LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAC 21 JUNI. - VIERDE BLAD.
TREKHONDEN.
FEUILLETON.
Eerste Kamer.
Ko. f2982
Anuo 1902.
n.
De ,,Bond tot bescherfning van dem trekhond
4n Nederland" is voornemens, en aan dat
Jvoornemen is reeds een begin van uitvoering
gegeven door den aankoop van een prachti-
gen reu, om uit België, het kedendaagseh
paradijs der trekhonden, eenige puikbeste
exemplaren naar Nederland in te voeren,
daarmede te fokken, de jongen groot te bren
gen en af te richten en re dan voor een klein
prijsje te verkoopen aan menschen van wie
men weet dat zij er goed voor zullen zijn;
wie zoo'n prima hond niet in ééns betalen
kan, krijgt hem op afbetaling en in buiten
gewone gevallen wordt hij zelfs voor niets
gegeven.
Is er "hier of daar een goede krachtige
,hond, en die löopen er nog wel eenige, dan
ziet de Bond daardoor van lieverlede vlugge*.
sterke1 honden te krijgen, waarmede hot een
ilust zal zijn om te werken.
Ook hondentuigen en hondenkarren, lichte,
doelmatige karren zal de Bond laten maken
en die op dezelfde manier aan den man
brengen als de honden zelf.
Dat is echter nog lang niet alles. Voor-
loopig alleen nog maar in Noord- en Zuid-
Holland, later in geheel Nederland, zal de
Bond tentoonstellingen houden van uitslui
tend trekhonden, zoowel los als aangespan
nen; voor de beste exemplaren zullen prijzen
worden uitgeloofd en evenals op een land
bouwtentoonstelling, de mooiste koe, het bes
te paard en het aardigste span bekroond
worden, zoo zullen op onze aanstaande trek
hondenconcoursen, de mooiste reu, de n oi-
ete teef en het mooiste span, ook met óe
mooiste prijzen gaan strijken.
Zoo'n tentoonstelling, of beter gezegd zoo n
concours van trekhonden is zeer zeker het
beste middel om het een ieder duidelijk te
makoii wat en hoe een trekhond wezen moet.
Bij zoo'n gelegenheid komen vanzelf zeer
goede, goede, minder goede en bepaald
slechte honden; die honden worden onder
zocht, gemeten, gewikt en gewogen door een
deskundig keurmeester, die, na afloop der
keuring on onder het uitdeden der prijzen,
zijn best wel zal doen om uit te leggen,
waarom hij aan den hond van -n géén prijs
toekende, waarom de hond van Piet tweeden
prijs kreeg, terwijl die van Klaas, al is hij
niet zoo hoog, cn al loopt hij niet zoo hard,
toch nog eersben prijs krijgt.
Willen die concoursen echter beantwoor
den aan het doel, dan moet ook elkeen die
een hondenspan heeft, er mede voor den dag
komen; hoe meer honden, des te beter de ten
toonstelling of het concours, hoe meer deel
nemers des te grooter ook het aantal prijs-
winners.
Er is echter nog meer. Behalve het fokken,
verkoopen cn, waar zulks noodig is, het voor
niets geven van hond, kar of tuig, behalve
het op touw zetten van trekhonden-concour
sen, stelt de Bond te goeder naam en faam
bekende menschen aan, die in dc gemeenten,
waar veel trekhonden gebruikt worden, zich
in verband stellen met de eigenaren en van
hen zien gedaan te krijgen dat zij hun vior-
voetige helpers aanspannen zooals het be
hoort en hun leeren hoe ze te verzorgen.
Zoo'n inspecteur of opzichter is sedert
eenige maanden, met uitstekend gevolg
werkzaam in de provincie Zuid-Holland;
een paar avontuurtjes die hij, in dien kor
ten tijd beleefde, zijn wel de moeite waard
om verteld te worden.
Eenigen tijd'goleden werd hem verteld dat
in een achterbuurt van Den Haag een man
woonde, die mot het opkoopen van oude
lompen een schamel stuk brood verdiende;
de koopman hield er twee honden op na, die
eiken dag, van den vroegen morgen tot den
laten avond op pad waren, niets anders te
eten kregen dan wat zij onderweg hier en
daar opliepen en dientengevolge zoo brood
mager waren dat hun de knoken als het
ware door het vel staken.
Dien hondenliefhebber zou de Bonds-in-
specteur eens gaan opzoeken. Het ging niet
zoo gemakkelijk om met hem aan den praat
te komen, toch bracht hij het ten slotte zoo
ver, dat hij toestemming kreeg om de hon
den eens te mogen zien.
In een donker, vuil, akelig kot lagen, op
een hoop tot mest vergaan en verrot stroo
Voor God of de Wereld?
4)
„Nu, ik zal alles doen om mij de genegen-
heid van uw echtgenoote te verwerven, va-
d*r; daarvan kunt u verzekerd zijn."
De fabrikant stak zijn dochter dc hand
toe. ,,Ik dank je, Emma," zcide hij, „en ik
hoop, dat uw zalige goede moeder uw voor
nomen zegenen zal. Vrees niet, dat ik haar
ooit zou kunnen v.rgeten, haar beeltenis
daar hij wees op een groot portret aan
den wand zal nimmer van haar plaats
wijken. Zooals ik haar heb liefgehad, zal ik
nimmer weer beminnen."
Het meisje stond op, ging op haar vader
too en omhelsde hem zwijgend.
Eenige weken later vierde de -abrikant in
alle stilte de inzegening van zijn echtverbin
tenis met Mathilde en na een korte reis
langs den Rijn voerde hij haar zijn woning
binnen.
Ondanks den goeden indruk, dien de
vrouw bij haar eerste kennismaking op Em
ma gemaakt had, zag deze haar komst met
een zekere beklemdheid te gemoet. Doch de
waardigo kalmte, die zich over het geheele
wezen van mevrouw Lindenberg uitspreidde,
de innemende vriendelijkheid, waarmee zij
tegenover haar stiefdochter optrad, haar
fijne beschaving en groote goedhartigheid,
misten haar uitwerking niet op Emma en
omvingen haar met een bekoring, waaraan
zij zich niet kon onttrekken. Reeds na wei
nige dagen ontstond er tusschen moeder en
dochter een verhouding, zooals ze niet inni
ger kon gedacht worden.
do twee arme trekhonden, die in geen twee
dagen iets te eten hadden gehad; de zaken
waren niet voorspoedig, zeide do man, er
was voor de honden geen werk en, geen
werk, g e e n o t c n; hij had ternauwernood
genoeg voor zichzelf.
Dat konden de honden toch niet verhelpen,
meende de inspecteur, ©n met lang praten
wist hij het ten slotte daarheen te leiden
dat, indien hij hot zelf doen wilde, hij het
hondenhok mocht reinigen en bovendien voor
het eten mocht zorgen. De goede man liet
het zich geen tweemaal zeggen: fluks zooht
hij in de buurt een stalhouder op, bij wien
hij een bos stroo kocht, van een slager wist
hij wat afval te krijgen, bij een bakker kocht
hij^voor een paar stuivers twee erg oudbak
ken brooden en, zoo beladen, ging hij terug
naar den koopman in vodden. Doze had zich
middelerwijl bedacht, hij was tot hot inzicht
gekomen, dat het toch niet aanging om zijn
trouwe helpers zoo maar te laten liggen; hij
had al vast het oude, verrotte stroo opge
ruimd en het hok uitgeboend. En toen do
honden eens naar hartelust konden eten,
toen zij zioh konden draaien en wentelon in
een bed van versch stroo een weelde die
zij in geen tijden hadden gekend toon
had dc voddenkoopman er zelf plezier in en
beloofde hij voortaan beter voor zijn beesten
te zullen zorgen. De man heeft woord gehou
den; nog dagelijks doen dc bondon dienst,
ze werken van 's morgens tot s avonds, liar-
dor en met nog meer ijver dan vroeger, ze
worden good verzorgd, zien or patent uit en
de baas heeft geleerd hen naar waarde te
schatten.
Door zich het lot der honden aan te trek
ken, werkt dus de „Bond" voornamelijk in
het belang van der honden eigenaars.
Zoo vlot als bij dien Hagenaar gaat liet
echter niet altijd cn meermalen heeft zoo'n
hondenbeul den inspecteur aangeboden hem
op een pak slaag te trakteoren; dat een der
gelijk aanbod van do hand werd gowozon,
spreekt vanzelf.
Maar al geeft de „Bond" nog zooveel gold
uit, al laat hij nog zooveel goede honden ko
men om hier onze trekhonden te vorbetoren,
al doen inspecteurs nog zoo hun best om te
trachten de eigenaars van trekhonden te
overtuigen, dat goede behandeling, gocdo
aanspanning en doelmatige tuigage noodza
kelijk zijn om van dien viorvoetigen helper
datgene gedaan te krijgen, wat zij er van ver
langen; geld, moeite, alles zal tevergeefs zijn
wanneer zij, die trekhonden gebruiken, niet
medewerken, wanneer zij den Bond niet steu
nen en hem niet heipon zijn doel tc bereiken,
namelijk don trokhond beschermen en ver
beteren en door verbetering van don trek
hond, zooveel mogelijk te verbeteren het lot
van den minderen man.
Als liefhebber van honden, als voorstander
van hot idee dat het beter is een flinken,
goed gebouwden hond tc laten werken dan
een half versleten man, een vrouw, of een
nog niet voldoend ontwikkeld kind, doe ik
een beroep op alle eigenaars van trekhonden
en zeg hun: Steunt den „Bond tot bescher
ming van den trekhond in Nederland", ver
wijdert langzamerhand van vóór- of onder
uwe karren al die kleine hondjes met kip
penborsten en pooten als pijpenstceltjes, ver
vangt uwe twee of drie kleine beestjes door
een enkelen flinken, stevig op dc pooten
staanden, stoeren trekhond; het is in uw
eigen voordeel, want hij doet alléén meer
dan uwe drie mormels en hij eet minder
dan zij.
En mocht ge er aan twijfelen of wat gij
hebt goed is, komt dan met uwe honden naar
de wedstrijden die, nu hier, dan daar, zoo
wel door den Bond als door de „Ned. Maat
schappij van Landbouw" zullen worden uit
geschreven; daar zal men u zeggen of uwe
honden berekend zijn voor hun taak, daar
zal men u wijzen op hun hoedanigheden,
maar ook op hun gebreken, daar zal men u
duidelijk trachten te maken wat een goede
trekhond is en hoe hij er moet uitzien, daar
zal men u leeren trekhonden fokken en
zoodoende nog voordeel behalen.
Zoo'n wedstrijd, de eerste die in Nederland
van den „Bond" uitgaat, is tegen aanstaan
den Dinsdag 's namiddags to halfdrie uitge
schreven en zal plaats hebben op het School
plein te Katwijk aan don Rijn.
Maakt u de gelegenheid ton nutte om den
De fabrikant was daarover ten hoogste ver
heugd, en wanneer hij somtijds schertsend
tot zijn vrouw zcide. „Mat.iilde, maak mij
niet jaloerschJ" dan beantwoordde zijn doch
ter die opmerking, door haar stiefmoeder te
omhelzen. Met de intrede dezer vrouw begon
voor Emma een nieuw leven. Vroeger had zij
gemeend, reeds een gevestigd oordeel over
wereld en menschen te hebben; thans echter
werd zij gewaar, dat zij meer m de theori3
geleefd had, en vele dingen in den helderen
ervaren blik der moeder tooh geheel anders
voorkwamen dan zij gedacht had. De fijne
en beschaafde manier, waarop deze in de
gezelschappen der groote wereld verkeerde,
de verkwikkende hartelijkheid, waarmee
zij haar gasten ontving, de fijngevoelige
waardigheid, met welke zij iedoro liefde-
looze oordeelvelling over anderen wist
to voorkomen, gepaard aan de liefderijke
zorgzaamheid voor haar echtgenoot, deden
in Emma's hart allengs een zoo diepe,
oprechte genegenheid voor haar ontwa
ken, dat zij zich thuis iederen dag ge
lukkiger gevoelde. De gedachte aan het
klooster trad op don achtergrond, en wan
neer zij ook al somtijds nog met haar moeder
over haar voornemen sprak, dan geschiedde
dit toch niet meer met dezelfde geestdrift,
die zij in het begin bij zulke gesprekken aan
den dag had gelegd. Mathilde van haar kant
onthield zich, in het zieloleven van het
meisje met gezag in te grijpen, alleen reeds
daarom, om niet don schijn te wekken, alsof
zij het vertrek barer dochter uit het ouder
lijke huis niet ongaarne zag. Maar zij wilde
haar ook niet van dien stap terughouden;
dat zou zij zich als een zonde hebben aange
rekend.
Hoe gaarne hac. Erna umit haar mond een
„Bond tot bescherming van dear trekhond in
Nederland" een bewijs te leveren, dat gij
instemt met zijn doel. Goede trekhonden zijn
er in do buurt van Leiden genoeg; laten zij
talrijk opkomen, laten zij talrijk mededingen
naar de prijzen die door don Bond zijn uit
geloofd en da-t van Leiden's omstreken de
beweging uitga, waarvan een niouw honden
ras de Nederlandsche trekhond
het resultaat weze.
En waarom ook zouden wij hot in ons land
niet zoover kunnen brengen als men het ge
bracht heeft in België i Daar had hot eerste
trekhc udcn-coneoure plaats in 1899, en wat
zijn nn, na nog geen volle drie jaren, de ge
volgen? Dat de good, Belgische trekhond
in kracht cn in snelheid niet behooft onder
te doen voor, en gemakkelijker t«o houden is
dan een hit, dat voor een goeden trekhond
honderd, ja tweehonderd guldon besteed
wordt en er than6 goede trekhonden te woi-
nig zijn.
Medewerken dus, allen die belang stollen
in den hond als werkkraoht. on talrijk opko
men op het Conoours voor trekhon-
don te Katwijk aan den Rijn, op
Dinsdag 24 Juni a. e.
Leiden, 2d Juni.
Voor het surnumerairsexamen b(j de
Staatsspoor ia geslaagd de heer A. Marks, te
Leiden.
De 2de luitenant C. W. ten Brink, van
het 2de bataljon 4de regiment infanterie alhier,
wordt den 15den Juli a. s. overgeplaatst by
het 1ste bataljon van het korps, te Delft in
garnizoen.
Naar men verneemt wordt de tot kapi
tein bfj het 5de regiment infanterie benoemde
lsto luitenant-adjudant I. H. Boel)e ingedeeld
bij het 8de bataljon van het korps.
In do huishoudelijke vergadering der
afd. 's-Gravenhage van den Bond van Ned.
Onderwijzers, is ecne motie aangenomen,
waarin de vergadering, kennis genomen heb
bende van het feit dat onder de 54 ondertco-
kenaars van een adres aan den Raad, waar
in de onderteekenaars, onderwijzers aan
openbare burgerscholen, den Raad een extra
toelage verzoeken voor den meerderen ar
beid, van de onderwijzers aan die scholen
gevergd, ook voorkomen de namen van
bondsleden, en van oordeel, dat een der eerste
plichten van de leden eener vakvereeniging
is samen te werken met die verecniging, hare
scherpe afkeuring uitspreekt over de leden,
die door do onderteekening van bedoeld
adres dien eersten plicht verzaakten.
In de gisteren in „Diligentia" te 's-Gra
venhage gehouden 4do algemcene vergadc-;
ring der „Rijkspolitieverecniging" gewaag
de de president de lieer Jos. van Woning,
burgemeester van Ouderkerk a/d. IJsel in
zijn openingsrede van hjet aanvankelijk succes
der voreeniging die in haar 1 1/2 jarig be
staan reeds pl.m. 500 gewone en ongeveer 100
buitengewone leden en begunstigers telt. Met
erkentelijkheid werd herinnerd aan het op
treden van verschillende Kamerleden ten
gunste der Rijksveldwacht on dc toezegging
van den Minister van Justitie ,om metter
tijd de zoo dringend noodige traktemontsvor-
hooging bij het korps in te voeren. Uitvoerig
stond spr. stil hij de noodlottige gevolgen van
't uitblijven der Politiewet on sprak de hoop
uit, dat de openbare meening zich krachtiger
moge uitspreken ton gunste eener degelijko
politie-organisatie waartoe spr. ook een be
roep deed op de pers.
De heer D. W. Piersma werd herbenoemd
als hoofdbestuurslid.
Dc voorzitter leidde in het vraagstuk van
invoering eener periodieko traktementsver-
hooging voor de algemeene of rijkspolitie.
Do vergadering liet aan het beleid van het
hoofdbestuur over deze aangelegenheid tot
een goed einde te brengen.
Besloten werd pogingen in het werk to
stellen tot het verkrijgen van een mildere
pensioenregeling. Bij de bespreking van deze
aangelegenheid werd in 't licht gesteld do
wenschelijkheid en dc noodzakelijkheid, zoo
wel in 't belang van den dienst als van do
promotie, om den rijksveldwachters na 30
jaren dienst recht op vol pensioen te geven
en de dienstjaren als onbezoldigd rijksveld
wachter doorgebracht, mee to tellen bij do
berekening van het pensioen. Vooral ook
werd de wenschelijkheid betoogd, dat er een
beslissond woord vernomenMaar wanneer
zij vroeg, of haar moeder niet ook geloofde,
dat zij roeping voor het kloosterleven had,
dan kreeg zij ten antwoord: „Mijn kind,
daarover kan ik niet oordcclen; dat moet ge
mot God on uw ziel uitmaken. Geniet dank
baar den zogen, dien God je in uw goedon
vader gegeven heeft, en bid Hem, dat Hij
je wogen leidc; dan zult gc zekor gaan."
Emma was wel is waar met dit bescheid
niet tevreden, maar toch volgde zij don raad
harer moeder op en verblijdde zich over het
zonnige leven, dat in en om haar ontwaakt
was.
III.
De zomer was gekomen. Toen mevrouw
Lindenberg op zekeren morgen met haar
dochter aan de ontbijttafel verscheen, reikte
do fabrikant haar uit do aangekomen bestel
ling der post eon briefkaart too.
„Een verrassing, Mathilda 1" zeide hij. „Je
broer Alfred is op weg hierheen. Het ver
heugt mij bovenmate, dat hij eindelijk eens
komt."
Mevrouw Lindenberg las de briefkaart.
„Hoe, vandaag al riep zij, haar wenkbrau
wen licht fronsend. „Hij had toch ten minsti
een dag vroeger kunnen schrijven 1"
„Wel, waarom?" antwoordde de fabrikant
opgeruimd. „Moest hij misschien eerst rietjes
belet vragen of het mevrouw beliefde hem te
ontvangen? Met de deur in huis, zoo zie ik
het graag."
Mathilde glimlachte. „Het is tooh beter,
dat men bijtijds weet, wanneer men bezoek
te wachten heeft," hernam zij. „Er zijn altijd
eenige toebereidselen te maken."
„Wat, toebereidselen? Zoo'n plechtige ont
vangst is voor een gast onaangenaam. Ik
bepaling zou worden opgenomen, dat een
rijksveldwachter op 0ö-jarigen leeftijd in
ieder geval den dienst zou mootcn verlaten.
Het woningvraagstuk maakte daarna een
onderwerp van langdurige gcdachtcnwisse-
ling uit. Tal van grieven tegen de tegenwoor
dig vooral ten plattenlande hccrschcnde toe
standen werden geuit. Bij den minister van
justitie zal worden aangedrongen door het
geven van vergoeding voor huishuur of op
eenige andere wijze een beteren toestand in 't
leven te roepen. Ook zal bij do betrokken
autoriteiten gestreefd worden naar een be
tere regeling van vergoeding voor reis- en
verblijfkosten bij transporten, enz,
Aangenomen is het beroep naar de
Ned. Herv. Gem. te 's Gravenhage door ds.
E. J. W. Posthumus M.yjes, te Middolburg.
Maandag 7 Juli s. zal in het Bron
gebouw te Haailem de V o algemeene ver
gadering gehouden worden van R. K. bijzondere
onderwijzers (hoofden van scholen) In het
bisdom Haarlem. Als spreker zal optreden de
heer J. Stam, van Amsterdam, mot liet onder
werp: „Handenarbeid, een noodzakol(jko factor
oener alzijdige opvoeding".
De minister van bionenlandsche zaken
heeft, daartoe gemachtigd door de Koningin,
afwjjzend beschikt op hot verzoek van J. A.
Schütlz c. s. te Waalwl)k,~8trekkende om niet
goed te keuren het besluit van den gemeente
raad, waarbU aan de parochie van den H.
Antonius oen subsidie is toegekend van /2600
voor den bouw eener r.-kath. kerk. De min-
nister overwoog, dat de toekonning van oen
subsidie voor den bouw eener kerk niot strijdt
met de wet, noch gezegd kan worden te
strijden met het algemeon bolang. N0.)
Haarlemmermeer. Worden onlangs door
den schoolopziener in het arrondissement
Haarlommormeer niet minder dan 78 pro-
oeasc-n-verbaal, in zako overtreding der leer
plichtwet aan den ambtenaar van hot O. M.
ter behandeling ingezonden, in hot bogin de
zer week ontving gemelde ambtenaar van
don schoolopziener eon niot veel minder
groot aantal en wel 70 processen-verbaal
als bovenbedoold.
Naar wij vernomon, bestaat bij onkole
ingezetenon, van Abenos het voornomen de
aldaar bestaande loopbrug tusschon Abenos
en Huigsloot te doen wogbreken on vervan
gen door een breede brug, geschikt voor rij
tuigen. Daar men reeds lang naar eenige
verbetering te dien opzichte had uitgezion,
zal voormeld plan zeer zeker door do bewo
ners van gemolde buurten op hoogon prijs
worden gesteld.
In don avond van den 18den dezer werd
door den rijksveldwachter S., aan don Ring
dijk nabij Nieuwe Meer aangehouden con
landloopor, zonder vaste woonplaats, ge
naamd J. v. D., die langs do huizen liop te
bedelen, enin konnelijken staat van
dronkenschap verkeerde. Dc aangohoudeno
werd door S. in arrest genomen en in hot be
lang der openbare veiligheid geborgen in
een ar restanten lokaal, alwaar hij tor ont
nuchtering tot den volgenden morgen ver
blijf hield. Toen werd hij ondor golsido van
S. naar Hoofddorp overgebracht om door
don burgemeester in verhoor t2 worden ge
nomen.
liazerswoudo. In dezen t(Jd, nu de hooi
bergen spoedig weer zullen worden gevuld,
is het natuurlijk, dat men ze vooraf door
den timmerman eens laat nazien. Immers
er hangen menschonlevens van af. De tim
merman R die bezig was aan hot vernieuwen
van een kap, zou bjjna door het neerstorten
van een dor bargrooden gedood z(jn geworden.
Men meende, dat alleen de kap voorziening
beüoofdo; doch eensklaps begint dio roede
te wankelen, te draaion en ploft langs het
lichaam van den timmermansknecht neer.
Deze zal, gewond aan den arm, zeker go-
ruiraon HJd^zUn werk niet kunnen verrichten.
Hillogom. Do loting voor do schuttorU zal
In deze gemeente gehouden worden ten Raad-
huize op Zaterdag 28 Juni a. s., des voorm.
te 11 uren.
Aan mejuffrouw F. J. C. Cremer, onder
wijzeres aan de openbare lagero school alhier,
ls op haar verzoek eervol ontslag verleend
tegen 1 Juli a, 8.
Op de voordracht ter benoeming van
een onderwijzeres aan de openbare lagero
school alhier is geplaatst als No. 1 mej.
zou juist zoo gedaan hebben."
„Dat is de advocaat, niet waar, moeder?"
vroeg Emma. „Toe laat mij de briefkaart
eens zien 1"
„Een vaste hand," merkte zij aan, terwijl
zij de medcdeeling las, „en oen bondige stijl.
Hij schijnt con flink karakter te zijn."
„Maar ge kent hem toch reeds van de
bruiloft," antwoordde dc moeder. „Flink,
ja, dat is hij zeker."
„Een zeer prijzenswaardige on onmisbare
eigenschap voor ieder, dio het in het leven
tot iets brengen wil," voerde de fabrikant;
aan. „Die zal wel vooruitkomen."
„Onze vluchtige kennismaking veroor
loofde mij niet een gevolgtrekking to maken
aangaande zijn innorlijken aard. Slechte op
een punt trok hij mijn opmerkzaamheid,"
zei Emma.
„En dat was?" vroeg de moeder.
„Hij verkwistte geen complimentjes aan
mij, zooals ande de jongelui zoo vaak op
belachelijke wijze doen."
Lindenberg zag van zijn courant op cn
laohto. „Kijk me daar nu die ijdelheid
eensl" riep hij. „Hij moest zeker dadelijk
zijn hart vóór je voeten leggen, opdat go
hom later des te beter een blauwtje kondt la
ten loopen. Emma, Emma I"
Het meisje bloosde en antwoordde ont
stemd: ,,U doet mij onrecht, vader! Juist
zijn koelheid beviel mij. Ik vind het volstrekt
niet aangenaam, mijn voelen cn willen altijd
voor vreemde blikken to moeten bloot
leggen."
„Nu, nu, niet dadelijk boos zijn,' suste
Lindenberg het opgewonden moisjo; „we
willen hopen, dat gij beiden netjes den vrede
met elkander moogt bewaren."
„Ik zal geen strijd uitlokken," antwoordde
F. Hoek6oma, thans tydolük onderwyzetes
aan gonooinde school.
Lisso. De collecte voor den gewapendoL
dienst in de Nederlanden bracht in deze ge
meente op f 50.9S.
Noordwyk. De collecte voor liet fonds tot
ondersleuning enz. van den Gewapemlen dienst
in de Nederlandon heeft alhier opgebracht
f 36.72.
- Door B. en Ws. is do hoor P. Alken a !o Cz.
aangesteld als opzichter by do vervaardiging
der rioolbuizen voor dozo gemeente, aau do
Leidsche Cementfabriek.
Noordwyk-aan-Zeo. Den lston Augustus
a, s. hoopt de lieer P. van Bommel dan dag
te herdenken, waarop by vóór 25 jaren als
hoofd der openbare school alhier word aan
gesteld.
Tiele's Kamer.
In het nevengebouw der Leidsche universi
teitsbibliotheek, het bekende liuis vat wijlen
professor Matthias Vries, met den aardi-
gen ouden vol, heeft gistermiddag me
vrouw de weduwe Tielelluychavor do, naar
haar overleden echtgenoot genoemde, kamer
overgedragen aan, en aan het boheer on do
zorg toevertrouwd van dr. S. G. de Vries
als directeur der universiteitsbibliotheek en
prof. dr. M. J. de Gocje als interprea van
het legaat-Warner.
Wij bobben or indertijd reeds melding van
gemaakt, dat het i de bedoeling van me
vrouw Tiele lag, loen zij do kostbare boeke
rij van haar man ten geschenke bood, dat
deze schat ongescheiden zou worden bewaard
in een afzonderlijk vertrek, dat ook overi
gens in zijn aanzien en inrichting een blij
vend beeld zou geven van dc studeerkamer
van don hoogleeroar.
De kamer, dio tot deze dankbare bestem
ming word uitgekozen de groote kamer
rechts aau de voordeur geeft dit beeld
op 't gelukkigst weer, nu door de mildo
zorgen van mevrouw Tiolo alles zooveel
mogelijk in overeenstemming is gebracht mot
het studievertrek, dat den geleerde voor hot
laatst heeft zien arbeiden.
In hun eigen bookonkast staan do boeken
zoovool mogeiyk op hun oigon plank, in hun
eigen volgorde; de kasten beslaan het grootste,
gedeelte der 4 muren on het is hun kostelijke
inhoud van ruim 1800 werken, dio voor alios*
don naam van den gestorven bezittor in
dankbar® gedachtenis houdt.
Do kamer zal op hot eind der volgonde
weck voor belangstellenden ter bezichtiging
zijn. (V. Ff. G.)
Bij het onderzoek in de afdeelingen va^
het wetsontwerp tot wijziging van het Ildo
hoofdstuk dor staatsbegrooting voor 1901
werd gevraagd, of het niet overweging ver
diende aan belanghebbenden de keuze tc
laten tusschen teruggave van het cerckruis
of behoud daarvan tegen vergoeding dor
kósten. Aan heb kruis toch door een overle
dene gedragen wordt dikwijls door do achtor-
blijvendon groote waardo gehecht. Zij, dio
dezo vraag deden, waren van meening, dat,
word men in dc gelegenheid gesteld oiu het.
ordeteoken tc behouden, or getrouwer aan
gifte zou gedaan worden van hot overlijden
van goriddordon en dientengevolge minder
ordeteekonon zouden worden achtergehou
den dan thans het geval schijnt to zijn.
Het afdeel ingsonderzoek van het wets
ontwerp tot aanvulling on vorhooging van 't
Vilde hoofdstuk B der staatebegrooting voor
1902 gaf aanloidin tot de opmerking, dat
hot voortdurend klimmen van salarissen bij
toenemende vermeerdering van ambtenaren
een bedenkelijk verschijnsel begint te worden.
Men verklaarde b:j het onderzoek in do
afdeelingen van het wetsontwerp tot vast
stelling van hot slot der rekening van do
kolonialo uitgaven cn ontvangsten voor Cu
rasao over het jaar 1897 met gen egeu de
mededceling van den minister in de Tweed»
Kamer op 10 Juni j.l. tc hebben vernomen,
dat den gouverneur van Curasao zou wor
den opgedragen om voortaan de remming
anders op te maken en de ka*-r 'f; daar
buiten te houden.
Emma.
'8 Namiddags bracht een dienstman een
handkoffer. Do mijnheer zou dadelijk achter
aan komen, zoide hij. Op dc vraag, hoe
veel hij te vorderen had, gaf hij ten ant
woord, dat hij zijn loon reeds had ontvan
gen cn een mooie fooi ook, voegde hij er
bij. Het duurde echter nog bijna een u r,
vóór Alfred verscheen. Zijn zuster was re^ds
een weinig ongeduldig geworden, cn daarom
kon zij na dc eerste begroeting de vraag
niet onderdrukken: „Maar, Alfred, waai
ben. je tocli gebleven? Ik daclu, dat gc wel
niets haastigere te doen zoudt hebben dan
mij te begroeten."
„En je aan mijn trouw broederhart to
drukken gelijk reeds geschied is," ant
woordde de jongen man lachend. „Nu dan
hadt gij mo ook maar niet zoo'n Rornaan-
sche kerk aan den weg moeten zetten! Ik
kon or niet voorbij komen, zonder don
prachtigen bouw wat meer van nabij to be
schouwengo kent immers mijn voorliefde
voor dien stijl?"
,,0, dat verheugt mij, dat onze Maria-,
kerk u zoo goed bevallen is," zei Emma. ,,Tk
ken geen kerk, die mij zoo tot aandacht stemt
als dezo."
„Daar nebben wij al dadelijk een punt ge
vonden, waar onze zielen elkaar ontmoe
ten," hernam Alfred met een sierlijke bui
ging. „Overigens heeft u gelijk, juffrouw
Emma wanneer u den Romaanschen tempels
een karakter toekent, dat den mensch tot-
godsdienstigo stemming beweegt. Onze stoute
Gothische bouwwerken bewonder ik, maar in
do plechtige schemering van een Romaanseha
kork bid ik het best."
(Wordt vervolgd.)
