Firma J. C. RATING,
Filiaal: BREESTR4AT102.
GASKACHELS en
FORlTUIZEll
Borstplaat
PUIKE KOFFIE.
Sunlight Zeep
Loterij.
Specialiteit ia KOFFIE.
bij C. HEUS Ja, Doezestraat 6.
BAJAH-THEE
DE BESTE RIJST DER WERELD.
Van af heden ontvangt men voor elke TIEN
omslagen ÉÉN nummer.
Winkels des Zondags gesloten te houden.
&VUM S. P. MIHMEMfl, Haarlemmerstraat 143.
Hollandsche, Fransche en Weener Brood
bakkerij en Koekbakkerij.
427a Cents de 5 Ons, 8981 24
BLOEMBOLLEN voor KAMER en TUIN,
Hoe leeft men gewoonlijk? ÜJïSSS;
MENGELWERK.
De COMMISSIE van Slagers-Patroons
ter bevordering van Zondagsrust bericht hier
mede, dat op de door hen belegde vergadering
de HH. Vleeschhouwers en Spekslagers be
sloten hebben, van af 30 September hun
DE COMMISSIE.
DE
Houtstraat 1. Teleplioonn. 334.
Telephoonn. 366. 8i50 do
DOOR VELE VERZENDINGEN STEEDS VERSCH.
GEBROEDERS PEL,
Interc. Telephn. 294. Hoogewoerd 101—105.
GEBR. VAN DER HOEK,
m
BEUZEMAKER Co.,
Cultuur-Maatschappij „PARAKAN SALAK", Java,
S. P. MINNEMA, 143 Haarlemmerstraat, Leiden.
Onderlinge Levensverzekering van Eigen Hulp.
Agent voor Leiden en OmstrekenA. J. BINNENDIJK
en F. DE BOER, Rapenburg 99.
Czaar IP eter Java Ftijst.
Ehenix Java Ftijst. 3326 20
Stoomrijstpellerü „DE PRENIX", ZAA. 1 lil.
T. F. VUIF.T iAJJD Jr.,
precies weten waar ze zyn; maar dat er
alleen te Amsterdam 19,000 zielen zoo ver
weg zouden wezen, dat zy een paar weken
later nog niet weten te zeggen waar zy ge
zeten hebben, is, oordeelt De lijd ten slotte,
toch moeilik aan te nemen.
Vergooding aan militaire d.
Verleden week was er loting onder do mili
tairen te Breda. Éón dool kan naar huis gaan,
een ander moet nog vier maanden biyven
en een derde deel moet in het voorjaar nog
eens terugkomen voor vier maanden. Hierover
komt het Dagblad van Noord-Brabant uit:
„Men lette wel op: hier is geloot.
Van allen wordt verondersteld, dat zy, na
acht maanden oefenens, den dienst kennen.
Die overbl\)veD, worden niet gehouden,
©mdat zy onkundig zyn.
Maar wyl ze een laag nummer trokken.
Nu meenen wy, dat de actieve dienst alleen
strekt ter vorming van den soldaat.
Maar na acht maanden is die vorming af.
"Waarom anders gaat een groot deel der
mannen naar huis toe?
De nabiyvers behoeven dus niet meer ge
vormd te worden. Waartoe dienen ze dan?
Wel, die soldaten zyn gewoon ambtenaren
in staatsdienst. Ze moeten de zaak aan den
ga Dg houden. Op wacht staan, korveeön doen,
enz., enz.
De vraag rjjst, of dit alles mag zonder
vergoeding. Een workman is zyn loon waard,
en de achterblijvende soldaten zyn na 15
November bloot werklieden in staatsdienst.
Men werpt tegen, dat de soldaten noodig
z\jn voor de binnenlandsche veiligheid en rust.
Goed, maar dan doen ze politiedienst en
k'.emt onze redeneering nog meer.
Onze Staat heeft geen geld, om, als in België,
vergoeding te goven voor alle militaire diensten.
Trouwens, men kan toegeven, dat de Staat
van een burger mag vorderen een opkomst
onder do wapenen om gevormd to worden
als soldaat.
Doch na acht maanden dienst is dio vorming
afgeloopen. De soldaat wordt dan ambtenaar
van den Staat. Ons dunkt het billyk, dat Ly
hiervoor beloond worde."
INGEZONDEN.
Bewaar do pnntjcs voor do Prins-
Heodrik-^iicliiiiig.
Velen, die een warm hart hebben voor onze
oude zeelieden, koopen voor 10 centen een
pun ten-verzamelaar met snymcsje (guillotine),
waarop naast de beeltenis van een oudon
zeerob ook bovenstaand verzoek is a/gedrukt,
en zy gebruiken hem trouw by hot punten
hunner sigaren.
De heer W.H. Van Zanten Jr., steenfabrikant
te Leiderdorp, die voor ruim vier jaren de
beweging op touw zette met de bedoeling
'den ouden zeelieden gratis een pijp tabak to
verschaffen, veranderde van meening toon
bleek, dat er meer dan voldoende inkwam,
om ook af en toe oude lieden uit andere
gestichten te verblijden. Toen kwam natuurlyk
ook niets van z(jn eerste plan, om, als de
bal eenmaal aan het rollen was, den vor-
pleegden der Prins-Hondrik-Stichting zelf in
de bereiding te onderrichten. Het spijt ons
zeer hier te moeten verklaren, dat de heer
Van Zanten niet alleen elke verantwoording
achterwege laat betreffende de winst, door
den verkoop van minstens 40,000 stuks
guillotines verkregen, maar ook van de bij
dragen in geld, die enkele zoemansvrionden aan
de puntjes toevoegden. Wel publiceert hy in
locale bladen het feit, dat do zeelieden reeds
34,000 onsen tabak ontvangen hebben, en al
is dit zeker een aardige hoeveelheid, zonder
nadere afrekening is die tabak gekocht en
nog wel veel te duur gekocht ook.
Wy meenen daarom, nu de heer Van Zanten
weder 20,000 guillotines heeft laten aanmaken
en deze per circulaire te koop aanbiedt, de
Prins-Hendrik-Stichting niet langer als vlag
te mogen laten dienen voor het vaartuig,
waarmede hy zyn doel tracht te bereiken.
De pakken tabak van onze Indische vrienden,
de vele ponden, waarmede deze en gene ons
soms verrassen, evenals do spaarpenningen
van den kleinen Karei, die by de puntjes
worden ingedaan, meenon wy te mogen be
schouwen als eigendom van de Prins-Hendrik-
Stichting en niet als gemeengoed, waarmede
de heer Van Zanten kan doen wat hy verkiest.
Wy verzoeken onzen vrienden dus beleefd,
hun schenkingen naar Egmond-aan-Zee te
adresseeren, daar er geen enkele betrekking
tussclien de Prins-Hendrik-Stichting en den
heer Van Zanten bestaat.
De Directeur der Prins-Hendrik-Stichting,
G. E. A. Van Hall.
RECLAMES.
40 Cents per regel.
8167 16
dat de gezondheid bevorderd wordt; vooral
geschiedt dit door het overmatige gebruik
van spys en drank. De spysverteringswerk-
tuigen zyn niet bestand tegon den velen arbeid,
die van hen gevorderd wordt, en verschyn-
solen zooals Vermoeidheid, Lusteloosheid,
Gebrek aan eetlust, Hartklopping, Duizelingen,
Hoofdpyn, enzdoen zich voor. Waar deze
kwalen het gevolg zyn van onvoldoende en
ongeregelde darmontlasting, daar zal het ge
bruik van de zoo gewaardeerde Zwitsersche
Pillen van den Apotheker Richard Brandt (die
alleen verkrijgbaar zyn in doosjes 70 Cents by
de Apothekers) do allerbeste gevolgen hebben.
Mijn gouden liorlog^.
„Hier heb je 150 gulden," zei myn vrouw,
„koop daarvoor een gouden horloge, 't Is
overmorgen je geboortedag, je wordt 45 jaar
en loopt nog altyd met je oud zilveren hor
loge, het erfstuk van je overgrootvader. Wat
je collega's kunnen, dat kan jy ook; het geld
heb ik eergisteren al op de spaarbank terug
gehaald."
Naar zulk een horloge had ik reeds jaren
verlangd; toch waagde ik nog eenigo opmer
kingen.
„ladien we dan maar geen geldgebrek
krygenwanneer het maar niet te wel
gesteld lykt en we in de belasting verhoogd
worden
„Zwyg toch met je belastingen; je koopt
een horloge en daarmee uit 1"
En zoo gebeurde het. We gingen naar den
eersten den besten winkel en myn vrouw
scheen zoo goed op de hoogte, dat ze wel
het terrein van to voren moest verkend hebben.
Dadelijk legde de verkooper ons het ge-
wenschte horloge voor.
„Is 150 gulden de uiterste prys vroeg zo.
„De uiterste," knikte hy; .mevrouw heeft
reeds de vorige week
„Betaal, Piet," zei myn vrouw, enikiegde
stilzwygend drie bankjes van 50 gulden op
de toonbank. Ze bevestigde het horlogo aan
myn ketting en verliet met my triomfanteiyk
den winkel. Buiten nam ze een huurrytuig.
Verschrikt keek ik myn vrouw aan en
meende:
.We hadden het kleine eind ook wel te
voet kunnen gaan.... of met de tram...."
„Onzin," zei ze, .wie een horlogo van
150 pop in den zak heeft, gaat niet te voet
en ook niet met de tram, maar neemt een
rytuig."
Ik was zeer hiy met het nieuwe horloge.
Langen tyd kon ik het kostbare ding zitten
bekyken en naar het tikken hooren. Dat ik
een horloge van 150 gulden ryk was, had ik
weldra aan de kantoorbedienden en de loop
jongens meegedeeld. Myn vrouw deed het
overige om aan het feit do noodige rucht
baarheid te geven.
Voor haar scheen een Dieuw tydperk aan
gebroken. Ze vorderde per maand twintig
guldou meer voor hot huishouden. „We
moeten nu meer volgons onzen stand leven,"
zei ze. „Wie een gouden horloge draagt mag
niot ïyden, dat zyn vrouw 's avonds voorname-
lyk aardappelen eet."
Mot een zwaar hart gaf ik de twintig
gulden meer per maand.
Toen ik van het kantoor naar huis ging,
ontmoette ik toevallig myn kleermaker.
„Dag, waarde heer," zeihy; „ik zal morgen
zoo vry wezen by u te komen met myn
stalen; u moot zeker een nieuw pak hebben,
want wie een horlogo van 200 gulden
draagtMet deze woorden was hy ver
dwenen.
Nog eer ik thuis was, kwam my myn
sigarenloverancier tegenstormen. Hy klopte
my vertrouweiyk op den schouder en zei:
„Ik zend u van avond een paar kisten
geïmporteerde havanna's; met dat strooien
soort je kunt ge Ir toch nu niet meer doen.
Ik feliciteer u. Geërfd of in de lotery gewon
nen? Wie 250 gulden voor een horloge kan
betalen, moet wel ryk wezen."
Beteuterd ging ik verder. Thuis vond ik
al weer een gast.
„Waarde mynheer Berden," klonk het aan
myn oor; „u moot het geluk de hand bieden.
Hier zyn twee loten der paardenlotery. In
geldloteryon behoeft u niet meer te spelen,
geld heeft u genoeg. By dat horlogo van
300 gulden ontbreekt nog een mooi vierspan;
nietwaar, mynheer?"
Myn vrouw scheen te zien, dat ik verdriet
had, want ze sprak op medeiydenden toon
„Jongen, wat zie je er bleek uit 1 Maar
ik moet je vertellen, dat ik de meid heb
weggezonden en reeds een nieuwe gehuurd
heb, die flink koken kan. Zy krygt wel
6 gulden meer loon per maand, doch dat hindert
niets. Ik kan my toch niet in de keuken
afbeulen, terwyi jy zoo'n mooi horloge
„Zoo", bromde ik, „heb je soms nog
meer
„Maar, man, woos niet zoo kwaad en zoo
trotsch op je nieuw
„Ik, trotsch....? Wat zich do lui al niet
verbeelden, meer geld voor het huishouden
betalen, nieuwe kleoren koopen, duurdere
sigaren rooken, loten nemen, eon keuken
meid er op na houdenis dat dat prul
van eon horloge waard?"
„Een prul?" zei myn **rouw bits. „Dit
horloge heb ik voor je uitgezocht, het is een
prachtstuk, dat je in het fijnste gezelschap
kunt laten zien."
Onder het eten stond de bel aan de huis
deur geen oogenblik stil. Er kwamen prfis-
couranten van wynhandelaars, aanbiedingon
van zfiden stoffen; ik woet niot wat al.
Toen ik na het eten een dutje wilde doon,
kwam de huisheer, die my over eon drin
gende zaak wenschte te spreken.
„Ik vraag wel excuus," begon hy; rik
stoor u toch niet?"
„Och neen," antwoordde ik werktuiglyk.
Ik wist niet precies wat ik zei.
„Ik kom u eigenlyk feliciteeron. Ik wil de
huur niet verhoogen; daartoe zyn we te goede
bekenden. U zal zeker eonige verfraaiingen
in de woning wenschen en ik stel voor samen
de kosten te dragen. Vindt u dat niet mooi?
Ik heb reeds den verver en den behanger
besteld."
Ik keek den man met strakke oogen aan.
Hy moest zeker een slag van den molen
beet hebben 1
„Hi hi hil" lachte hy en zocht myn hand
te vatten. „Ja, ik weet het wel: een gouden
remontoir van 350 gulden; havanna's van
12 cent het stuk; een keukenmeid; hi, hi, hi,
ik wensch u geluk met de vette erfenis,
mynheer."
Met deze woorden verdween hy en ik stond
sprakeloos. Op het kantoor liet ik my wegens
ongesteldheid verontschuldigen, en dit was
geen leugen; ik was als verpletterd.
Den volgenden morgen herinnerde ik my
nog het gebeurde van gisteren. Toen ik op
het kantoor myn schryfstoel weer beklommen
had, wist ik, dat ik weer de oude Piet was,
even goed als vóór het bezit van dat gouden
speeltuig. Ik legde dit in den lessenaar en
besloot het oude zilveren horloge weer voor
den dag te halen. Dit was een familiestuk.
„Den heer Berden wordt verzocht by myn
heer te komen," meldde my de kantoor
bediende.
"Wat mocht de chef my wol op zulk een
ODgewoon uur te zeggen hebben! Zou nu
reeds myn salaris verhoogd worden? In biyde
verwachting ging ik zyn privaatkantoor binnen.
„Mynheer Berden," begon de koopman,
„we willen uw salaris flink verhoogen, omdat
gy een exact man zyt. Gy hebt ook hart
voor uw medemenschen, namelyk voor onze
arbeiders. Iedereen is tegenwoordig verplicht
een steentje tot de oplossing van het sociale
vraagstuk by te dragen. Uw vorhooging is
ingewilligd, doch gy zyt met aardsche goederen
ruim bedeeld. Naar ik hoor heeft u van een'
oom een paar ton geörfd, nietwaar? Een'
gouden remontoir van 400 gulden, dat noem
ik me ietsl In dezo omstandighoden zult gij*
wel het bedrag uwer Yorhooglng aan de
arbeiderskas ton goede laton komen. Ik dank
or u reeds by voorbaat voor. Gy zyt 6or.
braaf, edel manl"
Ik kon geen woord uitbrongon on myn
oogen waren als boneveld.
„U is een man uit éón stuk; ik wenschte,
dat al myn beambten in uw vootstappen
tradon," ging myn chef voort.
Toen ik 's avonds thuis kwam, haakte ik
dat akelige horlogo van den ketting los en
j)gdo het stil ter zydo. Myn vrouw koek my
verbaasd aan. „Wat nu Zo hield het horloge
aan het oor. „Zoo, zoo, je hobt vergoten het
op te windonhot staat stil." Ze vatte don
knop en draaidovrrrrkrak
„Daar is iets gebroken!" riep rayn vrouw
verschrikt.
„Zeker," hernam ik mot eon grimmigea
lach; „de voer is stuk."
rDie wordt woer gemaakt," zei myn vrouw
op oen toon, die geon tegenspraak duldde.
„Hier vlak by woont oen goedkoop horloge
maker. Maak je niet ongerust; ik zal wel
zorgen, dat ze in orde komt."
Zy yide weg en vertelde my later, dat de
horlogemaker nog een jonge man was. Hy had
het horloge mot begeerige blikken bekaken
en gezegd, dat het echt gond was. Morgen
middag zou de veer hersteld zyn; ze zou
hoogstens een gulden kosten.
Des aüderen daags verzocht myn vrouw
my mee te gaan en het gouden ongel ukskind
terug te halen.
„'t Is hier den hoek om. Hier zyn we or."
Ze drukte op den deurknop. De winkel
bleek gesloten te zyn. Het rolgordyn van het
uitstalraam was neergelaten en ik zag een
biljet voor het winkelraam, waarop te lezen
stond: „Dit winkelhuis is terstond to huur.".»
Als een leeuwin, wie een haror weipep
ontrukt is, stormde ze naar den eigenaar
van het huis.
„Vertrokken," bromde deze.
Ze haalde de politie.
„Vertrokken," zei de inspecteur, terwyi hy
een groot papier voor den dag haalde. „Als
we wisten waar hy zich ophieldals we hem 1
daar konden betrappen; als we hem konden
doen bekennen en als hy uw gouden horloge
niet verkocht heeft dan zal de politie het
u zeker terugbezorgen."
Myn vrouw weende bitterlyk.
Ik ademde verlicht.
Het horloge heb ik vandaag nog niet terug*
gekregen en ik heb slechts éón wensch:
myn geheele leven er van verschoond te
biyvenl
Gemengd Nieuws.
Een 19-jarig jon gel in." uit
Kamerik (Utrecht), tydelyk werkzaam. ..an de
telegraafpalen langs de spoorlyn, is ïuby het
station^)udewater by het uitwijken voor eeii
trein door een anderen trein gegrepen. Zwaar
gekneusd is hy naar Utrecht vervoerd, waar
hy den volgden morgen is overleden.
8122 38
Niets pleit beter voor de qualiteit dan bet steeds
toenemend debiet. Alle soorten dagelijks verscb gebrand.
is weder voorhanden.
Aanbevelend, 8156 30
en
in 4 Talen
van 8087 18
Breestraat over het Stadhuis.
Lectuur per deel en bij abonnement;
bij abonnement ƒ7 per jaar
en f 3.75 per halfjaar.
W.B. De nieuwe werken worden terstond
bij verschijning opgenomen.
Bi) A. \V. SIJTUOFF, te Léden,
is ter perse om spoedig te verschynen
GRONDSLAGEN
DOOR
Dr. F. VAN GEER,
Hoogleeraar aan de Bijles-Universiteit
te Leiden.
VftVVV
13. VISCmUBET 13.
2084 19
Centraal-
Advertentie-Bureau
tan 921 17
GEBROEDERS VAN DER HOEK,
KEEESmiT 113, LE10L.1.
PLAATSING VAN
ADVERTENTIEN
in alle
Binnon- en Buitenlandschc
COURANTEN.
7C60 30
BE VRIES STEVENS.
van de beroemde Plantages der
Is de ge uiigs te en beste Thee.
Byzonder aanbeTolen: 6166 30
BAJAH KKOSnWOSTHEE J J J n f 1.25 per j K.G.
RAXAJI FAMII.LETIIEE j J a 0.80 per j H.O.
Vertegenwoordiger Toor Leiden en Omatreken:
j
Bureau: KORTEN AARKADE 3, 's-GKAVENilAGE.
Directeuren: J. C. VAN GOENS, J. B. SCHUIJLENBURG en Mr. E. A. SM1DT.
Verzekerd Kapitaal 14,600,000 i Winst in de 6 jaren 1886/89 f 122,42,//
Verzekerde Rente 630,000 6 1890/94 282,849
KeserTefonda 6,000,000 I 8 1895/97 263,248
üitkecring van 95 pCt. der Winst aan hen, wier verzekeringen winst opleveren.
Uitsluitend verpakt. Alom verkrijgbaar
VOORHANDEN BIJ 7868 20
Firma A. J. WIJN.NOBEL,
Zaadhnndel, Maarsmanssteeg ÏO.
SPECIAAL ADRES VOOR VOGELZADEN. VERSGHE EN GEDR00G0E KRUIDEN.
6321 40
