1|. I SI Sr,
KAMERS.
In de Koffiehal
BRUNO's TOILETZEEP
Denkt aan i
Reisbelasting.
GetoilË lotliwomi
ZONDAGSRUST.
BEUZE1AKER Co.,
HERDER- WAARSCHUWING gp'
TAH ViV*
BIOHARD ABR HEBBER,
Staalwarenfabriek,
- OOXjIl^OrESTVJ.
Het geachte publiek wordt bfl het doen zflner inkoopen van MESSEN SCHAREN, VORKEN, etc.
beleefd verzocht er op te willen letten, dat een der twee bovenstaande fabrieksmerken daarop voorkomen.
Voor elk stuk, van een a rich.abb.. zien' wonH gegarandeerd zonder
dezer berde fabrieksmerken voor- HERDER eenig voorbeboud.
RICHARD ABK. HERD ER,
6351 66 cenlgste ataalwarenfabrikant met familienaam Herder, te
predikantsplaatsen, een ambtgenoot af te
wijzen, die de Kerk jarenlang trouw hoeft
gediend en, inziend, dat hy haar te kwader
ure verliet, niets liever verlangt dan in haar
midden en in haar belang weer werkzaam te
zijn? Stond ds. G. achter by ds. Vethake,
en misschien nog anderen die weer aan-
en opgenomen zijn? Zoo neen, waarom hem
dan geweigerd, wat hun was vergund? Zoo
ja, waarom dan niet opgegeven en duidoiyk
gezegd, waarin hfl achter stond, terwijl de
vorm, waarmee nu de weigering van het
verzoek geschiedde, grievend op zichzelf, boven
dien by het algemeen een indruk kan geven,
alsof men op hem eenige bijzondere aanmer
king had van nu of vroeger, waardoor hy
onwaardig geacht werd weer dienst te doen
in onze Kerk. Maakt zy hierdoor niet een
Br. verdacht en zelvo een droevig ffguur?
Kan zy dit verantwoorden en zoo neon,
ontoert zi) dan zichzelve hierdoor niet?
MENGELWERK.
ELLY.
noen
J. 1L P.
Aarzelend trad Etienne de eerste-klasse-
waohtkamor binnen. Het waa er doodstil.
Alleen zy, die hy wist hier te zullen vinden,
was er; en op het hooren binnentreden van
iemand zag ze even op van haar boek, even
slechts, toen zo bemerkte, dat Etienne de
binnentredende persoon was.
En hy, die zich zoo vast voorgenomen had
kalm te blpven, gevoelde/onder den invlood,
dien die korte blik op hem uitoefende en die
doordrong tot diep in z'n ziel, dat z'n bedaard
heid hem begaf en dat een waas hem het
gezicht benevelde.
Langzaam naderde hg haar. „Elly," begon
hy, met iets beverigs in z'n Btem, terwyi hy
plaats nam op den tegenover haar staanden
stool. Zy zag hem even aan en een Jicht
wolkje van ongeduld trok over 'haar gelaat.
„Elly," herhaalde hy, en stotterend: „Mag.
ikEen spottende trek kwam om haar
mondje, omdat ze wel vermoedde hoe moeilyk
het voor hem was het gesprek te boginnen;
en toch was ze wreed genoeg om niets terug
te zeggen en alleen in afwachtende houding
te biyven zitten, zich afvragende, wat by haar
zou hebben te zeggen. Etienne was zich in
zooverre meestor geworden, dat hy, indachtig
de zich opgelegde taak, die hy nu ook wilde
voleinden, tot haar vervolgde, doch nu met
meer vastheid in z'n stem: „Wil je me toe
staan, dat ik nog eens tot je spreek?" En
toen ze toestemmend knikte met haar blonde
hoofdje, goud-glinsterend in een birmendrin-
gonóen middag-zonnestraal, ging hy voort:
„Er is zeer veel onaangenaams tussehen ons
voorgevallen, Elly, en ik geloof ook vrol, dat
ik je verdriet gedaan heb; maar dot wssniet
zoo mjjn bedoeling. Ik heb je willen terug
houden van je voornemen, omdat ik meende,
dat het "beter voor je was, als je anders
handelde, omdat ik in Karei niet den persoon
zag, die jo gelukkig kan maken, omdat
maar laat ons daarover niet verder spreken."
Een oogenblik zweeg hy, peinzend voor zich
uit kykend, en toen, eensklaps opstaande, als
gehoor gevende aan een plotsolingen aandrang
in hem: „Elly, wil je me nu alles vergeven?"
En daarop haar zachte, hooge stommetje:
„Welzeker, Etienne, gaarne."
Had ze hem wel iets te vergeven? Waren
zyn handelingen eigenlyk wel ongemotiveerd
gewoest, of zoodanig, dat zy ze hem moest
vergeven? Etienne dacht hierover ook eerst
later, voel later, na, doch nu vond hy, dat hy
haar vergeving moest vragen: ze had hem
immers z'n gedrag tegenover haar kwaiyk
genomen!
Hy vatte haar hand, zacht, emotievol door
de gedachte aan vroegere, gelukkiger oogen-
blikken. En met z'n andere hand haar fijne
vingertjes streelend, sprak hy met een stem,
waarin geheel z'n ziel zich uitte: „Elly,
lieveling, ik dank je; ik dank je, dat je zoo
goed voor my bon; o, ja verwyt zou me
altyd gewoest zyn als een vloek, die op mg
rustte."
Ze stond op en wendde het gelaat af om
geen biyk te geven van de ontroering, die z'n
woorden op haar gemaakt hadden.
„En nu, Elly, mag ik nu afscheid van je
nemen?" Hy zag haar smeekend aan. Ze
begreep hem; ze weifelde nog, doch neen
hy had immers reeds zooveel smart geleden,
ze wist het; waarom zou zy hem nog meer
verdriet aandoen door te weigeren het laatste,
wat hy van haar vroeg? En ze boog haar
hoofdje naar hem voorover en ze voelde z'n
lippen, tot een kus zich drukkend, op haar
gloeiend voorhoofd. In dit korte oogenblik
van z'n teedore omhelzing, waarin nog eens
heel z'n groots liefde voor haar zich open
baarde, toen trilden haar fijne zielesnaren
zacht en droeve door den weemoed van het
afscheid. „Adieu, Elly, m'n lieve, lieve engel,
wees gelukkig."
„Adieu, Etienne," murmelde ze.
Nog even drukte hy haar handje; toen liet
hy het los, streek met de hand over het
voorhoofd als om z'n sombere gedachten te
verdryven, en ging heen, het perron af en de
straat in.
Zy, geheel nog onder den indruk, bleef een
oogenblik in gedachten staan, nam toen haar
boek op en wandelde het perron op, waar ze
wachtte op den trein.
Adieu, EUy, adieu, myn heerlgke illusie,
mijn schoon droombeeld
En toen Etienne later, ver weg, eenzaam
zat en mymerde, hot oog gericht op een
schoone apotheose van wolken aan een
tropischen hemel, rose en blauw en goud door
de speling der zonnestralen; toen hy zag hoe
die wolken, eerst langzaam, toen plotseling
schenen uiteen te vallen en wegdreven naar
den horizon, toen dacht hy aan z'n vervlogen
illusie, aan z'n geluk, dat was verbroken'
geworden als door een wreede, schennendr
hand. En hg was alleen met z'n groote droef
heid. Yoor hem klopte geen warm hart om
hem te troosten, wanneer hy zoo geheel
beheerscht werd door dien grooten weemoed,
door die smart, die hem verteerdo; goou
vriendelyko stom, die hem z'n kalmte deed
herwinnen, wanneer hy, later, van die vlagen
kreeg van woede, van onbedwingbaren haat,
wraak, tegen dien ander, dien ze beminde
misschien
Maanden zyn sedert verloopen, veel maan-
den, gedurende welke z'n arm hart geleden
heeft ondraaglijke pgnen, waarin het gefolterd
werd door liefde nu eens, doch dan weer.
door een hernieuwde plotsolinge opbruisin
van z'n haat tegen dien ander, meer bevoor
recht dan hg, en dien hij zou willen vernie
tigen, omdat hg gelukkig wasmet haar,
Maar
In oen elegant gemeubelde kamer, in somber
halfduister nu gehuld door de ten deele dicht
geschoven gordijnen, zit een jonge man, z'n
elleboog steunend op z'n knie, de kin rustend
in z'n hand, en aan de diepe rimpels op z'n
voorhoofd, de ernstige uitdrukking om z'n
mond is hot duideiyk te zien, dat zwaarmoe
dige gedachten z'n brein doorkruisen.
Langzaam richt hy zich op van z'n stoel
en zacht, onhoorbaar zacht, schuift hg opzy'
het gordyn van het ledikant naast hem; en
zie, als een engel -vol'reinheid en onschuld
ligt ze daar, hot mooie blonde kopje rustend1
op de kussens; het blanke handje, in witheid
wedyverende met de lakens, rust op den rar 1
van het ledikant.
Eenige zjjige haarlokken liggen op haar
voorhoofd en langs de blauwgeaderde slapen.
Als een engol, als oen hemetsch wezen ligt
ze daar, sluimerend, voor een oogenblik bevrgd
uit haar lyden, kalm en rustig, terwyi haar
frêle, teere lichaampje nu en dan zachtkens
schokt en haar handje zich een enkale maal
even beweegt.
Voorzichtig buigt hg zich voorover, en even,
heel even, raakt hg met z'n lippen haar licnt
bedauwde voorhoofd aan in teeder-bezorgde
liefkoozing. Dan ziet hg haar lang en innig
aan, met vochten blik.
Gerui8chloos laat hy het gordyn dichtvallen
en herneemt z'n plaats op den stoel by het
ledikant.
Droevig staarde hy weer voor zich uit;
beelden uit vroeger dagen, lieflijk en smartetyk,
vertoonden zich voor z'n geest, in grilligo
mengeling eerst; doch ze namen vaster vorm
aan, ze rangschikten zich en daar zwjhy alles
weer zoo duidoiyk voor zich. Hy doorleafde
weer dien tyd, die dagen van geluk mot haai-,
hy herinnerde zich hoe ze later sukkelend
was geworden, hoe ze dan, moe zittend aan
legênheden door maatschappyon, zoodat het
recht tot drankverkoop wordt een concessie,
waarvoor cyns aan den Staat wordt betaald.
Rationeeler zou zy het dan iD elk geval vinden,
,dat de Staat zichzelf met dat winstgevend
bedrgf belastte. Maar, zegt zy, by de drank
bestrijding gaat het om een hooger beginsel
dan om vermeerdering van de Staatsinkomsten.
Ret doel is: voortgezette vermindering der
gelegenhoden tot drankverkoop, verscherping
van de bepalingen der wet en het stellen van
'Waarborgen voor betore naleving harer be
malingen.
En dat doel acht zy beter te bereiken door
een goed ineengezotto wet, die de ten onzent
bestaande drankwet verbetert, dan door een
regeling van het gebruik der geldon, die als
'winst voor den Staat uit dit kwaad voort
spruiten zouden.
Verder staat do Asser Cf. voornameiyk stil
by hetgeen in het VoorL Verslag voorkomt
omtrent het groote bezwaar, dat ook buiten
do Kamer togen het Regeeringsontwerp zich
heeft doen hooren, en de regeling betreft van
Jiet vergunningsrecht in 1901, welke daarin
Voorgesteld wordt. Met de daartegen ook in
Vet VoorL Verslag aangevoerde bezwaren is
le Asser Cf. het eens. En zg doet uitkomen,
Jat het door haar reeds terstond na de ver-
)chyning van het ontwerp aangegeven denk-
rjeld van een betere regeling ook in heb
oorL Verslag wordt aanbevolen. Het bestaat
Vierin, dat men in 1901 do loopende vergun
ningen eenvoudig laat doorloopen, totdat zy
floor den dood der houders of door een der
bg de wet genoemde oorzaken komen te ver
vallen. Derhalve hot stelsel van het doen uit
sterven der vergunningen, voor hetwelk, golyk
onze lezers kunnen weten, trouwens door
onderscheidene andere bladen is gepleit. Hoe
van een verlenging van termyn nog grootere
moeiiykhoden, dan welke de dadeiyke vollodige
uitvoering der drankwet zal opleveren, ver
wacht worden, gelyk van andore zgde beweerd
.Wordt, is haar een raadsel. Is dan, vraagt zy,
'het ontnemen van oen kostwinning zoo licht
te tollen? Een transitoir recht, dat oonvoudig
een zekere categorie van neringdoenden op
ruimt, zonder zich verder om hun lot of bo-
staan te bekommeren, is h. i. geen recht.
Art, 26ö gaat, h. L, euvel aan een groote
fout, deze nl., dat in 1881 verzuimd is te
voorzien in den toestand, die door de plotse
linge intrekking van duizenden vergunningen
zou geboren worden. Waren toen de maat
regelen, om de gevolgen van de uitstooting
uit het bedrgf te verzachten, in de overgangs
bepalingen opgenomen of voorgeschreven, om
zoo noodig by algemoenen maatregel van
bestuur te worden vastgesteld, dan eerst zou
met eenigen meerderen grond dan thans be
weerd kunnen worden, dat do belanghebbenden
wisten wat hun te wachten stond. Nu men
voor de moeilykheid staat, gaat het h. L niet
Ban don knoop door te hakkon en de men-
echen uit hun bedryf te jagen met als wacht
geld: een jaronlangen wachttyd op een zeer
twyfelachtige kans tot het verkrggen eenor
vergunning tegen grof geld of een schadeloos
stelling, die op verre na niet vergoedt de
schade, die door de sluiting van het bedrgf
wordt toegebracht. Terecht is h. L in de af-
deelingen over het algemeen de regeling van
dit belaDgrgk punt in het ontwerp afgekeurd.
Op nog óón punt wordt door de Asser CL
de aandacht gevestigd, hetwelk, hoewol h. 1.
niet krachtig genoeg, ook in het VoorL Ver
slag ter spraak Is gebracht. Het betreft de
vraag, of nu alle vergunningen, boven het
maximum verleend, zullen biyvon voortbestaan,
zonder dat de houders aan het opbieden voor
openvallende vergunningen behoeven mede te
doen. Gevolg hiervan zon zyn, dat de houder
eener vergunning boven het maximum zyn
vergunning zonder eenige opoffering zynerzyds
zou behouden, terwyl de houder oener gewone
vergunning, die reeds in 1881 bestond, kans
kan loepen haar te verliezen, en zoo hy haar
behoudt, zich een wellicht groote financieele
opoffering zal moeten getroosten. Het zou
h. i. overweging verdienen eerst te beginnen
met de opruiming van deze soort van ver
gunningen, die van alle het meest buiten
gewoon karakter dragen en tevens zulke
licentiên, die do goede bedoelingen van menig
Gemeentebestuur ten opzichte van het drank
misbruik vergdelon, voorgoed nit do wet te
verbannen. Zg is het eens met die leden, die
van oordeel waren, dat met het stelsel van
het verieenen van vergunningen boven het
vastgestelde maximum moet worden gebroken,
omdat het door do praktyk is veroordeeld.
En ook met de vele leden, die van oordeel
waren, dat in elk geval de wet zelve moet
aangeven, welke de byzondere omstandigheden
zyn, waarin vergunningen boven het maxi
mum kunnen worden verleend, althans daar
voor regelen moet stellen.
Maar liever zou de Asser Ct. die buiten
gewone vergunningen geheel afgeschaft zien.
Als dit geschiedde en als dan de na 1881
verleende vergunningen gedurende het leven
van den bezitter zonder recht van overdracht
op erfgenamen of nabestaanden bleven bestaan,
zou, met de verscherping der andere wets
bepalingen, h. L een drankwot worden ver
kregen, die niets te kort zou doen aan den
strgd, dien de heer Borgesius zoolang met
zooveel warmte en oprechtheid heeft gevoerd.
In De Nederlander is opgenomen een inge
zonden stuk van „een lidmaat derNed.Herv.
Kerk", dat aldus luidt:
Zei iemand dezer dagen: „De Synode is
om, maar toch doet zg nog dom", ik wil die
woorden hier niet overnemen, maar zag wel
met diepe droefheid het besluit der Synode
in zake het verzoek van ds. Gang el tot
wederopname, en ik vraagIs dat Christelijk,
oen broeder af te wyzon, die, als zoovelen
indertyd, op zeker punt gebiologeerd. i3 en
thans ontnuchterd, zyn dwaling, in dezen,
betreurt on belydt? Is dat in het belang
onzer Ned.-Herv. Kerk, met haar takgke ledige
STet gemeubileerde Kamers
van verschillenden prya met degeljjk
Pension terstond beschikbaar.
JKEÉJb - PopenatoM* 4»
HederlaDdsche School voor
De termyn van aangifte voor de
Toelatinga-Examens tot ééne der
Voor de Afd. A (Hoogere Burgerschool),
B(Handels-afdeeling),
C (Ny verheids-afdeeling)
dezer School is opengesteld tot en met
Zaterdag 25 Augustus e. k.
Gaarne verstrekt Ondergeteekende
inlichtingen.
Do Directeur,
6680 16 Dr. A. BOEGSIAN.
öeplaatet
een 1st© Klas Toulet-Biljart,
Amaterdamsch Koffiehuis,
Heeronsteeg 4, Beiden.
6621 8 Beleefd aanbevelend,
TAN PER WIEL.
Inkoop vao Goud, Zfiver, enz
tegen de Hoogste Waarde
WESSEL
riem
orsi.ro.:.!..
o:.'
reclit
brandt men dagelijks op
Duitsche wijze 389 131
zuivere Preanger-Koffie;
nilmuntende door gsur tn smaak.
Prijs per 5 ons 57Cent.
VERKOU W&STOKHUYZEN,
MmCffE BIJJt 4.7.
VAN 6650 19
VOORHEEN
SEBEs. SNEL,
cur! adres: VOarmoesstraat 31,
AMSTERDAM.
Cards, Me en Zuivere Stearine-Kaarsen
van de Stearine-Kaarsenfabriek
APOLLO", te SCHIEDAM.
Bkkboond:
te Ween en in 1878 met de
Ver diensl-Medaille.
te Parijs in 1878 met de
Gouden Medaille.
te Asneterdam in 1883 met de
Gouden Medaille.
te Antwerpen ln 1885 met hot
Eer e-Diploma.
(Hoogste onderscheiding).
I>eze knarsen vonken niet
na en geven zeer weinig rook
bij het alt blazen. 7883 13
Zgn verkrygbaar by alle voorname
"Wlnb AÜAra.
I STÜI¥EKSZEEP
EN
SULMEZEEPf
I aan schilfers
I dit met warm water in een I
I overdekten pot tot een pap j
I opgelost, is niet alleen beter,
doch ook veel goedkooper
I dan elke andere zachte Zeep.
j Zachte Seep, zoo gemaakt,
I kost dodUs 4 a 5 Cents f
per pond.
De uitslag der 6do Premie-
j verdeeling is verschenen en
I wordt aan
Op franco aanvraag aan de g
I fabriek zyn de uitslag boekjes E
gratis te bekomen.
De promiên zullen den win- 1
worden toege-
is door bnar duurzaamheid in het gebruik
„DE GOEDKOOPSTE".
15 Cents per sink. 66S3
Ook te verkrijgen bg al onze Depothouders.
Bit UNING -A MCHRM Amsterdam.
CO
van nette Burgerlieden, die een vrije
Kamer en een net en degeiyk
Kosthuis verlangen. 6173 5
Adres: Papenstraat 4.
AI wat men koopt op Zon
dag, terwijl het even goed een
dag vroeger of later gekocht
kon worden, koopt men veel
te duurl
Het wordt namelijk.gekocht
ten koste van de Zondags
rust der winkeliers en hun
bedienden.. -
Op de grens van Duitschland en
Frankrijk gelegen, heeft het college
een internationaal karakter en ver-
eenigt de Jongelingen van Holland,
Duitschland, Frankrgk, België en
Engeland; aldus wordt aan de leer
lingen de gelegenheid aangeb od«n
gomakkoiyk en op weinig tyd de
vreemde talen te kennen, bijzonder
de Fransche taal, die hier de voer
en de spreektaal is.
Den Hoilandschen studenten wordt
ten strengste geboden overal met
hunne Fransche leermakkers om te
gaan, en de ondervinding bewyst dat
zy zeer snel de Fransche taal machtig
zyn. Particuliere klassen in de Neder-
landsche taal worden hun meermaals
per week door eenen Nederlandschen
Priester gegeven. Dit college, bestuurd
door 20 Priesters Belgische en Duitsche,
bevat de Latynsche klassen, eene
Beroeps8chool en eene Landbouwschool
onder toezicht van den staat.
Pensionprijs 225 Gulden.
Prospectus op aanvraag.
De Directeur,
6517 82 L'ABBÉ CROUSSE.
Natuurwollen Ondergoederen.
JASSES T1LASÜS, Friezeaieen.
Sodeponeerd Fabriekmerk
Verkrijgbaar bf): 2085
13. VISCHMARKT 13.
