N\ nra Vrijdag 13 Januari. A0. 1899 feze (Cour&at wordt dagelijks, met uitzondering van (§pn- en feestdagen, uitgegeven. feuilleton. Do patiënt van „San-Salvatore." DA&BLAD. PRIJS DEZER COURRNTI Voor Leiden per 8 f 1.10. Franco per post1.40. A/aonderl()ke Nommers 0.06. PRUB DER RDVERTEWnfiHt Van 1-6 regeie 1.05. Iedere regel meer f 0.17J. - Groeten» letters naar plaatsruimte - Voor bet incaaaeerao bulten de stad wordt f 0.06 berekend Uit noiumer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Leiden, 12 JanuarE Morgen zal in de Morscbpoort kazerne, na afloop van het miidagappèl (halfvier), door tien luitenant-kolonel Calkoen de tronzon medaille vroren uitgereikt aan den sergeant- onderwijzer Guyk-jn, van het 4de bataljon. t Tot onderwijzer aan de Cbr. school voor M. U. L. O. aan den Stillen Rijn, albier, ia "benoemd do heer C. Van Dyi, onderwijzer aan de Christ, school aan de Middelstegracht. - Hare Maj steit de Koningin on Hare Majesteit de Koningin-Moeder woonden gister- avond, van den aanvang af, het Concert- Diligentia by Dit ia de^eerste maal, datH^re Majest-iten gedurendeSöit winterseizoen een uitvoering met haar tegenwoordigheid vereeren. De heer Harold Bauer, uit Parijs (piano), behaalde een groot succes met het 4de concert van Saint-Saèns en stukken van Mendelssohn, Chopin, Liszt cn Rubinstein. Zijn hoedanig- beden rechtvaardigen ten volle de groote ver wachtingen, die men koesterde. Voor racbten techniek zijn hoogelijk te roemen. Deze jeugdige kunstenaar-virtuoos zal de volgendo week ook te Leiden optreden, na reeds verschillende andere steden te hebben bezocht. Het „Hbl." wijst op de veelzijdige kunst, die hü vermag te geven, hoe hy er in de eerste plaats naar streeft kunstenaar te zijn, hoe hy toonde hoeveel hij bi) verleden jaar toen bij zich te Amsterdam ook doed hooren gewonnen heeit aan diepte van uitdrukking en rust in de voordracht, en roemt den rijk dom van kleurscbakeenner, die hein ten dienste staat. De „Tel." ztgt o. a.:-Bauer speelde de voor een piano virtuoos zeer ondankbare compo sities van Brahms met^gcoote meesterschap, en roemt ook in andere werken zijn ongeëvenaard grootsch spel. H'.t „N. v. d. D.": Ook thans kwamen de ernstige muziekliefhebbers onder de bekoring *van '6 meesters wonderbare tonen, dank zij de vele voortreffelijke eigenschappen van deze uitvoering. De „Am&terd. Crt.": Bauer speelde het eerste concert in D-rv.oll van Brahms zoo goed en zoo kwaad het ging op het ont- Btemde Erard-clavecimbaal en oogstte, niet tegenstaande dat, eeD enorm succe3 met de voorbracht van dit concert in. Eenige malen werd de artist teruggeroepen en hy ontving een lauwertak Do „N. R. C.": Harold Bauer, uit Parijs, heeft weer aller bewondering weggedragen voor zijn sterk, rhytkmisch vaat en zuiver parelend spil, dat, gesteund door een rijk ge- nuanceorden aanslag, de ter voordracht ge kozen werken met ongemeene klaarheid voor u openlegt. De directeur der Italiaansche Opera heeft den kunstverslaggever van het „Vad." to gang geweigerd tot de voorstelling te 's-Gravonhage van Dinsdagavond, nog wel op een betaal plaatsbiljet. Het blad volstaat met de bloote mededeeling van het feit, aan het beschaafde publiek een oordeel over die handelwijze over latende. Uit het interview, dat de heer C. K. Elout in het afgeloopen jaar met nu wijlen Gerard Keller had en dat in de September aflevering van „Elsevier's Gelll. Maandschrift" is opg-nomen, is het volgende ontleend: „Den 13den Februari 1829 te Gouda geboren, werd hy al spoedig Hagenaar door de over plaatsing van zijn vader, die ontvanger der registratie was. Toen hij tot zijn dertiende jaar de gewone scholen had bezocht, moest er worden beslist, welken weg hij verder zou kiezen. Hü kwam by zyn zwager, den heelmeester Muller, in de letr en daarmee begon de avontuurlüke reeks van baantjes, die hü doorliep, alvorens een vaste betrek king te krygen. Na een korten leertyd by den chirurgün, keerde Gerard naar de school banken terug. Ditmaal was het het gymnasium, dat hü eenige jaren bezocht en waar hü een der beste leerlingen was (dit laatste v-rtelde bü niet, maar ontleen ik aan prof. Ten Brink). Doch het duurde niet lang, of hü zocht weer verandering en wist zich in korten tüd voor de Polytechnische School te Dellt te bekwamen. Toen echter de Februari omwenteling slecbte tyden in 'fc land bracht, kon zün vader zün studiën niet meer bekostigen, zoodat Gerard, die toen negentien jaar was, opnieuw naar iets anders moest uitzien. Hü oeej het land meters examen en was korten tüd in het landmetirsvak werkzaam, waarna hü geplaatst werd bü een broeder van zijn reeas genoem den zwager Muller, een aannemer, die bezig was aan den dam door het Sloe. G-erard toekende plannen en kaarten en poogde zich zoodoende voor het vak van architect te be kwamen, maar bemerkte al heel gauw, dat dit hem te veel tüd zou kosten. Immers mo st hü er vooral op bedacht zün, om spoedig een kostwinning te vinden. Na nog eenigen tüc in Amsterdam te hebben gazo ht naar een betrekking, keerde hü naar Den Haag terug en vond daar eindelük een vaste positie, gelyk hy er zoo lang een had gepoogd te veroveren. Het was in dien tüd, dat de stenographie in ons parlement zou worden ingevoerd en daarvan op do hoogte gebracht door een vriend der familie, den lateren hoofdambte naar bü het departement van financiën ^Ribbe, besloot Gerard onmiddellyk om zich onder leiding te stellen van den bekenden Tetar van Elven, Het was op dezelfde wijze en ongeveer op denzelfJen leeftüd, dat Charles Dickens zün loopbaan begon." Keller's gezondheid was al lang niet goed; de dood züner vrouw, die bü zoo zielslief had, heeft zün energie geheel gesloopt. Vrydag- nacht werd hü door hevige benauwdheden overvallen de ziektetoestand verergerde gaandeweg. Was er nog een enkele maal een schyn van hoop, hyzelf koesterde die niet meer: met de gelatenheid van een braaf man, die gevoelt, dat zün taak is afgeloopen, scheidde by van de kinderen, die zün sterfbed ver zachtten door bun groote liefde en toewüding. Op uitdrukkeljk verlangen van de familie was in de pers geen molding van het ziek bed gemaakt. In de laatste jaren bemerkte „men" in het op nbare leven, buiten zün courant, niet veel meer van Keiler. Zün wankelende gezond heidstoestand was eensdeels daarvan de oor zaak, maar vooral ook zün gestadige drukke werkzaamheid. Naast de grooto gaven van hoofd en geest sierden hem de edelste deugden van hart en gemoed. Keller was bupsch en voorkomend voor allen, die met hem in aanraking kwamen; altyd bereid om anderen met raad en daad van dienst te W6zën; hü liet nooit gevoelen, dat bü booger gestel 1 was, beschouwde zich ook nooit als zoodanig. In vroegere jaren was bü ook redacteur van „De Tüdstroom", de „Gelderache Volks- almanak", de „Kunstkroniek", „Vreemd en Eigen" en andere tydsehrlften. Veel heeft hü gearbeid in zü'n leven en van hem kan wel gezegd worden, dat hy gewerkt beeft zoolang het dag was. De teraardebestelling vindt morgen, Vrydag, te halféón plaats op het kerkhof te Arnhem. De minister van financiën heeft in overleg met zün ambtgenoot voor binnenlandsche zaken, aan de commissarissen der Koningin de volgende aanscbryving gezonden: M-it het oog op de plaats gehad hebbende concentratie der landbouwbelangen by het departement van binnenlandsche zaken, heb ik myn ambtgenoot aan oat departement ge raadpleegd omtrent het toestaan van loteryen, verconden aan markten en tentoonstellingen van paarden, vee en landtouwartikel n. Myn ambtgenoot heeft daarop geantwoord, dat naar zün oordeel o£ alïoon <>èiQ termen bestaan om voor dergelijk» loteryen -vergunning te verbenen, wanneer er inderdaad byzondero omstandigheden aanwezig zün Als zoodanig zoude niet in aanmerking komen het feit, dat de bewuste markten slechts ëoor verloting in stand zün te bou en. In dat geval toch biyken die instellingen de noo ffge levensvatbaarheid te missen en zouden zy, althans uit een landbouwoogpunt, zonder bezwaar opgeheven kunnen worden. Waar het intusschen nieuwe markten geldt en deze, ook al voorzien zü in een bepaalde behoefte, toch in den aanvang vaak nog weinig bezoekers trekken en zonder kunstmiddel n allicht zou den verloopen, bestaan er by myn ambtgenoot geen bedenkingen, dat daaraan, ten hoogste voor de eerste vier malen, verlotingen worden verbonden. Ter voorkoming van misbruik wordt bet echter aanbevelenswaardig geacht, dat by eventueels vergunningen in ieder geval de navolgende voorwaarden worden gesteld: lo. dat geen andere zak?n verloot worden daD eenhoevigo en herkauwende dien-n en varkens, alsmede voorwerpen, welke voor ge':ruik in het land- of tuinbouwbedrüf zün te bezigen; 2o. dat de sub 1 bedoelde zak^n worden aangekocht op de markt of de tentoonstelling; 3o. dat de geconcessionoerde binnen een zekeren tyd na afloop der uitloting een ver slag, vergezeld van alle bewüsstukken van uitgaaf, inzende aan den betrokken commis saris dor Koningin. Ik kan my met het gevoelen van mün ambtgenoot geheel vereenigen en verzoek mitsdi n UHEG. om, by eventueele berichten op requisten om vergunning tot het houden van verlotingen van bedoelden aard, met het vorenstaande rekening te houden. Mr. J. A. Van Hoek, officier van justitie by de rechtbank te Middelburg, zal in April a. s. deze betrekking nederleggen, uie hy sedert 1 Mei 1877 heeft vervuld. In een vergadering van de Nederlandsche Maatschappü ter bevordering van Nyverheid, in het Koloniaal Museum te Ha riem Zater dag a. 8. te houden, zal de heer H. L. Loth, gouvernements landmeter in West-Indië, een voordracht houden over Suriname. In do „N. R. C." wont er op gewezen, dat sedert 1 Januari Groot Britanniê toege treden is tot de internationale overeenkomst betreffende de verzending van aangetekende Lrieven met aangegeven waarde tot ec-n maxi mum van 100 pd. st., en ons land nog niet aan dien dienst deelneemt, terwyi in het verkeer met andere landen, o.a. Duitschland, van bovengenoemden datum af die disnst reeds in werking trad. Reeds lang werd reikhalzend uitgezien naar de invoering van dergeiyken disnst in het verkeer met Groot-Britanniö, en nu cit land is toegetreden, acht de schryver het, in het belang van den handel, o noodig, de invoering van dian dienst noodeloos te verschuiven. Te Monnikendam richten do zusters Ursulinen, by het pensionaat, een normaal school op, tot opleiding van onderwyzeressen. Te Deventer is na een langdurig ïydcn overleden de heer R. E. De Haan, oud direc teur der R. H. B.-S. to IVinterswyk. A3n de „Nederlandsche Gustaaf-Adolf- Vereeniging" is by testamentaire beschikking vermaakt door wylen mevrouw VaD der EistStam, te Aarlancervecn, f 1000, en door wylen den heer Dolk, te Rotterdam, f 500. Hr. Ms. pantserdekschip „Holland," onder bevol van den kapitein ter zee J. J. De Bruyne, is 11 dezer to Plymouth aangekomen. Uit Vlissingen meldt men, dat door on voorziene omstandigheden ook den 14den dezer de kruiser „Noord-Brabant" niet van de werf „De Schelde" zal kunnen afloopen. Thans is 17 Januari daartoe bepaald. De hoofd-ingenieur der artillerie-inrich tingen R. "Witte wordt overgeplaatst van Delft naar Amsterdam. Uit het in druk verschenen verslag der inrichting voor doofstommen-onderwys te Rot terdam blykt, dat het afgeloopen jaar aanving met 152 leerlingen, 90 jongens en 62 meisjes. Van dezen waren 107 uit Zuid-Holland, waar van 64 uit RotterJam en 18 uit 's Hage, 19 uit Noord-Holland, waarvan 10 uit Amsterdam; verder 8 uit Zeeland, 5 uit Noord Brabant, 5 uit Gelderland, 5 uit Utrecht, 2 uit Overysel en 1 uit België. Een paar leerlingen verlieten om verschil lende redenen de inrichting en bü het laatste examen werden 19 leerlingen, nl. lOjongent en 9 meisjes, ontslagen. 24 jongens ontvingen op onderscheidene particuliere werkplaatsen ambachteonderwys, allen met halve dageo. On:er bun werkbazen bevinden zich thans 3 oud-leerlingen. Totaal werd aan contributie van 1409 leden en belangstellenden f 7600.75 ontv ng n. Aan giften en legaten w<rd ontvangen f 9069, onder beide komt er een voor van f 3000 Verder werd na 25 Juli nog, i eh Ivo ver schillende giften, ain legaten o itvar.gen resp. f 500, f 300, f 300 en f löoO. Circa de helft der 1 erlmgen werd geheel of gedeelteiyk voor rekening der inrichting verpleegd, terw'yl slechts van l/c 0«el ,J0r leerlingen eenig schoolgeld wordt ontvangen, afwisselen 1 van f 13 tot f 150. De gewone rekeniög sluit met een tekort van f 5857.41, dat ecbttr oor de buiten gewone ontvangsten, bedragen.o f 12,696 84, godekt wordt. Aan hot verslag is een woord van huld& toegevoegd aan do nagedachtenis van de heeren mr J. A. Vaillant en dr. B. J. SRurs, in wie bei-Jen inrichting een krachtigon steun verloor. - Het s ooms hip Barge me ester Den Tex," van Batavii naar Amsterdam,passeerde 11 Jan. Porim; de „Rotter am" arriveerde 10 Jan. van Rotterdam to Nieuw-York; de „Smeroo" arriveerde 11 Jan. van Rotterdam te Batavia; de „Koningin Wilhelmina," van Batavia naar Amsterdam, passeerde 11 Jan. Wight; de „Prins Hanarik," van Amsterdam naar Bata via, vertrok 11 Jan. van Suez; de „Spaarndam," van Nieuw-York naar Rotterdam, passetrdo 11 Jan. Prawlepoint. Bodegraven. Met medowerking van een zevental dames, voerde gisteravond ce rede- rükerskamer „H. K. Poot", alhier, op „Dokter Klaus." 't Is waariyk geen wonder, dat uit blijspel jartn lang reeds op het repertoire van veel schouwburgen staat, 't Is en stuk, dat nooit oud wordt; steeds zal men het geven tot groot genoegen van het publiek. Toen wy door onze rederyktrskamT hot ons bekende stuk gisteren zagen opvo ren, genoten wü opnieuw. By enkele toon eden van dit, stuk van 1' Arronge, dachte wy tusschenb ido, aan de meest-rlyke blijspelen van Molière. „Dokter Klaus" is geen laffe klucht, maar een degeiyk biyspel, waarbij de grootste Nurks soms zit te lachen, dat hy schu t; waarin de dwaasheden van don mensch aan de kaak worden gestel J en waaruit veel to leeren valt. Rederykerskamtrs in liefhebbery tooneelen voeren „Dokter Klaus" ni-t voel op, om at sommige rollen daarait byzon.er veel studie eischen, om ze weer te geven „B. K Poot" evenwel heeft „Dokter Klaus" aangedurfd. Wo waren wel ecnigsziDs bevreesd, ut zü haar krachten had overschat, toen zü dit stuk in 6tudie nam, maar 'tis by de opvoering ge bleken, dat „Poot" meer kan dan wü wel dachten. Al liet het spel bü onkelen wel te wenschen over, over 't geheel wtrd er goed geacteerd; sommige rollen waren zellsbyzonder goed g-.typeerd. Don tooneelkapper komt hier 25) „Dat is alles goed en wel, myn zoon," sprak de baron bedaard. „Maar het is toch zoo kwaad niet, ala de vrouw eenig ver mogen bezit; dat kan immers de zorgeo van den man verlichten en tot het geluk van het geheele gezin bydragen?" „Daar hebt u geiyk iD, papa, maar op zoo iets heb ik niet gerekend, toen ik Cecilia tot vrouw nam. Alles, wat wy hier om ons heen zien, is de vrucht van myn arbeid. Cecilia is idaarmede tevreden; zü heeft nooit geweten, dat - 2Ü tot een adeliyk geslacht behoort. Zy ié ook d$niet opgevoed om in de wereld als een voor- name dame op te treden; misschien zou zü ongelukkig worden door een verandering van omstandigheden. Laat dus liever alles biyvën, zooals het nu is. Het was steeds myn grootste genoegen voor vrouw en kiad te arbeiden en ik had daardoor het recht op hun onverdeelde liefde. i H Door deze laatste woorden had Paulo zün geheimste gevoelens verraden en de baron, die hem strak had aangekekeD, had hem nu i^Reheel doorgrond. Hy was gekrenkt en zeide op afgemeten toon: IJ „Cecilia is uw vrouw en ik heb geen recht my te mengen in uw hulsiyke zaken. Maar ik zou my zwaar beleedlgd achten, als ik niet In zekere mate zou mogen bydragen tot het welzyn van myn kind." „Het ligt volstrekt niet in myn bedoeling u te beleedigen," antwoordde Paulo, „maar ik moet rekening houden met mün omstandigheden. Als ikzelf van hooge afkomst was en Cecilia getrouwd had als de dochter van den baron Von Erlenburg, dan zou ik geen bezwaar heb ben tegen een huweiyksgift. Zy zou dan recht hebben op een leven in pracht en weelde, waar aan zü van haar jeugd af gewoon was. Maar dit is niet het geval, ik heb haar uit het von delingshuis getrouwd en in oen eenvoudige omgeving gebracht, waarin zü gelukkig is. Als ze die moest missen, zou zü zeker ongelukkig worden." Met de grootste aandacht had de baron zün schoonzoon aangehoord. Hy dacht een geruimen tyd na en scheen toen een besluit genomen te hebben. Op vriendeiyken toon zei by nu: „Hoor eens, Paulo l "Wat dunkt je er van, als ik je eens een flinke som gelds gaf om je zaken uit te breiden Het zal je toch wel toelachen aan het hoofd van een groote inrichting te staan." Zulk een schoon aanbod had hy na zyn koele woorden niet verwacht; bedremmeld bleef hy voor zich kykon, waarom Cecilia, die zeer in haar schik was, tot hem zeide: „Welnu, Paulo, spreek dan tochl" De jonge timmorman was echter nog niet van zyn eigenzinnigen trots genezen en ant woordde: „O, dat aanbod is heel mooi, maar op welke voorwaarden „Kom, kom, praat nu niet van voorwaarden, PauloI" viel de baron in. „Je ziet: ik meen het goed met je, hinder my niet met zulke dwars- dryvery. Zeg my maar kort en bondig hoeveel je noodig hebt." Cecilia had intusschen haar stoei naast dien van haar vader gezet. Zy keek haar vader dank baar aan en toen Paulo bleef zwygen, ant woordde zy vleiend: „Ik geloof, dat Paulo met tien duizend fran ken reeds veel zou kunnen uitrichten,papal" De heer Von Erlenburg begon te lachen, streek zyn dochter) liefkoozend over de wang en zeide toen: „Hoor eens, Paulo I Ik zie, dat. je mün dochter gelukkig maakt en dat doet my onuit- sprekeiyk veel genoegen. Ik ben van plan Napels te verlaten en misschien keer ik eerst na veel jaren terug. Het is daarom het beste, dat wü nu ineens de zaak in orde brengen. Ik zal je een wissel op myn bankier geven tot eon bedrag vau 50,000 franken. Je kunt daarmee je zaken uitbreiden en tot grootere welvaart komen. Als ik dan later hier terug keer, hoop ik een schoonzoon te vinden, die met lof onder de groote aannomers zyn plaats inneemt." Cecilia had vol kindoriyke liefde haar hoofd tegen de borst van den baron geviyd. „Maar, Paulo, hoor je dan niet?" vroeg zü met een blo3 van vreugde op haar gelaat. De jonge timmerman keek eerst zyn vrouw aan on greep toen do hand, die zün schoon vader hem toestak, met de woorden: „O, papa, boa zal ik u danken voor zooveel goedheid? Nu zullen mün plannen verwezen lijkt worden, die my reeds lang als onmoge- ïyk te bereiken droombeelden voor den geest zweefden?" „Geen dank, Paulo 1 Maak Cecilia gelukkig- dat zal myn belooning zün." Den volgenden dag roods ontving Paulo van zün schoonvader den beloofden wissel van vyf- tig duizend franken, die weldra in klinkende munt werd omgezet. De baron Von Erlenburg vertrok kort daarna uit Napels. Hy had zyn plich ten jegens zyn overleden vrouw vervuld door haar graf to bezo3kon en in goeden toe stand te laten brengon; by had het spoor vanzyndochter gezocht en ge vonden, haar in gelukkige om standigheden aangetroffen en voor haar verderen welstand gezorgd. En nu verliet hy Italië om gehoor te geven aan de roepstem van plicht der dankbaarheid of misschien den aan drang van zyn hart, dat hem met onweer staanbare macht heentrok naar een ander oord. Nog een laatsten avond bracht hy bü zyn kinderen door, nog eenmaal drukte hy zün ....en groep toon de hand. dochter op het hart het graf barer moeder ia orde te houden en baar nagedachtenis te eeren, zeide zün kinderGn op het hartoiyk6t vaarwel en reisde toen over de bergen van Italië naar het Noordon. Ludwig Von Erlenburg ging niet naar zün geboorteplaats. Van den eerwaarden heer Barnau, met wien hy briefwisseling had aan geknoopt, had hy vernomen, dat de jonkvrouw Von Waldheim, nadat zy tot armoede was vervallen, zich naar München had begeven om daar uit te zien naar een betrekkiog, waardoor zü io haar loveneonderhoud zou kun nen voorzien. Daarheen dreef hem de inwendige stem, waaraan hy onmogelyk weerstand kon bieden. Allerlei schoone plannen doorkruisten zyn hoofd. Het waren droomen van jeugdige geluk zaligheid, die hem aanlokkelüke beelden voor oogeo tooverden. Hadden niet plicht en gevoel hem gebonden en genoopt zyn dochter op te sporen, hy zou Alice zonder vorwyi zyn nage* rei3d, zoodra hy haar afreis had vernomen. XVIIL Zooals te begrüpen is, was Giacomo Soreli na afloop van het proces op vrye vooton gesteld. f Men bad hem niet kannen bewyzen, dat hy voordeel had willen trekken uit de wederrecblo- lyke opsluiting van den heer Von Erlenburg, en dus was er geen grond voorhanden om hem to straffeD. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1899 | | pagina 1