Wekeiyksche Kalender.
Iets over de Piano.
Raadgeving.
ALLERLEI
OPGAVE.
$bttewa
Wintermaand.
December. In 't sombere luchtengrauw
Ten lichtloozen hemel ik staar:
Daar weeft er de Winter van nevel en kou
Het lijkkleed voor 't stervende jaar.
'En doodscher dan buiten is 't in mijne ziel 1
O, God in den hemel, zoo bang,
Zoo bang 't droeve donker mijn ziel over
viel
Hoe lang nog, hoe lang nog, hoe lang
Zal 'tzijn, dat de Kerstnacht me de sterre
[weer blinkt?
Zal 'tdan zijn weer blijheid en vrêe?...
O, 'k hope I En ale 't jaar ten grave zinkt,
Begrave het al mijn leed mee
Zondag.
De wereld beschouwt zonderlingheid in
het groote als genie, in het kleine als
dwaasheid.
Maandag.
Wie veel arbeid heeft, heeft weinig tdjd tot
hartepijn.
Dinsdag.
Van onweerstaanbaar tot onuitstaanbaar
Ib maar één schrede.
Woensdag.
Niet de stand maakt den man; niet Het
beroep geeft verdienste, maar alleen de
wijze, waarop men het waarneemt.
Donderdag.
Het licht schijnt in de duisternis.
m
Vrijdag.
Nog steeds verschijnt het Christuskind
In needrigheid; des nachts begroet
Hem slechts een kleine herderskring;
Straks, als het daagt, een vorstenstoet.
Zaterdag.
Er is veel sentimentaliteit en weinig dege
lijkheid in onze dagen.
Sebastiaan Erard, wien men de stichting
van de eerste pianofabriek toeschrijft, was
de zoon van een niet meer dan welvarend
Straatsburger meubelmaker. Op den leeftijd
van 16 jaar kwam Erard in 1768 naar Pa
rijs. Hij vond als bekwaam timmerman
werk bij een klaviermaker, die zeer spoedig
zijn kundigheden leerde waardeeren, maar
toch met eenigen angst de opvallende be
langstelling van zijn knecht voor de onder
deden van het mechanisme volgde.
Dc al to weetgierige arbeider kreeg daar
om zijn ontslag. Een toeval wilde nu, dat
een concurrent van dezen klaviermaker zich
juist in grooten nood bevond; hij had n.l.
opdracht volgens een nieuw mechanisme een
instrument te bouwen. De niet meer jonge
meester wilde reeds deze bestelling van de
band wijzen, toen hij hoorde van de buiten
gewone bekwaamheid van den Straatsburger
echrijnwerkersknecht en hem onmiddellijk
de \ervaardiging van het klavier opdroeg,
hoewel onder voorwaarde, dat het instru
ment onder zijn naam, dien des meesters, ge
leverd zou wordon. Erard stemde toe; maar
toen het klavier klaar was, trok het zóó de
aandacht door zijn soliden bouw en zijn
volheid van klank, dat de leverancier wel
met den naam van den werkelijke® vervaar
diger voor den dag moest komen.
De geschiedenis werd bekend in de gehee-
le Parijsche muzikale wereld en vestigde de
opmerkzaamheid op den jongen kunstenaar
uit den Elzaa.
Erard vond spoedig daarop het mechani
sche klavier uit (clavecin mécanique), dat
door zijn tijdgenooten als een meesterwerk
van uitvindingskunst geprezen werd. Maar
hij was met het verkregene niet tevreden.
Zijn roep als mechanicus verbreidde zich
buitengemeen spoedig en bracht hem met
de voornaamste kringen in aanraking.
Een veelvermogend staatsman bracht hem
ook in kennis met de hertogin De Villeroi,
die als beschermster der kunst, vooral der
muziek, hom van veel steun was. Om hem
in staat te stellen rustiger en zonder fi
nancieel© zorgen te kunnen arbeiden, nam
de kunstlievende hertogin hem in haar
gastvrij huis op, waarin zij een werkplaats
inrichtte.
In het hotel „Villeroi" bouwde Erard dan
ook zijn eerste piano. Dit instrument was
tot dien tijd in Frankrijk nog weinig be
kend. De piano's, die men te Parijs vond,
waren tot op dat tijdstip uit Regensburg,
Augsburg of Londen betrokken geworden.
In eenige voorname huizen behoorde het se
dert lang tot den goeden toon, zulke uit
Duitschland of Engeland komende piano's
te hebben.
De hertogin had op zekeren dag aan
Erard gevraagd, of hij dan ook niet in staat
was om zulk een piano samen te stellen. Zijn
antwoord luidde bevestigend en met geest
drift ging hij aan het werk. Het nieuwe in
strument, een bewijs der buitengewone uit
vindersgaven van den jongen man, vond on
verdeelde waardeering bij de Parijsche kun
stenaars en kunstvrienden. Hèt was nu de
tijd, om een zakelijke uitvoering te geven
aan hetgeen de vrucht was van vele jaren
moeilijken arbeid.
Erard liet zijn broeder Jean Baptist© uit
Straatsburg komen. De onvermoeide wer
ker deelde na dien tijd de goede en de slech
te dagen met zijn broeder.
De gunstige opname, welke de uit hun
fabriek komende instrumenten bij he: pu
bliek ondervonden, maakte het weldra noo-
dig het hotel „Villeroi" met een groot éta
blissement te verwisselen, en men vestigde
zich nu in den Faubourg Saint-Germain.
Sebastiaan Erard werkte onvermoeid voort
en deed steeds nieuwe vindingen en bracht
steeds nieuwe verbeteringen aan. Zoo vond
hij de van twee klavieren voorziene piano
uit, waarvan het eene klavier voor piano,
het andere voor orgel bestemd was.
Dit dubbel-instrument veroorzaakte na
tuurlijk een groot opzien. Marie Antoinette
liet er een voor zich bouwen, dat de meester
met in-acht-neming der bijzondere wenschen
der Koningin uitdacht De omvang van de
stem der Koningin was slechts gering en alle
muziekstukken schenen haar te hoog te zijn
geschreven. Erard vond nu een mechaniek
uit, waarmee hij het klavier in zijn instru
ment willekeurig door middel van een sleu
tel een halven toon hooger of lager kon
zetten.
Op deze manier ging het transponeeren
zopder veel moeite van den accompagnateur.
Met hetzelfde instrument deed hij ook de
eerste proef met het door een vingerdruk
toongevende orgel. Zoo verwierven zich de
gebroeders Erard weldra een Europeeschen
naam, die bovendien nog niet weinig werd
verhoogd doordat Sebastiaan Erard in 1791
te Londen een van Parijs geheel onafhan
kelijke fabriek van piano's oprichtte.
Sebastiaan Erard stierf in 1831 op het
door hem aangekochte, vroeger, koninklijke
jachtslot „La Muefete", bij Pussy.
RECEPT.
Een hoerljjke aardappclonschotel.
Een heerlijken smaak kan men aan aard
appelen geven door ze op de'volgende wijze
te bereiden:
De geschilde aardappelen worden gewas-
schen en daarna op een vergiet gelegd. Na
dat men daarbij een weinig zout heeft ge
voegd, doet men ze in een ijzeren pan, waar
op men een glad ijzeren deksel legt, met
dien verstande, dat de buitenzijde naar bin
nen komt. Daarna keert men de pan om,
zoodat de aardappelen op het deksel liggen,
plaatst ze in een matig warmen oven en laat
ze een uur bakken. Als de vrouw des huizes
dergelijke aardappelen aan haar betere
helft voorzet, heeft zij alle kaus op eest
pluimpje.
Het wasschen van borduursel*
Men wascht gekleurd zijden borduursel op
linnen het best in een afgekoeld aftreksel
van houtzeep, vermengd met eenige druppels
terpentijn.
Koopmansstijl.
.........Wij moeten UEd- ten slotte nog
melden, dat den traan, welke wij voor UEd.
op het oog hadden, ons door d- neus is
gegaan, wijl ze hier thans lichter aftrek
vindt, ten gevolge waarvan wij er ook van
afgegaan zijn. De wed. Branke! en Co. zit
echter nog vol; ze vraagt f 50 voor directe
levering. Wilt UEd. haar daarvoor hebben?
Gi/to antwoord, want er zijn meer liefheb
bers en in het algemeen veel liefhebberij
voor het artikel
Een begaafd en gewillig beest. In het
„Kamper Dagblad" leest men. de volgende
advertentie.
Te koop aangeboden: een zwarte, langha
rige hond, oud 1 jaar, ook genegen huiselijke
bezigheden te verrichten, als pantoffels aan
geven, boodschappen doen, enz., enz.
Afgetroefd. Een veearts liep onlangs bij
het omslaan van een hoek een nogal driftig
kereltje per ongeluk vrij onzacht tegen het
lijf.
„Ezel!" riep deze.
„Pardon, ik ben geen ezel, maar veearts;
mocht ik u soms bezeerd hebben, dan zal het
mij een waar feest zijn u onder behandeling
te nemen."
In een netelige positie. Hotelhouder:
„...Dat is een miserabele geschiedenis! Een
paar maal heb ik Zondags hazepeper ver
strekt; thans ben ik wegens strooperij aan
geklaagd,"
Vriend: „Kan je dan je onschuld niet be
wijzen
Hotelhouder: „Dat welmaar dan eet
geen mensch meer hazepeper bij mij 1"
DaaromHij: „Vrouwtje, waarom laat
je toch telkens nieuwe kleedingstoffe n ko
men? Wie moet dat beta..."
Zij (hem in de rede vallend): „De dokter
heeft gezegd, dat geregelde stofwisseling
voor mij zakelijk is,"
Onze dienstboden. Mevrouw: „Als je
aanstaande in de keuken komt, Jans, laat
hem dan ten minste niet zulke gemeen©
tabak rooken: het heele huis is verpest."
Jans: „Daar vlieg je leelijk in, me goeie
menech; het zijn sigaren van je man."
Verstrooid. Professor (die met zijn
zoon in het hotel in één kamer logeert)*
„Wat voer je toah uit daar in donker?"
Zoon: „Ik zoek de lucifers."
Professor: „Welnu, steak dan eerst licht
aan
Uit een roman. Hij zat in gedachten
verdiept en dacht aan niets.
Drukfout. Reeds hadden de Galliërs
met 1 i f t de tinnen van het Kapitool beste
gen, toen de ganzen begonnen te snateren...
Vorm trit de volgende letters een zeer be
kend spreekwoord:
tg grvtHsteeeeezifivde
naanlntnaioeg.
[Het spreekwoord wordt afgedrukt in b.efc
volgende Zondagsblad].
Antwoord op de Vraag in het vorig Zondagsblad:
Henne-pakker; henn e p -akker.
