MENGELWERK. Voorloopig bericht! volg van do ruïneuze imperiale politiek, die een groot koloniaal bezit onvermijdelijk en onafwendbaar aan bet moederland oplegt. En daartegenover heeft datzelfde Java, dichter bevolkt dan eenig Europeesch land, noodeü, •wier voorziening telkens wordt uitgesteld, omdat aan Java is opgelegd het bijpassen van het reusachtige, steeds stijgende deficit van het gecentraliseerde koloniaal beheer van geheel Insulinde. Onder moeilijke omstandigheden beklimt Koningin Wilhelmina den troon van Haar Eilandenrijk. Do nooden, de wonschen van Haar onder- danen o-ver den verren Oceaan kunnen niet onmiddellijk tot Haar doordringen. Zelfs in de Tweede Kamer is Indihniet vertegenwoordigd. Die 32 millioen onderdanen vieren ook thans feest, al bespeurt Zij het niet. Ea millioenen heilbeden voor Haar geluk stijgen opwaarts in Haar onbekende talen tot Toean Allab. Moge Haar regeering niet slechts aan Neder land, maar ook aan het grootere Nederland tus8chen de tropsn ten zegen zijnl" In een beschouwing over de troonsbestijging van Koningin Wilhelmina als k o 1 o n i a 1 o zaak schrijft Insulinde Wy vernamen, dat H. M. de Koningin deztr dagen eens gezegd zou hebben: „Ikzoulndié zoo graag oens willen zien." Wy weten niet of dit verlangen ooit be vredigd zal worden. Maar wel weten wfi, dat uit dit koninklijk woord de zekerheid valt af te leiden, dat er belangstelling zal zijn by Ne9rlands Koningin in haar zooveel grooter tropisch koninkryk, noen keizerrijk. Veel was er, ook tydens de inhuldiging en de feesten, dat haar aan dat groote gebied heeft herinnerd. En eigenaardig is het, dat ook het Nederlandsche volk biyk heeft gege ven van een belangstelling in Indiö zooals pimmer te voren. Stormachtig waren de toejuichingen, die allerwegen de Koningin en Haar moeder be groetten, als Haar rijtuig verscheen. Maar als men de vraag stelt, wie daarna het meest waardeering ondervonden, de spontane, opwel lende, niet afgesproken, naïeve waardeering van het volk, dan zal daarop slechts één ant woord zijn. Het waren niet do nationale schutters, broeders en ecbtgenooten van de kykonde memgto, het waren niet de rydende artilleristen met hun gouden uniformen; het waren noch ceremoniemeesters, groot-officieren, Kamerleden, ja zelfs geen grootmeesteressen en hofdames; neen, het was de Koloniale reserve, in de eerste plaats; dan de matrozen en de mariniers, wat de corpsen aangaat; en wat de personen betreft, Kaïeltje Van der Heyden en de Indische vorsten. Die populariteit van de kolonialen in Neder land is inderdaad iets nieuws, ed, laten wy het er dadelijk bijzeggen, iets hartverheffends. Zie, het is nog slechts vier jaren geleden, dat wy id een Indisch blad onze verontwaar diging uitspraken over de wü'ze, waarop in een revue van Reyding een koloniaal werd voorgestjld, ondor de toejuichingen van het jubliek. En de Lombob fluitjes, die by de hulde pan generaal Vetter te Amsterdam menig Indisch militair het bloed naar het gelaat joegoD, zyn we nog evenmin vergeten als de beleediging, aan den kapitein van het Indisch jeger Mac Lsod» aangedaan in de Kalverstraat. Daarom heeft bet ons thans zoo goed ge daan, die hartelijke toejuicbiug van de mannen der Koloniale reserve, door het volk te Amsterdam, zoo goed als te 's-Gravenhage. Wy hopen geen enkel corps te beleedigeD, wanneer wö neerachryven, dat de kolonialen 5ran de reserve het kranigst gemarcheerd heb ben, het meost op en top don indruk van militairen maakten van alle Nedorlandscbe troepen. Maar die populariteit van den kolo niaal strekte zich nist slechts uit tot den optocht. Wy zagen or in de feestdagen ver- echeidenen op straat, die herhaaldelijk mot een hoeraatje werden ontvangen; en we hebben bet zelfs bygewoond, dat twee fuseliers (van de Koloniale reserve) in de Kalverstraat een koffiehuis binnenkwamen; zo waren inderdaad meer dan luidruchtig; de kellners maakten ernstig aanstalten hun de deur te wyzon en weigerden hun elke consumptie. Toen trok het geheele publiek in het café bun party; dames gingen met hen dansen; beeren offreer den hun potjes bier. En een algemeone hos- party, daarna het plechtig zingen van het Wilbolmus, met de beide mannen in het mid delpunt, wezen er op, hoezeer de vroegor verachte koloniaal in Nederland een andere positie heeft gekregen. Voor zoover wy weten, is op deze eigen aardigheid van de kroningsfeesten de aandacht nog niet gevestigd. De plotselinge populariteit van do politie is zeker een gunstig voor teeken voor onze Koningin by de aanvaarding der rogeering; de populariteit van den koloniaal is echter van grooter draagwydte en van meer gewieht. Zou zy de voorbode zijn van meer belang stelling van do zyde van Nederland in Indiö? Zou in dit opzicht die troonsbest j^ing van Koningin Wilhelmina een nieuw tydperk openen? Het sreltili van anderen. Loetjes werk vorderde dan al heel slecht. Zóó langzaam als nu was het zelden of nooit gegaan. Telkens weer rusten de handen ver moeid op het kostbare zydon kleed, ofschoon de vrouw van den rechter reeds om het kleed gezonden heoft, wyl zy het voor een diner noodig hoeft. Wat kjjken de oogen van het jonge meisje ernstig, alsof een last van bitter verdri3t op haar schouders rust. „Naaister L9entjo!" heeft do kroesharige Otto, het zoontje van een huisgenoot, haar nageroepen. Het kind heeft het niet kwaad gemeend; z(j weet het wel; het heeft eenvoudig nagesproken wat de grooten plegen te zeggen. Naaister Leentje! Verachteiyk bewegen zich de frissche lippen. Een naaister niets meer! Dag aan dag, week in week uit de japonnen der aanzien lijke dames te moeten herstellen, om, nu, om even te leven I Een zucht verruimt de jonge borst, do oogen wonden zich naar de straat, met begeeriyken blik het bedryvige leven daarbuiten monsterend. Daar gaat een jong meisje, blijkbaar van voornamen huize, voorby, kykt naar bovon naar Leentjes venster en knikt een vriendelyken groet. Hot is Adèlo van den rechter! Toen zy kinderen waren, hadden zy naast elkander gewoond en dikwijls met elkaar gespeeld. Toen daarna Adèle een voorname meisjeskostschool, Laentje de bur gerschool bezocht, was het verkeer opgehou den, maar trotsch was Adèle nooit geweest Ja, Adèle heoft het goedl Zy gaat nu zeker, do muziekportefeuille onder den arm, naar den muziekbandelaar, om nieuwe stuk ken te koopen. Zy moet namelijk zeer be gaafd zfin en, zooals de kamermeid onlangs vertelde, op alle partyen met haar spel schitteren. Nu neemt zy nog les by een be roemden professor, op vier-en-twintigjarigen leeftyd! En Leentje heoft reeds raooten ver dienen sedert haar zestiende jaar, direct nadat zy den knipcursus doorgemaakt had. En hoe ryk moeten Adèle's ouders zijnIn den winter bals, partyen, schouwburg, concerten; in den zomer een mooie reis, en dat alles, niettegen staande de zoon nu toch hooge 3ommen ver bruikt. Wie het zóó kon hebben l Naaister Leentje l Steeds treuriger kyken de jonge oogen, steeds ernstiger trekt de frissche mond zich samen. De zon kijkt zoo stralend in de kamer, alsof moeder Natuur dit morrende menschen- kind e9n groet wilde aanbieden, om het te verzoenen. Mismoedig giydon Leentjes oogen over het zonnegoud. Zy schijnt toch maar alleen voor de voornamen, dia huichelachtige zon wy, geringen, moeten werken, werkeD, om te blyven leven 1 Haar morren houdt op heur moeder komt binnen. „Nu, Leentje? Vlijtig aan 't werk?" Vermoeid laat de oude vrouw zich neer vallen in den asmstoel, waarvan het verkleurde bekleedsel van de gebeurtenissen van menig tiental jaren zou kunnen vertellon. Ik bon echt moe! Maar wat bon ik biy, dat ik nog altyd het weinigje huishouden kan besturen I By Werner achter zal het er treurig uitzien, als de vrouw niet beter wordt. Hoo zal Bartha haar klanten bevredigen en tegelijkertijd bet huishonden besturen?" Leentje antwoordt niet, de vreugde der moeder wekt geen weerklank in haar ziel. „Hoeveel heb je alweer tegoed, Leentje „Ik geloof dertig gulden", antwoordt de gevraagde langzaam. „Dertig gulden l" roept de moeder verheugd nit. „O, mö'n viytig, goed kind!" En eer Leentje het verhinderen kan, drukken do dorre lippen der moeder zich op de hand dor dochter. „Dan ga je Zondag eens den geheelen dag uit, Leentje! Dan zou vader jarig geweest zijn. Je weet ho9 graag hij 's Zondags met ons naar buiten ging." Aandachtig aanschouwt zy een portret, dat, boven de sofa hangend, met een krans versierd is en het aandenken aan den voor eenige jaren overleden vader levendig moet houden. Die goede vadert Hoe dikwyis ho9ft hy zich ontberingen getroost, om den spaarpenning niet aan te raken. „Als er eens dagen van ziekte komen, behoeven wy," dus sprak hy menigmaal, „niet van zorg te verteren, omdat myn kind niet werken kan." Binnentredende klanten braken hot gesprek af, zeer tot verlichting van Leentje, die niet in den gedachtengang der moeder kan komen. Adèle heeft de gewenschte muziekstukken gekocht on keert langzaam huiswaarts. Een equipage vraagt haar belangstelling. A, Brigitte Yan Giessen! Levendig knikkend en vrien delijke blikken wisselend, groetten de oud- schoolvriendinnen elkaar, terwyl de nauwelijks driejarige blonde knaap, die naast de jonge vrouw in het rijtuig zit, oen kushand geeft. „Wat leeft die mevrouw Giessen er toch goed vanl" denkt Adèle. Thuis gaat zy voor den kostbaren vleugel zitten, maar ongeopend ligt hot muziekstuk voor haar; de slanke banden rusten in den schoot Men is Diet altijd gestemd tot werken; men geraakt dikwyis zóó aan het peinzen, dat men er niet weer kan uitkomen. Dus de volgende week het tuinfeest by den directeur der Bank, en zy, de gevierde Adèle, in het kleed van het vorige jaar? Nu, het is haar goed! Om een japon zal zü niet twisten met mama! Wat is er ook aan gelegenEigeniyk is het haar heelemaal onverschillig. Zy is geen achttien jaar als men vier en twintig is, schynt een japon niet zoo'n gewichtig voorwerp meer. Vier en twintig 1 Als men vier en twintig jaar is, is men niet heel jong meor I Adèle schrikt. Niet heel jong meer? Hoe komt zy daartoe? Maar waar is het! Vier en twintigl Ja, als vrouw..... Maar als ongetrouwde Brigitta Van Giessen wordt overal als jonge vrouw, als de jongste der vrouwen, gevierd. Luitenant Van Moor moet onlangs hebben, dat hy gemeend had, dat haar zoontje haar broertje was. Belachelijk l Maar de rang baars vaders en de rykdom der familie maken zulk een vleiery verklaar baar. Het tuinfeest dus! Nu, hot zal precies ge- lyken op het zomerfeest van bet vorige jaar, precies als eigonlyk alle partyen, waarvoor mon zich zooveel onaangenaamheden getroost. Dan op reis met ouders en broeder, weer naar een plaats, die mon al kont. De gehecht heid van haar vader aan vroeger bezochte streken, die hem vriendelijk wenken, zooals hy zich uitdrukt, kan zfi niet begrypen. Haar schynt het veel interessanter toe elk jaar een nog onbekend gebied te doorkruisen maar als dochter moet men zich schikken, zonder een eigen wil voortleven, als een kind, en dat op vler-en-twintigjarigen leeftyd I Mis moedig schudt zy. het hoofd. Dan komt de winter met zyn diners, ys- feesten, concerten, niat veel anders dan voor heen, alleen aantrekkelijk voor een nieuweling. Wat ia nu eigenlijk het geheele leven? Heeft men het zich niot anders voorgesteld, toen men nog met nieuwsgierige kinderoogon het gordyn der onbekende wereld monsterde, bier en daar een woordje opvangend van de stukken, die op het tooneel des levens ge geven wordeD, en zwelgend in de bedwelmende voorstelling: O, maar eerst volwassen zyn, groot.... zeventien, achttien misschien.... en dan.... dan.... Ja, wat dan? Dan? Zeventien, achttien! Wat ligt dat nu al weer ver achterwaarts! Intusschen is zy ouder, veel ouder gewordeD. Vier en twintig! Een paar jaar nog en zfi is oen oude juffrouw I Zonderling, dat haar ouders nooit over de waarschynlykheid of zelfs maar de mogeiyk- heid van haar huwoiyk gesproken hebben! Misschien is het hun juist aangenaam, haar in huis te houden voor zichl Oude juffrouw! Waar zou de familie Van Giessen dit jaar heengaan? Natuuriyk waarheen Brigitta be veelt I De jonge echtgenoot is stellig even vorzot op haar als haar vader, die reeds toen zy nauweiyks een bakvischje was haar gehoorzame dienaar was. Het moet toch heeriyk zijn, zoo geheel naar eigen verkiezing te leven, altyd te bevelen, zeker or van te worden gehoorzaamd! Brigitta heeft het toch zeer, zéér goedl Ja, het leven geeft niet altyd, wat men er van gedroomd, gehoopt heeft l De ouders hebben stellig ook menige teleurstelling mos ten overwinnen. Mama heeft al vóór jaren heur plannen zoo dikwyis ingeleid met de woorden: „Als papa president zal zyn." En papa was nog altyd gewoon rechter 1 Of het hem niet kwelde? Maar by was biykbaar gelukkig. Adèle schudde hot edel govormde hoofd. Daarbij mama's nu al jaren durende ziekte, die ook voor haar, voor Adèle, zooveel onaan genaams brengt I Recht beschouwd is het levon toch moei- ïyk althans voor haarl Niet voor allen neen! Brigitta by voorbeeld is Haar overpeinzingen worden gestoord door het binnentreden van den vader. Verheugd nadert de rechter zyn dochter en drukt lief- koozend haar hoofd aan zyu borst. Speel my wat voor, lieve! Je weot, dat do muziek my goed doot, vooral na inge spannen arbeid. Vervolgens gaan wy samen naar mama's kamer, om met haar onze reis plannen te bespreken, opdat ik een definitief besluit nemen en Eberhard achryven kan." Adèle is bly, dat het onderhoud met haar vader haar van heur droefgeestige stemming verlost, en weldra vervult die toovertaal, welke de geoefende handen van het jonge meisje aan het prachtige instrument weten te ontlokken, de hooge vertrekken. O, menschelyke ziel, boe vreemd zyt gyin uw dolen en dwalen, hoe beklagenswaardig dik wyis l De jonge naaister ziet het geluk van anderen, maar zy is blind voor het eigen geluk, dat haar in haar gezond lichaam, heur vaardigheid zoo ruim boschoren is; het geluk, dat in de liefde der moeder, in het eertyds eerlyk zorgen van den vader voor haar toe komst voor haar bloeit. Adèle's angstig onder zoekende blik ontwaart alleen het geluk der schoolvriendin, zonder te beseffen hoe ryk, hoe bevoorrecht zy is door haars vaders positie en vermogen; door het bezit dor zy het ook ïydende moeder; door haar schoon talent, dat de gewenschte ontwikkeliog heeft gekregen; door de tallooze genoegens, die rang en rykdom van haar vader haar bezorgen. Wilt gy, menschenkind, het geluk, in plaats van in uw eigen huis, dan altyd by uw buurman zoeken? INGEZONDEN. Mijnheel' de Redacteur Hoewel het niet tot myn competentie behoort, zoo acht ik bet toch myn plicht de bevoegde macht er op attent te maken, dat de boom, die over myn woning staat, myns inziens aan uitputting zal gaan ïyden, daar ik vermeen, dat er een manshoogte van den beganen grond aan den stam van dien boom een opening ia, waar de sappen uitloopen, en het jammer zóu zyn, dat die boom ook dood ging, daar er al meer zyn, en de laan prachtige kastanjeboomen een sieraad is van den Witten Singel. Intusschen, Mynheer de Redacteur, UEd. hartelijk dank zeggende voor de plaatsruimte, heb ik de eer my te noemen: Uw bestendige lezer J. G. Bethb, Witte Singel 27. SCHAAKRUBRIEK. Maandag 19 September 1898. Redactie: L. S.-V. „Mobphï". Adres: W. C. Van der Heulen, Breestraat 151, Lelden^ Schaaknieuws. De uitslag van het Meisterturnier te Keulen is: A. Burn I, R. Charousek, W. Cohn en M. T8cbigor!n n IV, W. Steinitz V. Van het Hauptturnier: A. Badelka (Bobemen) I, v. Batameggey (Münchon) II, Malthau (Barmen) III, Prof. Exned (StuhlweisseDburg),' Flad (Wiesbaden), Pelzer (Frankfurt a M.) en Dr. Künes (Zurich) deelden den IVden VIden prys. Van het Nebenturnier: Weiss (Weonen) I, Dr. Köbne en Esser (Leiden) U—Hl Wagener (DüsselJorf) IV, Eisingor (Keuion) V, Dr. Gebhardt (Coburg) VI, Uitslag van den Froblecm-oplossingswedstryd uitgeschreven 6# gelegenheid van het 25-jarig beslaan van den „N. S.-B.'[ prys: A. H. M. Disperink, Amsterdam, Jbr. C. J. Strick v. Linschoten, Leiden, ik. Korst, Bergen-op-Zoom, i C. C. W. Mahn, Den Haag, j S. Kamstra, Leeuwarden, lste 2de 3Je en 4de ex aequo 5de 6de en 7de ex aequo 102 punten. 100 j F. B. Dykman, Rotterdam, H. v. Royen, Den Haag, Score van den lsten pryswinner. 23456789 14 2 3 5 6 24 12 6 Aan dezen wodstryd werd deelgenomen door 30 leden. 96 93 89 Probleem No. Punten: 10 16 11 4 12 8 Onze ed.strlj d.pro"blercj.en.. Het met den sleutelzet vrygeven van drie velden aan den zwarten koning, en deze ge voegd by een aanwezig vluchtveld, is wei het maximum van cit soort royaliteit, hetgeen bet toelaten van vordecigingsstukken aan zwart belet. No. 7 heeft genoemden goeden, hoewel niet nieuwen eorston zet (vergel. Den Heitors „Schaakprobleem" No. 1), hetgeen o. i. do eenige verdienste van het probleem uitmaakt. Want bier geldt hetzelfde en in nog meerdere inato wat by No. 5 gezegd is, nl.de constructie kan verbeterd worden. Van de vier varianten bobben slechts twee zuivere do:h niet economische matatellingen, terwijl toch de economie met eenige veran dering zeer goed te verkregen was geweest. De koper a 7 is het struikelblok. Geeft men de compositie byv. den volgenden vorm: Wit: K e 7, D g 5, L h 4, P d 6, a 3, c 2 Zwart: K d 4 dan zien wo na 1 D g 2, welke zet volkomen geiyk is aan die by No. 7, achtereenvolgens drie geheel correcte mats en één die in leolyk- held wedy vert met D g 8 in No. 7. We hebben nu een looper (het struikelblok) minder ge bruikt en betere resultaten bereikt. Do varian ten zyn op éón na door do omwerking niet dezrlfde kunnen blyven. No. 8 bevredigt door zyn goestigo varianten hoofdzakeiyk cavallerie-manoouvras. In drie er van is matreinheid bereikt. Het vervangen van den toren door zwarte pions op e 6 en h 7 en oen witten op h 6 zou aanbeveling ver dienen de variant na K f 6 wordt dan P e 4 =p, welke wel is waar onzuiver is, doch we hebben nu een witten officier minder en een serie zetten, bestaande uit enkel paardspron- gen, die te samen een by uitstek harmonieerend geheel vormen. Voor het zuiver mat Th 6 is dan een zuiver P f 7 in de plaats gekomen en een economisch rein mat, waarop de oor spronkelijke positie niet kan bogen. (Wordt vervolgd.) Probleem No. S9 van J. J. Colpa, Leiden. Derde eervolle vermelding Jubilcumwedstryd Ned. Schaakbond. Zwart. Acres voor oplossingen J. J. Colpaj Lange Mare 18. OpL probL No. 87. Db6 K d 7 Pcöip Kf5 Lh3=p K d 5 P g 5 3= Kf7 DgS^ Opl. probl. No. 88. P e 5 K f 6 Tgö=p K h 6 Pf7=p K f 4 Ph3=p K h 4 Pf3q= Goede oplossingen Nos. 85 on 86 ontvangen van: Leiden: J. v. Be veren, M. v. Beve- ren Jzn., B. C. M. Savi, R. Paulides, „Thomas", G. H. Key. N 0 0 r d w y kH. B. J. H. Middelburg: A. v. Eelde. CORRESPONDENTIE. „Thomas". Verandert u het probleem^ zooals op deze plaats reeds gezegd ia, alsdan zal het gaarne opgenomen wor den, nu is het bepaald niet correct. 358ste STAATSLOTERIJ. Trekking Tan Vrijdag 16 September. vijfde klasse. derde lijst. NIETEN. 26 2360 4793 7091 9143 11299 13954 1G708 18943 7-1 03 4813 7109 9246 11347 92 67 62 153 2419 25 30 9305 67 1400G C9 19022 56 62 40 7215 21 80 80 10809 37 245 2023 41 71 26 96 87 48 70 74 24 4911 7363 91 11402 14101 76 19123 364 86 25 18 CG 93 42 14227 C6 36 73 6027 7472 9442 1154-1 54 16.33 41 47'J se 40 7530 99 11G20 77 41 tl 600 97 69 62 9602 45 81 17004 76 63 2707 78 03 92 £0 94 30 19242 605 27 91 80 9615 11722 14363 38 19308 48 33 6119 7607 20 11SOO 14438 61 31 50 2825 46 21 61 13 47 17120 18 722 62 73 48 63 36 14565 43 85 47 63 6233 84 61 42 82 17241 19415 63 79 6353 7701 62 64 14G12 99 25 61 80 69 15 9715 11900 26 17328 94 80 2926 6425 32 36 38 00 43 19654 804 23 6551 63 38 54 14718 49 97 t'O S 34 73 78 66 12037 14849 04 19611 63 3045 83 87 9850 12168 90 69 2S705 83 51 6018 94 79 12239 11940 83 86 98 3177 36 7803 83 48 43 92 19800 1001 3261 44 47 9917 95 150-16 93 3 27 67 6728 43 21 12332 49 99 13 63 3332 46 61 60 64 93 17485 41 67 83 69 81 69 12414 10104 17639 19936 1138 96 6801 £4 10031 47 8 46 60 91 3417 31 85 65 12024 36 17604 20008 93 42 37 7913 96 47 15254 17705 73 1223 61 84 33 10107 65 15309 29 75 38 77 C952 03 09 79 72 30 20181 67 36<2 66 8044 10203 83 82 42 94 85 79 73 62 85 12714 85 80 20304 1301 85 6001 99 ?0 23 16577 81 11 12 95 30 8184 10327 48 156G0 93 27 18 3690 36 8-263 33 79 16713 17806 69 22 3708 6102 60 69 12659 62 71 89 1418 3802 32 71 88 79 94 83 20402 44 73 37 80 93 92 16839 17942 33 1611 3970 88 76 8313 10419 12015 62 46 G8 07 6307 61 25 13045 16923 18243 70 1660 40iG 21 94 65 66 67 64 72 62 94 27 95 74 61 75 68 78 1761 4142 «48 8437 80 G6 16011 87 205SI 1841 63 61 83 87 68 58 18S00 20625 66 42-26 66)6 8514 10661 90 64 S 29 63 61 88 43 20 )06cO 13126 73 9 39 67 67 42 10725 88 16128 69 80 to 43-29 97 47 70 13225 16232 93 20700 97 18 6607 98 10813 40 10425 18412 44 1920 4435 15 99 10934 13365 16516 37 64 66 40 34 8611 65 13457 87 76 67 2014 41 60 60 11018 09 89 S3 20805 2100 60 69 81 73 13637 93 13556 43 2235 67 6743 8724 11100 86 10606 73 69 61 4513 44 35 14 13688 11 18628 60 66 48 C8ó4 66 15 13750 37 61 78 73 66 88 8803 26 13834 39 18720 20310 2327 83 6931 9025 62 64 41 97 34 41 4611 70 37 11217 84 77 18522 95 68 47 iO 7012 43 30 13930 39 86 j, Bij gelegenheid der illuminatie op Vrijdag den 23sten dezer mag van des avonds 7 uren tot middernacht in deze gemeente niet gereden wor den, zullende de verboden straten nader worden opgegeven. Deze maatregel, bij het laatste Lustrum der Studenten toegepast, is gebleken, niet alleen doeltreffend, maar ook in het belang van het publiek te zijn en werd destijds algemeen toegejuicht. UITLOTINGEN. Amsterdam. Trekkingen oj 18 SepL 1698. A. 3Vj-pct8. leeniDg 1S95, groot 76.000, overga nomen van do gemeente Nleuwer-Amatol. Nre. 10 en 21. B. 3l/,-pct8. leeniDg 1890, groot f6.000,000. 20 obhgatiën: 3201 5490 5073 1G37 1S96 3741 3205 152 5098 4401 2131 5165 4587 1721 5065 5436 5904 1340 1916 730. 2'/3-pct8. Brusselaclio loten v. 18S6 a. fr. 100. Trekking van 15 September 1898; betaalbaar 2 Jan* 1899; getrokken eeneëo: 49-4 2707 2726 3194 3331 3737 4406 4486 6238 7286 8343 10350 10849 12513 17123 17909 19052 20386 22184 23357 23572 24065 24396 26122 28257 29991 3G79G 38778 38944 39173 40307? 41873 45080 40798 46907 48625 51477 53133 64091 56179 57233 60146 60766 61550 62242 65658 C568S 65825 G5S48 68429 C8719 6908S 72594 73287- 74127 76802 76467 77877 79265 79371 80097 82145 82956 82984 84033 87633 90342 90596 92974 96122 101971 105134 110770 111209 111875 113275. Premiën: Serio 62242 no. 19 fr. 40,000, e. 24396 n. 11 fr. 2500, s. 65688 d. 5 fr. 1000, e. 23337 n. 22 en e. 54091 n. 12 fr. 500, a 150 fr. e. 20686 n. 7, e. 20686 d. 24, e. 23337 d. 13, e. 23572 d. 25 e. 3S778 n. 20. 8. 39173 n. 1, s. 41873 d. 18, e. 45080 n. 14, s. 46907 n. 3. e. 46798 n. 10, e. 51477 n. 18, e. 73594 n. 8. e. 72594 n. 13, e. 72594 n. 17. e. 74127 n. 1, e. 84033 d. 24, e. 9C122 d. 17, e. 105134 n. 23, e. 110770 n. 6, e. 113275 n. 20. De overige nummers in bovenstaand* Miieön vervat zyn afloïbaar met 110 fr.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1898 | | pagina 6