12565 Vrijdag 8 Februari, A°. 1901. "ourant wordt dagelijks, met uitzondering 'an (Zon- en feestdagen, uitgegeven. F-ouilietoii. VERBODEN LIEFDE. LEIDSGH PRIJS DEZER COURANT: Voor Lelden per 8 maanden, i i i I i if 1.10. Buiton Leidon, por looper go waar «genten gevestigd rfln 1-00. Franco per post ••tisêiistttssf* l-6®- DAGBLAD PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1-6 regels 1.05. Iedere rogel meor 0.17J. Grootere letters naar plaatsruimte. Voor hot incasseoren buiten de stad wordt 0.05 berekend. Alle overdriving schaadt, ook die uit over werkt zin spreekt, als ze gepleegd wordt met het arbeidsvermogen der hersenen. Ieder individu lfidt schade by eonzydige ontwikke ling van een zijner deelen. Spr. behandelt daarna de gymnastiek en de sport, wist aan hoe oefening op den voorgrond moet staan: „Wie kan zich bekoord gevoelen door de zware beenen eener balletdanseres metmageren hals en dunne armen?" Spr. zou boven gymnastische schooloefe ningen, die eentonig worden, waarby de machine wordt geoefond, niet de mensch, ver kiezen beweging en spelen in de vrye lucht, waardoor veel meer alle deelen des lichaams in beweging worden gebracht. Uit dat oogpunt verdient de sport aanbeveling, waarby het automatische der beweging op den achter grond treedt tegenover het initiative der han deling. Maar ook hier dreigt gevaar, als de oefening is verkregende Zondagsruiter heeft meer voordeel van zyn onbeholpen kunst verrichtingen dan de cavalerist. Afwisseling is noodig in werkzaamheid voor lichaam en geest. Naast gymnastiek en sport noemt spr. den derden vorm, met den schoonklinkenden naam heilgymnastiek. Deze is meer gericht op plaatse- lyke afwykingen by het individu, dan op zyn algemeene ontwikkeling. Spr. beschryft er do groote voordeeion van, ook van de Zander-instituton; het nadeel is de duurte; sprekor pr(jst massage aan, en de werking der electriciteit. Aan de apparatotherapie van Zander is kostbaarheid en lange duur van behandeling verbonden, zoo ook aan do electrotherapie. Spr. wyst daarna op de toestelletjes van Thilo enz. Een groot bezwaar oppert spr. tegen de mechanotherapy, dat zy de gedachten van den mensch by zyn kwaal bepaalt, niet de schoone kunst van te vergeten leert. Maar bovenal moet hier worden herinnerd, dat de mensch een ondeelbaar geheol vormt, opdat het individu geen schade lUdo door maat regelen, die aan oen bepaald systeem of orgaan ten goede komen. Afwisseling tus3chen goestelykon en lichame- ïyken arbeid is noodig. Na bespreking van de sociale beteekenis van dit vraagstuk, waaraan de medico-mechani8Che instituten hun ontstaan hebben te danken, en de nieuwe toestellen o. a. van Hönig, na gewezen te hebben op den meer belovenden weg, de inrichting van overheidswege van heusche werkplaatsen en fabrieken, waarin tydeiyk invalide werklieden tot meerdere of volkomen vaardigheid worden opgekweekt, al werkt hier saraenzyn van velen weer nadeelig, besluit spr. met de herinnering aan den onverbrekeiyken samen hang tus8chen de verschillende deelen, waaruit het geheel, dat den naam draagt van mensch, is opgebouwd. Beide lichaam en geest moeten ontwikkeld worden. Dat zy gezegd aan de voorstanders van gymnastiek en sport, heilgymnastiek eD mechanotherapie en ook, mot niet minder nadruk, aan ondor- vvyzers en leerlingen, aan professoren en studenten. De met volle aandacht gevolgde rede vond luiden byval. De groote gohoorzaal was ook nu weer te klom, te meer daar de „academische kapel" ook dezen gedenkdag haar plaats op do tribune had ingenomen.. De door studenten van het eerste jaar gehouden gekostumeerde ryjool was niet zoo druk als andero jaren: slechts een wagen of drie, waaronder een voorstelling van „de zeven wyzen", of Minerva haar geliefde zonen begeleidend, of de uit zonnegloren herboren©. Getrouw aan de gewoonte als er muziek op de Korenbeurs is, was het er ook gister avond verbazend druk in dat stadsgedeelte. De illuminatie der brug van de bovensto lyn tot den waterspiegel slaagde goed en de schuttery-muziek deed hei wat vrooiyke, opwekkende nummers hooren. Ook den ouden lieden van het Geref. Minne- huis was een feestjo bereid ter gelegen heid der huwelyksvoltrekking van Koningin Wilhelmina en Hertog Hendrik. In de ruime, door de centrale verwarming op goede temperatuur gebrachte kerkzaal, waren 's morgens door de welwillende zorg van den heer Van Beramel een aardige tropee en eenigo versieringen aangebracht, in welker midden hot portret prykte van het Hooge Echtpaar. Het geheel loverde een feesteiyken aanblik en overal boerschte gezelligheid. Het bracht afwisseling in het eentonig leven dier oude lieden. Des avonds bogon het onthaal. Om halfzeven werd er koffie gedronken met taartjes en de mannen kregen ieder twee sigaren, welke zy dan ook direct aanstaken en verdampten alsof de sigaren bepaald dien avond nog op moesten. Te zeven uren kwamon hoeren regenten en directeuren, van wie do hoer Kloots eenigo toopasseiyke woorden sprak omtrent het feest. Het orgel werd bespeeld, er werd gezongen en alles ademde vrooiykheld. Het was prettig die van vergenoegdheid stralende gezichten te zien. Vervolgens werden de oudjes onthaald op anysmelk en krentenbrood en sinaasappelen, met een zakje bruidsuikers, bot zakje versierd mot de nationale en oranje-kleuren. Gezang en toespraken wisselden elkander af, en 't was oen aardig gehoor, 't Wilhelmus aangeheven door de reeds bevende stemmen. Biyde en vrooiyk bleven do oudje3 nog eenigen tyd byeen. Om balflien was het tyd tor ruste te gaan, en allen deden dit met een dankbaar hart. Beroepen Is by do Ned.-Herv. gem. te Noordon do heer P. N. Gfismaa Jr., theol. cand. to Anlsmoor, die bedankt heeft voor hot beroep naar ICage. Gistoravond vertrokken reeds verschil lende vreemde vorsten, o. a. de Grootvorst Wladimlr en kinderen, dio rechtstreeks naar St.-Peter8burg reizen. Prins Albert van Pruissen vertrekt heden- raiddag van Voorburg na een bezoek aan die gomeento en aan zyn buitengoed aldaar te hebben gebracht. Do tot adjudant van Z. K. H. Prins Hendrik dor Nederlandon benoemde ordon- nance officier lste luitenant jhr. Van Suchtelen van de Ilaare, blfift ln dien officiersrang ge handhaafd. Naar men verneemt, ia de gep. lult.- generaal J. E. N. baron Schiramelpenninck van der Oye, adjudant in buitengewonen dienst, die toegevoegd was aan den regeerenden vorst van Waldeck, door Z. H. benoemd tot Ridder-Grootkruis in de orde van Verdiensten van Waldeck. Te 's-Gravonhage is overleden de diri- geerend officier van gezondheid 2de kl. luit.- kolonel F. Piekema, gedetacheerd by den geneeskundigen dienst der landmacht. De heer J. M. Voorhoeve te Rotterdam is door den Duitschen Keizer benoemd tot ridder in de Orde van don Rooden Adelaar 3do klasse. Aau de universiteit te Gent (Belgiö) zyn gepromoveerd tot doctor in de geneeskunde, do hoer D. H. Van der Goot, arts te Gronin gen, en de heer A. Van der Horst, arts uit Pretoria. Het stoomschip „Duisburg" vertrok 6 Febr. van Batavia naar Amsterdam; de „Ge neral" (uitrelR) arriveerde 5 Febr. te Port-Said de Kaiser" (uitreis) arriveerde 5 Febr. te Mombassa; do „Prinses Amalia", van Batavia naar Amsterdam, vertrok 7 Febr. van Perim de „Sumatra", van Amsterdam naar Batavia, arriveerde 7 Febr. te Padang; de „Soembing", van Rotterdam naar Java, arriveerde G Febr. te Marseille; de „Bogor" arriveerde 7 Febr. van Rotterdam te Batavia; de „Kanzier" (thuisreis) vertrok 6 Februari van Mozambique; de „Koningin Regentes", van Batavia naar Amsterdam, passeerdo 7 Febr. Kaap Roca; de „Maasdam" vertrok 7 Febr. van Rotterdam naar Nieuw-York; de „Sindoro" van Batavia naar Rotterdam, passeerde 6 Februari Kaap del Armi; do „Soerabala", van Rotterdam naar Java, passeerde 6 Febr. Gibraltar. Alkemndo. Donderdag gaf de gemeente volop biyk van haar instemming met het feest van dien dag, het huweiyk van H. M. de Koningin met Hortog Hendrik van Mecklen burg. Van torenspitsen, openbare gebouwen en schier alle woningen was het dundoek ontplooid. Oud en jong was met oranje getooid, en niet het minst de schooljeugd, die opgegaan was, nu niet om te leoren, maar om feest te vieren ter eere van ouzo „Wilhelmina". Lange ryen van vergenoegde kindergezichten bewogen zich vroogtydig door de gemeente, uitgedost met lintjes en strikjes en met vlaggen in de hand, naar de school lokalen in do verschillende wy kon dor gemeente. Dcltir werden de kleinon opgewacht door onderwijzers en onderwyzeressen, om nu eens onthaald te worden ter eere van dezen gewichtigen dag, daartoe door don Gemeente raad in staat gesteld op voorstel van zyn voorzitter, den heer burgemeester Van Wichen. Inmiddels maakten de leerlingen der beide scholen te Roelof-Arondaveen, door onder - wyzend personeel begeleid, oen tochtje naar het Raadhuis. Hier worden de kinderen opge steld door den heer Hendrix, hoofd der school, en werdon den burgemeester als vertegen woordiger van het Koninkiyk Gozag te dezer plaatse, echt vaderlandsche liederen toege zongen, onderbroken door het gejuich en geroep van „Leve onze Koningin, Leve Hertog Hendrik, Leve de Burgemeester", wat door don laatste hartelijk werd boantwoord. Ver volgens was het het Fanfarekorps „Liefde voor Harmonie" uit Roelof-Arendsveen, dat dezen dag feesteiyk hordacht. Zyn welluidende tonen, op het Raadhuisplein ten beste gegeven, vertolkten ook de gevoelens der spelenden ten opzichte van het Koninkiyk huweiyk. Wederom was het de Burgemeester, die hun dank bracht voor hun attentie, waarna hun ten Raadhuise een verfriaschlng werd aangeboden, en in de ruime Raadkamer ander maal de tonen der muziek weerklonken. Nauwelyks waren deze feestelingen vertrokken, of een kinderschaar uit Oude-Wetering trok de aandacht. Onder leiding van den heer De Ren, Hoofd der Oponbare School, werd wederom uit zooveel kinderkelen uit volle borst krachtig gezongen alles ter eere van het Koninkiyk paar. Het terrein van het Raadhuis was andermaal in een vlaggenzee horschapen, het hoezee-geroep was eindeloos; ook nu werd dank gebracht. Welgemoed keerdo men naar Oude-Wetering terug, waar het schoofeest werd voortgezet. Bcimebroek# Door de goede zorgen van mevrouw Van Doornlck-Repelaer, de ocht- genoote des burgemeosters, is do huweiyksdag van H. M. de Koningin niet onopgemerkt voorbygegaan voor de leerlingen der open bare school alhier. Ieder kind ontving als herinneringsgeschenk een byzonder fraaien ge- donkpenning met de busten van het koninkiyk ochtpaar aan de eono en een symbolische voorstelling van het huweiyk aan de keerzyde. Een heeriyke versnapering in een oranjezakje maakte de feestvreugde ten slotte volmaakt. Uillegom. Voor de afd. Hillogom van den Nationalen Bond van Handels- en Kantoor bedienden in Nederland zal op 12 Febr. e. k., 's avonds 8 uur, in het lokaal „Staats" eon lezing gehouden wordeD door den heer C. Brands van Liaserbroek. Alhior circuleert by de ingezetenen eon lyst, om geldon te verzamelen voor een kinder feestje op 13 Februari, als een herinnering aan het huweiyk van onze Koningie. De be kende karakter-komiek Piet Vink zal op ge- melden dag do jeugd doen lachen en men twyfelt dan ook niet, of de offervaardigheid zal groot biykon nu het doel is, den school kinderen gratis een genoeglyken middag tp verschaffen. Leiderdorp. Gisteren werden de kinderen van de openbare en bijzondere lagere school by gelegenheid van het huweiyk van Hare Majesteit de Koningin feesteiyk onthaald. Oudslioorn. De klozorsiyst voor do Kamers van Arbeid telt in deze gemeente voor do werklieden 78 kiezors. Oude-Wetering. Dinsdagavond vergaderde de Commissie dor Onderstandskas by ziekte, der Afd. Oude-Weterlng en O. van „Patri monium" alhior met haar deelhebbers, ten einde den penningmeester in do gelegenheid te stellen, verslag uit te brengen over het boekjaar 1900. Nadat de vergadering op gebruikeiyke wyzo door den Voorzitter was geopend en de notulen der laatstgehouden jaarvergadering door den secretaris waren gelezen, verkreeg de ponning- moester het woord, om zyn verslag te doen hooren. Uit dit verslag bleek, dat deze kas 42 deelhebbers telt en 4 begunstigers, welko laatsten ons jauriyks stounen met 7.70. Aan contributie van leden was ontvangen do som van ƒ116,211/, en aan rente ƒ21.89, te zamen een ontvangst van ƒ145.80'/,. Do uitgaven daartegenover waren aan uitkeering 2L weken a ƒ3.50 aan 6 deelhebbers; aan koston van drukwerk enz. 5.63, zoodat te zamen was uitgegeven ƒ79.13, waardoor het boekjaar den 31ston Doe. 1900 go3lotenwerd met eon balans van 671.32. Nadat door don Voorzitter gevraagd was, of iemand over dit verslag het woord wenschte, doch niemand zich Hot hooren, werden nog eenige belangen besprokoD, waaronder ook het genomen besluit, om ook dit jaar de uitkeoring by ziekte weer op 3.50 per week to bepalen, waarna de vergadering met gebod werd gesloten. Wassenaar. De huweiyksdag dor Koningin werd in deze gemeente gekenmerkt door een buitengewone stilte. Wie maar eenlgszins kon, had zich natuuriyk naar de Residentie begeven om den vorsteiyken stoet te zien of om by het vuurwerk tegenwoordig te zyn. Velen hadden dan ook dezen dag vry. Het verdient zeker vermeld te worden, dat het arbeidend en ander personeel van don hee: C. J. v. d. Ouderineulon niet alleen een vryen dag had, maar dat bovendien allen In de ge legenheid waren gesteld om den stoet goed te kunnen zien. Voor het huis van ZEd., op den Knouterdyk, was een stelling opgesiagen, Leiden, 8 Februari. Weder wappert hier allerwegen de vlag, tu niet wegens het huweiyk van Koningin "Wilhelmina, maar thans omdat de Leldscho academie jarig ls. Ter viering van dien dag, den 326aten atichtingsdag, hield de rector magnificus prof. dr. J. E. Van Iterson J.Az. in het groot auditorium een rede, tot bywoning waarvan, bohalve hoogleeraren en studenten, ook zeer veel andere belangstellenden aanwezig waren. Toen ook heeren curatoren waren binnengeko men, begon de hoogleeraar en zei: „Indien onder linge naUvor tusschen genees-, heel- en verlos kunde, in onze dagen, aanleiding kon geven tot een wedstryd ala weleer op het Ida- gebergte werd gevoerd, dan zou eon moderne Paris stellig den appel aan de heelkunde uit reiken en zyn oordeel zou vry wel op algemeene Instemming kunnen rekenen." Daarna wyst sprekef op den vooruitgang Iran deze wetenschap, zoo groot, dat er zelfs reeds gewaarschuwd moot worden niet alleen voor overmatig vertrouwen, maar ook voor ongomotiveerd verlangen om de wonderen der kunst te onderzoeken. Wel zou allicht het oordeel anders uitvaUen, als men als doel alleerst stelde het voorkomen van ziekte, het bewaken der gezondheid, de S vermindering der sterfte, want in dat opzicht zyn wonderen verkregen. Het sterftecijfer is verminderd, besmettelijke ziekten worden met ieucces bestreden en gekeerd, do tuberculose overwonnen, zoodat de eindelyke zegepraal I zeker schijnt; kraamvrouwkoortsen komen veel minder voor, (in Pruisen sterven jaariyks 2500 vrouwen aan kraamvrouwenkoorts minder dan 20 jaar geleden), de kanker hekias staat in bedroevende tegenstelling daartegenover, maar circa 40 pCt. dor geopereerden by kanker aan de borst worden genezen. Maar hoe groot die uitkomsten ook zUn, waar het geldt kwalen te genezen, komt do eerepalm ongotwyfeld toe aan de heelkunde. Na nog een enkel woord over de verhouding tusschen internist en chirurg, kondigt spr. zyn onderworp aan, dat grootendeels tot het gebied der heelkunde gerekend kan worden „de beteekenis der lichaamsoefening voor den gezonden en den zieken mensch." By de uiteenzetting van spr's. betoog over dit onderwerp geven wy alleen maar da ljjn aan, die hy daarby volgde. Allereerst woes hy op do bekende waarheid, dat door oefening de spieren tot ontwikkeling gebracht en krachtiger gemaakt kunnen worden. Dit geldt van alle weefsels en organen van het menschelyk lichaam, dus wat betreft de spieren, het beenstelsel, de huid, het oog, het oor, den reuk, den smaak, de ademhaling, de spysvertering, de centraalorganen van hot zenuwstelsel (waardoor zich de superioriteit toont van don homo sapiens). Door oofening wordt verkregen vaardigheid, d. i. snelheid en doelmatigheid in de waar neming, de omzetting, het besluit en de han deling. Het gaat ten slotte vanzelf. Hierby moet echter steeds rekening worden gehouden met den aanleg. Door oefening tot volmaaktheid. Alles is hier geen winst, bv. eeltvorming voor handenarbeid moge gewenscht zyn, voor den vioolspeler kan ze dat niet worden genoemd; men kan veel 1 e e r e n eten en drinken, totdat de wyduitgerekte organen hun arbeid weigeren of aan ziekelyko ver anderingen ten prooi vallen. Het aanwensel om weinig te oten verslapt do energie der spieren van het darmkanaal en brengt de klieren der spysvertoringsorganen tot atrophie. id I Sabine lioordo nauwelijks een toon. De t ntate)tenia over de vraag haror moedor keerde t rug. Z|j peinsde er over. Wie ter wereld k >n iots in haar omgang met Acliim vinden I M ,ar aanstonds word het haar klaar, dat de wereld geen bogrip had van den edelen grond hunner vriendschap; van het oprechte der deelneming, waaruit zy kracht en levensmoed putte. Hun omgang moest ophouden, zoodra die ontdekt was. Nu had mon haar nog maar gezien met „oen officier", en gelukkig had zy Blhser even ontmoet. Wanneer men haar morgon met von Körlegg zag, zou het komen tot uiteenzettingen met haar ouders, waar voor zy terugschrikte. Den anderen dag vertelde zy Acbim haar bevinding, en zy sprak levendig overdovoor- oordeolen en kleingeestigheden van Mühlau. En als tweo zoo luid hun vryheid tegenover de onbekrompenheid van anderen pryzen, dan willen zy zich slechts verdooven, om de grenzen dier bekrompenheid te overschryden. Achim gevoelde dat zeer duideiyk, al wilde hy het niot onder woordon brengen, uit vrees, de arme Sabine te kwetsen. Hy was het haar verschuldigd, zulke dingen met zlchzolven uit te maken. Hy was er diep van doordrongen, dat deze enkele oogenbllkken met haar, dik- wyla onder kletsenden regen of gierenden wind, voor haar het lichtpunt van den dag vormden. - Het waa du. byna voor hem een ver lichting, toen zy voorsloeg, elkaar tot aan Leo's volledig herstel, nog slechts om don derdon dag te ontmoeten. Hy stemde toe, al voelde hy, dat de twee dagen tusschen deze ontmoetingen voor hem dood zouden zyn. De genezing van den kleine nam een regel matig verloop; hy bleef ochter zeer zwak. Dit deed in Sabine's hoofd een plan rypen: zy wilde voort uit dit onge huis, naar buiten op het land, waar haar zoontjo volledig her- atel en zyzelv» vryheid kon vinden. Zo bogon van een noodzakelyke badreis te gprekon en wist den dokter op haar hand te krygen. De oudo Deuben on zyn vrouw vonden hot een ongehoorde onderneming, waaraan veel mooilykheden en vooral veel kosten ver bonden waren. Hun tegenzin waa zóó groot, dat hun een pak van het hart viei, toen Sabine eindeiyk voorstelde, in plaats van naar een badplaats eenvoudig eenige weken naar „Heinsdorf" te gaan; dat zou wel denzelfden gunstigen uitslag hebben. Dit vond bUval, en zoo bereikte Sabine langs omwegen, wat ze wenschte. Dochjui3t dat zy, om eenige weken hy haar broeder op het famillegoed te kunnen doorbrengen, zooveel diplomatie moest in het werk Btellon, ver bitterde fiaar opnieuw tegen haar lot. Zy hoopte nu by haar broeder, mogelyk ook by Martha, da liefde te vinden, waaraan haar hart zoo groote behoefte gevoelde. Twee dagen voor dien, waarop haar vertrek was bepaald, zocht zy de plek weder op, waar ze Achim zou ontmoeten. Er wachtte haar een vorrasaing. In plaata van den gewachte kwam een soldaat op haar toe, groette en vroeg: ,Is u mevrouw von Zeuthern?" „Ja, wat hadt je?" zei Sabine onvriendelyk. „Ik moest dit aan u afgeven." Hy overhandigde haar eon brief en maakto rechtsom keert. Do brief beefde in haar hand; zy liep nog eenige minuten voort, tot ze aan oen be- moston boomtronk kwam, waar ze kon gaan zitten, on las: „tVaarde, zoor goachte Mevrouw 1 „Een dringende dienstzaak verhindert my heden, in persoon naar uw lieveling te komen vragen. Ik heb slechts de keuze, u tevergeefs te laten wachten of een poging te doen, u door deze regelen in te lichten. Mpn oppasser is vry verstan dig; ik zal hem zoo goed mogelyk yw toilet beschry ven en hem buitendien zog gen, dat u er geheol anders uitziet dan de overige dames van Hühlau dan kan hy niet het onheil stichten, den brief ln verkeerde handen te geven. „Onmogelijk schynt my echter de ont bering, zes volle dagen niets van u en uw kinderen te vernemen. Mag ik het verzoek wagon, u morgen te zien? Ik zal er in elk geval zyn. „Met de meeste hoogachting, .A. v. K." Eon gevoel van groote zaligheid door stroomde Sabine. Deze regels, die inderdaad veel minder zeiden dan wat zyn mond, zyn blik, zyn geheele wezen haar al zoo dikwyis gezegd hadden, schenen haar een pand van hun te-zamen behooren. Do noodzakelykheid, hem te moeten ant woorden, hom een plek by „Heinedorf' als plaats van samenkomst aan te wyzen, ver vulde haar mot weelde en ontsteltenis. Nog minuten lang zat zy en las dien brief weer en nogmaals weer, of haar mogelyk een woord of een geheime zin kon ontgaan zyn; zy vorkwikto zich met den aanblik van het groote duidelyke schrift. Toeu snelde zy huiswaarts. Zy bedacht, dat het haast een onmogelykheid was, hoi- melyk een brief te schryven en tor post te bezorgen. Toch moest dit gebeuren. De post was de eenige veilige weg. Haar ouders wisten heol goed, dat zy slechts met drie monschen: Suzanna Oster- roth, haar zwager von Zeuthern en haar oom Fnts Ostorroth correspondeerde en enkel des avonds schreef. Verder dralen hielp nu echter niet. Zonder hoed of mantol af te doen, ging zy aan haar achryftafel zitten on haastig schreef zy: „Hooggoachto Heerl „Ik mag u niet aan do verveling bloot stellen, my tevergeefs te wachten. Wy verhuizen overmorgen naar „Heinsdorf", nameiyk de kinderen en ik, en myn goede mama zou het zeker oubegrypeiyk vinden, als ik morgen van het inpakken een half uur afnam om te gaan wandelen. Te „Heinsdorf" zal myn kleine Leo, naar ik hoop, spoedig zyn krachten herwinnen. Het is daar heel mooi, en ook ik vind er lievelingsplekjes uit myn jeugd terug, vooral dat onder de zoogenaamde Fran- scho linde, waar ik ln gelukkiger dagen dikwyis do zon zag ondergaan. „Ik dank u nog eons voor alle deel neming. U heeft my daardoor ln dubbelen zin goed gedaan. „Uw „S. v. Z Zy glimlachte, byna trotsch op haar slimheid. Als zpn hart begrfjpen wilde, zou het den roep verstaan: vóór zonsondergang, by de Franscho linde wacht ik u. En als zyn hart niot zoo scherp luisterde, kon hy do laatste woorden opvatten als een vaarwel voor onbe- paalden tyd. Mevrouw Deuben stond in de kouken en besprak met Guste het inmaken van groenten, waaraan men beginnen zou, zoodra Sabine vertrokken was. Tot haar verbazing zag ze haar dochter, dio tien minuten geloden voorby het venster gekomen was, weer uitgaan. „Wat is er? Waar ga je heen?" riep zy haar nieuwsgierig too. „Ik had nog wat vergoten 1" antwoordde Sabine en snelde haastig voort. Een kwar- tiertjo later toonde ze 0011 pakje naalden, garen en verdor naaigereedschap. „'t Is goed, alles in voorraad to hebben," verklaarde ze; „buiten kan men zoo weinig krygen". „Nu, dat kon Je anders in bet dorp ook wel kooponl" meende haar moedor. Hoe gelukkig was Sabino, toen ze goed en wel by haar broeder binnentrok. Reinald en Martha ontvingen haar feostelyk; de kamers, waar zy met haar kinderen zou logeeren, waren kwistig met bloemen versierd. Do verloofdo was met haar moeder overgekomen' en bleef tot het avondeten. Sabine drong er terstond op aan, dat haar broeder om haar niets in zijn gewoonten zou verandoren en evengoed ais tot dusver 's avonds naar zyn meisje zou gaan, Zy mocht Martha niet bereoven en vroeg, met een innemend lachje, verlof, nu en dan mee te mogen komen. Zy had op dezo wyzo dadoiyk den toestand naar aller genoegen geregeld. Nu kon da idyllo beginnen. Sabino wachtte, dat do landlucht haar en den kleine goed doen en hot samenzyn met den geliefden broeder haar gemoed vrede geven zou. (Wordt tnrvoljd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1901 | | pagina 1