Geïllustreerde Aglaja, ianohandel GEBRs. BERKELJON, Ziekteverzekering. eene nette Dienstbode. Voortaan worden elk jaar ZES eztra-5£indernummers aan alle abonnees gratis aangeboden. No. 12771 LTOSCH DAGBLAD, VRIJGAG II OCTOBT^. - TWEEDS E3LA"\ Bezoek de Hoogl.kerkgraclit 52. Nieuwe Pianino's van af ƒ250.— tot ƒ1000—. Verhuren, Stemmen, Repareeren, Ruilen, Transporteeren. Photographisch Atelier, Ls liet beste en meest practisehe Dames-Modc-Tijdsehrift. Prijs per 3 maanden (6 nummers) /j.37Va. Geknipte patronen van alle in „De Gracieuse" voorkomende kledingstukken zijn veer slechts 20 Cents franco "verkrijgbaar,1 zoomede uitgewerkte teekeningen voor de fraaie handwerken. A two 1901. Gemengd Nieuws. De vierde kamer der rechtbank te Amsterdam zette gisteren de behandeling voort der zaak tegen Bruggink, Hauwert on Rasker, beklaagd van vervaardiging en uitgifte van valsche bankbiljetten van 40. Gehoord werd getuigo Bax, houdor van een sigarenwinkel in do Plantage Middellaan, by wien Raskor een biljot wisselde, hetgeen uit liep op zyn arrestatie. Bax wist uit de couranten, dat er valsche biljetten van 40 in omloop waren. Het by hom aangeboden bankje was in petroleum godronkt en met een vergrootglas ontwaarde Bax, dat do strafbepaling niet gedrukt, doch met' do haud bijgeschreven was. Rasker had vrqegor eens zijn diensten by Bax aaDgoboden en was daar overigens reeds min of meer be- kend, zoodat Bax voldoende aanwijzing voor zfjn opsporing kon geven. Uit de bekentenis van Hauwort, opnieuw ■ondervraagd, bleek, dat te Rotterdam op één 'dag een kleine 600 aan valsch papier werd geplaatst. Met dezen buit kwamen Hauwort 'en Rasker met een der laatste avondtrelnen te Amsterdam terug. Schletto wachtte hen ■op en op diens atolier werd het geld verdeeld. Iiauwert en Rasker kregen elk 125, maar ■•tondon daarvan ƒ6 af voor Bruggink, dio van Schlette buitendien f 50 zou krfigon voor het afdrukken. Schlette heeft per slot van rekening slechts ƒ25 aan Bruggink gegeven, die er dus het allerslechtst is afgekomen en echter nu als eerste beschuldigde in de bauk ;der beklaagden zat. Voorts kwam nog uit, dat Hauwert zijn medeplichtige bedroog en heimelijk twee biljetten van 40 achterhield. Tusschen Hauwert en Rasker was de zaak aldus beklonken, dat Rasker den voorraad biljetten in den zak zou houden en Hauwert er telkens een zou uitgeven. Op die wUzo zou Hauwert, werd hU gesnapt, nimmer in het bezit van moer dan één biljet bevonden wor den en bi) dus gemakkelijk kunnen voorwen den, dat hij het biljet van een ander had ontvangen en niet wist, dat het valsch was. Zooals gewoonlijk onder valsche munters, droegen de heeren mooiere namen en titels, dan waarop z|J aanspraak konden maken. Hauwert noemde zich jonkheer Hauwert van Kitsingh on Schlette poseerde nis zee-officier. Te Utrecht zijn slechts drie biljetten uitge geven; Rasker durfde met meer; de Utrechtsche winkeliers schenen hem wantrouwend ge worden te zfin. Bij het eindverhoor zeide Bruggink, door zijn afhankelijkheid van Schlette tot het kwaad vervallen te zfin. Bekl. had vroeger de ellende van werkloos heid gekend; een deel zijner have stond nog in de bank-van-leening. Hy was by Schletto 1 ïn dlen6t, maar kroeg dikwerf zfin loon niet, omdat de zaken slecht gingen. Schlette beloofde hem toen, dat Bruggink niets anders zou hebben te doen dan de biljetten afdrukken Overigens zou by bulten alles blyven. Door armoede en afhankeiykheld is Bruggink toon voor aandrang en verzoeking bezweken. Mr. Regoüt, ambtenaar van het O. M., deelde by den aanhef van zyn requisitoir mede, dat de rechtbank deze zaak waarscbyniyk eerlang opnieuw te behandelen zal hebbendan echter zal de hoofdschuldige, de aanlegger van het mi6dryf, op de bank der beklaagden worden gezien. Redenen van processueelen aard hebben tot de splitsing der zaak geleid. Ten aanzien van mogelyk door do ver dedigers op te werpen juridische bezwaren, verwees mr. Regoüt naar de rechteriyke be slissingen, gev^uen ln de zaak-Krause c. s., datoerende uit 1894. Destyds zyn door de verdedigers, met mr. Simons, thans hooglooraar, aan het hoofd, alle denkbare juridische vraag- etukken, een zaak als deze betreffend, aan de orde gesteld. Spr. kon dus naar de juris prudentie ten deze verwyzen. Het vervaardigen van valsche bankbiljetten beschouwt mr. Regoüt 'als een der zwaarste vermogensmisdry ven. Dit misdryf wordt langdurig voorbereid en wèl overwogen, met nauwkeurigheid en voor zichtigheid uitgevoerd, en benadeelt, by do uitvoering, niet slechts tal van individuen; jnaar verwekt stoornis in de ganache samon- leving, kan een ünaDcieele paniek veroorzaken an hot crediet der Nederlandsche Bank, tot «chado van de gansche natie, aantasten. Ook ditmaal heeft men niet al de uitgegeven valsche biljetten kunnen achterhalen, er zyn •r nog in omloop, in handen van personen bona fide of mala fide. Do bezitters bona fide zullen vandaag of morgen ontdekken, dat ook zy slachtoffers zyn van deze beklaagdende bezitters mala fide zfin dezulken, die, nu wetend, dat zy oon vnlsch biljet in portefeuille hebbon, dit eenigen tyd bowaron, om het later, als men de zaak vergeten zal hebben, wederom in circulatie to brengon. Mr. Rogoüt elschte tegen Bruggink en Hauwert 5 jaren gevangenisstraf on togen Raskor 31/* jaar. De verdediger van den eersten boklaagde, mr. Kokofsk, noemde de voor Bruggink ge vraagde straf onevenredig aan het door hem gepleegde feit on pleitte verzachtende omstan digheden. Bruggink, arm en afhankelijk, het slachtoffer geworden van een slecht individu, Schlette, wekt eer modeiyden op dan zucht tot 6trenge bestraffing. Bruggink heeft zich by onderscheiden bekende drukkerspatroons viytlg, trouw en eeriyk gatoond. Na een tyd van werkloosheid en armoede yalt hy in de handen van Schlette en wordt diens werktuig, maar ook niet meer dan een werktuig. Het weerstandsvermogen was by dezen man door gebrek verzwakt en kon nu, terwyi wederom armoede en een bevalling zyner vrouw in uitzicht waren, allerminst krachtig zyn. Brug gink heeft niet naar geld gehaakt om het te verbrassen, maar om brood voor viouw en kinderen te kunnen koopeD. En hy nam genoegen mot ƒ25, waarvan 10 als achter stallig loon was te beschouwen, en later met ƒ10, waarvan 7.50 achterstallig loon was. Bruggink heeft dus feiteiyk slechts 17.50 genoten voor de 5 jaren gevangenisstraf, welke tegen hem goöischt zyn. Vrouw en kinderen zullen onder een langdurige straf van den vader bitter ïyden; de vrouw is tydens de preventieve hechtenis bevallen van een zwak, ziekeiyk kind, Bruggink zelf is zwak van lichaam; een gevangenisstraf van 5 jaren zou voor hom waarschyniyk doodstraf zfin. Ook de verdedigers der beide andere be klaagden, mr. Ryshouwor en mr. Hortzfeld, bepleitten voor hun cliënten verzachtende omstandigheden, op grond van den over wegenden invloed, dien Schlette op zyn omgeving oefende. In een buitengewone strafzit ting van de arrondissements-rechtbank te Utrecht werd gisteren behandeld de gerucht makende zaak tegen Gerard Vial, beschuldigd van doodslag op den huzaar Jan Soyffort te Amersfoort gepleegd in den nacht van 16 op 17 Juni jl. De beklaagde werd bygoetaan in zyn ver dediging door mr. Heidema, advocaat en procu reur te Utrecht. Er was ongewoon veel belangstelling van de zyde van het publiek, dat zich op de publieke tribune verdrong. Even over tionen werd beklaagde, een groote, breede kerel, binnengeloid. Kort daarop ver schenen de rechters. In het goheel waren 26 getuigen gedag vaard, waarvan drie deskundigen, nl. prof. Spronck, prof. Eykman eu arts Hoefor, allen te Utrecht. Het lezen der verschillende stukken nam geruimen tyd in beslag. Daarop werd over gegaan tot het getuigenverhoor. Do eerste getuigo was mr. Schuurbecque Booye, de rechtercommissaris, die meedeelt, dat hy na hot misdryf een knipmes on een dolkmes, benevens een stuk van het goed van den verslagens ter hand heeft doen stellen aan prof. Spronk. Deze vertelt wat het resultaat Is geweest van zyn onderzoek. In do sleuf van het mes heeft hy bloed gevonden, benevens donker gekleurde vezeltjes, die overeenkwamen met die, waaruit do attila, door den vorslagene gedragen, was samenge steld. Het bloed was vry versch, ongeveer een week of vyf, zes oud. Op do vraag van rechter Van Asch van Wyck of het mogeiyt is mot het ter terechtzitting aanwezige knipmes een gevaarlyken, doode- ïyken stook toe te brengen, antwoordt getuige niet geheel en al bevestigend. Hy acht hot wel mogelyk. De kans voor dlchtkülppen Ib natuur- lyk grootor dan by een dolkmes. Daarnaar gevraagd, antwoordt beklaagde, dat het mes niet zyn eigendom ls, dat hy hot nooit gezien heeft en vermoedeiyk heeft toebe hoord aan den nu overleden Seyffert. Prof. Eykman, de twoede getuige deskundige, die mede een rapport betreffendo het onderzoek heeft opgesteld, verklaart in het lichaam twee gapende wondon te hebben gevonden, waarvan de eerste meer dan 6 cM. in hot lichaam was aangebracht en 5 cM. in de rechterlong, de andere ongeveer 6 cM. in het lichaam, waarby ook de reclitemier was geraakt. Ook getuige acht het toebrengen dezer won den door middel van hot getoonde knipmes wel mogelyk. Het daarop gevonden bloed kwam hem voor niet ouder te zyn dan eenige dagen en niet eenige weken. Verder verklaart get., dat er met zeer veel kracht moet gestooten zyn, omdat de attila, die de vorslagene droeg, weerstand heeft geboden. De derde getuige, arts Hoefer, verklaart, dat de vorslagene overleden is aan verbloeding en verstikking. Getuige verzekert, dat do wonden met het knipmes zyn toegebracht; de vormen van het wondkanaal kwamen bovendien over een met het me9. Groote kracht moot zyn aangewend, om de verwondingen toe te brengen. Hoe oud het bloed was, dat gevonden is op het mes, durft get. niet met zekerheid zeggen. Eenige weken stellig niet, eerder eenige dagen. Prof. Eykman deelt mede, dat het hem waar schijnlijk voorkomt, dat de eerste stoot ls toegebracht in de linkerlong en de tweede daarna in de nieren. Cornolia Jansen komt daarop voor. Zy ver klaart zich in een bewusten nacht, om half- twaalf ongeveer, to hebbon bevonden achter don Kamp te Amersfoort. Zy herinnert zich niet, dat zy daar gesproken hoeft met twee huzaren; men heeft het haar moeten vertellen, omdat zy zelf zegt beschon ken te zyn geweest. Zy heeft gezien, dat Vial den huzaar een paar stompen heeft toegebracht op zy van den rug, waarop de huzaar onmiddellijk neerviel. Zy nam toen de vlucht, omdat zy geen menschen kan zien slaan. Later teruggekomen, ontdekte zy, dat do verslagene uit den mond bloedde. Met behulp van vrouw R. en haar man heeft zy hom toen afgewa8schen. Daarop is de verwonde op een kar gelegd on zoo naar het hospitaal vervoerd. Hot knipmes herkent zy als dat van Vial, door de krabbels, die op het heft zitten. Stellig heeft hy het een paar maanden in zyn bezit gehad. Beklaagde ontkent, dat het zyn mes is en heet een dergeiyke bewering een besliste leugen. Wel wyst hy een kleiner aan, dat eveneens op de tafel ligt, dooh get. verzekert, dat zy dit nooit in zyn bezit heeft gozien. Beklaagdo ontkent pertinent, dat hy den huzaar heeft gestompt of geslagen, want dan had hy by hem voor de poort moeten liggen, en dat is niet het geval geweest. Volgende getuige is J. J. Jansen, tim merman te Amersfoort, die verklaart dat hy op den bewusten avond thuis was by Helena Vial met haar broer en Cornelia Jansen. By die gelegenheid heelt hy hot dolkmes van getuige gekocht voor een gulden. Hy heeft gezien dat Vial den huzaar Seyffert heeft nageloopen, ingehaald, en terwyi deze half struikelde, zich dus in gebokte houding bevond, gaf hy hem twee stompen op den rug. De man liep geen stap verder meer en viel ter hoogte van het bierhuis van Wynands tegen den grond. Vial heeft zich daarna, even als getuige, verwyderd. Eenigen tyd later heeft Vial aan getuige verteld dat hy den huzaar een paar etompon had gegevon. Beklaagde verzekert, dat hy het dolkmes van zyn zustor ontvangen hoeft nadat het misdryf ls gepleegd. Zy had het voor zy 't hem ter hand stelde afgoveegd, omdat er bloed aan kleefde. Hy heeft hot toen in. zyn zak gestoken, zich ver wyderd met het doel het op te bergen, zooals zyn zuster hem ook had gevraagd. Op de vraag van den president, wie dan toch de wondon heeft toegebracht, wy6t bekl. getuige Jansen daarvoor aan. Persooniyk heeft bekl. gezien dat Jansen tweemaal met zyn rechterhand Seyffert heeft gestoken. Met hetzelfde dolkmes, aan bekl. zooeven getoond, hoeft hy Jansen zien steken. Niemand anders dan hy is de schuldige. Getuige, op zyn beurt gevraagd, ontkent ten stelligste eeDig aandeel tn het misdryf te hebben. Hy houdt vol, dat Vial de stompen heeft toegebracht. De advocaat van bekl. wyst op een onjuistheid in do verklaring van getuige JanseD. Hy toch heeft gezegd, dat de huzaar Seyffert neerviel voor het huis van Wynands, terwijl de vorslagene ruim 23 meter verder is aangetroffen. Get. merkt op, dat hy gezegd heeft ongeveer. Precies de juiste plaats kan hy niet opgeven. Getuige verklaart niet gezien te hebben, dat Vial iets In zyn hand had, toen hy Seyffert de stompen toebracht. Thans herroept hy, dat by den verslagene op den grond zag vallen. Wel vermoodde by, dat Seyffert spoedig moest neerstorten. Getuige Hamstra, huzaar, verklaart in den bewusten nacht in gezelschap te zyn geweest met Seyffert en nog twee huzaren. Zy ontmoetten toen Cornelia Jansen by het poortje. Na een omslachtig verhaal van hetgeen er vóór dien tyd geschiedde, verklaart hy gozien te hebben, hoe Vial Seyffert een klap gaf op den rug, zoodat deze op den grond viel. Getuige snelde onmiddeliyk naar hem toe om hem te helpen. De verslagend bloedde hevig uit den mond. Beklaagde ontkent, dat getuige hot ge zien kan hebben, omdat hy met zyn kameraden by Wynands binnen is geweest. En wanneer getuige In de gelegenhoid was geweest om iets te zien, dan zou hy hebben waargenomen, dat Jansen en niemand anders de 6teken met het dolkmes heeft toegebracht. Na het misdryf heeft getuige Via! en Jansen in draf zien wegloopen. Met behuip van anderen höeft hy den verslagene naar het militair hos pitaal gereden met een kar. Desgevraagd, deelt getuige mede, dat hy gezien heeft, dat Vial iets in zyn hand had on hoorde, dat Seyffert, toen hy ln zyn armen viel, riep: „Ach, ik ben gestoken!" Den vluchtenden mannen (Vial en JanseD) riep get, achterna: „Lafaards, ik ken jelui wel 1" De volgende getuige is Abr. Wynands, de bierhul8houder, die vei telt, dat in den be wusten nacht de hier zooeven genoemde vier huzaren aan zyn deur zyn geweest om te worden binnengelaten, hetgeen hun echter werd geweigerd, omdat het na bezetten tyd was. Get. heeft gezien, dat Vial tot twee keeren toe Seyffert een stomp gaf met gesloten vuist. G o t u i g e, die door zyn drukdoen en eigen aardige ultdrukkkingon de aandaoht trok, richtte zich opeens tot beklaagde en vroeg hem„of hy 't gedaan had of niet?"doch deze wendde het hoofd van hem af en gaf geen antwoord. Nog eenige getuigen worden hierop gehoord, wier vorklaringen met de reeds medegedeelde overeenkomen. Het O. M., waargenomen door mr. J. J. Karaten, gewaagde van den overleden Seyffert als van iemand, die de dupe is geworden van lagen doodslag. De beantwoording van de vraag, welke straf hier zou moeten worden toegepast, was Z.Ed. Achtb. al zeer vergemakkelykt door Vial zelf, die uitgelaten had, dat iemand,, die een dergelijke daad had verricht, wel twintig jaar verdient. En daar de wet in dit geval clementer is dan beklaagde zelf, eischto Z.Ed.Achtb., hem mot volle overtuiging schuldig achtend aan het misdryf van doodslag, met toepassing van artikelen 287 en 210 van het W. v. S., een gevangenisstraf van 15 jaar. De verdediger, mr. Heidema, achtte het wettelUk bewys niet geleverd en vroeg op grond daarvan vryspraak. Na repliek van het O. M. werd de uitspraak bepaald op over 14 dagen. Men meldt? uit Amsterdam, dat twee arrestanten, verdacht van diefstal,* en twee, verdacht van diefstal met inbraak in de Wilhelminastraat, voor don officier van justitie zyn geleid. In de Koningsstraat is nog gear resteerd 1 een 17 jarige jongen, verdacht van diefstal met braak in de diamantsiypery in de Prinses-'Wilhelminastraat. Van dezen diefstal zyn 8 personen door den commissaris van politie, den heer Funtner, een paar dagen in voorloopige hechtenis gehouden, doch weder vyf ontslagen wegens onvoldoend bewys van daaraan medephohtig to zyn. Depothouders Tan de posterijen. De winkeliers, die, tegen een kleine provi sie van Rijkswege, zich belast hebben met den verkoop van postzegels en andere poatcrij- benoodigdheden, staan onder een eigenaardi ge contróle wat de briefkaarten betroft. Schoon het iedereen geoorloofd is er eigen briefkaarten op na te houden cn deze met een opgeplakt zegel van 2 1/2 cent te verzen den, mogen de depothouders geen andere' briefkaarten verkoopen dan die door het Rijk' zijn gedrukt cn voorzien van het zegelvignet van 2 1/2 cent. Tot zekere hoogte is dit begrijpelijk. Het Rijk Levert bricfkaaxtea voer 3 <*.nfc ea fci 4* dagen toen het formulier kon gerekend wor den 1/ï eent verkoopwaarde tc hebben, kon er van geen concurrentie sprake zijn. Echterj de particuliere industrie blijtt niet staan eit; wie veel briefkaarten verbruikt kan goedkoo-', per terecht bij een gewoon drukker dan bij heb Rijk. Het is evenwel te verklaren, dat do; postadministratie zich do.-»r lien, die in zeke ren zin bij haar in dienst zijn, geen afbreuk wil laten doen. Zij is evenwel nu nog verder gegaan. Thans ia nl. aan de depothouders ook het verkoopen van prentbriefkaarten wrboden. De depot houders te Amsterdam ontvingen nl. van de directie een schrijven, waarin herinnerd wordt aan het vroeger gegeven verbod betref- fende den verkoop van a:jüeie dan Rijks- briefkaart- formulieren, en waarin er verdor - op wordt gewezen, dat ook prentbriefkaarten hieronder zijn begrepen. De depothouders, veelal boekhandelaren of sigarenhandelaars, die als bijzaakje prentbriefkaarten verkoo pen mogen dit voortaan Diec meer doen en zelfs niet toelaten, dat hun huisgenooten ze verkoopen. In geval va novertreding kan hun het depothouderschap worden ontnomen. Het spreekt vanzelf, dat deze nieuwe be paling eenige sensatie heo/t gemaakt. Winke liers-depothouders, die tevens boekhande laars en drukkers of leveranciers van druk werken zijn, mogen nu niet alleen geen ongc- zegelde briefkaartformulieren meer leveren/ maar ook de handel in prentbriefkaarten, waarvan er duizenden nouit op de post ko men, is hun ontzegd. Natuurlijk heeft do p03tdirectio het strikte recht om haar depothouders de verplichtin gen op te leggen, die zij nuttig cn voordeelig acht. Maar het zou toch niet kwaad zijn, als op oenigerleiwijze het m-.tiot voor de thans ingevoerde beperking werd aangegeven. De handel in prentbriefkaarten is van groeten 1 omvang, veroorzaakt da posrerij veel last cn moeite en er zijn zelfs redenen van zedelijkcn. aard, die h.efc hoogst wenschelijk maken, da/ er scherp toezickb op worde gehouden. Wil de directie, dat althans hare depothou ders het gevaar van misbruik niet helpen ver- grooten, dan kan dac ien reden zijn voor do beperking. In de circulaire aan de Amster- damscho depothouders J.nat, dat bij ontdek king der overtreding introkking van hun de pot ,,zal worden voorgesteld"; cn ook hebben zij, opgeschrikt door de scherpe resolutie, na het indienen van hun beklag drie maanden uicstel gekregen van exicutie om hun voor*' raad op te ruimen. Wellicht komt or in dien tijd een nadere verklaring en weet de hooidadministratio oon middel te bedenken om aan den genomcC maatregel het karakter te ontnemen van een nutielooze plagerij. TijdJ WEST-IN D lli. CURASAO, 13 September. By Gouvernementabeschlkking is de heer mr. J. B. Gorsira, lid vnn het Hof van Justitie in deze kolonie, eervol ontheven van do verdere waarneming van de fanctlën van procureur- generaal in de kolonie Curaqao. De opbrengst in Suriname over de maand Juli 1901 ls ƒ207,554.20, terwyi die over de maand Juli 1900 f 178,791.07 bedroeg. Do opbrengst over de eerste 7 maanden van 1901 is 1,347,153.65 tegon oen op brengst over de eerste 7 maanden van 1900 van f 1,203,705.70. B0. W." verneemt, dat de tabakscultuur op het terrein nabij de Marechalskroek z-1 worden voortgezet, ten einde een j>oedo parb tabak aan de markt te kunnen brengen. Ten gevolge ran do geldcrisls in Europa, inzonderheid ln den laatston tyd door de vele Bankcatastrophon in Duitechland en den nog steeds voortdurenden oorlog in Transvaal, is de Nederlandsche markt niet willig gestemd voor nieuwe ondernomingen, waaruit vor- moedeiyk vertraging zal voortvloeien In de oprichting van de Maatschappy, welke de tabaks-cultuur in Suriname op groote schaal zal voortzetten. öl GEOPEND ZONDAG Tan 12 tot 4 en O tot 9 uren. Andere dagen van 19 4 uren. tot- 8594 10 Lange Mare 40, loeiden. 9209 20 P. S. Zorgvuldig gerepareerde Instrumenten zijn steeds in zeer billijken prijs voorbanden. Voor een groote Isto klas Nederl. Vorz.-MV. tegen Ongelukken en Ziekte wordt gevraagd oen yverig Verte genwoordiger met prima refer, voorzien. Brieven aan het Bureel van dit Blad onder No. 9021. 10 Mevr. VAN DER HARST, Den Haag, vraagt tegen 1 Nov.: Loon /"TOO, ƒ26 wascbgeld. Zich niet zonder goede getalgen aan te mel den: He er eu gracht 54, Leiden. 9038 8 31, Stationsweg, 31. Is dageiyks geopend van 9 uren tot donker. Speciale Inrichting vuur Vergrootingen. BILLIJKE PRIJZEN. 2309 10 Aanbevelend, E. J. J. GROENEVELD, Photograaf. Alle boekhandelaren nemen bestellingen aan. Be Uitgever: A. IV. SIJTIIOFF, te Leiden. Het tweede nummer van den nieuwen jaargang is verschenen. Het is 14 pagina's groot en bevat een bijzonder groote collectie afbeelding-en van fraaie iVaj aars- en Winterkostumes voir Dames en Kinderen met een groot Supplement vol knippatronen. Nieuwe abonnées ontvangen ook gratis het Kindernummer eveneens met Supplement vol knippatronen. Ook op het gebied van onderkleetUng en handwerken is er geen tijdschrift, dat zulk een rijken inhoud heeft. I>e CJ-racieu.se is tegenwoordig het eenige tijdschrift in groot formaat, dat 2-maal per maand verschijnt. Geen ander modejournaal geeft zulk een overvloed van practisehe hulpmiddelen, zulk een duidelijken en voor ieder hevatteljjkeu tekst en heeft zulk een uitgebreiden kring van geabonneerden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1901 | | pagina 5