Uit de Rechtzaal
TOONEEL.
Spoken.
Famitliedrama in H bedrijven van Eenrik Ibsen.
Het Arnstordajneohe Lyrisch Tooneel ver
toonde oils gisteravond genoemd drama.
Hoewel niet nieuw, was dit stuk toch wol
do mooilo waard om nog eens op liet reper
toire be kornen, daar hot aan acteurs en ac
trices, die wat durven cn ook wat kunnen,
gelegenheid aanbiedt hunne dramatische
kracht to toetsen en te tooncn.
„Familiedrama," zoo luidt ook de titel
in de Duitecho uilgavo, die ik vo r mij heb
liggen. Hoewol dat woord bij ons weinig of
niet gebezigd wordt, het drukt goed uit,
wat Ibecn heeft willen geven in „Spoken."
Helone Alving wordt ons bij den aanvang
van liet fituk voorgesteld als een vrouw, ge
lukkig reeda weduwe, die in stilte veel gele
den heeft. Gehuwd geweest met den kamer
heer Alving, een niotswaardigen lichtmis,
had zij hot huwelijk van een treurige zijde
leorcn kennen. Zij was an ook de echtelijke
woning ontvlucht en had beschem :ng ge
zocht bij dominee Mandors. Door dezen op
haren plicht gewezen, keert zij terug en of
schoon do wereld het huwelijk als voorbeel
dig beschouwt en zelfs ds. Mandors van hot
verdere zodeloozo leven van den kamerheer
onkundig blijft, haar bestaan is afschuwe
lijk. Grof beleedigd in hare eige- woning,
daar Alving voor haar aogon connecties
heeft met do dienstbode, befjluit zij alleen
te lijdon on opdat haar kind het wangedrag
van den vader niet zal bespeuren, wordt
do jongo Oswald reeds op zijn 7do jaar uit
huis gezonden; on zijne moeder wilde niet,
dab hij er bij Alving® loven eon voet weer
zou zotten.
Op hot oogenblik, waarop het drama aan
vangt, zal de inwijding plants hebben van
een kindor-aoyl, een liefdadige instelling,
(naar het heet tor voldoening aan don laat-
eton wil van don gestorven kamerheer, maar
f oi tol ijle opgdwuwd vaai Alvings vermogen;
opdat Oswald van dat bloedgeld geen pon-
ning zal bezitten. Zij meent alzoo to kunnen
breken mot alles wat haar aan Afving herin
nert. Helaas do werkelijkheid zal haar ont.
nuohteren, zij zal tot de vrecsolijko ontdek
king komen, dat haar kind de geestelijke on
li cl talmolij ko erfgenaam ie van zijn vader.
Oswald is nu teruggekeerd uit Parijs,
waar hij als kunstschilder reeds naam begon
to maken, teruggekeerd, om bij do inwijding
van hot asyl tegenwoordig te zijn. Ook ds.
Mandors, de man van de oudo, versleten
moraal van do kerkelijko traditie, is daar
voor gekomenTusschen hom en Oswald ont
spint zich een levendig gesprok over do
vrije lief do. De jongo schilder verdedigt
haar, maar ds. Mandors trekt er tegen beu
strijde. Hot huwelijk is uit God. „Logen",
zegt Hood door don mond van mevr. Af
ving, als zij Mandors toevoegt: „Toen gij
mij gedwongen hebt tot hetge n gij plicht
tnoemdeb, toon gij als billijk en roobtvaardig
hebt goprezen datgene, waartegen mijn go-
heel o wozon met afgrijzen in opstand k-vam,
bon ik uwe lcoringon eens nader gaan be
kijken. Ik wilde slechts één punt aanraken,
maar toen dat was losgemaakt, viel alle® uit
elkaar."
Mevrouw Afving hoort eensklaps in dc
eetkamer Regina roepen: „Osw .d, laat mij
los." En nu ie hot haar, alsof het verleden
weer voor haar oprijst. „Ik zou bijna go-
looven, dat wij allen spoken zijn," zegt zij
tob Mandors. „Niet alleen, wat v ij vm va
der on moedor geërfd hebbon, woelt in ons
run, neen ook allerlei oude vergane gedach
ten, allerlei gestorven geloof. Dat leeft wol
niet in ons, maar hot zit in ons en wij kun
nen het niet van ons afsahudden." Ja zij ze
telde in Oswald, do afschuwelijke ziekte dos
vaders, die bij don zoon werd tot hersonvor.
wccking. Oswald, dio steeds nog in zijn vn^
dor vond het idoaal van reinheid on groot
heid, meent, dat hij zelf schuld is aan zijn
èllendig bestaan. Mevr. Alving weet niet wat
zij doen moet. Maakt zij hom bekend mot
hot levon van zijn vador, dan ha. lt zij zijn
ideaal van vadorgrootheid naar dc laagte;
laat zij hem in zijn waan, dan wordt hij ver
teerd door wroeging cn zelfverwijt. Als hij
na den brand van hot nieuw op to riohton
asyl op het punt staat van krankzinnig te
worden, gaat zijn moedor hem do vrcesolijko
waarheid onthullen. Hij hoort zijns vadors
schuld en tevens dat Regina, die hij tot zijn
vrouw begeerde, in dit huis bijna deaelfdc
rechten heeft als hij, daar zij do natuurlijke
dochter is van Alving en een dienstbode der
Alvings, later do vrouw van den vroomhoiri
huichelenden Engst randt.
Oswald voelt, dat hij kindsoh gaat wor
den en als dat afschuwelijke oogonblik na-
dort, verlangt hij dat zijn moeder hem hel
pen zal door hem morphino tc geven en zoo
ren oinde te maken aan zijn ontzettend lij
den. Oswald zat onbeweeglijk in zijn stoel
en zegt eensklaps: „Moeder, geef mij do
zen 1" Al zijn spieren schijnen verslapt, zijn
gelaat is zonder uitdrukking, zijn oogon
etarcrn dof voor zioh uit en met toonlooze
etem herhaalt hij de woorden: „de zon, de
zon Het scherm valt.
Ibscn is een groot dichter, hij zal het hart
des mensehen beroeren en hem dwingen tot
gevoel. Zijn strijd tegen al het eonvcntioneo-
le, het onware wijst hem den goeden weg.
Geen wceko sentimentaliteit, geen kunstma
tig opwekken van aandoeningen, een „fami
liedrama", een stuk menschel ijk leven, over
weldigend, mogelijk gebeurlijk waar; een
stuk mcnschelijk lijden, afschuwelijk, ver
ontwaardiging opwekkend, zoodat men zich
zelf voor het hoofd zou willen slaan, maar
veelszins voorkomende veel leven vernieti
gend en waar. Het lust 1-sen ons het ver
schrikkelijke voor te houden van een toestand
in de hedendaagsche moderne wereld en is
het. waar dat hij nu en dan het beste in ons
wakker roept soms wenden wij ons met af
keer van hcra af. Do ongelukkige toestand
van Oswald slemt ons tot diep modelijden,
maar een tooneel als dat waarin Oswald
U"I zijn moeder en Regina champagne zit
l-o drinken, do verhouding van Oswald tot
Regina, dat alles ie weerzinwekkend bru
taal. Ibsen ia vooral in dit drama volslagen
pessimist; vandaar dan ook dat gedrukte,
dio sombere stemming, die over het geheel
ligt uitgespreid. Geen enkele kloeko figuur
in geheel het drama. Helone zeker een lij
dende figuur. Toch heeft clc smart geen lou-
terenden invloed op haar gehad, maar heeft
haar steeds meer verstrikt in het net van lo-
gena tegenover haar kind. Hoeveel hooger
staat de opvatting van smart bij Alfred de
Musset in zijn „Meinacht", (vertaald door
van Looy): „De smart hoort al aan God 1
Wat ook voor droefenis uw jonkheid werd
gezonden,
Laat haar maar broeder worden uw heiige
wonde,
Dio donkre serafijnen sloegen diep in 't
hart.
Niets maakt de ziel zoo groot als een groo-
te smart."
Oswald een slachtoffer van zijn vaders ban
deloosheid, maar die toch ook zoo in Parijs
scheen geleefd te hebben, dot hij zichzelf aan
klaagt als de oorzaak van zijn lijden. Ds.
Mandors, als predikant een onmogelijk in
dividu, bij wien pricstcrlijko aanmatiging,
menschcnvrees cn domheid of liever onbe
kendheid met do gewichtige vragen van den
dag als om strijd den boventoon voeren.
Regina een lichtzinnige coquette, Eng-
strandt, eon gowetenloozo schurk, dio niet
aarzelt het kind zijner vrouw een plaats aan
te bieden in zijn „zeemanshuis." Do uitbeel
ding dezer karakters eischt groote studie, so
berheid en stemming.
De rol van Holeno werd vervuld door
mevrouw W. S c h w a bW e 1 m a n n.
13 a 1-1 jaar geleden werd dezo rol ge
speeld door movr. RóssingSablairolles, en
hoe lang ook geleden, nog stond mij hare
vertolking van moedersmart voor oogen, zoo
dat ik gisteren het spel van mevr. Schwab
met het haro vergeleek en dan ie mijn oordcel
ten gunste der oudere uitbeelding. Mevr.
Schwab ruist in spel cn optreden, dat hoogc,
dat voorname, dat vooral in deze rol op
den voorgrond treedt. Z.j moet zich verho
ven voelen boven de publieke opinie cn allo
mcnschelijk gekwebbol, omdat zij zelf zoo hoog
staat. Deze burgerjuffrouw met haar schort
je voor was niet in overeenstemming met
de omgeving, waarin zij woondo.
Oswald, de heer Erf mann, wae veel be
ter. Hij was do eenigo, die ons eonigszins
wist te brengen ondor den indruk van hot
afschuwelijke lijden, dat door Ibsen wordt
vertoond. Zeer goed zijn uitbarsting van
smart over zijn mislukte leven, afgebroken
door don wcnsch naar vergetelheid en be
dwelming.
Ds. Mandors was voor den heer Schwab
to zwaar. Veel wist hij er niet van te recht
tc brengen. Hem ontbrak zeggingskracht,
hetgeen het sterkst uitkwam in zijn pries
terlijke vermaning aan Holeno Alving. "'iets
waardigs was daarin te vinden. Dat zonder
ophouden heen cn weer loopen van den heer
Schwab was niet noodig, het was alleen vor-
mooiond om aan te zien.
Do rol van Engstrondt word vrij goed
vorvuld door den heer D van 01 lefon.
Vroomheid huichelen ging hem goed af.
Toch hoede hij zich voor overdrijving. Ge
heel in de stemming wae hij dan ook niet,
hetgeen wel hieruit bleek dat hij door toon
en mimiek het publiek soms aan hot lachen
bracht „Spoken" van Ibsen en daarbij
lachen 11
Een woord van lof voor de wat al to druk
aangekleed© Regine Engstrandt, in de per
soon van rnovr. Erfmnn nS a s b a c h.
Zij wist van dat kleine rolletje veel te ma-
kon. Uitstekend haar vertrek uit liet huis
dor Alvings, de toon van lichtzinnigheid
maar tevens van teleuretelling klonk zeer
juist uit haar ons tegen.
Ook een woord van dank aan den souf
fleur, die wel zoo good was om vrij duidelijk
en blijkbaar do heeren en dames te aseis-
teoren, die tamelijk slecht hun rollen ken
den,
RECLAMES,
40 Cents per regel. 11003 3
Formuiï-waiUeu (por doos 20 cents).
Uitstekend middel tegon verkoudheid
aaDgename gebruikswyzo.
Koningin U'illielwiuu en haar
Gewant in Mecltlcnburg-Scliwerln.
De correspondent te Schwcrin van de „N.
R. 0." schrijft:
Koningin Wilhelmina was hier nog niet
bij een komedie-voorstelling, concert of een
andere feestelijkheid in het openbaar ver
schenen. Vrijdag verwachtte men haar in
den Hofschouwburg bij do voorstelling van
dc komische opera „Czar und Zimmermann"
liortzing, daar dit stuk speelt in de
mdsche plaats Zaandam. Er kwamen
c r slechts dames en heeren van het ge-
vuig. Het publiek, dat geloofde >..at ook de
Koningin zou komen, had, omdat de hof loge
waarin de vorstelijke personen gewoonlijk
do voorstellingen bijwonen, aan den rechter
kant ligt, zijn plaatsen zooveel mogelijk naar
links gekozen, maai' werd in zijn verwach
tingen teleurgesteld.
Daarentegen is de Koningin Zaterdag
avond wel in een liefdadighcidsconcert ver
schenen. Onder het beschermvrouwschap van
hertogin Johann Albrccht van Mecklenburg,
een geboren prinses van Saksen-Woimar,
was ten bate van het pensioenfonds van we
duwen en weezen van Duitsche tuoncclistcn
een concert georganiseerd, waarbij ook Nc-
derlandsche artisten medewerkten, namelijk
do alt-zangeres mejuffrouw Julia Gulp en
het „Nederlandsche trio", de heeren Coen-
raad C. Bos (piano), J. M. van Veen (viool)
en Jacques van Lier (cel). Verder lieten
zich Marie Gótze, de bekende koninklijke ka-
merzangeres uit Berlijn, en de conoert-zon-
ger Heinrich Bruns hooren. Het concert
werd gehouden in de eenvoudige zaal van het
christelijke vereenigingsgebouw, die tot op
het laatste plaatsje gevuld was.
Even voor halfaeht kwam het vorstelijk
gezelschap van Rabensteinfeldde bescherm
vrouw en haar gemaal, hertog Johann Al-
brecht, waren enkele minuten vroeger. Bij
het binnenkomen van groothertogin Marie
en van de Nederlandsche gasten was het pu
bliek opgestaan. Do KoniDgin kwam in een
japon van donkerroode zijde en droeg een to
que van dezelfde kleur van fluweel met wit
te veeren. Prins Hendrik had de generaals
uniform van zijn Mccklenburgsch regiment
aan.
Het Nederlandsche trio begon met Varia
ties cn finale uit het Trio A-mol 60 van
Tsjaikofsky, dat den artisten een uitnemen
de gelegenheid bood om hun talent te too
ncn. Do toejuichingen waren warm en al
gemeen. Daarna speelde Coenraad Bos nog
de sonate C-dur no. 10 van Mozart met even
veel succes. Mejuffrouw Julia Culp heeft
haar opleiding alle eer aangedaan. Haar
techniek cn voordracht zijn voortreffelijk.
Zij zong „Du bist die Ruh" van Schubert,
„Es blinkt dor Thau" van Rubinstein, „Sa
lamander" van Brahms en ten slotte do
„Boorenslacht", een komisch gedicht van
Anna Riltcr, waarbij Kor Kuiler dc muziek
heeft geschrevenvooral dit laatste liedje
ontlokte stormachtige toejuichingen aan het
publiek. Het aardige gedicht handelt over
soldaatje-spelende kinderen, die van Moeder
ccn vermaning krijgen, omdat zij den hond
het loven zoo zuur maken. Zij antwoorden
dot de geplaagde hond generaal Buller voor
stelt, die door de Boeren opgejaagd wordt.
En de kleinste van do Boeren roept nog,
avond in bed, terwijl zijn oogen al half
toevallen: „Wij hebben gewonnen I" Dit was
echt iets voor de Schwcriners, wier sympa
thieën voor de Boeren steeds zeer groot zijn
geweest cn die zich nu nog uiteD in de vele
bijdragen voor de nieuwe inzameling.
Na het conoert werden de artisten bij do
vorstelijke personen ontboden. Hertogin Jo
hann Albrccht, een muzikale dame, die in
de kunstwereld welbekend is, stelde moj.
Culp aan do Koningin voor. H, M. betuigdo
haar minzaam haar ingenomenheid met wat
zij gehoord had. Intusschen had Prins Hen
drik het trio aangesproken. Hij onderhield
zich vriendelijk en opgewekt met de drie hee
ren. Daarna werden dezen ook aan de Ko
ningin voorgesteld, die met ieder hunner
een paar woorden sprak. Intusschen hield
prins Hendrik zich met mcj. Culp bezig.
Ook do overige artisten worden, evenals dc
Nederlanders, in het gesprek betrokken het
praatje duurde wel een kwartier. Tegen
kwart voor tienen ging het vorstelijk gezel
schap naar Rabensteinfeld terug. Toen prins
Hendrik tusschen het publiek doorging,
drukte hij verschcidenen dames en heeren de
hand.
871*10 STAATSLOTERIJ.
Eerste Klasse. Tweed© Trekking.
Hoogo prijzen: 17539 f 20.000. 10901
f 1000.
Gevallen prijzen collecte firma C. J.
OJeisil/, Zooit:
Kus. 1092, 1080, 1631, 6348, 6354, 6334,
5310, 9097, 0062, 9096. 9076, 9018, 9116,
9133, 9103, 9138, 9261, 9202 en 16568 ieder
met 20.
Gevallen prjjzen collect o F. v. Roinluirgln
Nos, 695, 698, 742, 770, 738, 6125, 6609,
7705, 18353 cn 18404 ieder met 20.
Jeu de poule.
Voor den Hoogen Raad werd gisteren be
handeld het cassatieberoep van den officier
van justitie bij dc rechtbank te 's-Gravcnha-
gc, tegen het ontslag van rechtsvervolging,
door die rechtbank van den houder van het
„jeu de Poule europeen personnel" op het
Wandelhoofd tc Schevcningen, ter zake van
het houden van een huis van hazardspel.
In dc memorie van cassatie wr al cenig
middel gesteld schending door nietrtoepas-
sing van art. 456 Wetboek van Strafrecht cn
verkeerde toepassing van art. 216 Strafvor
dering door den bekl. te ontslaan van rechts
vervolging op grond dat het spel slechte
dan hazardspel is, wanneer louter toeval
dc kans op winst regeert. Tegenover deze en
gere opvatting van het begrip hazardspel
werd in de memorie de ruimere opvatting
verdedigd, volgens welke ook dan hazard
spel aanwezig is wanneer dc uitkomst van
het spel niet uitsluitend wordt bcheerscht
door toeval, doch daarin ook dc behendigheid
een min of meer grooter factor mocht zijn.
Die opvatting zou ook zijn gehuldigd in de
Memorie van Toelichitng op het bewuste ar
tikel „het artikel keert zich tegen de ex
ploitatie cn de verleiding van 't groote pu
bliek."
Als pleiter voor den gerequireerde trad op
mr. D. van Houten, die ook (hans er op wees
dat men hier te doen had met een zuiver be
hendigheidsspel, en dat de leer van den Co
de Pénal is dat alleen hazardspel aanwezig
is wanneer het toeval uitsluitend de uit
komst beheerscht.
In zijn pleidooi kwam pleiter op tegen een
uitdrukking in het Voorloopig Verslag over
de Justitiebegrootiug: „dat het proces meer
don schijn heeft gehad van een vertooning,
dan van een werkelijke terechtzitting." Het
ging z. i. niet aan zulke uitdrukkingen licht
vaardig neer te schrijven, waar alle autori
teiten met den meestcn ernst de zaak heb
ben vervolgd en behandeld.
Volgens pleiter is er geen reden om aan
te nemen dat dc wetgever van 1886 een andore
bedoeling heeft gehad dan de Code Pénal.
Vroeger werden in art 410 en 475, 5o van
den C. P. naast elkaar genoemd hazardspe
len cn loterijspelen. Indien men dit niet
meer terugvindt in ons Strafwetboek, dan
is zulks alleen hiervan het gevolg, dat de
wet van 1884 op de loterijen in de Invoe
ringswet is gehandhaafd. Naast dit ne
gatief argument, stelt pleiter dit posi
tief argument, dat de Memorio van Toe
lichting op art. 456 Strafwetboek zegt, dat
het vroeger verbod dient gehandhaafd te
blijven, dat er, nu de speelbanken in don
vreemde grootendeels zijn opgeheven, voor
gewaakt dient, dat de buitenlanders nu niet
hier te lande hun zedenbedervend handwerk
voortzotten.
Vervolgens betoogde pleiter in den breede
dat tegen een indeeling van spelen in zulke
waarbij overwegend is het toeval, en die
waarbij overwegend ie de behendigheid, zich
niet slechts verzet hot woord „hazardspel"
in onze wet, maar dat ook die indeeiing zelf
in de praetijk niet- zou zijn door te voeren,
daar de grens tusschen beide categorieën
niet is te trekken.
Ging men hierop in, dan zou het rechts
geding worden een jou de par hasard.
Pleiter meende dan ook dat de formule
waarin het verbod van zulke spelen door
den minister van justitie zou worden beli
chaamd, niet te vinden zal zijn. iuen zou
alleen kunnen bepalen: alle spelen in het
openbaar zijn verboden, tenzij deze zijn ge-
authoriseerd door het uitvoerend gezag.
Geen roden was er voorts volgens pl. mee
ning spel als hasardspel te beschouwen, om
dat het publiek het spel als zoodanig speelt.
De meeste behendigheidsspelen worden gaan
deweg door het publiek geleerd, al worden
zij aanvankelijk als hasardspel gespeeld. Zoo
zal ook het jeu dc poule spoedig door een
ander spel moeten vervangen worden, want
de resultaten van de openbare behandeling
dezer zaak zijn voor den exploitant zooda
nig geweest, dat hij in het vervolg geen zijde
meer gesponnen heeft met zijn spel^ maar
voortdurend heeft moeten verliezen. Wan
neer nu het volgend jaar dc „jeu de chassc
universe!' wordt ingevoerd, zal dan een exa
mencommissie moeten worden geconstitueerd
die den speler een permit geeft om te spe
len? Zulks ware inderdaad ondoenlijk. En
dc rechter heeft elk spel uitsluitend objectief
tc beschouwen.- Ten slotte betoogde pl. dat
het „jeu dc poule", wegens het -gering be
drag dat verloren kan worden, toch in geen
zelfs indien hot uitsluitend door toeval be-
gcval is een hazardspel in den zin der wet,
beheerscht werd.
Conclusie O. M 1 December.
Atjefa.
De correspondent te Batavia van de „N.
R. C." seint:
„Bij het zoeken naar den pretendent-sul
tan in Pcdir werden licht gewond de luite
nant der infanterie Haekstrop en de luite
nant der cavalerie De Bruin. De vijand liet
elf dooden achter."
Met den in het telegram genoemden lui
tenant Haekstrop zal, zegt do „N. R. C.",
wel bedoeld zijn de bij het leger in Neder-
landsch-Indië gedetacheerde 2de luitenant
cler infanterie A. Hackstroh. Voor de vaca-
lerie vermeldt het officiersboekje den naam
van den lsten luitenant C. L. 0. de Bruin.
Officieele Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Leidon,
Gezien art 8, lute alinea, der Hinderwet;
Brengen ter algemeene keunis, dat door hen
vergunning ia verleend ann G. P BOOGE VEBN,
en lechtverkiygemlen tot het oprichten van een
liiood- en Koekiuikkenj op het perceel aau den
Morschweg, kad. bekeud sectie L No. 775.
Burgeuieoster en Uethoudors voornoemd,
Leiden, 11. (J. JUTA, Wetb., loco-Burg.
18 Nov. 1902. VAN HEYST, Secretaris.
Suikerrechten.
Reuter seint uit Antwerpen:
De „Métropolc" vestigt de aandacht
van de belanghebbende regeeringen op
het voornemen, toegeschreven aan den Ne-
derlandschen minister van financiën, om
van alle buitenlandfiche suikers, ook van
beetsuikers, te heffen een surtaxe, welke bij
wedcr-uitvoer in geraffineerden vorm zou
worden terugbetaald.
„Fscfiea et Wirtuti".
Dg Leidsche Zouavenbroederschap „Fidei et
Virtuti", afdeeling van den Algemeenen Neder-
landschen Zuuavenbond, hield gisteravond in
de groote zaal der Stadszaal een plechtige
feestviering ter herdenking van don 35sten
gedenkdag der overwinning van den veldslag
by Montana (3 November 1867). Naast het
tooneel bevonden zich enkele banieren en
plant ngroepen met een buste van Z. H.
den Paus.
De aanwezigen worden toegesproken door
den geestelyken adviseur, pater C. Haanon,
dio hun namens het bestuur der Broederschap
het welkom toeriep en wien hot verheugde
te kunnen constateeren dat er nog zooveel
sympathie voor deze vereeniging beslaat. Spr.
bleef de Broederschap in aller welwillendheid
bil ondersteuning aanbevelen. Er wordt pr(js
op gesteld en het is noodig zeide hy
dat or katholieke bonden en vereenigingen
zyn. Hier te Leidon bestaan or nu drie: de
Sint Jozefs gezellenvoreenigiiig, d9 R -K Volks
bond, die een waar bolwerk vormen togen
hot socialisme, en de Zouavonbroederscbap,
die twee jaar geloden baar 25-jarig bestaan
mocht berdenken en eveneens stryd voert
tegen het steeds meer en meer opstekende
socialistische gevaar.
Ten slotte hoopte spr. dat do werkzaam
heden, door de ondeïfifdeeling'en dezon avond
te gevon, veel gonoegen zouden verschaffen.
Rekening houdende met de herhaaldeiyk
geschonken by valsbetuigingen, ia dit geschied,
waartoe allereerst welwillend medewerkte het
Harmoniekorps der „St.- Jozefs gezellen-ver
eeniging", dat het instrumentale gedeelte op
zich had genomen en eenige nommers niet
onverdiensteiyk, onder leiding van den heer
Schinck, ten gehoore gebracht on haar adviseur
kapelaan Borsboom, by diens binnenkomen
met fanfares begroette. Ook waren er pastoor
Gadet, van de Hartebrugskerk, pater Van
Kessel, geestelyk adviseur van den R. K. Volks
bond, en pater Looyaard.
Het grootste gedeelte van den avond werd
ingenomen door het optreden van de rede
rijkerskamer „A d.v e.n.d.o", met de opvoering
van „Graaf Francisco dl Salviati", historisch
tooneolspel in vier bedryven, wolk stuk speelt
te Rome in hot jaar 1867.
Het werd zeer ten genoegen der foest-
geoooten vertoond en soms was de levendig
heid wel wat zoo groot dat des voorzitters
hamer daarin verandering moest brengen. De
vertooners konden hun rollen goed.
Alvorens tot de voorstelling was over
gegaan, was de rederykerskamer met de aan
bidding van een mooie banier verrast geworden,
waartoe velen hun flnancleele medewerking
hadden verleend en welke aanbieding zooals
vanzelf spreekt met toepasseiyke woorden,
ook van dank, vergezeld ging.
Na de pauze werd de voorzitter der Leid
sche Broederschap, de heer Staphorst, tot
eerelid van „A. d. v. e. n. d. o." benoemd, waar
van hy dezen avond in zyn zouavenuniform
ook een werkend lid bleek.
Een der heeren had tevens zyn goeden wil
getoond om ook als zanger van Heinze'a
recitatief en aria uit „Caecilia", het feest op
te luisteren.
Ook nog op andere medewerking mocht de
Broederschap dezen avond rekenende gym
nastiek- en schermclub „De Charette" gaf
eonige interessante athletische standen, welke
eveneons veel belangstelling vonden.
Tegen halfóéa werden allen door den voor
zitter voor hun moeite, y ver en belangstelling
bedankt.
Oe aanslag op den honing van België.
Do Brusselsche politie heeft bij heb onder
zoek, ingesteld in verband met den aanslag
op den Koning gepleegd, gistermorgen ge
arresteerd in het „Hotel Waterloo" den heer
Keir Hardie, lid van het Engelsche Lager
huis, vermoedelijk zonder identiteit te ken
nen.
Niettegenstaande het protest van den En-
gelschen socialistïschen afgevaardigde, die
aanbood zijn identiteit te bewijzen, werd hij
naar het bureel van politic geleid.
Toen op het politicbureel zijn identiteit
was vastgesteld, werd Kcir Hardic onmid
dellijk vrij gelaten. Hij begaf zich toen naar
de Engelsche ambassade om protest aan te
teek enen.
Hardic vertoefde sedert verscheidene da
gen te Brussel en was voornemens zich naar
Duitschland tc begeven; hij kwam uit Frank
rijk.
Keir Hardie, door Reuter ondervraagd,
verklaarde het volgende: „Toen ik heden
morgen mijn ontbijt gebruikte, kwamen twee
politie-agcnten in burgerkleeding naar mij
toe in mijn hotel en vroegen mij of ik geen
bagage in ontvangst genomen had aan het
„Maison du Peuple". Ik antwoordde in
ontkennenden zin en voegde er aan toe, dat
cr in dat gebouw een telegram aan mijn
adres was gezonden. De politic had daarvan
dus geen kennis kunnen nemen, zonder mijn
correspondentie te hebben onderschept. Do
agenten brachten mij daarop naar het bureel
voor de vreemdelingen, waar men mij, nadat
ik mijn identiteit had moeten opgeven, tot
mijn groote verwondering vroeg, of ik Ru-
bino kende. Ik antwoordde met in een scha^-
tcrlach uit te barsten.
„De inspecteur van politie zei hierop dat
hij mij ter beschikking va nden rechter van
instructie moeet houden. Doch toen ik mee
deelde, dat ik lid was van het Engelsche La
gerhuis, was men zeer onthutst. Kort daar
na liet de commissaris van politic mij weer
in vrijheid stellen, terwijl hij, mij dc handen
drukeknde, mij weg geleidde.
„Ik ging vervolgens naar den Engelschen
vioe-consul, die mij zijn 6pijt bctnigde over
dit incident. De Belgische wet echter
voegde hij er aan toe laat zulke politie
maatregelen toe.
„Ik denk deze zaak aanhangig tc maken
bij het Engelsche ministerie van buifcenland-
sche zaken, zoodra ik in Engeland terug zal
zijn gekeerd. Thans ga ik naar Rotterdam ©n
hoogstwaarschijnlijk naar Duitschland."
De Brusselsche „Patriot©" deelt mede dat
Rubino verklaard heeft aan een bewaker,
dat het niet in zijn bedoeling lag koning
Leopold te treffen. Toen hij in Londen was,
wilde hij koning Éduard dooden. „Het Lon-
densche volk alleen verhinderde het mij. Ik
zou vermorzeld zijn wanneer ik den Koning
gedood zou hebben. Ik durfde niet."
Het „Handelsblad van Antwerpen" geeft
echter de lezing dat Rubino zeide dat hij te
Londen met zijn dood geen anarchistische
propaganda zou gemaakt hebben, omdat het
Engelsche volk daarvoor te dom is.
Zaterdagavond zoo meldt het „Handels
blad van Antwerpen" zijn talrijke politie-
agcnten, in uniform en in burgerkleeding,
naar St.-Gillis gegaan, waar talrijke anar
chisten wonen. Zij verdeelden zich in groe
pen om de anarchisten, die in een kleine
herberg hun samenkomsten hielden, tc ver
rassen.
In een achterkamer hielden zij zeven man
nen cn twee vrouwen aan. Deze laatste
schreeuwden en maakten een vreeselijk mis
baar .Een der mannen hield den arm op
geheven met een groot mes boven het hoofd
van den politie-agent Geerts op het oogen-
blik, dat deze zich omwendde. Hij kon hem
nog bijtijds grijpen en ontwapenen.
De ondervraging dezer personen duurde
tot middernacht. Slechts een der aangehou
denen bleef in hechtenis, degene, die met
het mes had gedreigd, zekere Kiener. Do
andere werden vrijgelaten
Zondagmorgen werden nog acht Italianen
aangehouden, die allen zonder middelen van
bestaan waren. Het zijn allen kerels van 20
tot 25 jaar.
De substituut Holvoet heeft ook twee Duit-
scher6 ondervraagd .Zij werden weer los
gelaten.
Een Brusselsche anarchist, zekere M., Ie
als zoodanig onder dc bewaking der politie
stond, is sedert eenige dagen uit zijn woning
verdwenen.
De Italiaansche consul heeft den procu
reur des konings laten weten dat een groot
getal lUalinansche anarchisten de laatst©
dagen van Londen naar België zijn overge
stoken.
De politie heeft de noodige maatregelen
genomen, om die ongenoode gasten in het
oog te houden.
Dc Belgische socialistische pers tracht na
tuurlijk de beteekenis van den aanslag op
het leven van koning Leopold te vendeinen,
uit vrees dat die daad tot reactionaire maat
regelen zal leiden. De anti-liberale „Cour-
riev" dringt daar reeds op aan. De socialis
tische .Peuple" stelt daarom de vraag of
dergelijke aanslagen in staat zijn, den wan
kelenden troon nog te versterken en den on-
aangenamen indruk, dien 'b Koningo jongst©
