AALMARKT 25. Botert en Beriranfl. GROOTE OPRUIMING Lichte Jacquets van af f4.50. 1 Ei. ZUBLOH, Botermarkt De ElBctriscüB Kinmtoimf, hoteTdlTnürd. tegen ongekend lage prijzen. Zie Étalage. Nog groote keuze Kindermantels. Firma J. 0. RATING, 3-0ctober-Vereeniging. prima gekruide St.-Nicolaas. Bekendmaking. MAANDAG en DINSDAG Gevestigd te Rijnsburg: mejuffrouw N. WEERSMA, Fijne keuze: Étagère- en Nachtlampjes. Studeer- en Pianolampen. Zuil- en Salonlampen. Standaardlampen. 9688 15 J. L CREIJGHTON. A AMIKSTKIHNIt. Tweede Meid. Meisje, Kinadruppels van Dr. DE VRIJ De lustige Vagebonden. VAN Feuilleton. TWEE BROEDERS. ▼ader htm toen met een pak slaag dreigde. Die zaak is echter weer geschikt. Zy erkent, op last van mevr. Meyer een brief te hebben geschreven aan bekl 's moeder en ook aan den bekl.; nonieme brieven. De voorzitter vermaant haar zulke leeiyks dingen niet meer te doen. De synid De Beerdie zegt atheïst te zyn, legt onder protest den eed af. By kendo btfclvond hem zeer vreemd. Hy ken Je ook mevr. Meyer, cie hem haar verhouoing tot bekl. bekende; mevr. Meyer was een vrouw, cie haar wil doordreef tot het uiterste: zü zei ie, dat haar doel was Vemer in do gevangenis to lrengen. Dj koetsier Lelyveld heeft de dames wel eens gereden, doch niet op den dag van den moori. Het blijkt, dat een verkeerde koetsier is gedagvaard. Gehoord wordt jhr. mr. Van Reencn, secre taris van de Algemeene Rekenkamer, a dé,-barge opgero pen. By get. heeft bekl. zich bezwaard gevoeld over den bode Troajp, voor wicn by bevreesd was. Get heeft Tromp over de zaak onderhou ten, maar Tromp had geen hostili teit in zun voornemen. Mr. A. A. De Vries, referendaris by Kolo niën, verklaart, dat bekl. eens by hem aan het Departement geweest is tn hem do vraag stelJe of indien een gepensioneerde zelfmoord pleegde de vrouw pensioen bad. De gep. kol. Van Hoogstraten heeft bekl. in In.iö gekend, vóór zyn huweiyk, by drie geieg;nheJen. Bekl. leed onder verbittering; by dacht altyd benadeeld te worden door zyn chefs. In 1875/76 had hy daar wel reden toe. Maar bekl. was er, ook later, steeds van overtuigd, dat hy vorvolgd weri. Bekl. was steeds een zenuwachtig, wantrouwend man, die weinig vrienden had. Ook later, in Den H^ag, was bekl. steeds bezig met zyn eigen verongelykte persoonlykheidvoor wat buiten dit enge gedachteokringetje lag, was bekl. onbevatteiyk geworden. Vemer was zeer streng voor zichzelf m het vervullen van zyo dienst. Generaal Van Zijll de Jong, oud-legercom mandant in Ned.-Indie, was chef van bekl 's wapen. Bekl. was moeilyk tegen zyn chefs, hem kenmerkte een geest van verzet. Het is tang geleden, maar get. herinnert zich, dat bukl.'s moeder zich beklaagdo over zyn karak ter De get. onderhield bekl. daarover als een kameraad, niet als chef. Bekl. wilde zelfs een reclame daarover maken. Bekl. heeft hem in Den Haag nooit gegroet. Zeer levendig en opgewonden zegt bekl. hiertegenover, dat getuige de persoon is g^weost, die zyn carrière heeft vernietigd en die reeds in zyo rang als 1ste luitenant vernietigd zou zyn, hadie by niet driemaal by dtn krygsraad gelyk gekregen. Ondervraagd door den verdediger, zegt get., niet te weten, dat bekl. ooit zenuwachtig was. De kapt. der art. Kempers was met Vem r en diens vrouw in Indié bekend het huweiyk was goed, maar Vemer was steeds een prikkelbaar man. Get. beeft nooit iemand ontmoet, die op bekl. lykt. Bekl. was over dreven streng tegen zyn minderen en lag met zyn chefs overhoop. Bekl. zegt niet met allo chefs. Op de vraag van den verdediger zegt get. "^1 bekl. wèl iemand te zien, die zeer 6nel tot het dragen van wapens zou overgaan. Dj apotheker De Looze kont bekl. meer dan 12 jaren als een hoogst zenuwachtig man. In generaal Van Zyll de Jong zag by zyn doodsvyand. Vemtr was altyd een fatsoeniyk man. Hy voorzag, dat hy zich voor het hoofd zou schieten, omdat de beide vrouwen hem g k plaagucn en sarden. Mevr. Vemer en mevr. Meyer lieten zich zeer oDhebbeiyk ovor bekl. uit. Get. Schilder was vroeger korporaal onder kapt. Vemer, te Tjilatjap. Hy was een flink chef, streng io dienstzaken, maar anders niet. Bekl. deed vreemde cingen; hy doodde byv. visschen door dynamiet in het water te werpen. Zyn minderen zeiden van huD luitenant: Hy heeft goede theorie, maar toch loopt er een streep door. Get. K. A. Meistereen andere oud-gediende, met een heele serie medailles en kruisen op de borst, heeft ook onder bekl. gediend. Hy was een humaan en dapper offici r, met veel dienstyver. Vroeger was hy zeer correct, maar na eon op Lamdjong geleden échec, by een affaire, was hy als omgeslagen; zóó goed, zóó boos, zeer veranderlyk van karakter en een heel ander mensch, zonder veerkracht, die zich zeer ongelukkig gevoelde, zoodat get. in 1896 krachtens zyn ervaring als verpleger in een krankzinnigengesticht, den indruk had dat hy ten prooi was aan zenuwlydon, gren zen Je aaD krankzinnigheid. Te halfzes werd de terechtzitting verdaagd tot hedenochtend. Yervols der Advertentiëa. Dc Direcflo der Ilol- landsclie Brandwaar borg-Maatschappij, ge vestigd te Oud-Karspel, by Amsterdam, geeft by dezen aan belanghebbenden kemiis, dat, wegens het bedanken door den Heer C. v. d. GEER, thans alleen de Heer P. XOMrJi, boors*. 3, Agent voor Lelden en Om streken Is, die verzekeringen, zoow<-l onderling als tegen vaste premie, aanneemt. 9713 10 BROOD,- KOEK,- BESCHUIT- EN LUXE- BROODBAKKERIJ, Houtstraat 1, Leiclen. PLATTE Beschuit, KLEINE RONDE LANGE BAAGSCHE 5734 16 Prima qualiteit. Afnemers gevraagd: j gesuikerd en I ongesuikerd. A.LGEMEENE LEDENVERGADERING op Donderdag 8 December, 's avonds te hairncgen, io do kleine Stadszaal, in gang Aalmarkt. 9724 8HET BESTUUR. Standplaats Boommarkt, zal met het oog op het groote succes nog Voorstellingen geven. Dinsdagavond tien oren ONHERROEPELIJK laatste Voorstelling. 9717 15 Aanbevelend, H. Grünkorn. Vraagt de merken: MAGDA2 Cents VERY WELL 2'/, KRONINGSMERK. 2'/a KRONINGSMERK. 3 SILHOUET 3 Verkrijgbaar In de bekende I Magazijnen en Depots en bij de meeste winkelier*. 3836 25 Verloskundige. 9722 e BRAND! BRAND! BRAND! Degene, die de beste Gloeikousjes ge bruikt, verbruikt het minste Gas. Steeds voor handen Prima helder wlt-brandende Kousjes 30 Cents. Zoo ook alle arti kelen, als Koppen Supports, Glazen Ballons, enz., enz. Aanbevelend, 9720 8 A. G. v. CLEEF, Haarl.straat 202. Op Vrijdag 9 December 1898, des voormid^ags te elf uren, zal in het Café ERADKS, Kmaierstraat No. 1, worden AAN BESTEED: Het maken van 2 Woningen op het terrein aan de Rijn- en Scbiekade No. 50A. Het plan met de voorwaarden liggen ter Inzage tfr plaatse van de Besteding. De aanwjjzing in loco zal plaats hebben op Dinsdag 6 December 1898, des voor middags te elf uren. Inlichtingen worden gegeven door den Architect 9723 19 W. F. VAN DER HEIJDEN, Doezastraat 43. Die ieta te vorderen hebben van of verschul digd zjjn aan den bo9j©l en de nalatenschap van den Heer J. VAUj TONGEREN, in leven zonder beroep, ge woond hebbende te Leiden, aan de Heeren* straat No. 44, en aldaar op 1 October IT overleden, worden verzocht daarvan opgave of betaling te doen, ten kantore van Mr, J. A. F. COEBERGH, Notaris te Lei Jen, vóói of op den 15den December e. k. 9492 11 GEVRAAGD, voor terstond of met 1 Fe bruari: een Adres: Heerengracht 27. 9716 e GEVRAAGD, te HllLgem: een tusschen 15 en 17 jaar, P. G., in een klein gezin. Brieven Bureel van dit Blad onder No. 9708. 6 Bestrijding van bloedarmoede, bleek zucht, Malaria (binnenkoorts) en algr. meene zwakte. 9044 12 DE ECHTE dragen buiten op de roode doos myn naam en fabrieksmerk, worden alom verko ht A ©9 en ook tegen inzending van post wissel a ƒ1.1 franco toegezon n - oor de Chemische Fabriek ran H. NANNING, DEJST HAAG- ZONDAG 4 DECEMBER 1893; Kluchtspel met zang in 5 Tafereelen Zie de Aanplakbiljetten. 9729 12 'j MANTELS EN ST0FF 30) De rechter lachte. „Dat ziet er," zeide hy, „zeer naar een voor wendsel uit, collega. Wanneer gy uw praktyk als rechtsgeleerde meer beoefend hebt, zult gy het oven goed als ik inzien. Uw broeder was by het bezoek, zooals ik uit hot verhoor mot uw moeder opgemaakt heb, opvallend onrustig en haastig. Een kop koffie, welken uw moeder bem aanbood, sloeg hy af, en reeds na eenige minuten, zonder het ontwaken van uw vader af te wachten, vertrok hy. De haast van uw broeder juist op dien dag is eigenaardig." Otto steunde. Was het dan onmogolyk de onschuld van zyn broeder duidelyk en klaar te bewyzen? Was or dan geen ander middel te vinden, om den onschuldige zyn vryheid terug te doen erlangeD, dan zich aan de straffende gerechtigheid over en zyn toekomst en zyn vryheid prys te geven? „En nu komt nog het allerbezwarendste," vervolgde de rechter, zonder te vermoeden, wat angst on wroeging zyn woorden in de borst van den jongen man teweeg brachten; „hot verzwareEdste hebben we gisteren by de huiszoeking in de woning van uw broeder ontdekt. In een vakje van zün achryftafel vonden we namelyk een ganglooper, een zoo- genaamden keizer. Die sleutels pasten, zooals na onderzoek bleek, op geen der deuren in de woning uws broeders, noch in zyn werk plaats. Ik heb toen de politie gelast, zich naar de woning uwer ouders te begeven en daar te zien. De spreker rees van zyn zetel op en trad naar het telefoontoestel, dat in een hoek der kamer hing. „Wellicht verneem ik nu reeds den uitslag van de nasporingen," zeide hy, zich tot den in angstige spanning vorkeerenden jonkman wendend. Hy belde op en na eenige minuten in gesprek te zyn geweest, keerde hy van het toestel naar zyn plaats terug en zeide: „Het is, zooals ik verwachtte: een der by uw broeder gevonden sleutels past op de gangdeur van de woning uwer ouders." „Maar dat is nog geen bewys, dat myn broeder een dief isl" riep Otto vertwyfelend uit. „Zoo direct nog geen bewys," gaf do rechter, hoofdschuddende over de hardnekkig heid van Otto Koster, ten antwoord, „maar toch een gewichtige bykomende omstandigheid. In ieder geval zult gy nu wel begrypen, dat ik aan uw wensch, om uw broeder voorloopig vry te laten, geen gevolg kan geven." Hy knikte, daarmee te kennen gevende, dat het onderhoud geëindigd was. Otto echter trad naar de tafel toe, waaraan de rechter zat; zyn oogen gloeiden koorts achtig, zyn handen beefden, zyn ademhaling was zwaar en diep. „En t&ch is myn broeder onschuldig! Gy hebt een onschuldige in de gevangenis ge worpen; zyn saak gaat ten gronde en zyn vrouw kwynt wog, zonder dat hy het minste onrecht gedaan heeft! Laat hem vry en neem my in zyn plaats gevangen!" Da rechter keek den opgewonden man aan, als ware hy bevreesd, dat de ander plotseling het verstand had verlorendan schudde hy het hoofd. „Maar, collega, gy mo9t u door uw opge wondenheid niet zoo laten medesleepen! Ik kan het heel goed begrypen, dat dit betreurens waardige voorval in uw familie veel droefenis verwekt en vooral u, als juristmaar met zulke voorstellen kunt gy niet bymykomeD; het is hier geen handelszaak. Laten wy dit onderhoud eindigen, daar gy te opgewonden zyt; gy zult my aan het einde nog verklaren, zonder op den stand, waarin gy verkeert, acht to slaaD, dat gy zelf de dader zyt!" Het sarcastische, dat uit de woorden en de gebaren van den ongeduldig geworden rechter sprak, werkte verbluffend op Otto. Hy wist niet, wat hem geschiedde, toen de rechter schelde en don binnenkomenden deurwaarder bevel gaf, den advocaat by het aantrekken van zyn oveijas te helpen. Otto stond reeds op straat, nog vóór hy goed by zyn bezinning was. In huis wilde hy zich direct in zyn kamer opsluiten, maar zyn moeder, die hem had hooren aankomen, kwam hom in de gang reeds te gemoet. „Arme Otto," zeide zy en trok hom de huiskamer in, „trek het u zoo niet aan; het zal u, hopen we, in uw betrekking geen schade berokkenen. Gy kunt het toch niet helpen." Als door een gloeiend yzer geraakt, sprong Otto op, en zich met geweld van zyn moeder losmakende, stormde hy weg, alsof haar woor den pyien waren, welke hom op de vlucht joegen. De volgende dagen brachten onophoudeiyk stryd en onrust voor hom aan. Hy kon niet thuis blyven; de praatjes van zyn ouders brachten hem don waanzin naby; er verliep geen dag, dat hy niet den weg naar de preven tieve gevangenis aflegde. Uren lang liep hy voor het paleis van justitie op en neder; honderd maal riep hy zich toe: „Ellendige lafaard, waarom weigert gy uw plicht te doen?" Maar dat verschoof by van den eenen dag op den anderen. Kon er geen onvoorziene omstan digheid plaats vinden? Moest het den rechter niet duidelyk worden uit het getuigenverhoor, dat Karei onschuldig was? Zeker, een paar dagen nog, en Karei zou zyn vryheid terug- krygen. Hy echter, Otto, zou de dure verplich ting op zich nemeü, zyn broeder schadeloos te stellen voor alles, wat hy om zynentwfl geleden had. Voor hemzelf ging het Diet minder dan om toekomst of ondergang. Gedurig schilderde Otto zich de geschiedenis af, welke hy beleven zou, wanneer hy zich by den rechter van instructie liet aandienen, om zich als dief aan te gevenhoe de rechter hom dan ongeloovig zou aanhooren en hem voor krankzinnig zou houden, en hoe deze dao, zoodra hy overtuigd zou geworden zyn, dat het geen waanzin, maar koude werkelykheld was, het bevel tot zyn inhech tenisneming zou teekonen. Dan sloot men hem in de cel op en de aanklacht werd tegen hem ingesteld. De verslaggevers zouden dat belang wekkende geval aanteekenen, met voluit geschreven naam zou hy in de courant komen, en dan zouden alle collega's het lezen, Markwold, Mattenveld en Goring; ja, ook deze zou het lezen en het vol toorn en afschuw aan zyn dochter laten zien. En dan, wanneer hy tijdens de terechtzitting op de bank der beschuldigden zou zitten, dan zou hy prys- gegeven zyn aan de nieuwsgierige, hoonende, verachtende blikken zyn voormalige collega's. Neenneen l Liever vluchten I Op den vierden dag na Kareis inhech tenisneming regende het by stroomen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Ondanks het weer, kon Otto niet thuis blyven. Meer dan eens kwam de gedachte in hem op, Karei in zyn cel op te zoeken, maar hy durfde niet: hy gevoelde, dat hy zichzelven verraden zou; hy zou zyn broeder niet in de oogen durven zien. Evenmin durfde hy het wagen Helena onder de oogen te komen. Elk harer woorden, elke harer blikken by hun laatste samenkomst was hom oen steek in het hart geweest. Klappertandend, strompelend, geheel en al doornat, schreed hy in de schemering nog voor het paleis van justitie heen en weder. Tevergeefs had hy zich weder duizendmaal aangezet om bet bureel van den rechter binnen te treden, totdat het nu te laat was; het bureel was gesloten. (Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1898 | | pagina 14