nog andere middelen te be
denken. Maar dit is een quaestie van on
derzoek.
Welnu, laat mon met dat onderzoek niet
langer wachten 1
Art. 11 der wet van 21 Juni 1881 Stsbl
No. 76) luidt:
,,Dc bevordering van de belangen van do
zeovisscherij wordt opgedragen aan een Col
lego voor de Zeovisscherij cn.
„Het dient de Regeering van considera
tion on advies omtijent alle, met de zeovis
scherij in verband staande onderwerpen..."
Ieder jaar brengt dat College een verslag
aan de Regeering uit. Zou niet een groot
gedeelte van dat verslag een volgend j,aar,
krachtens mlnisterieele opdracht, gewijd
kunnen zijn aan het onderwerp, dat voor
het personeel der zeovis3oherijon, hun vrou
wen, kinderen en verwanten in den letterlij
ken zin een levensbelang is? Inmiddels kun
nen dan de gemeenten op hot voorbeeld van
Katwijk misschien reeds iote doen.
En indien dan daarna de betrokken mi
nister do zaak ter hand neemt en daadwer
kelijk toont, da$ aan de Nederlandsche Re
geering J an maai op de visschorsvloot niets
minder ter harte gaat dan zijn broeder de
landrot, dan zal aic bewindsman zich nog
met meer recht don eerenaam verwerven, die
aan zijn voorganger reeds wegens den aan
leg van con bommenhavon ten deel vielBe-
ncdiotus I"
Naar aanleiding van de beschikking van
den Minister van Binnenlandsohe Zaken in
de onderwijzers-salaris-quacsbie te Wijk-bij-
Duurstede (inhouding van sala
ris bij ziekte) zegt de Provinciale Gro
ninger Courant:
Dus weten nu de gemeenteraden, dat,
zoolang deze Minister aan hot roer is, zij
zonder vrees voor moeilijkheden verorde
ningen kunnen maken, die gedeeltelijke
inhouding van jaarwedde decreteeren voor
onderwijzers, die langer dan zes maanden
door ziekte verhinderd worden voor de
klas te staan, en dat zij zelfs het trakte
ment geheel kunnen inhouden, als dc ver
hindering wegens ongesteldheid na een
jaar voortduurt. Dat intueschcn de wet de
ze gedragslijn toelaat, zouden wij evenmin
willen toegeven als de Gedeputeerde Sta
ten van Utrecht on do af deeling van den
Raad van State, zij het, dat dc Minister
voor zijn opvatting zich boroept op hot g3-
zag van Thorbecke. De fout in dea Minis
tère rodencering sohijnt ons deze, dat een
beginsel, hetwelk geldt, waar het gemeente
bestuur zich beweegt op het gebied van do
huishouding der gemeente, klakkeloos
wordt overgebracht op het gedeelte van des
gemeentebestuura taak, dat het zelfbe
stuur, de medewerking aan de uitvoering
van de Rijksweb, raakt, waarvoor het be
ginsel niet van toepassing is.
Na oen uiteenzetting van de foutieve re-
doneoring des Ministère zegt de Provincia
le Groninger Courant, dan verder:
Zoo komt hot dus ook ons voor, dat de
wet een regeling als die van Wijk-bij-Duur-
stedo niet toelaat-. Maar de Kroon heeft
onder verantwoordelijkheid van don Minis
ter van Binnenlandsohe Zaken gesproken
en het betaamt eerbied te hebben vcor deze
decisie en dankbaar to erkennen, dat zij
uit billijkheidsoogpunt den toets der cri-
tielc kan doorstaan. Maar boven do billijk
heid staat en gaat het recht. En daaruit
bezien legt dit incident voor de zooveelste
maal de twee wondcplekken open, die in
ons bestuu rastel sol nog altijd op heeling
zeg je, ik heb niol bet flauwste idee, wie je
bent, hoe je naam is. Er is iets gebeurd, dat
ik je nou in do gauwigheid niet zeggen kan.
Daar komt juist een rijtuig aan. Jo moet
me maar excuseeren, hoor, ik moet heu9ch
weg."
H\j trachtte zijn arm los to maken uit den
vasten greep van z'Jn metgezel, dio hem ver
wonderd aanstaarde.
„Wat ben je toch Gen kostelyko jongen,
Bultitude," zoi hU, „altyd klaar om de e6n
of andoren Btresk uit te halen. Je kont me
al to goed. Ik b*n Jolland. Wat heb je er
aan, zulko gekheid to verkoopen. Laten we
nou eens gezellig samen praten. Hoeveel suiker
goed heb je meegebracht?"
Da arme Bultlludo werd er gek van, dat
hom de raad werd gegeven, om met zün
malle praatjes op te houden, en door de
onzinnige vragen, die do joDgen hem stelde.
Een vigilante had voor den ingang stilge
houden. HU - mosat nu een eind maken aan
dat verspillen van zyn kostbaren tyd en
trachten te ontsnappen aan dien vervelenden
jongen, die op zoo ongelogen tyd gekomen was.
HU ging naar do deur, torwUl de ander nog
steeds zUn arm vasthield. Gelukkig was het
rytuig er nog en de persoon, die er het laatst
in gezeten bad, oen lango, zware man, stond
er bU, met zyn rug naar de jongens gekoerd,
bozig don koetsier te betalen. Paul was dus
nog juist bytUds.
„Portier 1" riep hy. „Waar zit die kerel
nou? Hy moet mün koffer op het imperiaal
zetten.
En nou, kwajongen, laat je me nou los of
niet? Zie je dan niet, hoe lk verlang om
weg te komen?"
Jolland grinnikte idioter dan ooit te voren.
.Nou, ik wensch je den zegen met je rytuig
wachten: de administratieve rechtspraak
en oen wet, regelende den recht-stoeetand
dor ambtenaren. Een vraag als deze zou
door een onafhankelijk college behooren te
worden beslist, en omdat dan alleen alle
schijn van partijdigheid gomedbn en de
menschelijkerwijs volmaakte zekerheid
geboden wordt, dat elke andere overweging
dan die aan don inhoud der wet ontleend,
vreemd, ie aan do uitspraak, èn vooral, om
dat dan de grootst- mogelijke waarschijnlijk
heid bestaat, dat rij ook voor toekomstige
gevallen dezelfde wezen zal, terwijl het nu
meer dan mogelijk is, dat een volgend Mi
nister gansch anders staat tegenover do
quaestie en de opvatting van dezen bewinds
man eenvoudig omver werptook weer
voor zoo lang of zoo kort als zijn almacht-
duurt. En hadden wij hier te lande de
schier overal elders lang tot stand gekomen
wettelijke regeling van don rechtstoestand
der ambtenaren, dan zou daarin ongetwij
feld de quaestie van het verlof en van zijn
invloed op de bezoldiging zijn voorzien en
do ambtenaar van tc voren weten, waar hij
aan too is bij ziekte of andere verhindering
en niet zijn overgeleverd aan het „bon plai-
sir" van een Raad of van een Minister.
Wat de Raad van Wijk-bij-Duurstede met
zieke onderwijzers vóór had, is nu gebleken.
En dat een Minister aan het roer is, die
zijn hart tegenover de onderwijzers heeft
doen spreken en hen bij ziekte een half
jaar lang voor schade, een jaar voor broods-
gebrok bewaart, is een golukkig toeval,
maar geeft geonerlei vasten waarborg.
Tegen do Bociaal-demooratcn,
merkt Het Huisgezin op, kan niemand op
bieden. Die doen altijd een. hooger bod dan
wie ook.
Dit zullen binnenkort de vrijzinnig-demo
craten weer eens ondervinden.
Dezen hebben onlangs een voorstel tot
Grondwetsherziening ingediend.
Dit voorstel beoogt het toekennen van hot
kiesrecht aan allo staatsburgers, mot uit
zondering slechts van hen, „wier uitslui
ting het publick belang gebiedend eischt."
Binnen korten tijd is een Bociaal-domo-
oratisch voorstel tot Grondwets-hcrziening
te wachten.
Daarin zal vermoedelijk niemand uitge
sloten worden.
Hel Volk vonnist ten minste alvast het
vrijzinnig-democratisch voorstel als weterig
principieel en consequent.
Op welken grond
Omdat liet wel het algemeen kiesrecht wil
invoeren, doch in dc Grondwet zelf fail
lieten en vaste bedeelden van liet kiesrecht
uitsluit.
Het Volk had er bij kunnen voegen: ook
gevangenen, krankzinnigen en idioten.
Sluiten toch dc sociaal-democraten doze
categorieën uitx dan is ook hun voorstel
niot principieel cn consequent.
Ecu principieel algemeen kicsrcohtevoor-
sfcd kent in het geheel geen uitsluitingen.
Dat is natuurlijk je ware.
En al hot andere is broddelwerk, beun
hazerij.
Mot streng principieel te zijn slaat men
altijd hot record.
Soms ook in dc dwaasheid.
Het Centrum sohrijft:
De strijd over do vraag, of de leer
plicht al dan niet goed werkt, kan thans
wel als geëindigd beschouwd worden en be
slist in dion zin, dat door dezen maatre
gel een niet onbelangrijke dienst is bewe
zen aan het onderwijs. Toen, kort na de
vorming van het tegenwoordig kabinet,
stemmen opgingen, om het tot intrekking
der wet te bewogen, gaf de minister van
binnonlandsche zaken een antwoord, dat op
een kentering in zijn ideeën over den leer
plicht scheen te wijzen. Al werd daarvan
conigo hinder ondervonden, wat voorname
lijk te wijten viel aan den k\ to grooten
administratieven omslag, in de practijk
had de wet zioh doen kennen als een ge
schikt middel, om hot schoolbezoek tc be
vorderen on meer constant to maken. Van
intrekking der wet kon dan ook geen sprake
zijn. Zoo noodig zouden cenige tecknischo
wijzigingen worden aangebracht. Maar
Paul, op deze wyzo verlost, rende naar
do vigilante, toen de persoon, die er uit
gestapt was, juist klaar was met betalen en
om zich he6n keek.
Het licht van een lantaarn scheen hem vlak
in het gelaat en mynheer Bultitude kwam
tot do ontdekking, dat zyn gedaante on
trekken niet vreemd voor hem waren.
Hy stond plotseling voor don mensch, dien
hy nu wel het allerminst verwacht had: zyn
vlucht werd verhinderd door don onderwyzor
van z|jn zoon, dr. Grimstone, In lovonden lyvo.
Het onverwachte voorval bracht hem buiten
bezinning. Als alles gewoon geweest was, dan
zou dozo ontmoeting hem natuuriyï niet zoo
van streek gemaakt hebben, maar nu dat niet
het geval was, had hy een mooi dubbeltje
gegeven om genoeg tegenwoordigheid van
geest te hebben, hetzy om naar het rytuig
te vliegon en een laatste kans te wagen, ora
zyn vryheid te herwinnen, voordat dr. Grim
stone zUn bedoeling begrepen had, hetzy om
dezen minzaam en kalm te groeten, hem evon
te sprokon to vragon en hem z(Jn benarde
positie uit te Ïeggon op do hom eigen deftige
wyze, dio oogenblikkeiyk overtuigend werken
zou.
Maar belde dingen waren hem al ovon on-
mogeiyk. Hy stond daar maar. Dr. Grimstone
midden in den weg, met verschrikte wyd-
open oogen en bevende over zUn geheele ïyf.
Hy leek meer op een Quineesch biggetje, dat
angstig don greep van een slang verwacht,
dan op oen Engelechen gezeten handelsman,
dio tegenover den onderwyzer van zyn zoon
staat.
Toch was er niets vreemds in hot feit, dat
dr. Grimstone aan het station was. Als myn
heer Bultitude maar had kunnen nadenken,
dan zou hy dat wel Ingezien hebben, want
het was zoo dr. Grimstone's gewoonto om
den eersten dag van hot nieuwe semester
naar de 6tad to gaan en daar op het perron
al dio leerlingen van hem to begroeten, die
met den trein kwamen, e3n feit, dat nog
eens extra onder aan de scboolcirculairos ge
drukt stond. En Paul had er altUd nog wel
zoo op gestaan, dat Dlck op deze wyze reizen
zou, om hem voor mooiiykheden te vrywaren 1
De hoor Bultitude vorwensebte zichzelf, om
daar nu maar zoo vastgenageld to biyvon
staan, terwyi hy het rytuig voor zyn neus
zag wogrydeu.
Dr. Grimstone begrostto ham en Jolland,
dio naar voren was gekomen. Het was een
lange, indrukwekkende verschUning mot oen
zwaren, zwarten baard en een paar scherpe,
gryzo oogon.
Hy gaf hun allebei een hand mot be
studeerde vriendeiykheld.
„Zoo, Bultitude, boste jongen, benjed&ar?
En hoe gaat hst jou, Jolland? Jullie lichaam
en geest weer versterkt door do vacantie en
nu weer gezond en wèl torug? Zoo hoort
het. Hebben jullie al kaartjes? Nee? Ga dan
maar mot me mee. Voor allebei heel gold
betalen, is 't niet? Daar heb je ze al. Stop zo
maar goed weg."
En vóór Paul hem tegen kon houden, had
hy voor alle drie kaartjes genomen, legde nu
beschermend de hand op mynheer Bultitudo's
schouder en wandelde met hem naar het station.
„Dat 1b verschrlkkolUk," dacht Paul, torwyi
hy onwillekeurig in elkaar kromp; „gewoon
weg verschrikkeiyk. Hy hooft niel het flauwste
besef, wie ik werkeiyk wel ben. Als ik niet
oppas, kom lk nog in Crichton House te
land vóór ik do zaak aan hem uitgelogd beb.
Kon lk hem maar eventjes alleen te spreken
krygen."
Hot leek, of dr. Grimstono zUn wensch
raadde, want hy liep met hom naar hot einde
van het perron on zei tegen Jolland:
„Ik zou wel oons graag oen ernstig woordje
met Richard spreken Aio jij nu eens naar
hot boekonkioskjo ging om te zien, of Je ook
een paar van je vrienden vinden kuntl Zeg
hun dan, déar op my te wachton."
Toen zo alleen waren, wandelde do doctor
do eerste oogenblikkon zwygend naast Paul
voort on deze, dio zich gewooniyk nogal een
gewichtig personage vond, voelde zich hier op
dit enorme perron weer opoem een nietig,
onbeduidend ventje.
Toch had by nog 6on beotjo hoop. Wr.s hot
niot best mogeiyk, dat do doctor z|jn geheim
geraden had on nu naar do moest zachte
bewoordingen zocht om hem zyn modeiydon
te botuigen?
„Ik wou je zeggon, Bultitude," Z6l do doctor
opeens, en zyn woorden doden Paul den
moed in do schoenen zinken, „dat ik hoop, dat
je dezen keer mot betere voornemens terug
gekomen bent. Je hebt jo besion vador den
laatsten tyd al hooi wat Jast veroorzaakt. Je
weot niet, hoeveel verdriet oen lastige jongon
zyn vader kan aandoen."
„Ik zou denken, dat ik daar nogal ovor
kan moepraten," dacht Paul, maar hy hield
zUn mond.
„Ik hoop, dat hy goed gezond is? Zoo'n
beato vader, Richard, zoo'n edele man."
Op ieder ander oogenblik zou mUnboor
Bultitude zich gestreeld gevoeld bobben door
dergelUko loftuitingen, maar hy begreep, dat
ze hem nu niet aangingen. Nu was Dlck hot,
dio zoo'n edol hart had, en hy voelde zichzelf
nog minder goeie-vader achtig dan by er uitzag.
Wordt vervolgd.)
