If. 12475
Woensdag 24 OctoUei*.
A0. 1900
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit TWEE
Bladen.
Leiden, 24 October.
Hagenaars over Leienaars
LEIDSCH
PRIJS DEZER COURANT:
Yoor Leiden per 8 maanden. iitii.Sii.f 1.10.'
Buiten Leiden, por looper en waar agenten gevestigd rtjn 1.30.
Franco per post ..steltaèttisééi l-65-
PRIJS DER ADVERTENTIES
Van 1 6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.17 j. Grootore
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten do stad
wordt f 0.05 berekend.
Eerste Blad.
De heer D. Komen alhier is heden door den
gemeenteraad te Vlaardingen benoemd tot
directeur der gemeentewerken aldaar.
De mail van West-Indiö, aangebracht te
Havre per stoomschip „Oranje-Nassau", wordt
morgen alhier verwacht.
Ged. Staten van Noord-Holland adviseeren
om ten behoeve van de stoomtram door de
'Haarlemmermeer aan de „Ned. Electr. My" een
'renteloos voorschot te geven van f 500,000
•voor den aanleg van de volgende lijnen: een
lyn Sloten HoofddorpVenneperdorpeen ly n
Amsterdam Nieuwer-Amstel (Amstelveen)
Uithoorn; een lyn Binnen-Amstel (Amstel
veen)—Aalsmeer; een lijn Binnen-Amstel
(Amstelveen) Ouderkerk en een verbindings-
baan Sloten Amsterdam.
De Raadsleden J. Klein, Johan Winkler,
.Tjoenk Willink en J. Nieuwenhuyzen Kruse-
'man stellen den gemeenteraad van Haarlem
voor, het Fransche woord „abattoir", als be
naming van het op te richten gemeentelijke
'slachthuis, te doen vervangen door het Neder-
landsche woord „slachthuis."
De commissie, door de te Amsterdam
gehouden vergadering van bannelingen enz.
uit Transvaal benoemd, om met dr. Leyds te
confereeren, heeft twee bijeenkomsten met
den gezant te Brussel gehad. By de eerste
was met den heer Leyds alleen de heer Boe-
schoten togenwoordigby de tweede verscheen
ook de consul-generaal Snethlage, van Amster
dam, die door dr. Leyds ontboden was.
Naar het „Hbl." verneemt, heeft de com
missie een bemoedigend antwoord ontvangen,
dat in een Vrijdag a. s. te houden vergadering-
uur en plaats nader bekend te maken zal
worden medegedeeld.
In de zitting van den gemeenteraad van
's-Gravenhage is gisternamiddag tot opvolger
van den heer Gevaers op den wethouderszetel
gekozen de heer G. Do Wys (liberaal).
De nieuwbenoemde wethouder werd door
den burgemeester en alle Raadsleden geluk-
gewenscht met zijn benoeming.
Tot tijdelijk leeraar aan het gymnasium in
geschiedenis en in Nederlandsche taal werd
benoemd de heer J. H. Gosses, thans reeds
tijdelijk als zoodanig aan die inrichting werk
zaam.
Gisteravond was een deel der vertrekken
in het Paleis op den Dam te Amsterdam
verlicht. Het gerucht wil, dat de vorstelijke
verloofden ook aan de hoofdstad een bozoek
zullen brengen. In verband met do werk
zaamheden in het Paleis krijgt dit gerucht
eenige waarschijnlijkheid.
Verder meldt men aan het „Hbl." uit
Apeldoorn doch het blad deelt het onder
alle reserve mede dat het huwelyk in de
eerste helft van Januari zal voltrokken wor
den. H. M. de Koningin zou nL bepaald heb
ben, dat deze plechtigheid zal geschieden op
den datum, waarop het huwelijk harer Moeder
werd ingezegend.
En eindelijk zou het borduurwerk voor het
trouwkleed weder zijn opgedragen aan mevr.
Van Emstede - Winkler, leerares aan de Rijks
school voor kunstnijverheid, afdeeling kunst
naaldwerk, die het prachtige en kostbare
borduurwerk aanbracht op het kleed, dat de
Koningin droeg tijdens de inhuldiging.
Aan „De Tyd" wordt uit Den Haag gemeld,
dat H. M. trouwt, waar in den regel ieder
jong meisje trouwt, in de stad, die haar in
den Burgerlijken Stand als burgeres heeft
ingeschreven, in Den Haag. Of wy, zegt de
briefschrijver, er daarom veel vaD zullen zien,
is een andore vraag. Het is niet onmogelijk,
dat het huwelyk plaats heeft in het Paleis
door den burgemeester en den hofpredikant.
Vermoedelijk zal dit al heel spoedig ge
beuren. Zelfs is mij verteld door iemand,
die het weten kan, dat men zich op de vol
trokking van het huwelyk nog in dit jaar
(in December) moet voorbereid houden. Het
werd mij gezegd met zoo groote stelligheid,
dat ik het wel gelooven moet, al lijkt het mij erg
vlug. Een bepaalde dag kan trouwens nog niet
zijn aangewezen, daar vóór het huwelyk eerst
nog overleg moet worden gepleegd met de
Staten-Generaal. Al bestaat er nu hoegenaamd
geen vrees, dat van die zyde moeiiykheden
lijzen zullen, zoo bogrypt men toch, dat de
Koningin den huwelyksdag niet wil bepalen
vóór het overleg is afgeloopen.
Uit Apeldoorn schryft men nog van gis
teren
H. M. de Koningin maakte als naar ge
woonte weder een rit te paard met haar
verloofde, den Koningsweg uitgaande, door
de verschillende bosschen van het park
en de omstreken, terwyi des middags te drie
uur het vorsteiyk paar een wandelrit maakte,
waarby de Hertog van den bok van de brik
de paarden zelf mende.
I-Iet Soorensche bosch, waar hertog Hendrik
reeds eenige malen ter jacht is geweest, be
slaat een oppervlakte van ca. 1000 hectaren.
Men vindt er het Hindenboschje, de Hazen-
deeling, den Dassenberg, den Konijnenberg, de
ReigersLooi enz. Alle namon, die aanduiden,
dat do jacht daar van oudsher haar beoefenaars
vond.
De Koningen Willem I en II namen deze
bosschen indertyd van den Staat in huur,
doch ze behooren sinds lang ten gevolge
oener overeenkomst met Koning Willem IU
tot het kroondomein. De Koning hield hier
indertyd groote jachtfeesten. Er werden zelfs
valkenjachten georganiseerd, waarby veel
aanzienlyken uit Engeland en andere landen
herwaarts kwamen. De laatste jaren werd
alleen door de heoren van het gevolg zoo nu
en dan jacht gehouden.
Het jachtterrein in andere richting is echter
eveneens zeer uitgestrekt. Het Wiesselsche-
bosch, de Spaansche kappen, Uddel en Uddeler-
meer, Garderen, Meerveld enz. zyn door het
wild goed bevolkt.
Het Duitsche „Milit&r Wochenblatt" meldt,
dat hertog Hendrik van Mecklemburg-Schwerin,
eerste-luitenant by het bataljon jagers der
garde, onder bevordering tot kapitein a la suite
van dit bataljon is gevoerd.
H. M. Koningin Wilhelmina moet voor
nemens zyn Haar aanstaanden Gemaal te
benoemen tot kolonel in het Nederlandsche
leger en Hem don voorrang, onmiddeliyk na
Haar, ten Hove aan te bieden.
Do „Reichsbote", die vooral onder Duitsche
predikanten, leoraren en onafhankelyke con
servatieven ten plattelande verbreid is en lang
het ïyfblad van do Keizerin geweest is,
schryft naar aanleiding van het aankomen
van de verloving:
„Zoo heeft dan de Koningin-Moeder zich
weder de trouwe, zorgzame moeder betoond,
die voor haar veel gezochte dochter de vrye
keuze haars harten wist te behouden. De
vreugdo over de op zoo edele wyze tot stand
gekomen verloving is in Duitschland grootsch
en algemeen. Onder de burgery van Potsdam,
waar de Hertog het laatst in garnizoen lag
en zeer bemind was, is die vreugde byzonder
levendig. Ieder wenscht en hoopt van die
verloving op ryken zegen voor het vorsteiyke
paar zoowel ais voor de toekomst van beide
betrokken volken. Zelden heeft een gebeurte
nis van dezen aard zoo geheel zuivere en
biyde deelneming zonder eenigen wanklank
verwekt."
Naar wy vernemen, komt de heer Ninck
Blok, directeur van de H. B.-S. met3-jarigen
cursus te 's-Gravenhage, ernstig in aanmer
king om te worden benoemd tot directeur
van do H. B.-S. met 5-jarigen cursus aldaar,
wanneer het gebouw aan de Stadhouderslaan
in gebruik wordt genomen. Vad
Het maken van de binnenhaven en
binnenvoorhaven met bybehoorende werken
te Scheveningen is door de gemeente gegund
aan de minste inschryvers de heeren C. De
Groot en C. L. Kalis, te Sliedrecht, voor
f 1,517,000.
Als bewys hunner achting zullen de
onder wy zeis in het arrondissement Woerden
hun schoolopziener, den heer C. A. Zelvelder,
benoemd tot schoolopziener in het district
Heerenveen, een huldeblyk aanbieden.
De luit.-koL J. J. Wierts, directeur van den
hoofdcursus te Kampen, wordt medio Novem
ber tot kolonel bevorderd, doch blyft in de
zelfde betrekking werkzaam.
Op 1 November zal te Haarlem plaats
hebben de aanbesteding van de verbreeding
van het Noordzeekanaal, zooals daartoe is be
sloten by do wet van 1899. De raming is
f 1,950,000.
De 25-jarige gedenkdag der vestiging
van do eerw. Brooders van den H. Joannes
de Doo in Nederland zal te 's-Hertogenbosch
feesteiyk herdacht worden. Ofschoon de dag
valt op 28 October, hebben omstandigheden
er toe geleid de feestviering te stellen op
Dinsdag 30 October.
De overdracht van het portret van mevr.
Mann—Bouwmeester, door De Josselin de Jong
geschilderd, aan do gemeente Amsterdam, zal
Zaterdagnamiddag te 3 uren in den foyer
van den Stadsschouwburg plaats hebben.
Uit Arnhem meldt men aan de „N. R. C.":
„Een der hoofden van scholen heeft het
plan opgevat de ouders zyner leerlingen uit
te noodigen tot een byeenkomst met hem
en zyn onderwijzers, ten einde hen bekend
te maken met de bepalingen der leerplichtwet,
voor zooverre die voor hen van belang zyn."
Het stoomschip „Sindoro", van Batavia
naar Rotterdam, passeerde 23 Oct. Gibraltar
de „Soerabaia" arriveerde 22 Oct. van Rot
terdam te Batavia; de „Lombok", van Batavia
naar Amsterdam, arriveerde 23 Oct. te Mar
seille; de „Maasdam", van Nieuw-York naar
Rotterdam, passeerde 23 Oct. Bevezier; de
„Prins Willem H," van Amsterdam naar
Paramaribo, passeerde 22 Oct. St.-Michaels
(Ponta Ferraria).
Bodegraven* Maandagavond had het drie
jarig kindje van den heer G., alhier, het
ongeluk van de trap te vallen, waardoor
hersenschudding ontstond by de kleine. Hoewel
men aan vankei yk vreesde voor het leven van
het kind, dat langen tyd bewusteloos bleef,
is de toestand thans iets beter.
Maandagavond was v. D., alhier, met
paard en kar in Buitenkerk. Omdat hy iets
op zyn kar moest laden, had hy het paard
aan een boom vastgebonden. Het dier rukte
zich echter los en geraakte met de kar te
water. Met moeite haalde men de kar en het
paard, dat by dit ongeval kreupel werd, weer
op het droge.
Dinsdag-middag was het heiwerk voor
de nieuw te bouwen openbare school, alhier,
op het slaan van één paal na afgeloopen.
Dezo laatste paal werd door hot werkvolk
met groen en bloemen versierd en daarna
door hen met muziek voorop, uit een harmonica
en een trompet bestaande, in triomf het dorp
door gedragen. Het was even over vieren, de
scholen waren juist uitgegaan; nauwelyks
kreeg de jeugd dezen zonderlingen optocht
in hot oog, of zy voegde zich by het zingende
werkvolk. Zoo trok de stoet eerst naar den
burgemeester, die de werklieden met een
flinke fooi verraste, en daarna naar de raads
leden, die hen óf op een fooi óf op wyn en
sigaren onthaalden. Na afloop hiervan werd
de laatste paal door de gonzende en brommende
heimachine van den heer L. F. Kruyt, aan
nemer van het heiwerk, onder gezang en
gejuich van het werkvolk, in don grond
Hozerswoude. Gisteravond vergaderde de
„Vereeniging tot Werkverschaffing" in het
kleine zaaltje van den kastelein C. L. Boers.
Daar van de 150 leden slechts 18 tegen
woordig waren, behoefde men van de groote
zaal geen gebruik te maken. De vice-voor-
zitter, de heer J. Gaarkeuken, betreurde in
zyn openingswoord de slechte opkomst en
sprak een woord van dank en lof over den
afgetreden voorzitter, den heer P. Wyn, die
als rustend geneesheer naar Apeldoorn ver
trok. Ingekomen was een schrijven van mr.
J. Bruyn, die, wegens zyn vertrek uit de
gemeente, onder het aanbieden van zyn beste
wenschen, voor het lidmaatschap bedankte.
Op voorstel van den heer J. Dekker werd
besloten, weder een party brandhout op te
doen, dit door de werkeloozen, die ongeschikt
zyn voor zwaarder werk, te laten klooven en
zagen en daarna in 't belang der vereeniging
van de hand te doen. Verschillende wateren,
die uitgebaggerd dienen te worden, werden
door het bestuur genoteerd en aan het comité
der vereeniging werd vryheid gegeven, noodza-
keiyke werkzaamheden, zonder raadpleging
met het geheele bestuur, te doen verrichten.
Tot voorzitter werd gekozen met byna alge
meens stemmen de heer J. Gaarkeuken, terwyi
de aftredende heeren L Van der Loo, als
secretaris, en A. Van Geest en H. P. Straathof,1
als commissarissen, herkozen werden.
By de verkiezing van een vice-voorzitter
kwam het tot een herstemming tusschen de
heeren K. Van den Berg en A. Fortgens,
welke laatste met 13 stemmen benoemd werd.
Allen namen hun benoeming of herbenoeming
aan. Tot recht verstand der stemming diene
nog, dat de heer J. Gaarkeuken, als gevol
machtigde van „Onderling Hulpbetoon" 4
stemmen uitbrengt en zich by de verkiezing
van een voorzitter geheel buiten stemming
hield. Niets meer aan de orde zynde, werd de
vergadering omstreeks kwart vóór negenen
gesloten door den voorzitter.
Een der ïyderB aan febris typhoidea, een
jongeling in de volle kracht dos levens, is, na
een zeer smarteiyk ziekbed, overleden. Dit
sterfgeval bracht in de gemeente een diepen
indruk teweeg en groot is onder de ingeze
tenen de deernis met het zoo zwaar beproefde
gezin, waarin de ziekte nog steeds aanhoudt.
Het bestuur van den Oost- en Westgeere-1
polder zal schouw dry ven op Donderdag
1 November a. s.
Leiderdorp. Ter secretarie dezer gemeente
is ter inzage neergelegd een verzoek met by-1
lagen van de heeren Gebr. Boot, om ver
gunning tot den bouw van een loods.
Rynsburg. De plannen tot hot oprichten
van een Harmonie-kapel zyn. tot dusverre
uitstekend geslaagd. De jonggeborene, die
haar naam ontleend heeft aan het Spinoza-
huis alhier, telt reeds 39 krachten, die ver-'
deeld zyn in leden (boven 18 jaar) en lid-'
leerlingen (van 15 tot 18 jaar). Waarschynlyk
zal het ledental nog vermeerderen, wat
natuurlyk zeer gewenscht wordt. Reeds deze
week beginnen de repetition onder leiding
van den heer D. v. Wouw, te Noordwyk.
Wy wenschen der Harmonie-kapel vSpinoza'*
een lang en opgewekt leven, vertrouwende,
dat zy voel zal bydragen om den leden uit
spanning en onderlinge gezelligheid, den
ingezetenen af en toe gepaste ontspanning
te geven.
Valkenburg. De collecte voor de Ver
eeniging „Trouw aan Koning en Vaderland"
(Metalen Kruis), gisteren in deze gemeente
gehouden, heeft opgebracht de som van f 5.27.
VVoubrugge. By de Dinsdag gehouden
verkiezing van 3 stemgerechtigde lidmaten
als gemachtigden voor het Kiescollege dor
Hervormde Gemeente, zyn de aftredende heeren
D. Molenaar, J. Van der Laan en L. Verdouw,
als zoodanig herbenoemd.
Het Bestuur van den polder „Vier
Ambacht" zal onder deze gemeente, Ryn-
zaterwoude, Ter-Aar en Oudshoorn, schouw
DOOB
OOM TOME.
YVT.
Het bal van Zaterdag 23 Juni 1900.
Glanspunt der Lustrumfeesten is niet het
minst het bal, door de Studentenverenigingen:
'Pro Patria en Sempre Crescendo
gegeven. Daar komen de u p p e r t e n uit
Leiden, en uit de forenzen van Leiden, zelfs
enkele hooglevende Hagenaars. Er is een ver
bazende toevloed van jonge meisjos uit alle
oorden der Nederlandsche gouwen, en de
toiletten tartten alle critiek. Het breede feest
gebouw gaat op in reine ryzing der smaak
vol gedecoreerde wanden. Maar de feestzaal
is onzichtbaar door de tallooze feestgangers.
Niet alleen treft de warreling der kostumen
uit hot Beiersche tydvak door vele studenten
gedragen, ook Leidsche jonge dames vertoonen
zich mot liennins (suikerbrood vormige
mutsen) en lange sluiers.
Er heerschte eene zeer vroolyke stemming
ohder allen, die aan het bal deelnamen. Aan
een tafeltje van den zy wand, en gelukkig buiten
den tocht, die door de deuren uit het Park
naar binnen blies, zaten meneer en mevrouw
Hope,* die met Mathilde, met Van den Brande
en Annie te zaam waren binnengekomen.
Annie vond het uitstekend gelukkig met haar
Karei door do feestzaal te wandelen en te
zwieren, terwyl ze de groeten en de geluk-
wenschen van alle hare kennissen dames
kon in ontvangst nemen. De Leidsche heeren
ze kende er niet veel schenen haar
vergeten te hebben, sedert zy verloofd was.
Een heel jong advocaat met kort afgeknipt
haar en een juridisch student van het tiende
jaar stonden met groote majesteit naar het
gewoel te staren. Toen Annie in haar een
voudig, maar uiterst geslaagd toilet met
Van don Brande hen voorbykwam, wisselden
ze eenige woorden:
„Wie is dat rose schepsel toch?"
Annie Olmberg, een zuster van
die tang, die met Paulus hoeft gebakeleid."
„'n Lam volk, die Olmbergenl Galhonden
met huidziekte 1 Maar die rose kan er mee
doorl"
„Wie zitten daar toch aan dat tafeltje vlak
tegenover ons? Een heer en eene dame. Daar
komt precies het sieraad onzer hoogeschool,
de hooggeleerde X, naast hen zitten 1"
De hier bedoelde professor is een oude
kennis van ons we weten van hem dat
hy er niet ropresentatief uitziet.
't Gesprek ging voort:
„Die oude heer en dame dat zyn
de Hopes, vroeger Leienaars, nu in Den Haag.
'n Leelijke bom duiten, lioorl En spreek me
niet van dien lammen professor. Aan zyne
studenten vertelt hy smoesjes, en zyne col
lega's lachen hem in zyn gezicht uit."
„'k Wou, dat ze my eens curator van
do Leidsche universiteit maakten I"
„Ik ook! Dan zou ik een uitstekende
candidaat voor de eerste de beste vacature
in de rechtsgeleerde faculteit zyn? En je
zoudt me aan don minister voordragen
natuurlyk I"
Aan de tafel by mevrouw Hope zat nu
de niet-representatiove professor, volledig
onbewust van wat omtrent hem werd geoor
deeld, en in geen enkel opzicht vermoedende,
dat men hem zoo laag stelde, omdat hy er
zich nooit op toegelegd had de troebele diepten
van den achterklap te peilen.
Meneer en mevrouw Hope waren buiten
gewoon ingenomen met den loop der zaken.
Hun aangenomen kind, Annie Olmberg, had
nu over alle moeiiykheden gezegevierd. Den
volgenden dag, des Zondagsmiddags, van twee
tot vyf uren, zou er receptie zyn in hun huis,
Bezuidenhout Ze verheugden er zich in, dat
mevrouw Olmberg, die veel leed ondervond
van hare jongste dochter, zich ten volle kon
aansluiten by deze schikking. Mevrouw Hope
had een uitnemend genoegen in het feit, dat
Annie er zoo allerliefst uitzag in het aardig
rose japonnetje, dat zy van haar had willen
aanvaarden. En van eenige vergelyking met
hare Mathilde kon geen sprake zyn. Deze
vormde juist een contrast met Annie. Mathildo
was eene allergeestigste brunette, het voor
hoofd gekroond met een krans van glinste
rende zwarte krulletjes en fluweelig zwarte
oogen. Het mooie ovaal van haar gezichtje
maakte den indruk van iets uitheemsch
Mathilde had voor een jonge Poolsche gravin
kunnen doorgaan. Terwyl ze nu met veel
voldoening dezen staat van zaken aan den
hoogleeraar uitlegde, verscheen Mathilde in
een schitterende baljapon van boterbloem-
kleurig satyn en een kostbaar snoer van
groote parelen, aan den arm van een jong,
knap heer met frissche roode wangen en zeer
vermetele grysblauwe oogon.
„Papa, maraal" sprak ze doodeen
voudig. „Mag ik u eon onzer stadgenooten
voorstellen: Dr. Julius Paulus, directeur van
de groote Haagsche margarine-fabriek I"
Mevrouw Hope stond even op, om de bui
ging van den jongen man te beantwoorden;
haar man voerde eene dergeiyke beweging
uit zonder van zyn stoel op te staan. De
professor wisselde een handdruk met den
margarinist, en snel schoof deze stoelen aan
voor Mathilde en zichzelven. Zoodra Dr. Julius
Paulus bemerkt had, dat Mathilde Hope zich
in het feestgebouw bevond, had hy haar aan
gesproken en tot een dans uitgenoodigd.
Heimeiyk had hy gehoopt, dat zy dien avond
komen zou en nu had eene zoo luid jube
lende vreugde zich van zyne ziel meester
gemaakt, dat hy zyne verrukking wel had
willen uitschreeuwen.
Hy deed zyn uiterste best en slaagde ge-
wooniyk vry goed om een geestig en weg-
sleepend gesprek te voeren. En daar ook de
professor gaarne met Dr. Paulus sprak, ging
het spoedig zeer druk aan de tafeltje toe.
De jonge ohemicus beweerde, dat hy het meest
hield van eene meening, die het meeste kans
had weersproken te worden. Daarom hield hy
eenigen tijd vol, dat de Hollandsche geestdrift
voor de Transvaal hem zeer kunstmatig over
dreven voorkwam, omdat men zeker wist,
dat de toongevende mannen in de Transvaal
over de Nederlanders spraken als over „'n ver
rot nasie", omdat de toezendingen van zeer
groote geldsommen een pyniyken indruk
maken by de wetenschap, dat het in ons
vaderland doorgaans onmogeiyk blykt, een
bescheiden geldsom voor een nuttig doel
by een te brengen. Op den meest heuschen
toon werd dit spiegelgevecht gehouden, waarby
de heer Hope en Mathilde het voor de Zuid-
Afrikaansche Republiek opnamen en de pro
fessor eenigszins naderde tot Dr. Paulus,
daarby aantoonende, dat de groote ingenomen
heid voor de Boeren in den vreemde meestal
met overwegingen van politiek of zelfzucht
samenhangen, zooals bleek in Frankryk,
waar de nationalisten onder Dóroulède, Jules,
Lemaitre en Coppée, het luidst voor de Boeron
schreeuwen, ten einde het ministerie Waldeck-
Rousseau om hals te brengen.
Een toeval deed het gesprek over dit onder
werp uitsterven, daar mevrouw Hope Mathildo
naar eene dame vroeg, die in een kostbaar
baltoilet voorbywandelde.
Die dame was eene Haagsche, Mevrouw
Heshusius van den Abeele, die onder geleide
van Jonkheer Gaston van Meyningen lid
van Pro Patria het bal bezocht. Haar
helder bruin haar was helderder en bruiner
dan ooit te voren, 't geen by de fonkelende
diamanten 6pelden nog duideiyker uitkwam.
Een zeer lage japon van hemelsblauw satyn
was geheel georneerd met echte Brusselscho
kanten. Kostbaarder toilet was zeker niet te
bewonderen op het bal. Mevrouw Van den
Abeele hep zeer langzaam aan den arm van
Gaston van Meyningen. Ze spraken uiterst
voorzichtig, zoodat niemand er een woord
van verstaan kon. De uitdrukking van beider
gelaatstrekken was koud, officieel en liet niets
vermoeden.
"Wat ze spraken kan blyken uit het volgende
„De zaak is zeer eenvoudig" flui
sterde Gaston „de firma Heshusins van
den Abeele is totaal failliet. Binnen weinige
dagen wordt het kantoor gesloten en dan
is het gedaan met alles 1"
„Dat is laster, Gaston l Meneer Bernard,
de stille vennoot van myn man, is overleden
en daarom moeten de boeken onderzocht
worden daar de erfgenamen van Bernard
hun kapitaal opeischen."
„Heel goedl Zoo is het begonnen I Maar
nu kan Van den Abeele dat kapitaal niet
uitkeeren. Het is niet in kas. Hy heeft heel wat
uitstaande vorderingen op aanzieniyke klanten.
Het wordt my groen en geel voor de oogen,
als ik er aan denk. Een procureur heeft my
geschreven dat ik vóór 15 Juli het bedrag
van myn schuld, niet minder dan 8875 gulden,1
heb te betalen l Papa zal moeten helpen en
wat papiertjes verkoopen, anders ben ik
verloren!"
„Maar waarom niet eerder betaald l"
„Uit slordigheid! Het duurt al byna oen
jaar of acht ik heb al myn wyn als student
van je man genomen!"
Mevrouw Van den Abeele hief het hoofd
zoo fier op als ooit te voren.
„Maar dan is het geld gevonden in zijne
boeken hy heeft minstens een vyftig klan-
ten zooals jyl" zeide ze.
„Dat heeft hy ook. Maar deze heeren
waren niet slordig en betaalden hunne reke
ningen. Misschien heeft hy nog een vyftig-
duizend gulden in zyne boeken, wat gevoegd-
by de waarde van zyn huis in de Javastraat,
van zyn kantoor en een grooton voorraad
onverkochten wyn, hem er misschien wel door
zal helpen maar veel zal er niot over-
blyven!"
„Myn God! Gaston! Dat ls toch niet
waar?"
„De onverbiddeiyke waarheid! Myn
advocaat, die ik raadpleegde over myn schuld,
heeft het my duideiyk aangetoond."
Mevrouw Heshusius van den Abeele trok
aan Gaston's arm. Ze wilde de zaal uit en
kon nauwelyks spreken. Snel waren zo buiten
in den tuin. Nora legde haar prachtig gekapt\
hoofd tegen de rechtermouw van Gaston. Ze
scheen op het punt te bezwymen, maar de
jonge Van Meyningen hield haar stevig vast,'
terwyl hy zachtkens haar naam fluisterde.
De eenigszins gure lucht deed haar bykomerwf
„Gauw, Gaston 1 Haal myn sortie! Ik<
zal aan den uitgang een rytuig bestellen,
't Is nog voor elven! Ik kan nog naar Den|
Haag terug. Niemand heeft recht op myn
juweelen, niyn goud, myn kostbaarheden. Ik
ga alles in veiligheid brengen, voordat iemand
er de hand naar uitstrekt.... gauw, Gaston T*
Gaston gehoorzaamde en was door zyn
eigen bankroet te veel verslagen, om aan dat'
van een ander te denken.