slechts, zooals men vellicht uit bovenstaand
verhaaltje zou opmaken, uit het tee ken en
Van initialen op de huid, maar te omvat al
lerlei dieran van do klein© vLieg of bij tot
den grootsten Chinec-schen draak of ander
phantastisoh monster. Hieronder bovinden
xich de schoonste producten, o. a. een prach
tige vlinder in haar natuurlijke kleuren;
ook v rouwen po rtretten zelfs een spoortrein
bij nacht, waarin men de reizigers in do
verlichte waggons kan waarnemen. Eern
ware detail-toeken ing dus
Als men evenwel weet, dat een zitting
Bonis 25 k f 30 kost en voor1 sommige fraai©
reproducties 10 a 12 zittingen noodig zijn,
zal men toegeven, dat deze kunst nogal be
taald wordt.
Invloed van vrachten op de hersenen.
Een niet lang geleden verschenen gezond-
heidsverslag, dat ons dezer dagen toevallig
in handen kwam, zegt, dat zoete amandelen
zeer geschikt zijn tot voeding van de her
senen. Wie dus zijn geestelijke werkzaam
heid wenscht te behouden, zal goed doen
zich daarvan een voorraad aan te schaffen
en er dagelijks van te nuttigen.
Sappige vruchten we behoeven ze hier
zeker niet alle afzonderlijk op to noemen
werken min of meer opwekkend op zenuwen
on herscnvezelen en worden dan ook niet
zonder gunstig gevolg gebruikt door allen,
die bij hun beroep helderheid van gedach
ten noodig hebben.
Appelen hebben op de hersenen een kal-
meerende uitwerking.
Pruimen zijn een best middel tegen zenuw
achtigheid, maar zij zijn van niet den min
sten invloed op de versterking der spieren.
Vruchten hebben evenwel niet op iedereen
dezelfde uitwerking.
Vele mcnschen hebben nóóit appelen kun
nen eten zonder daarna aan slechte spijs
vertering te lijden, en op anderen werken
aardbeziën bijv. bijna als een Vergif, daar
zij in eonünige gevallen do zoogenaamde
^scharlakenkoorts" teil gevolge hadden.
Andere mcnschen weder worden onlekker
door frambozen.
Een zeSdzaaiüi BiuweBijk.
Dezer dagen was in een der Parijsoho ker
ken een veelkleurig tafereel be aanschouwen
bij do inzegening van het huwelijk van een
Chinees met een Fransche vrouw.
De heer Charles Hsingling, tweede zoon
Van don Chineeschen gezant te Parijs en te
vens tweede secretaris van zijn vader, trad
in don echt met mej. Oenovièvo Deneü. Bei
den zijn 23 jaar oud; do jonge man, wiens
moeder een A me ri 1: aan sche is en Yukon
heet, is nis Katholiek opgevoed en is reeds
Torbonden geweest aan bet Chineescbe ge
zantschap in Japan; hij behoort tot de twee-
do klasse der Chineescbe grooten on draagt
reeds drie ridderorden. Bij do huwelijksvol
trekking droeg hij als „tao-taï" een licbt-
blauw kleed met rood-korolen knoopen. De
jonge vrouw is van meor bescheiden af
komst; zij heeft pianolessen gegevon.
Bij het verlijden van de huwelijksakte oa-
dorteekonden deze do vador van den bruide
gom on een der getuigen met fraaie Chinee-
uche letters, of liever, zij penseelden hun
namendie van den gezant beslaat ongeveer
25 vierk. centimeters.
In de kerk waren vele leden van het corps
diplomatique aanwezig en alle ambtenaren
van het Ohineesche gezantschap in hun
staabsiekleederen van verschillende kleuren.
Het loven van den Ameri-
kaanschen mijnwerker.
De strike of beter gezegd de werkstaking
in de Amcrikaansche steenkolenmijnen is
gelukkig niet van langen duur geweest.
Bij vernieuwing echter heeft ze de aan
dacht gevestigd op de mijnwerkers in de
Nieuwe Wereld en ook de World's Work",
een Amerikaansch maandblad van niet ge-
ringo beteekonis, heeft een artikel gegeven
over hot leven van den mijnwerker, waaraan
hetgeen hier volgt is ontleend.
Er wordt wat den mijnwerker aangaat,
sterk met don leeftijd gesmokkeld. 12 jaar
is de laagste leeftijd, waarop bet vergund is
te werken; maar daar mijn werkors- faun lies
meestal zeer groot zijn, komt het vaak voor,
dat eon jongen op zijn negende jaar al be
gint. Eenmaal mijnwerker, blijft hij dit
bijna zonder uitzondering zijn heelo leven,
beginnende in zijn jeugd als sorteerder, op
klimmende op middelbaren leeftijd tot wer-
kolijk mijnworkor en later als hij oud en
zwak wordt, weer berugkeerondo tot hot vak
van zijn jeugd. De taak van den sorteerder
bestaat daarin, dat hij de steenen, welke in
do kool zitten, verwijdert, een machinaal
work, dat niet alleen zijn vingors en nagels
Ln een treurigen staat brengt, maar hom ook
noodzaakt den ganschen dag kolengruis in
to ademen.
De plaats, waar hij werkt, is 's zomers
snikheet, 's winters dubbel koud. In den
la&tsten tijd is er eenige verbetering geko
men, doordat men 's zomers electnsche
waaiers aanbrengt en 's winters stoomvor-
warming heeft. Het loon voor dat werk is
60 tot 70 ets. voor 10 uur werk.
Als hij veertien jaar is of somtijds nog
eer, wordt hij meestal verhoogd tot portier.
Hij heeft dan wel niet zooveel te doen als
de breaker", maar zijn werk is veel eento
niger. Van het oogenblik af, dat de eerste
kar de mijn ingaat, tot aan het tijdstip, dat
de laatste er uit komt, moet hij bij de hand
zijn om de deur, welke de ventilatie van de
mijn regelt, to openen en te sluiten. Hij zit
den ganschen dag alleen, krijgt 65—75 ets.
per dag an moet daarvan Zijn eigen lamp,
katoen en olie betalen.
Daarna richt zijn ambitie lióh op een an
dere werkzaamheid, voerman. Vroeg in den
morgen moet hij dan in de mijn wezen om
zijn muildier schoon te maken, het op te
tüigen en het vóór 7 uren 's morgens voor
een paar leege wagens te plaatsen. Deze
jongens zijn in een voortdurend gevaar.
Niet alleen van v all cm de stukken steen en
ontploffingen, maar ook van onder de kar
te geraken. In die werkzaamheid verdient
hij van 1.10 dollar tot 1.25 dollar, moet ech
ter weer zijn eigen lamp, katoern en olie be
talen. Op den leeftijd van 22 jaar eindelijk
komt hij onder een mijnwerker te staan en
moet do afgehouwen kool op de wagens la-
don. Hij wordt dan betaald naar het aantal
wagens, dat hij laadt, en dit gotal is zeer
verschillend in de verschillende mijnen. 1)
In de anthr aciet-nüjnon van Pennsylvania
zijn thans 24,000 menschen, die zich daar
mee bezighouden.
Eindelijk, als hij dit twee jaar gedaan
heeft, legt hij voor een commissie een exa
men af en wanneer hij dit met goed gevolg
doet, wordt hij een echt mijnwerker.
Hij maakt dan een contract met de Maat
schappij om een zeker werk tegen zooveel
per kar of per meter te doen. Hij moet voor
zijn eigon* lamp em gereedschap zorgen en kan
van 412 boringen doen al naar gelang van
de soort grond, waarin hij werkt. Hij is ver
plicht zijn ontploffingsstoffen en olie te
koopen van de Maatschappij, waarvoor hij
werkt. Het meeste boren geschiedt tegen
woordig met de hand, maar men zal licht
begrijpen, dat dit boren, aanbrengen van
do dynamiefcpatroom em het ontsteken daar
van een gevaarlijk werk is, dat veel handig
heid vereischt. Het stutwerk voor de gangen
wordt door de Maatschappij geleverd, maar
hij is or do verantwoordelijke non voor, dat
de gangen in goedé orde zijn.
Zijn werk begint 's morgens om 6 uren.
Daar hij echter dikwijls meer dan eem mijl
vor onder den jrónd moet gaan om zijn werk
te boreiken. moet hij veel vroeger aan do mijn
tegenwoordig zijn. Zijn dagelijksche ver
dienste is gemiddeld 1 60 dollar (ongeveer
4). Dat hij veel nan gevaren blootstaat, kan
men gemakkelijk begrijpen als men weet,
dat er in do laatste 30 jaren 10,000 personen
gedood en 25,000 gewond zijn in zijn vak.
De gemiddelde leeftijd van de gedooden is
32.13. Maar, hij weet niet beter, ziet door de
gewoonte geen gevaar en leeft van af zijn
negende jaar een soort geva/agenisleven.
1) Echter nooit meer dan 1.35 dollars.
Een goede dienstmaagd*
E«o vrome maagd met kloek verstand
Gaat hare vrouw getrouw ter hand,
liuudt schotel, bord en tafel rein,
VeraioDst geen ding, al is het klein,
klaar denkt: Van alles ui dit leven
Wordt ewnmaal rekenschap gegeven.'*
Zy brengt geen nieuwtjes vun de straal
Kn boort niet naar den beuzelpraat.
Zy klapt geen ding naar builen voort
Van 't geen zy souis door binnen hoort*
Maar kan onthouden of vergoten,
Ën weet wat se al of niet moet vreten.
Zy wordt de kinderen nimmer moe,
Maar spreekt ze goed en vriendlyk tod.
Zy ziet niet onbeschaamd in 't roud
Ën spreekt niet met brutalen mond.
Maar laat het zwygen zich opleggen,
Al kon ze er ook Dog veel op zeggen.
Zy dient haar vrouw, zy dieDt haar heeq*
Maar beeft bet oog op Godcs eer.
Zy dient haar beer, zij dient haar vrotttf*
Maar is om Godes wil buu trouw.
Zy zal met licht om gril of kurou
Zich in een andren dienst verboren.
En zalk een vrome, troavre meid,
Zn ia eon schat van God boreid;
Al leeft ze in Dedvrigen staat,
Zy heeft een kroon, die niet vergaai.
Ën zij, die zóó wil dieuen leeren,
Zal eens als koningin regoeren.
J. DË LIEPDR.
Geen getuigen meerl
Yan meer dan één rijde wordt; er op aan-
gedrongen, dat het geven van getuigen,
waaraan door vele vrouwen (mevrouwen en
i juffrouwen) nog veel waarde wordt gehecht
bij het „huren" van dienstboden, zal worden
afgeschaft.
Zoo schreef onlangs een lezeres van het
})8ociaal Weekblad aan do Redactie het
volgende (het blad nam het blijkbaar met
genoegen op)
„Het verschaffen van inlichtingen aan
een wildvreemde, die met of zonder inaJui
ting van stiiiverspoöt^gel eenvoudig doat
alles en nog wat komt vragen (niet alleen
naar bekwaamheden, maar ook naar karak
tereigenschappen) betreffende een jversoon,
die soms jaren onze huisgenoot is ge», eest,
komt mij voor een grove onbescheidenheid
te zijn.
Nooit is dat zoozeer tot mo doorgedrongen
als op een keer, toon mij getuigen werden
gevraagd over een dienstmeisje, dat naar
haar geboortestreek terug verlangde en op
wie wij voornamelijk hadden aan to merken,
dat ze het snoepen niet wild© laten, hoewol
wij haar van alles meedeelden. Of zo eerlijk
was? vroeg de weetgierige aanstaande me
vrouw. Deze vraag bracht mij in een moei
lijk parket. Eindelijk schreef ik een langen
brief, waarin ik den snoeplust niet ver
zweeg, maar om niet ochtorbal® te doen, Laa
ik hot geheele epistol aan ons dienstmeisje
voor, alvorens het to verzenden. Zij begon
vTccselijk te schreien, bezwoer me, dat ze het
niet meer zou doen en smeekte mij om do
passage te schrappen.
Ik heb toon don geheel en brief maar weer
overgeschreven, en van haar bekwaam hodon
alles gezegd, maar tevens verklaard, dat ik
aan een mij geheel onbekend© persoon geen
inlichtingen wonschte to verschaffen over
het karakter van iemand, die een jaar lang
met mij onder hetzelfde dak had gewoond.
En ik doe het nu ook nimmer wcor
Onbewoonde eilanden.
Wie nog eens hint mocht hebben voor Ro
binson Crusoe to gaan spelen op een onbe
woond eiland, die vindt in den Indischen
Ooeaan keus genoeg.
Tusschon Madagascar en Indië moeten
niet minder dan 15,000 onbewoonde eilan
den liggen, waarop ieder, die wil, zich als
onbeperkt heerscher kan vestigen, en onge
veer 600 andere, waarop slechts zeer weinig
menschen wonen.
Die eilanden rijn alle klein; maar de
meeste zijn toch groot genoeg om den eencn
of anderen Robinson, die er kwam wonen,
het ftoodige to verschaffen. Sommige zijn
slechts 4000 a 8000 vierkante meter groot en
stoken tamelijk hoog boven het water uit.
Andere zijn een halvon kilometer lang, of
