De abdijkerk to Büusburg.
^©uilleton.
Een opvoedster.
Onder de vriendelijke dorpen In den omtrek
van Leidon behoort Rynsburg onder de uit
geschiedkundig oogpunt belangrijkste en oudste
plaatsen. Reeds in 975 werd door graaf Dirk II
aldaar een parochiekerk gesticht, gewyd aan
den H. Laurentius, welke kerk in de 16de
eeuw tononderging. Anderhalve eeuw lator
stichtte Petronella, weduwe van Floris den
Vette en zuster van keizer Lotharius II, in
1133 do abd\J, die door de belangrijke schon
kingen van de opvolgende graven en de aan
zienlijke abdissen en juffers woldra tot de
rijkste en voornaamste geestelijke inrichtingen
in Nederland behoorde.
In 1138 werd de abdij door Paus Innocen-
tius II ontheven van het bisschoppelijk rechts
gebied, op verzoek van graaf Dirk VI, die op
den terugkeer van een kruistocht te Rome
dit belangrijk voorrecht voor de abdy wist
te verkrijgen. Hierdoor toch werd deze onmid
dellijk onder het Pauselijk gezag gestold en
bevrijd van liet gezag van den Bisschop.
In 1183 werd de kerk gewijd, doch 13
dagen later brandde deze af. De bewoonsters
verspreidden zich en het duurde eenige jaren
voordat tot den herbouw werd besloten. Rijk
begiftigd door graaf Dirk VI en andere grooten,
kwam de abdij na den herbouw spoedig tot
ongekenden luister, zoodat de abdissen vorste
lijk aanzien genoten en zelfs de machtige
keizer Karei V de knie boog voor de Ryns-
burgsche abdis, toen h|J die op weg ontmoette.
De geestelijke zusters, hier juffers genaamd,
behoorden tot de aanzienlijkste geslachten en
fenoten groote vrijheid. De morgen was aan
geestelijke overpeinzingen gew|jd, doch na den
Middag mochten zy zich overgeven aan de
wereldlijke vermaken en omgaan met de
fcanzienlyke ridders, die de abdij bezochten.
De Hervorming maakte een einde aan dezen
luister. Tijdens hefc beleg van Leiden werd
de abdij door de Spanjaarden verwoest. Alleen
de kerk en enkele brokstukken van muren
bleven gespaard, z|j het in ontredderden toe
stand. Zelfs schijnt de kerk in 1679 ©enigen
tyd als paardenstal gebruikt te zyn. Later
werd door de Staten over de goederen be
schikt en werd de kerk afgestaan of in gebruik
gegeven aan de Hervormden in Rijnsburg,
Deze gemeente breidde zich in later jaren
Sterk oit, zoodat in 1612 en 1660 de kerk
werd vergroot. Hiervan getuigt nog een
Inschrift boven den preekstoel:
Dooi krogt van Godj Ge«i Vermeerderde Christ! Looteo,
Gerocdet met het Merg der Onvervalsehte Leer,
Dat men in Korten tydt my Tweemaal mag Vergrooten
Lof dij wel ChrUll KutchC. maar Godt vooral de £er.
Het opschrift 1b ln tweeén gescheiden door
«en schild, waarop: .Vergroot A". I860."
Op een cartouche hieronder vindt men nog:
Verbeterd Anno 1782".
Ook vóór de Hervorming schijnt de kerk
«ene vergrooting to hebben ondergaan, getuige
de kolom met gothisch kapiteel, waarschijnlijk
uit de 2de helft der 15de eeuw (4de kolom
van het orgel).
Thans wordt door de uitbreiding dor ge
meente weder meer ruimte geóischt en is tot
eens verbouwing besloten, waarvoor de aan
wijzing deze week Donderdag geschiedde.
Daar deze verbouwing het inwendige der kerk
belangrijk dreigt te wijzigen, is het wellicht
niet ongeschikt hier eene korte boschriJving
van de kerk te geven, zooals die zich thans
vertoont.
Van den ouden herbouw na don brand,
omstreeks het jaar 1200, zijn nog bewaard
het onderstuk van don toren, drie kolommen
en waarschijnlijk de muur van den zijbeuk,
die uit reuzenmoppen in onregelmatig kruis
verband is opgetrokken. De toren en de drie
oudste kolommen zijn van tufsteen.
De kerk is van onregolmatigen vorm, door
de verschillende vergrootingen, die zy onder
ging. Zy is 25 M. lang en aan het koor
door drie zijden van een onregelmatigon acht
hoek gesloten. De zymunr linke van den toren
is 20 H., doch de rechter is onderbrokon,
daar de kerk ongeveer 8.92 M. van de koor
sluiting 3.60 M. inspringt. Hierdoor ontbreekt
de zybouk rechts van don toron tegen hot
kerkhof. De terugspringende muur vervangt
de kolommen aan die zyde, zoodat or links
van den toren 5 ataan en recht3 slechts óón.
Ter verduideiyking verwys ik naar bygaand
schetsje van het grondvlak.
Waarschyniyk was de oorspronkeiyko kerk
dit 1200 slechts 18 M. lang on bezat deze
2 zybouken, en word hiervan die aan de zyde
van het kerkhof by een der latere verbouwingen
by het schip getrokken. De drie tufsteenon
82)
Maar de oppositie liet zich niot zoa gauw
ontwapenen, on ton slotte kwam do presidente
zich voegen by hen, die het tempeltje, als
te antiek, verwierpen, daar de moeste ont
werpen van moderne opvatting waren.
Men wisselde blikken vol leedvermaak, nu
de schoone, toongevende dame zich by de
oppositie tegen Pracht schaarde. Nu werd het
pas goed.
Applaus klonk en .stemmenl atemmenl"
werd er geroepen.
Hoinz protesleerde; hy wilde oerst zien uit
gemaakt, welk werk zou wolden uitgevoerd.
Het word vreeseiyk rumoerig, als in een
opgewonden volksvergadering; de hamer had
druk werk, en Heinz, anders zoo kalm on
gelykmatig, werd laatlg, nu men hem in het
harnas had gejaagd. De hamer van mevrouw
Farland imponeerde hem oven woinig als haar
majestueuze, ongenaakbare houding. Hy kreeg
hulp van mevrouw Krioth, en de gryze haren
dezor dame boozemden zelfs een weinig eerbied
'in aan de beide Brendickes. Zy trachtte uit
te loggen, dat hot geheel van den aard van
het beeld afhing, of een tempeltje al dan niet
gepast zou zjjn.
Maar ook haar rodo werd afgebroken door
hartstochtelyke uitroopen. Weor word bet debat
heel verwoed voortgezet, tot elndelyk een voor
stel word Ingediend, om eerst do hoofdvraag:
welk beeid men zou nemen, to beslissen.
Maar ook hiertegen kwam Pracht op; hy
achtte het niet geoorloofd, een keuze te doen,
bladkapiteel en een achtkant basement en is
waarschyniyk ock van baksteen. Het belang-
rykste zyn de drie oudste kolommen. Deze
zyn van tufsteen. Zy rusten op geprofileerde
basementon. De schacht ls rond, en gaat over
in oen teerlingkapiteel bekroond door een ge-
profileerden abacus. De 1ste en 3do kolom
zUn ongeveer golyk; de 2de ie tot ruim 1 M.
boven het basement omgeven door acht kleine
schalken.
Deze kolommen zyn uit bouwkundig oog
punt het belangrykste gedeelte van de kerk
en het is daarom ten zeerste te betreuren,
dat or ernstig gevaar bestaat, dat deze by
de verbouwing dreigen verwijderd te worden.
Door de kolommen, en vooral door de 3de
en 4de van den toren af, wordt het gezicht
op den preekstoel benomen, waardoor een
deel der zitplaatsen onverhuurbaar is. Het is
daarom dat mon niet, golyk door den bouw
der kerk wordt aangegeven, den achter uit
te brengen muur aan de zyde van het kerkhof
door kolommen wil vervangen, maar alle
kolommen uit het schip der kerk wil ver-
wyderen en vervangen door een constructie
van gebogen ijzer, Waardoor de steunpunten
tegen den zymuur komen te vallen. "Wegens de
verschillende hiertegen ingebrachte bezwaren,
o. a. van den Minister van Binnonlandsche
Zaken en van het bestuur van den Ned. Oud
heidkundigen Bond, heeft de architect kort
voor de aanwyzing een gewyzigd plan inge
diend, waardoor althans eenigszins aan de
wenschon der oudheidkundig en wordt tegemoet
gekomen. Het is ten zeerste te wenechen,
dat het kerkbestuur eerbied toone voor dit
historisch en oudheidkundig zoo belangryk
kerkgebouw en in overleg mot den architect
eon middenweg moge vinden, waardoor by
de verbouwing aan de biliyke wenschen van
de oudheidkundigen worde te gemoet gekomen
zonder aan de eischen van den dienst te
schaden.
zoo men de ontwerpen niet vóór zich had.
De generaalavrouw viel hem opnieuw by en
wees er op, dat zyn oordeel dubbel gold, daar
by ou Kuhneen toch de eenige deskundigen
ln de commissie waron.
Nu brak er een storm los. Do jonge Bren-
dlcke kon, in zyn verontwaardiging, dat men
hem niet meetelde onder de kunstenaars, niets
anders uitbrengen dan: OngehoordI onge
hoord 1" on hy trok zenuwachtig aan delosso
punten van zyn das, die als 't ware het sym
bool van zyn artisticiteit was.
Hoe meer mon redeneerde, des te minder
werd men hot eens, en Paimpol begon het
zoor onaangenaam te vinden. Mon lette op
hem, den .edelen begunstiger", in het geheel
niet meer. Het allerliefste was hy stilletjes
heengegaan. Uit het onklare, verwarde gepraat
had hy zooveel begropon, dat er twee partyen
waron, die elkaar 't liefst met het blanke
zwaard te HJf zouden gaan. En ton laatste
scheen het onkel te loopen over twee per
sonen; hy hoorde niets moer dan: Uizzi
Polllngor en Dagmar Ottensea.
Hy merkte, dat zyn beschermelinge Mizzl
verdedigers had, die over buitengewoon sterke
longen beschikten. Do Brendickes by voorbeeld
raakten niet uitgeput in het opsommen van
haar voortreffelykheden. Ook de hoor ou
movrouw Schlieben en mevrouw Bernsberger
verklaarden reede beslist, dat zy aan het werk
der Oostonrykscbe den prys toekenden.
Alles wachtte met spanning, wat de presi
dente zou zeggen. Eindeiyk nam zy het woord
in gladde, goodgekozen woorden stelde zy op
don voorgrond, dat van do zes ontworpen,
die mon by Kuhnson had gezien, ook volgons
haai de kous slechte overbloef tusscben hot
werk van de .talentvolle Jonge Deensche" en
da .OostenrjJkBcha stamverwante", daar al
richten, "Waarschyniyk zyn de oude koperen
armen echter nog aanwezig, in welk geval
het niet moeilyk zou vallen de oude kronen
weder in eere te herstellen. Het kerkbestuur
gaf een biyk van kunstzin door ln het bestek
op te nemen het ontdoon van bet versierde
houtwerk van de hinderende verflaag.
Naast de drie oude kolommen zyn in de
kerk het belangrykst de fraai gebeitelde graf
zerken der abdissen uit de 15de en 16do
eeuw. Het zyn enorme stukken van ongeveer
2 M. breed en ruim 8 M. lang; óón baalt
zelfs een lengte van ruim 4 M, en ls wellicht
de grootste grafzerk ln Nederland en kan
zich meten met de bekende onorme graf
zerken in de St.-Bavo-abdy te Gent.
Yan de grafkelders der oude Hollandsobe
graven en gravinnen, waarvan er oen tiental
vermeld worden, zyn nog twee zerken en
een fragment in wezen en later in de muren
van het koor ingemetseld.
De fraaiste is die van graaf Willem en zyn
echtgenoot Aloide van Gelro. De steen is
109 cM. hoog en 88 a 93 cM. breed en voor
de grootste benedenhelft ingenomen door het
navolgende inschrift:
Wilhelmus primus co
mes Hollandis obiit
A°. 1228.
Aleidis filia comitis
Geldris uxor eius
obiit A°. 1218.
Hierboven zyn een mannen- en oen vrouwen-
kop uitgebeiteld, elk hoog 23 on broed 21 cM.
De tweede zerk ls van hun dochter Ada
en draagt tot inschrift:
Ade filia Wilhel
mi primi comitis
Holir.dio i ReTsburchi
abbldissa obiit
P 1258.
Deze zerk Is onversierd en 60'/a cM. hoog
en 78'/j cM. breed. Hot derde stuk, een frag-
ment van 63 by 74 cM., vertoont een vrouwon-
hoofd, waarop later is uitgebeiteld Potronella
1158. Yolgene de overlevering is het de zerk
van rctroneila, weduwe van Floris don Vette,
Btichtster der abdy in 1133.
De toren, die door het aan het schip trek
ken van den tweedon zybeuk thans onregel
matig voor het dak staat, doch nog vrywel
in het midden van de kerk, bestaat uit
een vierkant onderBtuk van tufsteen ruim
6 M. breed en met 1.20 M. dikke muren. Het
ondergedeelte is geheel vlak, doch boven by
de galmgaten zyn eenige rondboogfriesver-
sieringon aangebracht. De galmgaten zyn door
een ronden boog gedekt, die gedragen wordt
door pilaartjes met kapiteelon. De oude spits
werd waarschyniyk door brand vernietigd; het
tegenwoordige baksteenen achthoekig boven
stuk en de spits zyn volgens een marmeren
gedenkplaat in den toren ln 1830 vernieuwd.
De ingang onder den toren is versierd met
een eenvoudig renaissance poortje met een
driehoekig hoofdgestel, waarin de afbeelding
van een burcht met het jaartal 1G18.
In den toren hangen twee groote klokken en
oen kleine. De grootste is gegoten door Cor-
neluB Ammeroy te Amsterdam In 1803 en is
versierd met opschrift en wapensde kleinere
oudste klok dateert nog van 1444 of 1447
en is vervaardigd door Hycout Yutemdiic (7)
te Utrecht. Deze klokken zyn van onderen
1.42 M. en 1.10 in middeüyD. De kleine derde
klok is hot werk van Evert Splinters te
Enkhuizen en dateert van 1634.
Aan de orde is du de vaststelling dor Kemeen(nil
rokeoing over 1900, welke doer den Kiud wurdl'
vastgesteld. "'"t
liii liet vrnsen van «Aniffa
in wordt gebracht. Aüötonuf
suhèu" »WS bo10'011 de" laal[ in overwoging te
vuDgen. w
Na aan de opmerking voldaan to hebboD wordt
tg wederom door den Raad vastgesteld.
Namens li. en Ws. wordt nu meegedeeld dat'
ingevolg eeu vorig raadabealuit is overgegaan tol
aanbesteding van bet gemeeuteriooi in bet ooatclni
dool der eemeente IRnrr.hfnVMi tt.p .1» ..r_5
la, tuuuafc L\ en vv 9. vooratellen hem het werk
op te dragen, mits een paar borgen stellende, aan
welke laatste bepaling hg nog niet voldaan had.
Looform wordt besloten.
Ten laatste wordt besloten den aanslag van P.
Kruik in den lioofdelgken omslag over 1901 ta
royeereD, aangezien genoemde persoon niet in do
termen valt om aangeslagen te worden.
Op de gobruikelyke rondvraag van den Voor.'
zitter of een der leden nog het woord verlangL
wijet de heer v. d. Bruggen op den slechte*
toestand van den Zandslootweg, welke nabg d<
huizen van Moolenaar beslist gevaar oplevert.
Wordt besloten het bestuur van den Zandslooter
Polder daarop te wyzen.
De heer Van Heemstra doet nu den Raad hoi'
voorstel om den weg by* de bijzondere school,
welke op zyn kosten zal worden bestraat, in
eigendom en onderhoud voor de gemeente 0
te nemen.
Dit voorstel wordt in handen van B. en Wt,
gesteld ter uitbrenging van advies.
Hierna wordt de vergadering ge-loten.
Gemeenteraad van Noordwyk,
{Zitting van Vrijdagavond.)
•t
Voorzitter: de heer G. van Konnnenburg, wet:
honder. Afwezig: de beor A W. Alkeraade.
Na leziog en goedkeuring van de notulen der
vorige vergadering wordt voor kennisgeving aart-.'
genomen een dankbetuiging van mej. AL van NeS,)
namens een dames-comité ten behoeve van deii^
stryk-cursus voor het afstaan van een lokaal. '1
Alsnu komt aan de orde het verzoek van deal
heer lt. Zuideraa om eervol ontslag, zoo mogelijk
tegen 1 Oct. e. k. Zonder discussie of hoofdelijk©/
omslag wordt dit verzoek toegestaan. Na de mede*1
deeling van den Voorzitter, dat het D. B. voorst elk j
op dezolfdo voorwaardeu als vroeger een oproeping
te doen, vraagt de heer C. Alkemado, of het
salaris niet f 1300 bedraagt. Op het bevestigen#
antwoord meent de heer A. een voorstel te moetenf!
doen. Daar aan de openbare school meer uitga* v
breid lager en herhahngsonderwys moet gegeven
worden, maar van hot laatste nooit gebruik wordt j
gemaakt, wenscht spreker het salaris te bepaler/.'
op f 1200 -j- f 100, in 't geval er herhalingsondoü/l
wijs gegeven wordt. Dit voorste), door den bee'/!
Van der Aleer ondersteund, wordt met algemeen© J
stemmen, behalve die van den Voorzitter aangaf
nomen. Naar aanleiding van den betrekkelijk,
korten termyn, waarop dik ontslag aangevraagd I
en verleend is, Bpreekt de heer Alkomade d©!'
wenechelijkheid uit, dat in de nieuwe instruct?© 1
een langere tyd voor aanvrage van het oDlelag''
bepaald worde, bijv. 3 maanden.
Hierover blijken de meeningen nogal verdoold, f{
Het slot van de discussie, waaraan buiten dea
heer AJkemade nog door de beeren ParlevlietyJ
Van der Meer, De Groot, Van der Weyden og i
den Voorzitter wordt deelgenomen, ls, datergeoqi
bepaald voorstel van gemaakt wordt, doch hefc
denkbeeld in overweging zal genomen worden. i
By de rondvraag vestigt de heer Homan df
aandacht op het snelle rijden vnn voortuigen op
den hoek der Kerkstraat, waardoor onlangs bijna
oen groot ongeluk was gebeurd. H(j beveelt aan
het plaatsen van bordjes met: .stapvoets ryden."
Daarna verkrijgt de heer Alkemade het woord,
om een woord van dank en lof te brengen aan
den hoer Zuidema, bij diens vertrek naar Maarsea!
Spr. constateert, dat de gemeente in den heer Z.
een uitatekond, eminent onderwyzor verliest, die
do van hem gekoesterde verwachting niet heeft
beschaamd. „Hij leefde in en voor de school, da
sohool leefde in liera. Velen zullen zjjn heengaad
betreuren, en hoewel w(j hier niet de redone#
willen nagaan, waaraan *yn verriek is toe t©!
schrijven, meen ik uit uw aller naam te spreken,!
waar wij hom onze besto weDschen naar zrju nieuw©
standplaats moegeven en hom daar dezelfde achting
toowenscheD, die hij hier zoo ruimschoots en wel*
verdiend genoten heeft." De heer Parlevliet en de
Voorzitter sluiton zich met een kort woord bij hefc'
gesprokene aan.
Ilierna wordt de vorgadering door den Voorzitter
gesloten.
kolommen behooren dan tot den oudeten
bouw. In de 16de eeuw werd de kerk ver
groot, getuige de gothische vierde kolom, en
in de 17de eeuw werd het koor uitgebouwd.
De ln het koor goplaatste kolommen zyn van
baksteen opgetrokken. Zy hebbon een een
voudig geprofileerd hoofdgestel en basement en
rusten op een vierkant grondvlak van 87 cM*.
Do omvang der kolommen ls 2 M.
De 4de; gothische, kolom heeft een eenvoudig
Het schip van de kork is gedekt door een
later aangobracht houten tongewelf, hetwolk
in den zybeuk gedeeltelijk ls doorgevoerd.
Yan de meubileoring der kerk valt te
wflzon op een goedgesneden eiken preekstoel
met doophek en een klein gedeelte wandbe-
timmering uit omstreeks 1660, eon sieriyko
koperen lezenaar en eonigo eertyds goodo
koperen kronen, dlo men echter bedorven
heeft door die voor petroleumverlichting in te
Abdijkerk te Itijnsburg. Schaal 1 200.
van de abdy, waarvan door v. d. Aa ver
meld wordt, dat in 1810 nog brokstukken van
muren op liet kerkhof te zien waren, en waar
van een oud vrouwtje van 88 jaar my ver
zekerde de muurbrokken nog gezien te hebben,
is thans niets meer aanwezig. Alleen het oudste
gedeelte der kerk en het onderstuk van den
toren dateeren nog uit don tyd der stichting
en herinneren aan de vorstengeslachten van
vóór 6 en 7 eeuwen. Het is dus de plicht
van allen die belangstellen in dit verleden en
de zeldzame kunstuitingen uit die tyden, om
te trachten hh. kerkvoogden van het belang
van dezen bouw te overtuigen en het behoud
der oudste gedeelten en voornameiyk der thans
bedreigde oude kolommen in het gebouw te
helpen verzekeren.
Het is natuurlijk, dat by de bouwplannen
de eischen van den dienst op den voorgrond
ataan; doch wanneer hieraan de uit kunst
en historisch oogpunt zoo belangrijke oude
bouw wordt opgeofferd, zonder dat alles is
beproefd, wat het behoud hiervan zoude
kunnen in overeenstemming brengen mot de
eischen van den dienst, dan. kan aan hot
kerkbestuur en z|Jn geleerden voorganger
het verw|it niet bespaard worden, dat door
hen oen der bolangr|jksto gedenktoekenen uit
het grijs verloden onnoodig is ton ondor ge
gaan. Wy hopen van harte, dat de reeds
iDgekomon missiven van den Minister en van
den Ned. Oudhk. Bond en de door dit artikel
nader op de verbouwing te vestigen aandacht
er toe mogen medewerken, om een voor allen
bevredigende oplossing te vinden.
J. C. OVEItVOOItDE.
Leiden, 16 Augustus 1901.
D Willem I, graaf van Holland, stierf A°. 1223.
Aleidis, dochter van den graaf van tielre, zijne
echtgenoot, stierf A°. 1218.
abi
J) Ada, dochter van Willem I, graaf van Holland,
idia van liijnsburg, stierf A°. 1258.
Gemeenteraad van Sasaenlieiin.
Voorzitter de boer 0. Moyne, waarnemend
bnrgomeester. Aanwezig alle leden.
lugekomen stukken:
lo. Missive van B. en Ws. van Hillegom,
houdende toezending van een exemplaar van het
door Ged. Staten goedgekeurd gemeenschappelijk
Raadsbesluit tot hot aanvragen om concessie voor
den aanleg en de exploitatie van een telephoonnet
en tot hot opdragen van de uitvoering van oen
en ander aan een in dit besluit genoemd consortium.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
2o. Een sohrjjven van B. en Ws. van Hillegom,
waarb|j den Road in overwegiDg wordt gegeven
b|j de concessie-aanvrage der telephonieche ge
leiding in de gemeenten Hillegom, Lisse en
Sassenheira tevens aan te vragen om in elk der
drie genoemde gemeenten een centraal-biirean
te plaatsen, daar dit de exploitatiekosten aan
merkelijk zal verminderen.
Wordt besloten daartoe over te gaan.
3o. Een missive van don Commissaris der
Koningin, waarbjj den burgemeester een maand
verlof wordt toegestaan.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
hot andere slechts meer of minder middel
matig was.
Nu begon zy in by zonderheden over Dag-
mars work,
Een deel der vergadering word al weer
onrustig, en Paimpol zag de spreekster heel
treurig aan, vol vree9, dat de „tempelparty"
toch nog zou triomfeeren.
Pracht kook somber voor zich. In zyn hart
stormde het. Het kunstwerk van Dagmar
kwam hem ontheiligd voor, door dwaze ieekon-
praatjes, van menschen, welke do intrigante
mevrouw Pollingor behendig had omgepraat.
Want or viel eenvoudig niets te kiezen, als
men het werk dor Deenscho een meestor-
stuk naast den aardigen dilettanten-arbeid
der Weenerin zagl
Begeerig luisterde hy naar de woorden van
Stóphanie.
Zy prees het ontworp van Dagmar als viytlg,
eeriyk werk; doch zy sprak er zoo kool, zoo
zakelijk over, dat hot hom griefde in het
diepst van zjjn ziol. H|j wachtte, tot haar toon
warmer werd; z|j kon toch met zoo opeens
veranderd zyn, zulke geheel andore ideeën
over kunst gekregon hebbon I
Daar spitste de professor z|jn ooron; want
mevrouw Farland maakte een kleine pauze
en dronk even uit haar gla3 water.
Hal nu zal zy uit een anderen toonaard
zingen 1
Hy wilde haar toeknikken, maar de presi
dente sprak roods ovor mevrouw Pollingers
werk en Dagmar Ottonsen had afgedaan.
Do professor vertrouwde zyn ooren niet.
Was dat Stóphanie, dezelfde Stóphanie, die
niets zoozeer gehaat had als het moderne
verwaarloozon van den styl; die de kunst
veel te ernstig had opgenomen ora een grapje
als Mizzi'a rococo-bloemendraagster te kunnen
uitstaan? Was dat dezelfde Stóphanie, wie do
kwaadsprekende Weenerin vroeger alt|jd een
gruwel was?
Heinz voelde, dat men hem mot leedver
maak van alle kanten gadesloeg. H|j wilde
tot het algemeene amusement geen extra-
bydrage geven; daarom hield hy zich ln;een
spotachtig lachje verschoon op zyn lippen,
maar alle kleur was uit zyn gelaat geweken,
torwyi hy luisterde naar de geestdriftige tiraden
der presidente.
Ryke byval viel haar ten deel; ook Paimpol
klapte in de handen. Zy had zoo lief gesproken
van Mizzi's booldwerkl Hy was er zelf door
meegesleept, al had hy hot nog ln het geheel
niot gezien. Ja, ja, die Farlands waron uit
stekende menschen I
Doch nu kwam Kuhnsen op voor het kunst
werk van de Deensche, en gesteund door
zyn autoriteit, zette Pracht bedaard uiteen,
hoezeer Dagmars ontwerp boven alle andere
uitstak.
De tegenparty groep naar nieuwe wapenen.
De moraal werd er by gesleopt; men vond
de w|jzo, waarop de professor de schoonheden
van het Pomona-beeld behandelde, strydend
met het kleschheidsgevoel dor aanwozlgo
dames.
Doch Pracht liet zich niet het zwygon op
leggen en uitte ln het vuur der rede oen paar
schampere opmerkingon over het rococo-pop-
petje, dat een cancan scheen te willen dansen.
„Ontneem hem het woord 1" werd er go-
roepon.
En tot z|Jn groote ontsteltonis gaf Stóphanie
aan die uitnoodiging gehoor.
Wat schoeide toch zyn vriendin, wior edele,
hoogo, vrye opvatting hy vroeger zoo vurig
bewonderd had?
^Zitten w|) hier in een dameskransje of in
eon jury?" riep hy toornig, on hy begon een)
heftigo philippica tegen die bekrompen hui-»
chelary.
Maar het tumult wilde niet bedaren, en na
heftig kloppen met ien hamer, sprak Stóphanie
snydend, kort:
„Ik ontneem den spreker nu het woordl" 1
BravoI bravo!" jubelden do Brendickes.
Er viel niet meer tegen don stroom te roeiend
Nu werd voorgosteld, dadeiyk tot de keuze
van oen ontwerp over te gaan. Dé professor
was razend; men wilde dus z|jn critiek ter
stond krachtoloos maken 1
„Tegen I tegen 1" riep hy.
Acht loden verklaarden zich vóór; aan
Pracht's zyde stonden de Kuhnsens en de
generaalsvrouw.
Men vroeg Paimpol naar zyn oordeol. De
goode man keek eens heel verlegon rond on
vorklaardo, dat hy nog geon enkel ontwerp',
had gozion.
Nu begonnen Pracht en de zynen hartelijk,
to lachen, en de tegenstandors keken verbluft,
„Onder deze omstandigheden," zei mevrouw!
Kuhnsen op spottend-vriondelyken toon,<
„dienen w|j de zitting wel te verdagen."
De naïeve verklaring van den Hollander;
gaf Pracht aanleiding, tot Kuhnsen to zoggonfc;
B't Moest allen leekon, die als kamprechters';
optreden, oigoniyk verboden zyn, hun oordeol
door kennismaking met de modecfingende ont
werpen te benevelen."
„Er zyn ook vakraenschen, die zich wonder
veel op hun oordeel laten voorstaan," zei:
mevrouw Schlieben onbeschaamd, „on wior!
oordeel toch bepaald wordt door galanterie 1";
Op dezo woordon volgdo oen plotseling
algemeen zwijgen.
(Wordt vervolgd
