N°. 13305
<§eze (Qourant wordt dagelijks, met uitzondering
van <§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Opofferende Liefde.
Txrijaa«> ÏO Juli. 1903.
IEIDSCH
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Lelden per week 0 Oentsi per 8 maanden 1.10.
Buiten Leiden, per looper «n waar agenten gevestigd sfln 1.30.
Pranoo por post1.65.
PRIJS DER ADVERTENT1EN:
Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer f 0.17J. - Qrootere letters naar
plaatsruimte, - Kleine advertentiön van 30 woorden 40 Oonte oornant e'.k
tiental woorden meer 10 Oenta-Voor het incasseeren wordt/"0.05 berekend.
Onder onze vroede Vaderen.
Hot was gisternamiddag trk in de
Raadszaal merkbaar dat do komkommer
tijd aanstaande is. We telden, toen einde-
dijk allo hoeren gezeten waren, er maar 22.
(Er stonden dus verscheidone zetels leeg,
iwat zoo den indruk van niet .aangekleed
zijn" op ons maakte. Het duurde gistermid
dag ook een heel en tijd voor onze achtbare
j/VToedBohap gezeten was. Het was een hand
geven en felioitcercn, dat hot een aard had.
'En blijde gezichten, het was een lust om
te zienl Gekozen to zijn in één district en
tnog in een ander een kansje to kunnen wa
gen, men mag, om met Vondel te spreken,
wel in ootmoed zijn herboren, ten einde
er nederig onder te blijven. Wie met een
schitterende meerderheid werden herkozen,
'diens govoel van ootmoed wordt al op een
©von zware proef gesteld. Het een zoowel
als het andor legt echter den aldus verkoze-
nen een zware verantwoordelijkheid op.
IntuBschen heeft do altijd verrassingen
'brengende stombus nog niet één onzer man-
jncn raadslede! ijk" vermoord. Wie er nog
jiiiet herkozen werden, komen in horstem-
jming en... hoop doet loven.
Er trof mij gisteren iets gewoons en iets
'Ongewoons in de zaal. Naast den Voorzit
ster zat weder de vlugge, beweeglijke figuur
fvan onzen secretaris, dien wc bij dezen
met zijn herstel van harte geluk wenschen.
Hij door zijn ambt gedoemd om hier te
zwijgen, die nu met een glimlach, dan met
een voorhoofdfronsing, soms^ met een
schouderbeweging uitdrukking weet te g©-
Ivcn aan hetgeen bij hem onder de beraad
slagingen omgaat, behoort nu eenmaal bij
onzen Raad on wij zouden hem noodc mis
sen. En het ongewone... de heer Paul was
iVan een der uithoeken verhuisd tot bijna
we zouden haast zeggen, tot onder de vleu
gelen van den Voorzitter, indien de beeld
spraak niet al te oneerbiedig ware. Dat
ikomt or zoo van, als men maar in eens als
tfong lid wethouder wordt.
Maar ter zako. Er was gisteren weer een
heole stapel ingekomen stukken, als altijd
een echt allegaartje, waardoor onze ge
dachten zich moeten wennen om van den
hak op den tak te springen om maar eens
iets te noemen van een dankbetuigende
school juffrouw over het H. G.- of Arme
iWces- en Kinderhuis naar eea_ kolonel-
commandant van het 4de om eindelijk te
I rusten bij onzen ouden, trouwen toren
wachter O. H. van Pijpen, die nu w. lijk
|om corvol ontslag vraagt uit zijn betrok-
;king. Sommigen der Raadsleden zullen zich
'daarbij hebben herinnerd, hoe indertijd was
iter sprake gekomen dit ,,hooge" ambt op
ito heffen en hoe de Raad toen dezen ambte
naar in zijn betrekking oontiuneerde. De
jm&n verdiende ook slechts 330 per jaar;
had do jaarwedde tienmaal meer bedragen,
Iwie weet of hij niet andere had gedaan.
iWe vermoeden echter, dat de oude heer
Van Pijpen wel de laatste zal zijn van de
dragerB van het ambt van Leidsch toren
wachter, dat in dc pittoreske .middeleeuwen
zeker nogal van beteekonis zal geweest
zijn. maar in onzen tijd, holaas allen glans
©n geur verloren heeft.
Over het zeer belangrijk adres van de
iLoidscho afdeeling van den Bond van Ned.
Onderwijzers zwijgen wo ditmaal. Als het
praeadvies van B. en Ws. daarover ver
schijnt, hopen wij er ook nog iets van te
zeggen.
En dan nog het adres van de Wielrijdere-
vereeniging „All Right", waarin ophoii'ing
wordt gevraagd van hot verbod om de Wa^-
tersteeg met een rijwiel te berijden?
Wij golooven niet, dat allo wielrijders,
die niet alleen op eigen gemak, maar ook
op do veiligheid in het algemeen bedacht
zijn, een onvoorwaardelijke opheffing van
het gewraakte verbod zouden toejuichen.
De Waters teeg in te rijden van de Hoo-
gewoord af, daarin zouden wo geen be
zwaar zien, van den anderen kant achten
wij het ook voor de wielrijders zelf niet
van gevaar ontbloot bij do druk'-o passage
ook van de tram langs de daar niet breede
Hoogewoerd. Het zou, vreezen wij, aanlei
ding kunnen geven tot niet ongevaarlijke
botsingen.
Nadat de Voorzitter eindelijk had mode-
gedeeld, dat thans reeds een bedrag van
niet minder dan 256,000 is opgenomen bij
de liijnlandsche Bnnkvercenigingtor voor
ziening in de behoefte aan kasgeld wat
een der heeren in den baard deed mompe
len, „dat wij op deze manier de gemeente
lijke belasting op hebben voor er iets van
is ontvangen" bogon men aan de eigen
lijke agenda.
De eerste reeks van benoemingen had een
gewoon vorloop, wat ons ontslaat van den
plicht er bij te blijven stilstaan. Anders
ging het bij punt 4a, een voorstel uitgaan
de van Curatoren van he- gymnasium, om
dr. H. do Graaff, tijdelijk leeraar in de
Natuurlijke Historie, aan hot gymnasium,
definitief te benoemen voor de beide hoog
ste klassen. Aanneming van dit voorstel
werd door een' bijgaande missive van den
inspecteur der gymnasia warm aanbevolen.
Dezo zaak had reeds een lange geschiede
nis on, al kwam ze eerst heden in openbare
behandeling, het was duidelijk morkbaar,
dat ook de Raad er reeds eerder over had
nagedacht.
Oorspronkelijk was or voor deze vakken
een gomoenschappelijkc leeraar aan het
gymnasium en de H. B.-S. voor 'Jongens.
Doordat echter een tijdelijk aangesteld
functionaris, wiens benoeming aan <"«o
H. B.-S. werd gecontinueerd, door Cu
ratoren niet langer gehandhaafd was, werd
dezo oorabinatie verbroken en dr. De
Graaff tijdelijk aan Let gymnasium aan
gesteld.
Nu is echter do betrekking als leeraar
in do Natuurlijke Historie aan de H. B.-S.
wodor open. Het bleek uit de toelichting
van don Voorzitter dat B. en Ws. pogin
gen hadden aangewend om Curatoren en
de Commissie van Toezicht op het Middel
baar Onderwijs tot overeenstemming te
brengen, wat niet is gelukt. De Voorzitter,
die reden scheen to hebben om mede te dee-
len, dat hij bij zijn komst deze zaak reeds
bad gevonden, verdedigde het voorstel
naar bot ons voorkwam zwakjes cn niet
van harte.
Op den heer Pera had dc voordracht van
Curatoren een onaangemamen indruk ge
maakt. Zij namen, zooals hij zei, een hoog,
maar gevaarlijk standpunt in, spottende
met het belang der gcmcontefinancien. Hij
zou er zich echter nog bij hebben kunnen
neerleggen, indien Curatoren zich bereid
hadden verklaard bet. onderwijs in dc laag
ste klassen op te dragen aan den aan do
H. B.-S. te benoemen leeraar. Eindelijk
kwam de heer Pera, die nogal eens een hard
ding zeide, er toe, voor to stellen do be
noeming voor eon jaar te doen plaats heb
ben, wolk voorstel ondersteund word door
de heeren De Goeje cn A, J. van Hooken,
doch door den Voorzitter werd afgewezen.
Over een jaar zou do quacstic, nog eon
beetje ingewikkelder misschien, woder te
rugkomen.
De heer Sijtema overwoog het voor en
tegen eoncr splitsing van leerkrachten zoo
als Curatoren dit wenschen. Tegen hot
voordcol, dat meen nu in de hoogste klassen
van het gymnasium een goedo leerkracht
behoudt, Btaat de kans, dat men én voor de
laagste klfüssen dier inrichting èn voor do
H. B.-S. minderwaardige leerkrachten
verkrijgt, terwijl het de gemeente in iedor
geval nog vee! duurder uitkomt. Bovendien
heoft eon splitsing nog een paed gogisch
nadeel, waar hot de loiding in zako deze
vakkon in twee handen legt, waardoor een
heid zal kunnen ontbroken en aansluiting
worden gomiet. Op grond van een en ander
bleef hij afwijzing van hot vooratel aanbe
velen.
De heer Van Dissel wilde de bonoeming
nog een vergadering uitstellen. Dat leek
den meosten leden wel. Tijd schaft raad.
Hoewel do Voorzitter, a:e blijkbaar van een
nador overleg der betrokken autoriteiten
niet veel heil verwacht, liever tot een on
middellijke behandeling overging, werd
toch tot uitstel besloben. Een volgondc ver
gadering zullen dc heeren or wel weer eens
een goed half uurtje over kunnen praten.
Verzoeken om terugbetaling of vrijstel
ling van de betaling van schoolgeld wor
den gemeenlijk met een enkelen hamerslag
beklonken. Naar aanleiding van con zooda
nig verzoek van ds. G. van Herwaarden,
die raeondo onrechtvaardig behandeld te
zijn, omdat hij, naar hot schijnt, noodge
drongen zijn zoon van do H. B.-S. voor
Jongens heoft moeten wegnomen, vroeg
ditmaal do heer Sijtema eenigo inliohtin-
gen en wcnachts met don heer Pera, dat ds.
Van Herwaarden alsnog zou worden ge
hoord. Dc Voor/ittor en blijkbaar niet hem
do groot-e meerderheid van den Raad acht
ten deze zaak echter een rechtvaardige en
daarom werd overeenkomstig het voorstel
besloten.
Een voorstel van B. en Ws. om aan de
leoraresson der Hoog ore Burgerschool
voor Meisjes voor de waarneming van
meerdere lessen ten gevolge van het aan
do directrice verleend verlof een ver
gooding toe to kennen oen beetje royaler
zelfs dan de verordening voorschrijft on
dat in het geheel een bedrag van f 750 van
de gemeentekas zal vorderen, ontlokte aan
den heer Pera oen ontboezeming over on
derling hulpbetoon on bijstond als eisch
van humaniteit. De Voorzitter leidde het
debat weder terug op de banen dor werke
lijkheid; elkaar vrijwillig in don nood bij
staan vond ook hij mooi, maar do verorde
ning schreef nu eenmaal voor, dat extra-
leasen bij het onderwijs extra worden bo-
loond cn hij achtte Lot niet onbillijk op
gronden in de schriftelijke toelichting ont
vouwd, het ditmaal een beetje heel-extra te
doen. De heer Pera wilde dit laatste niet
on vroeg daarom hoofdelijke stemming.
Het baatte hem niet, met 12 togen 9 stem
men werd het voorstel aangenomen.
Daarna word, zonder dat er iets bij ge
zegd word 't was blijkbaar in een ge
heime zitting reeds behandeld goedge
keurd do naasting van het oafé-restaurant
„Franziakanerbrau", zoodat dit perceel
thans eogendom dor gemeente wordt, die
met dezen aankoop zeker wol goedo bedoe
lingen zal hebbon.
Ook do overigo punten dor agenda, die
er zonder discussie on hoofdelijke stem
ming door gingen, bedoelen zeor goede za
ken, waar onzos inziens alles voor on niets
tegen te zeggen viol onals er niets op
aan te merken is, dan zwijgon do heeren
meestal, wat wol een beetje ondankbaar
mag heeten. Alleon bij do vaststelling der
verordening, houdende voorschriften no
pens bohoorlijko bowoning van woninjen,
flikkerde hot debat nog even op. 't Gold
de vraag of twee kindoren van 10 jaar ge
lijkgesteld kunnen worden mot een volwas
sen persoon inzake van luchtgebruik, zoo
als art. 4 der verordening wil, of dat zo
eerst don 12-jarigon leoftijd moeten hebben
boroikt, zooals do heer AJ,a meende. Had
bet nu maar goloopen over voodselopnamo,
sommige leden, huisvaders, zouden hot wel
geweten liebben; daar bet echter een zuiver
hygiënisch vraagstuk gold, zat n-.en or mee
aan. Waarom hebben wij ook geon doctor
in de geneeskunde of cetn arts in den Raad
Onzo Kiesvorcenigingen mogen er bij een
volgende verkiezing aan denken 1
Nu moest mon zioh met allerlei vergelij
kingen beholpen. De heer Bots haalde er
't aannemen tob lidmaat van de R.-K. Kerk
bij, de Voorzitter speoldo daartegen do
Spoorwegmaatschappijen uit, dio op tien-
jarigen leeftijd reeds liet vollo plaatsgeld
oischon, enfin, art. 4 ging er ongeschonden
door cn daarna de gohcelc verordening.
Kwart voor vioron stonden we allen
rcods op de Broost raat, met vollo teugen ge
nietend van do lokkero zomerlucht, zonder
te vragen of wo een dubbele of misschien
tiendubbele portio hapten. Dc natuur is
zoo onuitputtelijk mild, maken wij onzo
huizen ook ruim
~LEIDEN, I0jüli7
By Koninklijk besluit is aan den hoer
J. Nooet, onderwijzer van con openbare lagore
school te Lelden, een pensioen verleend
van f 634.
Hedenvoormiddag te tien uren word
hot stoffelijk overschot van don Dinsdag
noodlottig omgekomen schildcrsgozol O.
van dor Zeeuw op de begraaf plaats aan de
voorm. llarepoort ter aarde besteld. Voor
don lijkstoet liepen do bestuursleden van
do sohildersvcreeniging „Vorbetering zij
ons Stroven", afdeeling van den Ned. Schil-
dersbond, met omfloerst vaandel. Do be
langstelling bij do groeve was groot. Door
den voorzitter der vrijz.-dero. kiosvoqpeni-
ging, waarvan do overledene modebestuur
der was, werd een krans op do kist gelegd.
Het eorat voordo het woord de patroon
van Van der Zeeuw, do heer Christiaanse,
die in waardeerendo woorden getuigde van
hetgeen do overledene in do zestien jaren,
die hij hom on zijn vader had gediend, voor
zijn patroons was geweest. Menig stout stuk
had hij in die reeks jaren gedaan en andere
gezellen uit do hand genomen. In zijn jeugd
tot den gevaarlij keten arbeid, tot roekeloos
heid toe, bereid, was hij later voorzichti
ger geworden. En tooh moest hij nog nood-
lottig aan zijn eindo komen. Zijn vrouw en
kinderen verliezen in hem een zorgzaam
en oppassend echtgenoot en vader, zijn
oude moedor een trouwen zoon, spr. als
patroon con uitstekendo werkkracht, zijn
makkere een vriend cn raadsman. Hij riop
hem eon welgemeend „rust in vredo" toe.
De heer Sijtsma, dio namens de Vrijz.-
Dcm. Kicsvereoniging „Vooruitgang"-
daarna het woord voerde, schetste het tra
gisch feit, dat iemand, dag uit dog in ccn
zware taak vervullend, strakB onverwacht
moet vallon als slachtoffer van den plicht.
Schoon word dit, waar als hier het was con
zelfopofferende pliohb, daar Van der
Zeeuw dit gevaarlijk werk deed voor een
makker.
Zoo was hij. in alles. Eon ruwe, ongelct-
tordo man, omdat hij reeds van zijn prilste
jeugd harden handenarbeid moest verrich
ten, was hij begaafd r. een grooto mate
van gezond verstand, had hij eon warm
hart en een nobel karakter. Zoo kwam hij
steeds meo aan het hoofd van vereeniginr
gon, waarvan hij lid was. Wat hij voor de
sohildersvcreeniging is geweest, getuigen
do tranen, dio hier door zijn makkers wor
den geschreid, daarvan getuigde ook zijn
houding bij de jongste staking der schil-
dorsgozollen, die spreker nader uiteenzette.
Verder woes spr. cr op, wnt hij was ge
weest als medebestuurder uozer kicsvereoni
ging, hoe hij volkomen symp ithisccrdo niet
het streven om langs ordelijke cn wettige
wegon tot verbetering d r volkstoestanden
te komen. Spr. herinnorde hoe ;j o. a had
gewerkt voor do verkrijg in-, van een onge
vallenverzekering, dio gelukkig tot stand is
gokoraon, gelukkig ook voor z ij n weduwe,
dio nu niet 13 overgelaten aan dc ge i ado
van particuliere of algcraeenc weid lig
heid, maar een wettig toekomend pensioen,
ontvangen zal.
Ten slotte wees hij er op, hoe Van der
Zeeuw Leeft gelogenstraft do dwaling, dat
mannen van de nieuwe richting alleen le
ven bij do stof, omdat hij was een gods
dienstig mensoh, die innig geloofde kan
een leidende Almacht. Met de hoop, dat dit
geloof hem niet zal hebben beschaamd, riop
hij den trouwen medebestuurder een laatst
vaarwel toe.
Eindelijk sprak ds. Briöt nog con kort
woord, meer in bijzonder tot dc levenden,
die hier voor zich haddon een voorbeeld
van de broosheid van het menschel ijk lo
ven. Hij herinnerde ©r aan hoe cr eerst
dan sprako kon zijn van ccn monschwaar-
dig bestaan, als het oog was gericht naar
Boven on hoe alleen or voor do eeuwigheid
verlossing mogelijk is door Jezus Christus.
Ten slotte op rak met eon door tranen vor-
stikte stem con kameraad en medebe
stuurder d:r sohildersvcreeniging, do hoor
C. Sieval, eonige woorden, die van diep*»
aanhankelijkheid getuigden.
Een broeder van den ovcrlodcno dnnkto
voor de laatsto cor, dezen bewezen, waar
mede de eonvoudigo plechtigheid was afgo-
loopctn.
De Jongellngs-Voreenlglng ter bev. van
Chr. leven „Excolsior", te Amsterdam, houdt
op Donderdag 6 Aug. a, 8. een „Zondlngsdag"
op hot Buitengood „Saxonburg" to Bloemen-
daal (by Haarlem), van mej. v. Wickovoort
Crommelln. Alsdan zullon o. m. daar spreken
do hoeren: Ds. H. H. Barger; Dr. J. Lammere
v. Bueron; Ds. M. Montyn, J. L. Zogors;Da.
W. J. Aaldors en onze stadgenoot Ds. G.
Wisse Jr.
Hot muziekkorps „Kunst na Arbold" zal
den zang begeleiden.
FEUILLETON.
24)
„Kwel my niet langer, ik houd het niet
'moer uit!" riep Eda snikkend, terwyi zy haar
jmooi, bleek gelaat met haar handen bodekte.
•„U kent my, u heeft alles doorzien, ja, ik
|ben Eliza Norden, mynheer, ik ben het; maar
|goef my nu het portret terug; het is het
eenigo aandenken, dat ik van myn armen
vader bezit 1"
Zy leed zóó ontzettend en bood zulk een
ibeklagonswaardigen aanblik, dat zelfs de ge-
'Btrenge vertegenwoordiger van het recht zich
igotroffen gevoelde. Boreidwillig gaf hy baar
het medaillon terug.
„Wellicht," bogon hy een oogenblik later,
j „zult gy nu openhartiger jegens my zyn,
mejuffrouw Norden. De redon om over de
lomstandighoden betreffende uw vlucht met
I Möbius te zwygen, vervalt immers nu voor
ju. Wilt gy my oprecht en naar waarheid
antwoorden
i „Wat ik zoggen kan, wil ik gaarne zeggen,"
zeide zy zacht.
y „Wist gy, dat de kassier Möbius geld had
verduisterd, toen gy u bU hem aansloot?"
1 Eliza aarzelde. „Ja," verklaarde zy eindeiyk
met vaste stem.
Do inspecteur wisselde met dokter Wehrmann
een veelbeteekenende blik.
„U is hem natuuriyk niet ter wille van het
voordeel, maar uit liefde gevolgd?"
„Uit liefde," stamelde zy op een toon, die
meer als een ontkenning klonk.
- „Kan u my ook zeggen, hoe het uw metgesel
gelukt is, een paspoort voor zichzelven en u
te verkrygen?"
„wy hebben daarover niet met elkaar ge
sproken."
„Hoeveel geld nam hy mede?"
„Ik woet het niet; ik mocht er ook niets
van weten."
De ondervrager schudde misnoegd het hoofd.
„Juist op de vraag, van welker beantwoor
ding voor hot beoordoelen van den moord
het meest afhangt, weigort gy my een be
vredigend antwoord, juffrouw Norden," zeide
hy wrevelig, ,'t Is mogeiyk, dat gy werkeiyk
van niets op de hoogte zyt, doch met moge-
lykheden kan ik niet rekenen. Ik moet zeker-
hoid hebben Hoezeer het myzelven ook hindert,
zoo moet ik toch al uw bagage aan een grondig
onderzoek onderwerpen, mejuffrouw, en een
der vrouwelUke bedienden van hot schip met
het doorzoeken van uw persoon belasten."
Eliza verklaarde berustend, dat zy zich in
alles zou schikken. „U zal echter niets by
my vinden, wat...." hier hield zy plotseling
op, alsof haar iets te binnen schoot. „Ik ben
u een verklaring schuldig," riep zy, opstaande,
met een 6chuwen blik naar dokter Wehrmann.
De inspecteur, in wiens schrandere oogen
een straal van triomf schitterde, keek haar
vol spanning aan.
„Ik kon het niet over my verkrygen, u de
waarheid te zoggen, zoolang ik nog de hoop
koesterde, het geheim van myn naam en van
myn verhouding tottot den heer Möbius
te kunnen bewaren, wyi ik vreesde, jegens
hem en myzelve verdenking op te wekken.
Zooals het nu echter met de zaak gesteld is,
is het myn plicht, my van hetgeen my toever
trouwd is en my niet toebehoort, te ontdoen."
„Wat is u toevertrouwd?"
„Dit papier/' antwoordde het jonge meisje,
terwyi zy haar portemonnaie uit den zak
haalde en uit eon extra-vakje daarvan een
samengevouwen papiertje nam, dat zy den
inspocteur toereikte.
„Duivels," riep deze uit, torwyi hy in zyn
vreugde en verrassing zichzelven byna vergat,
„dat is een wissel op de Duit6che overzoesche
bank te Buenos Ayros, ter somma van duizend
peso's 1 Dat zyn volgons ons geld meer dan
vier duizend mark. Hoo komt u aan dit papier
mejuffrouw?" ging hy op geheel anderen toon
voort, waaruit elke spoor van beminnoiykheid
en beleefdheid was verdwonen.
Eliza schrikte, toen zy de uitwerking van
haar bekentenis bemerkte. „Hy hooft het my
gegeven om voor hem te bewaren," stamelde
zy angstig. „Hy dacht, dat het by my beter
bewaard zou zyn, dan by hemzelven."
„En dat moet ik golooven?" voer de politie
beambte uit. „Zulk een voorzichtige en sluwe
schurk als Möbius was, zou, neen, neen, dat
moogt gy een ander wysmaken. Bedenk een
andere verklaring, mejuffrouw, die meer steek
houdend schynt. Yoor zoo dom houd ik den
kassier waariyk niet, dat hy zich geheel in uw
macht stellen of misschien het toezicht over
zyn geheele vermogen aan de waakzaamheid
van een vrouw toevertrouwen zou."
„Maar het was immers niet zyn geheele
vermogen," beweerde Eliza, die in haar ziels
angst nauwelyks meer wist, wat zy zeide.
Dat had de inspecteur slechts willen hooren.
„Dus niet zyn geheele vermogen?"
„Neen, hy had nog een wissel op een
andere Bank by zich."
„Waar?"
„In zyn brieventasch."
„Tot welk bodrag?"
„Dat woet ik niet."
„Op welke Bank?"
„Dat weot ik ook niet."
„Door wien afgegeven?"
„Dat kan ik niet zeggen."
„Gy verklaardet daar straks, dat gy niet
wist hoeveel geld hy had meogenomen."
„Dat woet ik ook niet; ik wist slochts van
die boide wissels af."
„Gelooft u, dat hy over eon nog grooter
som beschikte?"
„Dat geloof ik niet, ofschoon ik daarover
niets bepaalds kan zeggen. Hy was niet zoer
openhartig jegens my."
„En vertrouwde u toch oen wissel van
meer dan duizend peso's toe. Wat komen wy
toch tot zonderlingo resultaten. Waar is de
andere wissel gebloven? Ik heb nerger.8 iets
gevonden."
„Dan moet by gestolen zyn. Ik hob hem
met myn eigen oogen gezien."
„Gestolen? 't Is mogelijk. Hoe voorzichtig
van uw toekomstlgen echtgenoot, om u by
voorbaat, tegon de mogeiykheld van zulk een
onwaarschyniyk geval, als een moord wegens
diefstal is, te verzekerenzonder omwegen,
mejuffrouw," eindigde de inspecteur op ver-
drietigon toon zyn verhoor, „uw onvrouwelyke
stap mag men uitleggen, zooals men wil
Elixa wendde by deze woorden haar hoofd
met een smartelyken zucht af. „Het ligt niet
op myn weg, daarover oen oordeel te vellen.
U is meerderjarig en kan dus zelfstandig
handelen, gy hebt u slechts voor uw eigen
geweten en de grijze haren van uw bek Ia
genswaardigen vader te verantwoorden. Myn
mandaat was ook niet tegen u gericht, maar
tegen den boekenverralscher en gelddief. Het
feit echter, dat deze wissel zich in uw bezit
bevond, heeft de geheele stand van zaken
veranderd. Het dwingt my, myn opdracht tot
diegene uit te strekken, die naar alle waar-
ecbyniykheid den misdadiger hulp on bystand
verleonde."
Eliza sloeg onrustig haar blauwe oogon tot
den spreker op, vol bange vrees voor hetgeen
komen zou.
„Ik heb u Immers het papier uit vryen
wil gegeven," bracht zy in het midden.
„Ja, maar eerst, nadat ik u mot doorzoe
king gedreigd hob, nadat do mogelykheid, den
schyn voor ontdokking te bewaren, zoo goed
als uitgesloten was. Dat is geen geven uit
vryen wil moer."
„U vergist u, mynheer do inspectour; ik
koesterde reods vóór dien tyd hot vasto voor
nemen, u de assignatie ter hand te stellen.
Ik durfde dat echter In hot oerst niot doen,
uit vrees, myzelve to verraden. Ik spreek
do waarheid. Ten laatste bracht de vreose-
ïyko agitatie, het onuitsprokeiyko verdrlofc
my in de war, zoodat Ik pas weer aan den
wissel dacht, toen lk u antwoordde, dat or
by my niets was to vinden. In hetzelfde
oogonblik schoot de wissel my te binnen."
De beambte trok de schouders op en zeide:
„Uw beweringen komen te laat, mejuffrouw
.Nordon. Yoor het minst hooft u zich aan
medeplichtigheid in den zin van paragraaf
257 van hot Strafwetboek schuldig gemaakt.
Er blyft my dus niets anders over dan uw
handelwyze aan het oordeel van den rechter
te onderwerpen. Begeef u voorloopig weer
naar uw hut; lk zal u een stewardes als
oppaaseros meegeven, daar mijn plicht my
niot toestaat, u langer alleen te laten, opdat
u geen gelegonhold hebt, voorwerpen of docu
menten, waarvan het bezit u zou kunnen
compromittoeren, uit den weg te rulmon. U Is
helaas, reods to lang aan u zelve overgelaten.'
(Wordi vervolgd.)
DAGBLAD
