Bears van Amsterdam.
p0 rocbterztfde on do geraliioerden verklaarden,
dat zl) eveneens voor hetn zouden stemmen,
p; groep der progressistische republikeinen
ligt haar leden vrijheid van handelen.
po st-mbus werd te 3 uren gesloten en de
jitting om 3 uur 60 min. hervat.
pe heer Franck Chauvoau nam het voor-
ïitterschap waar. Een stem riep: „Panama is
weer opgestaan!" Een ander zeide: „Een
jnooi3 Republiek l" De president deed lezing
van den uitslag der stemming.
get aantal uitgebrachte stemmen bedroeg
824, waarvan 483 waren uitgebracht op den
heer Loubet, 279 op den heer Méline en 50
op verschillende andere personen.
Vervolgens werd de heer Loubet geprocla
meerd tot president der Republiek. Met lang
durig applaus werd deze proclamatie begroet,
terwijl aan de rechterzijde een heftig rumoer
werd gehoord. Do linkerzijde riep: „Leve de
Republiek!" E.-n stem klonk van de tribune:
fWeg met de falsarissen
Dj zitting werd om 3 u. 55 min. gesloten.
De heer Móline heeft als altijd dubbel spel
gespeeld; terwijl do heer Dupuy in een zeer
formeel en openbaar gemaakt schrijven uit
drukkelijk elke candidatuur afwees, heeft hij
£gn canjidatuur half ingetrokken in half
door vrienden laten verdedigen. Da uitslag
i3 geweest dat by te veel stemmen heeft
gekregen om te kunnen zeggen dat hij tegen
ijjo wil gestemd is, en te weinig om niet
een groote nederlaag te moeten boeken.
Pa heer Cavaignac, di9 23 stemmen verkreeg,
leeft kunnen constateeren dat voor hem
file kansen verloren zijn. Dit zal hem niet
pletten er juist do anoere conclusie uit te
(rekken. De heer Dupuy kreeg 14, Deschanel 9,
kolonel Monteil 2, en Rochefort en prins
Henri van Orleans de vrienden van Ester-
hazy ieder juist één stem.
De heer Franck Cbauveau verliet de zitting-
saal met het bureel dor vergadering en tal
ran afgevaardigden, om zich te begeven naar
bet kabinet van den heer Loubet, wien hy
het proces-vorbaal der zitting overhandigde.
Do heer Cbauveau zei: „Sta toe, dat het
bureel der vergadering u zijn gelukwenschen
aanbiedt met do stemming, welke u verheft
lot den post der hoogste magistratuur, betgeen
een eer is vo.r de vrienden in den Senaat,
dien gy zoo waardig hebt gepresideerd. Het
republikeinsche Frankryk, dat uw waardig
jedrag, uw wijsheid en gematigdheid kent,
zal den uitslag der stemming met groote
widening begroeten. Laten wy hopen, dat
dezo verkiezing zal bydragen tot vermindering
?an de oneenigheid en dat zy de eensgezind*
luid zal herstellen."
De heer Loubet dankte, zeggende dat hy
il zijn krachten zou inspannen om te vol
doen aan de wonschen des lands en ter ver
laging van het herstel der republikeinsche
tusgeziüdheid.
By do aankomst aan het station-Lazare
werd de nieuwe president ODtvangen met het
geroep „Conspuez Loubet 1 Panama 1" De
nationalisten waren in groote massa's aan
wezig. Men hoorde ook de kreten: „Love Loubet!
Leve de Republiek!" Toen de president zUn
rijtuig besteeg, nam do menigte een duideiyk
handige bouriog aan. De kreten duurden
voort. De garde te paard had moeite om een
weg voor bet rijtuig te banen, terwyi de
agenten veel moeite hadden om de menigte in
heowang te houden, welke allerlei kreten uitte.
De heer Loubet legde eerst een plechtig
bezoek af op het Elysée by mevrouw Faure
u begaf zich daarna naar het ministerie van
Menlandscbe zaken.
uog8 den ganschen door hem afgelegdon
r,g hoorde men bier eveneens de kreten:
jLeve het leger," waarop geantwoord werd
pst: „Leve Loubet!"
Toen ook Deroulède, vergezeld van de
beeren Millevoye en Marcel Haberfc, ver
scheen, werd deze door de menigte omringd
en geestdriftig onder het zwaaien der hoeden
toegejuicht.
Dd nationalisten sloten zich aan achter
Deroulède en trokken naar het standbeeld
faa Jeanne d'Arc, waar Deroulède een heftige
re:evoering uitsprak tegen het kiezen van
den heer Loubet, cien hy niet als president
wil erkennen. Hy verzocht den manifestanten,
om Donderdag by de begrafenis terug te
keeren, waar zich ook de misdadige raads-
heeren van bet Hof van Cassatie zullen te-
vinden on de onwaardige afgevaardigden, die
Loubet hebben gekozen.
Dicht by den „Cercle Militaire" werden de
manifestanten uiteengedreven door de politie,
«Joch by de bureaux van de Libre Parole"
sloten zy zich weer aaneen, tot zy eindeiyk
Zich verspreidden, daar het begon teregenen.
Ook te Versailles worden vyandelyke
manifestaties gehouden, toen de president
het kasteel verliet. Hier werden eveneens de
kioten aangeheven: „Panama! Leve het leger 1"
De anti revlsionnistische „Soir" vertelt in
•en interview met den heer Adrien Dupuy,
den 1roeder van den ministerpresident, dat
het ministerie zyn ontslag aanbood aan presi
dent Loubet, die den Ministers verzocht aan
de regeering te biyven.
In antwoord op de golukwenschen van het
ministerie met zjjn benoeming heeft president
Loubet de volgende toespraak gehouden tot
de ministers:
EIk zeg u dank voor de woorden, welke
tot my gericht heeft; ik ben diep ge
troffen door het groote biyk van vertrouwen,
dat de Nationale Vergadering my heeft
Begeven door my te roepen tot het eerste
ia de Républiek. Ik gevoel het volle
gowicht van den last, die my Js opgelegd;
zij kou voor niemand zwaarder zyn,
„Ik heb nooit een dergeiyke mogelijkheid
voorzien en als de vertegenwoordigers van
het land, in apyt van de styfhoofdigheid die
men my somtyds heeft verweten, gemeend
hebben dat ik eenige diensten zou kunnen
bowyzen, dan is dit misschien om de erva
ring van openbare zaken die ik in een
lange loopbaan heb verkregen en zeker en
vooral omdat zy weten dat ik het nog ben on
dat ik het altyd zal blyven.
„Talrijke vertegenwoordigers van de repu
blikeinsche party hebben gemeend dat mijn
naam nuttig kon zyn om de kalmte te doen
weerkeeren en de eenheid en ik heb op hun
aandringen niet toegestemd dan met den vasten
wil om op kalmte, vooruitgang en orde al
myn streven te richten.
„Om myn taak te vervullen, myno heeren,
beb ik aller medewerking noodig, van het
Parlement en van de leden der regeering.
Opdat deze meiewerking krachtdadig zy,
opdat de eenheid, die wy allen wenscben,
duurzaam en vruchtbaar zy, moeten de parle
mentsleden zich herhaaldelyk in verbinding
stollen met den president der Republiek; het
Elysée moit een open huis zyn.
„Boven de partijtwisten geplaatst, als
scheidsrechter ingesteld door de grondwet,
moet de president der Republiek de meenin
gen en de raadgevingen der vertegenwoor.i-
gers van het voik hooren voor de besluiten,
te nemen die het hooge belaDg de Republiek
voorschryft.
„Hy heeft ook den raad te geven, dien dit
belang hem ingeeft.
„Ik geef u de verzekering dat ik al myn
krachten, myn wil, myn toewyding zal stellen
in den dienst der Republiek en van het
vaderland".
Deze toepraak, die met grooten eenvoud,
maar ook met kracht van overtuiging werd
gezegd, werd levendig toegejuicht.
De heer Dupuy stemde toe om aan te blyven
op voorwaarde, dat zyn staatkunde onver
anderd zou blyven en dat het wetsontwerp,
dat de zaak Dreyfus voor het geheele Hof van
Cassatie brengt, gehandhaafd zou worden.
President Loubet erkende dat de aanneming
van dit ontwerp nooJig was.
(De „Figaro" bevat van dit onderhoud
tusschen den president en den eersten minister
eene lezing, die waarschynlijker klinkt; het
blad maakt daarvan aldus gewag: „De heer
Charles Dupuy stelt hem de ministers voor
en legt volgens het gebruik, het ontslag van
het kabinet in zijne banden. De heer Loubet
zegt, eveneens volgens het gebruik, dat hy
zyn antwoord nader zal doen kennen en
inmiddeis hen verzoekt hem bij te staan.")
's Avonds waren de boulevards te Parys
buitengewoon levendig, dank zy ook het ver
rukkelijke weer. De café's waren dichtgevuld
met een keurig publiek, waaronder vele dames.
De voetpaden waren geheel ingenomen door
wandelaars.
Verschillende kleinen troepen betoogers
schreeuwden, vooral voor de bureaux der
nationale bladen.
De politie trad niet op tegen de betoo
gingen. Zy liet de betoogera schreeuwen,
doch belette verzamelingen.
Te halfelf was de boulevard Montmartre,
waar de bureaux gelegen zyn van de „Ltbre
Parole," versperd door een troep. Er had eenig
gedrang, overigens zonder beteekenis, plaats.
Tegen middernacht keerde het publiek lang
zaam huiswaarts.
Wegens de manifestation zyn in den loop
van den avond 150 in arrest genomen en ge
houden.
De „Soir" verzekert, dat Loubet dadeiyk het
ontslag verlengd hseft van den prefect van
politie en den verantwoordeiyken commissaris,
die niet hebben voorkomen dat het rytuig,
waarmede hy van het statiou naar het Elysée
is gereden, door een ben^e schreeuwers ver
gezeld werd. Dit bericht eischt bevestiging.
Ondanks het mistige weder waren er
gisteren den gcheelen dag veel menschen op
straat, die do staatkundige gebeurtenissen van
Z terJagavond bespraken. Er waren dezelfde
politiemaatregelen genomen, de boulevard
Montmartre was afgezet. Op de boulovards
was overigens de drukte een weinig minder.
Men bepaalde zich tot dezelfde krd.n als
Zaterdag en onkels tegenovergestelde uit
roepen. Opstootjes hadden niet plaats. Klasr-
biykeiyk onthielden de werklieden zich van
betoogen.
„Tannhauser".
Dat het aan my zou worden opgedragen
een verslag over de opvoering van eergister
avond te schryven, vernam ik eerst op het
laatste oogenblik. Oorspronkelijk was ik dan
ook met geen andere bedoeling naar den
schouwburg getogen dan om het spektakel
eens by te wonen.
„Tannhauser" op het Leidsche tooneel: dat
moest al iels heel geks zynt Nu, min of
meer gek is het ook wel geweest, maar ia
het algemeen is het my toch meegevallen.
Er is aan „Tannhauser" zooveel te hooren
en te zien, dat elke opvoering, hoe gebrekkig
ook, nog een gang naar den schouwburg
loont, ten minste zoolang - hooren en zien
iemand niet vergaat.
De muziek is en blyft mooi en staat of
valt niet naarmate de uitvoering beter of
minder schoon is. Misschien is het zelfs niet
ongewenscht als er eens iets hapert: wie het
opmerkt kan zich in zelfgenoegzaamheid ver
kneuteren over de fijnheid van zyn gehoor;
en voor wi^n het niét opmerkt doet het er
ook niets aaii toé.
En de handeling? "Welnu, uit den aard
der zaak gebrekkig van het bogin tot het
einde, maar toch moest het aangenaam stem
men, dat de bevoegde autoriteiten blijkbaar
hun best hadden geaaan er van te maken
wat er van te maken was.
Neem byv. eens de grot van den Venus
berg: dio is op ons tooneel gewoonweg niet
te fabriceeren op de wijze, waarop zy ge
fabriceerd behoort te zyn, maar onaardig was
zy toch zeker niet. Ik herinner my tien jaar
geleden „Tar\nhau|er" door de oude, nooit
volprezen Duitscbe Opera te hebben 2ien
opvoeren op het schitterende tooneel van de
Aert Van Nes-straat, maar ondanks de onver
gelijkelijk betere hulpmiddelen was men daar
lang niet zoo wel geslaagd de dansende
nimfen, bacchanten en tutti quanti in zulk
een tooverachtig milieu te plaatsenhet was
een alledaagsch ballet in al zyn stuitendheid.
Dat Venus, in plaats van in een wolk
gehuld door den bodem te verdwynen, op
rolletjes wordt weggeroden, een kniesoor, die
daarop ziet; dat het zichtbaar worden der
godin en het weder wegzinken in htt derde
beoryf niet door lichteffecten, maar door het
schuiven met eon paar op hun kant gestelde
coulissen geschiedt: ik zou wel willen vragen,
wie het anders had kunnen verwachten.
Dit neemt echter niet weg, dat ik toch
wel eens iets van de voorgeschreven licht
effecten had willen waarnemen. Hot klinkt
toch wel wat heel vreemd „Tannhauser" te
hooren zingen:
„Verrukking trilt door myne zinnen,
als ik dit rozig licht aanschouw;...."
en dan absoluut niets te zien van wat ook
maar naar rozig licht zweemt. Daarentegen
scheen er van re?.bts wel een eentonig groen
licht, waarvan ik de ware beteekenis niet
heb kunnen ontdekken.
Eerst heb ik gedacht, dat het moest dienen
om het dal voor den Wart burg, zooals voor
geschreven is, „in droeve herfsttint" te hullen.
Later echter zag ik „Elisabeth den naar den
Wartburg voerenden bergweg betreden en
langzaam in de avondschemering verdwynen."
Ik vroeg my af, of bet groene licht ook
misschien de avondschemering zou moeten
voorstellen. Hoe het ook zy: droeve Herfsttint
of avondschemering, mooi was het ni-t.
Dan had ik ook gaarne iets moer bemerkt
van de invallende duisternis, en in geen geval
had de avondster mogen ontbreken. My dunkt,
al moge het wellicht moeilijk zyn haar to
laten opkomen, haar plotseling te do n ver
schijnen is zoo'n kunst niet. Een klein door*
schynend gedeelte in stervorm in het achter
hang, waarachter opeens een lichtje verschyDt,
is toch wel te knutselen.
Het verschynen van den jachtstoet, het
langzame voorbijtrokken van de pelgrims kon
natuurlijk by getrek aan ruimte volstrekt
geen indrak maken; evénzoo miste do be
krompen, tameiyk armoedige zangerszaal alles
van den luister eo do pracht, die daar moeten
worden tentoongesteld. Vervolgens was de
groepeering van de toehoorders al een zeer
zonderlinge. Men zou den landgraaf en zyn
nicht gaarne in het miiden gtzien hebben
en de anderen er in een halve maan om heen
geschaard, maar ook hhr was van den nood
een deugd gemaakt.
Al was echter het koor op wat ongelukkige
wyze opgesteld, daarom behoefde bet zich
toch gedurende den zangersstryd niet zoo
meer dan harkerig to gedragen. In plaats
van eeniga geestdrilt na het lied van Walthtr,
bleef alles even kout: de zanger behaalde
niet eens een succè3 d'estime by het koor. Op
bladz. 30 van het tekstboekje bovenaan staat:
De Toehoorders (in rasenden bijval)
Heil, Biterolf! Steun op ons zwaard!
Maar het koor? Het zette gezichten als
oorwurmen. Bleef het daar nog maar by,
bad het koor ten minste goed gezongen, dan
wil men nog eens iets anders vergeven,
maar juist de koorzang was ronduit gezegd
beneden alle critiek. Hierboven heb ik be
weerd, dat een enkel vlekje ty de uitvoering
niet in staat is het genot vaa bet geheel te
bederveD, maar de wyze, waarop het sirenen
gezang by het begin verknoeid is, liep alle
spuigaten uit. Later by het pelgrimskoor
heeft de Engelsche hoorn, die de schalmei
van den jongen herder moest nabootsen, een
handje geholpen, echter tevergeefs. Verderop
meen ik een koperinstrument ter begeleiding
van den capella-zang te hebben gehoord
en ten 6lotte is er een viool op de proppen
gekomen, maar het was valsch en bleef valsch.
En die onzuiverheiJ was nu maar niet zoo'n
kleinigheidje: er werd zelfs niet op gekeken
of het eens een heelen toon meer of minder
scheelde. Voor dergelyke enormiteiten bestaat
geen verontschuldiging, welke ook.
Van het koor overgaande op de solisten,
valt er gelukkig in heelwat vleiender be
woordingen te spreken. De hoofdpersoon, de
heer Urlus, was een werkelyk zeer goede
Tannhauser èn in aclie èn in zang. In het
eerste bearyf was hy wat mat: zijn loflied
op Venus viel my tegen. Ook later begon
hy telkens zeer gereserveerd, maar als hy
eenmaal los was gekomen, dan gaf hy volop
van zyn schoone en krachtige tenorstem te
genieten.
De heer Florissen is wat styf op het
tooneel; by beschikt over een niet zeer
krachtig, maar welluidend baryton-geluid en
gaf over het algemeen een goeden "Wolfram.
Ook de heer De V03 verdient lof voor zjjn
Walther. 's Heeren Hoes stem is een niet
zeer schoone, hetgeen in Biterolf's lied bleek.
De andere zangers traden weinig op den
voorgrond. De landgraaf was by den heer
Ebbeler in goede handen: niet, dat ik nooit
een mooier basstem heb gehoord, maar dat
neemt niet weg, dat syn vertolking zeer
verdienstelyk was.
Mej. Van Gelder, hoewel ongesteld, heeft
getoond to zyn een begaafde zangeres
en een correct lyk: over dit laatste hieronder
nog e n woordje I Eon regisseur is vooraf de
welwillondheid van het publiek voor haar
komen inroepen, maar in het begin vroag ik
my af, waartoe dit eigeniyk gediend had. In
het tweedo bedryf heeft zy dan ook voor-
treffelyk gezongen, maar in het groote sloten-
semUe en in het volgende bedryf was zjj
blykbaar op.
Mej. Francisca wa6 een zeer goeie Venus,
al is baar stem ook niet zoo klankrijk als
die van de prima donna. "Vooral in haar toom
had zy zj.er goede oogenblikkeD. Mej. Penning
was voldoende in het liei van den jongen
herder.
Het orkest schikt wel en heeft, de moeiiyk-
heden van hst werk in aanmerking genomen,
zLh er ni9t onaardig doorheen geslagen.
Fynhoid ontbreekt echter ten eenenmala en
zoo nu en dan liet de techniek ook wel te
wenschen over: zoo was er in de ouverture
een passage, waar y 2l heel raar werd gedaan.
De directie van den heer Van der Linden
scheen my toe niet zeer levendig te zyn,
min of meer of hy zyn gedachten een weinig
tusschen „Tannhauser" en iets anders ver-
deeldo. Dit zou echter niet onnatuurlijk zyD,
en eerder moet het verwondering wekken,
dat iemand, dio de zoo kommervolle admi
nistratie van do Nederlandsche Opera moet
vo ren, die by na voortdurend in ünanciéele
verwikkelingen betrokken wordt, verwikke
lingen, waar zyn bettaan van afhangt, dat
zoo iem;n1 nog in staat is de artistieke l.iding
waar te nemen.
Nog op den avond zelf had by weer een
stan je, ditmaal mc-t den pruikenmaker, die
betaling eischte. Het slot is geweest, dat
Knaap er by is gebaald, die pruiken heelt
afgestaan, zoolang de voorraad strekte. De
landgraaf en andc-r n bleven echter ongekapt,
hetgeen hun uiterlyk nogal potsierlyk maakte.
Natuurlijk heelt cit incident opoDtbou 1 ver
oorzaakt en mo£st het publiek mo;r dan een
kwartier wachten eer de voorstelling kon be
ginnen. Verder zyn de pauzen nog zoo lang
gerekt, dat ondanks een coupure in da orkostrale
inleiding van het derde bedryf, het midder
nachtuur al niöt ver meer af was, eer het
einde daar was.
Het slot van het laatste bedryf heeft nog
een onaangenaam oogentlik opgeleverd. Mej.
Van GelJer, die op een doodsbaar werd
binnengedragen, heeft men door onhandig
nederzetten zoo maar pardoes on lang uit op
do planken laten vallen. Zy is uitstekend in
haar rol gebleven, maar als zy zich trnstig
bezeerd heeft, zou het my niet verwonderen.
Zoo iets is niets moer of minder dan een
schandaal!
Da opkomst van het publiek Is zooianig
geweest, dat het bestuur der Leidsche Schouw-
burgvereeniging er zeker de aanmoediging in
zal gevonden hebben, cie het van de zyde
van het publiek zoozeer van noode heeft.
Ik wil ton minste hopen, dat het bestuur het
niet by „Tannhauser" zal laten! d. G.
Het Leidsclie Tooneel.
van een aldaar wonende juffrouw mocht het
gelukken de berijders van den tandem tegen
to houdeD, waardoor een verantwoording
omtrent dit geval niet kan uitblyven.
20 Februari 1899.
Het Nederlandsch Tooneelgezelschap van
het Salon des Variétés te Amsterdam geeft
dtn moed niet op. H.t slechte bezoek der
beide voorgaande Zondagavond-voorstellingen
alhier heeft het niet coen afschrikken.
Het zag die volharding niet onbeloond. De
opkomst in onzen Schouwburg was thans
iets beter, en d'Ennery's dr<*ma „Paljas," dat
ty ouderen van dagen nog wel in het geheugen
zal liggen, bestfc het putliek ook nu met zyn
grypenden inhoud bezig gehouden.
Eonigen der optredenden waron in een stuk
als dit, blykbaar in „groote kracht". Zy slaagden
er zelfs in, dat by dezen en genen de zak
doeken voor den dag kwamen of steelsge-
wyze tranen uit de oogen werden weggepinkt
of nu oens stemmen van verontwaardiging en
dan van blydschap by de ontmaskering van
een euveloader opgingen.
Met toejuichingen of terugroepingen was
men niet karig en vooral de jongejuffrouw
Lus, die als Paljas' zoon Henri speelde, deelde
in den bijval.
Voornameiyk waren parterre en galerij bezet.
Alfen, 20 Februari. Aat gevoerd 2 wagons kaas,
partgen, te zaaiea 69 atuks. Frija: Goudeohe
kaaa lets qual. ƒ18.
Rotterdam, 20 Februari. Op do voemarkt waren
aangevoerd: paard, veulone, ezels,
magere runderen, 251 vette runderen, 108 vette en
gcaakalveren. 4 nuchtere kalveren, 120 schapen of
lammeren, 931 varkoue, biggeD, 1 bok.
Men noteer:: Yette ltnndcren lete qual. 60 a
2do qnal. 54 a 3de qoal. 44 a cents,
Kalveren lete qual. 90, 2de qualiteit 80 a 70
cents, Stieren late qnal. 50, 2do qnal. 40, 3de
qual. oants, Ossen lsto qnal. 60, 2do qual. 54,
3de qnal. 44 cents. Handol iets vlugger.
Schapen lste qnal. 55 a,2de qnal. 50 a cents.
Handel vlug.
Varkens late qnal. 34, 2do qnal. 33, 8do qnal.
32 cents. Licht soort 36 a 84 cents. Zeer groote
an voer, tragen hand 1.
Utrccllt, 20 Jan. Op de boden alhier gehouden
paardenmarkt waron 950 paarden en venlens aan
gevoerd. De paarden werden verkocht van 50 tot
ƒ800; de voulona van ƒ100 tot ƒ160.
8% pCt Ned. Wet
SpCLObHg. dito i
8 fCL Ceil dito i i
6 pCt Oostent Met/Kor.
jkojuH
8 pCt Portugal5
i pCt Spuje.
8 pCt. Mexico
8 pCt Brazilië 1389 i J
6 pCt dito 1896 iudlng L.
4 pCt Venezuela
Koloniale Bank J
dito preC.
HedcrL Handel-Mg. op z
HcderL Indische ilaod/hhank
Dcrdt Petr. Mij.
Java Petr. Mij.
KoninkL PetroL-lEjj. i i
Moeara "P/Hm
NedarL PotroL-Mij. j
Soma tra Palembmg
Aond. Soem&lato
MaL SpwL 1887)9
Portugal, Eeira Riira. t
Atohisoa Topcka v i
lil» pret 1 i
Central. Pacific Shares «Sa*
Denver Rio C. A. s
Florida Centr. Aand.
dito 2e preL 'u
SL-LodJj San Franc. ...ij
dito 2e pret
Beltahxres
Gal&harea. ...•••ij
£>pCt- dito Ohlig
itiraofiti C.V. A i
Or. Shortlino a
Union Paöfio
dito pref. i
Vor.
'koers.
67
96ïfc
96K
8VA
WJ4
SKJfc
62
872%
60%
83%
87J£
61%
151%
85
114
164
206
129%
21
80%
17^%
57%S
06%
22%
C2
6i%
22%
16
55
12
41%
47
16
73
1*%
70%
47%
80
Koers
heden.
87%
96%
96%
84%
84%
26%
61%
38%
60%
88%
36%
151%
114
161
204
130
81%
66%
22%
63
65%
23%
17
56%
12%
41%
47%
10%
71%
70%
48%
Hillegom. Gisternamiddag bad alhier aan
de remise van de stoomtram een treurig
ongeval plaats. Een tandem kwam aange
reden en in aanraking met een juffrouw,
aldaar woonachtig, zoodat zy omver werd
geworpen en een trapper van den tandem
haar in het hoofd drong, zoodat een hevig
bloedverlies niet achterwege bleef, met bet
gevolg dat de oneelukkige hedenmorgen aan
de gevolgen overleed. Door het flink optreden
Prolongatie 2 pCt.
Do markt was heden pryshoudend. a"
Gulfwaarden sluiten flauw.
ADVERTENTIES.
Geboren:
BAKTELD ROELOF,
Zoon van
R. B. DAMSTÉ en
A- DAMSTÉ, geb. Dozy,
Madioen, 20 Februari 1899. 1400 0
Don Aden Maart bopen onze ge «.•-
liefde Ouders
HICOLAAS KORSWAQEH
3jj NEELTJE FLES
hunne 25 jarige Echtvcreeniglng
-Kn te berdenken. 1408 12
Hunne dankbare Kinderen. ffc
Lsiden, 20 Februari 1899. jjr;
~ïji (Ververstraat 39).
W 19 Febr. —4 Maart. - 1874-1899.
hi 25-Jarlge EchtTcrcenlging ij—
van onze geliefde Ouders St
F. JANSEN
en 1390 10
C. FILIPPO.
Hunne dankbare Kinderen.
Leiden (Uiterstegracht 149).
Zoo de Heere wil en z(j lsvtD,
hopen onze geliefde Ouders
WILLEM ALBERTUS FREDERIK gï
MAEIJT S"
ZN
GEERTRUI SMIT
4 Maart 1899 hunne V(jf-en-
S—
op 4 Maart 1899 hunne vui-un-
gr
twintigjarige Echtverccnlglng £-h-
to herdenkeD.
Hunne dankbare Kinderen
20 Februari 4 Maart 1899.
(Kyfgracbt No. 27.) 1379 14
Heden werden w() door Gods goeeheiil
verblijd door de geboorte van een welge
schapen Dochter.
A. A. VAN BERGEN-SLOK.
L. VAN BERGEN.
Leiden, 19 Februari 1899.
(Breestraat 51.) 1389 7
Heden behaagde het den Heere van mijne
zijde weg te nemen mijne innig geliefde
Echtgenoote CORNELIA LOKKER, in den
onderdom van 37$ jaar, na eene gelukkige
echtvereeniging van bijna 10$ jaar, mi) na-
latende vier kinderen, te joDg om het ver
lies te beselTen.
Mede namens wederzijdschs Familie:
J. N. BOGAARDS.
Leiden, 19 Februari 1899.
(Maresingel 38). 1394 13
Verzoeke da* al* bijzondere en algemecne
kennugeving aan Ie nemen.
Ondergetsekenden betuigen langs dezen
weg bun barteltjken dank aan Familieleden,
Vrienden, Buren en verdere Kennissen voor
de belangstelling, betoond bjj gelegonbeid vaa
bun Zilveren Huwelijksfeest. 1409
Leiden, B. STIJGER.
20 Februari 1899. C. A. STIJGER - LaNcafc.
