toegangswegen was de plaats van de ramp
slechts met moeite te 'cereiken, terwijl men
al spoedig merkte, dat het niet veilig was
te naderen van de zijde van de Van Wou-
straat, omdat een der huizen nog rechtop
stunj en gevaar scheen op te leveren. Aan
dien kant werd dan ook spoeuig de toegang
coor de politie aigezet.
Ook aan den anderen kant drongen
nieuwsgierigen op en het kostte later der
politie in01 te ruimte te krijgen.
Het eerste w^t men helpen kon, was, de
gewonden te eragen in ue cirectiekeet, op
een tien schreotn afstands van het werk
gelegen. Daar Werden eenige voorloopige
verhanoen gelegi, waarop men zoo spoeuig
mogelijk de gewonnen per rytuig en per
ra^eroaar naar het Binnen-Gasthuis en het
O. L. Vroawe Gasthuis v.rvoer-e.
Toen wy zegt het „Hbi.", ruim halfvyf do
plaats ues onheils naierden, kwamen wy reeds
eenige brancards te gemoet. Een stok of vyf
rytuigen stomen in de Hemonystraat, waar
men gewonden inhielp of indroeg. Ook het
rytuig, waariu wj gekomen waren, werd
«jnmia^ellyk coor ce politie gerequireerd en
y.atuurlyk beschikoaar gesteld.
Op het terrein, vol modder en kalk, vol
boopen stecnen, stukken hout, balken en
plank-.n cooreengestort, liep de bouwonder
nemer rond, met bebloed gezicht, geheel
bestoven kleeren, en jammerend, al maar
jammerend over Let ongeval. Telkens als
er een gewondo werd afgedragen naar de
loods, was hij er bij om te vragen wie het
was, en wat hem scheelde. Zijn grootste angst
was, ot er iemand zou sterven. „Het kan
mij niet schelen of ik doodga, maar o, als
er maar niemaua sterft, als er maar niemand
Bteritl" riep hij voortdurend.
In de keet lagen drie, vier gewonden. Er
waren een tweetal semi artsen uit het Onze-
Lieve-VrouWfGasthuis en eenige pleegzusters.
De pastoor van de St.-Williorordus kerk ver
leende zyn hulp. Verband stoffen waren reeds
afgevoerd; zoover het ging, wereen de
wonden gewasschen en verzorgd. Stoere
bran .weergasten, politie agenten, croegen over
de 6malle loopplanken door de modder de
slachtoffers weg naar de rijtuigen. Er ging er
een voorhij op ce schouders van twee mannen,
die kermde: „O, mijn arm l"
Eq ai maar, van den grooten puinhoop,
werden nieuwe slachtoffers aangedragen.
Men stelde een toestel voor IJlicht op, dat
spoe.ig een scherp, flikkerend licht wierp
ovd het gebeele terrein. Met toortsen klom
men oo brandgasten over de ruïne en zochten.
Eerst ging het gerucht, dat er maar negen
man gewond waren. Een oude timmerman
deed een opgave, verward, zenuwachtig, alle
menschen door elkaar, ae gewonden en de
niut-gewonden. Een opperman vertelde hoe
veel man er bi) zijn ploeg wareD, en de
bouwondernemer voegde er bij: „O God, als
ze maar niet dood zijn!"
Inmiddels was meer geneeskundige hulp
gekomen. Dr. C. T. Scbreve, van zijn woning
aan een Amsteldük gehaald, nam met pryzens-
waar igen ijver ue leidiüg in de directl.keet.
E.-n paur schamele petroleumlampjes moesten
het werk der l armhartigheid verlichten: den
geneesheer met de twee assistenten uit het
gasthuis, de twee pleegzusters met de witte
kapjes, de priesters van de Willibrorduskerk.
Daarbuiten zocht men nog verder, voor
zichtig, belichtend met de fakkels den hoop
puin, den kolossalen muur van het nog staande
huis, den wirwar van balken en planken
rondom. Men had nu dertien mannen in 't ge
heel weggehaald.
Het waren de timmerlieden Hondrik Van
de Velden, Hendrik Kelderman (hoofdwond),
Jan Rosegaarden (weinig gekwetst), G er rit
Petersen (hoofuwono), Van Paschen (hoofden
scuouders gewone); de opperlieden Johan en
Horman Duffel en Jan Duits; do metselaars
Arnoldus Prast, Aloert Knak, Jan en Willem
BlUcnjurg, H. Van Koperen (raggegraats-
fractuur).
Bovendien werden nog verbonden de tim
merlieden Heerom en TöniDg en de patroon
zelf, die zich het laatst onder behandeling
stelde.
Men miste nog, dat was halfzes, één per
soon, een timmerman, Jan Van Gerven. Deze
was doende geweest in de benedenruimte,
gelijkvloers, waar zich een schaafbank be
vond onder een plankendakje. De man was
hardhoorig, naar men vertelde, on zou zeker
geen kraken of wat ook gehoord hebben en
dus onder het puin bedolven zyn. Om hem
hulp te brengen, moest de gebeele massa,
die op hem gevallen was, worden weggeruimd,
hetgeen een werk van uren zou worden. De
opzichter M. Van Vlaanderen, de broeder van
den ondernemer, gat aanwijzingen omtrent de
plaats, waar men had te werken.
De arbeid werd begonnen. Het was de
branc.weer, die deze taak verrichtte.
Tot juist inzicht van het verloop van het
reddingswerk oiene de volgende beschrijving
van de ingestorte gebouwen vóór en na de
ramp. Het doel was het bouwen van vier
huizen van vier verdiepingen, waarvan drie
met een gemeenschappelijk onderhuis gelyk-
straats. Deze laatste drie hulzen waren inge-
'stort, vermoedelijk wegens onvoldoende con
structie van bet benedengedeelte. Met de beide
middelste muren was de buitenmuur aan de
Am8teldi)kztJde ingestort, terwijl aan den
anderen kant de balken, ter halve steens-
breeite in den muur van het nog staande
perceel ingelaten, waren uitgetrokken. Voor-
en achtergevels waren natuurlijk meegevallen,
als een kaartenhuis recht naar beneden, niet
naar een bepaalde richting buitenwaarts.
Gelijk gezegd is, stond nog hot huis aan
de Van-Woustraatzyde met een uitbouw
achteruit langs de ruïne. Deze uitbonw zag
er vooral van boven gevaarlijk uit: de
kosijnen waren uitgezakt en de gemetselde
dammen daartusscben afgebrokkeld. Een balk
stak een eind naar buiten uit, steunend
op losgewerkte stoenen. Men vreesde ieder
oogenblik, dat dit gedeelte zou instorten
ea nieuwe ongelukken veroorzaken onder de
redcers.
En was de timmerman Van Gerven, een
man van vijftig jaar, beneoen aan het werk
geweest aan ae schaafbank Zooals gezegi,
stond uie in het ge^aenschapptlyk onder
buis onder een planken afdakje. Men trachtte
nu allereerst deze plek vrij te krijgen.
Daartoe moesten eerst voorzichtig alle bal
ken en stukken hout van covenuf worden
opgeroimd. Met manden begon men toen
het puin weg te halen, het puin, waarv«n
geen twee steunen op elkaar zaten^ v. aarvan
een heele muur vlak op een grond lag als
een coor elkander geworpen spel domino-
steenen. De roode klinkers waren alle heel
gebleven, en alle geheel en al schoon van
kalk. Riet het minste korstje zat er aan
vast, en waar een hoekje grauwe specie
zichtbaar was, kon men dat zoo met den
vinger aiwriJven.
Die steenen nu moesten één voor óón
worden losgehaald uit de vuilgrijze massa,
die onder den naam kalk tot bindmiddel
voor ce muren had moeten dienen. Uren
en uren lang moest men graven maat zeilde
groezelige poeder, een vochtige substantie,
aanvoelend als „Brussdsche aarue." Men
kon bet niet wegscheppen aoor de klinkers:
het moest woraen opgegrabbeld met de
handen en met ae handen in de mandjes
geworpen. In het gele hebt der toortsen,
waartusschen do gele straal van het IJ-licht
oplichtte, telkens doovend tot een vuilbruine
smook, zag men ze staan, rijen van bilnkend-
gehclmdo brandwachten, uie elkaar de manaj.s
aangaven, tot de laatste ze leegstortte
tusschen binten en balken.
Het zal acht uren geweest zijn, dat men
zoover genaderd was, dat de verdiepings
vloer zichtbaar werd. De planken werden
losgerukt, de balken, schots en scheef door
elkaar, werden stukgezaagd. En ook daar
weer het grijze puin, overal het grijze puin,
de metselspecie zone er eenigen samenhang,
zelfs geen samenhang door het vocht. Daar
mede was gemetseld met vriezena weer en
doolweer, afgewisseld
Langzaam, heel langzaam vorderde bet
werk. Een brandwacht kreeg kalk in de
oogen, moest worden weggeleid naar den
dokter, dr. Scbreve, die nog altijd met zijn
helpers klaar stond om te helpen als hulp
mocht noorig zijn. Het geval was niet ernstig.
Ernstiger gevaar scheen to dreigen van
omhoog, waar do balk nog steeds hing uit
het dak van den uitbonw, steunen J op losse
steenen. Er kwam wat wind tusschen de
regenbuien on men meende den balk te zien
echaaden. Sommigen verzekerden, dat bij
reeds tien centimeter uitgezakt was. Plotse
ling ontstond een paniekje en allen stoven
weg, den puinhoop af, vreezend dat de in
storting komen zou. Doch er geoeurae niets.
Aan omhalen van de dreigende gobouwen
kon niet gedacht worden, omdat men aen
man daar beneden, den ongelukkige, die mis
schien nog leefde, niet mocht blootstellen aan
een nieuwe puinstorting. Voort dan maar
weer, de levenden in gevaar voor....
Want de vrees, dat men slechts een lijk
zon opdelven, werd hoe langer hoa grooter.
Er was geen sprake van ruimte tusschen
de balken- en plankenlagen, waardoor de
man misschien zou kunnen behouden zijn.
Alles was opgevuld met het grijze poeder,
de kalk, die niet aan de steenen en niet
aan zichzelf hield. Te negen uren was men
er in geslaagd het schaafbankzoldertje bloot
te leggen en te lichten. Er werden gereed
schappen gevonden: een schaaf, een beitel,
een hamer. Een hoop krullen was verder
alles wat men zag anders niets!
Verschillende gissingen werden nu ge
maakt. De opzichter meende, dat de man
lete gehoord kon hebben en weggeloopen
zou zjjn. Vóór kon hy niet uit, want daar
was alles aichtgespykerJ; hy moest ia dat
geval dus naar achter gegaan zijn. Het
beet was, in die richting te zoeken. Dit nu
waa ge-n gemakkeiyko ar:eid. "Want achter
lagen nog alle balken en kozijnen overhoop,
sooals zQ gelegen hadden. Doch men con
centreerde de krachten: tien, twintig brand
gasten to gclyk aan den gang.
Een uur later tegen tien uren, had men
het spoor gevonden. Een cichte kring men-
8chon stond, geleund op elkaar, te kjjken
in een kuil, waar balken in alle richtingen
doorheen staken. Slechts een paar brand-
wachts konden bier werken, omdat do ruimte
te klein was. De andere hielden toortsen
by voor bet licht. Het publiek buiten, in
alle tuinen en op alle erfjes van Ceintuur
baan en Hoeden makersstraat, drong aan om
ook wat te zien. De politie had moeiiyk werk.
Aller aandacht was gespanneo op dat gat,
dat droevige gat daar tusschen ce balken.
Hog steeds moesten daar steenen en kalk
met de handen uitgekrabbeld worden en
weggedragen in mandjes. Grauwe, korrelige
specie, zonder houvast. De balken werden
doorgezaagd, de een na den anderen. En dan
had men weer ruimte om te grabbelen, te
grabbelen met de handen naar de losse
■Utnen.
Een brancard stond naast de directiekeet.
Doch men haalde een ander transportmiddel:
de lykenmanJ. Er was geen twyfel of er zou
een doode zyn. Men had hem feeds zien
liggen: een Engelsch-leeren broek, een schou
der met een gestreept boezeroen. Nu zag men
hem ook van ronuom. By lag op de Jinkerzyde,
met de beentn gekromd. Het hoofd was nog
verborgen. Een dtr gravers raakte do beenen
aan het was of ze zelf bewogen. Maar
neon, er kon geen twyfel zyn.
Dichter arong ae kring op, honderd hoofden
in het rose licht der fakkels. Men dacht niet
meer om den balk, die daarboven hing, niet
meer om de muren, die oreigden te storten.
Men dacht alleen aan uien man daar, ai«n
vreemden, liggenaen werkman, aan wien geen
spoor te zien was, dut by zoo vre^selyk be
dolven gowecst was. Doch het hoofd kwam
los men zag ae pet platgedrukt er op.
het gezicht lag naar beneden.
Opeens hief men het lichaam uit. De
kykers struikelden do puinhelling af, naar
beoeden. Weldra werd by vooroyge ..ragen
Jan Van Gerven, vaier van zes kinderen,
echtgenoot van een vrouw, die misschien
nog niet. wist wat haar had getroffen. Ze
woonde in een winkeltje aan de Reinwardt-
straat. Het lichaam werd gedragen coor
una mannen naar de direcliekeet. In een
zware vouw hing het lyt neer tusschen de
mannen oie droegen.
Dr. Str&ter van bet O. L. Vrouwegast-
huis constateerde üen aoodschedelbreuk
met een fractuur aan de kaai;. Het gezicht
was onkenuuar, het eenige lichaamsdeel
waaraan bloed was, vreeseiyk veel bloeu.
Op de borst een paar blauwe vlekken, doch
schynoaar zonder btteekems.
De brancard werd Diet gebruikt de mand
was noo.ig. De mand werd uitgedragen
oa.r de Hemonystraat tusschen de kyfcende
menigte coor.
Het onheil was afgewikkeld. Voor den
nacht werd niet aan verder ruimen gedacht.
Het was ballclf geworden.
En dan vervolgt het „Hol." aldus:
De brandweer heelt een moeilyk, gevaar-
ïyk en pynlyt werk met groote plichtsbe
trachting volbracht. Haar mag daarvoor een
welverdiende hulde niet worden ODthouden.
Ook de politie bad een zware taak en vol
bracht oie naar behooren. Zy was onmid-
deliyk gereed met midaelen tot vervoer der
g- won jen en had daardoor een belangrijk
aanaeel in de redoing van zooveel ongeluk-
kigen, die verpleging behoefdeD.
Ia het Biauen-Gasthui9 zyn opgenomen
Johan Duffel, Hendrik Van de Velde, Jan
Duits, ArnoLus Prast, Jan Biyenburg, Knak;
in het Onze-Ueve Vrouwe Gastbois Herman
Duffel, Van Pauken, Van KopsrcD, Hendrik
Kil jerman, Gerrit Petersen, Jan Rozegaaroen,
"Willem Biyenburg.
De toestand eer gewonden is betrekkelyk
goed te noemen, de meeste hebben lichte
wonden aan hoofd en armen gekregen, alleen
een oergenen, die is opgenomen in het Onze-
Lieve-Vrouwe Gasthuis, is ernstiger gewond:
hy beeft het borstbeen gebroken en een der
ruggewervels, toch is ook voor hem de
prognose gunstig.
Knak kon, na verbonden te zyn, het
Binnen Gasthuis verlaten, ook een der ge
wonden uit het O.-L.-Vrouwe-Gasthuis kon
huiswaarts kieren.
De wethouder Blooker liet een voorloopig
onderzoek naar de oorzaak van het ongeval
iastellen.
Daaruit is gebleken, dat de bouwer de
onvoorzichtigheid heeft gehad by afwisse
lende dooi en vorst door te boawen, hetgeen
natuurlyk aanleiding tot ongelukken moet
geven. Dat de bouwer niettegenstaande het
afwisselend weer bleef doorwerken, is iets,
waartegen de bouwpolitie niets vermag te
doen. Nog gisteren was een «Ier bouwopzichters
dezen bouw wezsn inspecteeren ea had toen
niets opgemerkt dat kon doen vermoeden, dat
zulk een ongeluk aanstaande was.
Uit de „Staatscourant"»
Konink. besluiten. Benoemd: tot hoofd
verificateur voor den actieven dienst der direote
belastingen, invoerrechten en accijnzen, J. i.
Kisseeuw, thans verificateur der 1ste catagorie;
tot directeur van het post- en telegraafkantoor
te Krabbeudijke, N. G. Servaas, thans klerk der
posterijen en telegraphic van de 1ste klasse.
Eervol ontslag verleend aan J. M. Breedveld,
op verzoek, als tijdelijk klerk bij het Koninklijk
Nederlandsch Meteorologisch Instituut; aan L. E.
J. F. Mollerus, op verzoek uit zjjn betrekking
van inspecteur der registratie en domeinen van de
tweede klasse.
Pensioen verleend: aan den kapitein M. J. baron
Van Boetzelaar, van het corps pontonniers, met
ingang van 15 Februari, ƒ1278 'sjaars.
Eervol ontslag verleend, met toekenning van
pensioen aan den generaal-majoor, laatstelijk chef
van den generalen staf van het leger in Nod.-IndiÖ,
C. P. J. Van Vliet, thans met verlof in Europa.
Eervol ontslag verleend: aan den heer mr. S. C.
Henriquez, op verzoek, uit zijn betrekking van
procureur-generaal in de kolonie Curasao; en
verder benoemd tot procureur-generaal in de
kolonio Curasao mr. Th. J. A. Nuyens, thans lid
van het Hof van Justitie aldaar; en tot lid van
het Hof van Justitie in de kolonie Curasao mr.
J. B. Gorsira, thans advocaat-geneiaal bij dat
college.
lAczrUelijlcc Bcrichton.
V oorschoten. Ned.-Herr. Gemeente.
Zondagmorgen te tien uren, ds. VanWybe,
predikant te Voorhout.
Do oorlog tusschen Engeland en Transvaal.
Eindeiyk heeft dan die benauwende stilte
van het oorlogsterrein opgehouden. Nu zijn de
berichten gekomen van verschillende kanteD,
en het zal, hopen wy, zoo biyven voortgaan.
Do Engelsche autoriteiten bobben niets wil
len berichten, vóór zy iets gunstigs, iets ver-
biydends mee konden doelen. Nu men daartoe
in staat was, nu het Engelsche volk weer
eenmaal ia de bly-verwachtende stemming
gebracht is, nu zal er waarschyniyk zoo nu
en dan wat minder aangenaams tusschen door
sluipen, een herziene Jyst van de in Ladysinith
op 6 Janurai geleden verliezen uy v., of andere
üingen die daarna nog geschied zyn.
De telegrammen van nu kunnen slechts
onder voorcehoud aangenomen worjen. Want
de verscbiilenae medodeelingen spreken elkaar
zoo tegen, dat men eer aan een serie Kaffer -
berichten mag deoken.
Generaal Warren zou vyf myi Westelyk
van Potgietersdrift een ponton hebben geslagen
van vyf en tachtig yards lengte en zoo over de
snelstroomende Tugela rivier zyn getrokken.
En de Boeren lieten dat stil toe, hebben
niets van bet slaan van de Lrug bemerkt en
zullen toestaan, dat Warren nog vyf myi
uieper het land intrekt!
En Bullar zou by Potgietersdrift met kanon
nen en houwitsers naar ae overzyde zyn
getrokkon en dat ondanks het vuur uit de
geweren en kaDOonen uer Boeren.
Hier zyn drie veronderstellingen mogelyk.
De Engelsche generaal heelt werkeiyk een
meesterstuk van oorlogstactiek geleverd en
zoo opeens de reputatie van de Engelsche
generaals in Zuid-Alrika hersteld.
De overtocht is slechts ten deeie volvoerd
en de Engelschen verzwygen bun verliezen.
De Boeren laten Buller en Warron heiden
in een ral loopen en binnenkort wenscben
de EDgelschen zich weder naar den veriaten
vloed terug.
Dat de Boeren generaal Boller en Warren
zonuer sterken tegenstand een rivier zullen
laten passeereo, welker overtrekking door bet
Engelsche ontzettingsieger voor Ladysmitb
zulk oen voor hen ernstige veranaering in
den toestand der beide oorlogvoerende par
tyen zou brengen, stryut met alles wat tot
nu toe van het beleid aer Repuolikeinsche
strydmaebt is bekend geworden.
Het is waar, Bull?r is nu in staat tot een
veel grooter machtsontwikkeling, dan wanneer
Warren oen Oostelyke omtrekking uitgevoerd
had, maar by vere.nvou-Jigt nu ook den
stryd op belangrijke wyze voor de Boeren,
die nu het gevaar niet meer loopen op drie,
vier plaatsen tegelyk te worden aangevallen.
Wy kunnen er op vertroawen dat de Boe
ren, by hun zoo uitstekend ingeriebten spion-
nagedienst, volkomen op ae hoogte zyn ge
weest van BnlLrs bewegingen. Die bewegin
gen zyn héél langzaam uitgevoerd, meer aan
acht dagen zyn er voor noodig geweest. Joubert
had cus allen tyd om zich behoorlyk voor te
bereiden, om zyn stelling te verplaatsen naar
de behoeften van het nieuwe gevecht. Als ait
werkeiyk zoo is, dan zal het nieuwe gevecht
geen flankaanval wezen, maar komt het een
voudig hierop neer, cat oe irontaanval van
Golenso worat herhaald op een andere plaats.
Het moet nog blyken, of het terrein voor den
aanvaller dadr geschikter zal wezen.
Het aBerllner Tageblatt" verneemt, dat
Rusland en FraDkryk vertrouwelijke stappen
heboen voorbereid om te vernemen, hoa de
overige mogendheden denken over het plan
om een internationale conferentie te hou Jen
ter vaststelling van het begrip oorlogseontra-
bande en regeling van den handel van neu
tralen op neutrale havens
Te Debreczin in Hongarije ia een Engelsche
majoor opgedoken om, naar verluiut vyf duizend
Hongaarsche paarden voor den oorlog in Zuid-
Afrika aan te koopen.
White beeft geseind dat hy weer een offi
cier en negen man aan typhns en dysenterie
had verloren. Verder zyn twee man overleden
aan de wonden die zy den 6den hadden op-
geloopeo.
Er wordt in Engeland een afzonderiyk corps
scherpschutters gevormd, dat by de Imperial
Yeomanry, het bereden vrywilligeracorps, ge
voegd zal worden.
Zelfs de correspondent van de „Times" te
Kaapstad erkent dat de krygsgevangen Boeren,
die nu op de „Catalonia" gehuisvest worden,
niet zonder reden klagen over de duisternis,
de volte en het gebrek aan allerlei gemakken
tusschendeks, die vooral menschen moeten
hinaeren gewoon om het grootste deel van
hun leven buiten door te brengen. Hy hoopt
dat men spoedig een goede verblyfplaats aan
wal voor oie krygsgevangenen vinden zal.
De Engelsche minister van binnenlandscbe
zaken, sir Mathew White Ridley, besprak
gisteren in een redevoering te Blackpool oe
critieken op het regetrings-beleid in Zuid-
Afrika. fly zeide, zoowel namens zyn ambt-
genooten als namens zichzelven te kunnen
verztiKtfen, dat zy de volle verantwoordeiyk-
heid daarvoor aanvaarden; want bet kabinet,
zoowel als de natie, syo van het begin af
eenstemmig geweest. Hy twyfeldo er niet aan
of, als de tyd daarvoor gekomen is, zal hun
verdodiging van dat beleid afdoende zyn.
Het was niet de taak van de pers of van
anderen, de dappere generaals te leoordeelen,
die op bet oorlogsterrein zyn. Er ia er niet
een van hen, die niet bet volle vertrouwen
bezit van het land en de regeering, terwyi
nooit in de geschiedenis van Engeland de
troepen zich bet-.r gedroegen.
Het resultaat van den oorlog is can ook
voor den minister buiten twyfel; het is alleen
een quaestie van ty-J en geli.
In „Ons Land" vraagt een van de onper-,
teekenaarstors der bekende Afrikaander vrou
wenpetitie aan Koningin Victoria aan de
redactie van het blad:
Wat is toch geworden van de vredes petitie
aan Hare Majesteit door zoovele duizenden
Afrikaander vrouwen geteekend en die, zooals
ik versta, maanden geleden ten gouverne-
mentshuize werd afgeleverd om aan de
Koningin te worden gezonden?
Men zegt, dat Zyno excellentie tot nog toe
niet eens de ontvangst hoeft erkend en dat
men er cus aan twyfelt of de petitie ooit door
hem naar Hare Majesteit is gezon .en. Ik kan
zulks echter byna niet gelooven. Mogelyk kan
u, mynheer editeur, ons iets van de zaak
vertellen.
De redactie merkt daarby op:
Die petitie Wcra aan het gouvernementshuls
bezorgd, uoch Zyne excellentie kon den tyd
niet vinden ze persooniyk te ontvangen. Nu
wil de geachte correspondent wetoD, waarom
de ontvangst van die petitie coor Hare Majes
teit nog niet erkead is. Wy kunnen deze
vraag ni=t beantwoorden.
De „Daily Chronicle" verneemt dat Sif
Leslie Bundle het bevel zal voeren over de
8ste divisie.
Dr. Leyds heeft een medewerker van do
„Etoile Beige" verklaard, dat hy allen grond
beeft te vermoeden, uat alle aan hem ge
richte brieven en couranteo uit Trausvaal
worden teruggehouden.
Chamberlain en Duitschland.
Do Berlynsche correspon-iont van de ffN. R.
C." seint aan zyn c)ad het volgende:
Door de Duitscbe pers gaat het volgende
bericht van een biad to Leipzig, dat ree:s
dikwyis zeer goed ingelicht geweest is over
staatkundige zaken, en zoo hier en daar twy
fel wordt uitgesproken, het bericht vinut toch
geloof by de meeaten, en wekt dan ookuoel
verontwaaraiging. Het lui a t
De he^r Chamoerlain heeft, den 12den aan
een diplomatiek oiner, voor zyn vertrek uit
Londen naar Birmingnam, zich er op bero&md
bewerkt te hebben dat Duitschland ae beiee-
aiging die het Engeland aangedaan haeft,
ingepeperd weru. Het vastelana van Europa
waar men zich byna zonder uitzondering
verlustigt in beschimping van Engeland,
moet maar eens voelen dat Engeland nog
een groote mogendheid is. Duitacbland was
het eerst aan de beurt geweest, hoofdzakelijk
omdat dezo voor Engeland niet onbelangryke
staat, die zich helaas meest tegen zyn eigen
belang verzet, cat alleen in een samengaan
met Engeland ligt eerst goed moet begry-
pen wat voor waarae cat samengaan heeft. In
Duitschland moge het publiek opgewonden
zyn, maar dat beteekent niet veel: by de
vredelievende gezinobeid der Duitscbe regee
ring blyven de betrekkingen tusschen Enge
land en Duitschland „all right 1"
Hieroy maakt byv. ae „Berliner Neueate
Nacbrichten" de opmerking, dat dit „inpepe
ren" de Engelsche regeering in elk geval zeer
unur te staan zou komen, en in Duitschland
niet vergeten zou worden. De roekeloosheid
waarmede Chamoerlain het op oorlog aange
stuurd heeft, komt overigens overeen met
die bonding.
Aangehouden,
„De Standaard" schrijft:
„Volgens door het „Hand." ontvangen be
richt, zou de gewezen officier der artillerie,
de heer Keulemans, die zich naar Zuid-Afrika
begaf, en die zich als oorlogscorrespondent
aan ons blad had verbonueD, op de „Herzog"
te Durban ztyn aangehouden.
„Men late op grond hiervan den moeJ niet
zinken. Wie in tyd van oorlog zulk een waag
stuk onderneemt, moet op alles, ook op aan
houding, vooroereid zyn. Maar de jager, oio
één haas ving, vangt daarom nog niet allo
hazen. Het veld blyft open, en, voor wie geen
schot van den jager vreest, vry.
„Yan hoog gewicht is intusschen de vraag
van internationaal recht, die almeer aan do
orde komt, of een particulier (en dat was do
heer K. na zyn ontslag) als „contrabande"
mag worden aangehouden.
„In den Krimoorlog, waarin Engeland
party tegen Rusland was, is zelfs een heel
„vreemdenlegioen" tegen Rusland in het veld
gebracht.
„En sterker nog springt de willekeur in
hot oog, nu zelfs een „man van de pers"
niet meer vrij bleek te zyn.
„Is Engeland het neutraliseeren van
man meer waard dan zyn goeden naam, oo&
op het terrein van het journalisms
PARIJS, 18 Jan. ROUit Londen wordt
aan do „Temps" geseind:
Een telegram uit Kaapstad van beden venr
meldt opnieuw bet geruebt dat Ladysmitb.
ontzet zou zyn. Aan bet departement van
oorlog werd dit geruebt niet bevestigd.
In de best ingeliohte kringen, heoht men
niet meer zooveel waarde aan bet overtrek-
ken van de Tugela wegens de langzaamheid,
waarmede de omtrekkende beweging is uit
gevoerd. Men erkent dat sedert aebt dagen
generaal Joubert zqu gevecbtsplan beeft ge
wijzigd, zoodat Buller geen flankaanval, maar
een frontaanval moet doen.
MOUNT ALICE 15 Jan. (B. O.) De voor-
waartsche beweging voor het ontzet van Lady
smitb begon Woensdag uit Frere en Cbieveley.
Een paar mijlen voorbij Frere in de richting
van Springfield trokken de troepen langs
schaven, voorstellende een legermacht aanruk-
