IK 12561
Maandag 4 Pebruari*
A«. 1901.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fan- en feestdagen, uitgegeven.
JF"euiiieton.
VERBODEN LIEFDE.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURAUT:
Yoor Leiden per S meenden1.10.
BuitBD Leiden, per loo per en walt agenten gevestigd tfln 1.80.
Franco per pott ..tiitii.ttt.... 1-65.
PRUS DER ADVERTENTEËN:
Van 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer 0.17J. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad
wordt ƒ0.05 berekend.
Voor de BoerenkrtygsgevaDgeneii en
hun vrouwen en kinderen.
In dank ontvangen: door mevrouw Muller-
Heyn8ius een pak kleeren van mevrouw K.,
een groote party boeken van den heer D. V.
Het Comité bericht, dat heden door welwil
lende bemiddeling van de stoombootmaat
schappij „De Volharding" een kist met boeken
en kleeren verzonden is.
Offloioele Kennlngeyinga
Bek end making.
De Gedeputeerde Staten der provincio Zuid-
Holland,
Gelet op art. 102, alinea 2 der Wet van den
7don September 1896 (Staatsblad No. 54);
Noodigen de inwoners der provincie Zuid-Holland,
die elders in 'a Kyke directe belastingen zjjn aan
geslagen, uit, om daarvan vóór den 15den Al aart
ïyui aan hun College te doen blijken, door over
legging van het aanslagbiljet of van een uittreksel
uit de kohieren der Ejjks directe belastingen, ten
einde daarop kunne worden gelet bij bet opmaken
der lyst vau de hoogstaangeslagenen, verkiesbaar
tot Afgevaardigden ter Eerste Kamer van de
Staten-Generaal.
De aanslagbiljetten of uittreksels uit de kohieren
moeten, wat de grondbelasting aangaat, den dienst
1901 betreden.
De bedoolde stukken behooren door belang
hebbenden te worden ingezonden aan het gebouw
van bet Provinciaal Bestuur van Znid-Holland,
met opgavo van:
lo. don naam, de voornamen en de woonplaats
van den aangeslagene;
2o. de gemeente en de dagteekeniüg zyner
geboorte; en
3o. by&ldien hij buitenslands is geboren, of,
©n zoo ja, waarom hij als Nederlander is te
beschouwen, met vermelding van de dagteekening
zyner naturalisatie, indien deze mocht hebben
plaats gehad.
De Gedeputeerde Staten voornoemd,
VGravenhage, PATIJN, Voorzittor.
21 Januari 1801. F. TAVÉNRAAT, Griffier.
Leaicu, 4 Februari.
Dat de Zondag-matinéea ia „Zomerzorg"
goeden aftrek vinden, bewees de opkomst
weer van gistermiddag. De groote zaal was
geheel gevuld en de gérant zorgt er voor, dat
het er net en gezellig uitziet Van Erp'e strijk
orkest bood andermaal een programma aan,
hetwelk getuigde, dat de samenstelling er van
en de oefeningen met ernst worden ter harte
genomen.
Waardeering bleef daarom niet uit. By het
Bpelen van het oude Wilhelmus en Wien
Neerlandsch Bloed als een herinnering aan
het begin van de Vorstelijke feestweek
stonden de aanwezigen op, die ook door een
Mecklenburgischer Grenadier-Marsch op de
gewichtige beteekenis van deze dagen werden
voorbereid.
Door de tooneelvereeniging „L'Union
fait la force" word Zaterdagavond in „Hotel
du Nord" de zeventiende uitvoering gegeven,
voor welke gelegenheid door den heer G.
v. d. Lee, bloemist, de zaal een gezellig aan
zien was gegeven door er een paar planten
groepen aan te brengen, waartusschen de
banier een eerete plaats innam.
Te negen uren precies opende de Voorzitter
met een hartelijk welkom de byeonkomst, den
leden en hun dames dankzeggende voor de
trouwe opkomst, waaruit tevens de belang
stelling voor de werkzaamheden bleek.
Spreker uitte echter den wenech, dat die
belangstelling meer getoond zou worden door
toetreding als werkend lid om zoo het aantal
krachten te vergrooten.
Eveneens verwachtte spreker, dat de ver
gaderingen voortaan drukker zouden bezocht
worden.
Na nog een en ander besproken te hebben
en allen aanwezigen verder een genoegiyk
samenzyn te hebben toogewenscht, besloot
de Voorzitter zyn toespraak met de zinspreuk
der Vereeniging ,1'Union fait la force", waarop
hem een daverend applaus ten deel viel.
Daarna werd overgegaan tot hot eigenlyke
doel der byeenkoms'^ de opvoering van bet
tooneelstuk: „Een gedwongen huweiyk", het
welk voor dilettanten uitstekend werd gespeeld
en, zooals uit de talryke toejuichingen bleek,
tevens zeer in den smaak viel van het publiek.
Een woord van lof komt in deze vooral toe
aan den heer en mej. D.; uit erkenteiykheid
voor haar spol werd mej. D'. een bouquet
aangeboden.
Voordat het tweede op 'heb programma
vermelde stuk opgevoerd werd, gaf de heer
C. V. een solo op den waldhoorn, waarover
men ook zeer voldaan was.
„Een nacht op straat", biy'spel in één be
drijf, werd eveneens met veel succes opge
voerd. Aangezien hiermee de werkzaamheden
alzoo tot aller tevredenheid waren afgeloopen,
werd tot het bal overgegaan, hetwelk zeer
geanimeerd was en tot in den morgen duurde.
Terzelfder tyd vierde de werkliedenver-
eeniging „Eendracht zy ons Doel" in de
Stadszaal, welke zoowel beneden als boven
geheel gevuld was, haar 21-jarig bestaan. Ook
hier verhief de banier zich boven een ver
siering van groen.
Nadat de voorzittor de vergadering had
geopend met een welkomstwoord, de mede-
deeling dat de secretaris van twee jaar geleden,
na een jaar afwezigheid, weer in het bestuur
had zitting genomen, omdat dio van verleden
jaar verhinderd was die functie verder te
vervullen en een herinnering dat het afge
loopen jaar het aantal zieken zeer groot is
geweest, zoodat het fonds geducht moest
worden aangesproken, werden verschillende
verslagen uitgebracht.
Uit dat van den aecretaris en den penning
meester bleek, dat de inkomsten en uitgaven
van het Ziekenfonds bedragen 8021.24; uit
dat van den secretaris van het Weduwen-
fonds, dat de standkas van dat fonds is ge
stegen tot 775, en uit dat van den secretaris
van het Ondersteuningsfonds, dat het Toelage
fonds thans ƒ418.65 in kas heeft.
Het aantalledender vereeniging bedraagt 429.
Verschillende feestliederen worden er ge
zongen, een goed gezelschap muzikanten
begeleidde dien zang of bracht andere nommers
ten gehoore en de tooneel- en gymnastiek
vereniging „Thalia Melpomene" zorgde voor
een verderen aangenamen avond.
Daverend waren ook hier de toejuichingen,
welke op de gymnastische oefeningen en de
opening8standen volgden, welke byval na de
pauze met rek, ringen enz. niet minder was,
terwyi ook de komische voordrachten zeer
in den geest vielen.
De hoofdschotel was evenwel de opvoering
van „Eerloos", drama in drie bedryven, door
Van Nouhuys, waarmede de optredenden ovtn
eens veel succes behaalden, en niet ten
onrechte, want het spel der dilettanten gaf
veel goeds te zien en de verschillende rollen
zaten er best in.
Gebruikeiykerwyze werd hier insgelyks de
avond of liever de nacht met een bal
besloten.
De „Koninkiyke Vereeniging van ge-
penslonneerde onderofficieren en minderen
van het Nederlandsche Leger", in 1879 op
gericht met het doel onderstand te verleenen
aan behoeftige oud-militairen beneden don
rang van officier en gepensionneerd voor do
wot van 29 Mei 1877 en hun weduwen, zal,
daartoe in staat gesteld door een Rykssubsidie
en bydragen van HH. MM. de Koninginnen,
van de natie en het leger, op den 19den
Februari e. k. ter gedachtenis aan den ge
boortedag van wyien Z. M. Koning Willem IH
aan 420 hulpbehoevende lodon en weduwen
van leden een totaal bedrag uitkeeren van
byna 11,000, makende met de periodieke
uitkeering in het begin der maand November
jl. een bedrag van ongeveer ƒ21,000 over dit
boekjaar of sedert de oprichting der Vereeniging
ongeveer ƒ275,000.
Deze inderdaad nuttige vereeniging, die in
een diep gevoelde behoefte voorziet en reeds
honderden oud-gedienden tot steun was, kan
echter, wegens min gunstigen toestand der
kas, ter gelegenheid vau de heugiyke gebeur
tenis op 7 Februari a. s. geen extra-feestgave
uitreiken, zonder het bedrag der aanstaande
uitkeering te verminderen. Voor belangstellen
den wordt hierby opgemerkt, dat het eere-
voorzitterechap dezer Koninkiyke Vereeniging
wordt bekleed door den luitenant-generaal A.
Kool, Chef van den Generalen Staf, te 'e-Gra-
venhage, terwyi onderscheideniyk als algemeen
voorzitter fungeert de heer L. Zeiler, te Wyk-
by-Duurstede, en als algemeen secretaris, de
heer S. D. Van Campen, te Leiden.
De 2de luit. A. J. R. Brandt, van het
4de reg. inf. te Leiden, die voor den tyd van
8 jaren gedetacheerd wordt by de landmacht
in Weat-Indié, is bestemd voor de kolonie
Suriname.
Beroepen is by de Ned.-Herv. Gem. te
Purmerland c. a., de heer E. Ippius Fockens,
en bedankt heeft voor de Ned.-Herv. Gem. te
Oostwerend (eiland Teasel) de heer J. Rauwe,
beiden theol. cand. te Leiden.
Hare Majesteit de Koningin heeft met
Ingang van 1 Februari, den kamerheer jhr.
mr. R. E. W. Van Weede benoemd tot hof
maarschalk by H. M. de Koningin-Moeder.
In verband daarmede is de heer Van Weede
eervol ontheven van de functie van kamerheer
by de Koningin-Moeder.
In de Engeische kerk te 's-Gravenhage
werd heden de aangekondigde rouwdienst
gehouden ter gelegenheid der begrafenis van
Koningin Victoria. De kerk was met purper-
roode rouwstof bekleed. De Briteche gezant
en de secretarissen der Legatie, in rouw-
galagewaad, namen de honneurs waar. De
autoriteiten en de leden van het corps diplo
matique waren allen in ambtskostuum. Hare
Majesteiten werden vertegenwoordigd door
baron Van Pallandt van Neerynen en jhr.
Van Tets. De meeste onzer ministers namen,
met de hoofden der vreemde legatien en
hunne secretarissen, de voorste ryen in.
Dames en heeren uit de aanzienlyksto klin
gen der residentie vulden verder het kerk
gebouw.
Orgelspel leidde den dienst in, gevolgd door
gebed van ds. Retford, predikant der Britsche
legatie. Het dameskoor zong de psalmen. Tegen
het eind van den dienst hield de voorganger
een predikatie, waarin hy uitvoerig de over
leden koningin herdacht in haar maatschappe-
ïyk en godvruchtig leven. Met dankzegging en
een gebed voor koning Eduard, werd de dienst
besloten, waarna de heer Brine een zegening
uitsprak. De Engeische gezant persooniyk
geleidde de vertegenwoordigers van HH. MM.
naar de gala-hofrytuigen.
De laatste berichten, die president Kruger
over den gezondheidstoestand van zyn echt-
genoote ontving, luidden gunstig.
Dezer dagen is te 's-Gravenhage in den
ouderdom van 86 jaren overleden de heer A.
W. Van Dam, architect in ruste, de laatste
overgebleven medeoprichter van de „Maat-
schappy tot Bevordering der Bouwkunst."
Ds. J. Bavinck, pred. te Kampen, heeft
na 62-jarige ambtsbediening zyn eervol emeri
taat aangevraagd. De heer Bavinck is de oudste,
dienstdoende predikant by de Gereformeerde
kerken.
De late luit. H. 0. Wins, van het 4de
reg. inf., gedetacheerd by het dep. van oorlog,
is definitief by dat departement werkzaam
gesteld en in verband daarmede overgeplaatst
by den staf der infanterie.
Gistermiddag vergaderden in het lokaal
„Eensgezindheid" te Amsterdam eenige onder
officieren en oud-onderofficieren, die hun op
leiding ontvingen by het Instructie-bataljon
te Kampen. De vergadering was belegd met
het doel in behandeling te nemen een plan
om aan het Instructie-bataljon by gelegenheid
van zyn 50 jarig bestaan, in Juni a.s., een
huldebiyk aan te bieden en voorts om een
reünie voor te bereiden van actief dienende
en oud-onderofficieren, die hun opleiding te
Kampen ontvingen.
De vergadering werd geleid door den heer
J. EL Solkesz.
Nadat verschillende voorstellen in verband
met den vorm, aan het huldebiyk te geven,
waren gedaan werd het comité gemachtigd
in verband daarmede nadere plannen voor te
bereiden, waarby zal worden rekening gehou
den met de bydragen, die voor dat doel zullen
inkomen.
Door den voorzitter werd ten slotte een
opwekkend woord gericht tot de aanwezigen
om hun steun te verleenen, ten einde de gel-
deiyke bydragen voor het huldebiyk zoo ruim
en zoo algemeon mogeiyk te doen zyn.
De Brandersbond te Schiedam heeft een
adres aan de Tweede Kamer gericht, waarin
de bekende grieven betreffende den invloed
van het verwerken van melasse der suiker
fabrieken op spiritus op den achteruitgang
der graanstokeryen en de daaruit voortvloeiende
gevolgen worden uiteengezet en het vertrou
wen wordt uitgesproken, dat, op grond van
het goed recht der graanstokers, ten spoedigste
maatregelen zullen genomen worden om hun
onhoudbare positie te verbeteren.
Hr. Ms. pantserschip „Piet Hein", onder
bevel van den kapitein ter zee J. H. M. Jansen,
ia 2 dezer te Saigon aangekomen.
Te Groningen ia tot gemeente-ingeniour
benoemd de heer S. Bouma, te Assen.
Te- Zalt-Bommei overleed de heer 0. P.
Lenshoek, burgemeester aldaar.
In het Brongebouw te Haarlem hadden
zich Zondagmiddag een aantal leden der com
missie en sport autoriteiten uit den Alge-
meenen Nederlandschen Wielryders Bond ver-
eenigd om hulde te brengen aan den onlangs
afgetreden secretaris van den Bond, den heer
J. 0. Burkena.
Te ongeveer twee uren werd de hoer Bur-
kens, vergezeld van mevr. de wed. Burkens,
en enkele familieleden, binnengeleid en wel
kom geheeten door den voorzitter der feest
commissie, den heer 0. A. A. Dudok de Wit,
die daarna een huldigingsrede hield.
Het geschenk, den heer Burkens namens
den A. N. W.-B. aangeboden, bestaat uit een
salon-ameublement in styi, bewerkt door de
bekende firma Pander, waarvan de teekeningen
aanwezig waren.
By het geschenk is gevoegd een door de
Gebrs. Grevenstuk bewerkt album, bevat
tende, behalve een opdracht, fijn calllgra-
phisch bewerkt, al de namen der deelnemers,
gerangschikt naar de verschillende plaatsen
in Nederland. Het album is gebonden in
grys-bronzen marokynen band met verguld
versiering, en ls zoowel inneriyk als uiteriyt
een fraai stuk werk, dat den heeren Greven^
stuk alle eer aandoet. f
Na aanbieding van het geschenk sprak d%
heer Burkens zyn harteiyken dank uit,
„Dit zeer smaakvolle ameublement," zeide L
o. a., „aanvaard ik gaarne, ik hoop er nog
lang van te proflteeren, en als ik het, in myD
kamer gezeten, dan aanzie, zal het my een'
aangename herinnering zyn aan myn werk
kring, maar ook aan veel vriendschap, wanL
om my heen zie ik thans de beste vrienden,
die ik in den Bond heb verkregen.
„Ik wensch u iets te vragen, aan u, comité
leden en hen, die medewerkten. Ik ben wiel
ryder in m(jn hart, omdat ik onr sport
prachtig vind, omdat ze zoo nuttig is vooi
de maatschappy, omdat ze gezond is en den
geest frisch houdt, omdat ze het lichaan
staalt. Daarom, M. H., blyft den A. N. W.-B.
steunen, als de vereeniging, die het wiolrydon
kan bevorderen, die van ontzagiyk veel nuf
is, en met wier staan of vallen de wieler
sport staat of valt, en die als sport zal biy ven
leven, zoolang de A. N. W.-B. bestaat. He,
zy me daarom vergund te eindigen met een:
Lang leve de A. N. W.-B. I" (Applaus.)
De aanwezigen bleven daarna nog eenige
oogenblikken gezellig byeen.
In een der vertrekken van het hotel
„Les Pays-Baa" te Utrecht werd gistermiddag
een godsdienstoefening gehouden, welke werd
bygewoond door President Kruger en zyn
gevolg.
Dr. J. H. Gunning J.Hzn., pred. by de
Ned.-Herv. Gem. aldaar, trad op als voor
ganger.
Benoemd ls tot directeur van het slacht
huis te Maastricht, de heer Lemmens.
Tegen 13 dezer zyn weder een aarti
jongelieden ter dienstneming by het instructie
bataljon te Kampen opgeroepen.
Reuter Sbint uit Londen, dat baron K.
J. G. Van Hardenbroek van Heeraertsberg en
Bergambacht, vertegenwoordiger van H. M.-
de Koningin by de begrafenis van Koningin
Victoria, uit Londen vertrokken is om naa
Nederland terug te keeren.
Naar „Het Ned. Dagbl." verneemt, zal
ds. A. De Koe, predikant te Den Helder, de
Ned.-Herv. kerk verlaten. Hy zal zich begeven
naar de kolonie te Blaricum.
Tot leeraar in het Fransch en Engelsch
aan de H. B.-school te Brielle is benoemd
de heer G. M. Van Krieken, te Rotterdam.
De Volkskiesvereeniging te Tietyerk-
ateradeel heeft mr. P. J. Troelstra met
algemeens stemmen weder candida&t gesieid
in dit district voor het lidmaatschap der
Tweede Kamer.
Te Numansdorp is overleden de heer B.
Vlielander, lid der Prov. Staten van Zuid-
Holland.
Het stoomschip „Java," van Batavia naar
Amsterdam, vertrok 2 Febr. van Port-Said;
de „Sindoro," van Batavia naar Rotterdam,
arriveerde 2 Febr. te Suez.
Haxerswoude, Zaterdagavond vergaderde
onze Wilhelmina-vereenlgiDg ten huize van
den kastelein 0. L. Boers, onder voorzitter
schap van den heer D. Burgersdyk. Alvorens
tot de eigenlyke werkzaamheden van den'
avond over te gaan, las de voorzitter een
brief van den burgemeester, waarin deze,
zyn sympathie betuigt met het doel der
Vereeniging, n.l. de feesteiyke viering van
den verjaardag der Koningin. De geachte
12)
„Is uw verhouding tot uw ouders niet
goed?" vroeg hy weifelend.
„O ja zeer goedl" sprak zy met
klimmenden hartstocht; „u moet my niet
verkeerd begrijpen. Myn vader is de goedheid
en trouw in persoon; myn moeder zou geen
rust hebben, als ze zag, dat ik verdriet had,
en ze aanbidden myn kinderen. Ik heb maar
één wensch: den vreedzamen ouden dag van
mijn ouders niet-fce bedroeven."
Hy prikkelde haar als het ware tot spre
ken. Eindelyk, eindeiyk kon al het opgekropte
leed uitgekreten worden. Wat ze aan geen
mensch ter wereld durfde zeggen; wat haar
trots tegenover iedereen zou hebben ge
loochend, dat kon zy toevertrouwen aan dezen
eenen man, die haar zoo wonderbaar naby
was en toch zoo onbereikbaar ver van haar
Btond. Een diep geheim lag over alles, wat
tusschon hen beiden voorviel.
„U hoort het: wy hebben elkaar innig lief,
myn ouders en ik. Maar ik leef hun leven,
niet myn eigen. En ik kan my onmogeiyk
zonder verzet voegen in iets, dat strydt met
myn individualiteit. Ik benyd de vrouwen,
die altyd maar kunnen dulden en zich schik
ken l Ik kan het nietl Leef ik hier eigeniyk
wel? Ik leef geheel in herinnering en ver
beelding. Do benauwende stilte rondom drukt
my neer. Dat leidt tot dwaze gedachten; men
droomt van onwaarschynlykheden, in plaats
yan dapper de werkeiykheid onder de oogen
te zien. Oade men sob en, die in hun levens-
winter zyn, kunnen ziele vrede zoeken aan den
haard. Maar ik.nu al stilzitten, nu al
begrypen, dat alles uit is? O neen, het ware
duizendmaal beter geweest, zoo ik had moeten
vechten om het dagelyksch brood. Dat had
ik gewild.... dan was myn leven niet ledig
geweest!"
Achim was zeer geschokt. Het vurig
opbruisen der vrouw sleepte hem mede. Zy
was dus toch ongelukkig I Zy leed, en haar
fierheid kwam tevergeefs in opstand.
„Uw kinderen 1" zei hy, en onwillekeurig
vatte hy haar hand, deze kalmeerend in de
zyne nemend.
Een melancholiek lachje verhelderde haar
gelaat.
„Ja, Milly en Leo", sprak zy. „Maar ach,
ik moet het zeggen; ik weet, dat u ten
minste my niet zult misverstaan: wat kleine
kinderen zyn voor een moeder, ja, wat groote
kinderen zyn, dat wordt nooit goed in het
oog gehouden. Daarover wordt geredeneerd
met zooveel mooie woorden, dat niemand
meer den moed heeft, de nuchtere waarheid
te zeggen. Als myn kinderen stierven, dan
zou ik ook sterven van verdriet, geloof ik.
Zoo gevoelt elke moeder. Maar aan kinderen
geeft men steeds, men voedt ze en met de
beste krachten van eigen ziel voedt men ook
hun zielen. Zy staan nooit, nooit met ons
op denzelfden trap. Eerst zyn ze lieve, teere
plantjes, die men zorgvuldig verpleegt. Dan
bekooriyk speeltuig, verbiydende zonneschyn.
Zy biyven altyd voorwerpen van liefde en
zorg. zy beloonen met dankbaarheid en geven
liefde weer.ja, maar de liefde, gemengd
met eerbied, die opziet tot ons; de dank
baarheid van den plicht Er ls geen vryheid,
geen geiykheid, geen keuze in die liefde. En
ieder mensch, iedere vrouw heeft behoefte
aan een wezen van geiyke beweging, waar
van men terugontvangt, wat men naar een
andere zyde heeft gegeven. Zonder dien ruil
verbruiken wy onze beste krachten sneller
dan het hart verdraagt, zonder nadeel er by
te lydenO, daarover heb ik al zooveel
nagedacht, zeer veel!"
Hy gevoelde, dat zy waarheden sprak, die
haar in zwaren stryd duideiyk waren gewor
den. Hy hoorde, dat haar ziel ontbeerde; dat
een luide, machtige stem in haar riep om
liefde, geluk, een begrypenden levensgezel,
zelfstandigheid. Hy liet haar hand los. Zyn
gezicht was bleek.
„En ik heb u alles ontroofd," sprak hy.
Zy richtte zich op. De gloed in haar oogen
doofde; zy ademde zwaar en zocht steun
voor haar bevende hand.
Ook hy wa3 opgestaan en zag, dat zy naar
woorden zocht.
Nu was het oogenblik gekomennu mocht,
nu moest zy hem zeggen: „Gy hebt my niets
ontroofd; zoo arm was ik al in myn huweiyk.
Alleen de vorm van myn ongeluk is ver
anderd."
Doch zy kon niet. Het duurde lang, eerzy
haar zelfbeheersching terug had. Met een
gedwongen glimlach zei ze eindelyk:
„Ik liet my daar weer meesleepen door
myn temperament. Ik heb het immers veel
beter dan duizend anderen; myn kinderen
ontbreekt het aan niets. Dat wil veel zeggen
daarvoor moet men dankbaar zyn."
Nu was ook zyn kalmte ten einde. Hy greep
opnieuw haar hand en drukte die.
„U lydt," fluisterde hy; „ik heb het be
grepen. U, die voor schitterend geluk geboren
schynt Van dit oogenblik af zal ik geen rust
meer hebben, eer ik verneem, dat de wonden
geheeld zyn en een nieuw geluk u vervult/'
Zy trok haar hand niet terug en zag hem
droevig aan.
„Heb geen zorg om my; het is alleen myn
eigen schuld, als het my niet gelukt, tevreden
te zyn. Ik klaag niemand aan dan myzelve.
Ik heb zoo'n ongelukkige natuur, dat is alles!
Egoïsten hebben het goed en de volmaakt
onzelfzuchtigen ookbeiden verkeeren in geen
twyfel. Maar ik zweef tusachen de uitersten:
nu eens verlang ik een ongehoord geluk en
gunst van hot lot, dan weer heb ik geen
anderen wensch dan my op te offeren voor
de mynen. Zoo komt er geen einde aan myn
stryd. Of men met zulk een aanleg te Beriyn
of te Mühlau zyn leven slyt, dat komt op
hetzelfde neer."
Zy wilde besluiten met een schertsend
woord; doch haar stem brak en zy wendde
het hoofd af.
„Ga heen", fluisterde zy; „dat is beter."
„Ik ga," sprak hy, „ongelukkiger dan ik
kwam, maar toch ryker. Gy hebt my deel
gegeven in uw leed. Als het toeval ons weer
samen brengt, beschut voor onbescheiden
blikken, mag ik dan de vryheid nemen te
vragen, hoe het u en uw kinderen gaat?"
Sabine knikte zonder te spreken. Hy ging
heen met een eerbiedigen groet.
Zy ging weer op de bank zitten en barstte
in tranen uit.
Rondom bleef alles stil; zy had tyd tot
kalmte te komen, eer iemand haar stoorde.
Toen ging zy met vluggen tred huiswaarts.
Nu zy de laatste tranen gedroogd had, was
het haar onuitsprekeiyk licht om het hart;
zy gevoelde byna iets als geluk; de dag van
heden had vervulling gebracht na maanden
wachten; de stilte was gebroken, het leven
gekomen.
Eindelyk was er iets gebeurd 1 Eindelyk
een uur, dat het doorleven waard was;
eindelyk een mensch, die van haar wist, haar
begreep, om haar leed en vurig smeekte om
haar geluk; een mensch, die voor haar de
stenen van den hemel zou willen halen; die
zich gedrongen gevoelde, aan haar te denken
anders daü uit plichtsgevoel.
Toch bleven haar gedachten helder en geen
opwinding benevelde haar geest. Zy wist, dat
zy en Achim von Körlegg nooit een open
lijken, vriendschappelyken omgang konden
hebben; dat ue vooroordeelen der wereld
althans die der Mühlauer wereld zich
daartegen verzetten. Eon weduwe kon niet
bevriend zyn met den man, die haar echt
genoot had gedood, onder welke omstandig
heden dit dan ook was geschied.
Doch voor den rechterstoel van haar
geweten achtte zy zich niet misdadig, wyi
Achim haar sympathiek was; daar zy nooit
oen man had ontmoet, die haar terstond zoo
ernstig en degelyk, zoo echt maniyk had
geleken.
Hoe dikwys was zy ontwaakt uit haar
droomen, om vol teleurstelling een ledigen
dag voor zich te zien!
Dat was nu voorby. Het geluk was niet
voor haar gekomen; doch or was nu iets,
waarin zy belangstelde, en ju- ongewone
van haar kennismaking met :i de ver
houding tot von Körlegg had oen phantasiische
bekoring.
Dicht by de poort ontmoette de weduwe
haar kinderen, met de kindermeid, die als
de vorige Liesbeth werd genoemd, daar de
oude heer niet van telkens nieuwe namen
hield. Met een biyden kreet opende Sabine
haar armen en do kleinen vlogen op haar toe.
Wordt wrtolqd.)
