L 13212
^Donderdag; 19 Maart.
A». 1903.
feze fëoarant wordt dagelijks, met üitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
[Dit nomrrïer bestaat uit
7"WEE Bladen.
Eerste Blad.
De tusschenregeering.
FEUILLETON,
leader Moede?.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DEZER COURANTi
ij Voor Leiden p«r week 0 0enta| per 3 maandeD I I f 1.10.
I BoiteD Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30.
Fr&nco per poet 1.05,
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 regele ƒ1.05. Iedere regel meer Qrootere lettere naar
plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 80 woordeD 40 Gents oontant elk
tiental woorden meer 10 Oenta-Voor het iocasaeeren wordt/"0.05 berokend.
I Eet was hedennamiddag een gewichtig©
Raadszitting, al had daarin alleen plaata
installatie van rar. N. do Ridder tot bur
ster van Leiden.
Deze vergadering kan van grooten in-
loed zijn op den loop der zaken in onze
jemeente.
Het hoofd ccner gemeente ie een gewich
tig magistraatspersoon, van hem hangt onf>-
laglijk veel af.
I Wat de ambtsvoorganger van mr. Do
bidder is geweest voor Leiden, hebben we
|ceds vroeger uitvoerig uiteengezet; de hee-
Juta en Dricssen hebben er heden nog
lort aan herinnerd.
J Bij al dat komen en dat gaan van mon-
|chen, dingen, droomen", is het thans niet
r de tijd over het burgemeesterschap
mr. Was te spreken. De geschiedenis
tal daarover richten; wij zijn er van over
tuigd, de heer Was zal zich over dat go-
licht niet behoeven te schamen.
Van den anderen kant is, na het welkom,
Bat wij den heer De Ridder reeds vroeger
pebben toegeroepen, het thans do tijd nog
over den nieuwen titularis te spreken.
jTan hom verwacht do gemeente daden en
pio daden zullen het oordeel bepalen.
Dit alleep moet ons van het hart:
Het woord, waarmede hedennamiddog
De Ridder zijn gewichtig ambt aan
vaardde cn dat elders in ons blad in zijn
(geheel is opgenoïnen, is een goed woord.
Daaruit sprak het ernstig en oprecht ver-
llangen om, zij het ook van verschillend
jslandpunt, met den Raad samen te werken
laan den bloei der gemeente en om daarbij
■ecu verheven standpunt in te nemen:
|btaande boven de partijen.
Bovendien leek het ons toe eon woord van
■Vloeken durf, waar de nieuwe ambtsdrager
■'de vragen van den dag onder de oogen
Ivonschte te zien.
Moge het blijken, dat hij zijn krachten
Itict heefo overschat, dat hem de lust en de
Ikracht worde geschonken, om zijn taak te
■.volbrengen volgens do hooge opvatting, die
|hij or van blijkt te hebben.
Wij sluiten ons namens de burgorij gaar-
io aan bij do woorden van het waardig
Ioudste Raadslid, den heer Dricssen, aan
Ihet einde dor zitting tot den nieuwen bur-
IgüineesteT gericht.
Thans vraagt iets anders onze aandacht.
Don 30sten Januari 1902 presideerde mr.
I.Was voor het laatst do vergadering. Nu
I schrijven wij 19 Maart 1903.
In de eerste zitting na den 30sten Januari
I moest reeds de heer H. O. Juta als waarn.
burgemeester het voorzitterschap overne-
I men. Dat heeft hij getrouw gedaan tot op
I dozen dag, gedaan op een wijze boven on-
I ton lof verheven, met talent cn beleid.
Van het college van Burg. on Weths. was
hij langer dan een jaar do ziel cn wie het
lijvig boekdeel der Ingekomen Stukken" en
Raadsverslagen over 1902 slecht6 oppervlak
kig doorloopt, kan zich reeds overtuigen,
I dat dit jaar vruchtbaar is geweest op het
I gebied van den gemeentelijken arbeid. Daar
is heel wat tot stand gekomen en heel wat
voorbereid, gereed voor opcnbfc.ro behande
ling.
Het gansche burgemeesterschap vastge
legd aan do reeds op zichzelf moeilijke be
trekking van Wethouder van Financiën,
heeft do lieer Juta een jaar lang geheel be
langeloos waargenomen met een nauwgezet
heid, die misscHicn te evenaren, niet to over
treffen is. Wij, die uit den aard van ons
werk mot veel mcnschen in aanraking ko
men, willen het hier getuigen, hoe hoog en
laag het met dankbaarheid in den heer Juta
waardeert, dat hij altijd bereid word bevon
den aan klachten hot oor te leenen, wen-
schen te bevredigen, om ieder als hoofd der
gemeente bij te staan met raad en daad.
Het interregnum of de tusschenregieering,
die den heer Juta plaatst tussohen mr. Was
cn hit. De Ridder in, vertegenwoordigt een
stuk wan do geschiedenis van Ledden, dat
niet vergoten zal worden en waaraan zijn
naam zal verbonden blijven.
Het was goed gezien van den nieuwen
titularis, daaraan een waardeorend ivoord
te wijden, hot kan hem verzekeren den on
misbare® steun van dezen in de gemeente
zaken doorkneeden wethouder.
LTit. naam van do publieke opinie, wje
wij de eer hebben te vertegenwoordigen,
willen ook wij op dozen dag, nu hij van zijn
moeilijke taak voor de grootste helft is ont
heven, den heer Juta dank brengen voor
hetgeen hij zoolang hij het burgemeoster-
sohap waarnaar, voor do gemeente heeft ge
daan.
Mogo hij voldoening vinden in het besef,
dat het 6choon ia zich te wijden aan de be
langen van het algemeen.
LEIDEN, 19 Maart.
Gisteravond heoft dr. W. Vogelsang,
leeraar in de kunstgeschiedenis te Amsterdam,
ln de bovenzaal der Stadszaal voor de leden
der Vereenlging „de Laecken-Halle" ln een
mot warmte en overtuiging uitgesproken voor
dracht de beteekenis verklaard van den
z68tlend-ocuwschen Vlaamsclien schilder Pleter
Breughel. De spreker wees op het verbiedend
feit, hoe onzo tijd zich niet meer vergenoegen
wil, onkel bekend te zijn met de grootsten
van den bloeitijd, zooals Rembrandt en Rubens,
maar begrijpt dieper te moeten doordringen
In het verleden, omdat de bloeiperiode eener
kunst nooit ln haar vollon omvang en diepte
te genieten is, wanneer men niet de ontwik
keling van kiem tot bloem hoeft gevolgd.
De grooten als Rembrandt en Rubens staan
op do schouders hunner voorgangers en éón
dezer Is Pieter Breughel, den Antwerpenaar,
die spoedig zijn eigen weg heeft gezocht en
gevonden, al is ln zijn vroegste werk niet te
miskennen de invloed van Hieronymus Bosch,
den schilder van gedrochten en voorstellingen
dor hel door welke we ons eerst recht
duldeiyk kunnen Indenken ln de gedachten-
en geloofswereld dor middeleeuwen.
Op de korte Inleiding volgde nu in een
lango reeks lichtbeelden, door den spreker
toegelicht en verklaard, de ontwikkeling, door
Breughel als teekenaar en Bchilder door
gemaakt; eenige teekeningen, schetsen en
prenten, na een korte pauze gevolgd door
afbeeldingen naar zyn schilderijen.
Voor do projectie werd op voortreffelijke
wijze door de firma Janssen Co. zorg ge
dragen. De beelden werden zeer helder en
scherp op het doek gebracht on de projectie-
lantaarn zoo correct mogelijk bediend.
In een goed bezochte vergadering van
de Gereformeerde Vereeniging voor Drank
bestrijding traden voor een aandachtig en
sympathiek gehoor gisteravond als sprekers op
de heeren ds. De Hoest en de. Rudolph.
Ds. De Hoest zette ln een pakkende rede
de beteekenis der geheelonthouding uiteen.
Daarna sprak da. Rudolph over do beginselen,
het doel en de strlJdmethode van de Goref.
Vereeniging voor Drankbestrijding.
De heeren Van Vliet, De Graaf en Boehmer
traden in debat, en werden door ds. Rudolph
onder herhaald applaus der vergadering be
antwoord.
Enkelen traden als leden toe.
Vrijdag 17 April a.s. geeft hetgemeDgd
koor „Melosophia" zijn uitvoering ln de groote
Stadszaal.
Uitgevoerd wordt „Manasse," van Friedrich
Hegar, voor koor, soil en orkest.
De solo-partyon zullen vervuld worden door
mejuffr. Nelly Böhm (sopraan), Haarlem, den
heer Frans Philippeau (tenor), Amsterdam, en
den heer Henry Kubbonga (bas), Amsterdam.
De begeleiding zal geschieden door het
Haarlemsch stedelijk orkest.
De R.-K. centrale klesvereeniglng Kat
wijk—Leiderdorp hield Dinsdagavond een
algemeen© vergadering In de kleine zaal van
den R.-K. Volksbond op het Rapenburg alhier.
Do werkzaamheden waren alle van huishoude-
lUken aard, o. a. de driojaarllJkscho herziening
van hot reglement. Inmiddels had zich do
groote zaal met tallooze bezoekers gevuld;
want op bovengenoemde vergadering zou
volgen een feestelijke bijeenkomst voor de
leden der aangesloten klesvereonlglngen mot
hun dames ter gelegenheid van het 25-jarlg
pausschap van Z. H. Leo XIII. Nadat te
ruim 7 uren, toen er in de stampvolle zaal
reeds lang geon plaats meer te krijgen was,
de hoer C. J. L. van der Meer, voorzitter,
met een kort woord aan allen het welkom
had loegeroepon, werden achtereenvolgens
ten gehoor© gebracht een feestcantate: Huldo
aan Z. H. Leo XIH, van W. H. van Besouwen,
uitgevoerd door het R.-K. zangkoor van
Noordwyk, twoe feestliederen, gezongen door
den heer IJ. öpendel, en twee piano-nummera,
door mej. M,, van Oegstgeest. Het glanspunt
van don avond echter was de gloedvolle rode
van den eerw. heer rector dr. Clir. van
Diken, van Oegatgeest, die Z. H. Leo XIII
schetste als den paus der arbeiders niet alleen,
doch vooral als den paus van den arbeid, hem
afbeeldende ln al de schitterende werkzaam
heden, die Z. H. ten bate van do Kerk en de
menschheid vorrichtto.
BU de heden door den architect den
heer D. Veilbrief, alhier, gehouden aanbeste
ding van het restaureeron van perceel Nieuwen
Rijn No. 50, te Leiden, afbreken van den
voorgevel en maken van een winkelpul met
bovengevel, waren ingekomen 11 inschrijvin
gen, t. w. van de heeren Vreeswijk on Van
Riet 4968, P. J. Hartevelt ƒ4950, J. T.
Breedeveld 4877, N. Kloots ƒ4650, D.
Kooreman ƒ4531, Jao. Bink 4444, C. C.
van Egmond 4444, J. Zitman 4246, C. H.
van der Drift 4114, P. J. Christiaanse 4100,
F. do Zwart 4076, allen te Lelden.
Gisteravond had de reeds Maandag in ons
blad vermelde aanbieding plaats van cadeaux
aan den heer J. J. Taffljn, by gelegenheid van
zUn 50 jarig jubileum als muzikant by het
Muziekkorps der dd. Schuttery alhier. Daartoe
haddon, buiten de leden van het korps, ook
de kolonel-commandant en verdere officieren
der Schuttery zich ln het gewone repetitie
lokaal vereenigd.
Nadat de jubilaris door een paar zyner
collega's was binnengeleid, sprak de kapol
meester, de heer Joh. C. Geyp, hom toe, en
herdacht do zeldzame gebeurtenis, dat Iemand
50 jaar deel uitmaakt van één muziekkorps,
en het nog zeldzamer feit, dat men, zooals do
heer Taffljn, nog met zoo'n yvor on con amore
aan zyn pilchen kan voldoen.
HU sprak \erdor den wensch uit, dat de
jubilaris nog lang doel mogo uitmaken van
het muziekkorps, waarna 6preker liem, mede
namens zyn collega's, die gemeend hadden
niet alleen door een felicitatie biyk van hun
sympathie te mooten geven, eon cadeau
aanbood.
Nadat ook de kolonel namens do officieren
den heer Taffljn hun groote ingenomenheid
met zyn y verige plichtsbetrachting had betuigd,
van welke ingenomenheid zy oveneons biyk
wildon geven door by het cadeau van het
muziekkorps een passend geschenk to voegen,
werden beide, tot nu toe achter een doek
verborgou, den jubilaris aangeboden. Deze ge
schenken, een eikonhouton schryftafel en een
daarby passende stoel, werden door den
Jubilaris zichtbaar aangedaan aanvaard on
nadat by eenige woorden van dank had uit
gesproken, werd door het muziekkorps een
„Lang zal hy lovenI" aangeheven, waarna
deze eenvoudige plechtigheid was nfgoloopon.
De fraaie schryftafel en stoel werden ver
vaardigd door de heeren Goddyn Zoon,
Rapenburg, alhier.
Onder do gistemamiddag bij don ge
meen te rood van Amsterdam ingekomen
stukken behoorde een adres van „Medi-
cinae Studiosoruin Socictas", Vereeniging
van studenten in de medicijnen non de Uni-
vorsitoit van Amsterdam, waarin, met het
oog op goruchben van con aanstaand ver
trek van prof. Bolk naar Loidcn, verzocht
wordt spoedige verbetering van het oude of
stichting van eon nieuw laboratorium voor
Anatomie.
Do heor Schippers zei do een onderhoud te
hebben gehad met prof. Bolkdeze heeft
spr. vorzokerd dat hij, wanneer hij een be
noeming naar Loidon krijgt, deze zal aan
vaarden, waar persoonlijko overwegingen
hom daartoe leidon, niet andere. Immers
prof. Bolk verklaart, dat hij steeds met de
grootste welwillendheid is behandeld, ook
al is het laboratorium slecht. Do jongelui
kunnen niet allen te golijk do colleges vol-
gon cn moeten do lijken behandelen in een
ruimte, die daarvoor absoluut niet geschikt
is. Daarom dringt spr. cr zeer op aan ver
beteringen aan te brengen. Spr. hcrhnaldo
dat men alle kans heeft, helaas I prof. BoIk
te verliezen, doch dit staat niet in direct
verband met het laboratorium, ook al is dat
slecht.
Do hoer Wijnmalen betreurde het dat
prof. Bolk de Universiteit zal verlaten.
Dat dit vertrek zóu kunnen plaats hebben
naar aanleiding van het laboratorium, heoft
spr, niet geloofd en vernam hij ook met
vreugde. Maar spr. hoopt dat prof. Bolk
alsnog zal kunnen blijvenhij vroeg of B.
en Ws. hem destijds, vijf jaar geleden, ook
toezegging tot verbetering van het labora
torium hebben godaan.
Do heor Josophus Jitta heeft ook bijkans
met zekerheid vernomen, dat prof. Bolk als
professor in de anatomie naar Leiden zal
beroepen worden. Hij noemt dit te betreu
ren, maar mocht het alsnog gelukken hem
te Amsterdam to houden, dan moet zeker in
do eersto plaats het laboratorium der nna-
tomio verbeterd. Reeds jaren geleden zijn
de hooglecraren Fürbringcr en Ruge heen
gegaan om dit laboratorium, en spr. betuigt
in elk geval sympathie mot het adres, om
dat. verbetering hoog noodig is.
Do Voorzitter zeido (lat. het houwen van
een nieuw laboratorium reeds laog B. en
Ws. en curatoren bezighoudt, zelfs zijn
reeds plannen gereed gemaakt in overleg
met prof. Bolk, doch men kan nog geen go-
schikte plaats vinden. Spr. had een onder
houd met prof. Bolk, die ook hem ver
klaarde dat hij tevreden was over den gang
van zaken, doch als hij naar Leiden ging,
zou dit gosohicden om persoonlijke redenen.
Hot adres werd daarna gezonden aan B.
cn Ws. ter afdoening.
Ook was ingekomen een adres van do
zelfde, houdende verzoek te hesluiten tot
weder-vor\\iHing van don leer. tool in do
Geschiedenis der Geneeskunde nan de Ge
meentelijke Universiteit cn daaraan te ver
binden een leerstoel voor Geographic der
Geneeskunde
Dit word eveneens gesteld in handen van
B. cn Ws. tot praeadv^s.
By do gisteren gehoudon stemming voor
de vervulling van do vacature Schaper ln de
Provinciale Staten van Groningen werden
uitgebracht 3093 geldige stommen. Daarvan
vorkroog do lieer Van Haarst (Arbeiderspartij)
739, do heor Heasols (R.-K. on anti-rev.) 1049
en mr. J. A. Teilegen (lib.) 1812 stemmen. Er
moot dus herstemming plaats hebbon tusschen j
do heeren Hossels en Tellegen. Beiden zyn
lid van den gemoenteraad van Groningen.
Men verwacht, dat na het einde van hok
loopende afJeellngsonderzoek de Tweede
Kamer nog eens in openbare vergadering zal
byeon komen.
Do gisteren vergaderde afdeellngen hebbon
benoemd tot rapporteurs over do wetsontwerpen
houdende bepalingen omtrent hot ondornemon
van droogmakoryon en Indyklngon de heeren
Van Löben Sols, Krap, v. Styrum, Gookoop
on Merchant. In zake de vorhooging op don
accyns op hot gedistilleerd en nadero bopa-
lingon betreffende don accUns op de suiker
zyn benoemd do heeren Van de Veldo, De
Ram, Fruitier, Van den Berch van Heemstede
en Tydoman.
Tot rapportours ovor hot wetsontwerp be-
trekkoiyk don Lawaspoorvreg in Suriname
zyn door do afdeellngen dor Tweede Kr.mor
benoemd de hoeren Van Wyck, Hubrocht,
Duymaor van Twist, Van Limburg Stirum
en Cremor.
Het examen tot toelating op don hoofd
cursus zal, naar men vorneomt, den 2 Jon
Juli a. s. aanvangen.
Tot jurylid van de den 17den April on
volgende dagon to Gent te houden groote
vyfjaariyk'ache Intornatlonalo Tuinbouwten
toonstelling Is benoemd de heer W. H. Wind,
chef-bloemist van H. M. de Koningin op Hot
Loo.
Do leden van de Kamer van Arbeid
voor het logement- en kofflehulsbodryf te
's Gravenhago hobbon aan den secretaris
dior Kamor, mr. Q. van Slooton Azn., een
schryibureau ton geschenke aangeboden uit
erkoritoiykheid voor de vele diensten, zoowel
aan hun corporatie als aan hun beroep bewezen.
De jongste rondreis van hot zang- on
muziekkoor dor weesmrichting te Neorbosch
door ons land heeft oen zuivore opbrengst
van ƒ1807.03 gelovord.
Hij boog zioh om op bedde gezichtjes een
I kus te drukken. „Wed, mijn beste kleine
jongens. gaat heb met jelui beiden?
I Geen bec-mn gob roken Binds verleden week?
Geon kneuzingen cn builen op het hoofd,
geen van tweeën, hè? Komaan I"
Zij ware® zoo opgetogen, hun vader weer
te zie®, dat zij op niote anders lotton; cn
zij bemerkte® eerst, dat hij niet alleen was,
en nog ce® heer uit het rijtuig gestapt was,
I toen sir Everard zeido:
,,En geeft nu eens ec®. hand aan dien
mijnheer. Ik durf wedden, dat jelui niet
mee weet, wie hij is."
Humphrey keek den jongen man scherp
aan, werd plotseling rood tot achter do
ooren on zeide:
Ik geloof, dat u oom Oharlie is, die hier
een heolcn tijd geitden nog eens is geweest,
voordat u op zee ging varen, on voordat..."
Juist.' onderbrak hom sir Everard, „ik
had niet gedacht, dat je hem nog zoudt
herkennen Humphrey is inderdaad niet
veranderd, Charlee; maar dit ventje was
nog maar een kind, dat nauwelijks kon
spreke®,voegde hij or aan toe, terwijl hij
'Miles in zijn armen nam.
„Waifc ce® sprekende gelijkenis 1" riep oom
Dharlie uit mot ee® lichte ontroering in
rijn stem.
Met. een zucht zette sir Everard het kind
weder neer.
moei «Soa één «pekhfc, ik," aofc-
woorddo hij, terwijl hij weee op do blauwe
aderen op het voorhoofd cm het verdachte
blosje op de wangen.
Humphrey had aandachtig toegeluisterd;
e® als zijn vader zijn kleinen broeder kuste
on streelde, ging hij naar zijn oom en vatte
vertrouwelijk diens hand.
,,Jo bent een aardige kleine man," zeide
oom Charlie, met zijn andere hand de mooie
bruine krullen wegstrijkend, „wij waren
beste vrienden, niet waar, Humphrey?
Maar," (hij lichte liet gezichtje op en sloeg
het een oogemblik aandachtig gade) „hij
lijkt niet© op zijn moeder."
De groote gangklok sloeg, en de kleine
jongens volgden hun vader naar de kleed
kamer, waar zaj sir Everard altijd mochten
hel pc® of hindorem bij Let maken van rijn
toilet, want hierin vonden zij een zeldzaam
vermaak.
Miles wijdde rijn onverdeelde aandacht-
aan don reiszak, in gespannen verwachting
of er ook iet© moois voor liem uit zou ko
men, terwijl Humphrey een nauwkeurig on
derzoek instelde naar don inhoud van de
jaszakken zyns vaders.
Eon verdacht tikken trok de aandacht van
den baronet, on hij keerde zioh om.
„Wat sta je daar uit te voeren, Hum
phrey?"
Een open knipmes viel uit de handen van
de® op heetardaod betrapten jeugdigen de
linquent, die or juist na wanh pige pogin
gen in geslaagd was beide messen er uit te
peutore® en thans de scherpte op zijn duim
nagel onderzocht.
Toen hij in die proefneming gestoord
was, strekten rijn beweeglijke vingers zich
naar cle toiiefctafol uit; ee® onheilspellend
^ilzwijgen..*
„Humphrey," roept zijn vader verschrikt,
„leg onmiddellijk mijn eoheermc© neer."
In den spiegel had deze een op kwistigo
wijze ingezeept gezicht gezien; hij sprak
juist bijtijds, om een bloedige operatie te
voorkomen.
Straf volgt altijd op de zonde, en Hum
phrey word dan ook naar do kinderkamer
gestuurd, om zioh te laten afspoelen cn af
drogen.
Tegelijk met zijn vader en zijn broeder
kwam hij do eetzaal binnen. Oom Charlie
was reeds klaar e® stond aan het venster
to wachten; toe® do bel luidde, gingen allen
aan tafel.
Do twee kleine jongens zaten aan weers
zijde® va® hun vader en deden dapper hun
best-. In hot eerst veraam me® geen woord,
totdat de huisknecht binnenkwam.
„Vandaag is William jarig," zeide Hum
phrey, de stilte afbrekend.
De ongelukkige lakei, die aldus plotseling
hot voorwerp dor algemeene aandacht werd,
kleurde tot achter de ooren, c® in zijn vor-
legenheid liet hij bijna don schotel vallen,
dien hij juist binnenbracht.
„Hij is vandaag twee en twintig jaar
oud," ging Humphrey voort, „vanmorgen
heeft hij het mij zelf verteld."
Sir Everard trachtte een groote belang
stelling in een zoo gewichtige mcdodeoling
te veinzen.
„Hoe laat heeft de ooiovaar je gebracht,
William?" vervolgde Humphrey meedoogen-
I003 tot de® arme® jonge®, die zich naar
het buffet had teruggetrokken en van daar
allerlcd teekons gaf aan rijn kwelgeest, in de
ijdole hoop, dat deze verder over die deli
cate quaesfcic zou zwijgen.
Sir Everard, die do angsten va® William
bemerkte, stopt» zijn zoontje haastig den
mond met een stuk tarbot, en dat had eenige
oogcnblikken de gowonschte uitwerking,
maar spoedig begon do knaap weer:
„Wat denkt u William voor zijn verja
ring te geven, papa?" vroeg hij, zijn ellebo
gen op do tafel plaateend en met het hoofd
op de ha®den rus bond in afwachting van
het antwoord zijn vaders.
Lager en lager boog zich oom Charlie over
rijn bord, cn zijn gezicht begon op onrust
barende wijze rood te worden.
„Ik weet, wat hij bijzonder graag wil heb
ben," volhardde Humphrey, „want hij heeft
het mij zelf verteld."
De ongelukkige nam zijn servet en maakte
aanstalt*® tot een Behandel ij ko vlucht; maar
do onverbiddelijke bottelier overhandigde
hem de kreeftensaus, en tegen wil en dank
moest hij die aan zijn meester gaan brongen.
„Ik zeido vandaag tegen hem," vervolgde
het enfant terrible, trotsch op het vertrou
wen, dat William in hem stelde, „ik zoide:
als papa jc eens een cadeau gaf, wat zou je
dan wel het liefst willen hebben? Je weet
het nog wel, nietwaar, William? En toen
heoft hij het mij gezegd, niet, William?"
Deze formeel© aanval was meer dan
vlec-soh en bloed kunnen weerstaan. Wil
liam vluchtte de deur uit met de nog half
gevulde sauskom, ondanks de woedende
blikken van den bottelier, en hij verdween
juist op hot oogenblik, dat oom Oharlio zich
gewonnen gaf on in een onbedaarlijk gelach
uitbarstte.
„Je moot niet zooveel babbelen onder het
diner, mijn jongen," zeido sir Everard, toen
de deur gesloten was, „je oom cn ik heb
ben geen woord kunnen spreke®. Geloof
me," fluisterde hij rijn schoonbroeder toe,
„dio kinderen doe® mij soms op heel» kolen
zitten; jo weet nooit, wat zij het volgend©
oogenblik zullen zeggen."
Toen William beechaamd en verlegen te
rugkwam, spraken do heeren tot zijn groote
verlichting ovor politieke zaken; on Hum
phrey was bezig met zijn vingers kuiltjes in
het zout le graven cn daarin denkbeeldige
dooden te begraven, voorgesteld door bolle- 1
tjos, de hij van het brood zijn vaders tot
dat doel kneedde.
„Kom jo mij de volgende weck helpen
met mijn diner, Charlie?" vroeg sir Eve
rard, „ik zal de inboorlingen van mijn dis
trict nog eens moeten onthalen. Heb is nu
al meer dan twee jaar geleden, dat ik aan
he®, dio ik in het Parlement vertegenwoor
dig, eenige aandacht schonk, du© liet wordt
zoo langzamerhand tijd. Maar ge zult me
ce® weinig moeten helpen om de honneurs
waar to nemen."
„Wat een vreemde woorden," zeido Hum
phrey nadenkend, terwijl hij het laatst©
kuiltje in 'het zout maakte. „Vader, wat
zijn dut, inb... inb..."
„Inboorlingen?" vulde oom Charlie aan;
„wol, beste jonge®, dat zijn wildon uit do
bossohen, half menschel ij ko wl cn© met on
derlijven van dieren."
„En geeft papa aan die wilden co® di
ner?" riep Humphrey vol verbazing uit.
„Zeker," antwoordde oom Charlie, die d©
grap t© mooi vond, om haar niet door te
zetten, „zeker, waarom niet? Wat sal dat
heerlijk zijn voor Miles en voor jou, hèl"
(WordC Vervolgd.)
