Wetenschap en Industrie.
Stofgoud.
Wekeljjksehe Kalender.
R£C£P T.
Raadgeving.
ALLERLEI.
Letterraadsel.
den der v reldvloot vermeld staan; daar han
gen do daglijsten der soheepvaartbeweging
van gisteren en heden, terwijl ginds weer
de tallooze telegrammen geboekt worden, die
uit alle oorden cT.-r wereld voortdurend toe-
stroomen. Teven treft men er ook wonder
baarlijke overblijfselen van gestrande sche
pen aan.
Wat op den bezoeker evenwel den dlepsten
indruk maakt, is ,,Hct zwarte Boek", waarin
allo mogelijke scheepsrampen onmiddellijk
worden geboekt. Geen dag bijna verloopt,
dat niet een schipbreuk de droevige lijst ver
lengt. Do aanlcckeriïngen, in dit boek neer
geschreven, getuigen van angst en helden
geest, van menschcaüefde en zelfzucht, van
zeemanschap en niet te verontschuldigen na
latigheid, van edele opoffering en koele be
rekening.
Tegen die ontelbare rampen der zee kan de
Lloyds slechts geldeTïjken steun, onmiddel
lijke hulp stellen, doch in dit opzicht doet
zij dan ook, wat zij kan.
Engeland mag zich gelukkig achten op een
instelling als de Lloyds te kunnen bogen.
LiefdcsTcrkliiriBg-statistifk.
Een modern statisticus, wien het voor zijn
droeg beroep nuttig scheen, zich ook eens
met wat poëtische onderwerpen bezig to hou
den, heeft in zijn vryeu tijd eens nagegaan,
op welke wijze in de romans en novellen
van eenige bekende schrijvers de liefde ver
klaard .afgebroken, aanvaard en afgewezen
wordt.
In 100 gevallen van verhoorde liefdesver
klaringen vond dc statisticus, dat 81 rnan-
ocn hadden gezegd zonder haar niet meer te
lunnen leven; 72 houden de hand hunner
uitverkorene vast; 60 kussen haar op de lip
pen; 19 kussen haar op de rechterhand; 1 kust
haar op den schedel en 2 kussen hun teer
geliefde in het vuur hunner liefde zelfs op
de punt van den neus. 19 kunnen van aan
doening nauwelijks spreken en 2Ü hebben la
ter gewetenswroeging. 12 zeggen uit den
grond van hun hart: ,,Gode zij dank" en 8
zijn, naar zijzclven hebben gezegd, „onuit
sprekelijk gelukkig."
Bij niet-verhoorde liefdesverklaringen loo-
pen 40 mannen als bezeten door de kamer of
de kamer uit; 21 zeggen, dat nu het leven
voor hen toch geen waarde meer heeft en
dat ze er dus een eind aan moeten maken;
14 zijn geheel sprakclous en volkomen de
kluts kwijt; 0 schikken zich, heel verstandig,
in het onvermijdelijke; 5 willen naar Ameri
ka; 3 halen als gekken de vingers door hun
haar; 2 bijten zich de lippen stuk; 1 steekt de
handen in de broekzakken cn fluit:',wat
'n verdriet l"; een ander schuiert behoed
zaam zijn jas en broek, cn wederom een an
der kijkt naar den hemel en begint le bidden.
,Van de domos weten reeds 87 vooruit, dat de
persoon in quaestie haar zijn liefde verkla
ren zal. 70 ziuken, vol gelukzaligheid, in de
armen van den geliefde en 1 geroerd op een
etoel of wat er anders klaarstaat; 14 verber
gen blozend haar gelaat in de handen en 8
slaan de armen om den haLs van den man;
2 zeggen: Spreek u asjeblieft met mama",
en één niest.
Een 48-jarige damo verweert zich tegen
'den verlovingskus en een evenoude dame
zegt: „Gewis, gaarne, maar jc moet je be
hoorlijk gedragen", en een derde roept la
chend uit: „Beu je gek, vent, loop naar dc
pomp I"
Siïihondsri! gulden voor een neus.
Het was een amusante zitting van het
Westminster County-court te Londen, waar
de eisch tot schadevergoeding werd behan
deld, door een huurkoetsier tegen den eige
naar van een omnibus ingediend.
Door het Openbaar Ministerie werd het
geval uiteengezet.
Een omnibus had een ander rijtuig omver
kreeg het warm.
„De inlichtingen, die ik omtrent u heb in
gewonnen luiden zeer gunstig en dit gaf mij
aanleiding uw annonce te beantwoorden
trouwens, mijn kleine secretaris heeft het
voor mij gedaan."
„Neem mij niet kwalijk, meneer!" riep ik
nu; „hier moot een misverstand zijn. Ik ben
niet de persoon, voor wien u mij houdt. Dat
is mijn vriend."
Het wa3 nu de beurt van vader en dochter
zich te verbazen.
„Maar hoe komt u dan hier?"
„Mijn vriend is Lot zijn leedwezen verhin
derd; hij heeft nog verscheidene aanbiedin
gen. Hij wist niet welke de rechte was cn
heeft op dit oogenblik een ander rendez
vous."
„Een rendez-vousKom, wij praten toch
niet van liefdesgeschiedenisjesHij had zul
ke goede getuigschriften I" zeide papa.
„Meneer, ik had niet verwacht, dat u mij
zoo er in zoudt laten ioopenEn snik
kend verliet het dochtertje de kamer.
Met den ouden heer alleen, had ik de zaak
gauw opgehelderd. Him brief had met onze
advertentie niets te maken. Dc fabrikant wil
de een onder-directeur voor zijn zaak enga-
gccren cn had daarom laten schrijven op de
advertentie van iemand, die zich aanbood.
Zijn dochtertje had zich bij het adresseeren
enkel vergist in het nummer der advertentie,
tij had 23 in plaats van 32 geschreven.
gereden, waardoor de koetsier yan het laatste
van zijn bankje gevallen was en zich zó<S
ernstig aan den neus bezeerd had, dat dit
lichaamsdeel geheel misvormd was en voort-
ruin door zijn zonderlingo gedaante het ge
laat ontsierde. Was elscher gehuwd, dan
was het geval nog zoo erg niet, maar indien
hij nog ongehuwd was, dan was het inder
daad ernstig te noemen. (Hilariteit).
De koetsier had een portret medegebracht
om de rechtbank te doen zien, hoe de neus er
uitzag vóór het ongeluk.
De voorzitter: Gij zegt, dat uw neus mis
vormd is geworden, maar zag hij er zóó uit
voor het ongeval?
Eischcr: Ja.
Den koetsier werd daarna verzocht voor
de tafel te komen.
Na beurtelings het portret en 's mans ge
laat opmerkzaam beschouwd te hebben, zegt
de voorzitter: Maar ik kan geen verschil
zien. Zijt gij getrouwd?
Ja. (Groote hilariteit.)
De eigenaar van den omnibus voert te
zijner verdediging aan, dat de koetsier met
een snelheid reed van 12 mijlen per uur en
op het oogenblik van de botsing juist om
keek.
Het einde der geschiedenis was, dat de
gedaagde tot betaling eener schadevergoe
ding van 25 pond sterling (300 gulden) werd
veroordeeld, in plaats van 200 pond of 2400
gulden, die de koetsier had geëischt.
De levensduur van dieren en -planten
Het groot verschil in levensduur van dieren
en planten is een verschijnsel, dat reeds me-
nigen natuurkundige tot onvermoeide we
tenschappelijke nasporing heeft geleid. Toch
als bij meerdere problemen in de natuur,
dccfc men verkeerd' de oorzaak van het ver
schil in levensduur van den bodem af te wil
len nasporen, waar zrj eigenlijk aan de op-
pervIaKle als voor 't grijpen ligt. Ze is een
voudig deze: het dier en de plant leeft
Lot instandhouding der soort; zoodra deze
Laak naar bchooren is verricht, heeft het
geen reden meer van bestaan, het vermin
dert, verzwakt en sterft. De soort blijft
leven; het individu is een tijd lang de dra
ger van dit leven, doch treedt uit de rij,
zoodra het op andere is overgegaan. De na
tuur spant alles in om het jonge geslacht
sterk te maken, te ontwikkelen, totdat een
nieuw geslacht verrijst, waaraan zij haar
zorgen kan wijden; krachtig leeft de soort,
door een telkens vernieuwde generatie ge
dragen, voort; het individu, dat zijn krach
ten gaf aan het nieuwe geslacht, gaat met
groote schreden naar den dood toe, met den
dag verzwakkend, verwaarloosd door moe
der Nntaur
Tn 't algemeen is de geschiktheid tot voort
planting van het organisme omgekeerd even
redig met zijn levensduur; uitzonderingen
bevestigen den regel. Er zijn insecten, die
vier of vijf maanden leven, andere, welker
levensduur vier of vqf weken is; ja, er zijn
er, die nauwelijks eenige dagen bestaan,
zelfs die den avond van den dag niet bele
ven, waarop zij zijn geboren.
Dikwijl» wordt dit korte leven voorafge
gaan door een lang in den toestand van
larve. Een krekelsoort in Amerika verkeert
vele jaren als larve onder den grond; een
maal in het daglicht gekomen, plant zij zich
voort en sterft binjnen enkele uren.
Bij de meeste insecten volgt de dood op
die voortplanting; maar zij leggen ook hon
derden eieren te gelijk. De hooger ontwik
kelde zoogdieren, die één, hoogstens twee
jongen per jaar ter wereld brengen, leven'
alle veel langer.
Het arbeidsvermogen van zeewater bij
vloed nuttig gebruikt. Het denkbeeld om
van het hoogteverschil van het zeewater bij
eb en vloed gebruikbe maken als beweeg
kracht is met nieuw. Tot dusverre heeft men
Het werd nu mijn taak, mij handig er uit
te redden en dat viel mij gemakkelijk door de
tegemoetkomende houding van den ouden
heer, die mij nitnoodigdc een glas wijn met
hem te drinken. Juffrouw Elsje kwam een
poosje later met betraande oogen weder bin
nen en zij lachte ten slotte hartelijk mede
om dc kleine vergissing. Bij die gelegenheid
merkte, ik, dat zij verrukkelijk lachen kon...
alles wat zij deed was trouwens verrukkelijk.
Om kort te gaan: de indruk was wederzijds
gunstig; ik hervatte later mijn bezoek en nog
eens en nog eens... tegenwoordig is Elsje
mijn vrouw.
Doch nu zou ik mijn vriend haast ver
geten l
Toen ik na een dik unr van den fabrikant
en zijn dochter afscheid nam, snelde ik
naar het postkantoor aan de Breestraat,
waar ik niemand meer vond. Op zijn kamer
zat Karl troosteloos.
„Wel, heb jij je ster niet gevonden?"
„Toch wel 1' antwoordde hij dof.
„Wat voor indruk heeft ze op je gemaakt?"
„O, een zeer nobelen indrukZij is
kamermeisje bij een familie, waar ik 6oms
een visitie rftoet maken."
„Troost jel Talm wat met je visite: ka^
niermeisje® zijn tegenwoordig zeer ambu
lant."
Ik had diep medelijden met mijn vriend en-
heb hem later eerlijk de advertenfciekosten
vergoed.
evenwel nog slechts weinig gebruik kunnen
maken van dat arbeidsvermogen, vooral om
de technische moeilijkheden, die zich daarbij
voordoen.
In Frankrijk, Cötes du Nord, bij de klei
ne haven van Ploumarash, is men bezig zeer
interessante proeven daarmede te nemen.
Daar ter plaatse zijn, zooals bijna overal aan
de kust van Bretagne, vela inhammen, die als
het ware natuurlijke bassins vormen, en het
verschil in waterstand bij eb en vloed is
groot. Dat verschil kari op sommige plaat
sen zelfa 12 meters zijn.
De inrichting is ongeveer als volgt: een
vijver, driehoekig van vorm en met een op
pervlak van anderhalf hectare, Is van de zee
gescheiden door een dijt, die reeds lang go-
leden gemaakt is. In. dien dijk bevinden zich
valdeuren, die wanneer zij dicht zijn, een
scherpen hoek met den bodem vormen. Stijgt
het water in de zee en wordt dus dc druk
aan den buitenkant grooter, dan worden de
deuren geopend, en het water vloeit in den
vijver. Zoodra het zeewater begint té zakken,
sluiten de deuren zich, omdat dan 5e binnen
druk grooter is. De vijver wordt dus twee
maal per dag automatisch gevuld. De deu
ren, voorzien van caoutchouc randen, slui
ten zóó goed, dat geen noemenswaard water-
verlies plaats heeft, wanneer het bassin ge
vuld is. De hoogte van den dijk is 8 meter,
maar de valdeuren bevinden zich niet geheel
onderaan, omdat men op den bodem van
dien vijver oesters, mosselen en kreeften
kweekt.
Om nu een machine in beweging te bren
gen wordt een valluik, dat zich in den dijk
bevindt, opgetrokken, en het water vloeit
door een kanaal weg. In dat kanaal zjjn wa
terraderen geplaatst, die dienen om een ijs
machine systeem-Pictet in werking te- bren
gen. Deze machine, die dan tweemaal per
dag werkt, levert 450 kilogrammen ijs per
dag, dat gebruikt wordt bij het verzenden
van visch. Men stelt zich voor om verder
een dynamomachine in beweging to brengen
voor het verkrijgen van electrisch licht.
De electriciteit, door de dynamo geleverd
wordt in accumulatoren verzameld en later
gebruikt. Men wil nn 's zomers vooral de
ijsmachine laten werken, en 's winters, wan
neer er minder ijs en meer licht noodig is,
de dynaraormachine.
De kosten zijn niet groot. Eén man kan al
het werf doen, en zoo zijn de bedrijfskosten
per dag niet meer dan 10 franks.
Wanneer straalt de zon de meeste warmte
uit? Waarschijnlijk zullen velen op deze
vraag antwoorden: „In Juli en Augustus,
waDt dan hebben wij den meesten last van
de warmte." En toch is deze veronderstel
ling onjuist volgens do jarenlago onderzoe
kingen van twee astronomen, Houdaille en
Sémichou, die tot de conclusie gekomen zijn
dat de sterkste warmte-uitstraling in April
plaats heeft, dan tot Dec. geregeld af-en van
Dec. tot April geregeld toeneemt. In Ju
li cn Augustus straalt de zon maar wem tg
meer warmte uit dan dn Maart.
Men zal zich over deze conclusie niet meer
verwonderen, als men weet, dat het verschil
zoo onbeduidend is, dat ze op de verwar
ming der aarde en der andere planeten na
genoeg gaeii invloed uitoefent. Het verschil
in temperatuur des zomers en des winters
wordt veroorzaakt door den lange ren of kor-
fceren duur van den zonneschijn, en den groo-
tcren of kleineren hoek, waaronder de zon
nestralen treffen.
Bierverbruik, Een statisticus, die te
veel vrijen tijd heeft, heeft uitgerekend, dat
de hoeveelheid bier, die per jaar op dè ge-
heele wereld wordt gebruikt, een meer van
3 3/4 mijl lengte, 1 mijl breedte en 6 voet diep
te zou kunnen vullen. Daarin zouden gemak
kelijk alle EngeIsch-sprekende Volken op
aarde geschat op 120 mïllioen personen, kun
nenverdrinken, of, om humaner te zijn,
alle bewoners van Noord- en Zuid-Amerika
zouden er gelijktijdig een bierbad in kunnen
nemen. Wie nu nog niet den grootsten eer
bied voor de statistiek heeft, krijgt dien
nooit.
Wie alle dingen onderzoekt
En alle boeken leest,
Behoudt van 't goede moog'Iijk iets,
Maar wis van ?t kwade 't meest.
Meester C o n s t a n t ij n.
Laat ons toch niet vergeten, dat allerlei
wegen voeren tob God, de verstandelijke, de
mystieke, de esthetische, de zedelijke. AI acht
ik voor mij den laatsten, die van droefheid
voor God, van honger en dorst naar gerech
tigheid de hoogste en heerlijkste, daarom
heb ik geen recht te zeggen: dat is de eenige
weg.
P. H. HugenholtzJr.
In de jougd wordt de ziel gesterkt en ge
staald door tegenspoed, terwijl zij in den
ouderdom er door wordt neergeslagen.
Dc voorjaarsregen doet de bladeren van de
boomen voor den dag komen, terwijl die van
't najaar ze doet afvallen.
Vauvenargucs.
De Godsidee is hoog en onuitputtelijk,
maar nog hooger en on ui tp uttelijker is God
zelf. En ik geloof niet, dat de alleen hoogo
God zich laat ontheiligen door ons gestamel.
Hij is er te hoog voor.
Ik voel, dat Hij vrede heeft met onze men-
pchelijke wijze van voorstellen en spreken,
waar de liefde oprecht en het geloof kinder
lijk is. Tn de wereld, waar de geest niet wordt
belemmerd door de stof, zullen wij beteT zien
cn beter kennen en waardiger taal tot onze
beschikking hebben. Voorloopig laat ik mij,
geen betere uitdrukking wetend, door „Gods
hand" leiden langs „God6 wegen", en welk
mensch zich aan die uitdrukking moge erge
ren, God zelf niet, dat weet ik.
Nellie van Kol.
O, maar het Lijden is in zich genade voor
wie zeer sterk is.
Fr v. Eeden („Ellen.")
Zondag.
Alles, wat bijdraagt tot behoud der gezond
heid, is tevens geneesmiddel in ziekte.
Maandag.
'Als allen volmaakt waren, viel er voor an
deren niets te dragen om den wille Gods.
Dinsdag.
Herinnering is, evenals de voorverbeelding,
som3 sterker dan cLe werkelijkheid.
Woensdag.
Men kan zeggen: de jeugd is ten einde,
wanneer de zorgen voor den dag van mor
gen komen.
9
Donderdag.
Het is een moeilijke taak voor den man,
die liefheeft, alle kleine onverschilligheden,
die hij opmerkt, te vergeven.
Vrijdag.
Zeg mij wat gij eet en drinkt en ik zal u
zeggen wie gij zijt en wat gij kunt.
Zaterdag.
Door storm tot rust, door lijden tot zalig
heid.
Zoek God en leef!
Waarom geklaagd? Ia 't leed zoo groot.
Zoo klein de lust,
Zoo min de rust,
Of is er vrees voor graf on dood?
Kom, bond a vast aam God en püchtl
Dan komt er kracht,
Dan wijkt de nacht.
En vreugde straalt u toe bij 't licht.
De zorg drukt neer. Wie ondervindt
Dat lijden niet?
Het zielsverdriet
Ontmoet geen kracht steeds, die 't verwint.
Wie dat wil, heeft één middel maar:
Geloof aan God,
Aan Zijn gebod,
Aan liefde en deugd in 't grootst gevaar.
Gelukkig, die de sterkte kent.
Den levensmoed,
Die werken doet
En alle klaehten benenzendt!
God geeft dien zegen aan Zijn kind.
Dat vroeg en Iaat
Met woord en daad
Hem zoekt, Hem hoort, nog méér.Hem mint!
Het versieren van taarten en ander gebak.
Wil men een taart versieren met een
rood figuur, of wel van een opschrift voor
zien, dan klutse men roode gelei van bessen
of frambozen geheel glad en effen. Hierna
maakt men een klein peperhuisje van wit
schrijfpapier, hetwelk men aan de eene zijde
met een speld vaststeekt en waarin men van
onderen met een schaar een gaatje knipt.
Men doet dan de geslagen gelei in het pe
perhuisje, en terwijl men daarmede de ver-
eischte buigingen en krullen maakt, welke
men op de taart wil aangebracht hebben,
drukt men de gelei door de opening. Dit
wordt niet o vergebakken. De witte versie
ring daarentegen kan wel o vergebakken wor
den. Daartoe neme men wit van ei en klutse
dit met 125 gram zeer fijne, witte suiker,
totdat het geheel stijf is en niet meer van den
lepel loslaat. Vervolgens doe men het even
eens in een peperhuisje over en ga er mede
te werk als met de roode gelei.
Gevaar door azgn-essenee.
Zooals men weet, wordt in sommige huis
houdens nogal eens gebruik gemaakt van
azijn-essences in plaats van azijn, ook om
het gemak, dat dezo opleveren. Men vult een
kleine hoeveelheid met water aan naar be
lieven en heeft dan steeds frisschen azijn.
Dat dit evenwel niet zonder bedenking is,
zal ieder begrijpen, als men nagaat, dat deze
essences voor circa 80 pCt. nit watervrij
azijnzuur bestaan cn in dezen vorm als ccn
zwaar vergif zijn te boschouwen. Dr. Stumpf
deelde daaromtrent in het „Münch. Mcd.
Wochenschrift" het volgende zeer leerzame
geval mede: -
Een zijner patiënten had zich nit aardip-.
pelen, water en azijn-essence een „salade"
reid, na het gebruik waarvan hij enfl 'L£.
ziek werd (buikloop, slapeloosheid, enz.) >\®i'
na drie dagen stierf. Bij de sectie bleek, dat'
het slijmvlies van maag cn ingewanden be
langrijk was aangetast.
TOOVEREN.
Een vuurspuwend oi.
Neem een uitgeblazen ei en .-vul dit im(
ongebluschte kt£k, salpeter cn zwavel. MaalS
de gaatjes met witte* was dicht, leg het ei in
koud water en weldra zal het vuurspuwrjn
beginnen. Van dit kunstje heeft men lo£
meeste pieizier in het donker.
De kapster van Victor Hugo. Waarom
gaf Victor Hugo de voorkeur aan een kap
ster boven een kapper? Hijzelf beweerde, dat
dc vrouwen beter het haar verzorgden en h"-
orde brachten dan dc mannen.
De coiffeuse zelf zeide:
„Nooit heb ik een ijdeler mensch gevon
den. Weet gij waar ik hem vond, als ik bij
hem kwam? Voor zijn eigen buste, die op
een zeer in het oog vallende plaats in het
salon gezet was; nu eens met lauwerbladen,
dan weer met een krans van vergulde bla»-
deren getooid. Wat zijn haren betreft, de
friscertang ging er uren doorheen zonder
dat hij ooit voldaan was.
Hij heeft zeker niet de bescheidenheid uit
gevonden."
Een nieuwe Pgrijsche truc. In een der
eerste boulevard-restaurants te Parijs liet
zich dezer dagen een elegant en zelfbewust
optredend heer een dozijntje Hollandscha
oesters goed smaken. Toen hij den laatsten;
oester opslurpte, stiet hij een kreet uit
het had niet veel gescheeld of hij had een!
parel ingeslikt, een parel van buitengewone
grootte I
Hij laat het zeewonder dc ronde doen bij
zijn tafelburen, die vol afgunst kijken. Eert
der gasten zijn medeplichtige schat de
parel op 7000 gulden en bicdt^zich aan er
voor dezen prijs een afnemer voor te zoeken*
De oester-eter wil tot geen enkelen prijs van!
zijn vondst afstand doen.
Om de gelukkige gebeurtenis te vieren,
laat hij nu een Lucullus-diner opdisschen,
waarbij Johannisbcrger en Heidsieck Mono
pol e stroomen. Op het oogenblik van beta
len gekomen, overhandigt de held van dölL
dag den wachtenden keUner zijn kostbare
parel, omdat de eigenaar deze zoo lang in
pand zou aannemen, tot een deskundige zou.
gekomen zijn om dc waarde te schatten.
De restaurateur wacht nog steeds op do
terugkomst van zijn fijnen klant, die een. di
ner van een paar honderd gulden verorberd
en daarvoor een nagemaakte parel ter waar
de van 6 cents in betaling g g. ven heeft.
Wat doet men al niet om een ambt jel
Een eenvoudig man, die zoo ongelukkig wa^
dat hij om te bestaan een ambtje noodig hadr
wilde bij den Raad van zijn gemeente eer
verzoekschrift indienen. Nu had hij ondeo
zocht naar den titel, dien hij hun gevenl
moest, en vreezende, dat hij met Edelacht
bare Heeren hen nog niet hoog genoeg zou
aanspreken, schreef hij: „Edelzesrienbaro
Heeren l"
Fatale drukfout. Uit het prospectus
eener nieuwe onderneming:
„Bij de inschrijving moeten vijftig ten ho?v-
derd onmiddellijk wordengestort, terwijl over.
de rest van het bedrog later, bij gedeelten,»
zal worden beschikt."
Verstrooid professor: „Kijk eens, waf;
heeft de schoenmaker die nieuwe schoener!
van mc veel te groot gemaakt."
Zijn vrouw: „Je hebt hem bij vergissing
waarschijnlijk je huisnummer in plaats van
het nummer van je schoenen opgegeven."
Zoontje: „Ik wou, dat ik Willem van hier
naast was."
Moeder: „Maar die heeft geen enkel
broertje of zusje."
Zoontje: „Daarom juist; die hoeft nooit
„een goed voorbeeld" te geven."
Patroon (tot knecht): „Die boodschap heb
je weer heelemaal verkeerd gedaan, 't Gaat
tegenwoordig heelemaal mis met je. Als ik
een idioot om een boodschap moet sturen,
kan ik" net zoo goed zelf gaan."
Een 3.2.1. heeft niet ieder.
Een 1.3.5.10.8.6 heeft elk.
Geen 11.9 zonder 10.2.3.9,.5.6.
Geen 6.3.2.1. zonder melk.
L 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11.
'k Ben treurig vermaard
sinds den krijg tegen Spanje,
'k Zag sneven de hoop
van den Prins van Oranje.
De oplossing van heb Raadsel in het No.,
der vorige week is: Le-iniuiden.
[De oplossing van het Raadsel in dit No.j
geven wij dc volgende week.]