12565
Vrijdag 8 Februari,
A°. 1901.
"ourant wordt dagelijks, met uitzondering
'an (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
F-ouilietoii.
VERBODEN LIEFDE.
LEIDSGH
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Lelden per 8 maanden, i i i I i if 1.10.
Buiton Leidon, por looper go waar «genten gevestigd rfln 1-00.
Franco per post ••tisêiistttssf* l-6®-
DAGBLAD
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1-6 regels 1.05. Iedere rogel meor 0.17J. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor hot incasseoren buiten de stad
wordt 0.05 berekend.
Alle overdriving schaadt, ook die uit over
werkt zin spreekt, als ze gepleegd wordt met
het arbeidsvermogen der hersenen. Ieder
individu lfidt schade by eonzydige ontwikke
ling van een zijner deelen. Spr. behandelt
daarna de gymnastiek en de sport, wist aan
hoe oefening op den voorgrond moet staan:
„Wie kan zich bekoord gevoelen door de
zware beenen eener balletdanseres metmageren
hals en dunne armen?"
Spr. zou boven gymnastische schooloefe
ningen, die eentonig worden, waarby de
machine wordt geoefond, niet de mensch, ver
kiezen beweging en spelen in de vrye lucht,
waardoor veel meer alle deelen des lichaams
in beweging worden gebracht. Uit dat oogpunt
verdient de sport aanbeveling, waarby het
automatische der beweging op den achter
grond treedt tegenover het initiative der han
deling. Maar ook hier dreigt gevaar, als de
oefening is verkregende Zondagsruiter heeft
meer voordeel van zyn onbeholpen kunst
verrichtingen dan de cavalerist. Afwisseling
is noodig in werkzaamheid voor lichaam en
geest.
Naast gymnastiek en sport noemt spr. den
derden vorm, met den schoonklinkenden naam
heilgymnastiek. Deze is meer gericht op plaatse-
lyke afwykingen by het individu, dan op zyn
algemeene ontwikkeling.
Spr. beschryft er do groote voordeeion van,
ook van de Zander-instituton; het nadeel is
de duurte; sprekor pr(jst massage aan, en
de werking der electriciteit.
Aan de apparatotherapie van Zander is
kostbaarheid en lange duur van behandeling
verbonden, zoo ook aan do electrotherapie.
Spr. wyst daarna op de toestelletjes van
Thilo enz.
Een groot bezwaar oppert spr. tegen de
mechanotherapy, dat zy de gedachten van
den mensch by zyn kwaal bepaalt, niet de
schoone kunst van te vergeten leert. Maar
bovenal moet hier worden herinnerd, dat
de mensch een ondeelbaar geheol vormt, opdat
het individu geen schade lUdo door maat
regelen, die aan oen bepaald systeem of orgaan
ten goede komen.
Afwisseling tus3chen goestelykon en lichame-
ïyken arbeid is noodig. Na bespreking van de
sociale beteekenis van dit vraagstuk, waaraan
de medico-mechani8Che instituten hun ontstaan
hebben te danken, en de nieuwe toestellen
o. a. van Hönig, na gewezen te hebben op
den meer belovenden weg, de inrichting van
overheidswege van heusche werkplaatsen en
fabrieken, waarin tydeiyk invalide werklieden
tot meerdere of volkomen vaardigheid worden
opgekweekt, al werkt hier saraenzyn van
velen weer nadeelig, besluit spr. met de
herinnering aan den onverbrekeiyken samen
hang tus8chen de verschillende deelen, waaruit
het geheel, dat den naam draagt van
mensch, is opgebouwd. Beide lichaam en
geest moeten ontwikkeld worden. Dat zy
gezegd aan de voorstanders van gymnastiek
en sport, heilgymnastiek eD mechanotherapie
en ook, mot niet minder nadruk, aan ondor-
vvyzers en leerlingen, aan professoren en
studenten.
De met volle aandacht gevolgde rede vond
luiden byval.
De groote gohoorzaal was ook nu weer
te klom, te meer daar de „academische kapel"
ook dezen gedenkdag haar plaats op do
tribune had ingenomen..
De door studenten van het eerste jaar
gehouden gekostumeerde ryjool was niet zoo
druk als andero jaren: slechts een wagen of
drie, waaronder een voorstelling van „de
zeven wyzen", of Minerva haar geliefde zonen
begeleidend, of de uit zonnegloren herboren©.
Getrouw aan de gewoonte als er muziek
op de Korenbeurs is, was het er ook gister
avond verbazend druk in dat stadsgedeelte.
De illuminatie der brug van de bovensto lyn
tot den waterspiegel slaagde goed en de
schuttery-muziek deed hei wat vrooiyke,
opwekkende nummers hooren.
Ook den ouden lieden van het Geref. Minne-
huis was een feestjo bereid ter gelegen
heid der huwelyksvoltrekking van Koningin
Wilhelmina en Hertog Hendrik.
In de ruime, door de centrale verwarming
op goede temperatuur gebrachte kerkzaal,
waren 's morgens door de welwillende zorg
van den heer Van Beramel een aardige tropee
en eenigo versieringen aangebracht, in welker
midden hot portret prykte van het Hooge
Echtpaar. Het geheel loverde een feesteiyken
aanblik en overal boerschte gezelligheid. Het
bracht afwisseling in het eentonig leven dier
oude lieden.
Des avonds bogon het onthaal. Om halfzeven
werd er koffie gedronken met taartjes en de
mannen kregen ieder twee sigaren, welke zy
dan ook direct aanstaken en verdampten alsof
de sigaren bepaald dien avond nog op moesten.
Te zeven uren kwamon hoeren regenten
en directeuren, van wie do hoer Kloots eenigo
toopasseiyke woorden sprak omtrent het feest.
Het orgel werd bespeeld, er werd gezongen
en alles ademde vrooiykheld. Het was prettig
die van vergenoegdheid stralende gezichten
te zien.
Vervolgens werden de oudjes onthaald op
anysmelk en krentenbrood en sinaasappelen,
met een zakje bruidsuikers, bot zakje versierd
mot de nationale en oranje-kleuren.
Gezang en toespraken wisselden elkander
af, en 't was oen aardig gehoor, 't Wilhelmus
aangeheven door de reeds bevende stemmen.
Biyde en vrooiyk bleven do oudje3 nog
eenigen tyd byeen.
Om balflien was het tyd tor ruste te gaan,
en allen deden dit met een dankbaar hart.
Beroepen Is by do Ned.-Herv. gem. te
Noordon do heer P. N. Gfismaa Jr., theol.
cand. to Anlsmoor, die bedankt heeft voor
hot beroep naar ICage.
Gistoravond vertrokken reeds verschil
lende vreemde vorsten, o. a. de Grootvorst
Wladimlr en kinderen, dio rechtstreeks naar
St.-Peter8burg reizen.
Prins Albert van Pruissen vertrekt heden-
raiddag van Voorburg na een bezoek aan die
gomeento en aan zyn buitengoed aldaar te
hebben gebracht.
Do tot adjudant van Z. K. H. Prins
Hendrik dor Nederlandon benoemde ordon-
nance officier lste luitenant jhr. Van Suchtelen
van de Ilaare, blfift ln dien officiersrang ge
handhaafd.
Naar men verneemt, ia de gep. lult.-
generaal J. E. N. baron Schiramelpenninck
van der Oye, adjudant in buitengewonen
dienst, die toegevoegd was aan den regeerenden
vorst van Waldeck, door Z. H. benoemd tot
Ridder-Grootkruis in de orde van Verdiensten
van Waldeck.
Te 's-Gravonhage is overleden de diri-
geerend officier van gezondheid 2de kl. luit.-
kolonel F. Piekema, gedetacheerd by den
geneeskundigen dienst der landmacht.
De heer J. M. Voorhoeve te Rotterdam
is door den Duitschen Keizer benoemd tot
ridder in de Orde van don Rooden Adelaar
3do klasse.
Aau de universiteit te Gent (Belgiö) zyn
gepromoveerd tot doctor in de geneeskunde,
do hoer D. H. Van der Goot, arts te Gronin
gen, en de heer A. Van der Horst, arts uit
Pretoria.
Het stoomschip „Duisburg" vertrok 6
Febr. van Batavia naar Amsterdam; de „Ge
neral" (uitrelR) arriveerde 5 Febr. te Port-Said
de Kaiser" (uitreis) arriveerde 5 Febr. te
Mombassa; do „Prinses Amalia", van Batavia
naar Amsterdam, vertrok 7 Febr. van Perim
de „Sumatra", van Amsterdam naar Batavia,
arriveerde 7 Febr. te Padang; de „Soembing",
van Rotterdam naar Java, arriveerde G Febr.
te Marseille; de „Bogor" arriveerde 7 Febr.
van Rotterdam te Batavia; de „Kanzier"
(thuisreis) vertrok 6 Februari van Mozambique;
de „Koningin Regentes", van Batavia naar
Amsterdam, passeerdo 7 Febr. Kaap Roca;
de „Maasdam" vertrok 7 Febr. van Rotterdam
naar Nieuw-York; de „Sindoro" van Batavia
naar Rotterdam, passeerde 6 Februari Kaap
del Armi; do „Soerabala", van Rotterdam
naar Java, passeerde 6 Febr. Gibraltar.
Alkemndo. Donderdag gaf de gemeente
volop biyk van haar instemming met het
feest van dien dag, het huweiyk van H. M.
de Koningin met Hortog Hendrik van Mecklen
burg. Van torenspitsen, openbare gebouwen
en schier alle woningen was het dundoek
ontplooid. Oud en jong was met oranje
getooid, en niet het minst de schooljeugd,
die opgegaan was, nu niet om te leoren,
maar om feest te vieren ter eere van ouzo
„Wilhelmina". Lange ryen van vergenoegde
kindergezichten bewogen zich vroogtydig door
de gemeente, uitgedost met lintjes en strikjes
en met vlaggen in de hand, naar de school
lokalen in do verschillende wy kon dor gemeente.
Dcltir werden de kleinon opgewacht door
onderwijzers en onderwyzeressen, om nu eens
onthaald te worden ter eere van dezen
gewichtigen dag, daartoe door don Gemeente
raad in staat gesteld op voorstel van zyn
voorzitter, den heer burgemeester Van Wichen.
Inmiddels maakten de leerlingen der beide
scholen te Roelof-Arondaveen, door onder -
wyzend personeel begeleid, oen tochtje naar
het Raadhuis. Hier worden de kinderen opge
steld door den heer Hendrix, hoofd der school,
en werdon den burgemeester als vertegen
woordiger van het Koninkiyk Gozag te dezer
plaatse, echt vaderlandsche liederen toege
zongen, onderbroken door het gejuich en
geroep van „Leve onze Koningin, Leve Hertog
Hendrik, Leve de Burgemeester", wat door
don laatste hartelijk werd boantwoord. Ver
volgens was het het Fanfarekorps „Liefde
voor Harmonie" uit Roelof-Arendsveen, dat
dezen dag feesteiyk hordacht. Zyn welluidende
tonen, op het Raadhuisplein ten beste gegeven,
vertolkten ook de gevoelens der spelenden
ten opzichte van het Koninkiyk huweiyk.
Wederom was het de Burgemeester, die
hun dank bracht voor hun attentie, waarna
hun ten Raadhuise een verfriaschlng werd
aangeboden, en in de ruime Raadkamer ander
maal de tonen der muziek weerklonken.
Nauwelyks waren deze feestelingen vertrokken,
of een kinderschaar uit Oude-Wetering trok
de aandacht. Onder leiding van den heer De
Ren, Hoofd der Oponbare School, werd wederom
uit zooveel kinderkelen uit volle borst krachtig
gezongen alles ter eere van het Koninkiyk
paar. Het terrein van het Raadhuis was
andermaal in een vlaggenzee horschapen, het
hoezee-geroep was eindeloos; ook nu werd
dank gebracht. Welgemoed keerdo men naar
Oude-Wetering terug, waar het schoofeest
werd voortgezet.
Bcimebroek# Door de goede zorgen van
mevrouw Van Doornlck-Repelaer, de ocht-
genoote des burgemeosters, is do huweiyksdag
van H. M. de Koningin niet onopgemerkt
voorbygegaan voor de leerlingen der open
bare school alhier. Ieder kind ontving als
herinneringsgeschenk een byzonder fraaien ge-
donkpenning met de busten van het koninkiyk
ochtpaar aan de eono en een symbolische
voorstelling van het huweiyk aan de keerzyde.
Een heeriyke versnapering in een oranjezakje
maakte de feestvreugde ten slotte volmaakt.
Uillegom. Voor de afd. Hillogom van den
Nationalen Bond van Handels- en Kantoor
bedienden in Nederland zal op 12 Febr. e. k.,
's avonds 8 uur, in het lokaal „Staats" eon
lezing gehouden wordeD door den heer C.
Brands van Liaserbroek.
Alhior circuleert by de ingezetenen eon
lyst, om geldon te verzamelen voor een kinder
feestje op 13 Februari, als een herinnering
aan het huweiyk van onze Koningie. De be
kende karakter-komiek Piet Vink zal op ge-
melden dag do jeugd doen lachen en men
twyfelt dan ook niet, of de offervaardigheid
zal groot biykon nu het doel is, den school
kinderen gratis een genoeglyken middag tp
verschaffen.
Leiderdorp. Gisteren werden de kinderen
van de openbare en bijzondere lagere school
by gelegenheid van het huweiyk van Hare
Majesteit de Koningin feesteiyk onthaald.
Oudslioorn. De klozorsiyst voor do Kamers
van Arbeid telt in deze gemeente voor do
werklieden 78 kiezors.
Oude-Wetering. Dinsdagavond vergaderde
de Commissie dor Onderstandskas by ziekte,
der Afd. Oude-Weterlng en O. van „Patri
monium" alhior met haar deelhebbers, ten
einde den penningmeester in do gelegenheid
te stellen, verslag uit te brengen over het
boekjaar 1900.
Nadat de vergadering op gebruikeiyke wyzo
door den Voorzitter was geopend en de notulen
der laatstgehouden jaarvergadering door den
secretaris waren gelezen, verkreeg de ponning-
moester het woord, om zyn verslag te doen
hooren. Uit dit verslag bleek, dat deze kas
42 deelhebbers telt en 4 begunstigers, welko
laatsten ons jauriyks stounen met 7.70.
Aan contributie van leden was ontvangen
do som van ƒ116,211/, en aan rente ƒ21.89,
te zamen een ontvangst van ƒ145.80'/,. Do
uitgaven daartegenover waren aan uitkeering
2L weken a ƒ3.50 aan 6 deelhebbers; aan
koston van drukwerk enz. 5.63, zoodat te
zamen was uitgegeven ƒ79.13, waardoor het
boekjaar den 31ston Doe. 1900 go3lotenwerd
met eon balans van 671.32.
Nadat door don Voorzitter gevraagd was,
of iemand over dit verslag het woord wenschte,
doch niemand zich Hot hooren, werden nog
eenige belangen besprokoD, waaronder ook
het genomen besluit, om ook dit jaar de
uitkeoring by ziekte weer op 3.50 per week
to bepalen, waarna de vergadering met gebod
werd gesloten.
Wassenaar. De huweiyksdag dor Koningin
werd in deze gemeente gekenmerkt door een
buitengewone stilte. Wie maar eenlgszins
kon, had zich natuuriyk naar de Residentie
begeven om den vorsteiyken stoet te zien of
om by het vuurwerk tegenwoordig te zyn.
Velen hadden dan ook dezen dag vry. Het
verdient zeker vermeld te worden, dat het
arbeidend en ander personeel van don hee:
C. J. v. d. Ouderineulon niet alleen een vryen
dag had, maar dat bovendien allen In de ge
legenheid waren gesteld om den stoet goed
te kunnen zien. Voor het huis van ZEd., op
den Knouterdyk, was een stelling opgesiagen,
Leiden, 8 Februari.
Weder wappert hier allerwegen de vlag,
tu niet wegens het huweiyk van Koningin
"Wilhelmina, maar thans omdat de Leldscho
academie jarig ls.
Ter viering van dien dag, den 326aten
atichtingsdag, hield de rector magnificus prof.
dr. J. E. Van Iterson J.Az. in het groot
auditorium een rede, tot bywoning waarvan,
bohalve hoogleeraren en studenten, ook zeer
veel andere belangstellenden aanwezig waren.
Toen ook heeren curatoren waren binnengeko
men, begon de hoogleeraar en zei: „Indien onder
linge naUvor tusschen genees-, heel- en verlos
kunde, in onze dagen, aanleiding kon geven
tot een wedstryd ala weleer op het Ida-
gebergte werd gevoerd, dan zou eon moderne
Paris stellig den appel aan de heelkunde uit
reiken en zyn oordeel zou vry wel op algemeene
Instemming kunnen rekenen."
Daarna wyst sprekef op den vooruitgang
Iran deze wetenschap, zoo groot, dat er zelfs
reeds gewaarschuwd moot worden niet alleen
voor overmatig vertrouwen, maar ook voor
ongomotiveerd verlangen om de wonderen der
kunst te onderzoeken.
Wel zou allicht het oordeel anders uitvaUen,
als men als doel alleerst stelde het voorkomen
van ziekte, het bewaken der gezondheid, de
S vermindering der sterfte, want in dat opzicht
zyn wonderen verkregen. Het sterftecijfer is
verminderd, besmettelijke ziekten worden met
ieucces bestreden en gekeerd, do tuberculose
overwonnen, zoodat de eindelyke zegepraal
I zeker schijnt; kraamvrouwkoortsen komen
veel minder voor, (in Pruisen sterven jaariyks
2500 vrouwen aan kraamvrouwenkoorts minder
dan 20 jaar geleden), de kanker hekias staat
in bedroevende tegenstelling daartegenover,
maar circa 40 pCt. dor geopereerden by kanker
aan de borst worden genezen.
Maar hoe groot die uitkomsten ook zUn,
waar het geldt kwalen te genezen, komt do
eerepalm ongotwyfeld toe aan de heelkunde.
Na nog een enkel woord over de verhouding
tusschen internist en chirurg, kondigt spr.
zyn onderworp aan, dat grootendeels tot het
gebied der heelkunde gerekend kan worden
„de beteekenis der lichaamsoefening voor den
gezonden en den zieken mensch."
By de uiteenzetting van spr's. betoog over
dit onderwerp geven wy alleen maar da ljjn
aan, die hy daarby volgde.
Allereerst woes hy op do bekende waarheid,
dat door oefening de spieren tot ontwikkeling
gebracht en krachtiger gemaakt kunnen worden.
Dit geldt van alle weefsels en organen van
het menschelyk lichaam, dus wat betreft de
spieren, het beenstelsel, de huid, het oog,
het oor, den reuk, den smaak, de ademhaling,
de spysvertering, de centraalorganen van hot
zenuwstelsel (waardoor zich de superioriteit
toont van don homo sapiens).
Door oofening wordt verkregen vaardigheid,
d. i. snelheid en doelmatigheid in de waar
neming, de omzetting, het besluit en de han
deling. Het gaat ten slotte vanzelf.
Hierby moet echter steeds rekening worden
gehouden met den aanleg. Door oefening tot
volmaaktheid. Alles is hier geen winst, bv.
eeltvorming voor handenarbeid moge gewenscht
zyn, voor den vioolspeler kan ze dat niet
worden genoemd; men kan veel 1 e e r e n eten
en drinken, totdat de wyduitgerekte organen
hun arbeid weigeren of aan ziekelyko ver
anderingen ten prooi vallen.
Het aanwensel om weinig te oten verslapt
do energie der spieren van het darmkanaal
en brengt de klieren der spysvertoringsorganen
tot atrophie.
id
I Sabine lioordo nauwelijks een toon. De
t ntate)tenia over de vraag haror moedor keerde
t rug. Z|j peinsde er over. Wie ter wereld
k >n iots in haar omgang met Acliim vinden I
M ,ar aanstonds word het haar klaar, dat de
wereld geen bogrip had van den edelen grond
hunner vriendschap; van het oprechte der
deelneming, waaruit zy kracht en levensmoed
putte.
Hun omgang moest ophouden, zoodra die
ontdekt was. Nu had mon haar nog maar
gezien met „oen officier", en gelukkig had
zy Blhser even ontmoet. Wanneer men haar
morgon met von Körlegg zag, zou het komen
tot uiteenzettingen met haar ouders, waar
voor zy terugschrikte.
Den anderen dag vertelde zy Acbim haar
bevinding, en zy sprak levendig overdovoor-
oordeolen en kleingeestigheden van Mühlau.
En als tweo zoo luid hun vryheid tegenover
de onbekrompenheid van anderen pryzen, dan
willen zy zich slechts verdooven, om de grenzen
dier bekrompenheid te overschryden.
Achim gevoelde dat zeer duideiyk, al wilde
hy het niot onder woordon brengen, uit vrees,
de arme Sabine te kwetsen. Hy was het haar
verschuldigd, zulke dingen met zlchzolven uit
te maken. Hy was er diep van doordrongen,
dat deze enkele oogenbllkken met haar, dik-
wyla onder kletsenden regen of gierenden
wind, voor haar het lichtpunt van den dag
vormden. -
Het waa du. byna voor hem een ver
lichting, toen zy voorsloeg, elkaar tot aan
Leo's volledig herstel, nog slechts om don
derdon dag te ontmoeten. Hy stemde toe, al
voelde hy, dat de twee dagen tusschen deze
ontmoetingen voor hem dood zouden zyn.
De genezing van den kleine nam een regel
matig verloop; hy bleef ochter zeer zwak.
Dit deed in Sabine's hoofd een plan rypen:
zy wilde voort uit dit onge huis, naar buiten
op het land, waar haar zoontjo volledig her-
atel en zyzelv» vryheid kon vinden.
Zo bogon van een noodzakelyke badreis te
gprekon en wist den dokter op haar hand te
krygen. De oudo Deuben on zyn vrouw vonden
hot een ongehoorde onderneming, waaraan
veel mooilykheden en vooral veel kosten ver
bonden waren. Hun tegenzin waa zóó groot,
dat hun een pak van het hart viei, toen
Sabine eindeiyk voorstelde, in plaats van naar
een badplaats eenvoudig eenige weken naar
„Heinsdorf" te gaan; dat zou wel denzelfden
gunstigen uitslag hebben.
Dit vond bUval, en zoo bereikte Sabine
langs omwegen, wat ze wenschte. Dochjui3t
dat zy, om eenige weken hy haar broeder op
het famillegoed te kunnen doorbrengen, zooveel
diplomatie moest in het werk Btellon, ver
bitterde fiaar opnieuw tegen haar lot. Zy
hoopte nu by haar broeder, mogelyk ook by
Martha, da liefde te vinden, waaraan haar
hart zoo groote behoefte gevoelde.
Twee dagen voor dien, waarop haar vertrek
was bepaald, zocht zy de plek weder op, waar
ze Achim zou ontmoeten. Er wachtte haar
een vorrasaing.
In plaata van den gewachte kwam een
soldaat op haar toe, groette en vroeg:
,Is u mevrouw von Zeuthern?"
„Ja, wat hadt je?" zei Sabine onvriendelyk.
„Ik moest dit aan u afgeven."
Hy overhandigde haar eon brief en maakto
rechtsom keert.
Do brief beefde in haar hand; zy liep nog
eenige minuten voort, tot ze aan oen be-
moston boomtronk kwam, waar ze kon gaan
zitten, on las:
„tVaarde, zoor goachte Mevrouw 1
„Een dringende dienstzaak verhindert
my heden, in persoon naar uw lieveling
te komen vragen. Ik heb slechts de keuze,
u tevergeefs te laten wachten of een
poging te doen, u door deze regelen in
te lichten. Mpn oppasser is vry verstan
dig; ik zal hem zoo goed mogelyk yw
toilet beschry ven en hem buitendien zog
gen, dat u er geheol anders uitziet dan
de overige dames van Hühlau dan kan
hy niet het onheil stichten, den brief ln
verkeerde handen te geven.
„Onmogelijk schynt my echter de ont
bering, zes volle dagen niets van u en
uw kinderen te vernemen. Mag ik het
verzoek wagon, u morgen te zien? Ik
zal er in elk geval zyn.
„Met de meeste hoogachting,
.A. v. K."
Eon gevoel van groote zaligheid door
stroomde Sabine. Deze regels, die inderdaad
veel minder zeiden dan wat zyn mond, zyn
blik, zyn geheele wezen haar al zoo dikwyis
gezegd hadden, schenen haar een pand van
hun te-zamen behooren.
Do noodzakelykheid, hem te moeten ant
woorden, hom een plek by „Heinedorf' als
plaats van samenkomst aan te wyzen, ver
vulde haar mot weelde en ontsteltenis. Nog
minuten lang zat zy en las dien brief weer
en nogmaals weer, of haar mogelyk een
woord of een geheime zin kon ontgaan zyn;
zy vorkwikto zich met den aanblik van het
groote duidelyke schrift.
Toeu snelde zy huiswaarts. Zy bedacht,
dat het haast een onmogelykheid was, hoi-
melyk een brief te schryven en tor post te
bezorgen. Toch moest dit gebeuren. De post
was de eenige veilige weg.
Haar ouders wisten heol goed, dat zy
slechts met drie monschen: Suzanna Oster-
roth, haar zwager von Zeuthern en haar
oom Fnts Ostorroth correspondeerde en enkel
des avonds schreef. Verder dralen hielp nu
echter niet. Zonder hoed of mantol af te
doen, ging zy aan haar achryftafel zitten on
haastig schreef zy:
„Hooggoachto Heerl
„Ik mag u niet aan do verveling bloot
stellen, my tevergeefs te wachten. Wy
verhuizen overmorgen naar „Heinsdorf",
nameiyk de kinderen en ik, en myn
goede mama zou het zeker oubegrypeiyk
vinden, als ik morgen van het inpakken
een half uur afnam om te gaan wandelen.
Te „Heinsdorf" zal myn kleine Leo, naar
ik hoop, spoedig zyn krachten herwinnen.
Het is daar heel mooi, en ook ik vind
er lievelingsplekjes uit myn jeugd terug,
vooral dat onder de zoogenaamde Fran-
scho linde, waar ik ln gelukkiger dagen
dikwyis do zon zag ondergaan.
„Ik dank u nog eons voor alle deel
neming. U heeft my daardoor ln dubbelen
zin goed gedaan.
„Uw
„S. v. Z
Zy glimlachte, byna trotsch op haar slimheid.
Als zpn hart begrfjpen wilde, zou het den
roep verstaan: vóór zonsondergang, by de
Franscho linde wacht ik u. En als zyn hart
niot zoo scherp luisterde, kon hy do laatste
woorden opvatten als een vaarwel voor onbe-
paalden tyd.
Mevrouw Deuben stond in de kouken en
besprak met Guste het inmaken van groenten,
waaraan men beginnen zou, zoodra Sabine
vertrokken was. Tot haar verbazing zag ze
haar dochter, dio tien minuten geloden voorby
het venster gekomen was, weer uitgaan.
„Wat is er? Waar ga je heen?" riep zy
haar nieuwsgierig too.
„Ik had nog wat vergoten 1" antwoordde
Sabine en snelde haastig voort. Een kwar-
tiertjo later toonde ze 0011 pakje naalden,
garen en verdor naaigereedschap.
„'t Is goed, alles in voorraad to hebben,"
verklaarde ze; „buiten kan men zoo weinig
krygen".
„Nu, dat kon Je anders in bet dorp ook
wel kooponl" meende haar moedor.
Hoe gelukkig was Sabino, toen ze goed en
wel by haar broeder binnentrok. Reinald en
Martha ontvingen haar feostelyk; de kamers,
waar zy met haar kinderen zou logeeren,
waren kwistig met bloemen versierd. Do
verloofdo was met haar moeder overgekomen'
en bleef tot het avondeten.
Sabine drong er terstond op aan, dat haar
broeder om haar niets in zijn gewoonten zou
verandoren en evengoed ais tot dusver 's avonds
naar zyn meisje zou gaan, Zy mocht Martha
niet bereoven en vroeg, met een innemend
lachje, verlof, nu en dan mee te mogen komen.
Zy had op dezo wyzo dadoiyk den toestand
naar aller genoegen geregeld.
Nu kon da idyllo beginnen. Sabino wachtte,
dat do landlucht haar en den kleine goed doen
en hot samenzyn met den geliefden broeder
haar gemoed vrede geven zou.
(Wordt tnrvoljd).