Ji». 12850
Uiiifsdag 14 Januari.
A°. 1902.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
M-Zuidafrikaansche Vereeniging.
FEUILLETON.
De iweeiiHgüroeüers.
LEIDSCH
DAG-BLA
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Loidon por 8 maandon 1.10.
Ruiten Loiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn t 1.80
Franco per postl*®5.
PRIJS DER AD VERTENTIÈN
Van 1—6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17J. Örootere
letters naar plaatsruimte. Voor hot incasseeren buiten de 3tad
wordt 0.05 berekend.
Afd. Leiden en Omstreken.
Ontvangen by den PenningmeesterZoeter-
voudsche Singel 41:
Door bemiddeling van het Leidsch Dagblad
Gecollecteerd op de uitvoering van 7 Januari
Zoeterwoude in café „Ik leer nog", door
de vereeniging „Ons Genoegen" 3.10.
Op den verjaardag van H. L. 0 85.
Van een mislukt potspel. 0.70.
Van Koosjen 0.25.
Bijdragen kunnen worden toegezonden aan
Jten Penningmeester of aan het Bureel van dit
Blad.
Leiden, 14 Januari.
Op 29 Jan aanstaande hoopt de com
missie van den Ned. Blindenbond, bestaande
ait de heeron V. E. van Thienen en L. Boom,
organisten te Leiden, en H. Bicknese, orga
nist te Botterdam, een concert te arrangeeren
ten voor» van de Ned. Blindenetichtlng,
■welke stunning in het „Leidsch Dagblad"
van 11 November 1901 reeds is aanbevolen
door prof mr. Van der Vlugt. Zooale men
daaruit zien kan, heeft de stichting ten doel
om behoeftige bejaarde blinden te onder
steunen. Zeker een schoon doel, maar daar
voor moet de kas of het fonds dier atichting
zeer versterkt worden. Om daartoe mede te
we:ken, is genoemd concert op 29 Jan. in
den foyer der Stadszaal gearrangeerd. Daar
voor circuleeron reeds lijsten en wjj be
velen gaarne dit concert aan, waarop ala
medewerkers zullen-optreden: de dames me
vrouw C. de Witt Huberts, sopraan; mej.
E. Jaeger, mezzosopraan; mej. J. Kortmann,
alt; mej. A. E. Mac Gillavry, accompsgnatrice,
en de hoeren A van der Stap, uit Delft,
bariton, en S. van Groningen, plano-solist,
terwijl een dameskoor van 65 personen onder
leiding van mej. C. Mac Gillavry eenige
echoone vrouwenkoren zal tengehoore brengen.
Dus veel kunstgenot met een echoon doel
voor oogen: wie zou met alle mogelijke krach
ten inspannen, om dat doel te bereiken?
Gisteravond herdacht do Typographi-
sche vereeniging Laurens Jansz. Coster" in
een feestelijke bijeenkomst in Hotel „Du
Hord" haar 48-jarig bestaan.
Nadat door een drietal musici een marsch
ten beste gegeven was, werd door den voor
zitter omstreeks acht uren met een kort
woord, waarin hij den aanwezigen een har
telijk welkom toeriep, dezo feestvergadcring
geopend. Hij verzocht vervolgens om eenige
welwillendheid voor de uit te voeren zang
nummers, aangezien do zangafdceling, door
afwezigheid wegens ziekte van haar directeur
den heer Pk. Rank, zou worden gedirigeerd
door een der leden; en deelde ten slottcmede,
dat onze Burgemeester mr. F. Was, tot zijn
spijt door drukke werkzaamheden verhin
derd was dit feest bij te wonen.
Hierna kwam de secretaris aan het woord,
die een verslag gaf van den toestand der ver
eeniging gedurende het afgeloopen jaar.
Uit dit verslag bleek, dat het bestuur de
volgende veranderingen had ondergaan: tot
voorzitter was benoemd de 2de secretaris C.
v. d. Worm, in diens plaats het lid W. D.
Nicolay, terwijl tot comm. van toezicht wa
lton gekozen de leden J. D. Schullcr en H. W.
Hageman. Het ledental was met 12 vermeer
derd, zoodat het thans bedraagt 154.
Met het aantal leden was evenwel ook
de zickte-uitkooring toegenomen, schrikbar
rend zelfs; er was nl. uitgekeerd /922.7ft, het
geen ten gevolge had gehad, dat de verhoog
de uitkeeringen moesten worden afgeschaft.
Door den dood verloor de vereeniging 3 le
den, aan wier betrekkingen de hun toeko
mende golden worden uitgekeerd. Voor een
der weduwen, die in zeer bekrompen omstan
digheden achterbleef, werd zelfs in het voor
jaar oen liefdadigheidsvoorstelling gegeven,
waarvan de netto-opbrengst 172.36 1/2 be
droeg. Ten slotte werd nog vermeld, dat 4
leden in het afgeloopen jaar den dag moch
ten herdenken, dat zij gedurende 25 jaren bij
hun patroon waren werkzaam geweest.
Alsnu werd liet woord gelaten a^u de Zang
en Toonoelafd. Achtereenvolgens werden ten
gehoore gebracht: een 3-tal liederen voor 4-
stemmig mannenkoor; ,,De Werkstaking",
tooneelspel in één bedrijf van Roeier Faas-
sen, terwijl „Juffrouw Jockey", voordracht
voor oen dame het eerste gedeelte van het
programma besloot. Na de paure kregen we
weer een 4-tal liedoren; „Een Pleizierritje",
kluchtspel met zang in één bedrijf door D. J.
Zijlstra; „De begrafenis van Xantippe", ko
mische oordracht door J. A. P. Wagemans
cn tot slot twee goed verzorgde tableaux vi-
vants, voorstellende: „Een episode uit Lei-
dens beleg", en „Leiden na het springen van
het kruitschip".
De verschillende nummers, die afgewisseld
werden door het zingen van gezelschapslie
deren, mochten dc tevredenheid van do toe
hoorders in ruime mate wogdragen, enkele
wekten zelfs zeer de hilariteit op.
Dit nogal lijvig programma was te onge
veer één uur afgeloopen, waarna oen zeer
geanimeerd bal het goed geslaagde feest be
sloot.
Zondag jl., avonds om halfnegen, waren
In het Bondsgsbouw aan het Rapenburg de
leden der Afd. Lelden van den Ned. R.-K.
Volksbond ln een buitengewone vergadering
bijeen.
De banier der Afdeeling en die der Rede
rijkerskamer waren ln de zaal opgesteld.
Do vergadering werd als naar gewoonte
mot gebed geopend door den Voorzitter, die
allen aanwezigen, waaronder zich de weleerw.
adviseur, do zeereerw. spreker Mgr. Wittert
van Hoogland en vele donateurs bevonden,
het welkom toeriep. HU wenschte a len in
dp-ze eerste vergadering van 1902 een zalig
nieuw jaar, sprak den wensch uit, dat God
Zyn hulp en genade, welke de Afd. gedurende
haar bestaan van Hem mocht ondervinden,
moge biyven schenken, waardoor zJJ zeker
zal vooruitgaan, en bracht ten slotte dank
aan de heeren donateurs voor hun steun, ge
durende het afgeloopen jaar der Afdeeling
geschonken, waarby by mededeelde, dat hun
aantal steeds toeneemt.
Na verschillende mededeelingen en het
installeeren der nieuwe leden werden, zooals
gebruikeiyk ls, de namen bekend gemaakt
van hen, die lid wenschten te worden en wier
getal 33 was (in de volgende vergadering zullen
zU worden geïnstalleerd), een getal, hetwelk
zeker te danken ia aan de propaganda, die
voor de afdeeling wordt gemaakt.
Vervolgens liet de Zang afdeeling zich
hooren en gaf de heer Van Unen het lied
„Onbevlekte Ontvangenis" ten beste, waar
mede „St.-Cecilia" veel byval inoogstte. De
Redery kerskamer „Vondel" had twee voor
drachten op het program doen plaatsen,
genaamd: „Onderling Kunstgenot" en „Do
„Schoolmeester van Babel". Beide vielen in
den smaak der leden, getuige het daverend
applaus.
Nu werd het woord gegeven aan den zeer
eerw. spreker Mgr. Wittert van Hoogland,
pastoor te 's-Gravenhage, die zeide, dat het
hem een groot genoegen was, te mogen
optreden voor deze werkliedenvereniging, daar
by dergeiyke verenigingen altyd genegen is,
zoo zy op een goede leest geschoeid zyn.
Spr. behandelde deze twee vragen: lo. wat
komt den werkman toe; 2o. op welke wyze
is er voor den werkman verbetering te bren
gen? Over het eerste punt sprekende merkte
hy op, dat er ook heel wat bestaat, dat den
werkman niet toekomt. In brede trekken
schetste spreker den toestand van den arbeider
van voorheen en thans. De middelen tot ver
betering aangevende, noemde hy o. a. be
strijding van drank- en praalzucht, waarvan
hy ln de toekomst veel verwacht, en wekte
op tot het voeren van dien etryd.
Spr. oogstte met zyn rede veel byval,
terwyi de weleerw. adviseur den spreker
dank betuigde en den wensch uitsprak, dat de
leden der Afdeeling de vruchten mogen plukken
van de les, hier gegeven, daar hy dan zeker
ls, dat de sooiale quaestie te spoediger is
opgelost.
De vergadering eindigde met een spontane
uitmg van geestdrift voor den algemeen hoog
vereerden geesteiyken adviseur, door een drie
werf herhaald „Lang zal hU leven I"
„Het Leidsche Volkshuls" herbergt deze
week een verzameling photographleèn naar
schllderyen van Jan Steen, voor het meeren-
deel Brauns. Compleet is de collectie niet:
het groote stuk uit het Louvre ontbreekt en
uit Buckmghampalace is er niets. Doch de
ruim veertig af beeldingen, welke er zyn, geven
een zutveien indruk van het werk van den
Leidschen meester, over wien zoovele over
geleverde anekdoten onder de Leidenaars
voortleven. Wie weet neemt met de een of
ander naar aanleiding dezer tentoonstelling
Wolters' vertelling Het oester etende vrouwtje"
uit „De Hollandsche school" ter hand.
Een voorrecht is het, dat van de meeste
dezer photographieên de schllderyen kunnen
gezien wordenJan Steen kan ten minste
in zyn eigen land bewonderd en bestudeerd
worden, in het Ryksmuaeum en in het
Mauritshuis.
In het verslag van de vergadering,
Zondagmiddag in het Nutsgebouw alhier ge
houden, staat aan het eind, dat de heer Mol
aandrong op strafbaarstelling van 't vereeni-
gmgsreebt door de patroons. Natuuriyk moest
dit zyn: strafbaarstelling van de aantasting
van het veieemgingsrecht door de patroons.
De letterkundige afdeeling der Ko
ninklijke Academie van Wetenschappen
hield gisteren, gelijk gemeld, op het Trip
penhuis te Amsterdam haar gewone verga
dering onder leiding van prof. Kern.
Onder de ingekomen stukken waren de be
richten van het overlijden van prof. Tiele
en prof. Boot. Prof. Kern, aan beide afge
storvenen eenige woorden wijdend, herinner
de aan de hulde, welke ouderen en jongeren
prof. Boot brachten op diens 90sten verjaar
dag. Men kon zich toen reeds de nadering
van het einde niet verhelen, de doodstijding
kwam dus niet onverwacht, ofschoon altoos
toch te vroeg. Prof. Boot was de oudste in
jaren en het oudste lid der Academie. Velen
dor leden hebben hem in de kracht zijns levens
gekend, toen hij als secretaris der letterkun
dige afdeeling een toonbeeld was van ijver
en werkzaamheid. Boot's verdiensten als
menach en latinist in het licht te stellen, zal,
zeide spr., een dankbare taak zijn.
De tijding van prof. Tide's overlijden trof
als een donderslag; immers zijn geest was
nog zoo vaardig, en zijn voorkomen teeken-
de nog slechts zoo zwak den koogen leeftijd,
en dus vermoedde geen zijner vrienden, dat
hij hun zoo spoedig zou ontvallen.
Prof. Tielo was algemeen bemind, een man
van zeldzame verstandelijke vermogens en
tevens de beminnelijkheid in persoon. Zijn
verlies is voor de wetenschap onherstelbaar,
daar toch Tiele zoovele verschillende eigen
schappen in zich vcrecnigde, welke men niet
vaak het eigendom van een en denzelfden per
soon ziet. Aan den vorschenden geest van
den wijsgeer paarde hij de nauwkeurigheid
van een taalgeleerde on do stoutheid eens
pioniers Op het gebied der vergelijking van
de godsdiensten zijn zijne werken eenig. En
in alle opzichten was hij con man, op wien
het vaderland trotsch mocht zijn cn aan wien
het den grootsten dank is verplicht. Dien
plicht der dankbaarheid zal, zeide spr., cok
de Academie betrachten, en zij zal tevens
rouw dragen over het verlios van zulk een
onverbeterlijkon mensch. Prof. Kern deelde
voorts mede, dat beide gestorvenen de Aca
demie in hun laatste wilsbeschikkingen heb
ben bedacht. Prof. Tiele heeft eenigo weten
schappelijke werken aan de Academie ver
maakt, daarbij exemplaren van de tweede
uitgave van eenige zijner eigen geschriften
met zijn aanteekeningen, bestemd voor de
bewerking der derde uitgave.
H. M. de Koningin zal a. e. Donderdag,
des avonds om halfzeven, ln geboor ontvangen
den nieuwbenoemden minister resident van
Perzlö, generaal Samad Khan, die by deze
gelegenhoid zyn geloofsbrieven zal aanbieden.
Z. K. H. prins Hendrik zal Donderdag
namiddag audiëntie houden voor de autori
teiten, officieren, enz., die daartoe aanvrage
deden.
Z. K. H. Prins Hendrik informeerde
gistervoormiddag te 's Gravenhage persoonlUk
aan de woning van zyn adjudant, kapitein
jhr. van Suchtelen van do Haere, die onge
steld is, naar diens toestand.
Heden bezocht Prins Hendrik Het Loo. De
heer Loudon, jagermeester, vergezelde den
Prins.
Om zoven uren van ochtend ging de Prins
op reis.
Hedenavond te acht uren keert Z. K. H.
ln de Residentie terug.
B. en Ws. van Utrecht stellen aan den
Raad aldaar voor, een H. B.-S. met 6 jarigen
cursus voor jongens to stichten in het
Sterrebosch. De kosten worden geraamd op
14 5,000.
Dr. Kuyper wordt morgon weer aan
zyn departement verwacht.
Heden Russisch Nieuwjaarsfeest
werd in de kapel aan den Ouden Scheve-
ningschen weg een godsdienstoefening ge
houden.
De dienst werd onder meer door den
Ru8sischen gezant bygewoond.
Wegens het toenemend aantal studen
ten is het physlsch laboratorium van prof.
dr. J. D. van der Waals te Amsterdam te
klein geworden, weshalve B. en W§. mach
tiging vragen tot vergrooting van de inrich
ting, waarvan de kosten (centrale verwarming
enz. inbegrepen) begroot worden op 50, 000.
De Haagsche kroniekschrijver der ,,N.
Gron. Ct." ucclt het volgende mede:
Er liepen deze week vage geruchten over
den gezondheidstoestand van do Koningin.
Zijdelings zijn deze tegengesproken door de
berichten in dc dagbladen dat H. M. Dins
dagmiddag haar gewonen wandelrit heeft
gemaakt, maar door den tuin van 't paleis
uitgereden, niet was opgemerkt door de tal
rijke menigte belangstellenden, die ongeveer
den ganschen dag steeds vóór het paleis
staat om de lieve Vorstin te zien en te be
groeten. Intusschen is het een feit dat H.
M. zich in de laatste dagen minder dan ge
woonlijk heeft vertoond, maar mij is een
geheel andere reden dan haar gezondheid
daarover ter oore gekomen en ik stel er prijs
op daarvan melding te maken. Door de on
gesteldheid, die H. M. op 't Loo had, is in
dc afdoening der staatsaangelegenheden
een weinig achterstand gekomen, en de Ko
ningin wilde, nu haar krachten het toelie
ten, door het work heenkemen. H. M. moet
dan ook de laatste dagen schier onafgebro
ken zich aan haar arbeid voor 's lands za
ken hebben gewijd en om zich door den berg
van stukken heen te werken had H. M. de
Koningin-Moeder aangeboden, haar een
handje te helpende eerste paar dagen der
week waren Moeder en Dochter dan ook
schier den ganschen dag in het werksalon
der Koningin bezig en om geen tijd te vor-
liezen, bleef dc Koningin-Moeder ten paleize
dineeren. Deze feiten werpen een zoo eigen
aardig en verblijdend licht op de ornstige
opvatting van haar taak door de Koningin
en tevens op de mnig-lievc verhouding met
do Koningin-Moeder, dat ik mij er een ge
noegen uit maak, het verdor te vertellen,
zooals 'tme uit zeer betrouwbare bron is
meegedeeld De talrijke besluiten enz. in de
laatste dagen verschenen en nog aanhou
dend vermeerderend, doen overigens zien
dat er nu weer flink gang in de zaken is
gekomen.
Wat den Prins-Gemaal aangaat, ook hij
heeft zich sedert zijn komst in Den Haag
nog niet veel vertoond en men verzekert mij
dat, behalve de zucht om do genoegens van
het stille huiselijk loven te smaken, ook bij
zondere studiën, in verband met zijn lid
maatschap van den Raad van State, den
Prins aan zijn studeervertrek binden.
Donderdag komen de Commission van
Rapporteurs uit de Eerste Kamer byeen tot
vaststelling van de Begrootings-verslagen.
De nieuwbenoemde Raadsheer De Savor-
nln Lobman woonde gisteren als toehoorder
de zitting der strafkamer van den Hoogen
Raad by
De raadsheer Clant v. d. Myil woonde
heden weder voor het eerst na zyn ongesteld
heid de zitting by ln qualiteit.
Op 75-jarigen leeliyd is te Arnhem over
leden de oud kapitein der genie W. F. H.
baron van Balveren van Leur
Een byzonder eervolle onderscheiding is,
naar wy vernemen, ten deel gevallen aan
prof. dr J. C. Kapteyn te Groningen, die
door de Royal Astronomical Society begiftigd
is met de gouden medaille. De dag, waarop
den hoogleeraar de medaille zal worden over
handigd, is nog niet vastgesteld. (N. O. C.)
Oudshooro. Der"uitkeering volgens art. 1
der wet van 24 Mei 1897 bedraagt voor deze
gemeente over het 4de kwartaal van 1901
1699.95.
46)
Daar werd geklopt aan do deur van het
kantoor. Sampson Gaygold stond haastig op.
„Wacht even," zei hij tot Darvell„ik
zal zien, wie er is. Niemand behoeft je hier
te zien. Als er geen onraad is, laat ik je uit
door een zijdeur, die uitkomt in het steegje
naast dit huis. Mijn klerk heeft je gelukkig
niet zien binnenkomen."
Hij ging naar de deur, opende die en
sloot haar terstond weer, eer iemand uit het
voor' antoor een blik naar binnen had kun
nen werpen.
Een minuut ongeveer bleef hij weg; toen
kwam hij terug, opgewonden en gejaagd.
„Darvell," fluisterde hij, „jij weet alles
van dien Alison, nietwaar? Was hij ge
trouwd?"
,,J a."
„Had hij een dochter?"
„Ja, ik h<Jj hem wel eens daarover hoo
ien spreken."
„Weet je haar naam bijgeval?"
„Neen."
„Weet je, wat er van zijn vrouw en doch
ter geworden na zijn veroordeeling?"
,,lk geloof, dat zo bij familie zijn gaan
inwonen, ergens in Westmoreland."
„Dan is zij het I" riep Gaygold uit.
„Zijwie? Wat bedoel je?"
Gaygold ging naar zijn schrijfbureau en
'haalde uit een der laden een fijn dameszak-
i.doek je.
moordgeschiedenis heeft mij soo in
de war gebracht," zei hij, „dat ik alle an
dere dingen vergatEr is gisteren een
jongedame hier geweest, die dit vergeten
heeft. Kijk: haar naam staat in den hoek."
Darvell nam den zakdoek en bekeek dien
nauwkeurig
„May Alison 1" zei hij verbaasd.
„Ja; zij is hier gekomen met haar oom,
voor een zaak. Die oom heet kapitein
Halford cn woont te Pattcrdale, in West-
moreland. Het meisje, dat met haar oom
in de andere kamer wacht om mij te spre
ken, is do dochter van Stephen Alison."
Jack Darvell was buitengewoon verrast
door dit nieuws.
Stephen Alisons dochter hier? Zou zij
er van gehoord hebben? Zou zij weten
„Neen, hun zaak heeft niets te maken met
den moord. En vermoeden kan zij ook nog
niet hebbenwant zijn naam is nog niet in
de kranten genoemd. Maar het is een drom
mels vreemde samenloop van omstandig
heden. Ga nu heenik moet den kapitein
spreken over een acceptje; ik zal het je wel
laten weten, als cr iets bijzonders gebeurt.
Do politie zal gauw van de verzekering
hooren, en dan zal ik wel de ccr van een
bezoek genieten."
„Ja, dat denk ik ook," meende Darvell.
„Maar als zijn dochtor hier te Londen is,
zie dan achter haar adres te komen. Alisons
naam zal toch zeker vandaag of morgen in
het publiek genoemd worden, in vecband
met den moord, en dan kan zijn dochter ons
van meer nut zijn dan je misschien denkt."
XXXI.
K&pitem Halford was onmiddellijk na zijn
onderhoud met Gaygold naar de kamers van
zijn zoon gegaan. In zijn schrik over do hou
ding van don woekeraar, verloor Cecil al
zijn zelfbeheersching en het zien van zijns
vaders leed en woede was hem buitengewoon
pijnlijk.
De jonge man had gehoopt en geloofd, dat
het ergste over was, nu zijn vader wist,
welke fout hij begaan had, en op zich geno
men had, het geld te betalen en do gevaar
lijke schuldbekentenis in handen te krijgen.
Hij vermoedde, dat Gay golds eenig doel was,
het geld machtig te worden, toen hij den
ouden heer waarschuwde; hij had er nooit
aan gedacht, dat de schurk ernstig de -be-
bewcring zou volhouden, dat er een opzette
lijke valschhcid was gepleegd, en dreigen
met een aanklacht.
De uitslag van zijns vaders bezoek bij
Gaygold was voor hem een verschrikkelijke
slag. De kapitein kon zijn zoon niet verber
gen, dat hij bevreesd was voor do maatre
gelen, welke de geldschieter nu zou nemen,
daar hij, Halford, in een opwelling van on
bedwingbare woede, zijn handteekening had
gewraakt.
Er viel nu maar één ding te doen; dat
was: den schelm bestrijden met diens eigen
wapens en te verklaren, dat de handteeke
ning achter op het accept wèl de zijne was,
en het papier terug te vorderen.
Het tooneel tusschen vader en zoon was in
de hoogste mate pijnlijk. Des vaders familie
trots was diep vernederd, en hoewel hij niet
geloi ic, dat Cecil zich willens en wetens
aan een oneerlijke daad had schuldig ge
maakt, ontstelde hem toch de gedachte, dat
de jonge man reeds zoo ver op den weg van
verkwisting en buitensporigheid was ge
gaan, dat hij in de handen van een Gaygold
kon vallen.
Hij vreesde, dat de schuldbekentenis, wier
bestaan hem èer kennis was gekomen, niet
de eenige was, en met tranen in de oogen
Bmeekte hij zijn zoon, hem toch alles te zeg-
gon cn niets te verbergen.
Cecil durfde dit niet. Wijl zijns vaders
droefheid zoo groot was, miste hij den
moed, die nog te vermeerderen door do me-
dedeeling, dat hij zwaar in de schulden stak
en zijn toelage bijna geheel was opgeteerd
door verliezen aan de speeltafel, terwijl de
leveranciers op hun geld moesten wachten.
Hy ontweek dus een rechtstroeksch ant
woord en trachtte zyn vader gerust te stellen.
„Ik ben hier en daar iets schuldig," zei
hy„maar op dit oogenblik zou ik niet kunnen
zeggen hoeveol. Ik zal het eens narekenen
en u een lystje geven."
Hiermee moest de kapitein zich tevreden
stellen, en hy kon terugkeeren naar het hotel,
waar hy May had achtergelaten. Doch eer hy
ging, legde hy Cecil eens goed uit, hoe de
zaken stonden. Hy was niet wat men kon
noemen een ryk man; maar hy was zeer
vrygevig geweest ten opzichte van zyn zoon,
in de meening, dat deze viytig zou studeeren
en zich een goede positie veroveren by de
balie, waarin hy fortuin kon maken.
Het inkomen van den ouden heer, dat nooit
buitengewoon groot was geweest, was in den
laatsten tyd sterk verminderd, daar het kapi
taal grootendeels belegd was in Westindische
plantages, die niet te best gingen. Hy kon
het daaruit niet losmaken zonder enorm ver
lies en hoopte buitendien op betere tyden.
Zelfs had hy zeer zuinig geleefd, daar hy ook
zyn zuster en haar kind moest onderhouden;
doch Cecil bad hy nooit daaronder laten ïyden.
In zyn angst om Cecil te waarschuwen
tegen verdere onvoorzichtigheden, had hy,
met zyn gewone hefhobbery voor sterke uit
drukkingen, de zaak misschien erger voorge
steld dan ze eigenlyk was. Het onderhoud
mot Gaygold had hem ook zenuwachtig en
gedrukt gemaakt. Hy geloofde niet, dat de
woekeraar zyn geld zou weigeren en het
dreigement van een aanklacht ten uitvoer
bron gen; maar hy vreesde zeer, dat Cecil,
ontheven van den last, die hem drukte, nieuwe
dwaasheden zou beginnen. Daarom wilde hy
zyn zoon bang maken, en daarin slaagde hy;
maar de gevolgen had hy met voorzien.
Toen zyn vader hem had verlaten, gevoelde
de jonge man, dat hy niet moer den moed had,
ronduit alles te bekennen, zooals zyn plicht zou
geweest zyn. Hy telde zyn schulden op en staar
de wanhopig op het totaalcyfer. 't Was by na
duizend pond! Hoe kon hy zyn vader om zulk
eon som vragen, na hetgeen hy had vernomen?
Neen: als de zaak met Gaygold geschikt
was, mocht zyn vader niet meer voor hena
betalen. Hy zou aan de schuldeischers uitstel
vragen en dan middelen vinden om zelf iets te
verdienen en by gedeelten zyn schuld af te doen.
Zoodra hy zich dit had voorgenomen,
schreef hy een brief aan zyn vader, waarin
hy mededeelde, dat hy hem niet langer tot
last wilde zyn. Het zou jaren duren, eer hy
kon hopen, een goed inkomen te maken ala
advocaat, en gedurende die jaren zou hy m
een afhankelyke positie zyn. Hy hoopte, dat
zyn vader hem zou vergeven. Hy voelde, dat
hetgeen hy ging doen plicht was onder de
gegeven omstandigheden. Als hy werk of een,
betrekking had gekregen, zou hy dit zyn vader
meedeelen. Tot zoolang nam hy afscheid.
(Wordt vervolgd