Dezer dagen werd door ons aan
de „N. R. C." het bericht uit Stompwyk ont
leend omtrent den benoemden onderwtJzer
E. V., die daar na zyn 24ste sollicitatie ein
delijk een plaats he ft bekomen.
Door nadere inlichting zyn wy tot het
inzicht gekomen, dat bet ten minste zeer
onwaarschijnlijk is, daar de heer E. Y. eerst
in April jl. zijn examen beeft gedaan. Immers,
do tijd April-Augustus komt te kort voor,
voor 24 sollicitaties.
De heer E. V. is 24 jaren. Zou dat soms
de re.en der verwarring kunnen wezen?
Het Openbaar Ministerie bij het
gerechtshof te 's-Gravenhage eischto heden
bevestiging van het vonnis der rechtbank te
Rolteroam, w..aroy een agent in assurantiën
al Jaar tot 18 maan Jen gevangenisstraf is ver
oordeeld wegens oplichting, bierin bestaande,
dat b kl. per briefkaart aan een firma te
Rotterdam vle.schwarea bestelde om te be
zorgen bfj zijn (bekl.'s) troeder te Schiedam,
we ke briefkaart door bekl. was onderteekend
met den naam der firma, onder welken zijn
broeder handelde, terwijl de goederen na ont
vangst coor di-n broeder aan bekl. werden
ter band gestel J. De verdediger, mr. D. S.
Van Emden, codcIuleerde tot ontslag van
rechtsvervolging of vrijspraak, omdat bekl.
zou gehandeld hebben als gemachtigde van
zijn broader. Uitspraak 28 Sept.
Voor de rechtbank te 's-Graven
hage is gepleit in de volgende zaak. De
gemeente Amsterdam had voor de aan haar
door een employé bij een handelsfirma ver
schuldigde gemeentebelasting besiag laten
leggen op hetgeen de schuldenaar als loon
had te vorderen. Do patroon was daarop ge
dagvaard tot h.t afleggen van verklaring
omtrent hetgeen hy den bediende schuldig
was en had zijn gehoudonheid daartoe betwist.
Yoor de gemeente Amsterdam betoogde de
stads-advocaat mr. J. Kappeyne van de Cop
pello, dat voor gemeentebelastingen de ge
wone regelen van het wetboek van burgerlijke
rechtsvordering gelden en ook de bepalingen
van het executoriaal derde arrest. Yoor den
patroon trad op mr. J. Limburg, die deze
opvatting bestreed, de meening ontvouweode,
dat het wetboek V3n burgerlijke rechtsvordering
slechts toepasselijk Is, waar de Gemeentewet
en de wet van 1845 er naar verwijzen, en
daarenboven oordeelde, dat beslag op nog niet
opeischbare schulden, althans in dit geval,
niet was toegelaten. Het O. M. zal in dez3
zaak op 26 September conclusie nemen.
De directie der Ho 11. IJz.-Spw.-My.
zal eenigszins te gemoet komen aan den onlangs
dcor de geheele pers gesteunden wensch naar
een trein, die later uit Amsterdam naar Lei Jen,
Den Haag en Rotterdam gaat. Met den
winterdienst zal trein 67, die thans om 9 u.
10 m. van Amsterdam als sneltreio vertrekt,
op tyaig verzoek aan do hulpstations stoppen,
en tr-in 47, dia thans om 9 u. 54 ra. als
toeraeltrein vertr kt, zal dan eenige miüuten
later als sneltrein vertrekken.
Veel hangt er van af, hoeveel dio
„eenige" minuten zyn. Zyn het Werkelijk maar
„eenige", dan zou de maatregel al bitter
weiDig aan het do. 1 beantwoorden en alleen
wat niemand gevraagd hoeft - den laatsten
trein een kwartiertje vroeger thuisbrengen.
Om een uurtje later te Amsterdam te
kunnen blyven was het te dom.
Nador verneemt men, dat te
Scheveningen een Centraalstation voor elec-
trische stroomtevering zal gevestigd worden,
niet alleen om te voorzien in de verlichting
der hotels, maar ook van den zeeboulevarJ.
De concessie daarvoor zou reeds aangevraagd
zyn, tcrwyi 't voornemen bestaat de zaak
reeds in 1900 in exploitatie to trengen.
Te Assen kwam gisteren iemand
ty den gouJsmid Hemmes, en verzocht dezen
eenige gouden horlogekettingen bij den hotel-
hou :er De J. te bezorgen, opdat by daaru t
eeu keuze zou kunnen doen. Toen de goud
smid later antwoord kwam haten, was de
vreemdeling met twee der kettingen ver
dwenen; oen daarvan werd later by een
andoren goudsrail in beslag genomen, die
deze van dezra oplichter had ingekocht.
Eon werkmau van do sigaren*
fatrtek v n den heer B, te Stratum, heeft
een opzichter, die hem had beboet, op een
eenzame plaats aangegrepen en ernstig mis
handeld. De justitie heeft do zaak in handen.
Twee huizen zyn te Amsterdam
ingestort aan de Pieter-Nieuwland-straat.
Toen gistermiddag tusschen drie uren en
balfvier het ongeval had plaats gehad, zocht
men, gelyk bij alle mogelijke gelegenheden,
het eerst hulp by de brandweer. Deze ver
schoen met zeer veel materieel ter plaatse,
maar vond geen werk. Het s.bynt, dat men
eerst gemeend heeft met een bionenorand te
doen te hebben Hoe het zy, do ruïne, die
de brandweer vond, was ooor geheel andere
corzak n dan vuur ontstaan.
Welke dan oie oorzaken waren Het „H l."
deelt ze als volgt mede: Op den bo k van
do Conrad-straat en Pieter Nieuwland-straat
bevindt zich de bazaar ces heeren Troostwijk,
die zou uitgebreid worden coor bytrekking
van twee winkels in do straat. Daartoe bracht
men stutten aan, om do benedenpui te kunnen
afbreken, en toen dat geschied was, werd een
dubbele yzeien draagnalk ingelegd, waarop
de bovenbouw zou rusten. Deze craagbaJk
steunde weer op crie penanten.
Terwyl men bezig was een gat in den
muur van het boekhuis te hakken, word door
da bewoners van perceel 48 gekraak gehoord.
Men vond het noodig te ontruimen, en werke-
lyk, het was hoog tyd, want kort daarop
scheurden muren en vielen de Lovendeelen
van het huis iu puin. Yolgons ooggetuigen
duurde het wol een kwartier voor het vallen
der stukken hout en steen ophield.
Het huis naast het hoekhuis was geheel
en al vernield. De drie bovenhuizen ston
den le?g en er was dus geen sprake vaD, dat
meubelen den val konden tegenhouden. De
vloer van den zolder viel het laatst in zyn
geheel naar beneden en bleef rechtop staan.
Van het tweede huis, bewoond door de
gezion n Ryninks, Engelblik en Poeter,
stortten de gevelmuur en de linker zyuiuur
ia, waarop de vier zolderingen aan den ach
termuur bleven hangen, gesteund door een
linnenkast op de tweede verdieping en
andere meubelen. Die kast stak met het
onderdeel door den vloer, waarop zy stond, en
die op zyn beurt steun vond in een open
staande deur beneden, waarvan de punt door
het plafond georongen was. Zoo bleven de
vloeren hangen, schijnbaar in een houding
alsof zy ieder oogenblik neer konden storten.
Voor zoover stoelen, tafels, étagères, kastjes,
lijfgoederen niet beneden in den puinhoop
lagen, die drievierde van de straatbreedte
teJekte, kon men ze in do gehalveerde
kamers zien staan en hangeD. Een karpet
hing als een dweil neer van de punt van
een vlo^r; statig daalden de drie lampen
vlak boven elkaar af van de sterk hellende
zolderingen.
Het hoekhuis was als doorgesneden. Daar
waren coor het wegvallen van den tusscben
muur alle kasten blootgekomen en zag men
kleedtren en hoedendoozen, reistaschjes,
kortom van allerlei uitgestald. Het coorge-
kraakte dak was boven alles blyven hangen.
De brandweer bleef geruimen tyd op de
plaats des onheils wachten met een slangen
wagen en een wagen met reddingsmaterieel,
maar daar er niets te blusschen en niets te
redden viel, moest zy werkeloos blyven. Men
zocht naar den waarnemen ;en inspecteur der
Louwpoli ie, den beer Hamers, die niet zoo
gemakkelijk te vinden was en eerst om
halfz.8 ter plaatse kon komen. Hy stelde
een onderzoek in, levond den toestand veilig
genoeg om voorloopig de zaak zoo te laten,
en de brandweer kon heengaan.
Het et-nige wat men aeei, was het plaat
sen van eenige nieuwe stutt n, om het hoek
huis staande te houden. Niet alleen was
daarvan de geheele zymuur weggevallen,
maar het tovengedeelte helde sterk over op
de ten deele weggebroken en beschadigde
onderpui.
Daar kwam de boodschap, dat men op den
zolder van perceel 74 in de Dspperstraat ce
balken kon boeren kraken. Zou dan toch
het nog hangende deel van No 48 losraken
en ook naar beneden komen? Dan bestond
de vrees, dat ook de zymuur van 46 mee
zou gaan. Doch de alarmeerende geruchten
werden niet bevestigd en men liet het er by.
Behalve de bewoners van perceel 48 hadden
die van de bovenhuizen op No 46 bun
woningen ontruimd wegens bet gevaar voor
instorten van den zymuur. Da beneden-
bewontr duchtte geen dadeiyk gevaar en
bleef in zyn winkel. Ook het hoekhuis was
verlaten, en daarachter, in de Dapperstraat,
was men ook maar weggegaan uit vrees voor
onheil. Elf gezinnen hadden een goed been
komen moeten zoeken. Zy worden in den
loop van den avond door buren ea kennissen
goberoergd.
Het schouwspel der ruïne bleef den ganscben
avond betzelfde, doch steeds stonden honderden
menschon het geval te bespreken en crïtiek
uit te oefenen op de wjjze van bouwen In
de Dieuwe stad. Deze huizon leverden alweer
een typische illustratie op de matige eischen
der bouwverordening. Het blok van vyf
huizen (met het hoekhuis mee) aan de
Pieter-Nieuwland-straat, was opgetrokken
met éón- en anderhalve-steens buitenmuren.
Wilde men nu niet genoodzaakt zyn een
tusschenmuren ook ten minste één steon
dikte te geven, dan moesten de balken dragen
in de voor en achtermuren. Dit geschiedde:
de tusschenmuren konden nu van een
halven steen worden gemaakt cn de balken
(ongeveer 20 by 8 cM.) werden gelegd
van voor- naar achtermuur. Uitte raard
dienden balken, die een longte van twee
kamers hadden, een hechten steun te he'j-
ben in de muren. Do:h men vond het hier
niet noodig ankirs te maken en zoo kwamen
de balken gewoon met de koppen ingemet
seld to liggen. De samenhang van de vloe
ren met de buitenmuren was dus maar ge
ring, en met ce halvesteens binnenmuren
bestond die in het geheel niet.
Het is vermoedfciyk aan dat gebrek aan
samenhang tusscben gevelmuur in balklaag
te wyten, dat de instorting heeft kunnen
plaats hebben. Daardoor toch i3 de Loven
belasting, volgens ooggetuigen, als het ware
van den draagbalk afgegleJen en heeft al het
andere meegesleept. Ook de binnenbouw tooi
geen weerstand, daar hy geheel uit dun
hout bestond.
Indien het nog haDgende doel van perceel
48 niet vanzelf instort, zal het ruimen by-
zondere moeilijkheden opleveren. Dit werk
worjt door den eigenaar z lf, den heer Prins,
die in bet voorjaar het blok van den heer
Oudkerk kocht, en die ook de verbouwing
uitvoerde, ter hand genomen.
De bewoners der ontruimde hulzen deden
gisteravond reeds pogingen om door den ver
huurder onder dak ge'.racbt te worien.
Toen gisteravond vyf uren de
vrouw van den commies De J. van een uit
stapje naar Rotterdam te Hdttem huiswaarts
keerJe, kon ze tot hare verwondering Ce deur
harer woning ntet open krygen. Dit gelukt*
eindelijk met veel moeite aan een buurman,
die bovecgenoemden commies, badende in zyn
bloed, onder aan de trap vond liggen. De in
middels ontboden geneesheer kon slechts den
dood constateeren, die reeds eenige dagen
geleden ingetreden was. Zu>Ct.)
Gistermorgen werd te Venloo
de schildwacht voor de iofanteriekazerno tot
tweemalen toe aangevallen door zekeren
Snaebels, een Duitscber, die aan vlagen van
krankzinnigheid lfldt.
Ter zelfverdediging loste de schildwacht op
den aanvaller een schot, dat trof. Zwaar ver
wond werd S. naar het hospitaal overgebracht.
Aan de Rotte onder de gemeente
Hiltegersberg is gistermiddag te 5 uren een
houtloods, behoorende by een boutkoopery,
door brand vernield. Spuiten uit Hillegersberg
en Rotterdam waren ter plaatse.
Dejustitie te Almeloo was gis-
teren te Enschedee, om een onderzoek in te
stelten naar een Dinsdagavond gepleegde
leven8gevaariyke mishandeling op den Olden-
zaalschen weg te Enschedee op een Duitsch
meisje, door den fabrieksarbeider F. te Glancr-
brug gepleegd. F. is gcvangeiyk naar Almeloo
overgebracht.
Men meldt uit Rottevalle aan de
„Haarl. Crt.":
Da. S. C. Kylstra en eenige geestverwanten
zulten zich begin October vestigen op 20 H.A.
grond by Laren. Zy zullen de vegetarische
leefwyze volgen en door werken - in hoofd
zaak tuinbouw in hun onderbond voorzien.
Eon deel der aardappelrooiers
te Veendam is gistermorgen weer aan het
werk geg3an, niettegenstaande de meeste
boeren één cent minder betalen dan de eisch is.
Te "Wildervank en te Nieuwe Pekela duurt
de werkstaking voort.
Het Nederlandsche hospitaalschip
„De Hoop" is te Leith binnengevallen.
Door de vereoniging van werk
gevers in Denemarken is medegedeeld, dat
met het einde der groot9 werkstaking over
het geheele land, Maandag de arbeid overal
weder is hervat.
Dreyfas.
Het bestuur van den Franschen „Bond
tot verdediging van de rechten van den
mensch en den burger" heeft aan de leden
de volgende aanschrijving gericht:
„Wy denken er niet aan thans uiting te
geven aan al wat wy gevoelen na het vonnis
Vun den krijgsraad te Rennes.
„Maar wy haasten ons u voor te lichten
omtrent de gedragslijn, cie wy voornemens
zyn te volgen tegenover de vertenging van
martelaarschap, dat door een opeenhooping
van vonnissen niet wordt gerechtvaardigd.
„De onschuld van den ongelukkigen kapi
tein Dreyfus staat thans zoo vast, dat do
krygsraad, zonder haar te willen uitspreken,
haar toch heeft erkend. De gevallen beslissing
immers ware een daad van louter krankzinnig
heid, indi n het aannemen van verzachtende
omstandigheden voor een misdaad, waarop de
wetgevende macht onlangs de doodstraf ge
steld heeft, niet aanleiding gaf in haar een
anderen grondslag te zisn dan cien van zuivere
rechtspraak.
„Moeten je kiezen tusschen den plicht om
een thans klaar'olykelyke dwaling te herstellen,
en de vrees om de verantwoordelijkheid er
van te leggen op generaals, die in huD dwaling
koppig volhardden, hebben de rechters hun
toevlucht genomen tot e6n hinkend schipperen,
dat geen der belangen tot hun recht heeft
doen komen, die zy schijnen te hebben willen
ontzien.
„Het geheele land zal weldra zien wat
de waarheid is in deze gebrekkige recht
spraak. "Wat ons betreft, onze plicht is
duideiyk aangewezen. Zoolang de onge
lukkige kapitein Dreyfus gebukt gaat onder
het blinde noodlot, dat hem buiten de men-
schelyke wet schijnt te stellen, zullen wy
zyn verdediging op ons nemen en het herstel
van vrijheid en eer trachten te verkrijgen,
waarop hy recht heeft.
„Evenals tot dusver zulten wy den stryd
voor recht en waarheid voortzetten, zonder
geweld, enkel met do wapenen, die de vrij
heid ons verschaft. Wy zullen dien 6tryd
yveriger dan ooit voereD, voor de rust van
ens geweten en voor de eer van Frankrijk".
De „Frankf. Ztg." laat zich rog twee be-
langryke Dreyfus-berichteo seinen.
Dinsdag moet in den ministerraad het ver-
leenen van gratie aan kapitein Dreyfus een
punt van ernstige besprekingen hebben uit
gemaakt. Byna alle ministers, zelfs GallifFet,
waren daar voor, doch president Loubet ver
zette er zich tegen en meende, dat men een
later tijdstip moest afwachten en dat hy
onmogelijk gratie kon verteenen, dadelijk na
de uitspraak van den krygsraad.
Het andere bericht is, dat de koningin van
Engeland aan den Engelscben gezant een
letegram heelt gezonden, in het Fransch en
niet io cyferscbrift gest.ll, waarin zy haar
diep leedwezen uitspreekt over de veroor
deeling van Dreyfus. Ook ex-keizerin Eugónie
heeft aan Paryscbe vrienden een telogram
gezonden, in bewogen bewoordingen gesteld.
De bekende teekenaar Paraf-Javal, die als
deskundige in het proces to Rennes de onzin
nige verklaringen van Bertillon heeft bestreden,
heeft naar de „Aurora" meldt aan den
president van den krijgsraad het volgende
telegram gezonden:
„Kolonel Jouaust, Rennes.
„G. Paraf-Javal verzoekt den heer president
van den krijgsraad zjjn hulde over te breDgen
aan de beide officieren, die vóór de vryspraak
hebben gestemd".
De heer L. Trarieux heeft een brief aan
minister De GallifFet gericht, waarin hy pro
testeert tegen enkele politierapporten, voor
komende in het ultra geheim dossier, dat te
Rennes heeft f ienst gedaan en waarin sprake
was van bezoeken, door Trarieux in 1898 aan
het Italiaansche gezantschap gebracht, evenals
door Scheurer Kestner en Joseph Reinach.
Deze mededeelingen zyn ter kennis van den
krygsraad gebracht en Trarieux hoorde hier
eerst ter elfder ure van. Een weerlegging van
een en ander kon hy nog slechts doen hooren
den dag vóór de uitspraak, zoodat het kwaad
eerst te laat bestreden kon worden en deze
getuigenverklaring zeer verzwakt was.
Trarieux protesteert er tegen, dat gelden,
toegestaan aan een dienst, die bestemd is
voor de landsverdediging, worden aangewend
om een Fransch burger, een oud-minister en
lid van den Senaat, te doen bespionneeren.
Na het vonDis heeft een redacteur van de
„Dépêche" van Toulouse een onderhoud ge
had met majoor Carrière. Hy had hem ge
vraagd of Dreyfus opnieuw zou worden ge
degradeerd.
„Neen", antwoordde de majoor, „één keer
is voldoende; wees er zeker van, dat men het
zóó zal regelen, dat hy geen tweede maal ge
degradeerd wordt."
Hy voor zich zag er niets in om de vyf
jaren, die Dreyfus reeds ondergaan heeft, af te
tellen. Hy geloofde, dat men de wet zoo ruim
mogelijk interpreteeren zou.
Hy dacht wel, dat men hem gratie zou
geven, dat was het beste middel om aan de
agitatie een einde te mak^n.
Als een oud soldaat als Carrière zoo spreekt
den volgenden cag na hot proces, moet ook
hy den indruk hebben, dat hy niet tegenover
zich had een heel grooten schurk, noch een
absoluut auth ntieken verrader.
Het interview met den majoor eindigt
overigens met een beerlyk-naïeve opmerking.
Op de betreffende vraag antwoordde hy, dat
hy helaas geen rust kou nemen, omdat hy
ten achter was met zyn werk, en bovencien
moest by zich voorcereiden voor zyn rechts-
examens.
Ja, dat is beusch wei noodig l zegt het „U. D."
Uit den loop van het proces wordt nog het
volgende gemeld:
Men weet, dat eiken avond de militaire club
vergaderde om den toistand te overwegen en
de rollen te verdoelen voor den volgenden dag.
Deze zittingen werJen bygewoond door een
rechtskundig adviseur, den nationaliskischen
advocaat Auffray.
Na het pieteooi van Demange voelde men,
dat de rechters onder den indruk konden z\1n
van de welsprekende woorden van Demange.
Men besloot hen niet onder dezon indruk
te laten, en torn belastte zich Auffray er
mede den majoor Carrière op do hoogte te
brengen, dat hy noodzakeiyk bet woord moest
vragen, om schorsing van de zitting te ver
kregen.
Aarzelend vroeg Carrière toen het woord,
zoo dat nog dezo laatste coup gelukte.
De beteekenis van deze onverwachte mede-
deeling zal men eerst goed begrypon als men
weet, dat deze Auffiay dezelfde is, dte tydena
het Zol.vpro.es er voor zorgde, do zaal te
vullen met officieren en nationalistische
schreeuwers.
Het ergste is, dat de regeering van dezen
goocheltoor wist, en ze niet bolet beeft.
De „Figaro" meldt, dat do opening der
debatten aangaande de revisie van het vonnis
te Renne6 Diet zal plaats kunnen hebben voor
de eerste dagen van October; waarscbfinlyk
den 5den of 6den van die maand. Tot op
het oogenblik toch heeft de raad van revisie
nog niet de stukken ontvangen, waaruit het
dossier bestaat, dat aan de nieuwe rechters
zal moeten worden voorgelegd, en dit is niets
merkwaardigs, zegt het blad, als men nagaat,
onder welke omstandigheden deze stukken
worden verzonden.
Dreyfus heeft zyn aanvraag voor de voor
ziening in cassatie geteekend en haar aan
den oirecteur der gevangenis overhandigd,
dij haar dadelijk heeft opgezonden aan com
mandant Carrière. Deze hee:t op zyn beurt,
na or v?.n kennis te hebben genomen, het
stuk naar Parijs gestuurd. Met dat al gaat
minstens een viertal d3gen verloren.
Is bet stuk eenmaal te Parys, dan moeten
de leden van den Raad konnis nemen van
het geheele dossier, bevattende de debatten,
voor den krygsraad te Rennes gevoerd. Zy
moeten deze officièele stukken bestudeeren
en ze vergelyken met de aanmerkingen, door
de advocaten voor do verdediging gemaakt.
Nadat dit geschied is, zal de generaal-
president zich rnoöten begeven naar de
militaire regeering van Parijs om zich te
verstaan met een gouverneur, omtrent de
vaststelling van den datum, waarop de Raad
zal byeenkomen.
De zitting zal natuuriyk openbaar zyn. De
president zal den griffier gelasten, de aan
vraag voor de voorziening in cassatie van
den beklaag-e voor te lezen, benevens rie
conclusies van den verdediger en de officièele
stukken, die in verband staan met de zaak.
Daarna zal het woord worien gegeven aan
den commandant Bollot om zyn requisitoir
uit te spreken. Gewooniyk worden hierna de
cebatton geslote n, daar het zei ten is, dat de
veroordeelden in revisie zich voorzien hebben
van een ver eiiger, maar in het geval van
Dr yfu8 bestaat er hieromtrent geen twyfel.
De advocaat dus zal zyn cliënt verdedigen
en de Raad sal zich terugtrekken om te be
raadslagen.
Ten slotte zegt de „Figaro", dat het byna
zeker is, dat generaal Marcille, directeur der
genie, niet zal optreden als president van den
Raad van Revisie.
Omtrent den gezondheidstoestand van'
Dreyfus vermeldt de „Liberté", die een dokter,'
uit Parys van Rennes terugkomend, Inter
viewen liet, het volgende:
Ik heb Dreyfus Diet in zyn cel gezien,
antwoordde dr. Pozzi my, ik was niet belast'
hem te onderzoeken, maar ik heb hem
laDgdurig kunnen gadeslaan tydena de zit*
tingen en ik had het geluk niet ver van hem
te zitten. Myn indrukken zyn dio van een
opmerkzaam toeschouwer, niets meer.
Dreyfus beeft het uiterlyk van een officior,
die een langen tyd in de koloniën is geweest
en die daar aangetast is door moeraskoortsen.1
Hy heeft buitendien veel geleden van dysen*!
terie. Hy is physisch gebroken; mager en'
bleek. Z\jn spieren zijn uitgedroogd. Vooral'
oie van zyn linkerarm; die lykt aan draadjes,
te haDgen, zooals een arm van een hansworst.
Ziehier, wat ik heb kunnen waarnemen.
Van andore zydo hsb ik vernomen uit gesprek
ken, voornameiyk met den heer Demange,
dat Dreyfus geheel in flanel gekleed is, en
dat hy ondanks dat niet warm kan worden,
dat hy zich slechts voedt mot melk en dat
hy het eten slecht verteert, en uikvtyis last
heeft van zijn maag.
Ik heb myn gevoelens niet kunnen me Je-
deelen aan de familie Dreyfus, die ik niet
ken. Ik heb eenige malen gesproken met den
heer Matbieu Dreyfus, maar toen spraken we
niet over de gezondheid van ayn troer.
Dreyfus is op. Hy is 39 jaar, maar lykt 60.
Hy zal nooit geheel herstellen. looien hy zyn
vryheid herkrygt, dan zal hy blyven leven,
maar moet steeds goed verzorgd worden,
ingepakt in watten en geplaatst in een-broei
kast, als een plant, ale te veel geleden heeft
om ooit zjjn eerste levenskracht weer te
vinden.
Esterhazy heeft zyn tarief voor adviezen
verhoogd. Aan oen redacteur van de „New-York
Herald," die hem te Londen kwam opzoeken
om eens te vernemen wat hij verder dacht
te doen en wat hg acht, dat de gevolgen
zouden zyn van het vonnis van een krygsraad
to Rennes, weigerde h{j iets mede te dcehn,
alvorens hem voor zyn advies 5 pl.st. (ƒ60)
was betaald. Alleen dit witeo hy verklaren,
dat het niet waar is, dat hy voor e9n
geïllustreerd blad opnieuw h~t tor erel had.
geschreven; tegen de courant, oie dit beweerd
heeft, had hy reeds een vervolging ingesteld.
Dg journalist had zyn 5 pl. st. echter te lief,
daar Esterhazy vroeger slechts 20 franken
vroeg voor de loveriDg van officièele stukken,
en vertrok zonder het gewenschte advies, i
In verband met de tegenwoordige omstan
digheden zak Dreyfus in een Franscho vesting
worden geïnterneerd, doch zyn gevangenschap
zal niets anders zyn dan een vryheidsoeroo-
ving. Dreyfus zal geen dwangar.eii hebben
te verrichten en mag niet allera binnen de
vesting, doch ook met personen er buiten
omgaog hebben. Wanneer het vonnis van
kraebt wordt, zal de behandeling van Dreyfus
geheel anders zyn dan op het Duivelseiland.
De heer Jacob Reepmaker schryft in de
„N. R C."
„Nu ik bemerk, dat men zich ongerust
maakt, dat van de vorming van een commissie
voor een adres aan Dreyfus niets zoude komen, j
kan ik mededeel sn aat een dergelijke commissie
te Rotterdam zoo goed als ge vorm J is. Zoodra
de commissie gevormd en het adres ontworpen
is, hoop ik, als antwoord op verscheidene'
door my ontvangen rieven, den schrijvers een
exemplaar van het adres toe ti zenden."
Te Gouda is het volgende telegram ter
teekening neergelegd:
Aan kapitein A. Dreyfus, Itennea.
De ondertekenaars van dit telegram, alten
ingezetenen van Gouda (Hollanc), haasten;
zich u blyk te geven van hun innige deel-,
neming met het wree o lot, waarvan u thans
het slachtoffer is, on richten tot u de volgende
woor en:
„Houd mood; geheel do beschaafde wereldi
staat aan uw zy-:e in den stryd voor Recht
en "Waarheid."
Yolgens de Halen te Londen heeft de
bevo.g 'e overheil de volksbetooging in Hyde
Park, voor don volgenden Zomag, naar aan
leiding van de Dreyfus ziak gojdgekeurd. Op
24 spreekgestoelten zullen roJevosriDgen ge*
houden worden, one n gelykluï ende resolutie
zal worden aangenomen, 9ymp thie uitspre-\
kena voor b .pit in Dreyfus en zyn vrouw, f
en een beroep doende op het Fransche volk
om het onrecht te herstellen. De commissie f
voor de meeting dringt er op aan, dat de
sprekers geen kwetsende redevoeringen tegen
Frankrijk zulten houden.
De „Telegraph" maakt een vry lange lysfc
van Eogelsche firma's openbaar, waaronder
voorname, die besloten mo ten hebboD, geen
deel te nemen aan de Parfjsche Wereldten
toonstelling. Intusschen blykt niet duideiyk
of sympathio mtt Dreyfns hen daartoe be
wogen heeft, of de vrees dat een mogeiyk
tydperk van onlusten In Frankryk den góeden
uitslag der tentoonstelling in de wftagschaal
stelt.
