N«: 12873
Maandag; XO F©bmari.
A°. 1902.
<§eze £onrant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Uit de „Staatscourant."
Tweede Kamer
FEUILLETON.
IDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leidon por 8 maanden. I f
Buiten Loiden, per loopor en waar agonton gevestigd zijn 1.30
i Franco per post 1.65-
PBIJS DEB ADVERTENTIEN
Van 1—6 regels f 1.06. Iedere regel meer f 0.171. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor bet incasseeren bulten de stad
wordt f 0.05 berekend.
Comité voor B»orenkriJgSBC»aii.
genen en hun vrouwen en kiuderen.
Mevrouw Muller Heyneius zou gaarne
een kist ontvangen om goederen naar Trans
vaal te zenden.
Leiden, 10 Februari.
Het concert, hedenavond in de Stadszaal te
geven, begint precies te halfacht.
Even na tienen zal het geöindigd zyn.
Evenals vorige jaren gaf de Leldscho
gymnastiek- en schermvereeniging „Hercules",
dezon keer ter gelegenheid van haar 17-jarlg
bestaan, een uitvoering in de Stadszaal, welke
door het plaatsen van twee plantengroepen asn
weerezyden van het tooneel een feesteiyk
aanzien had gekregen.
De bijeenkomst werd door den voorzitter
geopend met een hartelijk welkom aan alle
aanwezigen.
Spreker weea daarna op den gunstigen
toestand van de vereeniging in hot afgeloopen
jaar en om zijn woorden kracht by te zetten,
was de geheele vereeniging, zoowel leden als
adspiranten, in een halven cirkel achter hem
geschaard. Ook dankte hy den eere voorzitter,
die door zyn bereidwilligheid on goede dien-
aten het zyne had bygeuragen tot genoemden
toestand.
Om beurten werd vervolgens door hoofd
en adspiranten-afdeeling den geheelen avond
gewerkt en ten bewyze, dat ook het optreden
den adspiranten in den geest viel, diende het
applaus.
Onder de oefeningen van de hoofdafd., die
alle goed van stapel liepen, verdienen vooral
hoogstanden op do brug oen woord van lof;
ook een breedte-stand met hoek had veel
succes, vooral by de jonge Janmaats, die Jn
grooten getale de galery bezet hadden.
Aan het rek, na de pauze, werd ook prachtig
gewerkt door do hoofdafdeeling, en onder de
vele oefeningen, die daarna nog gemaakt
werden, waren hot de staaf-oefeningen door
i leden der hoofdafd., die vooral uitmuntten.
De oefeningen aan de brug, waarmede ge
ëindigd werd, vormden een waardig slot van
den geheelen avond, waarna met een zeer
geanimeerd bal een aanvang werd gemaakt,
dat tot tegen den morgen duurde.
Door do uitvoering, die als uitstekend
geslaagd mag worden beschouwd, ls ook thans
de oude roem van „Hercules" gehandhaafd.
Dr. H. J. Lycklamaè Nyeholt, uit Leiden,
zal in het Wilhelinina-ziekenhuis te Nymogen
optreden in de plaats Yan dr. J. Schoemaker,
die naar 's-Gravenhags vertrekt.
H. M. de Koningin, wier dageiyksche ry-
toeren gedurende eenige weken onderbroken
"waren, reed gistermiddag met prins Hendrik
weder op het gewone uur uit in de phaeton,
waarvan de paarden door den Prins zeiven
bestuurd werden.
Z. K. H. prins Hendrik en de Hertog van
Mecklenburg woonden gistervoormiddag de
godsdienstoefening by in de Duitsche kerk,
onder gehoor van ds. Quandt.
De leden van de Tweede Kamer zyn tot
hervatting der werkzaamheden byeengeroepen
tegen Dinsdag 18 dezer, des namiddags om
twee uren.
De vergadering is in hoofdzaak bestemd
tot trekking der afdeelingen en regeling der
werkzaamheden.
Dezer dagen bevatten de bladen een
mededeehng, als zou de Regeering voornemens
zyn de statistieken, die by de onderscheidene
departementen van algemeen bestuur behandeld
worden, te vereenigen onder hst beheer van
het centraal Bureau voor de Statistiek.
Volgens „Het Vad." is er by dit bureau,
dat den oorsprong der genoemde mededeeling
niet kan nagaan, van zoodanig voornemen
der regeering op dit oogenblik niets bekend.
Voorafgegaan door een deputatie van de
Koninklyke Vereeniging „Het Eereteeken voor
belangryke Krygsverrichtingen", en gevolgd
door vele vrienden, en oud rang- en tydge-
nooten, onder meer de gepensionneerde officie
ren, generaals Deykerhoff en Resner, de
kolonels Ruempol en Ter Beek, zoomede de
oud-hoofdofficieren Phaff, Roskes en Douglas,
werd op Nieuw Eik-en-Duinen ter laatste rust
plaats geleid het stoffeiyk overschot van den
oud-kolonel van het Nedorlandsch-Indische
leger L. H. M. Genet, ridder van de Militaire
Willemsorde.
Een twintigtal kransen en bloemstukken
dekto de jykbaar. De gepensionneerde luite
nant-kolonel De Wilde, den aanwezigen dank
zeggende voor de betoonde belangstelling,
deelde mede, dat de wensch van den ontsla
pene was geweost, dat aan zyn graf niet ge
sprok ft werd.
Bij de begrafenis van dr. J. H. de Ridder
te Rotterdam waren honderden om de groeve
geschaard, onder wie vertegenwoordigers van
tal van Instellingen, waaraan de overledene
zyn krachten wydde. De kist was door een
schat van kransen gedekt. Woorden van liefde,
dank en waardeering werden aan de groeve
gesproken door ds. Stenfert Kroese als vriend
en voorzitter van het bestuur der Remonstrant-
eche Gemeente te Rotterdamdoor ds. Groeno-
wegen te Rotterdam als collega; door ds.
Schim van der Loefi, uit Leiden, namens het
hoofdbestuur der Remonstrantsche Broeder
schap; door ds. Van den Bergh uit Zwolle
als voorzitter en door den oud-minister van
oorlog Seyffart als secretaris van het hoofd
bestuur van don Nod. Protestantenbond; door
ds. Boeke uit Amsterdam namens de Vereeni
ging tot steun van verwaarloosden en geval-
leuen en door den heer Hessing namens de
afdeeiing Rotterdam van den Protestantenbond.
De heer De Ridder uit Den Haag, broeder
van den overledene, de edele hoedanigheden
zyn® broeders schetsende, bedankte namens de
familie.
Naar aanleiding van het bezoek van den
-kroonprins van Siam aan Nederland in het af
geloopen jaar, zyn door den koning van Siam
benoemd tot ridder 8de klasse der Orde van de
kroon van .Siam, de kolonel H. A. Calkoen,
plaatseiyk commandant te 's-Gravenhage, en
de luitenant-kolonel W. P. Bogaert, van het
3de regiment huzaren.
Dc off. van goz. 2de klasse W. G. A.
Bruinier, van het 4de reg. inf. te Delft,
wordt op 1 Maart overgeplaatst naar Breda,
en vervangen door don officier van gez. 2de
klasse J. D. Jordaan.
Hr. Ma. „Utrecht", op Zaterdag 11 Janu
ari te Curasao uit La Guayra aangekomen,
is den 16den Januari d. a. v. naar die haven
teruggekeerd.
In den avond van 16 Januari was de
Fransche mailboot „St.-Laure»t" voor de haven
van Curasao en ontscheepte 25 mariniers voor
den Franschen kruiser „D'Estrées", die al
eenige dagen in de haven van Curasao lag.
Binnen eenige dagen werd daar nog een
ander Fransch oorlogsschip verwacht.
Het stoomschip „Varzin", van Batavia
naar Amsterdam, arriveerde 7 Feb. te Colombo;
de „Soembawa", van Amsterdam naar Batavia,
vertrok 8 Febr. van Suez; de „Salak", van
Batavia naar Rotterdam, arriveerde 8 Febr. te
Marseille; de „Sindoro" vertrok 8 Febr. van
Rotterdam naar Batavia; de „Gouverneur"
(thuisreis) vertrok 7 Febr. van Marseille; de
„Kronprinz" (uitreis) arriveerde 7 Febr. te Lis
sabon; de „Prins Willem IV", van Amsterdam
naar Paramaribo, passeerde 7 Febr. Ponta
Ferraria; de „Koningin-Regentes", van Amster
dam naar Batavia, passeerde 8 Febr. Gibraltar;
de „Prins Hendrik", van Batavia naar Amster
dam, vertrok 9 Febr. van Port-Said; de „Te-
lamon", van Amsterdam naar Java, arriveer
de 7 Febr. te Liverpool; de „Titan" arriveerde
9 Febr. van Batavia te Amsterdam.
R^jpwetering. Het hulpkantoor der poste-
ryen alhier zal van af heden geopend «yn
voor het publiek op werkdagen 's morgens
van 10 5 tot 12.6, 's nam. van 8.20 tot 6.20,
's avonds van 6 tot 7 u.
Op Zon- en feestdagen 'a morgens van 8.50
tot 9.50.
Voor telephoondienst op werkdagen 's mor
gens van 9.20 tot 12.20, 's nam. van 8.20
tot 5.20, 'e avonds van 6.20 tot 7.20.
Op Zon- en feestdagen 's morgens van 7.60
tot 8.50.
Zoeterwoude, De algemeene vergadering
tot oprichting ecner nieuwe R-K. kiesvor-
eeniging in doze gemeente werd bijgewoond
door 69 leden. Het reglement werd, behou
dens eenige zeer kleine wijzigingen, vastge
steld, zooal6 het door het voorloopig comité
was ontworpen, zoodat het oomité met vol
doening op zijn taak kan terugzien. Achter
eenvolgens werden tot bestuursleden voor den
Rijndijk gekozen de heeren W. A. Zandvliet,
J. S. I. van Rijn en A. v. Bennekom, reep.
met 60, 53 en 48 stemmen; voor de Weipoort
met Gclderwoude de heeren A. v. Leeuwen,
M. Ph. Kompier en J. Straathof met 66, 61
en 42 stemmen, en voor het dórp met omge
ving de heeren A. van Gils, W. G. Streef
kerk en P. Paardekooper, reap, met 59, 61
en 39 stemmen.
Tot bestuursleden der R.-K. Centrale Kiee-
vereeniging in het distriot Katwijk werden
herbenoemd de heeren W. G. Streefkerk en
M. Ph. Kompier en tot gedelegeerden naar
die vergaderingen de heeren P. v._d. Salm,
J Pietcrse, P. Paardekooper en W. A. Zand
vliet.
Het bestuur koos vervolgens tot voorzitter
den heer W. G. Streefkerk, tot 2den voorzit
ter den heer W. A. Zandvliet, tot lsten se
cretaris den heer A. van Gils, tot 2den secre
taris den heer J. S. I. van Rijn, tot penning
meester den heer P. Paardekooper.
Zegwaard-Zoetermeer. De alhier goves-
tigde vereeniging tot verbetering van het
paardenras heeft het plan opgevat een ten
toonstelling te houden van twee en drie-jari
ge afstammelingen van den hengst ,,Adel-
bert", en wel op Woensdag 19 Februari a»s.
Onder de inzenders zullen verschillende prij
zen worden verloot,
Sedert Vrijdagavond is Bram, de knecht
van den dokter, spoorloos verdwenen,
's Avonds was hij, zooala gewoonlijk, om tien
uren naar bed gegaan en Zaterdagmorgen
waa hij niet te vinden; zijn bed was besla
pen. De veronderstelling dat hem een onge
luk is overkomen, heeft men vrij algemeen
laten varen zoodat men vermoedt, dat hij uit
de gemeente vertrokken is om niet meer te
rug te keeren. Niettegenstaande in verschil
lende richtingen is gezocht waa hedenmorgen
nog geen spoor van hem te vinden.
,Zenuwachtige vrouwen",
Blijspel in S bedreven naar het Fransch
van Blum en Touché, door het „ROTTER-
DAMSCH TOONEELQEZELSCRAF'.
De onschadelykste dingen kunnen in
menechenhanden nog gevaariyk worden. Dat
is niet meer betwyfeld sinds die driftige
moeder met een rammelaar haar kind dood
sloeg. En dat dus de eene sterveling den
ander met een adresboek om 't leven zou
brengen, is alleszins begrypeiyk. Maar de
lectuur, de inhoud van een adresboek, ja, daar
moet men wel een zenuwachtige vrouw voor
zyn om daar zooveel verwarring mee te stichten.
Ik heb hier naast me 't adresboek van
Leiden en om de twee mlnutsn prik ik er
in. Op 't oogenblik heb ik al in gedachten
de onzinnigste verwikkelingen beleefd, vyftien
Leldsche juffrouwen uit alle mogelijke standen
myn liefde geschonken en ik kan iedereen,
die zich in zyn eentje amuseeren wil, dit
spelletje aanbevelen.
Als ik koekebakker was, of als ik Trui
heette maar ik ben geen koekebakker en
ik heet geen Trui en bovendien zie ik den
ernstigen lezer (want iemand, die de „gemengde
ongelukken" gelezen heeft, is per se ernstig)
bedenkeiyk kyken. Hy verwacht, hy eischt
een recensie, en geen flauwe grappen. Maar
een stuk als dit werkt aanstekeiyk. En dan:
om menschen, die op Zondag-avond heelemaal
uit Rotterdam komen om te onzen pleizlere
grappig of gek te doen en ons laten Bchudden
van 't lachen, één voor óón te gaan bekyken
en dan met een air te gaan zeggen „heel
aardig" of „nou ja", daar moet ik eerst
weer 't noodige pliohtgevoel voor by mekaar
schrapen.
Het stuk zelf, degeiyk Hollandech is het nu
wel niet, maar gelukkig behoeft geen mensch
er zich aan te ergeren of er by te blozen, het
is wel „Fransch", maar niet (om den netten
Haagschen term te gebruiken) gepeperd. Het
is het verhaal van een zenuwachtige gravinu
dochter van een zenuwachtige moeder, die
door in een adresboek te prikken in contact
komt met een vrooiyken koekebakker, die
verliefd is op een zenuwachtige modiste.
Hier doorheen gevlochten een dozyn misver
standen, totdat de gravin zich met haar man
verzoent en de koekebakker zyn modiste
krijgt.
De koekebakker on de modiste (Yan Eysden
en mevr. Yan Kerckhoven Jonckers) waren
wel de aardig8len, hadden ook de aardigste
rollen.
In de vuurroode japon, met haar afwisselende
hoofddeksels was zy, vooral in de scènes met
haar beminden koekebakker, kosteiyk. Hy had
niet minder succes met de manier waarop hy
een conflseur weergaf, die aan verschillende
vreemde hoven levert, en vooral waarop hy
wist te trippelen als hem iets genoeglyks
overkwam.
Mevrouw Van Eysden Vink had een voor
haar niet zeer gelukkige rol; er viel niet
genoeg in te lachen en te flirten. In het eerste
bedryf, waar nogal wat te boudeeren viel,
en in het laatste „prude" oogenblik met de
muisjes, was ze het beste.
Tartaud, in de ernstige rol in „Nora" onlangs
zoo goed, was als biyspel-flguur gisteravond
•igeniyk wat vervelend. Van Kerckhoven was
een verdiensteiyke schoonpapa. De al te over
dreven schoonmama (mevr. Kley) had in haar
nydlge uitvallen vaak succes.
Het geheel, zonder groote verdienste, was
grappig en goedkoop, in zooverre voor den
Zondagavond niet ongeschikt.
Kon. besluiten. Jhr. rar. A. F. de
8avornin Lobman, lid van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal, lid van het Per
manente hof van Arbitrage, is herbenoemd
tot lid der commissie, belast met het afnemen
der diplomatieke examens.
F. Seigers, met ingang van 11 Februari
benoemd tot bureelambtenaar van den Rijks
waterstaat der 3de klasse.
Min. beschikkingen. Met ingang van 1
Maart op zijn verzoek, eervol ontslag ver
leend aan dr. F. A. F. Uronoman, als as
sistent in het ziekenhuis aan de Rijks-univer
siteit te Groningen.
De minister van oorlog verleent a. s.
Donderdag geen audiëntie.
Suppl. begrooting voor binneni. zaken 1902.
In de Memorie van Toelichting van dit
wet-sontwerp wordt er op gewezen dat het
ontwerp is een uitvloeisel van het aanhangig
gemaakte ontwerp tot aanvulling en verhoo
ging van de Indische begrooting voor 1902,
volgens hetwelk de Rijksuniversiteit te Lei
den zal worden aangewezen voor de van Re-
geeringswoge open te stellen gelegenheid
voor den studie-cursus der aanstaande amb
tenaren voor den Indischcn administratieven.
dienst.
In verband hiermede is het noodig het per
soneel dier universiteit uit te breiden inet
één hoogleeraar voor de geschiedenis van N-e
derl.-Indië. Aan dezen hoogleeraar zal te
vens worden opgedragen het onderwijs in de
historie en methode der zending.
Bovendien is voor aanschaffing van leer
middelen eenige verhooging der uitgaven
voor het materieel noodig.
Voor den hoogleeraar is /4000 uitgetrok
ken, terwijl het bedrag der meerdere uitga
ven voor het materieel op ƒ500 16 te ramen.
Hoewel de studie te Leiden niet verplicht
wordt gesteld, zullen naar alle waarschijn
lijkheid deze uitgaven worden gedekt door do
inkomsten der collegegelden der aanstaande
Indische ambtenaren, die aan de Rijks-uni
versiteit te Leiden zullen gaan studeeren.
Bij deze aanvidlingsbegrooting wordt een!
bedrag van /1700 aangevraagd als aandeel
van het Rijk in do kosten voor verbetering
van den gezondheidstoestand van de gemeen
te Urk, welke verbetering men wenscht te
verkrijgen door een behoorlijke afwatering,
gepaard aan de noodige maatregelen tot het
rein houden van afwateringsslootcn en door
verplaatsing van de mestvaalt.
In zake het adres van den tweede-luik*
kwartiermeester van het N.-I. leger, L. Ver
boon, over zijn aanspraken op daggelden ter
zake van eene zending Ln commissie, meent
de minister van koloniën, de door den gou
verneur-generaal, in overeenstemming met
het gevoelen van de Rekenkamer, genomen
beslissing om de declaratie niet tc verevenen,
te moeten billijken.
Inlichtingen gevende op het adres van P.
L. Stoltenkamp, to Nieuw Helvoet, betref
fende zijn aanslag naar den 4den grondslag
dor personeolo belasting, deelt de minister
van financiën mede dat de aanslag van
adressant in de personeele belasting ter zak©
De jonge luitenant.
i)
„Wij moeten dit jaar wel wachten", zei
Marie, „totdat mijn zuster haar examen
heeft gedaan. Zoodra dat achter den rug
is, komt zij hier en gaan we samen de baden
gebruiken of bij tante op de villa lögeeren.
,Wij zijn nog niet besloten."
„'tis nu prachtig buiten", zei Guy, om
toch wat to zeggen.
Opeens scheen hy een ingeving te krygen.
„Jaagt u?" vroeg hy aan mynheer Plantier.
„'k Was dol op de jachtin myn jonge
jarenen ik houd er nog van, maar sedert
ik zoo slecht ter been ben, heb ik er niet
meer aan gedaan."
„Het visschen is prettiger en minder ver
moeiend," merkte Guy op.
„Ja, daarin had ik ook veel liefhebbery,
maar het water deugt niet voor jichtlydere.
'k Heb vroeger wat snoeken gevangen I Wy
ginnen dan met ons zessen, kaptein Sandré
en zyn broer, beiden zeer gedistingeerde
jongelui, y hebt ze niet gekend, dan myn
vriend graaf De Crósou en nog een paar
kennissen."
De heer Plantier kwam nu eerst recht op
zijn gemak en zou zeker nog wel een of
ander weinig belangryk verhaaltje uit zyn
jeugd ten beste hebben gegeven, zoo niet de
komst van Alice hem gestoord had, juist op het
oogenblik, dat Guy begon te vreezen den
trein te zullen missen, iets wat zyn moeder,
mevrouw d'Eperrans, hem niet licht vergeven
zou»
IIL
't Was meer dan eeD jaar geleden, dat Guy
niet thuis geweest was. Het ouderlyk huis
had evenmin als vroeger iets aantrekkeiyke
voor hem, hy vond het er al even vervelend
als in zyn kinderjaren.
Van zyn moeder hield hy nochtans; zy
maakte zyn geheele familie uit en steeds had
zy zyn welzyn behartigd. Hy schreef haar
geregeld lange epistels vol betuigingen van
eerbied, vragen naar de gezondheid en be
schouwingen over politiek en literatuur.
Zy, daarentegen, zond hem niet dan korte,
beknopte briefjes tot antwoord, die meestal
met een vermaning tot godsvrucht, vlyt en
zuinigheid eindigden. Zy had haar zoon niet
uitgenoodigd haar te komen bezoeken, maar
terstond na de eerste zinspeling van Guy over
zyn komst had zy hem gevraagd, haar te
melden, op welken dag en op welk uur zy hom
van het station kon laten halen.
Guy vroeg en kreeg verlof, en met gemengde
gevoelens van weemoed en vreugde nam hy
plaats in den trein, die hem naar zyn moeder
en zyn geboortestad voeren zou.
Sedert hy by het regiment was, had hy voor
en na eenige schulden moeten maken. Met
zyn schraal traktement en de kleine maande-
lyksche toelage zyner moeder kon hy met
moeite rondkomen, zoodat hy zich by de min
ste onvoorziene uitgave in het nauw zag ge
bracht. Zyn passief bedroeg niet meer dan
drie- a vierhonderd gulden, doch of de schuld
groot of klein is, de angst is dezelfde, als men
niet betalen kam
Opgevoed in strikt eorlyke beginselen, zag
hy het ernstige van zyn toestand in, en tever
geefs zoeht hy naar een middel om zonder de
hulp zyner moeder uit zyn benarde positie
te geraken.
Wel waren er oogenblikken, waarin hy
dacht, dat zy hem misschien gaarne zou
willen helpen en het ook zou kunnen doen,
wyi zy, ofschoon voor haar stand niet ryk,
zich toch goed bewegen kon. Desondanks
zag hy er meer tegen op zyn moeder om
gold lastig te vallen, dan zyn schuldeischers
te woord te staan; zoo lang mogelyk had hy
het uitgesteld haar over zyn schulden te
spreken, nu zou hy het echter niet meer
kunnen verschuiven, 't Was dus niet te ver
wonderen, dat hy met zulk een vooruitzicht
zich gedurende de reis huiswaarts allesbehalve
opgewekt gevoelde.
Guy had hoofdpyn, toen hy aankwam. Het
regende daarenboven geweldig: twee dingen,
weinig geschikt, om hem in een betere
stemming te brengen.
Mevrouw d'Epervans hield geen rytuig. Zy
was te zuinig, om er een te huren, en te
trotsch, om dat van haar zwager te willen
gebruiken. Guy vond dus als altyd de postkar
aan het station; er zat niets anders op dan
naast den bode plaats te nemen.
Door twee versleten knollen getrokken, zette
de oude rammelkast zich hortend en stootend
in beweging. Met bitterheid dacht Guy aan
de ólegante coupé's en lichte victoria's die
meer bevoorrechte reizigers aan het station
wachtten. De armoede en de verlatenheid
drukten hem meer dan ooit en hy vroeg zich
af, waarom de luxe, de vermaken en zelfs de
huiselyke genoegens hem onverbiddeiyk ont
zegd bleven.
'tWaa schemer, toen hy de woning zyner
moeder naderde. Het tuinhek was gesloten
on hy moest tweemaal bellen vóór de oude,
hardhoorende dienstbode kwam opendoen met
een katoenen parapluie in de hand, waaronder
Guy zich tot aau de huisdeur voor den regen
kon beschutten.
Mevrouw d'Epervans stond in de slecht
verlichte vestibule. Zy had geen glimlach op
de lippen, geen vreugdestraal blonk in haar
oog, toen zy haar zoon omhelsde. Hy had
zich op zulk een yskoude, onhartelyke ont
vangst kunnen voorbereiden, het was immers
nooit anders, doch daar hy telkens de voor
gaande telourstehing vergat, ondervond hy
iederen keer een nieuwe ontgoocheling. Had
hy zich wat harteiykor, wat innemender
betoond, dan zou hy misschien door zyn
teederkeid het hart zyner moeder getroffen
hebben, hy hield zich echter al even afgeme
ten en styf als zyn moeder zelve.
Het diner werd byna zonder spreken ge
bruikt. Er was niets veranderd in de gewoonten,
aan de inrichting van het huis, maar alles was
ouder geworden, de meubelen zoowel als do
bewoners. Het behangsel in de eetzaal had
eenige scheuren, het tafelzilver eenige deuken
méér gekregen, terwyi het wit-porseleinen
servies met het byna uitgewischt gouden
randje nieuwe barsten vertoonde. De keuken
der oude Suzanna, vroeger zoo uitstekend, liet
nu veel te wenschen over; met don ouderdom
en de doofheid werd ook haar gemakzucht
grooter. De houd, Castor, een oud, leeiyk
mormel, kon om zyn minder goede eigen
schappen niet langer in huis geduld worden
en moest dus zyn laatste dagon afgezonderd
van het gezin in den tuin slyten. De lamp,
die stuk was, verspreidde een somber licht,
terwyi men ze bovendien ieder oogenblik
moest opdraaien.
Mevrouw d'Epervans' scheen in naargeestige
gedachten verdiept; strakker dan ooit omsloot
het ouderwetsch weduwenmutsje haar ver
magerd gelaat. Onmerkbaar fijne rimpels
plooiden haar nog steeds blanke huid en nu
en dan sloten zich haar oogen met oen uit
drukking van matheid.
Guy voelde zich ter neer gedrukt, onder het
juk van ontmoediging en melancholie, dat hy
niet van zich kon afschudden.
Het diner was afgeloopen zonder mokka of
likeurtje, mevrouw d'Epervans vond het eene
schadeiyk voor de gezondheid, het andere te
ordinair, en in het salon zag het er al even
onverkwikkeiyk uit als in de eetzaal. Daar de
hevige wind den regen naar binnen joeg, was
men genoodzaakt geweest de vensters te slui
ten, zoodat er een bedompte, muffe lucht in
het vertrek heerschte. De zomeravonden bin
nenshuis zyn vervelend; om gezellig en aar
dig te kouton, moet men by het hoekje van
den haard zitten.
Om zich een houding te geven, nam Guy
een- boek ter hand, waarin hy vroeger zóó
vaak gebladerd had, dat iedere bladzyde hein
die ondraaglijk lange, vervelende uren zyner
jongensjaren voor den geest riep.
Mevrouw d'Epervans scheen te begrypen,
dat hy niet op zyn gemak was. Z(J zeide ten
minste op scherpen, oenigszins bitteren toon:
„Ik had mijnheer pastoor to dineeren willen'
vragen, dan hadt ge althans iemand gehad,
om mee te spreken, maar hy was verkouden
en kon du3 niet komen."
Quy gevoelde zich getroffen door dit indi
recte verwyt. HU probeerde nu wat opgewek-'
ter en spraakzamer te zyn, maar het ging
niet van harte.
Mevrouw d'Epervans, die dit bemerkte,
zuchtte.
Wordt vervolgd,)
