N». 12201
Vrijdag: 1 December.
A». 1899
feze gouranl wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zcn- en (feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton,
Van het eene schuitje in het andere.
LEIDSCH
DAG-BLAD.
PRIJS DEZER CQTJRANTl
Voor Lelden por 8 maanden.
Franco per post
Afeonderiyko Nommers j
1.40.
0.05.
PRIJS DER, ADVEHTENTISK:
Van 1—0 regels t 1.05. Iedere regel meer f 0.17J. Grootere
lettors naar plaatsruimte Voor het incassearen buiteii de etad
wordt f O 06 berekend.
Tweede Blad.
Gemeujjd Nieuws,
De arrondissements-rechtbank
te Utrecbt heeft iemand veroordeeld tot 3 jaar
feovangenisstraf wegens mishaneling, met
het gevolg, dat een der mishandelden is over
leden. De veroordeelde is ten kermisreiziger,
öle op 25 Juli 11. te Woudenberg een anderen
reiziger met revolverschoten doodelyk ver
wondde.
Woensdagmorgen is de locaal*
trein v.m Medemtlik bi] aankomst in hot
station Hoorn mot vaart tegen den stootbok
gereden. De materiöele schade was tamelijk
aanzienlijk, maar ook passagiers werden ge
wond. Naar de „Arnh. Ct." mededeelt, is een
der reizigsters ten gevolge van de bekomen
kwetsuren overleden.
De rechtbank te Assen veroor-
deelde een geschorst brievengaarder te Gieten,
wegens vervalsching van oen register en ver
duistering van geld, hem ter belegging in de
Rijkspostspaarbank toevertrouwd, tot negen
maanden gevangenisstraf.
Men schrijft uit Parijs: In ver
schillende bladen werd de laatste weken ge
wezen op het gevaar voor den Franscben
handel en de a. s. tentoonstelling, als men
doorgaat in artikelen en caricatuurteekeningon
Engeland en de grijze Koningin Victoria te
hekelen.
Deze overtreffen inderdaad alles, wat iemand
toet eenig gevoel van betamelijkheid durft
voor te stellen en het is werkelijk geen
Wonder, wanneer zelfs Engelschen, die anders
met souvereine minachting tegen de pers van
het vasteland gepantserd zijn, daarover in
heftigen toorn geraken. De „Figaro" achtte
hét daarom nöo.ig, een brief van een Fransch-
man, die in hooge Engelsche kringen ver
keert, te publiceeren, waarin op de gevaren
van deze handelingen gewezen wordt. H(j zegt:
„Door de persoon der Koningin in deze zaak
te mengen, heeft men tier meer ergernis en
boosheid opgewekt, dan waarover men zich
in Parijs rekenschap kan geveD, omdat men
daar niet genoog Engelsche bladen leost en
dus ook niet op de hoogte is der Engelsche
CorrespondeDtièn, die natuurlijk met de noodige
overdrijving zijn samengesteld.
Intusschen heeft men de Vorstin, voor wie
geheel Engeland achting en genegenheid heeft,
grof beieedigd. Ik heb brieven gelezen, ge
schreven door iemand uit de naaste omgeving
der Koningin, die vermelden hoe diep H. M. door
deze caricaturen en artikelen gekrenkt is.
Ik weet zelfs, dat de Prins van Wales en
tiJn broeder de Hertog van Connaught ernstig
vertoornd zijn en dat wij, w.nneer het zoo
doorgaat, groot gevaar loopen, dat onze ten
toonstelling geboycot wordt".
De correspondent van de tFigaro" stelt
daarom de pers en den teekenaren voor, zich
wat te matigen en bovenal de persoon der
Koningin met rust te Lten.
Zooals de zaken echter hier staan, zal dit
voorstel wel geen kans van slagen hebben;
integendeel is men bevreesd, dat de bladen
der oppositie zich nog heftiger zullen uiten,
al was het alleen om de regeering in moeilijk
heden te brengen.
De hou ing der nationalisten en anti
semieten by de bedreiging der „Daily Chronicle"
om den Engelschen gezant tydelyk terug te
roepen, bewijst, dat zy gaarne iedere gelegen
heid aangrypen, om de regeoring in verwik
kelingen met Engeland te brengen. Het
schimpen in woord en beeld op Koningin
Victoria zal dus nog wel eenigen tyd worden
voortgezet. FrankfZeilung.)
De Bieliden. - Op de sterrenwacht
Sonnwendstein werden, volgens de „N. Münch.
Nachr.," in den nacht van den 25sten Novem
ber by het aanbreken der schemering tot Ir.t
opgaan der maan niet minder dan 239 meteoreD,
waaronder verscheidene ongewoon schitte
rende, waargenomen. De moesten lichtten
echter eerst ver van hun uitstralingspunt op,
zoodat, daar de photographische apparaten op
hot uitstralingspunt gericht waren, nagenoeg
geen photographische opnamen gecaan werden.
Ook werd een prachtige vuurkogel waar
genomen, die in het sterrenbeeld van de Twee
lingen oplichtte.
In het Fiiedrich-Schiller-Alpenhuis mocht
het gelukken, aldus meldt men van dezelfde
sterrenwacht, in dienzelfden nacht een 67 tal
vallende sterren waar te nemen, die uit het
Bterrenbeel J Andromeda kwamen. Ook gelukte
het een twaalltal uitstekende photographische
opnamen te verkregen.
Naar aanleiding van de klachten
der Boeren-regeeringen over het wapenen van
Kaffers door de Engelschen heeft het zyn
nut er aan te herinneren, dat niet de errste
maal Engeland verweten wordt gekleurde
inboorlingen tegen blanken als hulptroepen
te gebruiken.
Toen in de vorige eeuw de Noord-Ameri-
kaansche kolonisten opstonden tegen het
Biitsche gezag, lieten de Engelschen de bloed
dorstige Roodhuiden op hen los, en verschaften
dezen wilden wapens cn geld.
Het was de oude Pitt, graaf van Cbattara,
die in het parlement toen in een klassiek
geworden rede daar tegen opkwam, waaruit
wy het volgende overnemen:
„De onmeedoogende kannibalen, die dorsten
naar het bloed van man, vrouw en kind,
losgelaten tegen wie? Tegen uw Protes-
tantsche broeders! om hun land te laten
verwoesten, hun buizen te plunderen, bun
geslacht, hun naam uit te laten roeien door
deze schrikkelyke hellehonden der wildernis.
Spanje heeft zyn bloedhonden indertyd los
gelaten om de ongelukkige volkeren van Zuid-
Amorika te vernietigen en wy overtreffen
nog het voorbeeld van Spaansche gruwelijkheid.
Wy hitsen deze wilde helle-honden tegen
onze broeders en landslieden in Amerika op,
die met ons één taal, één wet, één vryheid,
één godsdienst hebben, die ons na staan
door den band der heiligste menscheiyke ge
voelens. Mylords, ik ben oud en zwak?
en niet in staat meer te sprekenmaar myn
gevoel en myn tegenzin waren te sterk dan
dat ik minder zou hebben kunnen zeggen.
Ik zou vannacht geen rust hebben kunn-u
vinden in myn bed, ik bad mjjn lioofJ niet
op myn knis kunnen steunen, wanneer ik
nitt aan myn onoverwinnelyken afschuw lucht
had gegeven tegen zulke ontaarde en af
zichtelijke beginselen."
Deze passage van den ouden Pitt, dien z lfs
Chamberlain misschien nog wel als zyns
gelyke zA willen erkennen, zy den Engelschen
minist-.rs en den opperbevelhebber in Zuii-
Afrika t r lezing en ovtrdenkiDg aanbevolen.
Een ernstig spoorweg-ongeval
had Maandag plaats naby Parys.
De trein 836 van Paris-Ouest-Paris-Nord,
dio vertrok van bet station Saint Lazare te 11
u. 40, om aan het Noor-erstation te 12 u.
48 aan te koaun en voorby Argenteuil,
Ercponfc, Enghun on Saint-Denis stoomde, bad
door den oikken mist, waardoor de machinist
niet met de gewone snelheid durfde ryden,
een twintig minuten vertraging. To 1 u. 30,
toen de trein tusschen de Lepine en de Jessaint
brug stopte, bemerkte do machinist de vuren
niet van locomotief 2007, cie daar raDgeer .e.
Trein 836 werd door de rangeerende locomo
tief dwars ia de flanken gereden en derail
leerde, waardoor locomotief en tender uit
het spoor werden gelicht. Elf personen zyn
gewond, de machinist, de stoker en do boofd-
con uct.ur werden gedood.
Een ernstig spoorweg ongeluk heeft ook,
naar uit St.-Petersburg dd. Maandag gemeld
worct, op de Manaschoeryesche spooreaan
plaats g-shad. Op zes platformen, zwaar met
yzereo pLten beladen, wachtte op elk plat
form ot-n aroc-ider de locomotief op oen plaats,
waar de weg afheldo. Aan de platformen of
lorries ontbraken alle retoinrichting-n. Zoodra
nu de locomotief met kracht tegen de wagens
stiet, om aangekoppeld te worden, zetten
deze zich in beweging en rolden met steeds
toenomtnde snelheid langs de belling naar
bene en. In een uur tyds doorsuisden zy
75 wersten en kwamen toen aan een krom
ming van den weg, waar zy door den hevigm
schok derailleerden. Dertig menschen kwamen
daar .y om het leve van vtrscheideDen werden
armen en betnon afgescheurd en over groote
afstanden weggtslingerd. Daar zich in eenige
waggons ook passagiers bevonden, trachtte
menigeen hunner gedurende de vaart uit de
coupé te springen. Deels werden ze gedood,
g9doelteiyk zwaar gekwetst.
Een Arktisch Paradijs. Italiaan*
sche bladen geven een gloedvolle bescbryving
van Kaap Flora, uit de pen van den Alpen-
gids Petigat, die met nog vier andere ver
trouwde gidsen aan de Noordpoolvaart van
deo Hertog der Abruzzen deelneemt. Petigat
gee t uaarvan het volgende weer: „Toen ik
voor myn vertrek in het toek van Nansen
de interessante bescbryving van Kaap Flora
las, liet ik me door de phantasie bekoren er
heen te gaan, en ik stelde my er heelwat
extra's, heelwat kostelijks van voor; doch
nooit bad ik durven verwachten, een zoo
schoon, om niet te zeggen, betoovtrend land
aan to treffen. Het coet zyn naam Kaap
„Flora" alle eer aan, waut het bloeit en geurt
als een tuin. Het is een eigenaardig landschap,
eenig in zyn soort. Men stelt zich eon lion
tend groene, oneindig uitgestrekte, door een
eeuwigdurenoen ysgordel omsloten weide voor;
het is een in een krans van diamanten ge
vatte smaragd. Overvloedig zyn de bloemen,
eenige van zelczame soorten, en daartusschen
zulke, die niet te beschryven zijn, TusRchen
de grassoorten en bloemen vliegen vroolyke
zangvogels en vlinders. Zoowel myn makkers
als ik werden niet moe deze Arktische natuur
te bewonderen, en toen van het schip het
teeken tot terugkeeren aan boord werd ge
geven, verlieten wy met moeite oit „aardsche
para'ijs". Het klimaat op de Kaap Flora is
zacht en wisselt tusschen 1 en 4 graden boven
nul af; we werkten zelfs in ons overhemd,
zonder ce minste kou te voelen. Onze officie
ren schrijven de zachtheid van het klimaat
daaraan toe, dat zich tegenover de Kaap een
hoog r gobergte verheft, dat het land voor
den noordwesten win J beschut.
Te Virton (Belgisch Luxemburg)
is eergisteravond brand uitgebroken in de
gendarmerie kazerne, welke ook het hospitaal
aantastte. Er was al spoedig gotn denken aan
de getouwen te behoudeo. Het redden van
de zieken geschiedde met moeite en gaf tot
hartverscheurende tooneelen aadeiding. Of er
menschen zyn omgekomen is nog niet bekend.
In het westen van Rusland hebben
Zondag en Maandag hevige stormen gewoed.
Uit Riga wordt gemeld, dat het water er
acht Oct steeg, tal van straten overstroomde
en geweldige schade aanrichtte, en laDgs den
spoorweg Petersburg-Brest zyn onder anderen
de daken van verscheiden stations afgewaaid.
De politie van Brooklyn (V. S.)
zo kt twee oplichters, Miller en Leslie, die
zich uit de voeten hebben gemaakt na een
groot aantal argelooze menschen voor mil-
lioenen te hebben bedrogen. Zy hadden een
Bank opgericht, welke voor alle ingebrachte
gelden 10 pCt. in de week uitkeerde. De booze
wereld zegt, dat de quasi zoekeode politie het
tweetal voor geld had laten ontvluchten.
Op het gevangenisschip.
Aan een particulier schryven, dat de „Arnh.
Courant" uit Kaapstad heeft ontvangen, is
het volgende ontleend:
„Het beste middel om eigen fouten te be
dekken ia alle aandacht op de fouten van
anderen te vestigen.
„Dit middel passen de Engelschen toe: Je
Boeren boeten nu onbeschaafd. Dat de En
gelschen er een vreemd soort van eeriykheid
en rechtschapenheid op na hieloen, heb ik al
lang geweten, maar dat ze bepaald onmen-
schen waren, weet ik eerst sedert ik aan boord
van de „Penelope" geweest ben.
„Daar ligt bet schip in de Simonsbaai, een
uur sporens van Kaapstad. Dat is nu de
gevargenis. Terwijl de Eügelsche gevangenen
te Pretoria zyn, de hoofdstad, en daar lustig
voetbal spelen in een heerlijk grasveld, loopen
hier do Afrikaanders meest blootsvoets het
nare dek van het oorlogsschip op en neer en
zyn gevangenen in den volsten zin deB woords.
Ze mogen vrienden ontvangen en die mogen
vruchten en tabak meebrengen, maar die
bezoeken zyn duur, want behalve ce reis
komt er altyi het halen en brengen van en
naar den wal by voor 2 sh. f 1.20. En die
bezoeken wor:en alleen tusschen 1 en 4 uren
toegestaan. Kranten mogen de arme gevan
genen niet lezen. Waarom En waarom liggen
ze hier in zeo en zyn ze niet te Kaapstad
gebracht? Wel, doodeenvoudig omdat bet
bloea in de kolonie thans kookt. De Engelsche
zaak staat gevaarlijk geloof ik, hoop ik,
vertrouw ik.
„Er zyn 189 gevangenen, meest Hollanders,
myn en uw landgencoten, de rest zyn
Afrikaners en Duit6chers. Daar zit kolonel
Schiel met twee krukken, hy is erg gewond
geweest. Daar De Witt Hamer, de kapitein,
daar Sausenthaler, secretaris van onderwijs
te Pretoria, Mansvelt Jr., zoea van dr. Mans-
velt, Mantel en veel anderen. Zy zien er vuil
uit, in geen weken hebben ze eenige ver
schooning gehad, een geel linnen kiel en
broek, een Transvaalsche hoed, verwarde
baard, vuil ondergoed, meest blootsvoets,
ziedaar zoovelen, cie goede burgers warsn en
goede betrekkingen bekleedden. Ze zyn mager
van zorg en kommer. Ver van vrouw en
kind, lyden ze hier gebrek: te weiDig brood,
slechte koffie; een aardappel, vaak nog
oneetbaar, daags s/% Engelsche pond vleesch,
soms wat slechte groenten, dat is hao ge
vangeniskost.
„Heerlyk voor zoo'n „Cape Times" of
„Argus", om van zulke onbeschaafde wil-ien
eens een photographie te nemen l Dat gebeurde
vandaag, vcor zoover da gevangenen niet
naar beneden liepen.
„Ik behoorde tot de eerste bezoekers; als
een engel uit den hew.l was ik voor dezo
ongelukkigen. Ik smokkel ie de laatste mail
?i.n de „Arnh. Courant" binnen en „Ons
Land" van vandaag. Aan „Cape Times" en
dergelyke leugenaars hebben ze niets.
„Daar de meesten intelligente menschen zijn,
was de eerste vraag om boeken, de tweede
om geld. Voor dit laatste moeten allerlei
verre bloedverwanten of kennissen in de kolonie
door my aangeschreven worden, of doen z3
het zelf, als ze nog wat geld overgehouden
hebben want alles is hun ontstolen. Ik wist
wel, dat men op een slagveld de wapenen en
ammunitie, paarden en zadels afnam, maar
niet, dat men de levenden en dooden één voor
één ging plunderen. Dat is by Elandslaagte
geteurd, door de zich noemende beschaaf e
Engelschen.
„O, als de gevangenen weer eens vry zyn,
dan zal er nog wat gehoord worden!
„Niet alleen dooden en levenden, zelfs ge-
wondon en stervenden werden geplunderd;
do beor Byleveld, leeraar aan het gymnasium
te Pretoria, lag gewond op het slagveld m
hem werd alles ontroofd, ook 14 pond aan
geld; commandant Koek, later gestorven in
Natal, werd 40 pond ontroofd; de heer dr.
Coster lag op sterven: ook hy werd geplunderd.
„Nog een staaltje van ongeloofiyke wreed
heid: een man werd ook van alles beroofd en
toen riepen de Engelsche soldaten: „Qo" en
toen de man een eindje weggeloopen was,
schoten ze bem voor de grap coodll
i)
Da militaire overheid had het plan opgevat
oen zwevenden „ballon eaptif" te laten beschie
ten door de artillerie. Een troepje soldaten
onder commando van den eereten luitenant
Victor Hoffmann bogaf zich tot dat dool op do
groote heide, die ale oefeningsveld voor de
attillerie gebruikt werd, en nam den half in
validen ballon „Phoebus", benevens de verdere
benoodigdheden, mee.
Maar, daar er op de heide zelf geen gaso
meter was, moest Phoebus" in de machine
fabriek van den beer Anton Siller gevuld
-worden en door middel van den zoogenaamden
„ballonmarsch" naar do plaats gebracht wor
den, waar hy moest opstegen. De fabriek lag
alecbt3 een paar kilometers van bet exercitie
veld af; de eerste luitenant HoffmaDn kwam
al twee dagen van te voren aanzetten om alles
te bespreken. De eigenaar der fabriek bad een
1 aparte gasleiding.
Anton Siller, een joviaal oud hoor, willigde
alles op zeer vriendelijke wijze in en weldra
was alle3 afgesproken en vastgesteld.
„Nu de zaken afgeloopeu z$o," zei Siller
daarna tot den jongen officter, „verzoek ik u, u
tijdens uw verblyf hier ala mijn gast te beschou
wen. Mag ik u aan mijn familie vooratellen?"
„Ik wilde het u juiat vragen en dadk u zeer
voor uw vriendelijke uitnoodigiug."
Maar de beeren trollen alleen de vrouw des
buizee aan.
„Waar ia ooze „bommel"?" vroeg Siller,
nadat hij zijn gaat voorgesteld had.
„Dacbt je, dat die te houden was zei zyn
vrouw glimlachend. „Zoodra de tijding kwam,
dat er een luchtballon zou worden opgelaten,
beeft ze dadelijk laten inspannen en ie met
Rudi uitgereden om bet ding van dichtbij te
bekijken."
„De ballon komt eerst over twee dagen
bier; het spijt mi), dat bet dus een ver-
geefsche tocht zal zijn," zei de officier.
„Dat komt er niet op aan. Het was bet
meisje toch maar te doen om haar galant
te laten zien hoe goed zij mennen kan," zei
Siller luchtigjes en voegde er uitleggend bi):
„Rudolf Romiger, de zoon van eeD handels
vriend, ie de galant van mijn dochter Arika."
„„De wilde bommel," zooale mijn man
haar noemt," zei de vrouw des huizes glim
lachend.
„En met recht Dat kind had een jongen
moeten zijn. Ze ment, rijdt paard, roeit, fietst
natuurlijk ook en...."
„Waarom zou het kind zich niet amuseeren 7"
vroeg mevrouw Siller. „Dat beetje sport, waar
van ze zooveel houdt, beeft de ontwikkeling
van baar verstand en gemoed niet in den weg
gestaan."
„Zeg ik dat dan? Integendeel. Dat is jeug
dige overmoed en een quaestie van mode.
Zoodra ze getrouwd is, zal dat wol ver
dwijnen."
Zweepgeklap en het rollen van een licht
rijtuig braken het gesprek af; Siller liep naar
het raam.
„Daar is ze," zei hij. „Natuurlijk! De paar
den zjjn met schuim bedekt en baden in bun
zweet. Ze zijn zeker in galop de heide over
gevlogen. Die goede Rudi trekt een wanhopig
gezicht."
Een oogenblik daarna kwam een jong meisje
de kamer binnenstormen. Het door do inspan
ning hoogrood gekleurde gezicht gloeide van
gezondheid en levenslust; de oogeu schitterden
van overmoed en ondeugd, en het zwarte haar
scheen niet in bodwang te kuDnen worden
gehouden.
„Er was niets I" riep hy vrooiyk uit.
„Absoluut Diets! Het is een vergeefache
tocht geweest, er was geen ballon te zien,
alleen een paar vervelende artillerieten."
Een waarschuwende uitroep van haar vader
maakte haar attent op den gast. Ze scheen
verbaasd te zyD; dan giDg ze naar den officier
toe, stak hem haar band toe en zei vrooiyk:
„Luitenant Hoffmann, dat ia me een verras
sing I Ia u misschien de man van den ballon?
Hè, dat zou heerlyk zpnl"
„Het komt me voor, dat jullie elkaar al
kent," zei Siller ietwat verbaasd. „Een voor
stelling is dus overbodig."
„Ja, ik heb het genoegen gehad de freule
eenige malen te ontmoeten in de reeidentie;
maar ik wist niet, dat men bad my haar
naam genoemd - Hochenehr
„Ie die van wyien myn eersten echtgenoot,"
zei mevrouw Siller zuchtend, en haar man
vertelde, dat Anka zyn stiefdochter was.
„Ik heb den luiteoant op twee puDten leeren
achten: dansen en scbaatsenryden," zei Anka
schertsend. „En zyn beroep brengt de beoefe
ning van de andere takken der sport moe."
„Dan kon je zeker wel uitstekend met hom
opschieten, ala je '8 winters by myn zustor
logeerde," zei haar moeder.
„Opschieten? Neen, maatje 1" zei Anka
lachend, gaf haar moeder een harteljjken zoen
en ging naast haar zitten. „We kibbelden altyd
met elkaar. Want luitenant Hoffmann ia
ondanks zyn groote ridderlykheid ouderwetscb,
pedant, vol vooroordeelen
„Maar, Ankal"
„Ja, hy is pedant en egoïstisch op den koop
toe, als alle mannen. Hy huldigt de theorie,
dat de vrouw, lichamelyk en geesteiyk zwak
ker dan de man, niet buiten de bescherming
van den man kan."
„Dat ie ook zoo," zei do officier, terwyl hy
even glimlachte. „Ik ben op het oogenblik nog
van die meening, ondanks het ongenoegen der
freule, dat ik my daardoor op den hale heb
gehaald."
„Ongenoegen I" Dat zegt niet genoeg. Wy
zullen oorlog voeren, luitenant, totdat ik u
onder myn vaan heb gerangschikt I De vrouw
staat volkomen gelyk met deD man en heeft
zyn bescherming volstrekt niet noodig. Ik
ten minste nletl" voegde zo er trotach by.
De officier boog half uit ernet, half uit gek
heid. „Nu, ik hoop, dat de toekomst u gelyk
zal geven. Maar mag ik te gelyk van de
gelegenheid gebruik maken om u geluk te
wenscben met uw engagement?"
„Dank u," antwoordde zy onverschillig en
maakte een handgebaar alaof het volstrekt
met de moeite waard was.
„Waar ia Rudi eigenlijk?" vroeg Siller, een
einde makende aan het gesprek.
„O, die moet eerst toilet makont" ant
woordde Anka spotachtig. „Hy heeft een
ongeluk gehad, er is een beetje stof op zyn
kleeren gekomen, want hy vloog uit het
rytuig, toen ik toevallig tegen oen grooten
steen aanreed. Waarom heeft hy zich niet
beter vastgehouden? Ik zat op den bok en
hield do teugels vast en ben toch niet ge
vallen. Maar er ie niets met bem gebeurd,
beste vader, en ik lever hem heelhuids af."
„Je galant laat zich erg door je ringelooreD,"
zei de vader misnoegd.
„Ie het heuecb vroeg Anka naïef-verbaasd.
„Is het dan zoo'n vreeselyke kwolling voor
hem, als ik met hem uit ryden of roeien ga?
Hy houdt niet van fietsen en hy zou voor
niets ter wereld op een paard willen khmmen.
Wat moet ik dan met bem beginnen? Ik
kan toch niet den ganechen dag over de
pryzen van staal en yzer of over den koora
der effecten praten?"
Siller ecbudde glimlachende zyn hoofd.
„Je bent toch nog een echt kind, Anka.
Wacht maar, het zal wel andera worden ala
je eenmaal getrouwd bent!"
Wordt vervolgdJ
