Ji». 12850 Uiiifsdag 14 Januari. A°. 1902. feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. M-Zuidafrikaansche Vereeniging. FEUILLETON. De iweeiiHgüroeüers. LEIDSCH DAG-BLA PRIJS DEZER COURANT: Voor Loidon por 8 maandon 1.10. Ruiten Loiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn t 1.80 Franco per postl*®5. PRIJS DER AD VERTENTIÈN Van 1—6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17J. Örootere letters naar plaatsruimte. Voor hot incasseeren buiten de 3tad wordt 0.05 berekend. Afd. Leiden en Omstreken. Ontvangen by den PenningmeesterZoeter- voudsche Singel 41: Door bemiddeling van het Leidsch Dagblad Gecollecteerd op de uitvoering van 7 Januari Zoeterwoude in café „Ik leer nog", door de vereeniging „Ons Genoegen" 3.10. Op den verjaardag van H. L. 0 85. Van een mislukt potspel. 0.70. Van Koosjen 0.25. Bijdragen kunnen worden toegezonden aan Jten Penningmeester of aan het Bureel van dit Blad. Leiden, 14 Januari. Op 29 Jan aanstaande hoopt de com missie van den Ned. Blindenbond, bestaande ait de heeron V. E. van Thienen en L. Boom, organisten te Leiden, en H. Bicknese, orga nist te Botterdam, een concert te arrangeeren ten voor» van de Ned. Blindenetichtlng, ■welke stunning in het „Leidsch Dagblad" van 11 November 1901 reeds is aanbevolen door prof mr. Van der Vlugt. Zooale men daaruit zien kan, heeft de stichting ten doel om behoeftige bejaarde blinden te onder steunen. Zeker een schoon doel, maar daar voor moet de kas of het fonds dier atichting zeer versterkt worden. Om daartoe mede te we:ken, is genoemd concert op 29 Jan. in den foyer der Stadszaal gearrangeerd. Daar voor circuleeron reeds lijsten en wjj be velen gaarne dit concert aan, waarop ala medewerkers zullen-optreden: de dames me vrouw C. de Witt Huberts, sopraan; mej. E. Jaeger, mezzosopraan; mej. J. Kortmann, alt; mej. A. E. Mac Gillavry, accompsgnatrice, en de hoeren A van der Stap, uit Delft, bariton, en S. van Groningen, plano-solist, terwijl een dameskoor van 65 personen onder leiding van mej. C. Mac Gillavry eenige echoone vrouwenkoren zal tengehoore brengen. Dus veel kunstgenot met een echoon doel voor oogen: wie zou met alle mogelijke krach ten inspannen, om dat doel te bereiken? Gisteravond herdacht do Typographi- sche vereeniging Laurens Jansz. Coster" in een feestelijke bijeenkomst in Hotel „Du Hord" haar 48-jarig bestaan. Nadat door een drietal musici een marsch ten beste gegeven was, werd door den voor zitter omstreeks acht uren met een kort woord, waarin hij den aanwezigen een har telijk welkom toeriep, dezo feestvergadcring geopend. Hij verzocht vervolgens om eenige welwillendheid voor de uit te voeren zang nummers, aangezien do zangafdceling, door afwezigheid wegens ziekte van haar directeur den heer Pk. Rank, zou worden gedirigeerd door een der leden; en deelde ten slottcmede, dat onze Burgemeester mr. F. Was, tot zijn spijt door drukke werkzaamheden verhin derd was dit feest bij te wonen. Hierna kwam de secretaris aan het woord, die een verslag gaf van den toestand der ver eeniging gedurende het afgeloopen jaar. Uit dit verslag bleek, dat het bestuur de volgende veranderingen had ondergaan: tot voorzitter was benoemd de 2de secretaris C. v. d. Worm, in diens plaats het lid W. D. Nicolay, terwijl tot comm. van toezicht wa lton gekozen de leden J. D. Schullcr en H. W. Hageman. Het ledental was met 12 vermeer derd, zoodat het thans bedraagt 154. Met het aantal leden was evenwel ook de zickte-uitkooring toegenomen, schrikbar rend zelfs; er was nl. uitgekeerd /922.7ft, het geen ten gevolge had gehad, dat de verhoog de uitkeeringen moesten worden afgeschaft. Door den dood verloor de vereeniging 3 le den, aan wier betrekkingen de hun toeko mende golden worden uitgekeerd. Voor een der weduwen, die in zeer bekrompen omstan digheden achterbleef, werd zelfs in het voor jaar oen liefdadigheidsvoorstelling gegeven, waarvan de netto-opbrengst 172.36 1/2 be droeg. Ten slotte werd nog vermeld, dat 4 leden in het afgeloopen jaar den dag moch ten herdenken, dat zij gedurende 25 jaren bij hun patroon waren werkzaam geweest. Alsnu werd liet woord gelaten a^u de Zang en Toonoelafd. Achtereenvolgens werden ten gehoore gebracht: een 3-tal liederen voor 4- stemmig mannenkoor; ,,De Werkstaking", tooneelspel in één bedrijf van Roeier Faas- sen, terwijl „Juffrouw Jockey", voordracht voor oen dame het eerste gedeelte van het programma besloot. Na de paure kregen we weer een 4-tal liedoren; „Een Pleizierritje", kluchtspel met zang in één bedrijf door D. J. Zijlstra; „De begrafenis van Xantippe", ko mische oordracht door J. A. P. Wagemans cn tot slot twee goed verzorgde tableaux vi- vants, voorstellende: „Een episode uit Lei- dens beleg", en „Leiden na het springen van het kruitschip". De verschillende nummers, die afgewisseld werden door het zingen van gezelschapslie deren, mochten dc tevredenheid van do toe hoorders in ruime mate wogdragen, enkele wekten zelfs zeer de hilariteit op. Dit nogal lijvig programma was te onge veer één uur afgeloopen, waarna oen zeer geanimeerd bal het goed geslaagde feest be sloot. Zondag jl., avonds om halfnegen, waren In het Bondsgsbouw aan het Rapenburg de leden der Afd. Lelden van den Ned. R.-K. Volksbond ln een buitengewone vergadering bijeen. De banier der Afdeeling en die der Rede rijkerskamer waren ln de zaal opgesteld. Do vergadering werd als naar gewoonte mot gebed geopend door den Voorzitter, die allen aanwezigen, waaronder zich de weleerw. adviseur, do zeereerw. spreker Mgr. Wittert van Hoogland en vele donateurs bevonden, het welkom toeriep. HU wenschte a len in dp-ze eerste vergadering van 1902 een zalig nieuw jaar, sprak den wensch uit, dat God Zyn hulp en genade, welke de Afd. gedurende haar bestaan van Hem mocht ondervinden, moge biyven schenken, waardoor zJJ zeker zal vooruitgaan, en bracht ten slotte dank aan de heeren donateurs voor hun steun, ge durende het afgeloopen jaar der Afdeeling geschonken, waarby by mededeelde, dat hun aantal steeds toeneemt. Na verschillende mededeelingen en het installeeren der nieuwe leden werden, zooals gebruikeiyk ls, de namen bekend gemaakt van hen, die lid wenschten te worden en wier getal 33 was (in de volgende vergadering zullen zU worden geïnstalleerd), een getal, hetwelk zeker te danken ia aan de propaganda, die voor de afdeeling wordt gemaakt. Vervolgens liet de Zang afdeeling zich hooren en gaf de heer Van Unen het lied „Onbevlekte Ontvangenis" ten beste, waar mede „St.-Cecilia" veel byval inoogstte. De Redery kerskamer „Vondel" had twee voor drachten op het program doen plaatsen, genaamd: „Onderling Kunstgenot" en „Do „Schoolmeester van Babel". Beide vielen in den smaak der leden, getuige het daverend applaus. Nu werd het woord gegeven aan den zeer eerw. spreker Mgr. Wittert van Hoogland, pastoor te 's-Gravenhage, die zeide, dat het hem een groot genoegen was, te mogen optreden voor deze werkliedenvereniging, daar by dergeiyke verenigingen altyd genegen is, zoo zy op een goede leest geschoeid zyn. Spr. behandelde deze twee vragen: lo. wat komt den werkman toe; 2o. op welke wyze is er voor den werkman verbetering te bren gen? Over het eerste punt sprekende merkte hy op, dat er ook heel wat bestaat, dat den werkman niet toekomt. In brede trekken schetste spreker den toestand van den arbeider van voorheen en thans. De middelen tot ver betering aangevende, noemde hy o. a. be strijding van drank- en praalzucht, waarvan hy ln de toekomst veel verwacht, en wekte op tot het voeren van dien etryd. Spr. oogstte met zyn rede veel byval, terwyi de weleerw. adviseur den spreker dank betuigde en den wensch uitsprak, dat de leden der Afdeeling de vruchten mogen plukken van de les, hier gegeven, daar hy dan zeker ls, dat de sooiale quaestie te spoediger is opgelost. De vergadering eindigde met een spontane uitmg van geestdrift voor den algemeen hoog vereerden geesteiyken adviseur, door een drie werf herhaald „Lang zal hU leven I" „Het Leidsche Volkshuls" herbergt deze week een verzameling photographleèn naar schllderyen van Jan Steen, voor het meeren- deel Brauns. Compleet is de collectie niet: het groote stuk uit het Louvre ontbreekt en uit Buckmghampalace is er niets. Doch de ruim veertig af beeldingen, welke er zyn, geven een zutveien indruk van het werk van den Leidschen meester, over wien zoovele over geleverde anekdoten onder de Leidenaars voortleven. Wie weet neemt met de een of ander naar aanleiding dezer tentoonstelling Wolters' vertelling Het oester etende vrouwtje" uit „De Hollandsche school" ter hand. Een voorrecht is het, dat van de meeste dezer photographieên de schllderyen kunnen gezien wordenJan Steen kan ten minste in zyn eigen land bewonderd en bestudeerd worden, in het Ryksmuaeum en in het Mauritshuis. In het verslag van de vergadering, Zondagmiddag in het Nutsgebouw alhier ge houden, staat aan het eind, dat de heer Mol aandrong op strafbaarstelling van 't vereeni- gmgsreebt door de patroons. Natuuriyk moest dit zyn: strafbaarstelling van de aantasting van het veieemgingsrecht door de patroons. De letterkundige afdeeling der Ko ninklijke Academie van Wetenschappen hield gisteren, gelijk gemeld, op het Trip penhuis te Amsterdam haar gewone verga dering onder leiding van prof. Kern. Onder de ingekomen stukken waren de be richten van het overlijden van prof. Tiele en prof. Boot. Prof. Kern, aan beide afge storvenen eenige woorden wijdend, herinner de aan de hulde, welke ouderen en jongeren prof. Boot brachten op diens 90sten verjaar dag. Men kon zich toen reeds de nadering van het einde niet verhelen, de doodstijding kwam dus niet onverwacht, ofschoon altoos toch te vroeg. Prof. Boot was de oudste in jaren en het oudste lid der Academie. Velen dor leden hebben hem in de kracht zijns levens gekend, toen hij als secretaris der letterkun dige afdeeling een toonbeeld was van ijver en werkzaamheid. Boot's verdiensten als menach en latinist in het licht te stellen, zal, zeide spr., een dankbare taak zijn. De tijding van prof. Tide's overlijden trof als een donderslag; immers zijn geest was nog zoo vaardig, en zijn voorkomen teeken- de nog slechts zoo zwak den koogen leeftijd, en dus vermoedde geen zijner vrienden, dat hij hun zoo spoedig zou ontvallen. Prof. Tielo was algemeen bemind, een man van zeldzame verstandelijke vermogens en tevens de beminnelijkheid in persoon. Zijn verlies is voor de wetenschap onherstelbaar, daar toch Tiele zoovele verschillende eigen schappen in zich vcrecnigde, welke men niet vaak het eigendom van een en denzelfden per soon ziet. Aan den vorschenden geest van den wijsgeer paarde hij de nauwkeurigheid van een taalgeleerde on do stoutheid eens pioniers Op het gebied der vergelijking van de godsdiensten zijn zijne werken eenig. En in alle opzichten was hij con man, op wien het vaderland trotsch mocht zijn cn aan wien het den grootsten dank is verplicht. Dien plicht der dankbaarheid zal, zeide spr., cok de Academie betrachten, en zij zal tevens rouw dragen over het verlios van zulk een onverbeterlijkon mensch. Prof. Kern deelde voorts mede, dat beide gestorvenen de Aca demie in hun laatste wilsbeschikkingen heb ben bedacht. Prof. Tiele heeft eenigo weten schappelijke werken aan de Academie ver maakt, daarbij exemplaren van de tweede uitgave van eenige zijner eigen geschriften met zijn aanteekeningen, bestemd voor de bewerking der derde uitgave. H. M. de Koningin zal a. e. Donderdag, des avonds om halfzeven, ln geboor ontvangen den nieuwbenoemden minister resident van Perzlö, generaal Samad Khan, die by deze gelegenhoid zyn geloofsbrieven zal aanbieden. Z. K. H. prins Hendrik zal Donderdag namiddag audiëntie houden voor de autori teiten, officieren, enz., die daartoe aanvrage deden. Z. K. H. Prins Hendrik informeerde gistervoormiddag te 's Gravenhage persoonlUk aan de woning van zyn adjudant, kapitein jhr. van Suchtelen van do Haere, die onge steld is, naar diens toestand. Heden bezocht Prins Hendrik Het Loo. De heer Loudon, jagermeester, vergezelde den Prins. Om zoven uren van ochtend ging de Prins op reis. Hedenavond te acht uren keert Z. K. H. ln de Residentie terug. B. en Ws. van Utrecht stellen aan den Raad aldaar voor, een H. B.-S. met 6 jarigen cursus voor jongens to stichten in het Sterrebosch. De kosten worden geraamd op 14 5,000. Dr. Kuyper wordt morgon weer aan zyn departement verwacht. Heden Russisch Nieuwjaarsfeest werd in de kapel aan den Ouden Scheve- ningschen weg een godsdienstoefening ge houden. De dienst werd onder meer door den Ru8sischen gezant bygewoond. Wegens het toenemend aantal studen ten is het physlsch laboratorium van prof. dr. J. D. van der Waals te Amsterdam te klein geworden, weshalve B. en W§. mach tiging vragen tot vergrooting van de inrich ting, waarvan de kosten (centrale verwarming enz. inbegrepen) begroot worden op 50, 000. De Haagsche kroniekschrijver der ,,N. Gron. Ct." ucclt het volgende mede: Er liepen deze week vage geruchten over den gezondheidstoestand van do Koningin. Zijdelings zijn deze tegengesproken door de berichten in dc dagbladen dat H. M. Dins dagmiddag haar gewonen wandelrit heeft gemaakt, maar door den tuin van 't paleis uitgereden, niet was opgemerkt door de tal rijke menigte belangstellenden, die ongeveer den ganschen dag steeds vóór het paleis staat om de lieve Vorstin te zien en te be groeten. Intusschen is het een feit dat H. M. zich in de laatste dagen minder dan ge woonlijk heeft vertoond, maar mij is een geheel andere reden dan haar gezondheid daarover ter oore gekomen en ik stel er prijs op daarvan melding te maken. Door de on gesteldheid, die H. M. op 't Loo had, is in dc afdoening der staatsaangelegenheden een weinig achterstand gekomen, en de Ko ningin wilde, nu haar krachten het toelie ten, door het work heenkemen. H. M. moet dan ook de laatste dagen schier onafgebro ken zich aan haar arbeid voor 's lands za ken hebben gewijd en om zich door den berg van stukken heen te werken had H. M. de Koningin-Moeder aangeboden, haar een handje te helpende eerste paar dagen der week waren Moeder en Dochter dan ook schier den ganschen dag in het werksalon der Koningin bezig en om geen tijd te vor- liezen, bleef dc Koningin-Moeder ten paleize dineeren. Deze feiten werpen een zoo eigen aardig en verblijdend licht op de ornstige opvatting van haar taak door de Koningin en tevens op de mnig-lievc verhouding met do Koningin-Moeder, dat ik mij er een ge noegen uit maak, het verdor te vertellen, zooals 'tme uit zeer betrouwbare bron is meegedeeld De talrijke besluiten enz. in de laatste dagen verschenen en nog aanhou dend vermeerderend, doen overigens zien dat er nu weer flink gang in de zaken is gekomen. Wat den Prins-Gemaal aangaat, ook hij heeft zich sedert zijn komst in Den Haag nog niet veel vertoond en men verzekert mij dat, behalve de zucht om do genoegens van het stille huiselijk loven te smaken, ook bij zondere studiën, in verband met zijn lid maatschap van den Raad van State, den Prins aan zijn studeervertrek binden. Donderdag komen de Commission van Rapporteurs uit de Eerste Kamer byeen tot vaststelling van de Begrootings-verslagen. De nieuwbenoemde Raadsheer De Savor- nln Lobman woonde gisteren als toehoorder de zitting der strafkamer van den Hoogen Raad by De raadsheer Clant v. d. Myil woonde heden weder voor het eerst na zyn ongesteld heid de zitting by ln qualiteit. Op 75-jarigen leeliyd is te Arnhem over leden de oud kapitein der genie W. F. H. baron van Balveren van Leur Een byzonder eervolle onderscheiding is, naar wy vernemen, ten deel gevallen aan prof. dr J. C. Kapteyn te Groningen, die door de Royal Astronomical Society begiftigd is met de gouden medaille. De dag, waarop den hoogleeraar de medaille zal worden over handigd, is nog niet vastgesteld. (N. O. C.) Oudshooro. Der"uitkeering volgens art. 1 der wet van 24 Mei 1897 bedraagt voor deze gemeente over het 4de kwartaal van 1901 1699.95. 46) Daar werd geklopt aan do deur van het kantoor. Sampson Gaygold stond haastig op. „Wacht even," zei hij tot Darvell„ik zal zien, wie er is. Niemand behoeft je hier te zien. Als er geen onraad is, laat ik je uit door een zijdeur, die uitkomt in het steegje naast dit huis. Mijn klerk heeft je gelukkig niet zien binnenkomen." Hij ging naar de deur, opende die en sloot haar terstond weer, eer iemand uit het voor' antoor een blik naar binnen had kun nen werpen. Een minuut ongeveer bleef hij weg; toen kwam hij terug, opgewonden en gejaagd. „Darvell," fluisterde hij, „jij weet alles van dien Alison, nietwaar? Was hij ge trouwd?" ,,J a." „Had hij een dochter?" „Ja, ik h<Jj hem wel eens daarover hoo ien spreken." „Weet je haar naam bijgeval?" „Neen." „Weet je, wat er van zijn vrouw en doch ter geworden na zijn veroordeeling?" ,,lk geloof, dat zo bij familie zijn gaan inwonen, ergens in Westmoreland." „Dan is zij het I" riep Gaygold uit. „Zijwie? Wat bedoel je?" Gaygold ging naar zijn schrijfbureau en 'haalde uit een der laden een fijn dameszak- i.doek je. moordgeschiedenis heeft mij soo in de war gebracht," zei hij, „dat ik alle an dere dingen vergatEr is gisteren een jongedame hier geweest, die dit vergeten heeft. Kijk: haar naam staat in den hoek." Darvell nam den zakdoek en bekeek dien nauwkeurig „May Alison 1" zei hij verbaasd. „Ja; zij is hier gekomen met haar oom, voor een zaak. Die oom heet kapitein Halford cn woont te Pattcrdale, in West- moreland. Het meisje, dat met haar oom in de andere kamer wacht om mij te spre ken, is do dochter van Stephen Alison." Jack Darvell was buitengewoon verrast door dit nieuws. Stephen Alisons dochter hier? Zou zij er van gehoord hebben? Zou zij weten „Neen, hun zaak heeft niets te maken met den moord. En vermoeden kan zij ook nog niet hebbenwant zijn naam is nog niet in de kranten genoemd. Maar het is een drom mels vreemde samenloop van omstandig heden. Ga nu heenik moet den kapitein spreken over een acceptje; ik zal het je wel laten weten, als cr iets bijzonders gebeurt. Do politie zal gauw van de verzekering hooren, en dan zal ik wel de ccr van een bezoek genieten." „Ja, dat denk ik ook," meende Darvell. „Maar als zijn dochtor hier te Londen is, zie dan achter haar adres te komen. Alisons naam zal toch zeker vandaag of morgen in het publiek genoemd worden, in vecband met den moord, en dan kan zijn dochter ons van meer nut zijn dan je misschien denkt." XXXI. K&pitem Halford was onmiddellijk na zijn onderhoud met Gaygold naar de kamers van zijn zoon gegaan. In zijn schrik over do hou ding van don woekeraar, verloor Cecil al zijn zelfbeheersching en het zien van zijns vaders leed en woede was hem buitengewoon pijnlijk. De jonge man had gehoopt en geloofd, dat het ergste over was, nu zijn vader wist, welke fout hij begaan had, en op zich geno men had, het geld te betalen en do gevaar lijke schuldbekentenis in handen te krijgen. Hij vermoedde, dat Gay golds eenig doel was, het geld machtig te worden, toen hij den ouden heer waarschuwde; hij had er nooit aan gedacht, dat de schurk ernstig de -be- bewcring zou volhouden, dat er een opzette lijke valschhcid was gepleegd, en dreigen met een aanklacht. De uitslag van zijns vaders bezoek bij Gaygold was voor hem een verschrikkelijke slag. De kapitein kon zijn zoon niet verber gen, dat hij bevreesd was voor do maatre gelen, welke de geldschieter nu zou nemen, daar hij, Halford, in een opwelling van on bedwingbare woede, zijn handteekening had gewraakt. Er viel nu maar één ding te doen; dat was: den schelm bestrijden met diens eigen wapens en te verklaren, dat de handteeke ning achter op het accept wèl de zijne was, en het papier terug te vorderen. Het tooneel tusschen vader en zoon was in de hoogste mate pijnlijk. Des vaders familie trots was diep vernederd, en hoewel hij niet geloi ic, dat Cecil zich willens en wetens aan een oneerlijke daad had schuldig ge maakt, ontstelde hem toch de gedachte, dat de jonge man reeds zoo ver op den weg van verkwisting en buitensporigheid was ge gaan, dat hij in de handen van een Gaygold kon vallen. Hij vreesde, dat de schuldbekentenis, wier bestaan hem èer kennis was gekomen, niet de eenige was, en met tranen in de oogen Bmeekte hij zijn zoon, hem toch alles te zeg- gon cn niets te verbergen. Cecil durfde dit niet. Wijl zijns vaders droefheid zoo groot was, miste hij den moed, die nog te vermeerderen door do me- dedeeling, dat hij zwaar in de schulden stak en zijn toelage bijna geheel was opgeteerd door verliezen aan de speeltafel, terwijl de leveranciers op hun geld moesten wachten. Hy ontweek dus een rechtstroeksch ant woord en trachtte zyn vader gerust te stellen. „Ik ben hier en daar iets schuldig," zei hy„maar op dit oogenblik zou ik niet kunnen zeggen hoeveol. Ik zal het eens narekenen en u een lystje geven." Hiermee moest de kapitein zich tevreden stellen, en hy kon terugkeeren naar het hotel, waar hy May had achtergelaten. Doch eer hy ging, legde hy Cecil eens goed uit, hoe de zaken stonden. Hy was niet wat men kon noemen een ryk man; maar hy was zeer vrygevig geweest ten opzichte van zyn zoon, in de meening, dat deze viytig zou studeeren en zich een goede positie veroveren by de balie, waarin hy fortuin kon maken. Het inkomen van den ouden heer, dat nooit buitengewoon groot was geweest, was in den laatsten tyd sterk verminderd, daar het kapi taal grootendeels belegd was in Westindische plantages, die niet te best gingen. Hy kon het daaruit niet losmaken zonder enorm ver lies en hoopte buitendien op betere tyden. Zelfs had hy zeer zuinig geleefd, daar hy ook zyn zuster en haar kind moest onderhouden; doch Cecil bad hy nooit daaronder laten ïyden. In zyn angst om Cecil te waarschuwen tegen verdere onvoorzichtigheden, had hy, met zyn gewone hefhobbery voor sterke uit drukkingen, de zaak misschien erger voorge steld dan ze eigenlyk was. Het onderhoud mot Gaygold had hem ook zenuwachtig en gedrukt gemaakt. Hy geloofde niet, dat de woekeraar zyn geld zou weigeren en het dreigement van een aanklacht ten uitvoer bron gen; maar hy vreesde zeer, dat Cecil, ontheven van den last, die hem drukte, nieuwe dwaasheden zou beginnen. Daarom wilde hy zyn zoon bang maken, en daarin slaagde hy; maar de gevolgen had hy met voorzien. Toen zyn vader hem had verlaten, gevoelde de jonge man, dat hy niet moer den moed had, ronduit alles te bekennen, zooals zyn plicht zou geweest zyn. Hy telde zyn schulden op en staar de wanhopig op het totaalcyfer. 't Was by na duizend pond! Hoe kon hy zyn vader om zulk eon som vragen, na hetgeen hy had vernomen? Neen: als de zaak met Gaygold geschikt was, mocht zyn vader niet meer voor hena betalen. Hy zou aan de schuldeischers uitstel vragen en dan middelen vinden om zelf iets te verdienen en by gedeelten zyn schuld af te doen. Zoodra hy zich dit had voorgenomen, schreef hy een brief aan zyn vader, waarin hy mededeelde, dat hy hem niet langer tot last wilde zyn. Het zou jaren duren, eer hy kon hopen, een goed inkomen te maken ala advocaat, en gedurende die jaren zou hy m een afhankelyke positie zyn. Hy hoopte, dat zyn vader hem zou vergeven. Hy voelde, dat hetgeen hy ging doen plicht was onder de gegeven omstandigheden. Als hy werk of een, betrekking had gekregen, zou hy dit zyn vader meedeelen. Tot zoolang nam hy afscheid. (Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1902 | | pagina 1