N°. 11995
Zaterdag; 1 April.
A0. 1899
r i.ia
feze jouraat wordt dagelijks, met uitzondering
ran gon- en feestdagen, uitgegeven.
lUt noimner bestaat nit TWEE
Bladen.
Eerste Blad.
Leiden, 30 Maart.
Feuilleton.
Een Paaschvacantie.
i)
LEIDSCI
DAGBLAD.
PEUS DEZEB COUïLöJST;
Voor Lelden per 8 maandna.
IVanco per poet
Afzonderlijke Nommert»
1.40.
0.06.
PRIJS DER APvKK.'l'Kty'H
Van l Q regeia f 1.06. Iedere regeJ meer f 0.171. - G-rooters
letters naar plaatsruimte - Voor het lucasseereo bulten de sta*}
wordt A 0.05 berekend
Wegens het Paaschfeest zal Haan
dag 3 April deze Courant niet ver
schijnen.
Advertenllën voor het nommer van
a. s. Zaterdagavond worden zoo tijdig
mogelijk Ingewacht.
1
Zaterdag a. e., 1 April, herdenkt de heer
F. A. Dee den dag, dat bij 25 jaren pedel
van de Leldsche Rijks-universiteit ia.
i Een belangrijke uitgaaf wordt weder
door den heer A. W, SRthoff op het getouw
gezet, nl. een prachtwerk „De negentiende
eeuw in woord en beeld", dat prof. dr. H. C.
Rogge en dr. W. W. Van der Meulen hebben
samengesteld, gedeeltelijk ln navolging van
.Das XIX Jabrbundert" van HansKraemer
c. s. Echter is de stof op een andere wjjze
ingedeeld, en zRn de schrijvers er op bedacht
geweest, de leemten aan te vullen, vooral
waar bet betreft de staatkundige en bescha
vingsgeschiedenis van ons vaderland en van
België. Het werk zal verschijnen In 60 afleve
ringen of 3 doelen, met tal van portretten,
reproduction van historieplaten, afbeeldingen
van gebouwen, enz.
Tot gemeentebode alhier 1b op 1 Mei
a. s. benoemd G. C. J, Van Viersen, thans
agent van politie 2de klasse (brigadier), te
Lelden.
De heer H. Noordman, Haagweg, bU
Leiden, is door Z. H. den PauB benoemd tot
ridder In de Orde van den H. Gregorius don
Grooten.
I '8 Rijka Ethnographisch Museum te Leiden
heeft ten geschenke ontvangen van den heer
L. M. Van der Most, consul der Nederlanden
te Banana, een aantal ethnograpbiscbe voor
werpen, als serie 1176 geïnventariseerd, alle
afkomstig van de stammen, levende aan de
osver6 van de XJbangi (Mobangi Jrivler in den
'•enafhankelRken Congo staat.
Aan den schenker is de dank der Regeering
betuigd.
Het 12de internationale Oriëntalisten-
Congres zal van 1—12 October dit jaar ge
houden worden te Rome. ZR, die wenschen
lid te werden, kunnen zich aanmelden bR den
boekhandel en drukkerR voorheen E. J. Brill,
te Lelden, welke door het Comité te Rome
gemachtigd is, tegen betaling, kaarten af te
geven voor Nederland en zRn Koloniën.
Gepromoveerd is te Weenen (cum laude)
'tot doctor ln de geneeskunde op een proef
schrift, getiteld: „Ueber Verschluss der grossen
Oallenwege", de heer J. Ch. B. Walter, ge
boren te Blitar (Ned. Oost-Indië) en van
1891 1898 Btudeerende aan de Leidsche
universiteit, waar hR in 1898 zRn arts-examen
aflegde.
Geref. Kerk. Bedankt is voor Brook-op-
LangondRk door ds. G. Wlelenga, te KatwRk
aan den RRn.
De minister van oorlog heeft in het
belang van „De Soldatenkrant" de aandacht
van de militaire autoriteiten gevestigd op dit
weekblad, hetwelk thans onder redactie staat
van de navolgende officieren: J. H. H. Dom
mere, gepens. generaal-majoor; J. C. Van
Schermbeek, gep. kolonel der Inf.R. Dufour,
late luit. der inf.; H. J. A. Feber, lste luit.
der artillerie; W. J. H. Feber, lste luitenant
dor inf. Hoofdcorrespondent voor Ned. IndiS
is do lste lult. H. C. C. Clockener Brousson.
Dit weekblad wordt sedert anderhalf jaar
te Breda uitgegeven.
Bet doel, dat de Commissie van Redactie
met de uitgave van het blad beoogt, is het
tegen een geringen prRs verschaffen van
eenvoudige en gezande lectuur aan den soldaat,
waarbR het aankweeken van liefde voor
Vorstenhuis en Vaderland en de ontwikkeling
van militaire deugden op den voorgrond treden.
Onderwerpen betreffende politiek of godsdienst
zRn uitgesloten, zoodat „De Soldatenkrant"
neutraal is en dus door een ieder kan
gelezen worden.
Hit de talrRke bewRzen van Instemming,
den steun en de medewerking, die de redactie
van verschillende zRden mocht ondervinden,
is bet haar gebleken, dat haar streven, zoo
wel in Oost- en West-Indlë als hier te lande
door den militair wordt gewaardeerd en dat
alzoo door de uitgave van „De Soldatenkrant"
in een bepaalde behoefte is voorzien; in een
en ander ligt voor de redactie zeer zeker
een aansporing om op den ingeslagen weg
voort te gaan.
Inmiddels zRn de toestanden aanmerkelRk
gewRzigd. Het is na de invoering van den
persoonlRken dienstplicht te verwachten, dat
ook door hen, dia buiten het leger staan,
meer aandacht zal worden geschonken aan
militaire aangelegenheden, dan vroeger het
geval was. Het wil ons dan ook toeachRnen,
dat het Diet van belang ontbloot is, in
wRderen kring de aandacht te vestigen op
het bestaan van „De Soldatenkrant" en op
het doel, dat met de uitgave van dat blad
wordt beoogd.
Het is om deze reden, dat wR op hot boven
staande do aandacht van onze lezers vsBtigen,
waaronder wellicht vele oud-mllltalren of
aanstaands militairen, of in het algemeen
personen, die belang stellen ln het leger en
den soldaat.
In de algemeens aandeelhoudersvergade
ring van het „Dagblad van Zuid-Holland en
's-Gravenhage" werd de rekening over 1893
goedgekeurd en besloten een pensioen te
continueeren aan den vroegeren hoofdredacteur
J. Visser Jzn.
Koningin Wilhelmina begaf zich gister
ochtend te voet van Den Haag naar het
Bosch om de gebrulkelRke ochtendwandeling
te doen. H. M. was vergezeld van een der
hofdames en een der opperofffcieren van het
Militaire Huis en werd gevolgd door een lakei.
De Koningin, die zeer eenvoudig gekleed was
groene robe, donkerbruin fluweelen manteltje
en hoedje met lichtbruine veeren groette
beleefd de talrRke wandelaars, die, om het
ongewone van Hr. Ms. verschRning op straat,
haar aanvankelRk niet herkenden. (Fad.)
De Commissie van Rapporteurs uit de
Tweede Kamer over het ontwerp van wet
betrekkelRk de visschershaven te Scheveningen
zal, naar het „H. Dagblad" verneemt, nog
deze week bReenkomen ter vaststelling van
het voorloopig verslag over deze regeerings*
voordracht. Men mag dus de verschRning er
van nog in 't laatst dezer of het begin der
volgende week verwachten.
Te Rotterdam is overleden de heer A.
I. Le Gras, de bekende acteur en regisseur,
die zRn naam heeft gegeven aan bet gez-1
schap der Vereenigda Rotterdamsche Too-
neellsten onder leiding van Le Gras Haspels.
De beer Le Gras was eerst onderwRzer,
toen werd hR lid van het tooneelgezelachap
Albrecht en Van Ollefen.
Na de opheffing van de Rotterdamsche
afdeeling van het Nederlandsch Tooneel ver-
eeDigde de heer Le Gras zich met de beide
hoeren Haspels, mevr. Beersmans en Rosier
Faassen en deze vRf werden sociétalres van
het gezelschap, dat nu reeds vRftien jaar
bestaat. Vroeger was Le Gras o. a. reeds
directeur geweest van het gezelschap Le Gras
Van Zuylen en Haspels, dat te Rotterdam
eerst den kleinen, later ook den grooten
schouwburg had gespeeld.
Van de sociétaire vennootschap werd Lo
Gras de regisseur. Doch bR speelde ook.
Velen zullen zich bRv. zRn Schukenscheuer
ia „Vorsttnschool" herinneren, zRn Marksteen
in de „Klesvereeniging" enz.
Jarenlang ls Le Gras tevens een zeer
gewaardeerd leeraar geweest aan de Tooneel-
school. Geruimen tRd was hR steeds IRdende
en al wat men vaD hem merkte, was de
jaarlRksche benefiet-voorstelling, die zRn oud-
gezelschap voor hem go/ on die door de Rot
terdamsche kunstliefhebbers steeds trouw
bezocht werd. HR kon dan ook slechts weinig
deel nemen aan bet artistiek leven ln ons
land, dat zooveel aan hem te danken beeft.
Bewonderaars van de werken van George
Ebers zullen met genoegen vernemen, dat de
firma Van Holkema Warendorf, te Amster
dam, van den uitgever Rogge al de door dien
beer uitgegeven romans van den beroemden
Duitschen schrRver heeft aangekocht, aangezien
daarvan een aanzienlRke prRsvermindering
het gevolg is. Het is haar voornemen van
de twaalf beste werken, naar de bewerking
van prof. dr. Rogge, een nieuwe goedkoops
uitgave te laten verschRnen, waarvan het
eerste reeds het licht heeft gezien, te weten
„Eens Egyptische Koningsdochter", aan de
uitgave waarvan veel zorg is besteed. O. a.
geeft de omslag in kleuren-druk een karakteris
tieke teekening van Johan Braakensiek te zien.
Was de hoogere prRs der werken van G.
Ebers vroeger een beletsel voor velen om
zich die aan te schaffen, thans kan een leder
zRn bibliotheek er mede verrRken.
De minister van binneniandsche zaken
vestigt in de „Sts.-Ct." de aandacht van belang
hebbenden op de internationale tentoonstelling
van landbouwwerktuigen, welke dit jaar van
20—29 Mei te Weenen zal worden gehouden.
Een exemplaar van het programma dier ten
toonstelling ligt aan het departement van
buitenlandsche zaken ter inzage.
Als leden der commissie voor de geschied
kundige tentoonstelling van het Neierlandsche
zeewezen, zRn toegetreden do luitenant ter
zee lste kl. F. E. baron Muiert en de oud-
zee officier R. Posthumes MeRjes.
Jbr. mr. De Marees van Swinderen, onze
legatie-secretaris te St. Petersburg, werd gister
avond te 'a-Gravenhage verwacht. HR blRft
slechts eenige dagen in de residentie.
TRdens haar verbIRf te Amsterdam zullen
H.H. M.M. ook een bezoek brengen aan het
pas geopende Onze Lieve Trouwe Gasthuis
aan de Oosterparkstraat.
Te 'a Gravenhage is in den ouderdom
van 74 jaren overleden de privaat docent dr.
B. Koster, oud.leeraar aan de H. B.-S. en
bet gymnasium te Schiedam en die IndertRd
O. a. ook verbonden was als leeraar aan de
gemeentelRke hoogere burgerschool te Delft.
De begrafenis is bepaald op YrRdag a. e., elf
uren, op Nieuw Eik-en Duinen.
De kapt. voor speciale diensten K. D.
Punt, van het 2de reg. veld-artwordt van
15 April tot 1 October a. s. belast met het
bevel over de 3de batterR van dat corps te
's Gravenhage, ten einde daarbR van de ge
schiktheid voor den boogaren rang te doen
blRken.
Naar wR vernemen, is bR de Nederland-
sche marine een groota uniformverandering
te wachten. (N. R. C
Door de Remonstrantsche Gemeente te
Arnhem is voor den bouw van een eigen kerk
aangekocht een terrein op den Eusebius-Buiten-
slngel, thans in gebruik als wielrRbaan.
Van dr. Chervio, directeur van een insti
tuut voor stamelaars te ParRs, ontvaugen wR
een brochure: „Démosthène était-il bègue?"
De schrRver komt, met behulp van geleerde
aanhalingen, ook in het Grieksch, tot de
slotsom, dat de groota redenaar niet gestot
terd heeft.
Autoriteiten en particulieren, die om
bRzondere en persoonlRke redenen mochten
wenschen bR Hare Majesteit de Koningin-
Moeder ter audiëntie te worden toegelaten
tRdens Boogstderzelver aanstaand verbIRf te
Amsterdam, worden uitgenoodigd een daartoe
strekkend verzoek v r 4 April a. s. toe te
zenden aan den bR Hare Majesteit dienst-
doenden kamerheer jhr. G. J. Van Tets, te
's Gravenhage.
De heer Leon Bourgeois, oud-minister
president, en baron d'Estournelles, beiden
leden der Fransche Kamer, zullen de Fransche
regeering vertegenwoordigen op de Haagsche
conferentie.
De „Norddeutscbe Allg. Ztg." verneemt,
dat als vertegenwoordigers van het Dultsche
RRk aan de ontwapeningsconferentie te's-Gra
venhage de gezant te ParRs, -graaf Munster,
professor aan de hoogescbool te Mfinchen
Von Stengel, professor aan de hoogescbool
te Königsberg Zorn en een hoofdofficier van
leger en vloot zullen deelnemen.
De „Novosti" is van meening, dat Groot-
Britannië, als een mogendheid, welke geheel,
leeft van den handel en dos meer dan eenige
mogendheid belang heeft bR den vrede, in
zRn eigen belang Rusland krachtig moet
bRstaan op de ontwapeningsconferentie. In
dit opzicht beeft Rusland meer reden ts
rekenen op Engeland dan op FrankrRk, dat
zich moet richten naar de houding van
Duit8chlaod. In elk geval maakt de Franech-
Engelsche overeenkomst tnsschen FrankrRk
en Engeland het beiden mogendheden moge-
lRk, op de conferentie solidair te zRn met
Rusland.
Da eerste vertegenwoordiger van TurkRe op
de vredes-conferentie zal, volgens de „Times",
Turkbau of Zia-pacha zRn.
Men schrRft uit Leeuwarden aan het
„Handelsblad":
Zelden heeft een rechterIRkc benoeming
zooveel opzien gewekt als die van den heer
Servatius tot vice-president van het gerechts
hof alhier.
BR het Hof scheen men aanvankelRk'niet
te vermoeden, dat de president der rechtbank
zou vragen naar die betrekking, omdat het
algemeen bekend was, dat de heer mr. Dutry
Van Hseften, de oudste raadsheer en bR zRn
medeledan gezien als een hoogst werkzaam
en kundig jurist, voor de betrekking van
vice president het meest ln aanmerking be
hoorde te komen.
Zoodra de president en de raadsheeren er
de lucht van kregen, dat mr. S. genoemd
werd als opvolger van mr. Van SloterdRck,
zooden zR onmiddellRk aan den minister van
justitie een beleefd schrRven, waarin zR aan
drongen op de benoeming van mr. Dutry tot
vice-president, daarbR tevens wRzende op diens
groote verdiensten.
't Heeft intusscben den minister and>rc
behaagd en op zRn voordracht is coor H. M.
niet benoemd de man, dien het Hof, behalvi
misschien de heer procureur-generaal bR dit
college, tot zRn ondervoorzitter wensebte.
Hot waarom is voor velen een raadsel.
Ook „Het Vad." ontving een dergelRk
schrRven. Men voege er bR, dat de heer Ser
vatius, een sympathiek man, aangenaam in
den omgaDg, in de toongevende wereld tb
Leeuwarden veel en veelvermogende vrien
den telt, wier advies naar het schRnt, meer
gewicht in de schaal legt dan bet deskundig
oordeel der leden van het Hof, die mr.
Dutry van Haeften als jurist booger stallen
dan den benoemde en dien hoogeo, scherp-
zinnigen en werkzamen, maar Btil voor zich
been levenden man door do bevordering
van den heer S. gepasseerd achten.
Voorts deelt men mede, dat de president
van bet Hof, mr. Boeles, tegen Juli a.s. zRn
ontslag neemt. Zou dit niet een geschikte
gelegenheid geacht kannen worden, om iets
goed te maken? vraagt „Het Vad."
De Utrechtscho gemeenteraad behan
delde gisteren de herziening der verordeningen
op de schoolgelden, waarbR, na langdurige
beraadslaging, het voorstel-Laseur, tot ver
hooging van bet schoolgeld op de H. B.-S.
met 3 jarigen cursus van f 30 tot f 40 werd
verworpen.
r i
Eens, het is lang geleden toen ik nog
jjong was en er goed uitzag, had ik drie
(ongehuwde tantes, die zich op de eene noch
op de andere eigenschap konden beroemen,
maar omtrent wie ik groote verwachtingen
koesterde. Ze zRn nu dood en hebben mR
slechts haar herinnering nagelaten, maar ik
kon ln waarheid betuigen, dat ik mR bR haar
leven nooit het minst te verwRten heb gehad,
wat betreft de nauwgezetste tegemoetkoming
aan haar geringste wenschen. ZR waren
gewoon zeiven te verklaren, dat er nooit
zoo'n neef bestaan had als dis goede Tom
en (zooverre hR er bR betrokken is) zal er
ook nimmer zoo een wezen. Ik heb met ooms
en tantes afgedaan. Dit tusschen twee haakjeB
evenwel; mRn plan was een gebeurtenis te
beeehrRveD, op ziohzelve van weinig beteekenis,
maar die voor mR zeer ernstige gevolgen
had, een uitstapje namelRk, door mR in
gezelschap mRner tantes ondernomen in die
dagen uit het verre verleden, toen de vereende
krachten van jeugd en hoop mR hielpen om
het harde en hobbelachtige pad van den plicht
1 zonder morren te bewandelen.
Tante Betay was mRn lievelingstante, hoewel
ik nu van meeniag ben, dat ze eigenlRk de
ergste was van de drie, omdat ze voorgaf,
dat (k haar lieveling was, en toch ÉR slot
van rekening eindigde met al baar geld aan
een Japansch zendelingsgenootschap te ver
maken. Ze waa lang en statig en had altRd,
zelfs ia den winter, een verbazend grooten
waaier bR zich, waarmee ze gewoon wae
haar kennissen op epeelsche wRze op hand
6D schouder te tikken. „O, Tom, wat een
ondeugd ben je toch 1" kon ze soms met een
tikje van haar waaier tegen me zeggen, als
ik met een of andere grap voor den dag
kwam. Tante Betsy zag er het meest naar
de mode uit van de drie zusters; ze was
altRd gekleed op oen wRze, die, naar het mR
voorkwam, nu juist niet precies met haar
gevorderden leeftRd strookte. Ze waa evenwel
een jaar of wat jonger dan do anderen, en
dezen, die haar nog altRd als een jong meisje
beschouwden, moedigden haar zwak min of
meer aan.
Tante Bhoda was het genie van de familie;
al was ze dan ook van alle ulterlRke bekoor-
IRkheden verstoken: ze werd verondersteld
een geest te bezitten, ver boven het gewone
verheven. In een almanak was eenige jaren
geleden eens een gedicht van haar hand
verschenen, getiteld: „De worm en de zwaluw",
dat, naar haar meening, zooals ze me eens
in een vertrouwelRk oogenbiik mededeelde,
niet licht door de wereld zou vergeten worden.
Om biertoe zelve mee te werken, droeg ze
den almanak, waarin het vers stond, overal
mee, waarhoen ze ook ging, en laa het
menigmaal, zoogenaamd op verzoek, voor.
Het spRt me te moeten bekennen, dat ik
eens in een bui van groote zelfverloochening
en zachtmoedigheid het bewuste vers geheel
uit bet hoofd heb geleerd, hoewel ik het nu,
- dank zR den heelenden invloed van den tRd,
al lang vergeten ben. Daar tante Bhoda nogal
kortademig was, een omstandigheid, die, tot
groote verlichting barer toehoorders, nu en
dan aanleiding gaf tot eenige bekorting van
haar reciteeren, en daar ze van oordeel was,
dat verzen eerst door middel van de mensche-
lRke stem tot hun recht komen, moest ik
baar dikwRls voorlezen, en menig uurtje
bracht ik door, verdiept in het „Verloren Para-
dRs" of de „Nachtgedachten" van Young, dat
ik vrR wat aangenamer had kunnen besteden.
Tante Bachel bezat ook allerlei talenten.
ZR kon vuurschermen beschilderen en ze met
bladgoud versieren op een manier, welke die
kunstproducten, naar haar vaste overtuiging,
volkomen op Chineesch werk deed gelRken;
verder haakte en knoopte ze verschillende
soorten van kant, waartoe ze op reis steeds
allerlei zonderlinge instrumenten met zich
nam, en wat het voornaamste was, ze schil
derde naar de natuur, (zonder evenwel haar
origineel te slaafs na te volgen) en het wae
aan deze laatste omstandigheid, dat ik een
niet gering doel van mRn slavernR te danken
had. Want hoewel tante Betay er veel van
hield ziohzelve en baar schitterende toiletten
aan het publiek te vertoonen, en tante Bhoda
het denkbeeld koesterde, dat reizen haar geest
nog meer zou ontwikkolen, was toch het
verlangen van tante Bachel, om steeds nieuwe
onderwerpen voor haar penseel te vinden, de
voornaamste oorzaak, dat de drie zusters
voortdurend reizonde en trekkende waren. En
hoewel haar leeftRd haar volkomen onaf-
hankelRk kon gemaakt hebben van eenig
mannelRk geleide, verkozen ze er toch een
te hebben, en dit geleide bestond altRd en
zonder uitzondering uit het mRne.
Gelukkig had ik een betrekking, die me
niet veel vrRen tRd liet, en 's zomers vloog
ik als een vogel het Kanaal over, dat zR nooit
zouden hebben durven oversteken, maar met
Pa6chen werd altRd van mfl verwacht, dat ik
mRn korte vacantie bR haar zou doorbrengen.
Haar verwachtingen werden nooit teleur
gesteld, want ik deed dit altRd en het waren
melancholieke vacantiedagen, welke ik bR die
gelegenheid doorbracht. Ik had een zeer zwaren
post als cavalier van het drietal, en de boe
veelheid bagage, waarop ik verplicht waa het
oog te houden, grensde aan het ongelooflRke.
Tante Betsy nam koffers vol nieuwmodische
koetumea mee; terwRl tot de reisbenoodigd-
heden van tante Bachel een schildersezel,
eenige schetsboeken en de verschillende
materialen voor baar kantwerk 'behoorden.
Ze deden altRd zeiven de keus van lokaliteit,
enz., maar als het' een en ander niet aan
haar wenschen beantwoordde, vonden ze het
altRd erg „vreemd," dat ik naar de bezwaren
daarvan niet te voren had geïnformeerd,
waardoor ik haar „veel laat eu onkosten zou
bespaard hebben." Zoo luidde altRd de phrase,
die ze bR zulke gelegenheden gebruikten, en
daar zR voor mR betaalden, klonk die mR
juist niet heel aangenaam in de ooren. Slechts
een sterk gevoel van plicht stelde me
in staat zulk een behandeling te verdragen.
Op zekeren ongelukkigen voorjaarsdag, toen
zR in mRn bRzRu mee elkander bespraken
welk tochtje zo in de aanstaande Paasch
vacantie zouden ondernemen, ze noemden
het altRd een tochtje, alsof we drie meisjes
en een jongen waren, die braambessen gingen
zoeken zei ik toevallig, dat ik wel eens
van Bipstone, in Devonshire, had hooron
spreken ale van een schilderachtige streek.
Ik weet niet meer wie hot mR verteld had, en
ik wil het me ook maar liever niet herinneren,
want ik ben nu op een leeftRd gekomen,
waarin men eenmaal aangedane beleedigingen
gaarne vergeet en met zRn medemenschen
liefst in vrede leven wilmaar de een of andere
onnoozele dwaas onder mRn bekenden bad me
bet feit meegedeeld en ik herhaalde het.
„Dat moet wezen waar de Bipetone-appelen
vandaan komen!" riep tante Bhoda opgewon
den uit. „Die boomgaarden vol bloesemB,
die vruchtbare wellanden, hoo heerlRk moet
dat zRnl"
„Ik weet niet zeker .of het dat Bipstone
wel ia; ik meen, dat het andere met een b
wordt geschreven," merkte Ik aan, want da
ondervinding bad me geleerd met dergelRko
aanbevelingen voorzichtig te zRn; terwRl heb
aan den anderen kant noodzakeIRk was Dooit
een emmer koud water te gieten over tante
Ehoda's enthusiasme, anderB zou ik er bobben
bRgevoegd, dat men in de eerste dagen van
April er niet zoo volkomen zeker van zRn
kan, boomgaarden vol bloelende vruchten ta
vinden. (Wordt vervolgd.)
