Se briljanten broche.
N\ 12783
Vrijdag 3£> October»
A0. 1901.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Eerslc Blad.
PRIJS DEZER COURANT:
'f'Voor Loidon por S maanden! f 1.10.1
"Duiten Loidon, per looper en waar agonton gevestigd zijn 1.30
;j Franco por post 1.65-
PRIJS DER ADVEHTENTIËN:
Van 1 6 regels ƒ105. Iedere regel moor 0.17^. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor bet incasseeren buiton do stad
wordt f 0.05 berekend.
Dit iioimner bestaat uit TWEE
Bladen.
Rci-Zuidafrikaausclic Verecnigiug.
Afd. Leiden en Omstreken.
Ontvangon by don Penningmeester, Zooter-
Wüudbeho Singei 41
Gecollecteerd op de bruiloft van Tounis en
Margjo to Bodegraven f 4.15
Bijdragon kunnen worden toegezonden aan
den Penningmeester of aan liet Bureel van dit
Blad.
Leiden, 25 October.
—In de eerste, goedbezochte ^Winterlezihg",
welke, gisteravond alhier in de kleine zaal
van het Nutsgebouw werd gehouden, trad als
spreker op dr. H. M. van Nes, predikant te
'e-Gravenhagc, die tot onderwerp had geko-
ten: ,,Naar het Heidendom terug?"
Vooropstellende, dat geen enkel gebed in
onzen tijd meer noodig is dan dat uit den
86sten Psalm:Vereenig mijn hart tot de vrec-
zè Uw8 Naams," toonde spr. aan hoe dit le
ven veel meer samengesteld is dan vroeger dan
kort geleden zelfs, en deelde hij mede, dat
het zijn voornemen was dc aandacht te bepa
len op een bepaalde groep van verschijnselen,
om daaruit het goed recht der door hem ge
stelde vraag te ontwikkelen. Het goed rechc
dezer vraag, want wel zijn er andere teekenen
des tijds dan het leeken, waarop die vraag
doelt, maar hot bewuste tccken is er een, dat
zeer belangrijk is.
En niet alleen in den laatsten tijd doet het
zich voor, maar het heeft zich meermalen
vertoond in den loop der tijden, in verband
waarmedo spr. o. m. noemde den naain van
keizer Julianus, die zich tegen het Christen
dom opmaakte, herinnerde aan de kunst aan
het hof der Mcdicis te Florence in de twee-
do helft van cb vijftiende eeuw, toen de ge
leerden zich noemden broeders in Plato",
on gedacht den ficren Savonarola, aio opriep
tot bekeering van do stommo afgoden tot den
levenden God.
Stilstaande bij het gewichtige tecken onzes
tijds, wees dr. Van Nes er op, hoe het Chris
tendom zijn macht over do geesteü verloren
hoeft, hoe er erkend, dat er wakkerheid der
1 Christelijke liefde 16 voor velen geen Chris-
ten dom bestaat; hoe zich het zeer bedenkelijke
verschijnsel voordoet, dat vele dingen, die in
't grijze verleden het licht niet mochten zien,
thans, in den tegenwoordigen tijd, het licho
niet schuwen en ongestraft blijven; hoo wei
nig het op straat e-: bij openbare verma
kelijkheden. te bespeuren valt, dat wij leven
in een Christclijken staat, in een Christelijke
wereld; hoe gepoogd wordt zondor Christus,
buiten Christus en het Christendom om ver
betering to brengen in 6ocialo wanverhou
dingen; hoe het toegaat in de wereld der ge
dachten, hoe het gesteld is met het veldwin
nend materialisme en wat dit uitwerkt.
Onze tijd is niet weer op weg naar het
Christendom, maar veeleer bewandelen groo-
to scharen de breedo paden, die naar het Hei
dendom voeren. Allerwegen cm geestelijke
sport", tal van nieuwo godsdiensten of oude
ten onrechto in eero gebracht; een afzwering
Overal van het Christendom, welke dan nog
heet te geschieden in naam Yan het Christen
dom.
En do vruchten daarvan, ze 6temmen tob
droefheid: dat laden van allo cn aller schuld
op den breeden rug der omstandigheden; die
penncvrucliten onzer hcdendaagsche schrij
vers als Kloos, Maeterlinck,en veel anderen,
in wiens gezelschap Goethe, do eerste heiden
uit do Christenen", zich niet thuis zou ge
voelen; die kunstproducten, ab bijv. van
Toorop, die wijzen naar iets anders heen dan
naar het Christendom, die getuigen van af
val van liet Christendom; van dat Christen
dom, dat geen hefboom der beschaving meef
is, maar wel een belemmering.
Wel is cr, zóó verder de gedachtongang
van den begaafden 6pr. herleving te be
speuren; do Christelijke barmhartigheid en
de Zending werken met kracht, maar toch is
de toekomst donker, en wacht waarschijnlijk
Europa een verschrikkelijk oordeel, want wat
afvalt van den Hoogen God moet vallen. Het
isolement der Oostersche volken zal weldra
ophouden en dan zijn groote veranderingen
ophanden. Het afbreken van den Chinceschen
Muur heeft voorwaar een symbolische betee-
kenis. De hoidenen van voorheen, door de
Christenen van thans gebracht tot het Evan
gelie, zullen dan den Christenen, tot afval ge
komen, het Evangelie prediken. Do afval.
Daartegen helpt geen klagen, geen berusten
ook.
Tot schuldbelijdenis moet het komen, tot
algemeen© boetedoening. Ja, dc teekenen des
tijds moeten ons brengen tot ooetedoening;
wij moeten zeli Christenen zijn cn ons Chris
tenen toonen, de scherpe kanten van het
Christendom laten zien, heb laten gelden, op
dat het niet zij als een steen, die gemakke
lijk weg te ruimen is.
De kruisbanier zij zichtbaar. Yecl beter een
kruistocht tegen heb Christendom met die
banier in top, dan dat het beschouwd worde
als een niets.
En dan moge de kaart Her godsdiensten
verandering ondergaan in do naaste toe
komst,, do laatste toekomst zal zijn aan 'fc
Licht. Paulus' Evangelie zal het winnen van
on- en. bijgeloof; dat Evangelie, hetwelk is
een kracht Gods tot zaligheid.
Aan het verslag omtrent het Rijksmu
seum van Natuurlijke Historio te Leiden van
1 September 1900 tot 1 September 1901, door
den directeur dr. F. A. Jentink, is het vol
gende ontleend:
Het gebouw wordt zoo goed mogelijk onder
houden, gedicht waar het lekt, geverfd waar
het verveloos is, moeilijk opengaande ramen
en deuren beier loopend gemaakt, gebroken
ruiten hersteld, enz., enz. evenwel een oud
gebouw wordt steeds bouwvalliger, do be
staande spleten in de muren wordon groote r
en nieuwo barsten ontstaan.
De voorwerpen behoorlijk in kasten gebor
gen, kunnen, zooals do ervaring der laatste
jaren ons leerde, door ruim gebruik van
naphthalinepoeder geheel buiten gevaar voor
inseclenaanvallcn gebracht worden. Onze
groote zorg is nu vooral de dieren te bescher
men tegen vocht en schimmel; en daartegen
kan ongeveer niets gedaan worden in dit ge
bouw. Ook dreigt een permanent gevaar alle
onbedekt staande dieren; dit bleek ook 't af-
geloopen jaar weer door het vinden van An-
trenen-larven in de Runder-galerij, op Bos
brachyceros en Arnee, die in vrij hevigo malo
bicken aangetast te zijn, terwijl andere in do
nabijheid staande runderen in mindero mate
aangevreten waren. Onder ruim gebruik van
petroleum en verplaatsing en schoonmaken
van do heelo kudde is het ons gelukt het
kwaad te.bezweren.
Dr. W. J. Nieuwenhuis, do bekende Bor-
neoijreiziger, thans hier te lande teruggekeerd
schonk het Museum de gansche collectie Zoölo
gica door hem op dien tocht gomaakt. Hier
door en in verband met het vhoeger door dr.
Büttikofcr verzamelde materiaal zal het mo
gelijk worden zich een vrij compleet beeld te
vormen van de Fauna van het centrale deel
van dit groote eiland.
De Zoölogische resultaten van de Surina-
me-expeditie zijn door dr. H. van Cappelle
aan het Museum gezonden.
Yan groote waarde zijn do Hawaiivogels,
die het Museum aan prof Newton te danken
heeft, omdat vele vogelsoorten d&dr geheel
uitgestorven of uitgeroeid zijn of dit weldra
zullen zijn. Ditzelfde geldt van do N. Zee-
land-dieren. Jammer, dat het budget van het
Museum niet toestaat thans nog te koopen,
wat over korten tijd voor geen goud te ver
krijgen zal zijnomdat, het er niet meer te
vinden zal zijn. In hetzelfde stadium verkee-
ren do dieren van de naburige eilanden, als
Auckland, Chattara, Campbell,, enz., waar
van het ons gelukte eenigc zeldzame vormen
tegen hooge prijzen te koopen.
Eene groote aanwinst mogen do Robben
van de Southern Cross"-expeditie naar de
Zuidpool wol met recht genoemd worden.
Zulke zeldzaamheden komen nimmer in den
handel.
In den loop van het jaar ontving het Mu
seum twee uitmuntende verzamelingen. Ten
eerste do collectie van wijlen den heer J. do
Vries, te Amsterdam, inlandscho Macrolepi-
doptcra, in uitmuntenden toestand van con
servatie, nauwkeurig gedetermineerd, met
juiste vindplaatsen.
Ten tweede do hoogst interessante spin-
ncnverzameling van dr. van Hasselt, den
thans nog levenden nestor der entomologen,
den ouden generaal van den geneeskundigen
dienst.
Het Museum werd bezocht door 6019 per
sonen.
Het schaakgezelschap „Palamedes" (opge
richt 4 Novombor 1846) hield. Woensdagavond
j.l. zyn jaarvergadering. Mot genoegen kon de
secretaris, de hoor De Ruyter, In z(jn jaar
verslag getuigen van den zeer gewonschten
staat van hot gezelschap, dank zy de trouwe
opkomst der leden, de animo, waarmee het
edöle schaakspel werd beoefend, en bovenal den
amicalen geest en liet genoegiyk samenzyn der
leden onderling, zoodat iedere Woensdagavond
(de gewone vergaderavond in een der zalen
van het hotel cafó „Contral") steeds als een
genotyolle uitgang wordt beschouwd. Het
ledental was met óón vermeorderd, een lid, dat
geheel in het kader der bestaande leden past.
Ook de penningmeester, de heer Oudshoorn,
kon met opgewektheid van den gunstigen
financieelen staat dor kas gewagen. Zijn reke
ning en verantwoording, nagezien door de
heeren Kruiainga Dzn. en Windemuller, werd
accoord bovonden. Een woord van dank van
den voorzitter voor zyn uitmuntende admi
nistratie was zUn loon.
Don leden van het bestuur werden hun
functiön opnieuw opgedragen, die zy volgaarne
weor op zich namen. Na eon paar uurtjes
van vriendschappeiyk gesprek, sloot do presi
dent, de heer Steffelaar Sr., deze vyfenvyftjgste
jaarvergadering, in het volle vertrouwen, dat
„Palamedos" steeds in grool en bloei zal
toenemen en by de schaakliefhebbers ln eore
zal worden geroemd.
By beschikking van don minister van
binnenlandsche zaken Is, voor hot tydvak van
1 November tot en mot 31 Dec., benoemd
tot assistent voor de scheikunde aan de Rijks
universiteit alhier, do heer U. W. Woudslra.
Do „Sts. Crt." bevat de statuten der
voreenigingenDo Bond van patroons in hot
timmervak to Leiden; Internationaal Dames
comltó „Alcmaria" voor het verstrekkon van
hulp aan de vrouwen en kinderen in de con
centratie-kampen in Zuid Afrika, te Alkmaar;
de schiet- en weerbaarheidsYereoniging„Af-
deehng Lisse van Volksweerbaarheid" te Lisse,
alle erkend volgens de wet van 23 April 1856.
Ter gedachtenis aan Tycho Brahe,
wiens sterfdag voor 300 jaar gisteren gevierd
is, heeft de academie van wetenschappen te
Kopcnhagon een phototypischen herdruk in
liet licht gegeven, niet van zijn astronomiae
Instauratac Mechanica, zooals eerst het plan
was, maar van Tycho's eerste werk: De Nova
Stella, gedrukt te Kopenhagen in 1573. Van
dit uiterst zeldzame geschrift kende men blij
kens de voorrede in deze hcrinneringsuitgave
sleehls 5 exemplaren, te weten 3 te Kopenha-
gen en een in de sterrenwachten van Poelka-
wa en Edinburg. In do universitcits-biblio-
theek van Leiden evenwel bevindt zich nog
een zesde exemplaar, afkomstig uit de ver
zameling van 19. Vossius.
Het feest van den grooten sterrenkundige
Brahe werd ook gevierd te Praag, waar hij
het laatste gedeelte van zijn loven hcoft door
gebracht. Do Deenscho rejgcering liet zich
daar vertegenwoordigen door den rector mag
nificus der Kopenhaagsche universiteit, prof.
Thiele en diens zoon llolger Th iele, assistent
aan do sterrenwacht te Kopenhagen.
Do groothertog van Saksen-Wcimar met
gevolg en in groot militair tenue, is gister
ochtend meteen extra-trein te Apeldoorn aan
gekomen. Prins Hendrik in schoutebij-nacht
uniform en vergezeld van jhr. Hooft Graaf
land cn don lsten-stalmeestor van H. M., ba
ron Bentinck, mode in groot uniform, ont
ving den gast op het perron. Na wederzijd-
sclio begroetingen en voorstellingen namen
do groothertog en Prins Hendrik in een a la
danmont bespannen galarijtuig plaatsen do
overigen in do gereedstaande hof rijtuigen
De schitteren stoet vertrok daarop naar het
paleis, voorafgegaan en gevolgd door 100
man van net eerste regiment huzaren, onder
commando van ritmeester Yan Ticnhovcn.
Op hot Loo aangekomen, maakte het eska
dron huzaren front voor het paleis en ont
ving H. M. do Koningin haren gast op het
bordes.
Ten palcize werd de standaardvlag van
het groothertogdom gehescuen.
Gistermiddag kwamen op Het Loo per ex
tra-trein aan do verschillende autoriteiten
uit de residentie, dio deel zouden nomen aan
het galar-diner. De gasten vertrokken weder
te 9.07; het escorte huzaren is naar zijn stand
plaats Deventer teruggekeerd. Dc groother
tog vertoeft tot Vrijdagmiddag op 't Paleis
en vertrekt dan om 1.33 naar Soeetdijk.
De groothertog van Saksen komt Zaterdag
avond van Soestdijk de residentie bezoeken
en zal 's avonds naar Weimar terugkeeren.
Do vorst zal afstappen in het paleis in het
Noordeinde cn daar dejeuneeren.
Naar wij vernemen, zouden do plannen
tot samensmelting van de Vrije Universiteit
te Amsterdam en de Theologische School te
Kampen een vasteren vorm aangenomen heb
ben. Komt de zaak tot stand, dan zou do nieu
we instelling te Hilversum gevestigd worden-
(N. li. C.)
Dc lstc-luit.-adj. F. J. B. Sanders, van
het 7do reg. inf., dio 1 Nov. te 's-Gravenha-
ge aan de hoogerc krijgsschool wordt gedeta
cheerd, wordt op dien datum, eervol onte
vcn uit de betrekking van adjudant.
De kapt. der genie R. Schcffer, eerstaan
wezend ingenieur te Berge'n-op-Zoora, wordt
1 Nov. geplaatst to Amslordae,.
Volgons „Do Nederlander" zal de Christ.
Hist. Kiezcrsbond op 7 Nov. a. 8. te Utrecht
vergaderen, cn dus niet op 8 Nov.
Door ivijlen mevr. Des Tombe, geb. Do
Witte van Citlers, ambachtsvrouwe van Brui-
nissc, is aan het Burgerlijk Armbestuur al
daar 4000 vermaakt, vrij van successierech
ten.
Do gemeenteraad van Deventer besloot
indertijd aan dr. A. W. Nieuwenhuis, den
bekenden Bornco-reiziger, een gouden medail
le aan tc bieden, welk besluit hem bij zijn
ontvangst ten gemeentehuize bij monde van
den burgemeester werd medegedeeld.
Daaraan is dezer dagen gevolg gegeven. Do
medaille, die aan 's Rijks Munt te Utrecht
geslagen is, vertoont aan de voorzijde het
stadswapen, den gekroonden adelaar, en aan
de andere zijde een lauwerkrans, waarin ge-
graveerd staat: ,,De gemeente Deventer aan
dr. A. W. Nieuwenhuis, 20 Augustus 1901.
Centraal Borneo 16961900." De medaille is
van dof goud en fraai uitgevoerd.
In de gisteren gehouden raadsvergade
ring te Amsterdam werd ten aanzien van de
jaarwedden der onderwijzeressen het amende
ment van de lieeron Do Sauvage Nolting en
Wormser, om do schaal van opklimming tot
i 1000 over to nemen, maar bovendien voor
het bezit der hoofdakte 200 in plaats van
100 toe ce kennen, aangenomen met 20 tegen
18 stemmen.
Het aldus geamendeerde voorstel von B.
en Ws., waarbij do onderwijzeressen dus in
nog beter positio komen dan bij dit voorstel
was aan gegeven, werd aangenomen met 23 te*
gen 16 st.
Voorts werd aangenomen met 21 tegon 19
stemmen het amendement-Den Hertogli ter
bepaling van dat maximum na 10 jaar op
/1300, in plaats van zooals door B. on Wa.
was voorgesteld f 1500 na 14 jaar, evenals
voor de ondewijzers.
Dit is van invloed, vooral op de positio dor
onderwijzeressen, dio r:eds nu meer dan 10
jaar dienst hebben en dus in het stelsel van
B. cn Ws. direct f 1200 a. f 1500 zouden erlan
gen,, naarmate zij reeds meer dan 12 of 14 jaar
dienst mochten hebben. Het beginsel der ge
lijkstelling is hiermee verworpen.
Hare Majesteit do Koningin on Zyne
Koninkiyke Hoogheid do Prins dor Neder
landen zullen zich morgen, Zaterdag, per
extra trein naar Arnhem begeven enva^ daar
naar het sanatorium „Oranje-Nassa- oord"
rydon, welke stichting door Hare Majesteit
de Koningin geopend zal worden.
Te 5 uren zullen Hare Majesteit de Koningin
en Zyno Koninkiyke Hoogheid de Prins der
Nederlanden Arnhem verlaten en per extra-
trein naar Het Loo terugkeeren.
Aan de gemeente-universiteit te Araster
dam Is door den gemeenteraad alhier benoemd
tot buitengewoon hoogleeraar in do chemie,
op eon jaarwedde van f 1500, dr. E. Cohen,
aldaar.
Naar aanleiding der onlangs gehouden
vergadering van het Konlnkiyk Nederlandacli
jE^oua.±llotQ>:o..
i)
L
De lombard van August Imborg lag In. een
f van die stille zystraten, waar 's avonds het
verkeer byna geheel ophoudt on dio zoo slecht
zyn verlicht, dat de weinige voetgangers, die
er passeeren, elkaar niet dan met moeite
kunnen herkennen. Het pandjeshuis was daar
al langei^dan dertig jaar gevestigd.
In de buurt beette het, dat de oude Imberg
met zyn lombard een welgesteld man was
geworden. Hy had in elk geval een zeer tal-
ryke klandizie; wie zich de moeite had willen
geven, op een avond een paar uren voor zyn
deur post to vatteq, zou zeker verscheidene
mensohen, van eiken stand en leoftyd, schuw
1 om zich heen kjjkeude, naar binnen hebben
zien sluipen.
Yooral 'b Zaterdagsavonds en !n het laatst
van de maand was de toeloop groot. Dan kon
.'soms August Imberg, hoe handig hy ook
mocht wezen, hot werk byna niet af. Maar
hulp in zijn zaak nemen deed hij niet dat
had hy in al die dertig jaren niet gedaan.
Vandaag waa het ook zoo'n drukke dag
:voor hem. Het was de laatste van de maand
jen sedert de avond begonnen waa te vallen,
had de hoesche deurbel, aankondigende het
binnenkomen van een nieuwen bezoeker, byna
geen minuut lang gezwegen. De klome ruimte
voor de toonbank, die het smalle kantoor in
tweo helften scheidde, itond vol menschen.
Srtt hestfc* Imberg, aan vrjj klein manneke
met een gerimpeld, goedig gezicht en heldere,
verstandige oogen, dan ook soms eonige
moeite, do ongeduldige klanten te bevredigen.
Want leder wilde liefst het eerst geholpen
worden.
Een ander zou In de plaats van den be
jaarden man by de verscheidenheid der voor
werpen, die hora ter beleening werden aan
geboden, welke toch alle nauwkeurig bekeken
on welker waarde geschat moest worden, by
zooveel drukte bezwaarlijk door het werk
heengekomen zyn; hot hoofd zou hem een
voudig zyn omgeloopen. Maar August Imberg
had in zyn lange praktyk ervaring en zeker
heid genoeg gekregen, om meestal met een
enkelen blik te kunnen taxeeren, wat hy
zonder gevaar op een pand geven kon; ook
gingen do meeste sieraden, horloges en kle
dingstukken niet voor de eerste maal door
zyn handen.
Had hy eenmaal een bodrag genoemd, dan
bleef hy daarby; nooit zou hy meer geven.
Trachtte een nieuweling soms eens meer to
krijgen, dan werd hem het'voorwerp, dat hy
beleenen wou, zwygend weer toogeschoven.
Het onderzoek dor legitimatie, die hy volgens
wetteiyk voorschrift vorderen m'oest, ging
even snol in zjjn werk als het Invullen met
eon krassende pen van het lombardbriefje,
aan een ouden, wormstekigen losseuaar. En
in de groote yzoren geldkist schenen alle
mogeiyko sommetjes geld afgeteld klaar te
liggen, want August Imborg behoefde nooit
meer dan één greep te doen, om te kunnen
uittellen, wat hy op een pand geven wou.
Zooeven bad hy aan een arbeidersvrouw,
die er bloek en ziekelyk uitzag, do weinige
stuivers gegeven, welke de Zondagsche jas
van haar man by een welwillende taxatie
nog waard mocht zyn, en andere menschen
drongen reeds naar voren. Maar over hun
hoofden heen wendde de lombardhoudor zich
naar den donkeren achtergrond van het kan
toortje. Zijn schorpe oogen, waaraan, hooveel
zo dan ook to doen mochten hebben, niets
scheen to ontgaan, hadden daar iemand op
gemerkt, die al geruimen tyd mot schuw
voorovergebogen hoofd dicht naast de deur
stond, alsof het haar aan moed ontbrak, om
dichter naar de toonbank te gaan.
„Als u daar altyd achteraf blijft staan,
juffrouw", zeide hy op-zynvriendolyk-jovialen
toon, die hem de genegenheid van zyn klandizie
had doen winnen, „zult u niot geholpen worden,
voordat het kantoor gesloten wordt. Laat maar
eens zien, wat voor moois u my brengt."
Het jonge, slanke meisje kwam aarzelend
nader. De anderon hadden gedienstig plaats
voor haar gemaakt, ea aller blikken waren
nieuwsgierig op haar gericht.
Men hield haar blykbaar voor iemand uit
den beteren stand, hoewel do donkere regen
mantel, dio nauw hot fijno figuurtje omsloot,
niets van haar japon liet zien. En ze droeg
geen hoed, maar had een rood-zfidon sjaal
om het hoofd geslagen. Dat zy haar gezicht
met behulp van deze sjaal zooveei mogelyk
trachtte te verbergen, vorwondorde niemand.
Iedereen zou te dezer plaatse liofst onzicht
baar zyn. Intusschen, eon allerliefst neusje,
eon kleinen korsroodon mond en een paar
groote oogen kon men toch wel onder
scheiden.
Met een welwillend glimlachje nam August
Imborg hot jonge meisje een hooi klein pakje
uit do hand. Hy ging er mee naar den lesse
naar on maakte het opon. Er kwam uit het
papier oen rood-leeren ótui te voorschyn, en
toen hy dozon opende, fonkelde hom een grooto,
oudorwetsche brocho van briljanten en andere
edele steenen tegen, dio den vorm van een
vlinder had.
Imberg, bU wlen zulke kostbaro voorwerpen
maar zelden verpand werden, liot do licht
stralen van de gaslamp boven zyn lessenaar
een paar seconden op de steenen spelen.
Dan wend do hy zich weer tot hot jonge
meisjo en vroeg: „Is die brocho uw oigendom,
juffrouw
„Ja", antwoordde zy zacht en schuchter.
„Myn moeder heeft ze my nagelaten."
„Zoo? En hooveol wilt u or op hebben?"
„Duizend mark, als het kan."
„Hm! Dat is een grooto'som, en ik werk
niet graag mot zulke bedragen. Weet u
dan misschien, hoovoel do brocho ongoveer
waard is?"
„Neen, dat weet ik niet,"
„En waarom moot liet dan juist duizend
mark zyn?"
„Omdat ik die som noodig heb."
„August draaide besluiteloos don ótui heen
on weer in zyn hand. Maar toon hy bemerkte,
dat de andere klanton, dio aan zulko lango
onderhandelingen by hem niet gewoon waren,
toekenon van ongeduld gaven, zeide hy*. „Als
ik or u een genoegen moo dob, on als u mij
omtrent uw persoon bohooriyk kunt inlichten,
zal ik u mi6Bphion duizorid mark geven op
dit pand. Maar dan moot ik eerst onderzoeken,
of do steenen echt zyn, cn daarvoor heb ik,
zooals u ziet, op dit oogonbiik goon tyd. U
zult nog eon kwartiertje geduld moeten hob-
bon. Als u wilt, kunt u wel even hiernaast,
in myn woonkamer, wachten."
Er van ovortuigd, dat z(j dit liever zou
willen, sloeg hy een zyklap van do toonbank
op, om het jonge meisje door to laten, en
deed dan de deur naast de groote geldkist
opea.
„O, myn zoon is al thuis," zeido hy, na
een blik in het aangrenzende vertrek gowor-
pen te hebben. „Nu, dat maakt ook niets uit.
U zult elkaar wel niot storen."
Mot een handbeweging noodigde hy haar
uit blnnon to gaan, on zy gaf govolg aan deze
uitnoodiging misschien omdat haar workeiyk
elk andor gezelschap wenschelykor scheen dan
dat van menschen aan den andoren kant van
do toonbank, misschien ook omdat zy ia haar
verlegonboid alles gedaan zou hebben, wat
men van haar verlangde.
Do woonkamer van den lombardhouder ver
ried van zyn welgesteldheid, waarvan de buren
spraken, even weinig als zyn byna armoedig
ingericht kantoor. Er stonden nog dozelfdo
goodkoope meubelen, die hy dertig jaar go-
ledon by z\jn huwelijk had aangeschaft, de
zelfde smakolooze glazen kast met afscbuwo-
lyke vergüldo verjaardagskopjes en schoteltjes,
waarvoor zyn ovorleden vrouw eon byzondore
voorliefde had gehad. Hot kale tapUt vertoonde
nog maar op weinig plaatsen zwakke sporen
van hot bloompatroon, waarmco het eens ver
sierd was geweest. Do uitgeslagen Jithogra-
*pbie8n aan don wand waren ook allesbehalve
artistiek en fraai. Alleen de grooto, go'ueol
gevulde boekenkast, byna tot den zolder
reikende, stemde niet volkomen met het klein
burgerlijk, armzalig karaktor van do kamer.
Op do rondo tafel voor deze boekenkast
brandde een studeerlamp, helder verlichtende
het hoofd van oen jongen man, dio Ijvorig
te schryven zat. liet was eon interessante
kop met eoii hoog voorhoofd on oen edel
profiel, welks onorgieko lyrien volstrekt niet
wezen op eonige familio-gelykenis mot liet
goodige, vry onboduidonde gezicht van den
lombardhouder.
(Wordt vtrcobjdL)
