N°. 11826
Dinsdag 13 September.
A0. 1898
<Qeze fëourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 12 September.
Peuilletoiii
De Vlam van het Woud.
LEIDSCH
DA&BLAD.
PRIJS DEZER COTraA-NTs
Voor Leiden per 3 cnaandoo. f 1.10.
Franco per poet 0 1.40.
Affconderlijkb Nommer9 T 0 0.05.
PBXJS DER ApVMk'rKH'rl ftN
Van 1-6 regels 1.06. Iedere regel meer 0.171. - Grootsre
lettere naar plaatsruimte. - Voor het IncasseeroD buiten de stad
wordt ƒ0.05 berekend
Door het prov. kerkbestuur van Overysel
zijn tot de evangeliebediening in de Ned.-Herv.
Kerk toegelaten de heeren S. K. Bakker, H.
De Hain, W. D. Van Leeuwen Boomkamp on
A. J. Werner, allen te Leiden.
De by de Kweekschool voor Zeevaart
alhier gedetacheerde pijper 2de kl. G. Keizer
is tijdelijk gedetacheerd aan boord van Hr.
Ms. flottieljevaartuig „Koetei", te Amsterdam,
welke bodem deel zal nemen aan de vloot
revue op 15 September a. s.
Men is nog in afwachting of de ver
schrikkelijke tijding uit Genève van invloed
zal zijn op de verdere Haagsche feestelijk
heden. De Oostenri)k8cke gezant A. d'Oko-
lic6anlji begaf zich gistermorgen to halftwaalf,
onmiddellijk na do terugkomst der Koninginnen
uit de Kloosterkerk, ten paleize om mode-
deeling te doen van den plotselingen rouw,
waarin het Oostenryksche hof gedompeld was.
De woning van den Oostenrykschen gezant
in het Lange Voorhout was gisteren reeds
in den vroegen ochtend ten teeken van rouw
over het ontzettende sterfgeval in het Habs-
burg8cho Huis gesloten.
De vlaggen der monarchie, die den driekleur-
tooi van dezo schoone wyk afwisselden,
wapperen niet meer voktoks, maar zvjn
halverwege uitgestoken, en de prachtige
versiering van de woning, die in dit opzicht
de huizen der overige vreemde gezanten
evenaarde, is weggenomen. Tal van diplomaten
eo andere belangstellenden kwamen in het
boek van rouwbeklag, dat in de vestibule ligt,
bun handteekening plaatsen.
Het gerucht van den moord op de keizerin
bereikte Zaterdag-avond het feestgebouw iu
den Dierentuin kort vóór de galavoorstelling.
Het deed toen slechts fluisterend de ronde.
Het vond nl. nog geen bevestiging, maar
eeDige aanwijzing voor de juistheid was
gelegen in de afwezigheid van een Ooslon
rljkschen gezant en zijn gade en van den
Belgischen minister, wiens souvertin aan hot
Oostenrijksche Huis verwant is.
Hare Majesteiten de Koninginnen woon
den Zon iagvoormiddag te 's-Gravenhage de
godsdienstoefening by in de Kloosterkerk.
De voorgaDger, ds. Vermeer, hield een
indrukwekkende rode, waarby hy GoJs hulp
inriep over Nederland en Oranje. In zyn
dankgebed smeekte hy 's Hemels z?gen af
over Koningin Wilhelmina, opdat zy voor
Hare taak gesteund moge worden, en over Hare
Moeder eu het Nederlan Jsche Volk.
Naar men verneemt, is de heer Fouchet,
attaché by de Franscbe legatie te 's-Graven
hage, benoemd in dezelfde hoedanigheid aan
de Fransche ambassade te Berlijn
De gemeentebegrootiDg van Utrecht is
in druk verschenen. Zy sluit met een post
van onvoorziene uitgaven van 16,763.45 en
heeft in ontvangst en uitgaaf een bedrag van
2,860,500. In dit jaar was het geraamd
^bedrag 3,010,600, terwyi in 1896 werd
uitgegeven f 3,075,256.87'/2.
De gewone inkomsten over 1899 worden
21,977.08'/, meer geraamd dan in 1897.
Daarentegen is aan buitengewone inkomsten
172,077.0875 minder geraamd. De gewone
uitgaven worden ƒ21,700 hooger geraamd
dan in het vorig jaar, terwyl daarentegen de
buitengewone uitgaven 171,800 minder ge
schat worden.
De begrooting der gasfabriek heeft een
post onvoorziene uitgaven van ƒ3200, met
een totaal bodrag van 953,300. De begrooting
der gemeentereiniging heeft aan ontvangsten
ƒ71,025, aan uitgaven ƒ139,150.
- Zaterdagnacht is te "Weesp plotseling
overleden de heer J. Beyers, sedert verschei
dene jaren lid van den gemeenteraad aldaar.
Haarlemmermeer. Ten huize van G.
Kamp, te Hoofddorp, is de gewone huis
houdelijke vergadering van „Concordia" ge
houden. Na de opening der vergadering en
de goedkeuring der notulen werd door den
penningmeester rekening en verantwoording
afgelegd, waaruit bleek, dat de ontvangsten
hadden bedragen ƒ125.295, de uitgaven
ƒ111.175; batig saldo ƒ14.12. Daarna was
de beslissing aan de orde omtrent het al of
niet voortbestaan der boekery. Het verslag
van den bibliothecaris werd gelezen, houdende
tevens in het bedanken van dezen titularis
als zoodaDig. Met algemeene stemmen werd
besloten tot opheffing van de leesinrichting,
wegens het geringe gebruik, dat daarvan wordt
gemaakt, terwyl tevens werd bepaald, dat
de boeken in bruikleen zullen worden afge
staan aan de scholen Nos. 2 en 4. Als plaatsen
waar in het a. 8. seizoen de openbare ver
gaderingen zullen worden gehouden, werden
aangewezen de lokalen van de heeren De
Vries en Schipper, met dien verstande, dat
de vergaderingen, waarop muziek- of tooneel-
uitvoeringen zullen gegeven worden, worden
gehouden by eerstgenoemdon, de overigen
by den heer Schipper.
Vervolgens werden eenige wyzigingen in
het roglement goedgekeurd.
Ten slotte overgaande tot de verkiezing
van het bestuur, werden al de aftredende
leden weder in hun functiën gehandhaafd.
Noordwyk. Al moesten wegens den Zondag
de versieringen, enz. „stil liggen" stil zitten
deden daarom gisteravond de Noordwykers
niet. De oudste eerepoort aan de Kerkstraat
en de nieuwe op het kruispunt van Zeestraat,
Molenstraat en Bronckhorststraat prykten in
haar vollen glans van vetglaasjes, in drie
kleuren natuuriyk; >Jo Oranjeboom by eerst
genoemde eerepooit had zyn lampions in top,
ter verlichting van zyn nagebootste oranje
appels kortom, het was weer een voor
proef van de a. s. feestvreugde, met drommon
nieuwsgierigen, te midden waarvan de opge
schoten straatjeugd nu en dan klein vuurwerk
deed ontploffen. Een prettige drukte!
Noordwykerhout. Op Donderdag 15 dezer
zal het hulp postkantoor alhier zyn geopend
's Voormiddags van 5.50-6.50. 's Namiddags
van 3.40 4.10. 's Namiddags van 6 6.30
Am8t. tyd.
Ook zal des namiddags geen bestelling
plaats hebben.
De Inhuldiging van Hare Majesteit
Koningin "Wilhelmina is ook hier niet geheel
onopgemerkt voorbygegaan. Het vlaggen was
letteriyk algemeen en van 11-12 uren voor
middag beiorde de torenklok. De avond bracht
een spontane uiting van do don geheelen
dag geaueuld hebbende geestdrift der jonge
lingschap. Fluks werd een ladder versierd,
bovenop oen harmoniks, vóór en achter oen
joelende menigte met „de vreugdekreet van
de Boeren van Transvaal" en zoo trok men
het dorp door met een paar lampions, fakkels,
voetzoekers, pyien, ja zelfs Bengaalech vuur.
Alleen toespraken en eèrewyn van oen auto
riteit ontbraken, 't Wa3 anders „helder aardig"
zei een huismoeder, wier zoons ook van de
party waren.
Het op 31 Aug. jl. gesloten inschry-
vings-register van do nationalo militie voor
de lichting 1899, bevat 19 ingeschrevenen,
die aan de in de volgende maand te houden
loting moeten deelnemen.
Ds rekening van ontvangsten en uit
gaven der gemeente over het dienstjaar 1897
is door heeren Gedeputeerde Staten definitief
vastgesteld, zooals zy den Raad werd aan
geboden, nl. in ontvangst op 13,247.535 eQ
in uitgaaf op 12,861.43, en mitsdien met
een batig saldo van ƒ386.105.
Warmond. Als aanvulling der reeds ver
melde feesten schryft men ons uit Warmond
By deje gelegenheid had ook een muziek
uitvoering plaats in hot lokaal „De Zon" en
deze uitvoering mag als uitstekend geslaagd
genoemd worden; het mannenkoor, uitpl. m.
een tachtigtal zangers bestaende, voerde zyn
nummers beschaafd en krachtig uit onder
directie van den heer Coro. A. Bonten, uit
Leiden, en nogmaals betuigen wy dan ook
gaarne onzen dank aan Voorschotons en
LeiJens mannenkoor voor hunne zeer ge
waardeerde medewerking.
Verder werden veraciJllonde solo-nummers
uitgevoerd door de heeren W. J. Van Unen,
J. A. Gybels, J. B. Nuyens, allen uit Leiden,
en den heer C. J. M. J. Machen, uit Warmond,
welke heeren allen veel applaus uitlokten door
hunne schoone voordrachten; evenals de heer
A. v. d. Bogaard, uit Stompwyk, die den
vleugel bespeelde, verdienen deze hoeren een
woord van waardeering en van warmen dank.
Na de pauze werd door den hoogeerw. heer
N. J. Smoulders, deken en pastoor, een kern
achtig en schoon woord gesproken, onze
jeugdigo Vorstin ter eere, en daarna door
Z. H. Eerw. den verdiensteiyken directeur,
den heer Corn. A. Bonten, een Oranje album
als blyveude herinnering aangeboden.
Allo nummers, ook die der „Harmonie
van Warmond", onder directie van den beer
J. H. Van Egmond, werden verdiensteiyk en
met geestdrift uitgevoerd; Z9 afzonderiyk
te bespreken zoude te veel plaats vorderen;
alleen zy aangestipt, dat het gedeelte, bevat
tende de fragmenten uit do „Herinnering",
gecomponeerd door den heer Corn. A. Bonten,
by uitstek beviel en er naar deed verlangen
om deze schoone compositie in haar geheel
te hooren uitvoeren.
Uit de „Staatscourant.*
Bij kon. besluit is aan J. N. G. Adam, geboron
te Jambe (Belgiö), mits bij overigens aan do daartoe
bij de wet gevorderde vereischten voldoot, ver
gunning verleend tot bet geven van lager onderwijs.
Aan den op zijn verzoek eervol uit zijn be
trekking ontslagen keurdor van projectielen bij
de constructie-werkplaatsen te Delft, L. Sanders,
pensioen verleend ten laste van den Staat, ten
bedrage van ƒ534 'sjaars.
De kolonel op non-activiteit L. De Vlaming,
van het wapen acr infanterie, op pensioen gesteld
en het bedrag van hot pensioen bepaald op ƒ2100
'sjaars.
De eerste luitenant H. J. Terpstra, van het
6do regiment infanterie, krachtens punt 4 van
art. 38 dor wet van 28 Augustus 1851 (Staatsblad
No. 128), op non-activiteit gesteld.
De Inhuldigiugsfeeston in Den Haag.
De hoofdfiguur iu den stoet van het bloe
mencorso was de huidewagen, getrokken door
acht appelschimmels eu voorafgegaan door
herauten te paard.
Het was een reusachtig bloembed, gedekt
door de Koningskroon, gevlochten uit oranje
kleurige Afrikaners.
Alle overige bloemen V3n den zegewagen
waren crème en lilakleurige violieren. Op de
wanden waren aangebracht de wapens der
provinciën op schilden. Vóór en achter waren
gegroepeerd maagden met de oranjesjerp over
het witte kleed en palmtakken dragende.
Deze hulde aan de Koningin was ontworpen
door den heer Henricus en uitgevoerd onder
leiding van den bloemist W. C. Van der Laan.
In de afdeeling Dames-wielrydsters waren
hoog-fijne groepen. Men wist niet wat meer
te bewonderen, de allerliefste toiletten of den
éléganten lloementooi.
Maar wat vooral de harten vervoerde, dat
waren de kinderen in den stoet, byv. een
5-jarige fietser, gezeten in een reddingsbootje,
klein als de stuurman zelf. Hy behoorde tot
de door den heer Doeleman georganiseerde
groep van 32 jongens en meisjes in matrozen-
kleeding, een zeilend schip als hoofdfiguur
omgevende. Dan een cupiöotje en een herautje,
beiden om te stelen, en typisch rydonde tus-
schen al die groote menschen.
De opstelling van den stoet had veel bekyks.
Kwart over éénen kwam de prins Von Wied
met gemalin en kinderen op de tribune, die
in de grooto laan van het Haagsche Bosch
tegenover de boschwachterswoning was opge
richt. De prins liet zich de leden van het
uitvoerend comité voorstellen.
Kort daarop reed het rijtuig van de Koningin
met de Koningin-Moeder voor. Onder dave
rende toejuichingen bestegen de Koninginnen
de tribune. Mevrouw De Constant Rebecque
bood H. M. de Koningin, mevrouw Ruys H. M.
de Koningin-Moeder en mevrouw De Smet-Van
Alphen de Prinses Von Wied een bouquet aan.
Kort daarna weerklonk hot Wilhelmus van
de buzaren-muziek, dat den stoet opendo.
Langzaam trokken de verschillende corporation
langs HH. MM. De vaandeldragers salueerden
met de banieren, de klaroenen schalden, de
daraesrydsters neigden en enkele heeren
brachten het saluut.
Eenige afdeelingen hieven by de tribunes
een luid „Leve de Koningin!" aan. Iedere
corporatie werd door de Koninginnen met
een lichte, vriendeiyke neiging gegroet en
H. M. de Koningin scheen vooral veel ge
noegen te schoppen in een kleine, hier no d-
zakeiyke misleiding, die door de jeugd dadelyk
werd ontdekt, nl. dat onder oen der groote
bloemenwagens een paar mannen verscholen
zateD, wier beenen er onderuit kwamen.
Zoo nu on dan kwam eenig oponthoud in
den stoet; o. a. was een der schoonste gro. pen
rerplicbt, juist vóór de tribune halt to hou Jen.
Een aardigen groet bracht het jonge vis-
«cbersvolkje.
Toen het met z.iju wagon voor de Koningin-
Den was gekomeD, deed het met rappe handen
«en bloemenregen nederdalen, welko evenwel
idoor den grooteD afstand de tribune niet be
reikte.
Bet was duideiyk zichtbaar, dat BH. MM.
*net veel welgevallen den aarcigen en met
£org saamge8telden stoet aanschouwden en
toen do laatsto afdeeling was voorbygetrokken,
deed de Koningin zich de leden van het
Dageiyksch Bestuur van den Algetn. Neder-
landschen Wielrijderstond voorstellen en be
tuigde aan den Voorzitter, den heer Edo
■Bergsma, en den secretaris, den heer Burkens,
Hare groote ingenomenheid. Aan mevrouw
De Constant Rebecque maakte H. M. een
compliment over de zorgzame schikking der
dames, en aan den heer Van Bylanit zeide
H. M., dat het Haar aangenaam was, dat de
atoet de stad doortrok, zoodat de menschen
er ook genoegen van hadden. Onder het ge
jubel der omstanders verlieten HH. MM. daarna
de tribune en ving de rytoer naar Scheve-
ningen aan.
Hot bloemencorso slaagde uitmuntend. De
stoet, die overal zeer toegejuicht werd, keerde
te 4 uren op het sportterrein terug.
By het bezoek aan Scheveningen van HH.
MM. stond in do tusschenruimte tusscben de
monumentale poort van den Ouden Schevo-
ningschen weg en den ingang van denetten-
allée by de Badhuisstraat hot geheele feest
comité geschaard.
Bouquetteu werden aan H. M. de Koningin
aangeboden door de jongejuffrouw Johanna
Cornelia Hoogenraad, het 15-jarige dochtertje
van den voorzitter van het feestcomité, het
gemeenteraadslid, den heer A. Hoogenraad,
en aan de Koningin Moeder door Elisabeth
Grootveld, dochter van den stuurman der
Scheveningscbe vloot van dien naam.
Na dezen eersten welkomstgroet ging het
langzaam door de verrassende nettenailóe.
Aan weerszijden der Prios-Willem-straat en
oen deel der Keizerstraat stonden opgesteld
tien Scheveningsche meisjes in de kleeder
dracht van de plaats van vóór 40 jaren, een
80 tal oude zeelieden on de vier Schevening
sche Werkliedenverenigingen.
Onder uitbundige blyken van geestdrift
giDg de stoet nu over dea ZeetoulevarJ naar
het Kurbau8.
Aan de trap van het hotel Kurhaus (land
zijde) werd de Koningin ontvangen door den
vice president van het „Zeebad" Scbeveningenf
den heer Uyttenhoven, den gedelegeerden corn-
Een vertelling uit Infiié'.
1)
Op do grooto passagiersstoomboot „Ganges,"
die in de maand Februari van bet afgeloopen
jaar haar maandolykschs reis naar Indiè deed,
giog het alle dagen buitengemeen levendig
toe. Honderden reizigers uit alle standen en
alle landstreken dor aarde bewogen zich door
elkander, en het bedrijvig leven op het schip
- duurde van zonsopgang tot diep in don
nacht. Oude vrienden vonden elkaar weder
y en nieuwe kennismakingen werden aldra aan-
t geknoopt. Onder de laatsto telde ook die van
Robert Stark, een eonvoudigen, energieken
jongen man uit Duitscbland, die juist zijn
•tudiên voltooid had en, door bescheiden reia-
middelen gesteund, nu in Iudië een bestaan
zocht te verwerven, met Rosa Winter, een
jonge gouvernante uit Zwitserland, die met
het gezin van een Engelsch offleier naar
Panchgan, hun plaata van bestemming, in de
provincie Bengalen, reisde.
De twee jongelieden, die door de gemeen
schappelijke taal tot elkaar worden gebracht,
sloten zich in oprechte vriendschap bij elkander
aan, en hot was voor beiden een groote
vreugde, toen, bjj de aankomst te Bombay,
de Engeische familie den heer Stark uit-
noodigde met hen naar Panchgan te trekken
en daar den uitslag zijner pogingen af te
wachten. De jonge man vergezelde ia Panchgan
de gouvernante, waüneer zij '3 morgens tn
's namiddags de aan haar zorg toevertrouwde
kinderen ter wandeling geleidde, en uit de
zuivere vriendschap ontsproot een innige,
oprechte liefde. Terwijl de kinderen speelden,
bespraken Norbert en Rosa hun aangelegen
heden on keuvelden, hun handen in elkaar
leggend, over het vaderland, het tegenwoordige
en de toekomst. Zjj kozen hun lievelingsplekje
op een eenvoudige houten bank onder een
boom, die geheel en al met vuurroode bloesems
bedekt was, welke als reusachtige bloem
trossen van iederen tak afhingen; die vele
bloesems laten geen bladerengroei toe, zoodat
do diebte, roode menigte op een groote vlam
gelijkt, en daarom den boom door de Indiërs
de naam „Vlam van het Woud" gegeven
wordt. Ook werd den jongen lieden gezegd,
dat de boom het gansche jaar door in dit
brandend rood prijkte, evenals in Europa de
den steeds zQn groen behoudt.
Na verloop van weinige weken kwam voor
Robert Stark het bericht, dat hij bij den radjah
van Kolaba aan de kust van Malabar een
aanstelling had gekregen. Op den avond vóór
zijn vertrek zaten de beide verloofden weer
onder de Vlam van het Woud en zaten hand
in hand, teedere woordjes wissolend; Norbert
beloofde terstond na zijn aankomst in Kolaba
te melden, welke vooruitzichten zijn betrekking
voor de toekomst aanbood. Zy drukten elkaar
hartelijk do handen, die byna niet gescheiden
konden worden; Norbert zag haar met vasten
blik in de oogen, waaruit beete tranen roldeD,
terwyl zy gelukzalig glimlachend naar 'hem
opkeek, toen hy op plechtigen, overtuigenden
toon sprak: „En er moge komen, wat wil:
zoo lang de Vlam van het Woud gloeit, geloof
dan aan mUn onwankelbare liefde en trouw,
die nimmer sterven zullen 1" Haar borst
zwoegde stormachtig en haar hart klopte tot
berstens toe, toen zy zich weenend aan zyn
hals wierp, en hem krampachtig omhelzende
met door snikken afgebroken stem uitriep:
„Voor eeuwig de uwel" Een innige kus
bezegelde haar eed.
De eerstvolgende dagen gingen voor Rosa
ongemeen gelukkig voorby; zy zag de ver
vulling van haar hartewensch zooveel nader
gekomen, en wanneer zy met de kioderen
wandelde, scheen iedere „Vlam van het Woud"
haar een vriendeiykeD, levendigen groet van
den man harer keuzo toe te wenken. Hoe
ongaarne scheidde zy iederen avond van de
haar zoo Hof geworden boomen, en hoe spoedde
z'y zich iederen morgen naar hen toe, om
hun groet te ontvangen 1 Hoe vaak rustten
haar blikken op de vuurroode bloemen, zoo
toeder en zoo vol geluk, alsof zy aldus
den vorwyderden geliefde in zyn trouwe
oogen zagl Haar gelukzaligheid scheen gren-
zenloos.
Zoo vorliep een week, en de tyd was go-
naderd, dat zy Roberts eerste tydingen ont
vangen kon. Van haar zitplaats onder den
lievelingsboom kon zy de straat overzien, van
waar de postbode het huis naderde, en met
een kloppend hart liep zy hem steeds to
gemoet, in spanniDg naar don hoop brieven
ziende, dien hy doorbladerde; doch geen
brief voor haar, en zoo keerde zy dagelyks,
langzaam en in gepeins verzonken, naar de
„vlam van het woud" terug. „Norbert is
zeker gedurende de eerste dagen met werk
overstelpt," sprak zy by zichzelve, „en bet
ia eigenlyk onbillijk van my, onder deze
omstandigheden reeds een brief van hem te
verwachten."
Maar de dagen verstreken en er kwamen
geen tydingen van den afwezigen vriend. Rosa
werd nu ernstig ongerust, en een pynigende
onzekerheid beklemde haar gemoed. Hoe, als
Robert eens ziek was, van geen enkele lief
hebbende ziel omgeven; als hem eens oen
ongeluk ware overkomen? Wat mag het zyn?
Zou....? Zy waagde het niet deze gedachte
verder uit te spinnen. „Neen," riop zy by
zichzelve, „myn geloof zal Diet bedrogen wor
den, ik kan op Norberta trouw rekenen als op
myzelve! Maar waarom geen enkel woordje?"
En zy snelde naar baar lievelingsboom, om
troost te putten. Toen scheen het haar toe,
alsof de roode bloesems niet meer zoo vurig
in de zon schitterden. Getroffen keek zy
opmerkzamer toe en tuurdo op de „vlam van
het woud": geen twyfol, de bloemen hadden
de brandend roode kleur verloren en een
bloekere tint aangenomen. „Myn Hemel, wees
my genadig I" sprak zy met bevende stem,
baar handen vouwend, en met ten hemel
geslagen oogeD. „Wees my genadig 1" her
haalde zy biddend, toen zy, met neergebo
gen hoofd, baar schreden weer naar huis
richtte.
Norbert waa na een tweedaagecho rois, die
in de droomen van zyn geluk ras voor hem
vervlogen waren, in Kolaba aangekomen. Vóór
hy zich eenigo rust gunde, schreef hy een
hartelyken brief aan Rosa, legde de bloem
van een „vlam van het woud" er in en stelde
hem zyn bediende ter hand om naar do poat
te brengen. Een uur later betrad by het paleis
van den radjab, een vriendelyken ouden heer,
die hem welwillend ontving; enden volgenden
dag aanvaardde Robert zyn betrekking, doch
niet zonder alvorens osn langer schryven aan
Rosa te richten, waarin hy haar de vriendelyke
ontvangst meldde, die hem oen gunstige voor
bode voor de toekomst toescheen; hy ver-
haaldo van do schoone liggiDg der stad aan
de zeekust, die hem nog duizendmaal schooner
zou voorkomen, wanneer zy aan zyn zyde
wezen zou, onder de bloesems van do „vlam
van het woud," die bier, onder begunstiging
van de zeelucht, nog heerlyker prykte dan in
Panchgan.
Iederen morgen was Norbert tijdig en druk
aan den arbeid, waarin hy een groot behagen
vond, en waarvan hy voorzag, dat by hem
zyn toekomst, hun wederzydsch geluk ver
zekerde. Vóór hy dagelyks aan zyn werk
begon, BChreef hy steeds aan Rosa en deelde
haar alles mode, wat haar belang kon inboe-
zemen, en steeds werd in zyn brief een
vurige bloesem van den lievelingsboom inge-,
sloten.
(Sof volgt.)
