Kealings Borstpasiilies Ingezonden. Burgerlijke Stand. 1 dien eersten en grooteten strijder voor de rechten der Christelijke school, die tot aan het einde van zijn leven de openbare gezind- heidssckool als de ecnig mogelijke oplossing heeft verdedigd. En bewegen wij ons sinds '89 niet in die achfcerwaartscho richting 1 Is art. 64, volgens hetwelk ,,aan de besturen der bijzondere la gere scholen een bijdrage verleend wordt volgons denzolfden maatstaf als bij art. 45 aan de gemeente ten behoeve der openbare legere school wordt tocgekond", zooals dit artikel bovendien bij de laatste herziening ton voordeele ven de bijzondere school ie ge wijzigd, niet een stap Ln de richting der openbare gezinclheidsschool 1 Worden de grenzen tus-sehen openbaar cn bijzonder ondorwijs niet langzamerhand uite gewischt? Men zon het zoo denken on het onderwijzend personeel der bijzondere scho len wiegde zich blijkbaar in do hoop, dat op dien weg zou worden voortgegaan, waardoor ook hun positie tegenover de schoolbesturen vaster en veiliger worden zou. Maar ook hier niots dan teleurstelling. Do heer Lobman sprak het duidelijk uit: In zako benoeming en ontslag van onder wijzers dulden wij geen inmenging van eenig openbaar gezag. De bijzoudoro school moet vrij blijven, want vrijheid is haar levensbe ginsel. Ook de Katholieken stemmen mee in hetzelfde koor." In een artikel „Nabetrachting" besprak do Nieuwe Iiotterdamsche Courant in het bijzonder do onderwijsplannen van dit Ministerie. Déze plannen omvatten toch: „do oprichting van amtirovodutionaire en katholiüke middelbare echoion en gymnasia, van antirevolutionaire cn katholieke am bacht»-, Industrie» en -polytechnische scho llen en van een antirevolutionaire en een katkoLieko universiteit, waarvan de kosten voor een even groot deel uit de openbare kaown zullen worden bestreden als die van dc bestaande openbare inrichtingen van midd Ibuar, technisch en hooger onderwijs. (Het schijnt wel wat duizelingwekkend, maar met minder zal werkelijk moeilijk kunnen Worden volstaan, wanneer alle volksdeelen met oigon levens- cn wereldbeschouwing, de Christelijke cn die daartoe niet gerekend worden, gelijke gelegenheid zullen moeten hebben om hum zonen en dochters zich te doon bekwamen voor sociale cn technische betrekkingen zonder ergernis voor zich of voor hun ouders do geschiedenis van ze kere Zuid-Hollamdsche ambachtsschool heeft doen zien, hoever do ergernis kan gaan E® can wetenschappelijke opleiding te ont vangen van oigon professoren, die dezelfde beginselen belijden." Daarna het Lager Ondeiwijs in liet bij zonder besprekend, merkt het blad op, dat vooral do geldelijke bezwaren togen do plan tten der Kcgeering moeilijk zullen zijn te Dvenvinnou. Maar de aankondiging üer pliunnon heeft reeds allerbcdonkelijksbo ge volgen gehad, die de premier moest orken- pon ,,T<n vele gemeenten is schromelijk plaats gebrek op de openbare scholen. Maar wat pal men doen, nu nieuwe regelingen te Wachten zijn To Yenloo, zeide de Minister, heeft men, in afwachting van <!c dingen, die komen zullen, „niet gezegd: laat ons tou maar spoedig een openbare school bou wen, die weer leegloopt, wanneer de bijzon dere school er komt, en die er clan voor nie mendal staat, maar is afgesproken, dat in do school, die aan de parochie behoort, de kinderen zullen worden ondergebracht, of dat. men een nieuwe school zal bouwen, maar onder oonditio, dat, wanneer zij leeg loopt, die openbare school verhuurd zal worden aan het bijzonder onderwijs." Dat .men zoo sprak, is te begrijpen; jamnier Snaar, dat men infcussohe® noch het een noch hot ander gedaan heeft. Op vAe andore planteen zal men zaoh in gelijke „verlegen- beid" bevinden en i® dezen tijd van over» gang liefst niet© doem. Van vele plaatsen zal gezegd kunnen worden, dat men er te doen heeft „met een zekere op- en neergaande verhouding van het openbaar en bijzonder «mderwijfi, mot een onzekerheid, welke van idio twee hot evenwicht zal krijgen, en in afwachting daarvan niet onmiddellijk han delen. „Mogo met het oog op dozen noodlotti ge® toestand do Regeering althans spoedig ten aanzien van haar eigen plannen tot een beslissing komen en haar voorstellen open baron. Niet om het ongeduld haren' geest verwanten te stillen, maar tea* wille van het noodlijdend volksonderwijs!" Ook Be Standaard heeft do balans opge maakt van het begrootingedebat. Dit blad betoogt, dat der oppositie stuk voor stuk ide wapens uit de hand worden geslagon en niets overblijft dan de oudo klacht, „dat de bppooitio zich op scherper geteokende con- fessioneelo uitingen had voorbereid". Het blad erkent, dat uiboraard de bcgrootinge- disoufisiën in oen tweede jaar niet van over wegende betcokonis konden zijn. Maar, merkt het op: ,,Hct ie moedgevend en verblijdend, dat ze tot. zoo gelukkig eindo werden gebracht-. Het blijkt meer en moer, dat or in dit 'Kabinet metterdaad regeerkracht schuilt en idat h met erteeds toenemend vertrouwen bejegend wordt. Dit dankt hefc niet. het minst daaraan, rda.t het, aan alle heethoofdigheid gespeend, kalm en nuchter do zaken aanvat-, zaoh er voor wacht do partijen liiniks door min faire behandeling to prikkelen, on liever dan met 'do phraseologio van democratisch© leuzen te koop te loopon, zijn kracht zoekt in het belichamen van zijn denkbeelden in wets ontwerpenddo te zijner tijd aan de Staton- Generaal gelegenheid zullen geven, om te Oordeeien, of dc ernstige toeleg om de so cial o hervormingen in geestelijken en stof fel ijken zin door te zetten, as® het. Kabinet Vreemd is, dan wol, volgons de toezegging 3n do eerste Troonrede, metterdaad i® zijn ernstig voorneancn ligt-" In Onze Eeuw voor Januari behandelt de heer E. B. Kielstra de af re koning met I n d i Tot goed verstand van zaken geeft hij eerst een kort historisch overzicht van de financieel© vorhoudiug tusschen het Moe derland en de Ooetindische koloniën, ten be- tooge, dat, na 1830, de Nedcrlandsche schat kist meermalen blijk heeft gegeven van baat zuchtige neigingen. Hij hcrinnorfc, hoe, o. a, in 1842, werd aangedrongen op „gestadige vermeerdering van het batig slot", hoe de onbetaalde heerendiensten, do gedwongen cultures, de landrente werden opgedreven om aan dien aandrang gevolg te gevenhoe- velo jaren lang, al do geldmiddelen, die hadden kunnen dienen om beschaving en ontwikkeling van Indië te bevorderen, wer den gebruikt om do beschaving en ontwikke ling van het Moederland op hoogor peil te brengen. Wanneer dientengevolge honderden mil- lioenen Indisch geld door Nederland zijn gonaast, zegt de schrijver dan mogo men dio naasting verdedigen op grond van do destijds heerschende begrippen ten aan zien van koloniaal bezit, en verklaren, dat elke handeling moet beoordeeld worden naar den tijd, waarin zij gepleegd werd, ze ker is het dan toch ook, dat men de vruch ten, thans nog door Nederland uit de batige sloten geplukt, al ware bet alleen maar do rente, op de van 1850—'76 daaruit geamor tiseerde 236 millioen bespaard, billijkheids halve in rekening behoort te brengen tegen over de algemeene kosten, welke het kolo niaal bezit ons jaarlijks oplegt. Men zal óók moeten toestemmen, dat het niet wel aangaat de theorie der finanoieclo eenheid, die gehuldigd werd zoolang Neder land daarvan voordeel trok, feitelijk ter zij- do te stellen bij de eerste gelegenheid, waar in haar toepassing het Moederland nadeolig zou zijn geweest. En eindelijk, hoe genegen men ook moge wezen geen oude koeien uit de sloot te halen, dat do niet-voldoening aan de in 1836 en 1838 bij cle wet gegeven belofte van restitu tio van 51,2 millioen met de daarop versche nen rente een argument te meer is om tegen over Indië rechtvaardigheid te betrachten. Vervolgens gceffc do heer Kielstra aan, wat er zijns inziens thans dient te geschie den. Hij acht do naasting, voorgoed, van de 38 millioen in 1872'77, en daartegenover het leenen tegen rente in 1883 van 45 en in 1898 van 56 millioen een vlek op ons kolo niaal beheer, die reeds lang moest zijn uifc- gcwischt, en daarom bohoort thans in ieder geval de rentepost van bijna 4 millioen op de Indische begrooting te worden geschrapt. Deze vier millioen moeten gevonden wor den, want hier is allereerst sprake van de voldoening eener c&reschuld. Deze daad is noodig om te bewijzen, dat onze baatzuchti ge koloniale politiek heeft, uitgediend. En men moet niet zeggen, dat vier mil lioen weinig beteckcnt tegenover de groot© behoeften van Indië. Daarmee zouden bij- oorbeold reeds alle onbetaalde heerendien sten op Java kunnen vervallen, ter bevor dering van de welvaart der bevolking. Toch erkent de schrijver, dat Indië groo- tere behoeften heeft. Het zou, met het oog op het verleden, zeker niet onbillijk zijn, indien Nederland, de eenheid, van financiën handhavende, ook in de verdere behoeften van Indië voorzag. Do heer Kielstra voor zich, zou het verkieselijk vinden, indien, na de schrapping van den rentepost, on middellijk do definitieve scheiding van de Nederlandsche en Indische geldmiddelen werd uitgesproken, ook ten bate van de Ne derlandsche belastingschuldigen, die voor zooveel nog te zorgen hebben, maar vooral voor indië, dat dan voorgoed van verdere schatplichtigheid ontheven zal zijn. In dit geval zal men in Indic er naar streven zijn meer beperkte geldmiddelen zoo doelmatig mogolijk aan te wenden. In verband hiermede zou ook gebroken moeten worden met het stelsel, dat Neder land leent voor Indië; dat het Moederland verantwoordelijk blijft voor do Indische schuld, omdat deze een deel van de nationa ls schuld uitmaakt. Laat Indië behoudens bet toezicht van do wetgevende macht ook financieel zelfstandig zijn, zooals bijv. de Australische koloniën. Indië kan, zoo noo dig, de opbrengst zijner douanerechten en zijner spoorwegen voor de rentebetaling ver binden. Noch de antecedenten, noeh de hui dige wetgeving is met het verlangde in strijd. De Vox Medicorum bevat een artikel over de Arts als Levensverzekerings dokter. Hier is de kwestie van het „ge heim" de hoofdzaak der bespreking en wij ■wijzen daarbij op het volgende: „Bij het onderzoek van candidate», die daarbij do verklaring ondertockenen, dat al les aan de directie geopenbaard mag wor den, is er dus geen sprake van schending van den eed. Iets anders is het bij do ver klaringen van overlijden. In een groot aan tal gevallen toch weet de behandelende ge neesheer niet© af van de omstandigheden, waaronder het contract getcekend is. Vooral bij de kleine postjes, die dikwijls gesloten worden, terwijl de verzekerde absoluut niet snapt wat hij onderteekent. En al heeft hij bet met volkomen bewustheid gedaan, heb ben wij dan dc zekerheid, dat hij jaren la ter nog dczclfdo verklaring zon willen onder teekend hebbon1 Theorie en practijk zijn niet altijd gelijk. De levensverzekering is een nuttige instel ling, en waar het geheim dubieus is, be hoeven wij er niet zoo'n gewetensbezwaar van te maken, om verklaringen af te geven, die geen nadeel voor onze patiënten opleve ren en voor zoo iets nuttigs noodig zijn. Maar is alles, wat gevraagd wordt, noodig? Dat de Maatschappijen een officieel be- Aujs moeten hebben van den dood van hun vorzokerde, is buiten kijf. Maar moeten zij ook weten, waaraan de patiënt is overleden? Voor de statistiek 1 Ja, dat is een mooi woord, waarmee men een heeleboel doodslaat tegenwoordig. Het nut van dergelijke sta tistieken wil er bij mij echter niet zoo glad in, omdat die veel beter en vollediger op gemaakt kunnen worden uit de algemeene sterftecijfers en in ziekenhuizen, enz. Maar ook al dweept men met het statistieke nut, dit kan verkregen worden zonder met bet geheim in botsing te komen. En ten laatste, waarom moet men weten hoe lang de over ledene behandeld is? Wanneer de Maatschappijen inzien, dat haar eischen de medici in moeilijkheden brengen, inzake hun ambtseed (en dat zullen zij nu tooh wel beseffen, nu deze kwestie tel kens weer ter sprake gebracht wordt) geloof ik, dat zij ook zullen inzien, dat het wen- schelijk ia, om zooveel mogelijk aan die be zwaren te gemoet tc komen. En in dat op zicht kunnen zij heel wat doen, door, wat hun als gehoim wordt toevertrouwd, ook als geheim to behandelen. In de eerste plaats moesten zij ophouden met het aan alle inspecteurs, enz. van bevriende Maatschappijen kennis goven van d© medi sche redenen, waarom iemand afgekeurd ia Hier is het toch wel voldoende, wanneer al leen oververteld wordt, dat iemand uit ge- zondhoidsoogpunt te licht bevonden is. En in de tweede plaats moesten zij alle medische stukken alleen in handen stellen van hun medischen adviseur. Deze kan op' grond van de verklaring van onderzoek be slissen of iemands gezondheid meer of min der aannemingswaard is, en dit aan de Di rectie rapportecren, zonder dat de geheele ziekte-geschiedenis onder de oogen van tal rijke, niet tot geheimhouding verplichte klerken bohoeft te komen. En deze kan de statistieken inrichten en behandelen, ook zender die noodelooze klerkenoogon. Wanneer de Levonsverzekering-Maat- Rt hap pijen in dozen geest aan onze bezwaren te gemoet wilden komen, zouden wij en zij beter geholpen zijn dan door een wetje, dat in onzen ambtseed een uitzondering maakt van de gegevens bij levensverzekeringen." De Amhemsche Courant bespreekt het wetsontwerp tot verhooging van den a o c ij n s op het gedistilleerd, waar van het blad zegt: ,Men zou het 't wetsontwerp je tot verhoo ging van den accijns op het gedistilleerd niet aanzien, dat het, bij het uitspreken der Troonrede reeds in de maak, althans aange kondigd, tot 12 Dec. tijd heeft noodig gehad om do Tweede Kamer te bereiken. Want noch het ontwerp, noch dc Memorie van Toelichting ziet er naar uit, aan den Minis ter van Financiën veel hoofdbreken te heb ben gekost. Zijn Excellentie heeft het zich al bijzonder gemakkelijk gemaakt om dit voorstel tot belastingverhooging te recht vaardigen." Na dan het wetsontwerp ontleed te hebben en, zooals het blad het noemt, de oppervlak kigheid er van te hebben aangetoond, zegt het: ,Als dit jeneverwetje in het Staatsblad komt, dan zal hot daarin naast de Speotwet een waardige plaats innemen als wetgovend product van het Christelijk Kabinet onder den vriend der „kleine luyden" als pre mier." De Provinciale Groninger Courant ednddgt een artikel, waarin zij veel lof toezwaait aan het ontwerp-program, samenge steld door een commissie uit den V r ijz n- nig-demooratischen Bond, niet be trekking tot de werkzaamheid der gomcontebosturon op sooiaal ge bied, volgenderwija: „Er zijn als men aanneemt, dat hot niet veel moeite zal imhebbe® te geraken tot de wijziging van voorschriften van wetten, die hier e® daar aa® krachtig ingrijpen van do gemeentebesturen in al deze richtingen hin derlijk zijn twee tegenwerkende factoren, die met gering zijn te schatten cn ook geens zins zijn uit het oog verloren door de samen stellers van hot ontwerp-program, al zoude men gewenscht hebben, dat daaraan m.er de aandacht nog ware gewijd geworden. In de 3to plaats dit bezwaar, dot do wijze, waarop in de tegenwoordige Gemeentewet de positie en de werkzaamheid der oommis- aie© van bijstand is geregeld, in den weg ©toot aan uitgebreide actie in de richting van het program In de tweede plaats en vooral het feit, dat de vervulling van al de eischen en wensohen, die het program inhoudt, schatten zal koeten, terwijl de ge meentekassen reeds nu ledig zijn. De ont werpers van hot program bobben gemeend, dat het niet hunne zaak was op dezo moei lijkheden bij deze gelegenheid in te gaan, en zij hebben daarover slechts enkele be schouwingen en raadgevingen ingelaecht. Het trof ons, dat zij de oplossing van de vraag der verdeeling van do meerdere werk zaamheid, dlie den gemeentebesturen warht als zij den weg der eocri&al politiek opgaan, naot zoeken in de versterking van het per soneel van burgemeester en wethoudea-s, maar in de wijziging en aanvulling der wet telijke bepalingen over do oommissiee van bijstand. Dat is wat wij ook altijd hebben geleerd. Dat daarmede vermeerdering vin het getal raadsleden in do aanzienlijke ge meenten moet gepaard gaan, achten wij ech ter ndet juist-. Laat men tooh do vertegen woordigende college© niet nog talrijker ma ken dan zij reeds zijn I Het kost reeds zoo veel moeite geschikte monsohon te vinden En het gild dor baantjesjagers wordt er weer door vergroot-. Wat de gemeentelijke geldmiddelen betreft: do raadgevingen, die daaromtrent in de inleiding tot het ont werp-program worden gedaan, zijn niet nieuw, maar voor het meerandeel juist, cn verdienen behartiging. Intusschen: men is er daarmede nog ndet. De bond zoude een uitnemend werk doe® als hij deze bedde pun ten, door do ontwerpers van bet program misschien terecht geëlimineerd, maar waar op het toch voor alios aankomt, maakte tot het onderworp van een nieuw opzettelijk onderzoek. Het- moet er om zijn te doen de bestrijding van het ontwerp -program met de argumenten: er ia geen geld om het tot uit voering te brengen en ons stelsel van ge meentebestuur staat aan de verwezenlijking in don weg, tot zwijgen te brengen. Daar voor ia het noodig, dat over deze heide pun ten meer en sterker licht ontstoken wordt dan bet ontwerp-program er over ver spreidt. In afwachting daarvan ontwikkelt dit program een reeks' van desiderata op sociaal gebied, walker vervulling van de gemeentebesturen mag worden gevraagd en gehoopt, en licht bet deze toe op een wijze, die maakt, dat hefc program voor een Lange toekomst een gids en een aanmoediging kan' zijn voor do werkzaamheid der gemeente op sociaal terrein." RECLAMES, a 40 Cents per regel. 210 16 Bestaat er een ergere marteling dan Iemand, die u lief is, te hooron hoesten, terw|]l men zich onmachtig meent het te verlichten? W.J) onuerstreepen „terwpi men zieti onmachtig meent", want het is bewezen, dat de de hevigste hoestbuien doen ophouden, aan den uitgeputten zieke terstond verlichting ver schaffen en z(jn bepaalde genezing verzekeren. Het ie een werkdadig en goedkoop geneesmid del; een leder moet er voor zichzelf en z(jn riaasten de proef mede nemen. De liealiiigs JPastillcs z(jn in alle Apotheken verkrijgbaar. door zeker wol eenige verandering g? bracht worden. U dankzeggend© heb ik de eer te zijn, Een Abonné. Keuring ven voor uitvoer bestemd vleesch. Bij Koninkl. besluit van 21 November j.l. („Staatsblad" No. 199) is bepaald,* dat van Staatswege zooveel mogelijk gelegen heid gogovc® zal worde® tot het doen onder zookon va® vleesch, afkomstig van herkau wende dieren of varkens, tor verkrijging va® een meikteeken als bewijs, dat 't vleesch geschikt is om te worden uitgevoerd. De nieuwe voorschriften leggen alzo.; goenorloi verplichting op, maar beoogen jn het algemeen, voor zoover geschieden kan, een ieder, dio zulks verlangt en wiens slacht plaats ale zoodanig ingericht en gelegon is, dat hot onderzoek er behoorlijk kan plaat* vindon, i® staat te stellen zijn voor uitvoer bestemd vleeech, inzonderheid wanneer hefc zendingen van e enigen omvang betreft, door een Rijksambtenaar te late® feouren en het geen voor export geschikt bevonden wordt, vooizien te krijgen van een Rijksmerk. Tor uitvoering van voornoemd besluit hoeffc de minister van waterstaat drie be schikkingen genomen, waarbij voorschriften gogeven worde® omtrent: I. de inrichting va® het formulier tor medodeeling van den wensch om gebruik te maken va® do gele genheid tot h' t doen onderzoeken van voor uitvoer bestemd vleesch; IIo. den staat, waarin het vleesch ten onderzoek moet wor den aangeboden; b. do regelen voor de kou- ring va® heb vileeeoh; c. do wijze, waarop het merkte eken zal worden ingericht on aange bracht; III. het tarief voor de heffing van vergoeding van keuringskosten. Do formulieren va® aanvrage, welke van oen nader bekend to maken tijdstip af kos teloos op elk© gemeente-secretarie verkrijg baar zullen zijn, behoorem na invulling en' onderteekcnin g gezonden te worden aan don minister van waterstaat. Opdat do keuring behoorlijk zal kunnen geschiede®, mag hot vleesch in geen kleinere stukken da® halve dieren ton onderzoek worden aangeboden. De Rijkskeurmcesfcers zijn bovendien be voegd te vorderen het dier vooraf in leven den staat te zien. Met betrekking tot het tarief voor dc hef fing van vergoeding van keuringskosten zijn de verschillende dieren, nJ naar gelang van hun waarde, in een viertal groepen verdeeld, te weten: a. Stiere®, ossen, koeien en vaarzen; b. vette kalveren, groakalverer» en varkens van 100 K.G. en meer levend gewicht; e. nuchtere kalveren, schapen, gei ten en lammeren; d. varkens beneden 100 K.G. levend gewicht. Voor iedere rubriek geschiedt de bereke ning per stuk, tenzij de belanghebbende ge bruik maakt van de gelegenheid om tegen verminderen prijs één of meer abonnemen ten te nemen. Het tarief is zoodanig ingericht, cLat de koste® dalen naarmate bet aantal gekeurde ddorc® stijgt-. Nadere bijzonderheden geeft de „Sfcoats- oourant" van 4 e® 6 Ja®. Aan de liedactie van het Leidsch Dagblad. Zou U het onderstaande als „Ingezonden" i® Uw geacht blad willen opnemen? Het jaar 1903 brengt ons veel goeds, als Slachthuis, ee® nieuwe brug en wie weet wat nog meer; maar zou ndet door autoritei ten eens gedacht kunnen worde® aan arme kooplieden, dat zij tooh een behoorlijke plaats krijgen, om hun waar te presen- teecren? Zaterdagsavonds is de markt tijde- lyik aangewezen aa® do Van-der-Werfstraat, maar hefc lijkt daar soms wei ee® kerkhof. Ook wordt die plaats gemeden om do vuile straten. Soms gaat men tot do eukols in do modder. Men is daarom vorp licht zelfs een bezem meo te brengen om zijn pla-ote een weinig te redderen. De joelende jongens, die daar in zwermen rondloopcn, doen som migen menschen de® angst om het hart slaan, daar or nog bij zijn, die alles wat van hu® gading is meenemen. Met andere dagen is het nog slechter gesteld. Men wordt soms overal verjaagd als men hier of daar efcil staat. Waarom niet een flinke straat of pled® aangewezen, waar men naar hartelust kon markten, uitstallen, enzzooals in 's-Hertogenbosoh, Amsterdam, Rotterdam 3- nxaal per week e® Den Haag 3-maal per week. Leide® moet toch vooruit, wordt er ge zegd. Nu, da® )B dit ook een ya;n do hoofd- vereischten, waarmee autoriteiten cn Oom- missio va® Vreemdelingenverkeer voor don dag moeten komen. Ik hoop dat door dit schrijven het een of onder raadslid dit zaakje voor de be doelde kooplui eens op wil knappen, waar Naar aanleiding van het stukje in het „L. D." van 30 Dec. j.l., van „een tapper, die zijn vak versbaat", acht ik mij verplicht nog eenmaal ierug te komen en genoemden heer van repliek te dienen. Zie, Mijnheer Tapper, uit uw stukje trek ik juist het bewijs, dat u of heel geen tap per bent, öf er nog hocl weinig van weet., H n Leiden, durf ik gerust zeggen, bo ete al hooi weinig zaken waai* Zaterdag 1000 borrels worden verkocht; ik kan haaefc zeggen niet één, die zulk een debiet heeft. Vervolgens zegt u: Ale wij geen buren waren, mijn broers pandjeshuis en mijn kroeg, dan hadden wij samen geen droog brood. Want hebben zij trek i® een borrel dan maken zij een pandje, want zonder pandje geen borrel en zonder borrel geen pandje". Wat dus het eerste betreft, zulle® cto tap pen» in Leidon u om strijd benijden, wanÖ dan vindt die verkoop van 1000 borrels zijp bestaan in het buurmanschap van hefc pandjeshuis. En wat hot tweede betreft* hierop laat ik liever het publick antwoor den, die stelregel durf ik niet aanvaarden.: Eon stukje schrijven over het nut der pandjeshuizen vind ik wel wat bespottelijk, de armoede heeft dit noodzakelijk kwaad ia do wereld geroepen, en de minst dure ea meest solide van deze inrichtingen is de S tadsbank-van-Leening. Vervolgens „Mijnheer de verstandige tapper", heb ik niet den acoijns, maar wei do voorgestelde vorhooging daarvan be spraken, en nogmaals verzeker ik u dat ik al tien jaren tapper ben, en als verstandig tapper raad ik u aan, ze niet te .verslap pen", anders vrees ik dat uw debiet ook „slapper" zal worden. En dat zou toch jammer zijn voor u en uw broer, want,: nietwaar, „zonder pandje geen borrel, en zonder borrel geen pandje?" Vervolgens waarschuwt gij eiken Neder lander, om niet naar dat staatje van Euro- pa te gaan, waar de sterkedrank verbodea is. Welnu, dat staatje is Denemarken. Of daar nu voor rechters, dokters en politie het vet van den pot is, weet ik niet; dit laat me ook volkomen koud en raakt hefc wezen van de zaak niet. Mij dunkt dat er daar nog wel wat to verdionen is voor die takken van dienst; het zal daar nog wel geen paradijs wezen, met de gepersonifieer de onschuld, zittende onder een appelboom. Ten slotte nog dit. Na onderzoek bij ve- lon mijner collega's kom ik tot de slotsom, dat een tapper, die goede waar omzet, niefc noodig heeft zijn klanten op Zaterdag avond te onthalen op mosselen en zoute ham. Gij zegt zelf „ik ben een eerlijke tap per en daarom doe ik zulks niet," en dit ben ik volkomen met u eens. Bovendien, met het oog op de Nood-drankweb cn do voortdurende stijging van do jenevermarkt, maken dezo zulks, bij een eerlijke concurrentie, vrijwel onmogelijk. Alle aanbiedingen op dergelijko wijze gedaan, zijn, wel is waar, om van te watertanden, doeh in den regel zijn de oonsumonten do dupe van dc historie. Mon kan dit in hefc dagelijksoh leven op allerlei gebied onder vinden. En nu, mijnheer de tapper, ik eindig met don wonsch, dat wij beiden nog lang zaken zullen doen en beiden nog veel onder vinding mogen opdoen in heteelfdo vak, met dit onderscheid, dat ieder zijn eigen kijk op hefc leven, e® als zoodanig zijn eigen oordeel heeft, zonder aanzien des per- soons. Do geachte Redactie mijn dank voor de verleende plaatsruimte. Januari, 1903. D. M. HAARLEMMERMEER. Gehuwd: C. van Parijs en A. Bulk. H. Dijkgraaf ca 0. M. Bierenbroodspot. Bevallen: G. Biesheuvel geb. Slikker D. 0. Griekepoor geb. Van Meeib^ekZ.A. Bakker geb. Heermaue 2 Z. D. Keepen geb. Maorso Z. M. Wamsteekar geb. Oosterom Z. G. Bax geb. VaD Wieringon Z. M S. de Block Seb. Pietera D. M. Krom geb. Sohuitamaker i. J. van Noorloos geb. Imanae Z. P. Joren geb. Van Marsbergen Z. M. van Herwjjnen geb. Spruitenburg Z. M. Schouten geb. Ver boef Z. J. Vermeij geb. Persoon levenl- D. H. Sobalk geb. Troost levenl. Z. Overleden: P. Rus 88 1- M. Mejjer 12 j. H. A, van Rijn 2 m. M. Tas 4 m. N. Wortel 8 d. N. Bakker 70 j. IndeSted. Werkinr. z()n opgenomen: Volw. Kin 1 DATUM. DAGEK. pers. deren. 28 Dec, Zeedag 47 11 68 Ï9 Maandag 63 11 74 80 Dinsdag 69 19 88 81 Woausdag. 78 26 104 1 Jan. Dondardag 61 21 72 a Vrjjdag 66 18 88 a Zaterdag. 02 12 74 ln 1902 zijn in bot geheel opgenomen: 22818 volwassen personen, 6654 kinderen, te samen 28472 of 78 personen daags gemiddeld. UITLOTINGEN- Oostonrrjksohe Credielloten van 1858 a kr. 200. Trekking van 2 Jan. 1903. Betaalbaar 1 Juli 1903: Getrokken seneën: 72 81 112 114 817 601 778 942 1292 1317 1458 1478 1533 1602 1693 1760 1873 1887 2005 2019 2108 2162 2203 2408 2476 2300 2893 2951 3032 3840 3416 3487 8500 en 4045. „„te*., Hoofdprijzen: 300,000 kr« e.2800n.45: 60,000kr. s. 2951 n. 1230,000 kr. s. 1473 d. 89. 10,000 kr. s. 778 n. 1, s. 2800 n. 18; 4000 kr. s. 1693 c 5,3. 1760 n. 75; 3000 kr. b. 317 n. 86,8.778n. 67, s. 1887 n 8- 2000 kr. s 2103 n. 70, e. 2893 n. 87, e. 3032 n. 58. Berichten over Rijnland's boezem, gedurende de week van 28 Deo. 1902—3 Jan. 1908. 1 Jan. St&n i van den boezem te Lelden. Idem te Oude-Wetoring. ■Werking dor stoomgemalen Waterloozing lange natuurlijken weg. Begonval in mM« 28 Deo. 29 Deo. 80 Doo. 31 Deo 1 Jan. 2 Jan. 62 60 01 69 68 60 62 om.—A.P. 54 57 67 60 49 47 am.—A.P. Bpaarndam 971/* a.» UalXwog SOl/s 'l- Gonda 281/4 u., Katwyk o. üpaarndam u., Halfweg u,, Goudt o,, Katwijk 9 u. Door de slole te Gouda n,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1903 | | pagina 6