Te Edam heeft de 7 8-jarige M. D.
zich met e?n zakmes op akelige wijze van
het leven beroofd.
Door de politie te Barneveld zfln
de daders van den aldaar gepleegJen doodslag
op den boerenknecht G. Van Dronkelaar opge
spoord. Drie metselaarsknechts aldaar hebben
namelijk bekend hot slachtoffer de coodeiyke
slagen te hebben toegebracht.
De löjarige zoon van den gepen
sioneerden muzikant v. D. te Tiel bleef gister
avond oenskLps dool. Hij was denzelfden
avona tbuis gekomen, afgekeurd voor de
Nederlan ische Marine, na een maand in 't
hospi aal te hebben gelegen. Hij leed aan een
hartkwaal.
Bij het onweder, dat gisternacht
woelde, is te Oldemarkt de korenmolen van
J. Wiersma bij het Mallegat getroffen. Ofschoon
de brandweer spoedig aanwezig was, was er
aan blusschen geen denken. Spoedig stond
de geheele molen in lichterlaaie. Een gewel
dige slag was het, toen de zwara as met de
wieken en de molensteenen naar beneden
tuimelden. Een vonkenzee steeg loodrecht
naar Loven. De molen dateerde van htt jaar
1797. Zij was verzekerd voor £000.
Te SttenwiJkerwold is het huis, bewoond
door de wed. P. Hollander, koffiehuishoud-
ster, wonende halfweg het Steenwijkerüiep,
door den bliksem g troffen, met het gevolg,
dat het geheele perceel tot den grond af
brandde. De bewoners hadden moeite zich te
reJden. Huis en in oedel waren verzekerd.
Een massa hooi, dat Diet verzekerd was, als
mede een varken en eenige kippen werden
coor de vlammen vernietigd, zoodat genoemde
weouwe toch nog groote schade lijdt.
Te Betst *ijn gisteren zes woonhuizen
afgebrand.
Gisternacht tusschen 1 en 2 uren woedde
ook t oven Zwolle een zwaar onweder, gepaard
met hevige regenbuien. Aan ce Nieuwe Haren-
brug werd de kop uit een toorn geslagen.
In bet Groot-Weez:nland werd e.n boom
verbrijzeld, terwijl in een huis in de Molen
straat -een gat in het dak werd geslagen,
zonder verdere ongelukken te voroorzaken.
Het regende zoo hard, dat sommige 6traten
eenige oogenblikken blank stonden.
T« Heerlen zijn drie woonhuizen afgebrand,
gelegen op het WilhtlminapLin en bewoond
door Uoben, Spijkers en notaris Smeets. Door
spoedige hulp kon men de aangrenzende
huizen re iden. Het arcbicf van den notaris is
nog bijtijds b\j den in de nabijheid wonenden
ontvanger de? registratie in veiligheid gebracht.
De vrouw van den sigarenmaker Stalknecht,
wonende in den Adelaarshoek te Hattem, viel
Dinsdagavond met de brandende petroleum
lamp, waardoor een hevige brand ontstond, die
door de schrikbarende droogte een grooten
omvang kreeg. In één oogen lik waren, behalve
dit perceel, nog orie andere, in eigendom too-
behooren e en bewoond door 6 huisgezinnen, in
één vuurzee h rschaptn. Geiukkig kon oor
de onlang-* aangebrachte telephonische ver
binding tusschen Hattem en de gasfabriek te
Zwolle, de directie der wattrleiding onver-
wylj worden gewaarschuwd, zoodat er spoe
dig p rsoneel op de bedreig e plaats was.
Den gehelen nacht was men ijverig in de
weer de steeds opflikkerende vlammen te
;nd cru ruk ken. Het belendende perceel, be
woond door de wed. Coster, werd voor het
Tuur behoed. Bi) het omtrekken der muren
lan de trandende getouwen werden de
ipuitgasten W. Do Wterdt ernstig aan het
hoo i en Van der Zwaan aan het been
verwond, zoodat geneeskundige hulp mo?st
wor en ingeroepen. Niet allen waren tegen
brandschade Verzekerd, zoodat velen van
haven en goed beroofd zyn.
Gisternacht omstreeks 12 uren brak een
zware brand uit in Smit6hoek onder Dub
bel am in het pand van ae weduwe Rob-
bemont, bewoond door vier huisgezinnen;
sommigen uer bewoners konoen zich slechts
bflna onikl ed met bun kinderen redden. Er is
niets gered. De oorzaak is onbekend. Volgens
eenigen brandde het huis reeds voordat het
onweder losbarstte.
Te Ejo Is de bliksem in den toren geslagen,
zonder echter brand te veroorzaken.
Te Ubach over Worms (gem. Waabach)
zyn door een nog onbekende oorzaak tien
huizen afg6' rand. De inboedel werd grooten-
deels g red. Alles was verzekerd.
Te Simpelveld is het huis van den burge-
me ster, den heer Van Wersch, door brand
Vernield.
in Buda-Pesth werd eon uit sol-
daten bestaande rooversbende gepakt, die
sedert maan en uit de militaire magazijnen
matrassen, dekens, enz. wegstal. Door een
aangifte ontdekte men 's nachts, dat drie sol
daten over een muur van een militair depot
balen op straat wierpen, cie door crie andere
soldaten op een transportwagen geladen wer-
deD. Nu sneloe een gereed gehouden patrouille
ter plaatse en nam de cievan gevangen. Op
den wagon bevonden zich reeds 3000 dekens
en verscheidene groote balen, die linnengoed
van officieren bevatten. De geheele waarde
van deze te rechter tyd geredde waren be
droeg maar even 25,000 gulden. Uit een
ingestold onderzoek bleek het interessante
feit, dat e.-n lid der patrouille, die co dieven
gevangengenomen had, by de affaire betrok
ken was. Het gestolene was door den koop
man H. tegen zeer lagen prijs ingekocht, d e
het dan naar een in Galliciö wonenden armee-
leverancier verzond, die het aan weer aan de
militaire administratie terugverkocht. Ook
verscheidene andere civielo personen zijn sterk
gecompromitteerd.
Tc Wu.dbd is zekere Heinrich
Leitner coor de rechtbank veroordeeld tot
twee jaren dwangarbeid, wegens diefstal en
oplichting. Dertig jaar geleden was Leltner
millionnair en speelde een rol in de groote
wereld te Weenen.
In 1873 verloor hjj door speculaties een
groot deel van zijn fortuin en met het over
schot speculeerde hy in land en huizen.
Doch bij bleef ongelukkig en moest ten
laatste trachten als makelaar in vaste goederen
zijn brood te verdienen. Toan ook cit niet
ging, verviel hy tot misdaad. Hfi lichtte een
huiseigenaar voor 2000 gulden op en stal bfl
een vriend een banknoot van 1000 gulden
en werd voor den rechter gedaagd.
Gelijk eiken zomer ontbreekt het
ook dit jaifr niet aan ongelukken van toeris
ten in de Alpen. Verleden week een heer
uit Züricb, die met twee gidsen uit Zermatt
is verongelukt; een Engelsche dame, die op
een grasbelling uitgleed en in een afgrond
stortte, en een Engelsche knaap van 16 jaren,
die met twee andera Engelschen een berg
tocht zonder gidsen deed en eveneens in een
afgrond viel Al de hierboven genoemde per
sonen zijn dood.
Van de pestlijders te Oporto is
er nog een gestorveD, terwijl het aantal ziekeD
nog met een is vermeerderd.
De Spaansche regeering heeft strenge maat
regelen genomen om het over rengen dtr
ziekte te voorkomen. Goederen, afkomstig uit
Portugeesche havens, zullen aan een quaran
taine van veertien aagen worden onder
worpen. Zoolang de qaarantaine-stations nog
ni-t zijn ingericht, is bet verkeer met Portugal
afgelroken.
Het hom plot in Frankrijk.
De gevangenneming van Dëroulède en do
overige deelnemers aan de samenzwering,
waarvan de sporen door de regeering zijn
ontdekt, beteekent voor Rennes een heilzamen
voorzorgsmaatregel. Dr. Goldmann, de uit den
eersten tyd van den Dreyfus strijd bekende
correspondent van de „Frankf. Ztg.", die nu
zijn blad vertegenwoor^i.t in den Zrtel van
den krijgsraad, beschouwt dezen maatregel
als het eenige mid.el om gedurende het
proces de rust te verzekeren Waren Guérin
en zfln bencen naar Rennts gekomen, dan
hadden zy een slachting kunnen aanrichten,
te meer, om at stad en land hun sympathiek
gezind zfln. Ook verd>_r is de uiterste energie
en waakzaamheid plicht; de laaghartige aan
slag op het leven van mr. Labori bewijst
welke elementen aanwezig zyn in de staa,
waar het laatste bedrijf van het Dreyfus-
proces wor^t afgespeeld.
Maar ook in meer algemeenen zin mag wor
den aang^nomeD, aat bet kabinet Waldeck-
Rousseau niet enkel een coup ae théatre
heeft uitgevoerd met de gevangenneming van
het hoofd van den Patnotten'oond en meer
dan een dozyn zijner spitsbroeders. Hetzfl ce
nationalisten iets ia het schild voerden voor
het geval, dat de krijgsraad Dreyfus vrij
spreekt en daardoor, n^ar hun opvatting,
ongehoorde schande over Frankrijk brengt,
hetzij de regeering deug.eiyko bewyzen in
handen heeft gekregen voor de tusschen
Déroulè Je en de monarcbalen bestaande be
trekkingen, die gemeenschappelijk doelen op
den val van de tegenwoordige republiek, in
beide gevallen bestond er grond voor haar
optreden.
Dëroulède heeft bij herhaling openlijk ver
kondigd, dat dit laatste zijn doel is; hij wil
wel is waar niet de repu hek, maar alle-n den
tegenwoorJigeu vorm der repuili k ten val
brengen. De parlementaire republiek mo t wor
den afgeschalt en in haar plaats de pleoisti-
taire republiek gesteld wcroen. Geen keiz r
en geen koning als hoofd van den Staat, maar
een dictator.
Een poging tot uitvoering van zijn plan
heeft Dëroulède reeds verricht, toen by in den
avond van 23 Februari na de begrafenis van
president Faure dan aan het hoofd van z\jn
tro pen huiswaarts keerenden generaal Roget
wilde bewegen met bem naar het Elysée te
trekken. Generaal Rogtt weigerde, en toen
trok Déroulè :e met de troepen naar de kazerne
van Reuiily, waar hy een toespraak hield en
de troepen tot oproer wilde verleiden. Hy
werd gevangengenomen en strafrechtelijk ver
volgd. Maar ce vervolging was een schyn-
vertooniDg. Het kabinet Dupuy, dat toen aan
het roer was, kon zich aie vervolging niet be
sparen, maar wilde DéroulèJe en den Patriot-
tenbond niet te bard aanpakken. Daarom wer
den Dëroulède en zijn vriend en geestverwant
Habert niet als hoogverraders gesteld voor
het staatsgeroebtshof, zooals eigenlijk had
moeten gebeuren, maar zjj werden wegens
een pers-delict" verwezen naar het Hof van
Assises, waarvan men kon verwachten, dat
het hun hun zonden niet te zwaar zou toe
rekenen. Bfl zijn verschijnen voor de jury,
waar zijn proces 29, 30 en 31 Mei voor
kwam, verklaarde Dëroulède zon Jer omwegen,
dat bij doelde op den val van de teg.nwocraige
republiek; hy betreurde, dat zijn onderneming
mislukt was, en by verzekerde, dat h(j stellig
weer zou teginneD, roodra hij daartoe gele
genheid had. Het Hof van Assises heeft Dérou
léde en Habert werkelijk vrijgesproken en
sin 8 dien tijd reisde Dëroulède rond en hield
redevoeringen over ditzelfde thema, zonder
dat de regeering hem iets in den weg legde.
Nu kan men vragen of het hoogverraad
is, wanneer iemand den tegenwoordigen
vorm dtr republiek door een anderen tracht
to vervangen. De strafwet beschermt slechts
de republiek, zonder te onderscheiden tusschen
de verschillende vormen dor republiek. Zoo
slim is Dëroulède wel, dat hy de republiek
handhaven en slechts haar vorm veranderen
wil. Althans dit verzekert by in het open
baar. Maar het is de vraag, of met die
verzekeringen ook ztyn wil en zyn handelingen
overeenstemmen. In de eerste plaats staat
het vast, dat het naaste doel van hetgeen
hy nastreeft overeenkomt met watdemonar-
chalen van alle schakeeringen najagen, de
Orieanisten, Bonapartibten en Cesarianen, die
door de plebiscitaire republiek mettertyd
hopen te komen tot de werkelyks dictatuur,
tot het koningschap of tot het keizerryk. Zy
werken allen in beginsel met en voor elkaar
tegen de republiek.
Dat er echter tusschen Dëroulède en de
overige vyanden der republiek ook oen
werkeiyke afspraak, derhalve een bepaalde
samenzwering, bestond om de republiek ten
val te brengen, dat kon men tot dusver wel
vermoeden, maar niet bewyzen. Dit vermoe en
steunde bovenal hierop, dat Dëroulède de
middelen voor zyn agitatie niet zelf bezit,
maar ze ergens vandaan moet halen.
Waar komt nu het geld van daan? De
„Siècle" heeft onlangs medegedeeld, dat vóór
de onderneming van Dëroulède in de kazerne
van Reuiily by een goede bekende van prins
Ney d'Elchingen, mej Susann9 d'Anjou in
de Rue Pergolèse, by herhaling samenkomsten
hebben plaats gehad, aij behal/e door den
genoemden prins door graaf ü'Aulan en de
meest bekende leden van den Bonap.^rtist n-
club „Le petit chapeau" werden bygewoond.
Den dag vóór den aanslag had dezi club
over een bedrag van verscheidene tcillioenen
beschikt, die uit verschillende bronnen af
komstig waren; o. a. had keizerin Eugóoie
de opbrengst van verscheidene halssnoeren
en ringen van waarde in de kas van de club
laten vloeien. De 50,000 fr, die Dëroulède
op den dag der begrafenis van Félix Faure
by zich dro g, waren niet afkomstig uit de
kas van den Patriottenbon maar uit die van
deze Bonapartisten club. Déroulè ie was in wer
kelijkheid noch de agent van de Bonapartist-n,
noch die van de Orieanisten, maar hy had van
beide partyen aanzienlyke geldmiddelen ge
kregen, waarvoor hy bad belooü wat te coen,
zon er dat hy zich echter auiitlyk had
uitgelaten over datgene, wat hy voornemens
was te doen. Den avond vóór den aanslag
had Dëroulède gegeten by graaf Fleury, den
vert-genwooroiger van den hertog van Orleans.
Van verschillende zyden zyn deze me e
deelingen van de „Siècle" betwist, maar dit
blad heeft ze uitdrukkelijk gehan haafd. Het
i3 te begrypea, dat Déroulè e steecis plechtig
verzekert alleen op eigen gezag en voo-: zich
te hanoelen; hy meent daarme e door de
mazen van de strafwet heen te kunnen glij p n.
Maar wanneer bewezen werd, dat Orieanisten
en Bonapartisten hem de middelen lavercon,
dan zou het feitelyke verband blootgelegd,
bet komplot bewezen zijn, en dan zouden
geen fijae onderscheidingen tusschen parle
mentaire en plebiscitaire republiek Dëroulède
iets kunnen baten. Dat bowys schyiit nu
wt-rkelyk verkregen te zyn, en op grond
daarvan zyn de arrestatiën geschied.
De gevangenneming van Déroulè le en van
een aantal der leidende personen van het
klaverblad: de Jeunesse royaiiste, de Patri
otten-bond en de Anti-semittemond, is een
zware slag voor do nationalisten, een sLg
te zwaar ier, omdat hy geschie t midden in
het Dreyfus-proces en daardoor ook in ander
opzicht der regeering ten goede komt.
Om te verboeaeD, dat men in het buiten
land of In de departementen verontrust zou
kunnen zyn over de gebeurtenissen te Parys,
constateert de „Figaro," dat de hoofdstad
volmaakt rustig en vreedzaam is, zooals altyd
op mooie zomerdagen.
De nationalistische pers heeft haor spraak
teruggevonden en verwijt de rege<ring, een
komplot to flngeeren om de vrijspraak vsn
Dreyfus af te dwingen; zy veria gt, dat de
Kamors onverwyld byeengeroepen zullen
worden, opdat deze de regeering ten val
brengen.
Naar de „Matin" verzekert, is het komplot
veel ernstiger op te vatten dan men meent;
het optreden van de regeering is geschied
juist op het kritieke oogenblik, toen het moest
gebeuren. De „Rappel" insinueert, dat de
gearresteerde personen slechts do tusschen-
personen waren en dat de geheele samen
zwering werkte voor den hertog van Orleans.
Tegenover de berichten uit Parys, dat de
Orieanisten er achter 6taan, wordt te Buda-
Pestti geconstateerd, dat het hoofd van het
huis Orleans, prins Philip, sedert 5 Augustus
op het landgoed van zyn schoonvader, a.rts-
hertog Jozef, te Alcsuth vertoeft. Verleden
Zondag begaf de prins zich op de jacht naar
Kisjrno. (U. D.)
De „Matin" zegt, dat de politie degansche
in cyferscbrift gevoerde briefwisseling van
den hertog van Orleans met zyn getrouwen
te Parys in beslag heeft genomen. Uit deze
briefwisseling moet biyken, dat tusschen den
vertegenwoordiger van den hertog van Orleans
en zekere persoonlykbeden der nationalisti
sche party sedert een jaar volkomen over
eenstemming heeft geheerscht en dat de
Orieanisten voor verschillende stakingen geld
hebben geg.ven om ongeregeldheden te voor-
schyn te roepon.
In bet vorige nummer hebben wy onder
de telegrammen bericht, dat de leider der
anti-6. mieten Jules Guérin door zyn vrienden
is overgehaald zich over te geven.
De heer Guérin houdt zich echter nog stee's
verschanst in de woning in de rue de Chabrol.
Hy heeft geweigerd te gehoorzamen aan
do autoriteit; heeft, zooals „l'Echo de Paris"
zegt, „het vaandel van het opro.r ontplooid."
Aanvankelyk dacht men, dat het den heer
Guërin meer te doen was om een aardigheid;
dat hy zich, niettegenstaande zyn krasse
beweringen, by de eerste sommatie zou over
geven. Het scbynt echter, dat degenen, die
dit dachten, zich in hem hebben vergist, en
dat het hem werkelyk ernst is. Hy doet
alles om zyn „vesting" nog meer te ver
sterken. Republikeinsche gardes te voet, „gar
dens de la paix" en politie-agenten in burger-
kleeren houden het huls letterlyk omsingeld.
Dit waren voorzorgsmaatregelen, want feiteiyk
was nog gesn bevel tot inhechtenisneming
uitgevoerd. Dit is thans echter geschied. De
heer Guérin is gesommeerd zich over te geven;
tot dusver echter heeft by aan deze sommatie
niet voldaan.
Het was bekend, dat de sommatie zou ge
schieden. Deswege groote nieuwsgierigheid.
Des nachts had de omgeving van de vesting
het uiteriyk van de Place de la Roquette,
wanneer er een groote executie zal plaats
heuben. In de stilte van den vroegen ochtend
stond weerklonken doffe slagen, alsof men
de verschrikkeiyke machine in elkaar ging
zetten; het war.n de belegerden, dis spijkers
in ce deuren sloegen om haar tegenstand to
versterken. De wijnhuizen waren open ge
bleven, op het dak van de vesting zag men
eeu man voorzichtig heen en weer loopen:
het was een schil.wacht.
Het slaat vier uren. De dageraad verlicht
flauw den hemel. Allengs hebben de esta-
minets hun lichten gedoofd; de politie zet
baar eerste posten ter afsluiting uit. Htt
deel van de straat, gelegen tusschen de rue
li'Hauteville en den boulevard Magenta, is
spoecig ontruimd. Slechts de journalisten,
die voorzien zyn van een „coupe-file", hebten
vryen doorgang. In do straat wordt druk
gediscussieerdieder heeft een meening,
geeft raad, tncht een oplossing te vinden
voor ait tragi comisch geval. Plotseling
wordt het stil. De heer Hamar-i komt, voor
zien van zfln driekleurige sjerp. Hy begeeft
zich naar de deur, sciult eeüige malen. Een
stem roept: „Wie is daar?"
„Is mynheer Jules Guérin daar?" vraagt
de commissaris van politie. Niemand ant
woordt; doch een venster van ue eerste ver
oieping wor-t geopend, t-yna vlak boven
de dour; Jules Guérin verschynt, gtheel in
het kastanjebruin gekleed, een grooten, gryzen,
slappen hoed met breeuen rand op het hoofd.
Hy uuigt uit het raam, kykt naar beneden,
terwyl van de straat geroepen wordt: „Daar
is fiyl Daar is hyl"
„Wat verlangt u?"
„Is u mynheer Jules Guérin?"
„Jal"
„Ik ben de commissaris van politie. Ik heb
een gerechtelijk bevelschrift tegen u. Wilt gy
u overgeven?"
„Ik weiger," antwoordt Guërin met krach
tige st m.
„Ik zal u een kopie van het bevelschrift
achterlaten."
„Ik weiger."
„Van alt oogenblik af is uw toestand z:e?_
ernstig, mynheer Guérin. Gy komt aldus in
opstand tegen ue.wetten."
„Ik weige-rl Ik weigd 1" antwoordt do heer
Guérin.
En terwyl de heer Hamard het afschrift
van het bevelschrift onder de deur schuift,
roept de heer Guérin nut donderende stem:
„Gaat u geweld gebruiken, mynheer de
commissaris, om my gevangen te nemen?
Welnu, wy zullen geweld tegenover geweld
plaatsen. Wy zullen vechten en goed ook.
Wy zullen ait huis niet verlaten dan dood
of vry.
Mtt een theatrale beweging sluit by bet
raam, na e rst den aanwezigen te hebben
toegeroep n: „Adieu, myn heerenl"
Juichkreten gaan op. „Leve Guérin! Weg
met de JoJen Nationalisten en anti semieten
wuiven met de hoeden; een vrouw werpt
zelfs een bouquet naar bet venster.
Allengs wordt het levenciger in de wyk;
de eerste bladen verschyaen en worden van
uit de straat naar de belegerdtn toegeworpen.
Iedereen staat aan zyn venster; eo weldra
is de gansche straat tezet met een drukke
menigte, oie de afsluitingen heeft doorbroken;
doch een paar unr lat r wor:en scherpere
maatregelen genomen en verschillende straten
door de „garde-municipale" te paard afgezet.
Men ziet hier en daar in de rue de Chabrol
groepjes agenten en journalisten, die trachten
iets nieuws op te doen. Maar tocb zyn ook
dezen nog niet vry in hun beweging n, wat
een redacteur van de „Illustration" ondervond,
die het „Grand Occident" wilde pbotographeeren
en naar een politiepost werd govoerd; hy
werd echter spoearg in vryhtid gesteld.
De heer Guérin bevindt zich thans in
opstand, en op hem zyn dus to passeiyk de
hierop by artikel 304 der „Code Pénal" ge
stelde straffen, zelfs de doodstraf. Op bevel
van don procureur-generaal is dan ook ver
boden eeDige gemeenschap met den belegerde
te onderhonden; wie aan cit bevel niet ge
hoorzaamt, stolt zich bloot aan het gevaar,
om als medeplichtige te worden beschouwd.
Ieder, die thans bet hotel in de ruo de
Chabrol zon betreden, zou by het verlaten
worden gearresteerd. Krachtens deze bepaling
zyn drie der metgezellen van den heer Guérin,
die het gebouw wilden verlaten, in hechtenis
genomen.
Den ganschen dag is strikt het consigne
gehandhaafd, dat niemand zonder een ernstige
reden de rue de Chabrol mocht passeereD.
Des avonds hebben eenige vrienden van den
heer Guérin andermaal getracht, dezen over
te halen zich over te geven, doch hun pogingen
wareo, zooals de „Figaro" meldt, opnieuw
vruchteloos. Guérin antwoordt steeds kalm:
„lk heb geen kwaad gedaan. Men heeft geen
reien my in hechtenis te nemen. Ik zal mjj
verdedigen tot den dood."
Om balfnegen liet Guérin op het gebouw
waarin hy zich heeft opgesloten: „Het Groot-
Westen van Frankryk", zooals zy het noemen,
een driekleur hjjschen, waarop de woorden:
„Frankryk voor de Franschen."
Om balftieo des avonds is de anti semietischf
afgevaardigdo Lasies het „Grand-Occi Jent"
binnengegaan, om nog een laatste poging te
beproeven. Hy hoopte, dat de heer Guérin,
die groote achting voor hem koestert, naar
hem zou luisteren. „Er is niets met Guórin
te beginnen", moet do heer Lasies hebben
uitgeroepen, hy wil naar niets luisteren!"
En tot den directeur der „Patrie", den heer
Massard, moet Guérin gezegd hebben, dat
zyn eer er mee gemoeid was, dat hy moer
aan z'Jn oer hechtte dan aan zyn leven en
dus zou blyvea volhouden. Ook zyn vrouw
beeft geen invloed op den „beleger.e". Zy
heeft hem des namiddags met haar zoon
e n bezoek gebracht, doch hy heeft ni.t naar
haar willen luisteren; hy heeft eenvoudig
afscheid van baar genomen.
„Wat zal de regeering doen? Dat is de
vraag", zegt Echo de Paris, „welke gister
avond door ieder gesteld werd".
Dj „Figaro" geeft op deze vraag reeds een
antwoordDe te nemen maatregelen zullea
zich bepalen tot dieT welke den beei Guérin
de keuze laten tusschen een vry willige
overgave of een arrestatie buiten. De rue
de Chabrol zal zelfs weer voor het v rkeer
wcrJen opengesteld en de regeering z.il er
noch een soldaat, noch een Lrandweerman,
no-h een cgent aan wagen.
De crutale grap was blijkbaar er op ge
munt, een beweging onder de bevolking van
Parys uit te lokkm; maar die is tot dusver
achterwege gebleventot diepe teleurstelling
van de ondernem-rs, beschouwden de Paiyze-
naars de zaak ais niet meer dan een grap.
Ofschoon men tot dusver slechts aanw; zin
gen hoeft van do feiten, die de regeering tot
haar beslissend optreden hebben geleid, is men
er toch zeker van zoo wordt aan de „Frankf.
Ztg uit Parys bericht dat er uit do na
sponngen van de afspraken betreffende don
mislukten aanslag in de kazerne van RouilJy
voldoende stof is geput om tot het inzicht te
komen, aat het babinetDupuy destyds een
betreurenswaardige zwakheid en vergeet
achtigheid aan den dag gelegd heeft. Dupuy
heelt de samenzweerders kalm bun gang
l.ten gaan en ae menigtj sLcbts zani ia de
oogen gestrooid, door DéroulèJe en Habert
naar het Hof van Assises te verwyzen. Bet
kabinet-Wdldeck-Rousseau haalt het dostyds
verzuimde met nadruk in en zal de samen
zweerders zoowel voor co oude als voor de
na het voorgevallene L»y ae begrafenis van
Faura opgespoorje zouden trachten te
tuchtigen.
De aanslag op Labori.
De nasporingen naar den moordenaar van
mr. l abori hebcen tot dusvt-r tot geen resul
taat geleid. Men heelt naar Parys geseind
om eo chef van den veiligheidsdienst, den
he- r Cochefert.
Een corrospon jent van do „Temps" heeft
con weg gevolgd, dien de moordenaar gevolgd
moet heboen. Te Cesson ondervroeg hy den
velé wachter. „Hadden we het maar geweten
zei Je ceze hy is van. ochtend (Dinsdag)
hier geweest, op het kerkhof. Vraag het maar
aan den coodgraver."
De doodgraver z ide den dader gezien te
h9bben 's ochtends otr elf uren, slapende tegin
ten muur van het kerkhof. Hy gaf volkomen
het signalement van den man, die oen revolver
in ce hand had.
„En wist je niet, dat er een misdaad be
gaan was?"
„Ja zeker," zeida de dooJgraver, „de gendar
men waren 's ochtends wezen waarschuwen."
„En heb je niemand iets gezegd?"
„Ik was het wel van plan, maar op weg
naar den secretaris ontmoette ik iemand, die
my zeide: Houd je mond. Zeg niets; het gaat
je niet aan."
„Wie was dat?"
Langdurige stilte. Het was of de man iDöt-
seling doof was geworden. Eindeiyk kwam
er uit:
„Dat zal ik nooit zeggen. Menschen, c\]
my welgedaan hebben."
De gemeente-secretaris kon geen nader®
inlichtingen geven.
Het bulletin van gistermiddag halfzes luidde,
dat de toestand van Labori bevredigend is,
ondanks een lichte koorts. Met behnlp v^n
K-stralen heeft men geconstateerd, dat de
kogel een spLr heeft doorboord en is plat
geslagen op hot rechter-dwars uitste-.ksel van
den vyfden of zes:en wervel.
Een deel van den namiddag bracht Labori
door onder de boomen op zyn terras.
In de „Köln. Ztg." worct omtrent het onder
zoek met de Röntgenstralen bericht, dat daarby
werd vastgesteld, dat noch de beenderen, no.h
de long, noch het ruggemerg aangedaan zyn.
Do kogel is niet afgeplat en ligt goed. Labori
is door het onderzoek wat vermoei maar
overigens naar omstandigheden redelyk wel.
Voor den indruk, dien de aanslag op Latori
op de openbare meening van Engeland heeft
verwekt, is de volgende oitiDg van de „Evening
News" kenschetsend: „De misdaad is maar al
te typisch voor de metbodeD, dio de vyanden
van Dreyfus van den dag zyner gevangenne
ming af tot het huidige oogenblik aanwendden.
Mr. Labori werd in den rug geschoten en rr.en
kan zeggen, dat iedere slag, dien de hoof Jp«.r-
8onen van het drama tegen Droyfus richtten*
