LEIDSCH DAGBLAD, WOENSDAG II MAART. - TWEEDE BLAD.
PERSOVERZICHT,
FEUILLETON.
Hst geheimzinnige huis.
No. 13205
Anno 1903
Omtrent mr. Ndo Ridder, benoemd
urgcmcoBUr van Leiden, lid der
wcede Kamer voor Wijk-bij-D uurstede, of-
icier van justitie en lid van den Raad te
roningen, zegt de schrijver der Groninger
riovcn" in de Axscr Courant:
„Wien de Groninger kiezers in de plaats
an het aftredend gemeenteraadslid wen-
chen te benoemen, zal nader blijken. Do
eer De Ridder vatte dezo waardigheid niet
la een volstrekte sinecure op, en deed dus
iet in de vergaderzaal van Gruno's oud
ten mee voor wat de spraakmakende ge-
eente ..spek en boenen" noemt. De Gro-
ingcr kermis verliest in hem haar meest
orbiItorden vijandmaar het was een prin-
ipieéle, oprecht gemeende vijandschap.
Voor lK*t overige bleek mr. De Ridder een
urid'ieko kracht, waar een opmerkelijke.
Iwarskijkersgaw van uit ging,
Eenmaal, heb was in de Raadszitting van
V October 1902, bij dc behandeling der bo-
rooting, wees hij, naast vele goede eigen-
chappen, op een curieus gebrek in de Gro-
inger politie. En dal bestond hierin, dat
,r politic-agenten waren, die zoo goed als
iets van dopolitic-reglementen af
risten
Do burgemeester, als hoofd der politie,
ad vanzelf een lastige taak, toen de heer
o Ridder deze leemte Lu de opvoeding on
er dienaren van den heiligen Hermandad
lootwoelde
En nu gaat onze dwarskijker heen, on al
ympatlnscert men ook niet met do ideeën
n denkwijzen, die liij voorstaat, bekwaam-
eid en een goede opmerkingsgave zal nie-
and den heer De. Ridder als Raadslid kun-
cn ontzeggen Wij moeten maar vragen
'elke onbeduidendheid misschien voor hem
n de plaats komt."
Do Stichtschc Courant meent, dat het vol-
lingend uitgemaakt is, dat do heoren
taalman cm Do Vries, deze laatste
'ooral, zioli bij do socialisten hebben
afgesloten. Do heeft- Staalman heeft op een
•ergadaring to Den Heldor, verklaard, dat
ij „bij dc behandeling dor ingediemtio wets»
nWerpan, wolliciht niet aan do zijde der
.egeering zou staan.''
Hot blad sclirijft dan:
Hij liad dat „wellicht." wel i-eg kunnen
aten.Do compagnon van den heer Staal
man, inr. T. do Vries, Reeft zich ton minste
volkomen aangesloten bij de socialistischo
öppositie.
Naast het sooialistisolio Kamerlid Mel-
ohers heeft hij op eon meeting in Den Haag
do Rogeeringsavoorstiellon scherp veroor
deeld. En onder luide toejuioliing van zijn
tidouwo broeders verrgc&e&k liij minister Kuy-
r met den onrecht-va.' rdigen rèqhtor uit
gelijkenis.
De 'lieer Staalman b-*ft jiu dus niet
meer te wed fel en.
Men staat intussehon vea-bansd, dat iemand
als mr. De Vries tot nog too bij orvzc anti-
■rov. parlij heeft- kunnen beboeren. Ook do
eenvoudigste anti-revolutionair gevoelt,
toch, dat. het bij doze zaak in do eerste
plaats hierom gaat of dc Ovecrhoid Overheid
zal blijven.
Toóh heeft dit optreden micftdiion zijn
goedo zijde. Ons Christenvolk kan thans
zien, waar De Christen-Democraat liet heen
wil' leiden. Waar <1 aden sproken zijn woor
den overbodig.
En ook van liberale zijde zal men thans
moeten ophouden liet voorbeeld van do hee
r-en Staalman em De Vries aa-n to halen,om
te bewijzen, dat or oaider de antir. ontevre
denheid bestaat oven- hot Kabinet. Men zal
aiu inzien, dat we hier niet een optreden te
doen hobbctn, waarvoor onzo partij ook voor
het geringste deel niet aansprakelijk gesteld
kan worden.
Onder het opschrift ..Ieder het zijne" zegt
Dc Nederlander:
„Dat tegenwoordig in de liberale pors
vaak met do namen Kuypcron Lobman
gegoocheld of gesold wordt, laat zich begrij
pen. Voor politieke doeleinden kan beurte
lings dc somen- on de tegenstelling dier na
men, a-1 naar gelang der behoefte, uitnemend
dienst doen.
62)
XLIII. Op wacht.
Jack Denvers lag nog steeds in de als
ziekenkamer ingerichte koukon, en Sonya
Karovan stond naa.it zijn legerstede.
Denvers was nog slechts een schaduw van
den gezonden, stevigen jongen man, dien hy
geweest was. En was hy lichamelijk achter
uitgegaan; hoeveel te meer geesteiykl
Sonya Karovan bekroop voor het eerst de
vrees, dat de last, haar door haar broeder
op de schouders getild, haar te zwaar zou
worden.
„Gy moet u wat trachten op to beuren,"
zeide zy.
„Waarmede kan ik myzelven opbeuren,
gravin Sonya?" vroeg de jonge man. „Indien
gy ray werkeiyk zoozeer bemint als gy zegt
het te doen, waarom wendt gy dan by uw
broeder niet allen invloed aan, om my te
ontslaan van myn verplichtingen tegenover
hem en my in 6taat to stellen dit verbiyf te
verlaten
Sonya maakte met haar hand een ongeduldig
gebaar.
„Waar maakt gy my verwyton, dewyi het
ln uw eigen macht is, uw wenschen in ver
vulling te zien? Voldoe aan het verlangen
van myn broeder en van my."
„Ik weet, dat het u ia de ooien klinkt aio
groote ondankbaarheid," antwoordde Jack,
9nmar ik vind het mot eerlek oea vrouw te
Wij willen dat goochelspel niet storen.
Nu evenwel ook de geestige teekenaar
Braakensiek in den arm genomen wordt, om
op do aanhangige wetten zeker caohet te
drukken, moet ons toch dc opmerking uit d©
pen, dat liet, ook tegenover hot Kabinet bil
lijk is ieder het zijne te geven.
Hoe De N ederlander denkt over tlo rich
ting. waarin thans de Rogeering zich be
weegt, is geen geheim, en hoogst onwaar
schijnlijk is het, dat een lid haror redactie
andere in dezo zaak zou staan, don de afge
vaardigde van Goes.
Maar tegenover de aanhangige wetsont
werpen staat die afgevaardigde even vrij
als elk andor Kamerlid.
Dc leiding behoort dan ook naar goede be
ginselen uit- te gaan, niet- van do Kamer of
van Kamerleden, maar van de Regeering."
Albert Verwoy heeft voor hot- April-num-
mer van De XXstc Eeuw een artikel geschre
ven over degebourtenisson van het
o.ogenblik.
„Schrijvers en dichters, kunstenaars en
geleerden," zegt Verwoy, „zijn niet i«ct deel
van do bevolking, dat het meest recht vau
spreken heeft over zaken van het dagelijksch
loven. Maar toch zijn zij hot, bij wio do
denikbeolden en de ovortuigingen, do kennis
en de wijsheid, liet krachtigst leven cn hot
veiligst bewaard worden, waarnaar óók het
dagiiijksoh leven zich voegt en vormt.
Niet onkel naar dc blijkbare nuttigheid,
maar ook naar een ingeschapen besof van
edelheid tracht ieder zijn leven in te rich
ten; en niet alleen of hot hem dadelijk voor
deal geoft, maar tovons of het schoon is, of
liet menschel ijk is, of het wijs is, vraagt
clko good-willendo menscli zich af als hij de
belangen van dat leven heeft te regelen.
Dit is do redon waarom naar mijn mee
ning geleerden en kunstenaars, dichters en
schrijvers, geen onrecht doon als zij bij be
langrijke voorvallen in het leven van hun
volk als zoodanig hot woord vragen, cn
waarom ik goloof, dat ook do nuchterste
burger niet ongenegen zal zijn naar hen
to luisteren."
„Staking on belemmering van arbeid zijn
altijd oorlogsdaden: zoodra heb gevaar bo-
sCaat, dat zij zullen uitbreken, is dat een
waarschuwing voor den werkgever, dat er
aan zijn verhouding tot zijn werklieden iets
ontbreekt.
Do vraag wordt gedaan of dan oen wet
tob hot verbieden van die oorlogsdaden niet
uitmuntend is"?
Ik wil mij niet inlaten met een onderzoek
of het verbod werkelijk baton zou. Juist de
mannen van het dagelijksch loven beweren
liet tegendeel. Dc wet, zeggen zc, zou tegen
over het groote aantal strafschuldigen onuit
voerbaar zijn. Indien hot zoo is, des te be
ter. Maar do vraag, die gedaan werd, beant
woord ik met een tegenvraag: Wat houdt
gij tusschen menschen, die met elkaar moe-
ton saamwerken, voor het gevaarlijkst: de
tijdelijke, verwoestende oorlogsdaad, of het
blijvende, onzichtbaar woekerende oorlogs-
gevoel En hierop geloof ik, dat juist dich
ters en schrijvers, geleerden cn kunstenaai-s
hot minst bevooroordeeld kunnen antwoor
den.
„Het gevoel van oorlog bestond, bestaat,
nog tussohen die beide partijen. Wat wilt
ge: door een wet, waarvan het de vraag zal
zijn of zij do oorlogsdaden zal kunnen be
teugelen, dat govoel bestendigen cn uitbrei
den óf meewerken tot wijziging van dat ge
voel?
Ons dunkt; geen enkel mensch~ die onbe
vangen is, kan in zijn antwoord aarzelen.
Waar saamwerking van arbeiders en be
stuurders zal moeten blijven plaats hebben-,
is wijziging van dat gevoel het cenig wen-
schelijke, het eenig voordce.lige. Waar straf
baarstelling van de uiting het gevoel besten
digt zal zij het tevens uitbreiden, uitbreiden
in de diepten van de onuitgesproken over
leggingen, uitbreiden ook in dien zin, dat
liet zich richten zal tegen dc Regeering en
do Staatspartij, die de straf heeft opgelegd
De strijd van deze arbeiders legen hun
bestuurders zal noodgedwongen een strijd
worden tegen bun Regeering; een Regeering.
die in dit eigen oogenblik misschien niet vCr
van do gedachte is, die arboiders in haar
dienst te nemen.
huwen, tenvyitorwyi men een ander nog
in het hart draagL"
Sonya beet zich op de lippen. Zy voelde
geen wroeging of verwyt voor do tallooze
mlsdryvon, waaraan zy zich had schuldig
gemaakt. Slechts één govoel beheorschte haar
een gevoel van wildo, teugellooze woede togen
hot noodlot, dat haar tegenwerkte in de ver
vulling van het eene hartsverlangen, dat zy
ooit bezeten bad,
„Het verwondert my, dat ik u niet haat"
hygde zy. „Na my maandenlang voor u ver
nederd te hebben on
„Gy begrypt my verkeerd, gravin. Ik bon
niet ondankbaar voor het vele goede, dat gy
my bewystmaar ik zou eonigo goede medische
hulp erlangen. Hoe kan van een man, die
hiernaast in den grond graaft, geiyk een mol,
een arme krankzinnige, worden verwacht, dat
hy my genezen kan?"
„Dezo mol van een man is een bekwaam
dokter, die een uitgebreide praktyk had aan
de ovorzyde van deze straat, tot op het oogen
blik, dat zyn huishoudster stierf onder zeer
duistere en voor hom bezwarende omstandig
heden," antwoordde Sonya. „Zyn huishoudster
werd gevonden
Hier werd zy verhinderd voort te gaan door
het plotseling openwerpen van de deur, die
de keuken met den kelder verbond.
In de opening stond „de mol," zooals Jack
daar straks nog den man genoemd had.
„De huishoudster," stotterde by, „werd dood
gevonden. Zy had een dosis vergif gebruikt,
die haar meester haar had toegediend, daar
toe gedwongen, ondor hypnotischen invloed
door den grootsten schurk, die ooit leefde,
Rudin Karovan. A, ik heb genoeg van dit
onderaard8cb bestaan. Gy en uw broeder zyt
gewetenlooze moorde
Hot Lnzioht van hen, die op ©on afstand
van do samenleving dezo zaak overwegen,
moet wel merkwaardig overeenstemmen mot
do meening van olkon Hollander, die In eon
tijd van rust, en onbevangen door angst of
gekrenktheid, or over donken zou.
Welk Hollander zou voor zichzelf gaarne
worden opgescheept mot zulk een tweespal-
tige huishouding? Wolk Hollander zou,
zelfs bolcedigd of verschrikt, het wagen in
zijn eigen gezin een besluit to nomon dat
zoozeer voorgoed zijn huisvrede verstoren
zou
„Het- is waar, dat d$ voorzittende Minis
ter in hot oogenblik van do staking niot
hot. corst aan een mocnig inzetten van zijn
persoon, maar dadelijk aan wapengeweld
gedacht heeft. Hot is 'tevens waar, dat hij
do vernedering van Het spoorbcstuur met
een onbodaclit woord ja-ls een vernedering
van liet landsbestuur heeft voorgesteld
Maar het een noch het ander, gclooven we,
kwam uit persoonlijken angst, on gekrenkt
heid voort: die Minister is ovenals wij een
geloerde, eon schrijver, eou kunstenaar, cn
wat door do gebeurteniseen van die Hagen
in hem beleedigd werd, was een in waarheid
dichterlijke idee."
..De gedachte, die dr. Kuyper bezielt, cn
die door de spoorwegstakers cn hun over
winning doodolijk beleedigd word, was die
van hot Gezag.
Het Gezag van dc Overheid, dat overblijf
sel van Roomsch-Kalholioko oppermacht, in
het Calvinismo ingeburgerd, door dichter
lijk-dogmatisch© schrijvers in do eerst© helft
van de vorige eeuw tot grondslag gom aak t
van een Christelijk Staatsrecht, dat door dr.
Kuyper zelf levenslang op oorspronkelijke
wijs werd bewerkt, dit van God afgeleid Ge
zag van do Overheid is de Gedachte, waarmee
hij zich. meer dan ooit in de laatst© jaren,
vereenzelvigd hoeft.
Mcor dan ooit; want liet was zijn band
met zijn Katholieke vijanden. Meer dan
ooit; want sinds hij Minister werd was im
mers hij zelf, de bewindsman, hot be
lichaamd Gezag in Nederland.
Geen wonder, niet waar, dab dc staking
liean in heb liarb trof.
Geen wonder, dat hij naav hel zwaard
greep on de Regeering gehoond wAande."
„Do waarheid is, dat het gezag van de Re
geering niet is aangerand. Do waarheid is,
dat er onvrede bestaat tusschen dc spoorweg
beambten en hun dircctiën. De waarheid
is, dat eer en belang van het land vorderen,
dat die onvrede door vrede en samenwer
king vervangen wordt.
Dc vraag is niet of dit spoedig gobou-
ron zal.
Dc vraag is of het goed i6 zóó t© hande
len, dat hot in geen tijden gobcurt.
Daarop geven wij onzerzijds het antwoord,
dat elk Hollander, eenmaal tot rust geko
men, voor zichzelf zal geven: vrede cn sa
menwerking worden niet verkrogon door
dwang."
Wij lezen in Dc Tyd, dat de stille innig
heid, waarmede in d"n lande hot gouden
foost van het Ho rstol dor Kerkelij
ke Hiërarch ie wordt herdacht volkomen
past in het kader van de öO-jarigo Kerkge
schiedenis, welke door dezen gedenkdag
wordt afgesloten.
De 2'ijd bespreekt dan achtereenvolgens
het stille werken door stoere werkers vol
bracht, wier voorbeeld hot goed is op zulk
een dag le herdenkon, want dat werkt bo-
moedigend op de jongeren cn toont aan den
weg, weikon zij moeten inslaan.
Dun noemt Dc Tijd den bloei van heb
kloosterleven als leeken van echt gezond en
krachtig godsdienstig leven en onthoudt niet
een bijzondere vermelding aan „(ons) Ka
tholiek onderwijs," En het blad eindigt haar
artikel met de volgende woorden:
Wij kunnen niet sluiten zonder een vluch-
t-igen blik te werpen op het katholiek volks
leven.
Het mag hier niet ontkend, dat de gods
dienstige en zedelijke ernst ook van het ka
tholieke volks- cn familieleven ornstig be
dreigd worden door do wcreldscho gezind
heid, dc overdreven gewin- on genotzucht,
hot indifferentisme cn den geest van vor-
zet, welke als in do lucht zitten. Het kan
niet andere, of de katholieken, levende in en
Woedend was Sonya naar de deur gevlogen
en wierp haar dicht, maar dadoiyk werd zy
door Finch weder opongoworpen.
„Luister naar my," zeide hy, zich tot Jack
wendende. „Do broedor van deze vrouw heeft
niot don moed, openlyk eon vrouw te dooden;
neen, hy heeft bewerkstelligd, dat een flesch
vitriool zou vallen op het schoono gelaat, dat
God haar gegeven had!"
Sonya had haar tegenwoordigheid van geest
weder horkregen,
„Ga, ga terug," boval zy, „dat zal je be
rouwen."
„Dat is my onverschillig Wat heb ik nog
te vreezon? Ik wil weten, hier en dadoiyk,
wat er geworden is van myn arme vrouw.
Zeg my, mynheer hebt gU gehoord van dozen
helschen, dez^n duivelschon tooleg, waarvan
zy eenige dagen geleden in het laboratorium
het slachtoffer is geworden?"
Als geöloctrisoerd richtte Jack zich in zyn
bed overeind.
„Stond hot vitriool, waarvan gy spreekt,
op oen plank boven de deur?" vroeg hij ruw.
„Ja, ja!" riep de man.
„Dio schavuit van een Toothy zette het daar
neder I" zei Jack onwillekeurig.
„Toothy? Toothy? De jongen, die haar
vroeg het laboratorium te zien!" kreet de
man, over al zijn leden bevende van ontroering.
Toen vervolgde hy, terwyi hy op Sonya wees:
„"Wees voorzichtig, jonge man, want Toothy
en Sonya Karovan zyn
Jack wenkte don man voort le gaan, maar
dezo was daartoe niet by machte. Als een
furie was Sonya op hem toe gesprongen en
hield hem plotseling haar fijnen kanton zak
doek onder den neus, terwyi tegelykertyd
een sterke lucht van chloroform het vertrek
vulde. De ongelukkige Finch viel geheel be-
met den tijd, zijn ook tot op zekere hoogt©
kinderen van hun tijd cn behept met zijn
eigenaardige gebreken en ondeugden.
Maar dat ondanks do immer voldwinuendo
moderniaeering en materialiseering vau ons
volksloven do katholieke geest levendig bleef,
neen, herleefd© en opbloeide; dat de geeste
lijke roepingen immer talrijker werden dat
de offervaardigheid voor den bouw van ker
ken, scholen on liefdadigheidsgestichten zich
als onuitputtelijk betoonde; dot. het kerke
lijk leven nooit wellicht zoo levendig cn
vruchtbaar was al thans; dat do deelneming
aan het openbaar, religieus-sociaal-politiek
leven steeds .vuriger en algemconer wordt;
dat naast verfijning van het zedelijk bederf
toch ook een verdwijnen van ruwer© volkszo
den valt te oonstateeron; wanneer wc dit
en zooveel meor bodenken, dan moeten wij
besluiten, dat de kracht, uitgaande van ons
katholiek goloof, wol degelijk bestand is te
gen don modernen tijdgeest en dat wij de
toekomst zoo niet zonder v re cao, dan toeli in
groot vertrouwen op God kunnen te gemoet
gaan.
In Het Centrum weerlegt mr. Aalborse,
Kamerlid voor AlmcJoo do beschuldiging,
dat hij in rijn artikelen oven- do Rogoc-
ringavorklaring en do 11 ego c-
ringavoorsbollon in het Eath. So
ciaal Weekblad van meeming zou zijn veran
derd.
Door uitvoerige aanhalingen toont liij
aan, dat hij met do strekking der voorstel
len. mot d» grandideo; het strafbaar atollen
(ook eteafrochtorlijk) van contractbrouk,
waar deze oen algemeen onheil ton gevolge
kan liebbon, vodkoimm modegaab en komt don
tot do slotsom:
„Blijft alleen do opportuniteit van het
wetsvoorstel.
En gaarne erkennen ook wij, dat daar
over t© twisten valt, evenals over do waag,
of hot in do gegeven omstandigheden geen
verstandige politiek zou rijn, om do in-wer-
kiing-tredaiig van hot antd-stakingsarbiked to
verschuiven tot na do in-werking-treding
van do ten gevolg© dor enquête to bel ronde
len wetsvoorstellen.
Doch daar gaat hot thans niot om.
Do vraag was alleen: hebben wij, door met
do Rogeoringsverklaring on dus met do
algemeen© strekking der voorgestelde arti
kelen (on derhalve niot mot haar ook o. i.
verbetering dringend behoevende redactie)
instemming (o betuigen, blijk gegeven
vaar meening te zijn veranderd?
En dan vertrouwen wij, dat hot boven
staande voor ieder eerlijk man overtui
gend is.
Aan de meaning van wie dat niot is, lijkt
weinig golegen".
Rechtstoestand, Maandblad van den Bond
ter verkrijging eeoior wettelijke regeling van
den Rechtstoestand der Burgerlijke Ambt©
naren-, bevat oen proovo van een wetsont
werp regelend© den roolitstoestan d
der burgerlijke ambtenaren.
Wij oil©eren daaruit dc „Algeinoonc bepa
lingen":
Art-. 1. Onder burgerlijke niubtonaron in
den zin dezer wet worden verstaan alle per
sonen door do bevoegde macht aangesteld in
vasten dionst van het Rijk, de Provincie, do
Gemeente of eenig ander publiekrechtelijk
lichaam, ter vervulling cener bezoldigdo be
trokking.
Art. 2. Deze wet is niet van toepassing
oplo. Ministers, 2o. Ambtenaren, wier
rechtstoestand bij afzonderlijke wetten is
goregold, 3o. personen, die, hoewel een be
zoldiging genietende, slecht© een betrekking
vervullen welke als een nevenbetrekking be
schouwd moet worden.
Art. 3. Do burgorlijkc ambtenaren worden
voor hun lovon aangesteld. Bij een eerste in-
dienst-treding kan aan d© definitieve benoe
ming con aanstelling voor ten hoogste cén
jaar voorafgaan.
Ambtenaren, die meer dan 10 jaar in tij-
delijkcn dienst van één on hetzelfde publiek
rechtelijk lichaam ziju gowcest, worden be
schouwd in vasten dienst te zijn.
Art. 4. Ieder ambtenaar ontvangt bij zijn
benoeming een akte van aanstelling.
In elke akte zal worden vermeld:
lo. Het vaste traktement als weekloon,
dwelmd achterover in don kelder terug.
Toen Jack na eon diepen, gedwongen slaap
ontwaakte, hoorde hy stommon in hot vertrok,
Hy opende do oogen, ten oinde te zien wio
het waren. Zoodra hy ovonwol bemerkte, dat
hot do graaf en Sonya waron, sloot hy ze
weder.
Sonya stond aan de tafel en luisterde naar
oen verwyt van haar broeder.
„Ik moet zeggen," zei de graaf op vluggen
toon in het Fransch, „dat gy veel hiervan
aan uzelve te wyton hebt. Waarom vorloort
gy uw hoofd te geiyk met uw hart?"
„Gy raaktet het uwo ook oons kwyt,"
verweet hem zyn zustor.
„Dat verhindordo my echtor niet, haar
voldoende te straffen, toon do tyd kwam."
„Wat wilt gy met hem doen?" vroeg Sonya
eensklaps.
De graaf keerde zich langzaam naav hot
bed van Jack.
„Ik wilde hem achterlaten In gezelschap
van dien hond hiernaast; dan kunnen zy
sterven on verteren in elkanders gozolschap,"
snauwde de man.
„O, noen, neenl Ik bemin hem zoo innig 1"
weende Sonya, „en nu go my niot langer
noodig hebt, nu mag ik elndoiyk wel eens
denkon om myn oigon toekomst en, ln spyt
van allo hinderpalen, zal ik hem huwen!"
„Welnu, als gy dat meent, heb ik niets
meer te zeggen. Maar go weet, dat ik u zal
opeischen. Myn voorgenomen huweiyk brengt
my geen ander voordeel dan rijkdom en gy
weet uw werkzaamheden zelf het best."
En zonder verder nog een woord te zeggen,
verliet Rudin het vertrek.
Gedurende dit gesprek had Jack onbeweeg-
ïyk gelegen. Nu waagde hy eindelyk de oogen
jaarwed do als anderszins, on voor hot go-
val nog andere voordeelon aan de betrek
king verbonden zijn, zooals vrij© woning,
emolumenten, enz. waaruit die voordeden
bestaan.
2o. d© grondslag voor liet pensioen;
3o. indien borgstelling voreisclit wordt,
het bedrag van den to stellen borgtocht;
4o. de wijze, waarop het recht op trokto-
mentsvorhooging en op bevordering is gere
geld.
Ondergaat deze bezoldiging, toelage, enz.
verandering, zonder dat den ambtenaar con
andere betrekking wordt opgedragen, dan
wordt van dezo wijziging in dc akte unü-
teokening gesteld, onmiddellijk nadat do
veranderd© toestand is ingetreden.
Is in de akte niet vernield, dat tlo daarin
genoemde bezoldigdo betrekking wordt be
schouwd als een nevenbetrekking of dat de
aanstelling niet geschiedt in vasten dionst,
dan wordt de opgedragen betrekking geacht
te bchooren tot oen der in art. 1 bedoelde.
Jit t Nieuwe Schoolblad is van uiecniug,
dat do ond orw ijzer als zoodanig geen
partij behoort te kiezen in don economisch
politiokeu strijd detzer dagon. En dat
waar lu'j dit wel doet, het can foit is van
groot© bete eken is voor... do toe-kom: L der
©ponba/ro school.
Hot kourt daarom af, dat de afd. Delft
van don Bond van N. O. ceai motie heef'
aangenomen, houdende protest togen de in
diening van het wetsontwerp tot aanvulling
on wijziging vau het Wetboek van Straf
rookt on dat do afdooling besloten lfceofl
steun bo veiiecnen nan do beweging begon dii
ontwerp. Het Nieuwe Schoolblad zegt dan:
„Zokor, als staatsburger bekoort do onder
wijzer het. recht te behouden op gepaste wij-
zo voor zijn overtuiging uit bo komen. Maar
hier sproken do Ixundriieoron niot als
staatsburger; neon, rij treden op als onder
wijzer». Do vak verre cniging of een af dea
ling dor vakvoirceniging verklaart zioh so) i
dair mot een beweging, die liaar kraolii rook'
in werkstakingen, hot verrapreidon van revo
lutionaire geschriften, enz.
Moomialcn is rel fa van dio rijde betoogd,
dat de onderwijzers, juist als onderwijzers,
in hot belang van het schoolkind, verplicht
zouden rijn, om d© .soeianl-ilenioeraliseli.*
beweging to steunen.
Waar nu de openbare onderwijzers e.n on
derwijzeressen, lotion van doi Bond van
N. O rich scharen onder liet vaan dal der
arbeiderspartij ,Ln iodor geval die partij
steunen, komen zij vanzelf vijandig te staan
tegenover dat overgroot» deel dor burgerij,
hetwelk een goleidolijko hervorming tot ver
betering van misstanden voorslaat. Kunnen
dio onderwijzer» dan nog het vertrouwen
dier burgers bozillen?
Dit optreden zal dus in v<Jo plaatsen de
genadeslag voor de openbare hooi zijn.
Ons persoonlijk govoolou over den strijd
dezer dagon blijft hier gelieol builen l>o-
sohouwing. Wij kunnen hot. ons voorstellen,
dat men do laatst» beroeringen beschouwt
nis ©en noodzakelijk ovolutie-prooes om le
konion tot andere moolifavcirhoudiiigon in
don Staak, en dat dus do sympathise zijn
aan don kn.nl der stakende arbnidereivei -
oeni gingen.
Maar als onderwijzer, werkzaam min de
openbn.ro .school, de. school, waar plaat»
moot zijn voor do kinderen van alle burgers,
dient, men rich in het belang diior soliooi, en
dit is tooli dc naaste plicht, to onthouden
van alles, waardoor do grooto meerderheid
der openbare ondorwijzers vijandig 7.011 ko
men t© «taan tegenover dc meerderheid van
het Nederlandseli© volk."
Do lezing der ministricólo „6©ro-
s oh u 1 d"-n o t a heeft Dc Nieuwe Courant
in geen onkel opzioht van gedachten don
veranderen. Aan den oenen kant begroot bet
blad het een cm onder van wat zij zegt irvel.
stellig» instemming; aan do andere zijde
bracht zij haar teleurstelling; »n dit laaJrt©
juist ten aanzien dor hoofdzaak.
Het blad is ingenomen met do verklaring
dor Regeering, dat zij niet deelt dc meaning,
„dat do plicht 7.011 moeten wonden aanvaard
om do tegenwoordige opvatting betreft.mh1<-
een juist cn rechtvaardig koloniaal beleid,
voor het verleden to stollen in pflaats vjiji
op te slaan. Zyn blik ontmoette de gestalte
dor gravin. Eon kreot ontsnapte onwillekeurig
zyn lippen. Was hot verbeelding? Was hot
een optisch bodrog, voroorzaakt door hot fan
tastische licht on donker, dat in hot vertrok
heorschte? Sonya had oen sprokondo golyko
nis, een weerzinwekkende golUkouia mot
Toothy, zyn gehaten laboratorium-assistent.
Nu begreep hy eorat de raadselachtige waar
schuwing van dokter Finch: Toothy on do
gravin waren oenzelfdo persoon.
En terwyi Sonya naast hom neoiknioldo
en hem vol toederheld en liefde aanstanrdo,
mompelde Jack slechts vol schrik or. alkoer:
„Ga hoen, ga heonl Raak my niot aan l
Toothy, Toothy! Jy scliuikl"
Aan de overzljdo van do straat zal Olga
Donvor3, nu geïnstalleerd als dokter Willis' huis
houdster on hield do wacht. Zelfs des nachts rat
zy soms uren achter de venstergordijnen van
haar slaapkamer met eon tolescopo in do
hand en bespiedde hot huis haror vijanden.
Zoo bemerkte zy op een avond oen klein
vrouwtje, dat begunstigd door do duisternis
eonige malen voorby liet huis aan do ovorzyde
liep on vooral do onderste ramon good opnam.
Avond aan avond kwam z.y terug, steeds
op dezelfdo wyzo manoeuvreerende. Olga zocht
tevergeefs naar een voorwondsel om mot haar
in gesprok lo komen.
Eindoiyk diende haar hot geluk. Dr. Willis
was onverwachts ij oen zieke geroepen en
zyn huishoudster zat op haar post, verborgen,
achter do gordynon. Plotseling zag zU iots
door de straat sluipon en hoorde zy oen stom
zeggen: „K6at! Teufei, jou hellekatl"
(Wordt vervolgd.
