13213
Vrijdag SO Maart.
A0. 1903.
§eze jouraat wordt dagelijks, met uitzondering
van <§pnen <§eestdigen, uitgegeven.
FEUILLETON.
Zonder Moeder.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DEZER COüRANTi
Voor Leiden per week 0 Cents; per 3 maanden f 1.10.
Ballen Leiden, per looper en waar agenten gevestigd «ijn 1.30.
Franco per post 1,05.
PRIJS DER ADVERTENTIES)
Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer f0.17J. Orootere letters naar
plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents contant j elk
tiental woorden meer 10 Cents.-Voor het inoassoeren wordt 0.05 berekend.
LEIDEN, 20 Maart.
Op uitnoodiging van de Afdeeling Lei'
'jlen en Omstreken van do Nederl. Zuidairi-
kaansche Vereeniging trad gisteravond in de
kleine Stodszaal alhier op voor leden der
genoemde Vereeniging met hun dames en
voor niet-leden, belangstellenden, de heer
Chr. Botha. De opkomst was niet groot.
Prof. dr. M J. de Goeje leidde den stout-
moodigen aanvoerder van do Afrikaanders
uit de Kaapkolonie, die met de zijnen de
broederen in den strijd tussohen de Repu
blieken ©n Engeland ter hulpe snelde en die
ook elders hier te lande reeds lezingen hield,
bij de aanwezigen in, hem voorstellende als
Kapenaar, als Kaapsch rebel, die uitgewe
ken was on waelit óp de afkondiging der
amnestie om weer naar Zuid-Afrika terug te
koeren.
Daarna nam de lie or Chr. Botha het woord
cn dood zich dadelijk kennen als een boeiend
verteller en een onverschrokken commando-
leider, die heel veel ondervonden heeft merk
waardige avonturen heeft beleefd en den
Engclschen heel wat afbreuk had gedaan.
Vele staaltjes deden hartelijk lachen en ver
vulden allen mot be- eri verwondering. Ware
de heer Botha gpen vertrouwbaar persoon
kwam veel an hetgeen hij ten beste gaf
niet overeen met wat wij tijdens den oorlog
gelezen hebben, men zou geneigd zijn den
verteller te beschuldigen van overdrijving cn
te sterk kleuren van de voordeden, de slim
heid en de behendigheid aan zijn zijde.
Behalve mededeelingcn van zijn tochten
als commando-aanvoerder, telkens door
grootc Engelsohc colonnes bestookt, gaf hij
rekenschap van de redenen, welke hem noop
ten rebel te worden, en ook van die, waar
om do Kolonisten niet algemeen opstonden.
Rebel werd hij hoofdzakelijk, omdat de Re-
georing, met Milner aan het hoofd, geen ge
hoor gaf aan do klachten en niet bevredi
gen wilde do billijke wenschon der Afrikaan
ders. Niet algemeen stonden do Kolonisten
op, omdat het leger der Republieken hun
de gelegenheid niet bood of wilde bieden zich
t)T bij aan te sluiten.
Voorts trachtte Botha te beschrijven den
Indruk, op hem teweeggebracht door het on
verwachte, aanvankelijk niet te gelooven be
richt omtrent het sluiten van vrede op de
bekende voorwaarden, toen do zaak dor Ka
penaars beter stond dan ooit; om daarna
to verhalen van zijn vlucht, welke noodzake
lijk voor hem, rebel, was, zijn komst in
Duitsehland, zijn verlangen naar cn de har
telijke ontvangst-, hem ten deel gevallen in
Holland, waarvoor hij zich nog dankbaar
tcondo, evenals voor de uitnoodiging om de
zen avond hier op te treden en voor de be
langstelling zijner hoorders, die een paar
uren naar hem wilden luisteren.
I^Prof. Do Goeje dankte den heer Botha
voor het gesprokene en verzekerde hem van
do genegenheid cn de liefde van Holland
voor Zuid-Afrika. De band, tijdens den oor-
welke dan wel niet naar onzen wonsch
eindigde, gelegd, is onverbrekelijk gewor
den on do harten kloppen hier warm voor
Zuid-Afrika. Dit kon Bot-ha, te midden zij-
Tier landslieden teruggekeerd, hun overbren
gen.
- Op ?Un daartoe gedaan verzoek is aan
den heer W. J. Lampe als hoofdleeraar aan
de school van het Genootschap „Mathesis
Bcientiarum Genitrix" door het bestuur eervol
ontslag verleend. In zyn plaats is benoemd
de heer "W. C. A. Ridderhof, alhier.
Aan den opperwachtmeester P. H.
LelJonaar, van de 6de battery van het 2de
regiment veld artillerie alhier in garnizoen,
is hedenmiddag door den luitenant-kolonel
Van Maaren, commandant dor Hde afdeeling,
do zilveren medaille voor 24 jaren trouwen
dien6t uitgereikt.
Het volgende is ontleend aan de ver
slagen over '8 Rijks Verzamelingen (1901):
Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.
Onder de talrijko aanwinsten vermelden wij
een langwerpige vierkante looden earko-
phaag uit den laat-Grickschen tijd, gevon
den bij Tyrus, cn een deksel van een andere
soortgelijke kist, een afgietsel van bet op
schrift van de stéle van koning Mesa van
Moab uit de 9de eeuw vóór Chr., tal van
voorwerpen, afkomstig uit vorschillende
plaatsen van Palestina, vele oudheden uit
Ned.-Indiö, een zeer belangrijke verzame
ling Egyptische oudheden, allerlei Griek-
scho voorwerpen uit Thracië en Klein-Azio,
verder oudheden uit Zwitserland, Honga
rije cn Nederland. Naar aanleiding van
deze laatste deelt de directeur een en ander
mede aangaande dc indertijd zoo druk be
sproken zaak der valscho Drent-sche oud
heden. Van den lieer J. O. van Kempen te
Zutfen ontving hij dienaangaande inlich
tingen, die de zaak afdoende uitmaken. Hot
is gebleken, dat in den winter van 1899 op
1900 een viertal arbeiders, waarvan een in
Duitschland het pottenbakken had geleerd,
In de woning van een hunner, een zekeren
Rudolf Arends, zijn begonnen met het na^
maken van de oudheden, dio zij vroeger in
het veld zochten. Deze voorwerpen verkoch
ten zij aan particulieren en vooral aan het
museum te Assen, grootendcels geheel waar
deloos goed. De heer Van Kempen kocht
persoonlijk van Arends urnen, om die te on
derzoeken. Door een proef met kokend
water, waartegen de urnen niet bestand
waren, bleek zonneklaar de namaak. Overi
gens is ook het verschil uiterlijk zichtbaar;
voorkomen en gewicht zijn anders dan van
echte urnen. Vanwege het museum werden
steods onderzoekingen gedaan naar in Ne
derland ontdekte oudheden, zoo naar een
houten veenbrug onder Smilde, die 'zeer veel
overeenkomst heeft mot de beroemde Val-
tlierbrug, naar houten putten of tonnen te
Ingen, naar een grooten keisteen te Leer-
sum, die een graf dekte, naar eon Frank i-
sclien maliënkolder, van zeer fijn netwerk
vervaardigd, te Ouddorp govonden, enz.
Het bezoek van het museum op do Brec-
straat bedroeg 4722, van de zalen der Olym
pische afgietsels 1272 personen.
Rijkskabinct van prenten te Leiden. Zeer
belangrijk was dc aanwinst-, doordien do
doubletten der Hollandsch-Vlaamsche solio-
len uit het Rijksprentenkabinet te Amster
dam naar de verzameling te Leiden werden
overgebracht, te zarnen 4135 prenten in 14
portefeuilles. Het getal bezoekers bedroeg
110.
Met den 24sten Maart a. s. wordt de
korporaal der mariniers J. de Waard, onder
intrekking zUner detacheering by do Kweek
school voor Zeevaart alhier, overgeplaatst
naar de lilde afdeeling marlnlors te Rotterdam.
Wy ontvingen van de vennootschap „Do
Nederlandsche Financier" wederom de tabel
dor laagste en hoogste koereen over het jaar
1902 van fondsen, verhandeld op de Beurs
te Amsterdam. Wy kunnen, evenals vorige
jaren, daarvan weder getuigen, dat het boek
deel mot zorg Is samengesteld en voor hen,
die fondson bezitton, een goede vraagbaak is.
Do Commissaris der Koningin in do
provincie Zuid-Holland, overwegende dat
zulks wcnschelijk is om, met het- oog op het
groot aantal candidaten, dat zich waar
schijnlijk voor genoemde examens in dezo
provincie zal aanmelden, heeft goedgevon
den te bopalon, dat de eindoxamens dor
Hoogoro Burgerscholen met 5-jarigon cursus
in Zuid-Holland in 1903 zullen worden af
genomen door twee commission: do noor
delijke on de zuidelijke. De noordelijke
zal zitting houden te 's-Gravenhagc en
zal afnemen do examens dor H. B.-S. Den
Haag, Gouda, Leidon en Dordrecht; do zui
delijke zal zitting houden to Rotterdam en
zal oxaminccren de leerlingen van Rotter
dam, Delft-, Schiedam en Gorkum, terwijl
de oxtranei door beiden zullen worden ge
ëxamineerd
De noordelijke oouimissie is samengesteld
uit eon voorzitter, tevens lid, 28 ledon, ver
deeld over twee afdeelingen van 14 leden olk,
on daarenboven Iwco leden voor beide af dee
lingen als examinatoren voor do vakken van
groep E. Benoemd zijn in deze commissie:
tot voorzitter dr. C. J. J. Ninok Blok,
directeur der H. B.-S. te 's-Gravcnhage;
tot ledenin de eerste afdeeling dr. G. J.
M. Cool haas, dr. N. Japikso, K. M. do
Jong, K. Muntinga, leeraren aan de H. B.-
S. in Don HaagW. Massink, dr. J. W.
Lom, O. J. Lcondertz, leeraren aan do H.
B.-S- te Leiden G. O. Dibhitz, dr. L. Post
humus, J. N. Heesling, leeraren aan de H.
B.-S. te Dordrecht; dr. S. S. Hoogstra, di
recteur van, dr F. W. Raabe, dr. I. B. Co-
hen, leeraren aan do H. B.-S. te Gouda;
J. B. Meloen, leernar H .B.-S. te Gorkum.
In de tweede afdeeling: dr. A. D. van der
Harst, dr. P. J. Dekkers, J. Heisdon Rix,
leeraren H. B.-S. in Den Haag; dr. B. J.
Goosscns, W. Draayor, J. Verwor, leeraren
H. B.-S. te Leiden; dr. A. van Oven, direo-
teur van, A. 8. Mink, J. van Zee, leeraren
nan do H .B.-S. te Dordrecht; dr. W. Ju
lius, oud-directeur van, A. Langerhuvzen
van Uvon, H. W. F. Bonte, leeraren aan de
H. B.-S. 1e Gouda; A. A. Beekman, Icoraar
aan de H. B.-S. in Den Haag; rar. F. A.
do Graaff, oud-lceraar aan de H.B.-S. to
Haarlem. Voor beido afdeel in gen, om te
worden belast met groep E: P. J. den Her
tog, leoraar H. B.-S. te Den Haag, cn G.
M Koste re, le er aar aan de H. B.-S. te Lol
den.
H. M. de Koningin en Z. K. H. do
Prins zullen Zaterdag 21 dezer bijwonen de
opvooring in het gebouw voor K. cn W., ten
bate van de noodlijdewdo Javanen, van het
tooncelstuk ,,Hot Poortje of de Duivel te
Kruimelburg", van Fredcrik van Eedon.
Do auteur zal dc vooretelling bijwonen.
Z. K. H. de Prins der Nederlanden,
Hertog van Mecklenburg, heeft aanvaard het
Beschermheerschap van de 's-Gravenhaagsche
VereenlglDg tot beoefening van het jachtryden.
Men meldt uit Den Haag: In allen
eenvoud word gistermiddag op Niouw-Eik-
en-Duinen in tegenwoordigheid van vele
vrienden on belangstellenden het stoffelijk
hulsel van mr. S. O. H. Ncderburgh, gewe
zen lid van den Raad van Ncdorlandsch-In-
diö, ter laatste rustplaats geleid. Onder hen,
die do lijkbaar met het zielloos overschot
van den vcrdionstclijkon oud-hoofdambte
naar grofwaarts volgden, behoorden o. a. de
oud-minister van koloniën mr. Borgsma, do
oud-minister van justitie mr. Van der
Kaay; Staatsraad mr. Van Gennep; dc-hoo
ren Spanjaard, oud-hooglccraar-directour
van do Indische Instelling te Delft; Van
Bosso, oud-directeur van do burg. openbare
werken in Ned.-Indiö; dr. Do Roo, oud-di
recteur van finanoiön, cn meer anderen, die
vroeger in don burgorlijken dienst in Ne-
derlandseh-Indië gewichtige betrekkingen
bekleedden. Ter corbicdiging van den uit-
drukkclijkon wensch van den ontslapeno
werd aan do groeve niet gesproken. Een dor
familieleden dankte voor do beloonde be
langstelling.
Men schrijft aan hot ,,HbL": Uit de
samenstelling dor oommissio voor het eind
examen hoogoro burgerschool voor Zuid-
Holland en ook uit die, welke reeds uit
andere provincies bekend zijn geworden,
blijkt, dat do teekerdeoraren een grootc
overwinning hebben behaald on eindelijk
een wonsch0 van hou verhoord is, dien zij
reeds jaren lang bobben gekoesterd. Voor
groep E (hand- en lijntcokonen) worden
steods uit de commissi o door de commissie
con paar he oren benoemd, die vooral wat
handteekenon betreft In de meeste ge
vallen absoluut niet deskundig waren. In
latere jaren werd er toon dit op gevonden,
dat de commissie voor dezo groep zich kon
laten bijstaan door een of moor deskundi
gen; het waa dan ook in den laat.sten tijd
gewoonte geworden dat do Icoraar in hand
teekenon aan do school, waar hot monde
ling examen werd gehouden, als deskundige
word geraadpleegd, maar daar hij geen lid
der commissie was. kon hij alleen advice
uitbrengen, wolk advies... zeer dikwijls niet
nagevolgd werd. Dc Vereeniging van tcc-
konlcoraren heeft deze zaak herhaaldelijk
ter sprako gebracht, verleden jaar besloot
zij zo aanhangig te maken bij do Vereeni
ging vam Leeraren M. O. Het was vooral
de heer De Jongh, uit Utrecht, die een
warm pleitbezorger was voor het vorkrijgen
van teeken leeraren in do commissies. Hij
leidde do quaestio in in de algemeene verga
dering dor Vereeniging van Leeraren M. O.,
verleden jaar te Middelburg gehouden, on
wist te verkrijgen, dat do quaestio aan een
referendum zou worden onderworpen. Dit
referendum besloot met overgroot» meer
derheid zich tot do Règcoring tc wenden,
ten einde haar to verzoeken voor groep E
loden in do commi«3ic« te benoemen. Met
wolk sucoes, do benoemingen hebben het be
wezen: in het vervolg zal in dc oind-cxa-
m on-commissies gix>ep E nu ook tot haai'
recht komen.
Eerlang kan volgens hot ,,Hbld." wor
den tegemoet gezien eon Koninklijk besluit
tot oprichting van het nicuwo 9de regiment
infanterio, waarvan de ötaf to Leeuwarden
zal worden gevestigd. De nieuwe formatie
zal denkelijk 1 Juli of 3 Aug. in werking
treden.
To Breda is in den ouderdom van 51
jaren overleden de kapitein van het 3de
reg, void-art. D. H. van dor Pool.
Met 1 April a r. wordt de terpodoma-
ker-majoor W. J. Heijkoop van Hr. Ms.
„Marnix" to Willemsoord, gedetacheerd
te Rotterdam voor lust onderhoud van het
fcorpoclomaterieelop te 9tell< i aan boord
Hr. Ma panteordekschip .Friesland".
Naar „Do Moasb." vomeomt is thans
bepaald, dat bij do staf muziek der infan
terie allo muzikanten, wolko 2 de-zor on
afgebroken als stafmuzikant bobben ge
diend. voor Rijksrekening eon woning (na
tuurlijk tot /.oker maximum bedrag) mogen
huren. Vroeger hadden slechte zes muzikan
ten por regiment dit voorrecht,
Do Raad van Legatie van het Belgisch
gezantschap te 's Grarenhago, de heer Salnote-
lette, is voor eenige dagen met verlof naar
het buitenland vertrokken.
De heer Garnier-Heldewier, eersto secretarie
van legatie by dat gezantschap, is in de resi
dentie aangekomen.
De Keizer van China heoft aan den heer
W. J. van Duysburg, secretaris tolk by het
Nederlandsche gezantschap en consulaat gene
raal te Peking, de orde van commandeur van
den Dubbelen Draak geschonkon.
De commissie van voordracht voor de
benoeming van korkoiyke hoogleoraren (vau
de Ned.-Herv. Kerk) formeerde voor de vao.-
prof. Van Leeuwen, te Utrecht, het volgonde
drietal: dr. H. A. M. van Nes, predikant te
's Gravonhage, dr. P. J. Muller, vroeger
Waalsch predikant te Haarlem, en dr. F. E.
Daubanton, predikant te Amsterdam.
De 2de luit. dor Inf. A. J. do Bank Lan-
genhorst, bestemd voor hot O.-I. logor, zal
28 Maart a. s. met het stoomschip „Prinses
Sophie" naar Indiö vertrekken.
Het stoomschip „Koningin Wilhelnii-
na", van Batavia naar Amsterdam, paa-
6eordo 19 Maart Dungones*»; do „Kurfüret'
(thuisreis) arriveordu 17 Maart te Marseil
le; do „Priam", van Batavia naad- Amster
dam, passeerde 18 Maart Gibraltar; do
„Stuttgart", van Singapore naar Amster
dam, arri voordo 18 Maart te Napels; de
Amabel land", van Amsterdam naar Buo-
nos-Ayrce, is 19 Maart Fernando Noronlia
gepasseerd; do „Bogor" vertrok 19 Maart
van Padang naar Rotterdam; do „Lawoo",
van Rotterdam naar Batavia, vortrok 19
Maart van Marseille.
liillegom. Gedurende twee avonden de
zer wcok trad do hoer G. Bruna, van
Utrecht, als spreker op voor den „R.-K.
Kring" alhier. Had het bestuur dor Ver
eeniging een gelukkige keuze gedaan in den
spreker, niet minder deed dezo hot in zijn
onderwerp: Socialist of Katholiek'? Op een
voudige cn duidelijke wijzo, maar met be
zieling en gloed, vergeleek hij boido stelsels,
liet Socialisme en het Katholiasro.\ Voor
een vergadering van uitsluitend Katholie
ken sprekendo, bohoefdo spr. niot uit te
weiden over het laatste. Een antwoord te
geven op de vraag wat het socialisme eigen
lijk is, mag moeilijk genoemd worden. Want
het socialismo is immers iets nogoliofs, het
werkt slechts afbrekend; iets positiefs geeft
het niet, want van zijn opbouw heeft het
nooit iete getoond. Bovendien ia zijn wezen
moeilijk tc bepalen, omdat lang niot allo
socialisten eens donken; aicu herin nero zich
het g roo to verschil van opvatting over hot
militarismo bij do Duifcsoho sociaal -demo
craten on bij do Nodorlandsoho. Spreker
zal daarna alleen punten behandelen, waar-
ovor do sociaal -dom oor a too liet wèl eens
zijn. En dan treedt op don voorgrond de
klassenstrijd, het groote socialistische
dogma.
Wat ia klassenstrijd? Hij is do organisa
tie van liet proletariaat-. Maar is dit waar?
4)
„O, heerlijk I" riep Humphrey, die al
van zijn stoel was gesprongen on danste van
ploizier, „Maar, papa! belooft u ons, dat
wij dien avond aan het diner mogen komen,
om hen to zien; zult u het aan Virginic
'ggen?"
„Aan het diner? Dat durf ik niet zoo
gauw beloven," antwoordde sir Everard;
kleine jongens zijn bij zulke gelegenheden
altijd zeer lastig, vooral, als zij hun mond
niet weten te houden, wanneer zij dat moe
ten doen. Maar jelui moogt beiden in de
boekerij zijn, om hen te zien aankomen."
Op dat oogonblik verscheen Virginio'e
onwelkome hoofd door de deur, en haar niet
minder onwelkome stem riep, altijd in het
Fransch: „Monsieur Humphrey, monsieur
Milee, ge moet gaan slapen 1"
Dralend gehoorzaamden zij, want het ge
sprek was juist interessant geworden, en
Humphrey had nog wel honderd vragen
over dc inboorlingen te doen.
Zij gingen zachtjes de trappen op, onmid
dellijk gevolgd door Virginie, die hen altijd
gaarne in het gezioht had, voor het geval,
dat zij onderweg den een of anderen zonder
lingen streek zouden uithalen.
Dien avond echter waren zij veel to vol
van de wilde mannen uit de bosschen. die
zij aanstaanden Vrijdag zouden zien; en zij
kwamen in de slaapkamer, zonder Virginie
de minste reden tot ergernis en zenuwach
tigheid te geven.
Ja, het heerlijke vooruitzicht vervulde hen
zoo geheel en al, dat zij zich kalm lieten
ontkleeden en dien avond zonder de minste
moeite in hun bedjes naast elkander gelegd
werden.
Virginie sloot de blinden en verwijderde
zich met een hartgrondigen zucht van ver
lichting,
„Gelukkig is zij weg," fluisterde Hum
phrey, „nu kunnen wo rustig over do wilde
mannon praten."
„O Humphrey" antwoordde Miles met
zijn schuchter stemmetje, „laat ons or toch
asjeblieft niet meer over spreken, nu het
donker is; of als het dan toch moet, geef mij
dan je hand, want ik ben or wol wat bang
voor."
„Dan zullen wij or niet meer ovor praten,"
zeide de oudste op een modelijdenden toon,
terwijl hij dicht bij zijn broortje ging liggen
on zijn arm beschermend om zijn hals sloeg.
En zoo, met dc hoofdjes dicht naast elkaar,
vielen zij hand in hand in slaap.
Ai-me krullokopjes, waarover laat in den
avond geen liefderijke moedor zich zal bui
gen, om een stillen zegen uit to spreken, en
een kus op elk van die onschuldige gezicht
jes te drukken
Daar buiten in de weide liggen de lam
meren naast hun moeders; in het zacht
ruischende loover rusten de jonge vogels
onder de vleugelen der ouden, maar geen
lichte stap, geen zacht lichtschijnsel be
waakte meer den zorgeloozen slaap van deze
sohuldelooze kinderen.
Sir Everard verscheen gewooniyk des
morgens niet voor negen uren aan het ontbyt;
maar lang vóór dien tyd was de heele huls
houding al op de hoogte van de evoluties,
die hy verrichtte by het ln-orde-maken van
zUn toilet. Want epoedlg na acht uur vatten
do twee jongens post aan de deur zyner
slaapkamer, en daar zy dan nog niet mochten
binnenkomen, volgden zy nauwkeurig do
vorderingen, die hy met het aankleeden
maakte; en hun bevindingen werden dan
luide den volke verkondigd.
„Komt u nu hot bed uit, papa?... Is u
nu bezig met wasschen?... Ja, hoor, papa
spoelt zich nu af!... Wat een geplasI Nu
zal bU zich wel afdrogen, want ik hoor niots
meer."
Dan kon men de deur hooren openen en
de jongens de kamer hooren binnenstormen.
„Ik bad nooit gedacht, dat ik zoo nauw
keurig op de hoogte zou komen met do wyze,
waarop je gewooniyk je afwa6schingen ver
richt," zeide oom Charlie nog lachend, toen
sir Everard mot een Jongen aan beide zyden
de ontbyi kamer binnenkwam. „Ik feliciteer
je er mede."
„Daar zyn geen geheimen hlor in huls,
zooala jo ziet," antwoordde hy, hem de hand
toostekend. „Wat een prachtig weer."
„Heeriyk, maar het zal zeer heet worden.
Als ik my wel herinner, is de weg naar de
kerk geheel beschaduwd, nietwaar? Gaan
deze kleinen gowooniyk mee?"
„Miles niet, maar Humphrey gaat gewoon
iyk met my naar do kerk. Ik geloof, dat
de kerk de eenige plaats is ter wereld, waar
hy stil kan zitten.
Humphrey's aandacht werd gedurende het
geheole ontbyt in beslag genomen door het
opzoeken der plaatsen in het „prayerbook"
(het kerkboek der Engelschen) en hy vergat
daardoor te praten.
Hoera l" riep hy triomfanteiyk uit, toon
hy het laatste lintje er in had gelegd, „nu
heb ik alles gevonden l"
„Nu moest je maar heeDgaan on je klee-
don," zeide zyn vader, „anders moeten je oom
en ik straks weer wachten."
De beide hoeren waren reeds -onderweg,
toon Humphrey hen inhaalde, want hy had
weer groote ruzie met Virginio gehad.
De weg naar de kerk leidde door den tuin
en vervolgens door oen prachtige laan. Zy
verlieten het oude huis door een zypad, waar
zy den kleinen Miles met oen druilerig ge
zichtje achterlieten, en waar sir Everard, die
zich nog telkens omkeerde om hem toe te
wuiven, nog lang het aardige kleine figuurtjo
in de deuropening zag.
Eenigen tyd wandelden zy zwygend voort;
sir Everard was opgetogen over de kalmte
schoonheid van dien prachtlgen zomerdag;
Humphrey maakte jacht op een vlinder, en
oom Charlie zag mot een treurigen blik
rondom zich; hy bewonderde misschien in
stilte den smaak, dien zyn overleden zustor
had ten toon gespreid in het aanleggen van
dien heeriykon bloementuin, en dacht aan
den laatsten keer, dat hy nog mot haar langs
dienzolfden weg was tor kerko gegaan.
„Wat maakt die jongen zich heet tegen
den tyd, dat wy in de kerk zullen zyn,"
zeide sir Everard; „ik begryp waariyk niet
hoo hy met zulk een hitte zich zoo druk kan
maken."
„Hy is een prachtige jongen," sprak oom
Charlie, toen hy de kleine beweegiyke ge
daante over de grasperken zag vliegen, „hy
schynt zoo sterk on gezond als maar moge-
ïyk is."
„Ja, Humphrey is zyn loven lang nooit
een dag ziek geweest. Hy heeft onzen familie
aard, by zal oven sterk en groot worden als
myn broeders en ik."
fH(j beeft veel gelykenis met de oude
familioportrotton in do boekery, dio ik van
morgen gezien heb; dezelfde rechte, flink
gebouwde gestalte, dezelfde donkere leven
dige oogon. Miles ia oen heel andor kind,
zoo klein en zoo teer."
„Ik bon bang, dat myn kleine Miles het
gestel zyner moeder geërfd heoft," antwoorddo
sir Everard ongerust. „HU is zeer zwak,
Charlie, do minsto verkoudheid kan groop
ton gevolge hebben. Ik bon dikwyis zeor
beangstigd voor hem."
„Ik voorspel je, dat hy or uit zal groeien.
Myn borst was ook zwak op dien leoftyd,
en ik heb er nu nooit meer last van."
Zy waren by na aan het- eind van do laan,
en Humphrey was nergens to zien.
„Ik wacht nooit op hom," zeide sir Everard,
toen zy het hok van hot park openden,
„hy komt toch altyd op hot laatste oogonblik
opdagon."
Toen do hoeren reeds halverwege bet kerk
hof waren, haalde de knaap bon in, geheolfi
verhit en buiten adem.
Oom Charlie dacht met zekere bezorgdheid
aan do groote moeite, die het zulk eon rusto-
looze natuur zou koston om een godsdienst
oefening van minstens twee uur op oen zoo
hooien zomermorgen te doorworstelen en
wachtte af, hoe de kleine Humphrey zich zou
houden.
Maar kloino Humphrey nam zyn muts in
hot portaal af, streek zyn mooie, bruino
krullen weg van hot glooiende voorhoofd en
liep kalm door de kerk.
Hy ging recht op den kansel aan, waar do
oudtrwetscho famlliebank van do Duncombes
stond.
(Wordt vervolgd.)
