N°. 12173
Maandag; 30 October.
A#. 1899
$eze gousant wordt dagelijks, met uitzondering
van (£on- en (feestdagen, uitgegeven.
Vierde Blad.
Feuilleton.
FBIJS DEZEB COTJHAHTJ
Voor Leidon per 8 maanden.
Franco per post
Afzonderlijke Nommers
i i ran
1.10.
1.40.
0.05;
PRUS DEE ADVEETEHnËWt
Var) t-Q regels f 1,05. Ieder© regel meer f 0.17J. Grooter®
lettere naar plaatsruimte Voor het incasseeren buiten de stad
wordt f ü.06 berekend.
Sjoki, die iu Japan is geweest*
Sjoki heeft in den Spectator geschreven;
by ïb in Japan geweest en heeft daar zóóveel
gezien, zóóveel gele rd, dat de lykdom van
onze Japansche Kunst-tentoonstelling hem
oen „armoedje" ïykt.
Wat by in Japan gezien heeft, is zeer
merkwaardig. Prenten, vooral prenten, „in
onnoemeiyko hoeveelheden"; in 't Japan van
Sjoki worden deze prenten op papieren
lanta .rns „geplakt". Men „beplakt" er waaiers
mode en vender opening en voorden er mede
„bekleed" Ze zyn „letterlijk overal te zien,
waar Tiet oog zich keert." Tusscben do vele
„chromo pre;.ten" der J^pansche Kunst ten
toonstelling, die niet tot hun plek bestemming
gekomen zyn, moest Sjoki zich wel op zyn
gemak gevoelen. Maar neen, Sjoki pruttelt;
het is allemaal schablonen-wark. In zijn Japan
zitten jongens, vrouwea en meisjes aldoor
met schablonen prenten te maken, „een
drachtig", volgens Sjoki, en dat is gelukkig,
daar ancers de schablonen over en door elkaar
zou en raken. In zijn Japan koopt men aie
platen voor enkele centen; hoe j. miner dat
Sjoki er niet een lading van medebracht.
Dat er ty deze platen „Surinomos" zyn,
geteekend, in hout gesneden en go.rukt door
de besten der Japansche kunstenaars; platen
waarvan Sjoki, zelfs in zijn Japan, moeilyk
nog een af.ruk zou kunnen opcuiken; platen
die door degelyke kunstkenners, door Euro-
peesche artisten van naam, geiyk gesteld
worden met de beste voortbrengselen der
▼roegere en latere houtdrukkunst van Europa,
is aan Sjoki niet bekend.
Sjoki'3 begrippen van Japansche kunst
*yn trouwens zeer eigenaardig. Hy schryft:
„Iemand die zyn kunstgevoel op papieren
„kamerschutten lucht, zal zelfs daar ginds
„wel bezwaarlyk een artist van den eersten
^rang wezen." In welk Japan is Sjoki ge
weest? Stellig, Sjoki, stellig, zelfs by voor
keur, schilderden ook „artisten van den eersten
rang" in Japan, op „papieren" kamerschutten.
Zulke schutten werden rils buitengewone
kostbaarheden bewaard. Zulk een „papieren"
achut, waarop zes paarden geschilderd
waren, was beroemd en langen tyd in
het bezit van de familie de.' Tokugava. Het
schut werd aan den tegenwoordigc-n keizer
▼an Japan, als een kostbaar geschenk aan
geboden. In de tentoonstelling zyn het kleine
echut met de paarden, de twee met takken
en bloesems, zulke voorwerpen van Looge
.artistieke waarde en wezenlyk kunst, al hebt
gy „er geen kyk op", Sjoki. Spreek er maar
eens met een artist over.
Da hangrollen (de Chineesche zyn hier
*©pzc-ttelyk en zeer terecht bygehangen,
natuurlyk begrijpt Sjoki niet waarom) werden
'JEgu fraaie colleotie van zulke „centa-^ renten"
'la d jor don heer A. W. Sijthoff bijooDgebrarht, dio
er UvecB door zeer bevo'gdo band eoa uitïoerig&D,
hoogst belangrijken in druk vmohenou catalogus
■van deed opm&keD.
jaren geleden voor het grootste gedeelte door
Von Sietold in Japan byeengobracht en Gonse
noemt io zyn bekend wt rk over de Japansche
kunst, de Leidsche collectie e;n der merk
waardigste in Europa. Onder de later aange
kochte hangrollen zyn er die ons tbanB door
Japan benyd worsendie voor kunst en kunst
geschiedenis in 't algemeen, van boog belang
zyn. Yan de hier bedoelde zegt Gonsealle. n
ce verregaande achteloosheid der Japanners,
na de revolutie van 18Ö8, maakt het ver
klaarbaar dat zulk een getuigenis van de
ouubeid hunner kunst in Europeesche handen
is kunnen komen. Uw meening dat tr go-
drukte by zyn, Sjoki, is even merkwaardig
als die over de kamerschutten.
Van een artist kunt ge ook venumen dat
er by de Netzuké's heele mooie zyn, al weet
hy wellicht niet dat die coor Japanscae
kunstenaars van naam werden vervaardigd.
Maar, zegt Sjoki, met hun allen beslaan ze
nog gem oppervlak van een vierkanten meter l
Welnu wat zou dat. Als proeve van kunst
was één mooie Netzukó al voldoende, of
worden in Sjoki's Japan miniatuursnywerkm
gewaardeerd naar thet aantal meters, dat ze
gezamtniyk innemen?
Het lakwerk on porselein zyn tlykbaar
boven Sjoki's oordeel. In de winkels, waar
hy zyn schabionen-waaiers en andere extra-
Japansche merkwaardigheden heeft gezien, is
ook wel „fijn" porselein en lakwerk voor hem.
Grappig schryft Sjoki (de hangrol door
hem beuoeld hangt in een der tovenlokalen)
„booger dan het apptnpaar is het ons niet
vergund op deze tentoonstelling te klimmen".
Maar dat behoeft ook niet. We hebben vau
Sjoki reeds gezien, wat ook de apen na te
hoog klimmen vertoonen. Opdat by zich zelf
een schaambroekje aan zal trekken, wil ik
hem nog even vertellen wat er van oe
Geïllustreerde werken is, coor Sjoki aangezien
voor „goedkoope prentenboekjes" gedrukt met
„houtplanken" en óók al gekleurd met
„schabionen".
By cl9 goedkoope prentenboekjes" is er een
aantal van Hokusaï. Wie deze man was,
weet Sjoki cie in Japan is geweest, heelemaal
niet. Lees dus, Sjoki, wat Gonse over hem
zegt:
„Hy (Hokusaï) is te geiyk de Rembrandt, de
„Callot, de Goya en de Daumier van Japan.
„Al zyn werken zyn in eersten druk, zelfs
„in Japan, zoo goed als niofc meer te krygen.
„Een vollodige collectie zou de glorie zyn van
„onverschillig welk prentenkabinet en een
„plaats mogen innemen naast het werk van
„Rembrandt.
„Een der kostbaarste verzamelingen van
„Hokusaï's geïllustreerde werken die in Europa
bestaanis die der Academische Bibliotheek te
LeidenZy bevat slechts vyf on twintig ver-
„schillende werkeD, maar alle in ODgerepte
„schoonheid, in ec-rsttn druk en smetteloos
„bewaard". Dit, Sjoki, zyn „de goedkoope
prentenboekjesin tal van Japansche winkels
„in overvloed voorhanden"
En nu, Sjoki, ga terug naar het „Apenpaar",
dat is waarlyk allerliefst; het mooie er van
kunt ge ongeveer waardoereo. Ga dan naar
huis en schaam U, dat aan U, onbevoegde
teoiller, de slotwoorden van 's hteren Schmeltz
toespraak tot waarheid zyn geworden.
Leiden, October 1899. V. D.
Financiüele Kroniek.
Yeel ie er aan den politieken horizon sinds
onze laatste wekelijksche kroniek niet veranderd,
althans niet meer dan wij verwachten konden.
Het was bijna zeker, dat de snorkende berichten
van de glorie der Engelsche wapenen wel wat
zouden vermindoren, wanneor de roe3 van ver
meend succes aan de borichtgevers zou veroor
loven, met wat helderder kijkers de gebeurtenissen
te aanschouwen.
Zooals dan ook te verwachten was, bleken ten
slotte de overwinningen der Eugelschen niet zoo
groot te zijn en ook zijn de Bueren verre van
verslagen en gedemoraliseerd. Hoe het zal wezen,
wanneer dit verslag onder het oog onzer lezers
komt, kunnen wij niet gissen, te meer, daar wij,
en met ons geheel Europa, geheel afhankelijk zijn
van de Engelschen, die helaas alle kanalen,
waardoor ons onpartijdig nieuws zou kunnen be
reiken, in handen hebben. Dit geval geelt ons
te gelijk gelegenheid er op to wijzen, hoe kort
zichtig de politiek yan Europa, of liever het vaste
land van Europa en niet het minst van Nederland,
is, door alle middelen van telegraphisch verkeer
in handen der Engelsche bullionden te laten.
Wij willen van harte hopen, dat de ongeluk
kige oorlog van Engeland niet de Zuid-Afrikaanscke
Republiek de oogen van Europa zal openeu,
en dat er in voorzien zal worden, dat telegraphisch
verkeer voortaan tegen willekeur wordt beveiligd,
of wel, dat men zich door bijzondere kabels van
zulk verkeer zal kunnen verzekeren, wat zonder
twijfel den handel on dus ook de Beurs van groot
voordeel zal zijn. Dergelijke verkeersmid
delen moeten vrij zijn, en zoo zulk9 niet
kan gohandbaafd worden, moeten wij onwillekeu
rig teiugdcnken aan de dagen van ruw geweld.
Daar bet echter hier de plaats nïtot is, oin over
deze zaken in bijzonderheden te treden, willen wij
hiervan afstappen en overgaan tot het beschouwen
van de markt gedurende de afgeloopen week.
Tot onze spjjt moeten wij constateeren, dat
onze eigen Nationale fondsen geen hoogere
nóteering konden bedingen dan de vorige week,
een logisch gevolg van liet feit, dat de Neder-
laudsche Bank haar booge rentekoersen hand
haafde, en ook bet geld op de openbare markt op
ongeveer 4'/4 pCt. staan bleef. Over bet algemeen
is de goldmarkt rustiger en plotselinge groote
variaties zijn zeldzaam geworden. Als wij echter
ons inzicht moeten blootgeven, gelooven wij niet,
dat goedkoop geld, dus lage rente, vooreerst in
het zicht is; dit toch is met het oog op don ge
spannen toestand der Europeesche Staatkunde
en niet het minst met bet oog op do industriëele
ontwikkeling niet wel inogelyk.
Reeds vroeger hebben wij er op gewezen, hoe
de iudustrie de geldmarkt in beslag nam, wol
voornamelyk in Amerika, doch ook in Europa. Of
zou men denken, dat de belangwekkende concessie
voor het aanleggen van spoorwegen in Peiziö,
Klein-AziG en China, welke volgens de bepalingen
dier concessies worden uitgevoerd, geen invloed
op de industrie der andere landeu uitoefent? Ten
bewijze daarvan willen wij hier vermelden, dat
de staalfabrikanten in Amerika, die wel de
grootste staal-industrie der geheelo (wereld ver
tegenwoordigen en wier superioriteit in fabricage
in den Spaansch-Amerikaanschen oorlog is geble
ken, den prijs van stalen rails op 35 en 40 dollars
per tou hebben bepaald en tevens hebben te ken
nen gegeven, dat er voor het loopende jaar geen
bestellingen meer kannen worden aangenomen.
tons is besteld voor het jaar 1900. Voorwaar geen
kleinigheid! Zoo is het ook met de fabrieken van
spoorwegwagens. De American Car foundry Co.
heeft werk onderhanden ter waarde van 22
millioen dollars. Zooals hot in Amerika gaat, gaat
het ook in de Europeesche staten, al is het dan
ook niet in dio mate.
Het gevolg hiervan is, dat groote sommen gelds
aau de markt en de Banken worden onttrokken,
welke, door betaliDg van grondstoffen en arbeida-
loonen, op zoodanige wijze worden verbrokkc-ld,
dat zij voor langen tijd als het ware uit onze
oogen verdwijnen.
Voor Oostenrijk-Hongaarache fondsen trad
Weenen weder als kooper op, en mochten zij zich
in een bijna unanieme rijzing verheugen.
Portugeezen bleven tamelijk op vorige koersen;
het is zonder twijfel ter Beurze tegengevallen,
dat de onderhandelingen tusscben Engeland en
Portugal tot geen beter resultaat hebben geleid.
Het ligt anders voor de hand, dat Engeland zijn
pogingen niet zal opgeven, om tot een voor hem
gunstig vergelijk te komen, heigeen wij echter,
hoe gaarne wij ook het voordeel van de Portu-
geesche obligatiehouders zouden willen behartigen,
ditmaal niet wenschen.
Spanjaarden waren, wat debuitenlandsche
schuld betreft, iets beter. De gouverneur van
de Bank van Spanje i3 minister van financiën
geworden, terwijl de vroegeie minister van koloniën
tot gouverneur van de Bank van Spauje is benoemd.
Russische fondsen waren, hoewel niet hcoger, toch
rneer gevraagd.
Ook daar schijnt de geldmarkt iets gemakke
lijker te zijn. Wat do houding van Rusland tegen
over de Engelsch-Transvaalsche quaestio zal zijn, is
nog niet te zeggen. Hoev.il sommigen mecnen,
dat Rusland van de gelegenheid gebruik zal
maken, om in Perzië of China ziju bijzondere
belangen te behartigen ten koste van Engeland,
meeuen echter de Engelsche bladen in deze geru3t
te kunnen zyn. Dat is zeker, dat Engeland, althans
wat Finland betreft, zija uiteiste best heeit ge
daan, om Rusland ter wille te zijn, een handeling,
het perlido Albion waardig.
De Turksclie fondsen waren ten naastenbij ver
laten en zonder bandel. Zuid-Amerikanen waren
iets meer in trek en een weinig liooger. Voor
namelijk Venezuela, alwaar, zooals dit in deze
Staten gewoonlijk gaat, de revolutie de bovenhand
kreeg, en het land voor de zooveclste maal van
regeering is veranderd.
Onder do industriëele en finnnciöele waarden
trokken de aandeelen Amst erdamsche
B a d k de aandacht, door een teruggang van 31/-
pCt. Aandeelen incassobank, welke ook
eenige percenten teruggeloopen waren, beginnen
weer te klimmen. Voor de daling van beide aan
deel-soorten bestaat niet de minste aanleiding, en
allerminst voor de aandeelen der Incassobank,
daar deze betrekkelijk jeugdige instelling zich
steeds in een bijzonderen voorspoed verheugt.
De Tabaksmarkt kon zich op grond van gunstige
vooruitzichten zonder uitzondering in groote koers-
verbetoring verheugen.
Ook de Petroleum markt bleef willig en
koersen konden zich verbeteren, hetgeen voor
namelijk door de booge petroloumprijzen wordt
veroorzaakt.
Mijubouwwaarden waren stil, hoewel men
spreekt van een gunstig verslag, dat van de
Ned-lnd. Mijnbouw-My. zal worden openbaar
gemaakt.
Als altijd waren hot do Amerikaanscbe spoorweg
fondsen, dio den boventoon op de Beurs voerden.
In het begin dor week kwam er eeu gunstige
strooming, welke zich door verhoogde koersen
uitto. Voornamelijk waren het de Uuionwaarden,
gewone zoowel als preferente, Oregon Short-
line B, preferente Topeca, Norfolk
Western en Louisville Nashville
Teven9 maken zy bekend, dat door 33 maatschap
pijen een hoeveelheid stalen rails van 1,500,000 i shares, benevens Ontario's en Western
waarden, welke van deze stemming prohieeioen.
Men zegt van de Nashville shares, dat deze eer
lang den parikoers zullen bereiken, terwijl men ook
van de Union Pacific shares de grootste ver
wachting koestert.
Deze goede verwachting koesteren wij niet
alleen reeds lang, doch wij hebben er reeds dik
wijls de aandacht op gevestigd, dat de gunstige
exploitatie-resultaten en het conservatief beheer
der Maatschappij, deze weldra tut een der Oesie
van de Unie zal maken en dat wij voor deze
Maatschappij een schoono toekomst zien wezgelegd.
liet zou ons niet verwonderen, indieD dezo ajn-
deelen, eer wij een goed half jaar verder zijn, do
koersen van de Louisville-Nashville .mudeelen
zullen bereikt hebben. De Chicago Grand Trunk
is bezig, een conversie of, zoo noodig, eeu vriend
schappelijk foro closure der eeiste en tweede
hypotheek voor te bereiden, om zoodoende haar
financiëelo positie te regelen, en het noodigekapi
taal voor noodzakelijke uitbreiding on vchelering
to creëeren. Op deze Maatschappij en de Union
Pacific komen w«j in een volgend verslag terug.
Ii(]nla>idudie Bank.
Onze ltegeerin^ eu TransTa.il.
Omtrent het geschil ti)66cben Eng land
en Tr nsvaal is in afdeelidg-n uer 'l'we9do
Kamer gevraag;*, of coor onze Regeering een
ernstige poging is of wellicht nog z-d worden
in het werk gesteld om bemiddelend op
te trecen. Waar Neerland is toegetreden o. a. t
tot het verdrag betreffende de bemiddeling,
scheen er allo reden voor zoodanige tusscben-
komst te bestaan, aangezien in het verdrag
v.'or t bepaald, dat het aanbod tot bemiddeling i
uoor geen ner partyen in eenig geval al3
een weiDig vriondschappelyke daad kan
worden beschouwd, Lrwyl m dat geval do
bemiddeling zou geschieden in het belang
van e n stamverwanten en aan Nederhnd zeer
sympcithieken Staat. Betreurd werd voort3,
dat onze gezant, juist in den tyd, waarin de
verbou -ing tusschen Engeland en Transvaal
meer gespannen begon te worden en het dos
wenscbeiyk was de Regeering steeds zoo
snel en zoo volledig mogeiyk werd ingelicht
omlrent betgeen er te Londen voorviel, niet
in Engeland was. Indien zelfs in boven
bedoelde omstandigheden do tegenwoordigheid
van onztn gezaüt op zyn post getn waarae
had, zou dan niet zonder bezwaar het gezant
schap kunnen worden opgeheven?
llospitaalschip „De Hoop".
Aan een scbryven van schipper Schol uit
Grimsby ontleent bet „Hbl." het volgende
omtrent de jongste reis van „De Hoop".
Het schip was gedurende 17 dagen op zee,
steeds zoovotl mogeiyk in de nabybeid van
de visschersvloot. Dat ging dikwijls niet
geinakkeiyk, omdat de vloot ze6r verspreid
is, vooral nu de vangst zeer slecht is. Aan
boord of in het hospitaal bovonden zich geen
zieken. Wel werd de hulp van den dokter
menigmaal ingeroepen voor behandeling van
zieken, die aan toord van hun eigen vaartuig
konden blyven.
„De Hoop" zal nog korten tyd teGrimaby
blyven en vertrtkt dan weer naar zee. Bet
scheepje worut 15 Ktvomber te IJmuiJen
verwacht.
Iiaar Stiefmoeder.
18)
„Hpt testament van dr. Lowis, mevrouw",
antwoordde de oude Conoy. „In Frankryk,
naar ik meen, gemaakt; :s het niet, miss
An.o?"
Myn lief, best meisje, er is zooveel scheur
papier zeide mrs. Lewis, met een bemin-
lyktn glimlach tegen Anne. „Do laatste wil
van myn diep betreurden echtgenoot is lang
nadat by Frankryk heeft verlaten gemaakt."
Hot canapékussen, waartegen zy leunde,
optillend, vertoonde zy een ander testament
en verzocht den advocaat of hy zoo goed zou
r "willen zya dat te ontzegelen en voor telezeD.
Het was gemaakt, zooals de datum aan
toonde, te Cheltenham, den dag, nadat zy
en dr. Lewis waren getrouwd, en by liet
alles, wat by bezat, na aan „zyn dierbare
▼rouw, Louisa Jane Lewis."
Het gelaat van den ouden Coney was een
scbildery. Hy keek beurtelings naar het testa
ment, dat hy in de hand had, en naar het
geen de advocaat juist voorals. Anne stond
ootmoedig naast hem en keek alsof zy er
niets van begreep.
„Dat kan niet in den haak zyn", zeide de
paebter verontwaardigd. „Het geld kan niet
naar u toegaan, mevrouw," en met een ver
ontwaardigde houding trad by op haar toe,
waarby hy my op de voeten trapte. „Het geld
komt do jongedame toe; een gedeelte er
van is van haar eigen moeder; het kan het
uwe niet zyn. Thomas Lewis moet het testa
ment in zyn slaap ondertoekend hebben."
„Erft een dochter vóór de eigen vrouw,
Sir?" vroeg mrs. Lowis met een stem zoo
zacht als boter. „Het i3 het meest rechtvaar
dige testament, dat myn echtgenoot kon ge
maakt hebben. Ik heb geld noodig; ik kan
geen huishouden doen zonder dat. Anne heeft
het niet noodig; zy heeft geen huishouding
te bekostigen^"
„Kyk eens bier," ztide de oude maD, zyn
jas dichtknoopend en het gezelschap uitda
gend aanziende. „Ik wil niet ruw z\jn, als ik
bedenk van welke plaats wy juist komen,
maar als gy iets om het oordeel der men-
schen geeft en een weinig gevoel van recht
▼aardigheid bezit, dan zult gy, vóór er een
uur is verstrekeD, de helft van dat inkomen
aan Anne Lewis geven. Zy beeft voorgesteld
dat aan u te geven, mevrouw, toen zy dacht,
dat haar alles was nagelaten", voegde hy er
by, terwyl hy haastig lang3 mrs. Lewia heen
ging. „Kom, Johnny 1"
De tyd verstreok. Mrs. Lewi3 behield al bet
geld. Zy had te kennen gegeven, dat zy het
hui3 in den zomer wilde verlatentot zoolang
had zy er huur aan, en zy vertelde don men-
schen, dat zy er van verveling zou sterven.
Zoo ver als men kon nagaan, bezat zy weinig
of geen middelen buiten hetgeen zy van
dr. Lewis had geörfd.
Anne's leven was niet zeer rooskleurig.
EehipfJeld alsot zy niet meetelde, werd haar
cuidelyk te kennen geteven, dat zy slechts
in het buis, betwolk eenmaal haar eigen
was geweest, werd geduld, en van den
morgen tot den avond bezig moest zyn,
evenals eeD meid. Zich herinnerend boe het
was geweest en boe het nu was, voelde Anne
zich diep neerslachtig, maar toch verdroeg
zy een tydlang geduldig al de beproevingen,
totdat een reactie intrad en haar gemoed in
opstand k t DL
„Zou er goen middel op te vinden zyn?"
vroeg zy zicbzelve op zekeren avond in haar
kamertje af, toen zy zich na een byzonder
vermoeienden dag ter ruste begaf. Zy had
een paar shillings gevraagd voor het een of
ander doel, maar die waren haar geweigerd,
6n daar het Paaschmaandag was, had Sally
oen vryen dag gehad eu had zy al het werk
van het dienstmeisje moeten doen. Herbert
T<neiton en zyn vrouw waren er geweest
om haar voor een paar dagen te Timberdale
te noodigen, maar men had dit verzoek afge
slagen zonder haar te raadplegen of zelfs
zonder baar toe te staan hen te ziod. Ja,
het wa3 een vermoeiende, vervelende dag
geweest. En in Frankryk werd Pascnen als
oen feest beschouwd 1
„Zou er geen middel op zyn?" beredeneer Je
zy uy zicbzelve, terwyl zy zich langzaam uit-
kleadde. „Ik heb geen ander tehuis dan dit;
maar zou ik er geen kunnen vinden?"
Zy wist, dat zy geen middelen bezat om
van te leven, en dus zelve alles moest ver
dienen; zy bezat zelfs geen enkel geldstuk,
wanneer mrs. Lewis niet zoo goed was haar
daarvan te voorzien, en die dame scheen nooit,
wanneer Anno er om vroeg, baar gelu te
hebben. Het kwam haar voor, dat zy in meer
dan één opzicht een hard, treurig lot had
en dat de wereld vol onrechtvaardigheid en
verdriet was.
„En ik geloof', voegde Anne er by, baar
gedachtenloop vervolgend, „dat zy biy zullen
wezen, wanneer zy van my af zyD. Zy zullen
zich dus hier wel niet tegen myn plan ver
zetten."
By het aanbreken van den dag was zy op
en in de weer. Het was haar werk voor het
ontbyt te zorgen en zy mocht de dames daar
geen minuut op laten wachten. Vanmorgen
echter hadden zy moeten wachten, maar dat
was haar schuld niet.
Zy werden ongeduldig. Vyf minuten over
negenen; tien minuten over negenen; wat of
Anne wel bezielde? Julia en Fanoy hadden
niet het minete werk van hun toilet gemaakt;
zy hadden oude, slordige japonnen aan en het
haar niet opgemaakt, slechts met een paar
spelden op het hoofd vastgestoken. In dat
opzicht vormden zy oen groot contrast met
Anne, die er altyd netjes uitzag.
„Ik geloof, dat de kolfleboonen nog groeien
moeten 1" riep Fanny, de deur opentrekkend.
„Komt het ontbyt vandaag of morgen?"
„In twee minuten!" riep Anne terug.
„O, wat is hot leven hier buiten vervelendl"
zeido mrs. Lewis gemelyk. „Ik denk er over,
meisjes, om vandaag naar Worcester to gaan
en voor een weck onzen iütrek bij de dames
Lake te nemen. En dan kunt ge naar het
abonnement8bal in het stadhuis gaan, waar
gy uw zinnen zoo op gezet hebt."
„O, doe dat!" riep Julia, nu één en al op
gewondenheid. „Wanneer ik niet naai dat bal
kan gaan, zal ik sterven."
„Ik loop weg, wanneer wy niet gaan; ik
heb steeds gezegd, dat Ik het Paa3chbal niet
zou willen missen," zeide Fanny. ,Ik begryp
niet, mama, waarom gy dit ellendig© huis
niet sluit."
„Hebt gy geld om een ander te horen?"
vroog mr. Lewis koel. „Waar blyft het meisje
met de koffie?"
Eindelyk werd die binnengebracht od Aone
beknord over haar luiheid. Toen zy er eindelyk
een woord tusschen kon krygen, verklaarde
zy, dat Sally een ongeluk met den theeketel
had gehad en er nieuw water aan den kook
moest gemaakt worden.
Qrootere verontwaardiging: Julia's ei bleek
slecht gekookt te zyn. Wat bad Anne te doen,
dat zy do eieren slecht kookte? Anne nam
het zwygond weg, kookte eon ander en bracht
dat binnen. Daarop verlangde mrs. Lewis een
dun stukje geroosterde ham en Anne moest
dat aan een vork roosteren.
Het ontbyt was met dit alles dan ook byna
afgeloopen, toen zy aan een punt van do
tafel kon g'.au zitten eu haar eigen boterham
opeter.
{Wordt vervolgd^
