R% T2803 Maandag 1© November. jqqj
feze £ou,rant wordt dagelijks, met uitzondering
van <Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Hed.-Zoidafrikaansclie Vereenigiog.
Feuilleton.
De verlossing Tan grootmoeder Pali.
PRIJS DEZER COURANT:
If'Voor Leiden por 8 maanden 2 2 S 1 i 5 I «7 l*10jj
^"Buiten Loiden, por loopor en waar agenten gevestigd zyn L80
rj Franco por post 1.65*'
PRIJS DER ADVERTENTESN:
Yan 1-6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer f 0.17j. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten do stad
wordt f 0.05 berekend.
A/d. Leiden en Omstreken.
Ontvangen by den Penningmeester, Zoeter-
Vroudscho Singel 41
Door bemiddeling van het Leidsch Dagblad
Gecollecteerd door het kleine Transvaalecbo
Boertje, onder het zingen van het Transvaal-
ache volkslied, ln het vierkleurig zakje f 6.01'
Omdat "Willem by Izakfc het Trans-
i vaalsche volkelied op het orgel speelde
,en Arie, Keel, Izaak, Anna en Opoe
het zoo mooi zongen0.75.
Op Japie's verjaardag door Mietje
gecollecteerd0.49.
Bydragen kunnen worden toegezonden aan
den Penningmeester of aan het Buroel van dit
Blad.
Leitien, 18 November.
Gisteravond had in het „Leldsche Volkshuls"
i do tweede Muziekuitvoering van dezon winter
i plaats. Hot programma vermeldde onder meer
i muziek voor piano vierhandig, voor kwartet-
zang met pianobegeleiding en voor viool,
violoncel on piano uit de opera'* „Tannhaueer"
1 en „Lohengrin" van Wagner en uit de opera
„Mignon" van Thomas. Was het deze roman
tische muziek, welke zulk een gloed op 't
podium en in de zaal goot of doden zich
daarbü ook nog de chrysanten gelden,
dragors van oosterschen zonneschijn, welke
ter versiering zoo ruimschoots aanweeig waren
Zeker is 't, dat er recht genoten werd, niet
het ralnet toen herinneringen aan onzen eigen
warmen zomertyd werden opgewekt door een
muziekstuk, zooals men er 'a zomereavonds
hoort uitvoeren, buiten, in park of aan zee.
Met twee oud-Hollandache liederen van Valerius
en het oude Wilhelmus, alle zonder bege
leiding gezongen, ls de avond besloten, voor
welken het talrijke publiek hartelijk dankbaar
loonde te zijn.
De tooneeL en gymnastiek-vereenlglng
„Thalia Melpomene" (opgericht 3 Mei 1896)
opende Zaterdagavond ook haar winteroam-
tiagne in de concertzaal „Ephraïm", welke
geheel gevuld was eo waar de banier ge-
brulkeiykorwijze in het midden van een planten
groep stond.
Tot do genoodigden behoorden ook afge
vaardigden van zes zusterverenigingen.
De voorzitter, de heer J. H. Raaphor*t,
oponde precies op tijd de samenkomst met
een korte toespraak, allen een hartelijk wel
kom toeroepende en er op wijzende, dat op
het programma, getrouw aan het devies der
Yereeniging, het eerst met het tooneel werd
begonnen. Opgevoerd zou worden een vrij zwaar
atuk, getiteld „De Vondeling", tooneelspel in
drie bedrijven van C. L. Rambonnet, dat spr.
mooi vond. Of het ook den aanwezigen zou
voldoen, moest nog blijken. Hij deed, zoo
noodig, een beroep op de toegeeflijkheid en
herinnerde, dat het slechts dilettanten waren,
die voor het voetlicht zouden verichynen.
De uitkomst heeft getoond, dat het dan
toch dilettanten waren, die hun, soms groote
rol, heel goed kenden, zoodat er van hinderlijke
hiaten geen sprake was. En de eon meer, de
ander minder, bracht het spel met die rol ook
in overeenstemming. De uitwerking op het
publiek bleef daarom niet uit. Het luisterde
aandachtig, dus onder een behoorlijke stilte,
eu juichte sterk toe als het scherm naar bo
neden ging. Do twee damea-dilettanten ont
vingen ieder een bloemstuk.
Men verzocht ons te melden dat de heer
Kouwenberg, Morschatraat, voor de gnmeering
had gezorgd.
Na de pauze kwamen standen en ataaf-
oefeningen aan de orde, welke eveneens veel
belangstelling trokken, vervolgens de voor
drachten „De huwelijksdag" en „Om halftien",
welke een vorbazende vroolykheid teweeg
brachten, waarna het programma eenige gym
nastische oefeningen en komische voordrachten,
alsmede een bal aankondigde, alles wel ge
schikt om de leden met hun dames eenige
genoeglijke uren te verschaffen, waartoe eenige
muzieknummers van een drietal musici even
eens het hunne bijdroegen.
Een oollecte voor Schoolkindervoeding"
bracht f 7.97op.
Tot onderwijzer aan de R.-K. Jongens
school alhier is benoemd, met ingang van 1
Jan. 1902, de heer Henri G. Loulsse, te Loenen
aan do Vecht.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft de volgende aanschrijving gericht tot
de burgemeesters:
„Ten behoeve van de voorbereiding van een
wettelijke verzekering tegen de geldelijke ge
volgen van ziekte, kraam en overlijden (be
grafeniskosten), komt het m(J wenschelijk
voor een zoo juist mogelijk overzicht te ver
krijgen van den tegen woordigen toestand der
voornaamste ziekenfondsen en begrafenis
fondsen.
„In verband hiermede zoude lk het zeer
op prys stellen, in do eerste plaats, zoo
mogelijk spoedig, door uw tusschenkomst do
tegenwoordige statuten en reglementen, als
mede het laatste jaarverslag, te mogen ont
vangen van alle u thans bekende instellingen
van dergeliJken aard, met uitzondering van
die van spoor- en tramwegen welke binnen
uw gemeente z[jh gevestigd en uitkeeringen
of hulp, in geval Yan ziekte, kraam of over
lijden verstrekken tegen bijdragen der deel
nemers of werkgevers (medicijnfondsen, dokters-
bussen, ondersteuningskassen, begrafenis
bussen, ziekenkassen, verzekerings-maat-
schappijen, enz.)
„Ik verzoek u daarna dergelijke instel
lingen, welke u thans niet bekend zjjn, op
te sporen door het inwinnen van inlichtingen
ook bij de geneeskundigen,, waarbij zoo noodig
gebruik kan worden gemaakt van het middel
van openbare uitnoodiging aan instellingen
als hierbedoeld, om de noodigo stukken in te
zenden, voor zoover zij zulks niet reeds op
verzoek, hetzy aan u, hetzij rechtstreeks aan
mijn departement deden."
Door' do Zuidhollandsche Electrische
Spoorweg-Maatschappij is aanbesteed het ma
ken van den onderbouw van 2 beweegbare brug
gen, waarvan één in den spoorweg over den
Trolrvliet en één over den mond der ontworpen
Spoorweghaven bij Leidschendam en bijkomen
de werken. Minst ingeschreven door D. J.
van. Riemsdijk, te Dordrecht, voor ƒ47,700.
H. M. do Koningin-Moeder is Zaterdag
middag t* ongeveer 5 uren in de residentie
teruggekeerd per Staatsspoor. H. M. werd op
het station gecomplimenteerd door den eersten
stalmeester van H. M. de Koningin, baron
Bentinck, door den burgemeester, baron Yan
Harinxma, en door den gouverneur der Resi
dentie, generaal-majoor Yan Ermel Scherer.
H. M. was vergezeld door don kamerheer
ridder Pauw van Wieldrecht, ondorhleld zich
eenige oogenblikken met de heoren, die Haar
ontvangen hadden in de koninklijke wachtzaal,
en deelde mede, dat de gezondheidstoestand
van H. M. de Koningin vooruitgaande blijft.
By Hare aankomst werd H. M. de Koningin-
Moeder door een op het plankier geschaarde
dichte menigte luid© toegejuicht In gesloten
gala-rytuig begaf H. M. zich naar het paleis
ln het Yoorhout
H. M. de Koningin-Moeder woonde gister
ochtend de godsdienstoefening by ln de Kloos
terkerk te 's-Gravenhage onder gehoor van
ds. Cramer.
Aan de school van do Yereeniging voor
schoolonderwys op Geref. grondslag te Rot
terdam (voorm. Krallngen) ls benoomd tot
vierden onderwyzer de heer A. Yeerman, te
Sassenheim.
Op het tweetal voor predikant by de
Ned. Herv. Gem. te Eek en Wlol (den ambachts
heer ter electie aangeboden) staan de heeren
B. O. Koolhaas, cand. te Waarder, en A.
Kabel, cand. te Sneek.
By beschikking van den minister van
waterstaat, handel en nyverheid is D. N.
Visser, te Zype, benoemd tot buitengewoon
opzichter by den bouw eener brug over de
Maas by Spykenisse.
Dat streng de hand wordt gehouden
aan het geneeskundig voorschrift, zegt „Het
Centrum" moge hieruit biyken, dat by de
departementen van algemeen bestuur last is
gegeven, slechts die koninkiyke besluiten ter
onderteokening naar Het Loo op te zenden,
welke geen uitstel kunnen lyden. Aan den
iohoud der „Staatscourant" z(jn de gevolgen
hiervan best te merken. Ook by den Raad
van State waren de vorige week weinig be
sluiten ingekomen.
Te Utrecht is overleden mr. J. H. Schober,
ln don ouderdom van 83 jaren.
Aan tal van instellingen heeft hy gewerkt;
meermalen was hy voorzitter der afdeeling
Utrecht van de Ned. Maatschappy voor Tuin
bouw en Plantkunde, was herhaaldeiyk lid
van het hoofdbestuur dier Maatschappy en
©en geregeld bezoeker, inzender on keurmeester
dor bloemen- en planten commisaiön.
In 1864 gelukte het hem, te. Utrecht, btyge-
staan door prof. Bergsma, het Genootschap
voor Landbouw en Kruidkunde op te richten
hy was daarvan oen yvorig secretaris. Reeds
in 1342 telde dit Genootschap ruim 200 leden,
en daaronder don Kóniog, don Prins van
Oranje en Prins Frederik dor Nederlanden.
Ook voor heide-ontgianing deed de over
ledene zeer veel. (£7. D.)
In afwachting van de vaststelling van
oen plan tot restauratie van de gebouwen op
het Valkhof te Nymegen (Karolingische kapel
en ruïne) is daardoor op de begrooting dier
gemeente voor 1902 een memoriepost uit
getrokken.
Te Dordrecht is in den ouderdom van
83 jaar overleden de heer Joh. Rosiorse,
kunstschilder. Hy werkte vooral voor het
buitenland.
Als vervolg op het vroegere bericht kan
thans worden medegedeeld, dat do voorgeno
men Nationale Zangwedstrijd voor mannenko
ren, uitgeschreven door do Manner*-zangver-
eoniging ,,St.-Caocilia" van den Ned R.-K.
Volksbond te 's-Gravenhage, zal gehouden wor-
don op Zaterdag 5 en Zondag 6 Juli 1902, ln
hot Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen,
aldaar.
De wedstrijd zal verdeeld worden in drie af-
deelingende derde, voor. vereenigingen, die
nog geen prij3 hebben behaald; do tweede, voor
bekroonde vereenigingen, die nooit een laten
prijs in deze afdeeling hebben behaald; de eer
ste, voor voroenigingon, die een laten ©ereprijs
of lsten prijs in een eerste of tweede afdeeling
hebben behaald. Daarna een eerewedstrijd tus-
schen do vereenigingen, die in de verschillende
afdeelingen den lsten prijs hebben behaald.
Naar aan de ,,N. R. C." gemeld wordt,
heeft de Hollandscho IJzeren-Spmij toozeg-
gingg edaan, dat zij in ezploitatie zal ne
men den geprojecteerden spoorweg, door het
oostelijk doel van Westfriesland.
In een gisteren in het St.-Jozefsgebouw
te Utrecht gehouden vergadering van gede
legeerden van verschillende Roomsch-Katho-
lieke werklieden-vereenlgingen is besloten
tot oprichting van nationale Roomsch-Katho-
lleke vakbonden.
Nu „Het Nederlandsche Dagblad", waar
aan zy te voren verbonden was, zich met
„De Nederlander" heeft vereenigd, zal de
„Nederlandsche Kerkbode" geheel zelfstandig
uitgegeven worden by den heer D. A. Daamen
te Rotterdam.
Gisteren wapperde ter herinnering aan
de onafhankeiykheidsverklaring van Neder
land 17 November 3 813 de vlag van
het Raadhuis en den Jacobstoren te 's-Gra
venhage.
Naar „De N. C." meldt, la de heer F. J.
Domela Nieuwenhuia, consul generaal te
Pretoria, Zaterdag met zyn gezin in goeden
welstand te Southampton aangekomen.
Do minister van oorlog verleent a. s.
Donderdag geen audiëntie.
Het stoomschip „Auistelland", van Buenos-
Ayres naar Amsterdam via Duinkerken, pas
seerde 16 Nov. Madera; de „Herzog" (uitreis)
vertrok 15 Nov. van Lissabonde „Koning
Willem III", van Amsterdam naar Batavia,
passeerde 17 November Gibraltar; de
„Koningin-Regentes", van Amsterdam naar
Batavia, arriveerde 15 Nov. te PadaDg; do
Zaanland", van Amsterdam naar Buenos Ayres
vertrok 16 Nov. van Duinkerkendo „Besoeki",
van Rotterdam naar Batavia, is 16 Nov.
Ouessant gepasseerd; de „Koning Willem I",
van Batavia naar Amsterdam, vertrok 16 Nov.
van Port-Said; de „Malang" vertrok 16 Nov.
van Batavia naar Rotterdam; de „Kediri"
arriveerde 16 Nov. van Rotterdam te Batavia;
do „König" (uitreis) arriveerde 15 Nov. te
Delagoabaai; de „Statendam" arriveerdo 17
Nov. van Rotterdam te Nieuw York; de
„Tasman", van Amsterdam naar Batavia, ver
trok 17 Nov. van Aden; de „Titan", van
Amsterdam en Liverpool naar Java, arriveerde
15 Nov. te Port-Said.
Bodegraven* De zesde openbare uitvoering
van de zangvereeniglng „Harmonie", alhier,
is uitmuntend geslaagd. Aan de welwillende
medewerking van een soliste, mevrouw Kouwe-
naar, van Bennebroek, is dit voor een groot
deel te danken. In „Athalia"van Mendelssohn-
Bartholdy, het eenige nummer van de 2de
afdeeling, kwamen veel solo's voor, welke
door mevrouw K., die in het buitenland een
speciale opleiding voor den zang genoten beeft,
schoon en onberiepeiyic werden uitgevoerd.
Do vereeniging „Harmonie" bracht na afloop
der uitvoering aan haar gast, die geheel be
langloos had medegewerkt, een welverdiende
hulde in den vorm van een mand met bloomen.
„Harmonie" heeft met deze uitvoering weder
getoond, dat by een zaogvereenlging de quall-
teit der zangers en zangeressen van meer ge
wicht is dan de quantiteit, want de vereeniging
telt weinig leden en geeft toch flinke uitvoe
ringen. Voor de degeiyke leiding komt den
directeur, den heer A. J. Loffrée, oen woord
van lof toe, wiens meesteriyk pianospel by
No. 5 van het programma algemeenen by-
val vond.
Ds. G. van der Glesen, predikant by de
Ned.-Herv* Gem. te Rotterdam, zal Vrydag
22 November, de9 avonds te 8 uren, in het
lokaal „Oud Bodegraven", een lezing houden
over het onderworp: Mededeelingen van don'
arbeid in 't donkerst van Rotterdam.
De welbekende fabrikant Spoor, alhlor,
heeft wegens grooto slapte in de zaken vele
werklieden uit zyn dienst moeten ontslaan.
De bond van besturen en oriderwUzers
dor Christeiyke scholen in de Rynstreek zal
Vrydag 22 Nov. te Zwammerdam een open
bare vergadering houden, waarin als sprekers
zullen optreden de heeren Quak, van Ïer-Aar,
Van Doorn, van Bodegraven, en Kraay, van
Driebrugge.
Haxerswoude. De jeugdige timmermans
leerling G. R., die Zaterdag een emmer water
zou schoppen, gleed van den glibberigen kant
in de sloot. Als een echte waterrat zwom hy
naar de overzyde en de pyp, die hy onder
't zwemmen id den mond hield, brandde nog, i
toen hy op 't droge was. Een groot halfuur
later werkte de flinke jongen, die Inmiddels
een ander pak had aangetrokken, alsof er
niets gebeurd was.
Uit de „Staatscourant."
Kon. besluiten. Pensioen verleend nan mr.
W. A. Van Sloterdijck, gewezen secretaris van
hot college van regenten over do govangenissen
te Leeuwarden, van ƒ231 'sjaars, en. aan J. F.
W. van Troostonburg de Bruyn, gewezen Pro*
teatantsch godsdienstleeraar in het Rijks-op*
voedingsgesticht en de bijzondere strafgovango*
nis voor meisjes te Montfoort, voor f 32 's jaars.
In do Lakenhal.
In oen schrijven, opgenomen in het „L. Dag
blad" van 9 Nov., is over bet bier gedeeltelijk
tentoongestelde werk van Henricua een oordeel
uitgesproken, dat ln waardeerin^ niet valt te
„üb er treffen", maar hem, die verder wilde
gaan, zou dwingen te „Qberbieten".
Elk oordeel over Kunst is zeer subjectief en
het etaat ieder vry er een andere meening
op na to houden dan zyn buurman; echter
zal hierover de groote meerderheid van hen,
die in Kunst belangstellen, wel eenstemmig
zyn, dat de kunstenaar, voor wiens werk, met
uitsluiting van alle andore elschen, deze éóne
eisch kan gesteld wordeD„bewonder", nog
nlot goboren is.
Wat my in de meeste dezer teekeningon
o. a. treft, is de buitengewoon scherpe natuur
waarneming, de kracht der kleuren, het, met
pastel zoo moeliyk te bereiken, transparante
van lucht en water, 't Zyn als het ware
artistieke instantanés. Waar Henricus in
enkele teekeningon gevoel en waarneming
vereenlgt, geeft hy ons kunst zooals artisten
ze in hun beste oogenblikken scheppen. „Het
Harem"; „Avond"; „deKamsin" een avond
landschap van waariyk verheven stemming
zyn daarvan, onderling geheel verschillende,
voorbeelden. Het „Slavencour" (olieverf) is
ondanks een zwak gedeelte (vooraan links)
een mooi schildery, met zonder effectbejag
verkregen liohtwerking, blank ln de schaduw
en bovenal dichterlyk-mysterieus, zooals men
zich de intérieurs uit het land van Duizend
en één Nacht denkt. Ook doet dit schildert
esn ruimer maat aau de hand voor Henricus*
kunst dan de pastels alieen. Immers, olieverf
eischt, naar haren aard, heel wat meer van
den artist dan pastel, waarmede reeds een
handig teekenaar, begaafd met kleurgevoel,
verrassende effecten kan verkrygen. Het is
daarom jammer, dat met meer schilderwerk
en tenigo aquarellen werden geëxposeerd.
v. D.
ij
Het wa-s een klein, laag huisje, opgetrokken
van. stoenen, uit den bodem gehouwen, die
ternauwernood kleingehakt waren. Het stond
op de kale, sombere rots, vlak tegenover de
Golf van Cardigan, in een streek, die door
den zeewind geteisterd werd en welker naam,
Llys-y Gwynt du, welsprekend den toestand
schetste, daar mon haar het verblyf der ruwe
winden genoemd had. Eenige akkers mager
wei- on bouwland, op de heide, die zich ver
scheidene myien binnenwaarts uitstrekte, ver
overd, grensden aan Llys. Zy gaven voedsel
aan eomg rundvee, wat geiten en bergschapen
en maakten den geheelen rykdom uit van de
boerdery. Zy verschaften in waarheid slechts
©en zeer armoedig bestaan.
Door oen harden en langdurlgen arbeid
hadden de eerste bezitters van dien grond
hom aan de heide ontrukt en er zich aan
gehecht met een innige liefde, door de jaren
van droogte, hongersnood en ellende heen.
By was hun by na even heilig geworden als
hun hoop op een leven hiernamaals. Nu slieren
zy in hun nog enger woning op het kerkhof
der heide en wachtten de tegenwoordige
eigenares, die zichzelf scheen te haasten om
zich by haar familie te voegen in haar laatste
woning, waar het arme menschenkind een
rustplaats vindt.
Die vrouw was zeer oud en zeer zwak. Zy
^ad haar geheele familie, haar vrienden, ver-
scheidene geslachten zien stierven. Doch hoe-
róh de deur der Eeuwigheid
bevond, was haar geest helder gebleven. Haar
hart hing aan slechts één enkel voorwerp,
waarvan zy nu moest scheiden, en dat het
eenige was, dat haar zorg baarde. Zy klampte
er zich aan vast met dezelfde kracht als in
den tyd van haar jeugd, toon het vooruit
zicht, meestero8se van Llys te worden, haar
het toppunt van menschelyk geluk toescheen.
Pali, de dochter van Gorgan, die men Pali
van Llys noemde, lag uitgestrekt op haar
leger in het oude, eikenhouten ledikant, dat
by na het geheele vertrek vulde. Een toon
beeld van menschelyko zwakheid l Haar zieke-
lyk, geel gelaat werd slechts verlevendigd
door een paar zwarte oogen, waarin al het
vuur nog niet gedoofd scheen. Haar ontvleesde
handen lagen op de deken, die overtrokken
was met een stof, welke door den tyd haar
oorspronkeiyke schreeuwende kleuren ver
loren had. Zy was ook even oud als Pali,
even oud als het huis zelf met zyn dikke
buitenmuren van zes voet
Het eenigo jonge, wat zich te Llys bevond,
was de „kleine meid." Zy zat rustig by het
bed van haar grootmoeder te breien. Het was
oen schoon, slank meisje met glanzige, zwarte
oogen als fluweel; een wit mutsje bedekte
het zwarte gevlochten haar en zon, wind en
regen hadden haar huid frlsch gemaakt als
een perzik.
„Kindl"
„Wilt ge iets hebben, grootmoeder?" vroeg
Gwenni in haar landstaal, die zacht en zangerig
van haar roode lippen kwam, terwyi zy zich
over de zieke heen boog.
„Wie praat hier toch? Er moeten geen
buurpraatjes op de boerdery gehouden worden
zoolang ik leef."
„Maar, grootmoeder, er is hier niemand
don oude Fuu. Zy sit by 't vuur wat in
zichzelf te mompelen. Twin is naar de kerk,
waar een bidstond gehouden wordt, zooals
u weet, en niemand zal dezen nacht meer
te Llys komen."
„Do dominee en de oude dokter ook niet?"
vroeg Pali angstig.
„Neen, grootmoeder. Yan morgen heeft
dokter Pryddereth ons bezocht, en mynheer
Prys heeft gevraagd hem door Twin te laten
roepen als het noodig was, en verzekerd, dat
hy dadeiyk zou komen."
„Ik heb den ouden dokter en ook Prys
volstrekt niet noodig. Ik zeg je nog eens,
dat ik niet wil, dat de omstanders op my ft
laatsten adem wachten en vinden, dat de
Allerhoogste lang wacht met my tot Zich te
roepen. Neen. Maar ik moet je iets vragen,
myn kind. Waar zyn rnyn sleutels?"
Haar handen zochten bevend onder de
lakens.
„Zy liggen onder uw hoofd, grootmoeder.*
Gwenni bood aarzelend haar hulp, omdat
de zieke angstvallig die sleutels bewaarde en
ze slechts zelden uit 't oog verloor.
„Ik weet niet, wat myn vingers schelen,...
Geef my de sleutels eens aan, kind."
Het meisje nam ze en wachtte de bevelen
van haar grootmoeder af.
„Ga naar den koffer in de keuken en haal
er myn donkerblauw flanellen bruidsjapon,
myn nachtjapon, myn halsdoek en myn kanten
muts uit. Neem myn rooden mantel en den
kastoren hoed, dien myn moeder op haar
trouwdag droeg."
Pali sprak op plechtigen toon deze be
volen uit.
„Buk je een weinig, zoodafc ik aan je oor
kan fluisteren. Moeder zal my dezen nacht
bezoeken en ik wil gereed zyn haar te ont
vangen. Er zyn heelwat treurige jaren sedert
onze scheiding verloopen. Heelwat is er in
deze wereld veranderd, maar myn bruidskleed
is hetzelfde gebleven. Moeder zal my zeker
herkennen, als ik het weer aan heb, en zy
zal w&t biy zyn my in de laatste japon to
zien, die zy zelf voor my gemaakt heeft. Alle
buren zeiden vroeger, dat zulk een schoone
japon in de kerk te Glai._ .vy nog niot gezien
was. Maar zie je moeder was een knappe
vrouw 1"
Gwenni, geheel verschrikt, wilde ant
woorden: „Grootmoeder, uw moeder rust hier
ver vandaan, te Rhos-y-cerry; haar grafzerk
ls gebroken en met mos bedekt
„Ik begryp je niet, kind", zei Pali ruw.
„Moeder heeft my niet vergeten, zooals je
denkt. Werkeiyk, ik heb ze de beide laatste
nachten gezien, toen de maan onderging. Z(j
kwam het hek van het erf door op de witte
merrie, zooaia ik zo menigmaal van de markt
heb zien komen, toen ik nog een klein kind
was. Zeker, het is een waarschuwiug en ik
ben er do vrouw nlot naar om die in den
wind te slaan. De lieden van Llys hebben
altyd het voorrecht gehad de schimmen te
herkennen.
Dezen nacht zal moeder voor de derde en
laatste maai door het venster snellen en myn
ziel verre van dit arme, ellendige lichaam
meevoeren. De Almachtige is wel goed door
my niet te verschrikken met het zenden van
den witten Doodsengel."
„O, grootmoeder, grootmoederl" riep Gwenni,
van Bchrik verbleokende„het is een droom,
dien u nu daar vertelt. Ia uw sluimering
van do afgeloopen nachten hebt ge een droom
niet van de werkeiykheid kunnen onder
scheiden."
Pali wierp haar een kouden blil^ vol ver
ontwaardiging, toe.
„Doe je plicht, kind, en spreek nooit over
dingen, dio jo bekrompen verstand niet kan
begrypen. Denk er aan, dqt ik naar .ie kyk.
Als je maar niot denkt my by den kofïor to
bedriegen, want ik zal er naar kyken."
Gwenni ging de grooto keuken binnen en
stak een kaars aan bet turfvuur aan. Zy
opende een grooton eikenhouten koffer en
zette het deksel tegon den muur. Er zaten
een menigte tijno linnen, met do baad geweven
lakens in, wollen dekens, spreien, alles, wat
een zorgvuldige huisvrouw kan wenschen. Zy
werden er slechts ééns uitgehaald, 's zomers,
om ze een poosje in de open lucht te hangen;
zy worden alleen gebruikt by plechtige ge
legenheden: een huwelijk of een sterfgeval.
Het meisje hield weldra op met zoeken.
Zy bracht de bruidsjapon van Pali mede,
netjes opgevouwen en nog voorzien van
lavendeltakjea. Voordat haar grootmoeder haar
ongeduld had laten bemerken, wa9 zy reeds
met haar last by het bed.
„Nu moet je my helpen aankleedenl"
Met een vrooiyk lachje streek de oudo
vrouw met de hand de plooien van haar
bruidsjapon glad. Haar gedachten hielden zich
op vele jaren terug by den dag van haar
huweiyk, by al haar genot: „Haast je wat,
kind", voegde zy er ongeduldig by.
't Was een lastig werk, maar geduldig en
handig als zy was, kwam Gwenni eindelyk
klaar. Toen heb anno zwakke en bevende
lichaam aangekleed was, richtte het zich met
die versierselen, welke de oogen eener bruid
doen schüinvn, op.
Wordt vervolgd.)
