A. BLUYSSEN ZONEN, NATUUR- en MARGARINEBQTER. Prima Goudsche Raas a 40,35 en 30 Cts. per pond. „Het Wapen van Asten". Prima LeiMe Raas a 25 Cts. per pond. i Te Leiden: Haarlemmerstraat 29. i N". 12165 Vrijdag SO October. A#. 1899 feze fourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zonen feestdagen, uitgegeven. Fabrikanten van Rechtstreeksche verkoop aan particulieren tot fabrieksprijzen in hunne bekende overal gevestigde eigen Verkoophuizen Allerfijnste largarineboter. Beste largarineboter Goedkoopste largarineboter Deenscbe Mélange (extra fijn) Mengboter (extra fijn) 69 en 52 cts. per VU 48 44 l1/ 30 22l/a IV, 70 cts. per F/, pond. 50 pond. pond. Berichten de ontvangst van verschillende prachtige, nieuwe toegiftartikelen. Feuilleton. Haar Stiefmoeder. LEIDSCH DAG-BLAB PBJJS DEZKB COTJBAHT» Voor Leldan par 8 maandon: 1.10. Franco par post <-*.<• 1.40. Afzonderlijke Nommors 0.05. PRIJS DEB ADVEBTENTTËIiï Van 1—6 regels f 1.06. lodero rogel meer f 0.171. Grootere letters naar plaatsruimte Voor het incasseeren buiten do stad wordt06 berekend. Tweede Blad. Gemengd Nieuws. Naar men verneemt, moet ook 'de nadere schouwing ia het academisch ziekenhuis te Leiden van het lykje van Ahert Van Wezel, dat in de duinen by Scheveniagen ia gevonden, niet geleid hebben tot ontdekking ▼an de oorzaak van den dood. Te Bodegraven heeft zich het ▼olg9nde geval voorgedaan: Een heer aldaar was in het bezit van een hit, doch wenschte zich daarvan te ontdoen; de reden waarom, hield hy liever voor zich zelf. Hy ging in onderhandeling met een paardenslager te Leiden en de laatste werd eigenaar van het dier voor de kleine som ▼an f 40, onder voorwaarde, dat het dier dadeiyk geslacht werd en hyzelf (de heer) er bö tegenwoordig moest wezen, daar hy er cu eenmaal op stond, dat het dier voorgoed weg zou zyn. De slager nam met alles genoegen en nadat het beest onder geleide naar Leiden was ver voerd en door den vleeschkeurder geschikt ▼vjb bevonden voor consumptie, werd bet naar de slachtplaats geleid. Daar deelde de slager den heer mede, dat hy geen knechts thuis had om by het slachten te helpen en hy alleen kon dit niet doen Na eenig praten vertrok de heer, na echter den slager nog maals overtuigd te hebben, dat het beest moest worden geslacht. De slager echter vond het jammer, dat het Irabie di-r onder zyn mes vallen moest, en belust op een winstje, verkocht hy na een paar dagen het hitje aan een alhier wonenden melkboer voor ƒ80, die er ai heel spoeJig werk van maakte om het beest voor zyn melkwagentje te spannen en er naar zjjn klanten melk mee rond te brengen. De beer echter had 6r ook al spoedig lacht ▼an gekregen, dat zyn hit den dood niet had ondergaan. Den melkboer er mede ziende liyden, herkende hy spoedig zijn vroeger eigendom en verlangde het terug. Dit werd natuuriyk geweigerd, en ook de paardenslager wilde niets meor met de zaak te maken hebben. Het slot was, dat de heer de zaak in handen heeft gegeven van de politie, opdat de rechter zal kunnen beslissen, op welke manier ieder in zyn recht zal worden ge plaatst. Naby het station Halfweg is .door een van Haarlem komende losse machine .overreden Johannes Stokman, oud 19 jaar, stiefzoon van den ploegbaas Westerman, aldaar aan de lyn woonachtig; het op het eerste gezicht onkenbare ïyk werd gevonden door 'genoomden Westerman en diens vrouw, de moeder van den jongeling, terwyi zy, langs de lyn loopende, een familielid naar het station brachten. De firma Bosch, Kalverstraat 155, te Amsterdam, heeft een aardig idee gehad om de quaeatie, waarom de oorlog tusschen Engeland en Transvaal gaat, in 'beeld te brengen. In de winkelkast is voor de buste van Paul Kruger de Transvaalsche vlag aangebracht met een rand van goud. Er boven staat, waarom het gaat, dat is om don rand, niet om de vlag. Het H b 1.verneemt, dat by Publieke Werken te Amsterdam plannen worden ontworpen voor den bouw van een verbrandingsoven van vuil op de Stadsbelt. Wanneer, zegt het „Hbl.", inderdaad tot een proefneming met verbranden wordt over gegaan, dan zal de uitslag daarvan van veel beteekenis voor Amsterdam zyn. To Berlyn zyn de proeven met verbranden vry wel mislukt; gelukken zy hier wel, dan zal de noodzakeiykheid tot het verplaatsen der Stads belt, die by het zich uitbreiden der gemeente in het westen der stad zich meer en meer zal doen gevoelen, niet meer zóó dringend zyn. By het lossen van de Duitse he stoomboot „Mercur", liggende in de haven te Zaandam, stootte een der opgehaalde balken tegen een haak, waardoor deze in tegen overgestelde richting terugsloeg. De werkman G. v. B. werd tegen het hoofi getroffen en zóó zwaar gewond, dat hy onmiddellyk dood was. Een vrouw mot acht kinderen laat de ongelukkige onverzorgd achter. 'Een pakkende reclame heeft dezen zomer een rywielhandelaar te Glasgow in praktyk gebracht. De man speculeerde op een eigenschap, die by den huur-fietser zeer in het bijzonder een zwakke zyde is: de ydelheid. Hy deed dat op de volgende wyze. Telkens wanneer iemand voor korter of langer tyd op een zyner rywielen wat wenschte rond te trap pen, werd op het oogenblik van afryden even een „kiekje" genomen, en by de terugkomst kreeg men de reeds geheel afgewerkte photo als souvenir cadeau. Het zal niemand verwonderen, dat de man het weldra buitengewoon druk kreeg en hy er op deze wyze ruimschoots de kosten van photographeeren, enz. uithaalde. En behalve dat zyn zaak hierdoor een uit gebreide vooral vrouweiyke klandizie kreeg, ving de sluwe koopman op deze wyze twee vliegen in één klap; geen huurder, die minder eerlyke plannen bad, dacht er over, hier een rywiel te komen halen met het plan om het elders te verzilveren; dit zou toch wat al te gewaagd zyn, indien de eigenaar een photo van wiel en ryder beiden in zyn bezit heeft. Zeéhondenliefde. Door den kapitein van een by Anacapa-eiland, Californié, liggend schip werd onlangs een jonge zee- bond gevangen en aan boord gebracht. Toen het schip vertrok, zwom de moeder van het jonge beest onder luid gehuil mee, hetgeen door het jong beantwoord werd. Toen de werf van Santa Barbara was bereikt, werd de kleine gevangene ia een zak gebonden en alleen op dek gelaten, doch nauwelyks had men hem onbewaakt gelaten, of hy sprong met zak en al overboord. De moeder zeehond greep den zak tusschen haar tanden en scheurde hem open en dook vrooiyk kwispel staartend met haar jong onder. Zy had het schip gedurende tachtig myl gevolgd. "-f De allerfijnste MARGARINEBOTER, DEENSCIIE MELANGE en MENGBOTER zijn even smakelijk en geurig als de fijnste zuivere NATUURBOTER, maar veel goedkooper. De volgende artikelen kunnen van af 39 October tot nader bericht, worden ingeruild als volgt: De Bouilloir voor 70 groene bons. De Koffiepot voor 40 groene bons. De Theepot voor 20 groene bons. Het Komfoor voor 15 groene bons. De Suikerpot voor 15 groene bons. De Melkkan voor 12 groene bons. De Glazen Melkkan met Nikkelen Hals voor 9 groene bons. De Glazen Melkkan met Nikkelen Voet voor 6 groene bons. Het Blad voor 30 groene bons. De Waterkan voor 22 groene bons. De Beschuitpot voor 15 groene bons. Het Suikervaasje m. blauw v. 14 groene bons. Het Suikermandje met Hengel en Voet voor De Suikerschaal op Voet voor 10 groene bons. Het hooge Suikermandje met Hengel voor 7 groene bons. De Theebus voor 7 groene bons. Het platte Suikermandje met Hengel voor 6 groene bons. De Lepelbeker op Voet voor 6 groene bons. De kleine Lepelbeker voor 3 groene bons. Het Oliestel voor 18 groene bons. Het Botervlootje voor 13 groene bons. Het Peper- en Zoutstel voor 13 groene bons. De Sigarenbeker voor 10 groene bons. Het Tafelkleed voor 30 groene bons. Het Album voor 20 groene bons. De Portretlijst voor 3 groene bons. 8464 200 10 groene bons. Verder verschillende prachtige Presenteer-, Koffie-, Thee- en andere voor 2 en 3 groene bons. Toegiften in eens: Chocolade, Cacao of Thee. Trommels Eenige jaren geleden had mrs. Lake plot seling haar man, een ambtenaar, door den dood ▼orloren en was geheel onbemiddeld met vier kinderen, jongens, achtergebleven. Zy wist toen niet wat z'J moest begiDnen. De inrichting van haar woning behoorde haar toe, maar dat was ook alles. Vrienden rieden baar aan een huis op een geschikten stand te nemen en te zien eenige dames en pension te krygen of schoolgaande jongens, die van buiten kwamen. Zy volgde hun raad op en heeft sinds dien tyd in het huis ge woond, ofschoon zy dikwyls moeite had om iond to komen, want (zooals het dikwyls met zulke pensions gaat) op sommige tyden waren al haar kamers bezet, maar ook dik wyls stonden zy voor het meerendeel leeg. Mrs. Lake was een zachtzinnig vrouwtje, dtyd vol huishoudeiyke zorgen, voornameiyk Óp het punt van koken en braden. Miss Dioah Lake (de zuster van haar overleden man en een majestueuze dame van middelbaren leef- dio b(j haar inwoonde, was hoofdzakelijk «bot de conversatie en het ontvangen der ••sten- Maar, verbeeld u eens, lezer, dat dr. Lewis ,4e schichtige man," zooals hun meid Sally *teh uitdrukte men zou hem eerder hulp behoevend moeten noemen den Squire had verzocht, my mede naar de Lakes te laten gaanl Anders zou hy verlegen staan, zeide hy, want Anne, aan Fransche manieren gewoon, kon hem in een vreemd pension van niet veel nut zyn: Jotmny was daar meer geweest en voelde er zich dus reeds thuis. Zoo ging ik dus mee met dr. Lewis en Anne. Het was reeds laat in den middag, toen wy Worcester bereikten, even voor het diner, dat om vyf uren was en in die dagen als een gedistingeerd uur werd beschouwd. De etensbel had zich laten hooren en het gezel schap bevond zich in de eetkamer, toen wy beneden kwamen. Er waren echter niet veel gasten. Mrs. Lake verscheen niet aan het diner en miss Dioah Lake nam aan het hoofd der tafel plaats. Het gebeurde wel meer, dat mrs. Lake in de kouken bleef om een oog te houden op het opdoen en klaarmaken der gerechten, vooral by de komst van nieuwe gasten, wanneer het menu uitgebreider dan gewooniyk was. Mrs. Lake verklaarde dikwyls, dat zy een geboren kookster" was, wat haar zeer te stade kwam, daar zy geen eerste-klasse keukenmeiden kon betalen. Mrs. Dinah zat aan het boveneinde der tafel in een ruischende groen zyden japon en met een lila satynen mutsje op het hoofd. Wyl zy eenige middelen van zichzelve bezat, kon zy zich de weelde van goed gekleed te gaan verloven. (Mrs. Lake's beste japon was een dun, half versleten zwart zydje). Naast miss Dinah zat een knappe, gezette, kleine dame met ronde groene oogen en een zachte stem, ten minste zy had een zachte manier van spreken, die ons als mrs. Podd, weduwe van kapitein Podd, werd voorgesteld. Zy, op haar beurt, stelde haar dochters voor, miss Julia en miss Fanny Podd: beiden even knap als haar moeder, met dezelfde soort van ronde, groene oogen. Een mr. en mrs. Mitchel vol tooiden het gezelschap; twee stille menschen, die niets schenen te doen dan te eten. Dr. Lewis zat naast mrs. Podd en de dokter vond haar zeer voorkomend en attent. H(j was bedeesd van aard, maar zy sprak onge dwongen tegen hem en bracht hem spoedig op zyn gemak. Het toeval wilde, dat ik naast miss Fanny Podd zat, en zy begon my ook dadeiyk op myn gemak te brengen, evenals haar moeder dat den dokter deed. „Gy zyt hier nog vreemd," merkte miss Fanny op, „maar wü zullen wel spoedig goede vrienden worden. De menschen hier in huis gaan zeer vriendschappeiyk met elkaar op." „Dat doet my genoegen." „Gij zyt zeker vroeger nooit te Worcester geweest?" „O, ik ken Worcester zeer goed. Ik woon in Worcestershire." „Watl" riep de jongedame, haar soep in den steek latend en my aanstarend, „en wy hoorden, dat gy juist uit Fraukryk waart gekomen. Miss Dinah zeide dat, die oude vogelverschrikker, daar aan het boveneind." „Dr. en miss Lewis zyn juist uit Frankryk gekomen. Ik niet. Ik ken miss Dinah Lake zeer goed." „Zool Zeg haar dan niet, dat ik haar een oude vogelverschrikster genoemd heb. Mama wil gaarne goede maatjes met, miss Dinah blijven. "Wat een vervelende stad is Worcester." „Misschien kent gy er nog niet veel men schen." „Ik ken er niemand. Wy hebben het laatst in een garnizoensplaats gewoond. Daar was het prettiger waren zooveel knappe officieren. Men kon niet uit het raam kyken of er was er een in het gezicht. Hier schynt niemand voorby te komen dan deftige, oude geestelyken." „Wy zyn hier dicht by de kathedraal; van daar, dat gy zooveel geestelyken ziet. Denkt gy nog lang te Worcester te biyven?" „Dat hangt van mama af. Wy zyn hier reeds zes of zeven weken." „Hebt gy geen vast tehuis?" Miss Fanny Podd trok haar lippen samen on schudde haar hoofd. „Wy houden van ver andering. Een eigen huis zou vreeselyk een tonig en vervelend zyn. Wy braken het onze op, toen papa stierf." Aldus onderhield zy my tot het eind van het diner. Wy stonden allen te gelyk van tafel op; er werd geen wyn by de Lakes gedronken. Zy, die dit verlangden, moesten er extra voor betalen; maar het gezelschap, dat er nu was, scheen zich met eigen ge brouwde ale tevreden te stellen. Mrs. Podd schoof haar arm behaagziek in dien van dr. Lewis en zeide, dat zy hem den weg naar het salon wilde wyzen. En zoo ging het in het vervolg eiken avond zy, haar best doende by dr. Lewis in de gunst te komen; Julia Podd in die van Anne, en Fanny in de myne. Mrs. Podd ontdekte, dat do dokter van triktrakken hield, en een oogenblik keek zy zoo zwart als een spin, toen zy bemerkte, dat er geen triktrakspel in huis was. „Ik dacht anders, miss Dinah," zeide zy, onder een glimlach haar ontstomdheid verberg gend, „dat een triktrakspel even noodzakeiyk in een huis was als tafels en stoelen." „Mrs. Lake heeft er een gehad," zeide miss Dinah, „maar de jongens hebben or mee gespeeld en zoo is hot zoek geraakt. Wy hebben wel een schaakspel en kaarten voor bózique." „Houdt u van bózique, beste Sir?" vroeg mrs. Podd aan den dokter. „Ik ken het niet, mevrouw." „Ah met een zuchtje. „Julia, lieve, zoudt gy een van uw kalme liederen willen zingen? Of een duet? Fanny, kindlief, zing by de piano een kalm duet met je zuster." Wanneer zy dit een kalm duet noemden, zou ik wel eens willen weten, wat luid-, ruchtig is. Men kon het aan den anderen kant van de kathedraal wol hooren. Hun spel en zang was wat men noemt „berekend öp( effect." Sommige menschen bewonderen bet; maar het is goed, dat het trommelvlies nogal niet gemakkeiyk barst. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1899 | | pagina 5