N®. 11928
A#. 1899
flezo tgourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Eerste Blad.
Feuilleton,
Donderdag S.2 Januari.
PRIJS DEZER COTJRRNT»
Voor Lolden por a t 1.10.
Franco por post 1.40.
Alzondorliike Hommers °06-
PRUS DER ADVERTEHTrËN i
Van 1-8 regels A 106. Iedere regel meer f 0.17J. - Groolera
letters naar plaatsruimte - Voor het lncaas6ereD buiten de etad
wordt A 0.05 berekend
Uit nowjiicr bestaat uit TWEE
Bladen.
Leiden, 11 Januari:
In de gisteravond gehouden zitting van de
Kamer van Koophandel en Fatrieken werden
onderzocht dc geloofsbrieven van de afgetreden,
doch sedert herkozsn leden, de heeren P. L. C.
Driessen, J. Zaalberg J. Czn., W. M. Van
Wav ren en C. C. Tieleman, en werd tot hun
toelating besloten.
Heroenoemd werden tot voorzitter de heer
- Driessen voorno3tnd, ditmaal voor de tiende
maal als voorzitter optredende, en tot diens
plaatsvervanger de beer H. C. Juta.
Tot leden van de commissie voor het ver
slag werden benoemdde heeren Juta, Do
Koster en Goekoop en tot die van de comn J<?sie
▼oor hot archief de heeren Juta en Verhey
▼an Wyk.
Aan de orde was een circulaire van d^n
hoer Hans Prenger, te Dresden, verzoekende
om toezending te-r verspreiding van monsters
van textiöel-arbeid.
Besloten werd op dit verzoek oiet in
te gaan.
Verder werd in behandeling genomen eon
missive van de Kamer te Winschoten met
afdruk van een adres aan den Minister van
Waterstaat, Handel en Nijverheid, houdende
▼erzoek het daarheen te lei Jen, dat offkiêele
6tukken,modedeellngeD, waarschuwingen, enz
die van oenigo autoriteit of ambtenaar in de
uitoefening van zijn ambt aan een particulier
■worden verzonden, als uit den aard der zaak
mogen worden beschouwd als te zyn portvrij.
De Kamer, van oordeel, dat de betaling van
.het bedoelde port voor de betrokken personen
als weinig bezwarend mag wordon beschouwd,
on daarenboven bereids op dit verzoek door
.den Minister afwijzend is beschikt, besloot
het adres aan te nemen voor kennisgeving.
- Met opzicht tot een missive van de Kamer
te Arnhem, houdende het verzoek aan de
Tweede Kamer om htt wetsontwerp tot ver
hooging van den accijns op het gedistilleerd
•en op den wijn niet goed te keuren, werd
besloten cit schrijven aan te nemen voor
kennisgeving, op grond, dat do Kamer de be
zwaren van Gie te Arnhem niet deelde, in
overeenstemming in zooverre met het ant
woord, indertijd gegeven op een verzoek van
gelijke strekking van de Kamor te Schiedam,
r Vervolgens werd aan de or ie gesteld een
adres van de Kamer te Haarlem, gericht aan
den Minister van Financiën, daarby in over
weging gevende, naar aanleiding var. de adres
sen der Kamers te Nijmegen en te Dokkum,
tot wijziging der wet op de quitantie-zegels,
om niet te voldoen aan dat verzoek, doch
een wyziging der bedoelde wtt voor te stel
len, overeenkomstig een donkbe.lJ, c'oorhaar
aan de band gedaan, strekkende om een
xeeks quitantión over één loopend jaar als
een geheel te beschouwen tn daarvoor
slechts één enkel zegelrecht te boffen. Be
sloten dit adres niet te ondersteunen.
Vervolgens werd behandeld een missive
van de Kamer te Nymegen, nut afdruk van
een adres aan de T^weode Kamer, daarby
verzoekende het daarheen te leiden, dat voort
aan Nederland en zyn koloniën ook wat in-
en uitvoerrechten betreft als één en hetzelfde
land worden beschouwd. Dit verzoek is gegrond
op L;t feit, dat ty v. Nederlandscbe fabrikanten
voor zon- en regenschermen fceDOO ig.ezyden
en andere stoffen, stokken, veeren, enz. moeten
betrekken uit het buitenland en daarvoor
6 pet. invoerrecht moeten betalen, terwyi
van de genoemde stoffen gefabriceerde goederen
in de koloniën een invoerrecht van 6 pet.
wordt geheven. De binnenlandsche fabrikant
heeft dus 11 pet. en de buitenlandsche slechts
6 pet. invoerrechten t* betalen.
De Kamer, overwegende, dat de afschaffing
van de bedoelde invoerrechten in de koloniën
ver strekkende gevolgen met zich zoude
brengen en daarenboven van oordeel, dat het
adres geheel onvol Joende was gemotiveerd,
besloot niet te voldoen aan bet verzoek van
de Kamer te Nymegen om haar adres te
ondersteunen.
De Christelyke Zangvereeniging 0Soli
Deo Gloria" gaf gisteravond, voor een zeer
talryk publiek, In de Lutbersche Kerk, alhier,
ter gelegenheid van haar driejarig bestaan, een
openbare uitvoering.
Nadat door allo aanwezigen het derde V6rs
van den 98st6n Psalm, was aangeheven, opende
de heer Boekooy, voorzitter der vereeniglog, de
vergaderiDg met gebed. Daarna zette hy het
doel der vereenigiug uiteen, hetwelk is,
aan haren naam getrouw: Gode alleen do
eer te geven.
"Wat deze uitvoering der vcreeniging be
treft, veel werd er gegeven en het ie moeilyk
uit al dat goede een keus to dotn; i-yna
alles werd schoon gezongen. De solo voor
tenor, enz. uit „Van een Koningsvrouwe" werd
voor een dilettant zelfs keurig voorgedragen
evenals de kleine cantate voor 3 stemmig
vrouwenkoor goed werd uitgevoerd.
Verder getuigdo No. 11 van goede, uitste
kende studie en lei;ing. No. 14 kon wel iets
beter, maar overigens hebben wy niets dan
lof voor den directeur, den heer v. d. Putte,
en de leden. Hot glanspunt van den avond
was No. 10. „Op den Doodt nakker", van B.
Gerretson, solo voor sopraaneen speld zou mon
toen hebben kunnen booren vallen; men was
dan ook geheel onder den indruk. Het was
een zeer aangename avond.
Een der aanwezigen, de heer De Boer,
dankte den oirecteur en de leden, alsmede den
organist, den heer Van Leeuwen, voor zyn
waarlijk schoon orgelspel, -en eindigde met
dankgeted, waarna de vergadering verzocht
werd te zingen Ps. 136:26.
De vereenlging neme steeds in bloei toet
Door Burg. en Weths. is op verzoek
eervol ontslag verleend wegens lichaamsge
breken als ambtenaar ter gemeente-secretarie
aan den heer P. W. P. Dikshoom, met
toekenning van pensioen. Benoemd werd tot
ambtenaar ter gemeente-secretarie de heer J.
W. Van Hiele Jr., thans tydeiyk als zoodanig
werkzaam.
Aan mej. E. C. M. Rietberg, onderwyzeres
aan do openbare lagere school, is by konink
lijk besluit eon pensioen verleend v*n 209.
Met een hartelyken nieuwejaarswensch,
die zoowel het openbare als het byzondero leven
der raadsleden gold, leiddo de burgemeest- r
in Den Haag gistermiddag de werkzaamheden
van de eerste gemeenteraadszitting in den
nieuw ingetreden jaarkring in, welke vergade
ring weer in haar midcen terug zag haar
me elid dr. Van Tienhoven, die door een vry
ern8tigen val goruimen tyd verhinderd was
ter vergadering te komen.
De mededeelingen brachten den Raad de
tyding, dat by Kon. besluit van 27 December
goedgekeurd is de beschikking van Gedep.
StateD, waarby de jaarwedde van elk der wet
houders met 1 Januari is vastgesteld op f 3000,
zynJo ƒ1000 hooger dan tot dusver. Van den
consul-generaal van Monaco, den Lear G. H.
A. N. Rietstap, ontving en aanvaardde de ge
meenteraad een geschenk in papier, bestaande
uit een reeks verslagen van 'sRaads Hande
lingen, begrootingen en rekeningen over tal
van jaren en een stel gemeente verordeningen.
Ter opheldering oiene, dat de consul gene
raal van het kleine vorstendom, Nederlandsch
onderdaan, vele jaren met yvor htt lidmaat
schap van den gemeenteraad in zyn standplaats
vervulde, totdat 2 j iren geledtn de kiezers hem
hun vertrouwon opzeg en.
Ttr tegemoetkoming aan het bezwaar van
den minister van Binnenl. Zaken om tot 1
September 1899 te berusten in de benoeming
van 66D onbevoegde, benoemde de Raad met
toestemming van den minister tot 1 Mei a. 8.
tot leeraar in de scheikunde aan de 5 j. Hoogere
burgerschool dr. A. L. C. Furnée, wiens onbe-
vo gihrid tot docecren de'oppositie en mod-
lykheden in het leven riep
In zake htt plaatsen van allorlei loelyke
t'nt n ©n kiosken op den'strandweg te Sche-
veningen, tot dusver nog door den Raad toe
gestaan, nam de Raad thans een principiëele
beslissing.
Met 19 tegen 16 stemmen werd de aanvrage
tot het plaatsen van zoo anig gebouwtje voor
den verkoop van ververscbingen afgewezen,
ofschoon reeds door aanneming van een amen
dement van den he r Loeff het ding naar den
voet van de steenglooiing, die van den weg
naar boven loopt, was teruggedrongen.
By het nemen van dit strenge besluit werd
de Raad tiykbaar gelei! door het motief, door
den heer v. Zuylen tegen deze hot vrye uit
zicht beiervende barakken aangevoerd, dat het
inderdaad te bejammeren zou zyn, indien de
broeje ztebouk-vard bedorveD weid door de
ellonoige kiosken, cie als paddenstoelen uit den
grond opkomen.
Door de Eerste Kamer zyn tot rappor
teurs over de begrootingen van Justitie, Marine,
Vestingen, Oorlog en Waterstaat benoomd
de heeren Van Eoneval Faure, Schimmdpen-
pinck van der Oye, a'Jacob, Breebaart en Van
Zinnicq Bergmann.
De burgemeester van Sint Maarten, de heer
W. Schermerhorn, vierde gisteren zyn zilveren
ambtsfeest. De harteiykste tlyken van waar
deering vielen hem ten deel. Ook al6 lid der
Provinciale Staten en in belangrijke betrek
kingen by waterschapsbesturen is de heer
Schermerhorn sinds langen tyd nuttig werk
zaam.
Het stoffeiyk overschot van den heer
Joh. M. Coenen, te Amsterdam overleden, zal
Vrydagmiddag e. k. te één uur op „Zorg-
▼lied" ter aarde worden besteld.
Naar wy vernemen, is in de vorige week
door do kerkelijke autoriteiten het besluit ge
nomen, de kathedraal van het aartsbisdom
Utrecht, do hoofdkeik van bet aaits i-schoppe-
ïyk diocees Utrecht, op de L. Nieuwctraat
aldaar, de langgewenschte verbouwing te doen
ondergaan. De kerk zal voorzien worden van
een siorlyken gevel met toren, a3n do z'ijdn
van ce L. Nieuwstraat. De nu bestaande gevel
wordt vooruitgebracht tot byna aan de rooiiyn
der straat. (HM)
Do heer D. G. M. Roldanus, preoikant
by do Herv. Gem. te's-Hertogenbosch, vier e
Maandag het feest zyner 40 jarige amttsver-
vulling. Hy moet voornemens zyn tegen
1 Aug. emeritaat te vragen.
Hr Ms. pantserschip „Piet Hein", onder
bevel van kapitein ter zee J. E. Sickens, is
9 dezer te Plymouth aangekomen en Hr. Ms.
paotserdekschip „Holland", onder bevel van
kapitein ter zee J. J. Da Bruyne, is 10 dezer
Dungeness gepasseerd.
De heer N. J. Smit, zoon van den spoor
weg commissaris der Zuid-Afrikaansche Repu
bliek, is voornemens om aanvang Januari
mtt zijn jongeren broeder naar Europa te
gaan, om, waarschijnlijk te Leiden, zyn
academische studiën te beginnen. De heer
Smit Jr. weneebt in de rechtswetenschap te
studeeren.
De Commissie van Rapporteurs der
Tweede Kamer voor de Indische mijnwet
(tweede afdeelingsonderzo-rk) is gisteren ander
maal byeengekomen.
Het college van B. en Ws. van Gouda
heeft een nota overgelegd aan den gemeente
raad aldaar, behelzende de kosten, die het
leerplicht-ontwerp aan die gemeente zou ver
oorzaken.
B. en Ws. komen daarin tot de slotsom,
„dat, wanneer geen wijziging worat gebracht
in de berekening der bydrage van htt Ryk
in de kosten van het lager onderwys (art. 45
der wet), de onveranderde vaststelling van
het wetsontwerp op den leerplicht, ten minste
van de artt. 1 en 3 van dat ontwerp, van
de gomoente Gouda, een stad met ongeveer
2?,000 inwoners, volgens zeer matige be-
cyfering, zal eischen een aanvankelijke jaar-
lyksche uitgaaf van f 32,000. En aangezien
thans de plaatselyke directe belasting naar
het inkomen wordt geheven tot een bedrag
van f 60,000, zynde 31/» percent van het
belastbaar inkomen der belastingschuldigen,
zal din moeten worden geheven ruim de
helft moer, of ongeveer 5 percent van alle
inkomens."
Een der leden, de heer De Raadt, heeft
voorgesteld een adres aan de Tweede Kamer
der SUten-Generaal te zenden en daarin de
vraag te doen, of aanneming van het wets
ontwerp op den leerplicht voor de gemeeDte
Gouda en wellicht ook voor nog andere ge
meenten niet zou leiden tot een grooto ver
meerdering van lasten.
Dit voorstel zal in een der volgen ie Raads
zittingen in behandeling komen.
De beer Gerard Keller, de bekende letter
kundige en journalist, is gisternacht overleden
na een ziekbed van eenige dagen.
De heer Keller was tot 1 Januari 1898
hoofdredacteur van do „Arnhemsche Courant,"
welke betrekking hy om gezonchei:sredenen
neerlegde.
Vóór by ala journalist optrad, was hy werk
zaam als stenograaf by het bureau van de
Tweede Kamer. Den 13den Februari a.s. zou
hy 70 jaar geweest zyo, by welke gelegenheid
hem door den „Nederlandschen Journalisten
kring" het eerelidmaat8chap zou zyn aange-
bo en, welk besluit in de jongste algemeeno
vergadering met algemeen© stemmen was ge
nomen.
In de S ptember-aflevering van „Elzevier'a
Maandschrift'' komt een interview voor van den
heer Elout met Keiier, waarin deze zyn loven
verhaalt.
Op letterkundig gebied blonk Keiler vooral
uit door zyn reisbeschrijvingen, waarvan het
meest bekend zyn „E n zomer in het Noorden"
en zyn beschrijving van zyn Spaansche reis.
Veel jaren heeft Keiler een oere plaats onaer
de Nederlandsche journalisten bekleed.
De overledene was bestuurslid van den
„Journalistenkring."
Ver-er ontleenen wy nog het volgende aan
de „Arnh. Courant":
Had Keller in den „Spectator" succes met de
coor hem in 1861 begonnen „Vlugmaren door
Flanor", in de „Arnh. Courant" ging b(j met
even goed gevolg voort met het leveren van
pittige, sarcastische, soms scherpe, altyd
geestige, korte critieken en voerde daarmede
in ce Holl.tndscho bladen de „entrefilets" in.
Persooniykho:en werden door hem echter
steeds zorgvuldig vermeden.
De politieke hoofdartikelen van Ktllor's hand
ia ce „Arnh Cour." waren schaarscb; maar
vele, dio hy schreef over maatschappelijke en
plaatselyke toestanden, trokken algemeen de
aanlacht in de pers en in de kringen, waar
zy effect moesten hebben. "Wy zei Jen 't reeds,
dat zyn styi in cie beschouwen je of polemi-
seerende opstellen uitmuntte door eenvoud,
zakelykheid en helderheid.
De rul rieken „Mengelwerk" en „Feuilleton"
bevatten jaren achtereen letterkun ige by-
dragen van Keller, dio tot de beste van zyn
werken behooren. Wat was niet zyn jongste
Kerstvertelling een juweeltje van gevoel!...
van voorgevoel misschien. In de keuzo
van't feuilleton was hy vaakbyzonder gelukkig.
Hy heeft menig auteur van vreemden bodem,
aio later een grooten naam verwierf, voor 't
eerst op den onzen overgeplant. Aan de
„Boakaankondigingen" kan in de dagbladpers
Diet altyd zooveel tyd worden besteed, als de
uitgevers misschien wel zouden wmschen;
maar als Keiler een werk van belang onder
handen nam, dan kon men zeker zyn van
een degelyke critlek, die zoowel voor d^n
uitgever als voor de lezers waarje had.
Do paticut van „San-Salvatore."
|t 22)
I Het vonnis was weldra in de goheele stad
i bekend. M9n wenschte den heer Von Erlen-
|B>urg van harte geluk, die de vryheid te
danken had aan de „grillen" zoo luidde de
taal der wereld van een jongedame, dio
by niet kende, en haalde zonder eenig mede-
lyden de schouders op voor den directeur, die,
ca zalk een lage misdaad gepleegd te hebben,
de hand aan zyn eigen leven sloeg.
XV.
Hoewel de baron Von Erlenburg tydena het
proces onder toezicht had gestaan, had by
volkomen vryheid genoten. Slechts twee weken
bad by by dr. Parnese doorgebracht of deze
verklaarde dr. Rimali's beweringen ongegrond
en hield het daarom voor zyn plicht den
onschuldig gemaitelden man van allen oddoo-
digen dwang te ontslaan. Het stond niet in
zyn macht den heer Von Erlenburg de vry-
heid terug te geven, maar wei vergunde hy hem
te doen en te laten wat hy verkoos, en deze
lhad van die vryheid een behooriyk gebruik
■gemaakt.
Voordat hij naar de gerechtszaal gevoerd
word, wist Ludwig Von Erlenburg, dat hy het
offer was geweest van het snoode verraad van
Felix Von Waldheim. Ook had hy vernomen,
dat zyn vrouw Amalia reeds twintig jaren in
het graf rustte en hem een dochtertje had
nagelaten, dat spoorloos was verdwenen. Het
was hem duideiyk, dat hy zyn vryheid en
maatschappelijke positie te danken zou bobben
aan een jongedame, die alles opofferde om
hem gelukkig te maken en daardoor zooveel
in haar vermogen was de misdaad haars vaders
af te boeten.
De tegenatrydigste gevoelens bestormden
het hart van den edelman. Zou iemand hem
nog herkennen in de landstreek, waarin hy
geboren was geweest?
Zou toch niet deze of gene twyfelen of
hy wel altyd in het volle bezit van zyn ver-
standelyko vermogens geweest was?
Twintig lange jaren had hy dageiyks aan
zyn Amalia gedacht; zy had zyn hart ver
vuld en nu dood? Het dochtertje, dat zy
het leven had geschonken, spoorloos ver
dwenen I
O, hoe verachtte hy den valschen vriend,
die uit hebzucht het geluk van hem en zyn
dierbare vrouw had vernietigd I Toch de
dochter van dien verrader had haar eigen
geluk opgeofferd, om hem in rang, rykdom
en oer te herstellen.
Al die gedachten doorkruisten het brein
van den edelman en telkens eindigde hy met
dankbaarheid te gevoelen jegens de jonk
vrouw© Von Waldheim. Hy besefte hoe groot
het offer was, dat zy gebracht had en waar
door zy van de hoogte des geluks in de diepte
der elleDde was gestort. Hy kon niet beletten,
dat zy door den loop van zaken het landgoed
verloor, dat hem door recht van geboorte
toekwam, maar hy achtte het zyn plicht te
zorgen, dat zy onafhankeiyk kon leven. Aan
dit bewustzyn van zyn verplichting paarde zich
oen gevoel van vereering, waarvan hy zich
echter geen rekenschap wist te geven.
Twee dagen nadat de rechterlyke uitspraak
hem in het bezit zyner vryheid had gesteld,
begaf hy zich naar het hotel „De Prins van
Beieren", om jonkvrouw Von Waldheim een
bezoek te brengeD, voornemens baar iederen
dienst te bewyzen, dien zy van hem zou be-
geeren.
Hoezeer stelde hem echter het bericht teleur,
dat de freule met haar voogd, den gryzen
priester, den vorigen middag was afgereisd!
Eer een week verloopen was, had Ludwig
Von Erlenburg zyn plannen voor de toekomst
geregeld. Eerst zou by het graf van Amalia
bezoeken, daarna zyn verdwenen kind opspo-
tod, en eindeiyk zon hy Alice Von Waldheim
opzoeken, om haar zyn dank to betuigen voor
hetgeen zy gedaan had en
XVI.
De huiskamer van Paulo Bardo's woning
was recht aangenaam ingericht. Langs de
muren stonden gemakkelyko stoelen en een
fraaie mahoniehouten linnenkast; in het midden
der kamer een sierlyke tafel en nabij het
venster een lief penanttafeltje, waarop eenige
snuisteryen lagen te pronken. Men konduideiyk
bespeuren, dat hier de liefde bezig was geweest
om alles zoo prettig en gemakkeiyk mogeiyk
in te richten. Er ontbrak werkeiyk Diets aan.
De wieg, die daar in een hoekje stond, bewees,
dat ook de erfgenaam van al deze heerlykheid
een plaatsje was ingeruimd.
In dit vertrek zat Cecilia het liefst. Hier zat
zy te naaien en met haar kind te spelen. Hier
vond haar man haar altyd met liefdevol ver
langen, als hy van zyn arbeid thuiskwam.
Met vlugge bedryvigheid had ze thuis het
middagmaal gereed gemaakt en zat in vrooiyke
stemming met haar dochtertjo op den schoot
do komst van Paulo af te wachten. Haar oogen
glinsterder van vergenoegdheid, toen zy de
achterdeur hoorde knarsen en welbekende
voetstappen haar aankondigden, dat de ver
wachte man eindeiyk kwam.
„Eindeiyau" riep zy hem lachend toe.
Paulo lachte insgeiyks en zeide vrooiyk:
„Dag, beste vrouw I Ja, eindelijk l Maar het
werk is wat ver van huis en wy scheiden
niet vóór den tyd uit. Geef het kind maar
hier, totdat je het eten hebt opgedragen."
Hy kuste nu de kleine en nam plaats op een
stoel aan de gedekte tafel, terwyi Cecilia het
middagmaal uit de keuken haalde en op den
disch plaatste. Weldra prykte deze met een
schotel vol heeriyke gebakkon zeeviscb, een
schotel met salade en een macaroni, waarby
een paar glazen, met jongen landwyu gevuld,
een heerlyken geur verspreidden.
„Heb ik goad opgepast?" vroeg Cecilia
schalks.
„O, je bent een engel,zei Paulo ver
genoegd, terwyi hy haar de kleine weder in
handen gaf.
Zy begonnen nu den maaltyd en aan de
graagte, waarmee Paulo at, was wel te zien,
dat het eten hem goed smaakte.
„Komt Tomaso vandaag niet?" vroeg
Cecilia.
„Ncod, by i3 op zee."
„En het is Woensdag vandaag; ik ver
wachtte hem."
„Ja, maar er is na geld te verdienen, en
daarom zal hy aanstaanden Vrydag onze gast
zyn, in plaats van nu."
„Dus wy zyn van middag onder ons eigen,"
zeide Cecilia. „Dan zal ik je eens laten zien,
wat ik voor de kleine Emma genaaid heb."
„Zoo? Dat vind ik best, maar zal ik je eens
wat nieuws vertellen? Wy gaan aanstaanden
Zondag een zeiltochtje op zoo makenTomaso
heeft ons en nog een paar vrieuden uitgenoo-
digd om zyn verloving met Irma te viereD,"
Ei, ei? Nu, het is to hopeD, dat die twee
gelukkig met elkaar worden."
„Ja, dat is te hoponl" zeide Paulo.
Zy bleven nog voortkenvelen, totdat Cecilia
opstond om de tafel af te nemen.
Kleine Emma was gewoon na het middag
maal een slaapje te doen en daarom legde
Cecilia haar in do wieg, waarna Paulo mot
zyn vrouw naar oude gewooDte in den tuiD
ging, om naar do bloemen te ziön, die ondanks
den laten herfst nog in vollen geur en fleur
stonden. Zy worden heden in hun wandeling
gestoord door het geluid van de huisschel,
Paulo haastte zich naar de voordeur en opende
die voor een hem heel onbekend heer.
Wor dl vervolgd,)
