J laad. straat 87,E
„De Magneet".
HaarLstraat 45
UITVERKOOP wegens verplaatsing van
de Haarlemmerstraat 120 naar de
HOOGEWOERD 4L
DE TIJDGEESTy Haarlemmerstr. No. 120.
A. s. Zaterdag 31 Januari,
OPENING van het Manufacturenmagazijn
van alle zijn de prijzen, waarvoor wij thans onze goederen
aanbieden.
K K K K K K KK Karpetten.
AFBRAAK.
1903. SEIZOEN 1903.
Alles voor elk aannemelijk bod.
SHU»" Belachelijk lage prijzen.
©▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼TeVVVVVTTVVVTe
MANUFACTUREN.
lingen.
42. Haarlemmerstr. 42.
Dagelijks inschrijving van nieuwe Leer-
A.ccuraat onderricht. Onbepaald
aantal lessen.
Gratis onderricht voor hen, die zich
bij ons een Rijwiel aanschaffen.
Wij raden a. s. Leerlingen ernstig aan,
nu reeds met de lessen te beginnen, opdat,
wanneer het mooie weer aanbreekt, men
onmiddellijk naar buiten kan gaan om tochtjes
te maken.
Verkooplokaal Papengracht 6a.
ilenbilaire en andere Goederen,
DE SCHEEPSMACHINE,
Het is uw belang eens een kijkje te nemen, meer dan verbaasd zult U staan over de bespottelijk lage
aanbiedingen.
In het bijzonder maken wij U attent op onze aanbieding in Damesnach4japoniien9 zoolang de
voorraad strekt voor 98 Cts., circa 1500 stuks Velvety Coblenz, Laken en Linnen Tafelkleeden,
waarvan wij in den loop der gepasseerde week circa 300 stuks verkochten; verder alle mogelijke Manufac
turen. De voorraad is thans niet meer zoo wonderbaar groot, dus spoed, speedy spoed U naar
Groote voorraad, voor
fabelachtige prijzen.
FEUILLETON.
804 35 over da Brandewijnsteeg,
duurt beslist nog maar ACHT BAGEH. g>
Terstond gevraagdeen flinke
Winkeljuffrouw, goed met het
vak bekend. Brieven onder No. 807
aan het Bur. v. d. Blad. 6
Te bevragen:
J. H. SuNDERMEIJER,
Hooge Rijndijk,
797 10 VILLA CORNÊLJA
of op bet Terrein daarnaast.
de. avonds te HALFACHTi
PS. Men wordt er op attent gemaakt de verspreide strooibiljetten goed
te bewaren, daar men anders geen recht heeft tot deelneming aan de
GRATIS-VERLOTING. 805 75
tegenover de Rijwielschool van de Heeren GEBRs. STRAATSBURG.
(geheel overdekt).
Beleefd aanbevelend,
Interc. Teleph. 238. GEBRs. STRAATSBURG.
N. B. Voor hen, die zich, alvorens het rij-seizoen aanbreek!,
nog in een of ander (op- of afstappen, enz. enz.) willen
oefenen, stellen wij onze Rijwielschool gaarne
gratis disponibel. 812 80
De Deurwaarder J. F. TEUft'IS,
te Leiden, ral op Woensdag 2S
Januari n. s., des voormiddags u
ÏO uren, in dions bovengenoemd
Lokaal, yerkoopen dlverso
waarbij: mah. en gesch. Kasten,
Tafels, Stoelen, Wasclitalels,
Spiegels, Schilderijen, Regu
lateur, Veeren Bedden, Linnen
goed, Kleeden, Fornuis, als
mede een compleet Biljart, enz., enz.
Kijkdag: Dinsdag van 10—3 uur.
Goederen kunnen worden bijgevoegd.
793 18
A. W. 8IJTH0FF, to Leiden, heeft
uitgegeven
Handboek roor Machinisten en Olflclersn.
D. VAN VLEET,
Werktuigkundig en Scheepsbouwkundig
Ingenieur, Leeraar aan de Kweek
school voor Machinisten
te Amsterdam,
Met ruim 160 figuren tusschen don tekst
Prys geb. f 2.00.
Verkrijgbaar b\J alle Boekhandelaars.
LAAG, LAGER, RET LAAGST
791 390
65)
Kinloch leunde in zyn stoel achteroverby
was zeer bleek, zijn trekken waren zeer
scherp geworden. De slag was blijkbaar meer
dan een herstellende zonder nadeel kon ver
dragen. Peggy zag hem eerst koel, daarna
verschrikt aan en haar stoel achteruitschuivend
Itond zy op.
„Kapitein Kinloch, ik bid u, houd mU niet
voor een gevoelloos, ondankbaar wezen. Niet
omdat ik u niet
„O, ik bid u," viel hU haar onstuimig in
de rede. „Bespaar mij de gewone pleister op
de wonde."
„Maar ik moet u toch zeggen," fluisterde
zy, zich naar hem toebuigend, „dat ik u
acht, ja vereer
Hy legde haar met een afwerend gebaar
het zwijgen op, legde de armen op de tafel
en begroef het gelaat in zijn handen.
„Ik ben bang voor de liefde 1" fluisterde zy
dicht aan z\jn oor en toen hy opkeek, was zy
verdwenen.
Zeven-en-dertigste Hoofdstuk.
Elk kurhaus herbergt voor het minst een
babbeltoot of wandelende nieuwspost, zoo er
niet meer zyn. In het hotel „De Vier Winden"
werd deze waardigheid bekleed door een me
vrouw Peregrine, een ietwat verwelkte weduwe
die weinig geld, maar veel tyd had en grenzon-
loos nieuwsgierig was. Zy leidde Jaar in,
Jmt att mo iwerrend levea van het eene
hotel, van het eene familiepension naar het
andere, en was een soort gezelschapsgids,
die over familie omstandigheden en geheimen
opheldering kon geven, die door de belang
hebbendeu als geheel onbekend of reeds lang
vergeten beschouwd werden. Zoo levendig
haar geest was, zoo zwak was haar lichaam.
Aan uitstapjes, pic nies on ezelritten kon
zy niet deelnemen, rytoertjes waren haar te
duur, dus bracht zy den morgen meestal in
don tuin, hot overige van den dag in de
vestibule door, waar zy meestal dicht by don
haard op een bijzonder gemakkelyke sofa zat,
welke een ruimen blik op don hoofdingang
en de trap aanbood, zoodat dat plaatsje reeds
Jang „de observatiepost" heette. Wenschte
men omtrent een huisgenoote of nieuw aan
gekomene iets naders te vernemen, dan kon
men niets beters do9n dan zich tot de tengere
vrouw met het bleeke gelaat, de zachte stem
en het voorname voorkomen te wenden, van
wie men ook altyd wist, waar zy te vinden
was.
Freule Serie was natuurlijk als was in de
handen der nieuwsgierige dame geweest en
had haar argeloos meegedeeld, wat zy had
verlangd te weten. De eenzame weduwe
boezemde haar medelijden ln en dus nam zy
haar dikwyis op haar rytoertjes in het mooie
rytuig mee, dat freule Serie tijdens haar ver-
biyf daar had gehuurd, en voorzag haar van
boeken, couranten, bloemen en kaartjes voor
de concerten. Als dank voor al deze goedheid
vertelde mevrouw Peregrine aan allen, die het
hooren wilden, dat freule Serie een onzinnig
ryke, overspannen oude jonge juffrouw was,
die laat in haar leven haar vryheid had ge
kregen, een prachtig landgoed en al haar
plichten verwaarloosde, om met een jong ding
ti* geselschap een avontuurlijk leven te leiden.
En toch gaf zy het meisje slechts vyftig pond
(dat was waar, want Peggy weigerde meer
aan te nemen) en het zou in elk geval ge
paster zyn, om een dame van rypere jaren
(zooals mevrouw Peregrine!) om zich heen to
hebben. Deze juffrouw Hayes was sinds twee
jaar by juffrouw SerJo, maar waar zy vroeger
was geweest, daarover bowaarde de oude
freule een eigenzinnig stilzwegen.
En dan kwam freule Serle's neef en erfge
naam aan de beurt, een met roem beladen
krygsman en daarby bescheiden, zooals het
een waren held betaamt. Mevrouw Peregrine
had natuuriyk zyn aankomst en de begroeting
met Juffrouw Hayes nauwkeurig gadegeslagen.
Die beiden zagen elkaar niet voor het eerst I
Dan had zy van uit den tuin een lang, ernstig
gesprek op de veranda mede aangezien en
wachtte nu vol spanning op verdere gebeur
tenissen, welke echter voorloopig uitbleven.
Kapitein Kinloch moest zich een tydlang ont
zien, zyn uitstapjes bepaalden zich daarom
tot kleine rytoertjes, wandeling In het park
en daarby vergezelde hem helaas slechts
zyn tante.
Pas, toen Kinloch wat sterker was ge
worden, nam hy ook aan grootere uitstapjes
deel. Oogenschyniyk was hy zeer bemind by
zyn huisgenooten, want hy werd telkens uit-
genoodigd. Het was aardig te zien, hoe by
met zy'n tante omging; by gaf oigen plannen
op om met haar te gaan ryden, speelde
'8 avonds met haar bezique in plaats van
biljart met de heeren, bleef by pic nies aan
haar zyde, leidde haar ezel zelf over het gruis
en bracht haar bloemen, geluk en vrooiykheid.
Mevrouw Peregrine zou het eigeniyk
Interessanter gevonden hebben als hy de
gezelschapsdame meer aandacht bad ge
schonken, maar ofschoon hy tegenover deze
aan tafel zat, haar naar de kerk vergezelde
en af en toe 's avonds by do muziek naast
haar stond, kon mevrouw Peregrino's scherp
oog niet ontdekken, dat hy haar op een
andere wyze behandelde, dan do knappe
jonge meisjes, van wie het hotel womeldo.
Zoo zy hun korte gesprekken had kannen
hy wonen, zou zy wellicht van een andere
opinie zyn geworden, maar veel konden zy
niet tegen elkaar zeggen, want de onvermyde-
ïyke derde hing als een klis aan hen.
Deze was oen magere, aamborstige jongeling
met een hoogen boord, Mordaunt Fogg ge
naamd, die byna altyd een sigaret tusschen
de vingers hield en Kinloch als zyn eigen
schaduw volgde. Hot waa een van die gevallen
van overdreven, jeugdige heldenvoreoring,
welke des te heviger ontbrandt, boe grooter
het contrast tusschen den afgod en don aan
bidder is. De verwyfde joogeman met zyn
geparfumeerde zakdooken, zyn critiek over
vrouwenkleeding. zyn ellendig lichaam, zyn
kinderachtige ydeiheid en zyn goedkoope
wereldverachting en de mannoiyke, eenvoudige,
gespierde soldaat met zyn lilteekens en wonden
war6n zulke contrasten en juist daarom kon
Kinloch zich moeiiyk tegen zyn aanbidder
verweren en deze bezat een byzonder talent
om voor hem elk alleen zyn met Peggy te
verhinderen. Hoe onuitstaanbaar hy het
jongetje ook vond, kon hy het toch niet over
zich verkrygen, Iemand, op wlon de dood
reeds zyn stempel had gedrukt, van zich af
te schudden.
Op een avond kwam de Jonge man weer
met zyn onvermydeiyke sigaret in de vestibule
aanslenteren en nam bezit van de door freule
Serie verlaten zitplaats.
„Wat heeft u daar voor een groot oouvert?"
vroeg hy. „Een telegram?"
„Neen, myn jonge vriend, slechts een
tydoiyke vrystellmg van het ministerie van
oorlog. WU militairen krjgen zelden tele
grammen."
„En nog zeldzamer het Vlctoriakruls, hm V
Groote rookwolken voor zich uitblazend,
lag de Jongeling achteloos ln zyn stool en
staarde zyn afgod aan, wien deze bewonderende
blikken een onbehaagiyk gevoel gaven.
„Is u van avond niet in het theater
vroeg Poggy het fatje.
„Neen," zeide hy, „het is te vochtig ik
ben wat verkouden en bovendien tooneel-;
spel in Montone, als men dat in Londen en'
Parys gezien heeft vindt gy ook niet,
Kinloch?"
„My moet gy niet als tooneelcriticus aan
roepen 1 Ik ben te zeiden in do gelogenbeid,
om myn smaak in dat opzicht te vormor»."
„Noen, uw tooneol is het oorlogsveld, ds
wereld; daar speelt gy de heldonrollen."
„Ik denk er niet aanl"
„Toch wel, uw naam zal in do wereldge
schiedenis opgeteekend worden
„Het Ia nog niet bopaald vroroldhistorisch,
als iemand bet Vlctoriakruis krygt."
„Maar u hoeft toch een doel, waarnaar gy
streeft, met brandende eerzucht streeft?"
„Ja," stemde Kinloch, met een nadenkenden
blik op Peggy, toe.
„Juffrouw Hayes, mag ik een poosje by a
komen zitten vroeg nu mevrouw Peregrins
met haar piepende stem.
„Maar, natuuriyk, neemt u dien leuningstoel
Mag lk u koffie geven?"
(Wordt vervolgd.)
