jfih 12978 Dïnsdao; 17 Juni. A°. 1902. feze (gourant wordt dagelijks, met uitzondering van <§pn- en feestdagen, uitgegeven. Iets over de Lcidsehe Veemarkt door een Lcideuaar. FEUILLETON. IEIDSCH DAGBLAD PRUS DEZER COURANT: Voor Loiden per 8 maanden. I f 1.10. Buiton Leiden, per looper en waar agenten gevestigd 2tfn v 1.80 Franco por post1.65- PRIJS DER AD VERTENT IÜN Van 1 6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.11\. Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het incassooren buiton de stad wordt f 0.05 berekend. Zoo is de titel van een Irochuretjc, dat Zaterdagavond uit het advertentieblaadje „De Aanwijzer" kwam vallen en zoodoendo menigeen in handen werd gespeeld. Aange zien het geschreven schijnt naar aanleiding der artikelen over de veemarkt, in het „Loidsch Dagblad" verschene: willen we er enkele beschouwingen aan wijden. Moei lijk zal het echter zijn om den schrijver op den voet te volgen omdat hij als van ,,den hak op den tak springt" en dï cenc inconse quentie stapelt op de andere. Hij veroordeelt alle geschrijf over een zaak Ivóór dat bevoegde autoriteiten er zich over uitgesproken hebben als nuttelo en op zijn minst voorbarig. Eilicve, waar is don de pers voor, als zij het publiek niet mag voorlichten? En als zij het eerst mag doen, wanneer de autori teiten de zaak beklonken hebben, is haar pleiten dan geen napleiton? Intusschen schijnt de Leidenaar cr toch weer anders over te denken, getuige z ij n brochure om het publick voor to lichten^ Of moest het licht alleen van dezen kant komen 'Als wij spreken, maken we heet3 hoofden en koude harben. Och kom, Leidenaar, onze beschouwingen waren toch zakelijk, niet waar, en waar wij niet één, maar meer denk beelden aan de hand gaven, toch niet par tijdig en ge erkent het immers zelf „er werden nuttige wenken in besproken." Critiek op deze stukken is dan uw doel ook niet, zegt ge, doch in lijnrechten strijd öaarqjce vernietigt ge in één pennestreek onze betoogen door boud te beweren: do markt is groot genoeg. Zonder bewijs verklaart gc metéén het ad vies der Karnor van Koophai. el, de mec- ning van de Afdeeling Loiden c a" Omstreken dor Hollandsch© Maatschappij van Land bouw en het oordeel van het Dagelijksch Le ctuur, die allen uitbreiding noodzakelijk achten, van nul en geener waarde. Gc doet tneer. Go geeft den autoriteiten een klap in hot aangezicht, ge reikt hun een brevet van Onbekwaamheid uit door te beweren dat de markt is verknoeid. Indien ge van dc waarheid hiervan overtuigd zijt, moogt ge het zeggen, maar dan moet g. uw naam noemen ook. Zóó laadt ge den schijn van partijdigheid op u en... maak- inderdaad heete hoofden. Wat ge verder op bladz. 5 cn 6 te berde brengt over het toezicht cn hot monsteren "der koeien, doet ons uw onpartijdigheid wezenlijk in twijfel trekken e: is aan ver dachtmaking niet vreerad. Hoo is anders te verklaren het groote vraagteeken, dat ge wilt plaatoen achter de vraag, waarom in dc laatste weken van over heidswege het monsteren der koeien tot halverwege de groote steenen wordt be let. Het lust ons, onzen Leidenaar nog op een enkoie inconsequentie te wijzen. Op blad zijde 6 en 7 beweert hjj, da. men niot behoeft te vreezen dat door te weinig ruimte de inenschen met hun vee naar andere markten zullen gaan: ,,de handel laat zich, niet zoo gemakkelijk verplaatsen." En op bladzijde 14 oreert hy: „men vergeet niet dat de han del grillig is en dat juist door verhoogde marktgelden, de markt zou verloopen." Laat onze sohrijver vóór hij zich nog eens nederzet tot voorlichting van het publiek, waartpe hij zich ongeroepen heeft opgewor pen, trachten met de logica op goeden voet te geraken. Dat is een eerst» voreisohte van een brochure-schrijver. Wat de belemmering van de scheepvaart be treft op drukke marktdagen, bekijkt de Lei denaar do zaak uit een andoron brü als wij. Hij moet het ons vergeven, dat wij onze eigen oogen beter vertrouwen dan zijn bril. We constateeren nogmaals, dat wo ons meer dan eenmaal van die belommering overtuigd hebben. Nog eens komt do Leidenaar met de 200 neringdoendon aandragen en trekt do waar heid van het door ons genoemd getal van 70 in twijfel. Men zou zoggen, waarom heeft hij, zooals wij, vóór hij schreef zich niet van dc waarheid overtuigd. Hij zou dan kunnen weten dat het getal 70 ruim igenomen. Dc vrees dat bij een verlegging der markt naar buiten het vertier in do stad or door zou lijden, heeft de ervaring, bijv. in Leeu warden opgedaan, ijdel gemaakt. Dc meeste marktbezoekers van buiton maken meteen van de gelegenheid gebruik andero zaken in de stad te doen. De winkelstand in het alge meen zal daaronder niet lijden. Natuurlijk gaat een vergel king der vee markt met dc ooftmarkt niet op. Dat het groot» vraagteeken, hetwelk de schrijver ook hier weder plaatst, gerechtvaardigd is,-kun nen wij niet beslissen. W ij sprokon niet gaarne een oordeel uit zonder persoonlijk ons op de hoogte to hebben gesteld cn we moeten bekennen dat we deze zaak nog niot hebben onderzocht. Hoe kan onze Leidenaar toch zeggen dat bij een verplaatsing der markt in Leeuwar den indertijd niemand werd gesohaadDaar tegen was nog veel krachtiger oppositie f'an nu door hem werd gevoerd. Maar zooals wij in onze artikelen zeiden, de oppositie is ver stomd on thans zegent men in Leeuwarden do verplaatsing, die een groote vorbetering is gebleken cn den handel zeer ton goede is gekomen. Wij meenen hiermede van de broohure to kunnen afstappen. Er wordt weinig zake lijks in gegeven, wc hadden derhalve ook niet veel te weerleggen. Onwillekeurig krijgt men den indruk dat hier aan Het woord is een pleitbezorger der neringdoenden aan het. tegenwoordige markt terrein. Dit vinden wij uitstekend en wc willen hem daarbij gaarne ter zijde staan, maar niet door middel van draaiing der feiten. Laat ona eerlijk bekennen: de tegenwoor dige toestand der markt eisehb voorziening. Kan die voorziening worden govojaden in een wijziging of een uitbroiding der be staande markt, wij zullen met den Leidenaar cr onze vreugde over uitspreken. Kan dit echter niet, moet do uitbreiding in een andere richting worden gezocht, moet de markt zelfs geheel en al worden ver plaats, welnu, we zullen er vrede mee heb ben, als de verandering slechte is in het be lang van do stad, die tooh ook den Leidenaar lief moet zijn. Hij noch wij hebbon daaromtrent echter uitspraak t» doen in hoogste instantie. Daarover besli6se ons plaatselijk bestuur on wij leggen mot vortrouwon die beslissing in zijn handen. Onze taak achten we: denkbeel den te opperen en plannen te ontwerpen, op dat de autoriteiten er over kunnen naden ken, óordeelen en cr hun nut mee doen. Dat willen wij zondor naar links of naar rechts te zion, eerlijk on onpartijdig. Zoo hoort hot. Leiden, 17 Juni. Het bestuur der te Leidon gevestigde „Association Internationale des Botanistes" is thans als volgt samengesteld: do heeren: Ed. Bornet, van het Instituut Parijs, eere president, prof. K. Gocbel, Münchon, pre sident, prof F. O. Bower, Glasgow, vice- president, dr. I. P. Lotsy, Loiden, secreta ris, dr. I. W. C. Goethart, Lcidon, penning meester, prof. C. E. Bessey, Lincoln Nebr. en prof. W. F. Ganong, Northampton Mais, gedelegeerden van Amerika; J. Huber, Pa ra, gedelegeerde van Brazilië, prof. E. Warming, Kopenhagen, gedelegeerde van Denemarken, prof. H. Graf zu Solms-Lau- bach, Straatsburg, gedelegeerde van Duitsch- land, prof. H. Marshall Ward, Cambridge, gedelegeerde van Groot-Brittannic, prof. Ch, Flahault, Montpellier, en. dr. H. Hua, Parijs, gedelegeerden van Frankrijk, prof. A.- Borzi, Palermo, gedelegeerd» van Italië, prof. M. Myosin, Tokyo, gedelegeerde van Japan, prof. N. "Wille, Christiania, gedele geerde van Noorwegen, prof. R. v. Wett- stein, Weenon, gedelegeerde van Oostenrijk- Hongarije, prof. M. Woronin, St.-Peters burg, gedelegeerde van Rusland, prof. Y. B. Wittrock, Stockholm, godelegeorde van Zweden, cn prof. R. Chodat, Genève, gedele geerde van Zwitserland. L\jst van de brieven en briefkaarten, aan het postkantoor alhier en de daaronder bohoo- rende hulpkantoren ter post bezorgd, in de eerste helft der ma3nd Juni, welke wegens onbekendheid van de geadresseerden niet zyn kunnen worden uitgereikt: Brieven: Mej. M. de Vries, Mevr. M. Berendse, AmsterdamMevr. Huissen v. Kattendijke, Arnhem; Mej. A. Boers, Bus- sum; J. L. v. Diëten, A. M. v. Hoek, J. J. v .d. Craght, Mej. J. Kuhlemann, '6-Hage; Flijmcr Sanders, Haarlem; Mej. C. dc Bie zen Kampen, Mej. M. G. Gans, Joelo, Lei den; F. Upkus, D. D. Reimer, J. den Hou- dijker, Mej. M. Kagenaar, v. Noort, Rot terdam; E. Olthoff, Sappemeer; Mej. J. v. d. Griendt, Mej. C. v. Voert, Scheveningen. Briefkaarten: Albert Meyer, Breda Gauling Baar, Eindhoven; K. v. Ven, W. Tetteroo, v. d. Kraft, 'a-GravenhageW. v. d. Plank, HaarlemJ. Kuipers, Leidon wed. Lookhorst, V. P. E. v. d. Borch, Mej. A. Ringels, L. v. d. Velde, Rotterdam. Buitenland. Brieven: Th. M. Thomann, Berlin; J. Burgers, Edinburgh; N. dc Wa ter, Fort Machou; Mej. v. d. Velden, Pre toria. Briefkaarten: M. v. Blankenstein, Glasgow; Bank de Jongh, Ley ton; Mej. L. Bohl, Nice. Eervol ontslag is verleend met ingang van 1 Juli, op verzoek, aan den heor A. Stoffel als assistent voor de schoikuudc aan de Rijks-univereitcib te Lcidon. Toezegging van beroep naar dc Nod.- Herv. Gom. t» Schoonoord is uitgebracht op den heer J. D. de Stoppelaar, cand. tc Leiden. Bij Koninklijk besluit is vergunning vcrleond tot het aannemen door den heer H. Noordman, t» Zoetorwoudc, houthandelaar, van do versierselen van commandeur met plaque der orde van den H. Gregorius den Grooten. Bij het examen voor candidaat-secreta ris on -ambtenaar ter secretarie is het diplo ma uitgereikt aan de hcoren G. van der Valk Bouman Jr., ambtenaar i u de secre tarie te Leiderdorp, on H. C. Wosselius Jr., te Haarlemmermeer. Onder groot» bolangstclling werd gis teren op „Eik-en-Duinon" bo 's-Gravonhago tor aarde besteld hot stoffelijk overschot van don heer P. Galand, oud-hoofdinspeotoour van 's Rijks Waterstaat. Een deputatio uit hot gemeentebestuur van Rotterdam, in welke stad eon dankbare herinnering voortleeft aan Galand ter zake den aanleg cn de verbetering van den water weg naar zee, bestond uit de wethouders dc heeren Hintzen cn Hudig, terwijl ook de voorzitter der Rottcrdamscho Kamer van Koophandol, de heer Plate, aanwezig was. Voorts waren onder meer tegenwoordig het lid dor Tweede Kamer de - eer Conrad, oud-hoofdinspeobcur van den waterstaat, do tegenwoordige hoofdinspecteur do heer Lee mans, en verschillende inspecteurs, hoofd en andere ingenieurs van den waterstaat; de inspecteur der genie generaal Panlhalcon Baron van Eek. Ook waren aanwezig de aan nemers de heeron Bos cn Volker, die onder Caland's leiding dc werkon van den Rottcr- damschon waterweg uitvoerden. Er word niot gesproken aan het graf, boven hetwelk een zevental bloemstukken werden neergelegd. De zoon van den ovcidodcne bedankte voor de laatste eer, zijn vader bewezen. Bedankt is voor het beroep naar de Ncd.-Hervormde Kerk te Harmelon door ds. A. W. van Ingcn, tc Bcrgscbcnbock. De heer Emous deelt liet volgende mede Omstreeks het midden van Moi j.l is dc heer D. Limpers, onderwijzer, in het Lijden- burgschc gevangengenomen cn over Balmo ral naar Pretoria govoerd. De onderwijzer P. J Kloppers Jr. was toen hoofd van de munt der Boeren te Pcl- grimsrust, want zij sloegen weer gold, pon den. De heer J. van Bruggen, van Johannes burg, was terzelfder plaatse vcldkornet. De heer H. Brummelkamp bevond zich eveneens in die buurt. Deze onderwijzers belmoren tot degenen, die van den aanvang af bij do Boeren te vol de geweest zijn en van wie geen rechtstreck- sche berichten konden doorkomen. Telegraphisch hebben thans ook de hoeren J. Kamp cn J. Visser (vroeger to Hijum) hun welstand gemold. Bij den uilgever G. A. Evers, lo Gro ningen, is verschenen ,.Dc sterrenhemel cn wereldbeschouwing," in den loop der tijden door Troels-Lund naar het Dnitseli van Leo Bloch, vertaald door C. van der Zeyde. „In een reeks van vrocgero geschriften heb ik trachten aan te toonen," aldus do schrij ver, „hoe de mcnschengcslachton, die in dc 16do eeuw in de drie Noordschc rijken leef den, tor wereld kwamen, woonden, zich kleedden, aten on dronken, huwden en in echtelijken staat leefden „In hot thans ondernomen werk v/il ;l: mij met een andero taak bezighouden, dio be langrijker cn moeilijker is, dan dc eerste. Ik wil trachten mij helder bewust tc worden in welk licht aan do monscheu lan c'ien tijd het lev :o zich tornae, welke tint destijds over allo omsbandigheden on over het werkelijke leven zelf lag. Voor zoover mij bekend is, wordt thans zulk een poging voor do eerste maal beproefd. Dit onder .-.ook is riet alleen van plaatselijk maar ook van rlgemeen incn- schelijk belnug." Gisteren werd to Utrecht dc vierde al- gemeono vergadering gehouden van den No- dorlandschen Bond van Hotel-, Restaurant-, Café- en Sociëtcits-geömployoorden. Dc vergadering werd goloid door don heer G. M. Bulling, van Amsterdam. Uit do re kening on verantwoording van den penning meester bleek dat do ontvangsten 1355 wa ren en de uitgaven 1037. Do Bond heeft thans een ledental van 450. Door do toetre ding van dc afdooling „Hulp in Nood" Rot terdam, welke toetreding echter nog uiet in het afgoloopon voreenigingsjaar plaats vond is het getal geklommen tot 590. Er zijn thans 7 afdeclin^en, ui. te Den Haag, Amsterdam, Rotterdrm, „Hulp in Nood" te Rotterdam, Utrecht, Leiden en Arnhem. Dc toestand van den Bond is zeer bevredigend. Na afhandeling der huishoude lijke werkzaamheden kwamen verschillende voorstellen van de afdeclingcn aan dc orde. Medegedeeld werd dat het dikwijls is voor gekomen, dat do bedienden zoowol dos zo mers als des winters veel last hadden van de warmte en van dc koude, omdat zij bloots hoofds moeten bedienen. Vorschillonde doc toren, desgevraagd, verklaarden reeds dat dit bepaald nadeclig was voor den gezond heidstoestand der bedienden. Nadat hierover meer adviezen zullon zijn ingekomen, zal do Bond do gegevens verza melen cn trachten verbetering aan te bren gen. Op con uitnoodiging van het „Comité voor Algemeen Kiesroolit" aan den Vrijz.- dem. Bond tot aansluiting bij bedoeld Co mité heeft hot bostuur van bedoelden Bond geantwoord, dat hot met het' comité ten zeer ste overtuigd is van de hoogo wenscbclijk- heid eener spoedige Grondwetsherziening, ter bereiking van do door bei do gewilde roge- ling van het kiesrecht, doch als politieke partij zich verplicht rekent volle vrijheid van' handelen voor te behouden t»n aanzien van de wijze, waarop dio zaak diont bevordord, om welke reden het bestuur aan hef verzoek tot aansluiting bij hot Ned. Comité voor Algemeen Kiesrecht niet mag voldoen. Dc boestand van prof. Van der Vliet is in de laatst» dagen vooruitgaande. (N. R. C.) Wij vernomen, dat prof. Van der Hoe ven. behalve een groote- uitg>Af der nieuwe militaire wetten, op de wijze van mr. Smidt, De Pleegzuster. 45) Een koene poging om haar weg te krijgen mislukte, en het had weinig gescheeld, of ik zelf had het huis moeten verlaten. Het kostté echter weinig moeite, dat weer in het rechte spoor tc brengen; zij zeiven kwa men mij te gemoet in hun argeloosheid. Ten slotte kwam een opdracht van den baron zeiven mij te hulp. Door mij wilde hij haar mededeelen, dat hij voornemens was, zijn neef, die met haar verloofd was, door gel delijke tegemoetkoming in staat te stellen, te huwen. Ik wist het zoo aan te leggen, dat ik haar in den waan bracht, dat de baron haar liefde versmaadde, en ik werkte te vens op haar plichtgevoel jegens haar ver loofde. Dien eigen nacht nog verliet zij dit liuis, het aan mij overlatende, den baron dc reden van haar vertrek mee te deelen. Nu was mijn baan vrijik begreep, dat ik sneller diende te handelen, wilde ik niet ten tweeden male een dergelijke hindernis zich tusschen mij en mijn doel plaatsen. Door een groote dosis gift toe tc dienen, riskeerde ik de ontdekking. Het verraste mij, dat u terstond aan zelfmoord dacht, door indirecte schuld der zuster. Ik kon de gedachte niet verdragen, dat het arme, on schuldige schepsel zou gebukt gaan onder zulk een verdenkingZoo komt altijd het onberekenbare, hoe kalm men zijn plannen ook maakt!" besloot Sonnya, weder met den melancholisch-zachten blik, dien de profes sor zoo goed kende. Hij stond op.- „Nu weet ik genoeg, hoewol cnkclo pun ten in uw verhaal mij wel duister zullen blijven „Ja." „Kan niets u bewegen, daaromtrent meer licht te geven?" „NeenlDit klonk als een onherroe pelijk besluit. „En nu nog een vraag: In dat kruis zijn nog drie witte kogeltjes; wat wilt u daar mee doen?" „Moet \i dat weten?" vroeg zij, met dp hand het kruis aanrakend. „Ja, dat wil en moot ik weten." „Ik dacht, dat u daarover al in hot reine was. Die zijn voor mij." „Ik bewonder uw energie, uw ijzeren, on- verzettelijken wil. Geef mij die kogeltjes." „Neen." „Nog eens, voor liet laatst; want ik moet weg: ik verzoek u om die pillen; ik mag ze niet in uw hand laten." „Neen. Ze zijn voor mij bestemd!" „Een dringende reden om 7.0 van u te cischen. Ik mag u toch zulk een middel tot zelfmoord niet laten; dat ziet u zelf wel in." „U hebt mij uw woord gegeven, mij vrij te laten gaan. Vrijnaar ginds." Met een trotschen ruk van heb schoone hoofd blikte zij naar boven. Het leek een bevel. Fonkelcnder, scherper werd zijn blik. die den haren geboeid hield, en plotseling bracht hij zijn rechterhand aan haar hals, bliksemsnel; de fijne ketting brak, en het kruis was in zijn hand. Doch door de beweging moest hij aan de veer van het deksel geraakt hebbenhet doosje sprong open, en dc kogeltjes rolden 9y$r het tapijt: Als dc roofvogel op zijn prooi, wierp de vrouw zich op den grond óón kogeltje be machtigde zij het tweede rolde dicht bij zijn voet, die wreed het lange gouden haar gevangen hield, om haar te verhinderen, het gift te bereiken. Een derde vorlrad hij met den anderen voet. Hij moost het; het was zijn plicht als arts cn mensch, al moest de man onwille keurig de vrouw bewonderen. Hij gevoelde iets van sympathie voor dezo vrouw, zoo geheel verschillend van alle, die hij gekend had, met haar machtigen wil en haar groo te liefde. En terwijl zij zich op haar knieën verhief, het hoofd achterover, met een uitdrukking van smart en toorn in de sprekende oogen, zooals hij nog nooit gezien had, het lange haar golvend over zijn voeten, wendde hij zich eensklaps met een driftig gebaar van haar af. XXVII. „Nu, mijn jongen, zoo uit je humeur?" vroeg mevrouw Wahlbeck op Zondagmid dag aan den luitenant, die landerig op de canapé lag cn nijdig zieh afwendde bij haar poging om hem tc liefkoozen. Mama hield er in den laatsten tijd, ondanks een paar gel delijke verliezen, waardoor zc zijn maand geld nog wat had moeten verminderen, een onschuldige vroolijkheid op na, die hein er gerde en prikkelde. Al een paar Zondagen had hij daarom zijn middagmaal bij haar in deTi steek gelaten. Vandaag was liij weer verschenen, doch na etenstijd, Het karretje zat weer vast. Van de 15.000 mark, die de bankier hem ge stuurd had, zonder oen woord van den ge ver pr bij, was geen penning meer in zijn zakmaar hij had een nieuw 6chuldbekcntc- niBje ondorteekend, en zijn hart was vol wenschen. Van het nieuwe drama op Salo- schin haddon moeder noch zoon een syllabe vernomen. „Wat bedoelt u met „uit je „humeur?" bromde Frits als antwoord op de vriende lijke vraag. „Ja, ik kan je onaangename bui moeilijk met een beleefdor woord aanduiden. Je placht vroeger meer op dc vormen tc letten in mijn gezelschap." „Och, het is ook om dol (0 worden, hot leven, dat ik nu lijd Marie Louise heeft u gelukkig dc deur uitgekeken „Frits, let een beetje op je wóórden „Is het dan zoo niet? En van mijn ellen dig traktementje heeft u ock weer wat af gebrokkeld't Is een levenOp die ma nier zat ik liever achter in Posen, dan hier in Berlijn 1" „Jongen, het hangt van jc-zclvcn af, het beter te hebben." „Ja, dat liedje ken ik, mama 1 Dat heeft u altijd gezegd, als u mij niet helpen kon, of niet wilde." „Als ik je helpen wilde, vond ik geen te gemoetkoming, en als ik je geholpen had, geen dank." j Hij zweeg en knipoogde eens naar haar. „Nu, dan maar recht op het doel af, ma- ma. Ik zal mevrouw HoJdbach trouwen. Zc moet kolossaal rijk zijnDat hoor ik van lui, dit 't weten kunnen, 't Komt cr nu op aan. of ze nog wil, en of ik het met haar houden kan. „O, zc wil je hècl graag hebben; cn ze is net een vrouw voor jou. Heelemaal niet dom, goed gehumeurd, willig en vol bewon dering voor ona beiden." Er volgde oen pauze; mevrouw WaJilbock arbeidde vlijtig voort aan haar borduur werk. Eindelijk zoi Frits Karl, na long na denken „Ik ga bepaald cquipago houden, en twee rijpaarden; zij moet geen kv aad figuur ma ken te paard." „O ja, beter ia elk geval dc.n op de fiets." „Bah! Fietsen? Afschuwelijk' Dat ding gaat wegEn wo zulicn een logo nemen in dc opera, daar kunt u dan clkcn avond zitten." „Jc bent heel vriendelijk." „En dan een soupeetje na dc voorstelling, mot prettige lui; nu, wat zegt u er van?" „Ik ben overtuigd, mijn jongen, dat jij zult weten 1c leven." „En 's zomers naar Ostcndc of Scbcvonin- gon of Trouvillcu kunt dan zoo lang in ons huis bivakecrec." „Dank je fecctelijkik ga des zomers ook liever naar een badplaats." „Nu, dan kan u meegaan. Ik ben or ook volstrekt niet op gesteld, te lang met Eri- ka alleen to zijn." „Jc verlaat zeker den dienst?" „O ja; wat heb jc nan dat gezeur? Kerels drillen en zelf standjes afwachten. Merci Zoo fantaseerden ze door op het aange name thoina, tot ze gestoord werden door een kloppen aan de deur. Het was Rosette, mal toegetakeld met een opzichtig manteltje en een hoed vol vecren Ze kwam om afscheid te nemen en reikte heel edelmoedig mevrouw haar hand, die ge wrongen was in oen roodbruinen glac/ handschoen. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1902 | | pagina 1